จำนวนผู้เล่น : ๘ คนขึ้นไป

สถานที่และการเตรียม :

เดิ่นหรือบริเวณกว้าง ๆ พอสมควร... ขีดเส้นเป็นตารางสี่เหลี่ยมผืนผ้า ใหญ่ยาวพอสมควร แล้วกะขีดเส้นกลางแบ่งเคิ่ง (เส้นกลางนี้ เอิ้นว่า ขื่อ)... จากนั้น กะขีดเส้นขวางแบ่งออกเป็นช่องๆ หรือเป็นตาๆ จำนวนเส้นขวาง เท่ากับจำนวนผู้เล่นไทหนึ่ง

ตัวอย่างตาอีเชิญสำหรับเล่น ๑๒ คน (ไทละ ๖ คน)

การจัดไท : วิธีการ ปาว ปิ่ง ป้ง

การเลือกไทเล่นก่อน : วิธีการ ปาว ปิ่ง ป้ง

กติกา :

• ไทลัด หรือไทเชิญ ต้องแล่นตามเส้น ของไผของมัน แล้วกะคอยแต้มเอาไทแล่น
• ผู้เชิญ ปกติทำหน้าที่ลัดอยู่เส้นเชิญ กับ เส้นกลาง แต่ว่า ผู้เชิญ มีสิทธิ์สิแล่นไปเส้นใดก็ได้
• ผู้ลัดผู้อื่น แล่นไปมาได้เฉพาะเส้น ที่เจ้าของทำหน้าที่ลัดเท่านั้น ถ้าแล่นออกนอกเส้น ถึงสิแต้มถืก กะบ่ถือว่าแต้มได้
• ผู้เชิญ เว้าว่า “เชิญ” สาก่อน ไทแล่นจั่งเริ่มแล่นได้... ถ้าแล่นเข้าไปก่อน “เชิญ” กะบ่ถือว่า “ลุน” แต่เป็นโมฆะ ให้กลับออกมา แล้วกะเล่นใหม่
• ไทแล่น ถ้าผู้ใดผู้หนึ่งถืกแต้มได้ “ลุน”
• การ "แต้มได้” คือการที่ไทลัดแตะสัมผัสถืก ส่วนใดส่วนหนึ่งของร่างกายของคนไทแล่น โดยที่ ไทลัดต้องอยู่เส้นเจ้าของ
• ไทแล่น ต้องแล่นอยู่ ภายในแนวเส้นข้างสองเส้น ถ้าออกนอกกรอบด้านข้าง    “ลุน”
• ไทแล่น ห้ามถอยกลับตาที่ผ่านไปแล้ว แต่ว่า ตาในแนวขนานช่องเดียวกัน สามารถสิแล่นไปแล่นมาได้
• ไทแล่น ต้องแล่นออกจนพ้นเส้นสุดท้ายก่อน จั่งสิสามารถแล่นกลับ เพื่อทำการ “เหม่ง” ได้
• การ “เหม่ง” คือการที่ ผู้เล่นของไทแล่น แล่นผ่านเข้าเส้นเชิญ ไปจนออกเส้นสุดท้าย แล้วกะ แล่นกลับมา ผ่านออกเส้นเชิญอีก โดยที่บ่ถืกแต้มได้
• การ “เหม่ง” ในขณะที่ ไทแล่นผู้ใดผู้หนึ่ง ยังบ่ทันแล่นเข้าเส้นเชิญ หรือยังอยู่ด้านหน้าเส้นเชิญ ถือว่า “ลุน”
• ไทแล่น ถ้ามีผู้ใดผู้หนึ่ง “เหม่ง” ได้โดยถืกต้อง ไทแล่นนั้น กะได้เล่นเป็นไทแล่นต่อ
• ไทแล่น ผู้ใดผู้หนึ่ง “ลุน” ถือว่า “ลุน” เหมิดไท ต้องเปลี่ยน ไปเป็นไทลัด

วิธีการเล่น :

ไทเชิญ หรือไทลัด แยกกันไปประจำอยู่เส้นของเจ้าของ (สิให้ผู้ได๋ เป็นผู้เชิญ ผู้ได๋ ลัดอยู่เส้นได๋ กะแล้วแต่ตกลงกันเอาเอง) ... ไทแล่น พากันยืนเตรียมโตอยู่ด้านหน้าเส้นเชิญ

ผู้เชิญ ยืนอยู่เส้นเชิญ... หลังจากเห็นว่าไทลัดทุกคน พร้อมแล้ว กะบอกว่า “เชิญ”

ไทแล่น พอได้ยินคำ “เชิญ” แต่ละคน กะหาทางแล่นเข้าไปในเส้นเชิญ พร้อมทั้งระมัดระวังบ่ให้ถืกแต้มได้... หาทางแล่น หลบ ไปเรื่อยๆ สิแล่นฟากซ้ายกะได้ ฟากขวากะได้ ตามแต่เห็นสมควรแล้วแต่จังหวะ เพื่อหลบหลีกไทลัดนั่นล่ะ แล่นไปเรื่อยๆ จนผ่านทะลุเส้นสุดท้าย... การแล่นนี้ บ่จำเป็นต้องไปเป็นกลุ่ม ให้แล่นเดี่ยวๆ ของไผของมันเลย

ผู้เชิญ พอเห็นว่า บ่สามารถลัดอยู่เส้นเชิญได้แล้ว กะให้แล่นไต่ตามเส้นกลางไปลัดอยู่ตามช่อง ตามตาที่ไทแล่นรวมกันอยู่หลายๆ เป็นการกักไว้นั่นล่ะ... ไทลัดผู้อื่น กะทำหน้าที่ของเจ้าของ ลัดอยู่ตามเส้นของเจ้าของ คอยแต้มเอาไทแล่น

ไทแล่น ผู้ที่แล่นผ่านเส้นสุดท้ายได้แล้ว ให้แล่นกลับเข้าทางเส้นสุดท้าย ลงมา เพื่อที่สิแล่นออกเส้นเชิญ แล้วกะ “เหม่ง”

ฝ่ายไทลัด ผู้ที่ลัดอยู่เส้นสุดท้าย พอเห็นไทแล่นผ่านเส้นสุดท้ายไปได้ กะหันหลังกลับไปลัดคนผู้นั้น ซึ่งกำลังสิแล่นกลับไป “เหม่ง” (ผู้ที่สิแล่นไปเหม่ง สำคัญที่สุด ต้องลัดไว้ ต้องสกัดไว้)

ต่างคนต่างทำหน้าที่ของเจ้าของ ... ผู้ลัดกะลัด ผู้แล่นกะแล่น... ผู้ลัดกะแล่นแต้ม ผู้แล่นกะแล่นหลบ ต่างฝ่ายต่างระวังกันและกัน

ถ้าไทแล่นถืกแต้มได้ การเล่นรอบนั้น กะจบ ไทแล่น ต้องไปเป็นไทลัด

ถ้าไทแล่น “เหม่ง” ได้ การเล่นรอบนั้น กะจบ ไทลัดกะเชิญใหม่ ไทแล่น ได้แล่นอีกใหม่