ขอยอนบนอบนิ้ว นอบน้อมองค์พุทโธ
อีกเทิงองค์ธัมโม พุทธองค์สาส์นตั้ง
ทั้งพระสังโฆเจ้า อนุสาสน์ ธรรมสอน
จนเป็นองค์บวร พุทธศาส์น คงมั่นฯ
บัดนี้ จักได้พรรณนาต้าน นิทานธรรม อันยิ่งใหญ่
กระผมนาม มังกรเดียวดาย ขอจาคำแต่งต้อน กลอนเว้า กล่าว ผญา
จาหลักธรรมอันยิ่ง คองชีพประเสริฐผล
คือมงคลอันอุดม พุทธองค์ สอนแจ้ง
กระผมปัญญาแล้ง แห้งขอดภูมิธรรม
บ่อาจนำธรรมะ อธิบายจัดแจ้ง
ขอแสดงเพียงฮู้ สังเขปอรรถา
บ่อาจพรรณนา อรรถธรรมคัมภีรภาพ ท่านเอ้ย..
_______________________________
อตีเต กาเล...
สิบสองปี ก่อนพุทธองค์ตรัสรู้ สัจจธรรมอันประเสริฐ
เกิดกังขาสงสัยแล้ว แนวหม่องเป็นมงคล
มวลมนุษย์ผ่านพ้น จนฮอดเทวา
เทิงพรหมทั่วโลกา หาบ่มี น้อไผฮู้
บรรดาครู ผู้สอนเสี้ยม สานุศิษย์แต่ละบ่อน
กะบ่ห่อนตอบได้ ไขแก้ข้อกังขา
ผู้ลางคน กะบอกว่า ตาเฮา ที่เห็นฮุ่ง
คือมงคลเที่ยงแท้ สุดแล้ว อยู่ตา
ผู้ลางคน กะว่า ดังเฮา ที่ดมกลิ่น
คือมงคลเที่ยงแท้ สุดแล้ว อยู่ดัง
ผู้ลางคน กะอ้าง หูโสต ที่ยินเสียง
ก็คือโตมงคล เอกอัคร อุดมล้ำ
เทื่อก็ว่า ลิ้นที่ ลิ้มรส ฮู้หวาน
ก็คือโตมงคล เอกอัคร อุดมยิ่ง
เทื่อก็ว่า คิงที่ พาเฮายุรยาตร
คือมงคลอุดมล้ำ สูงแท้ กว่าหยัง
บ้างก็ว่า ใจที่ สิงคิงกายอยู่
คือมงคลอุดมล้ำ สูงเลิศ กว่าใด๋
สรุปว่า บ่มีไผแก้ได้ ไขข้อปัญหา
เกิดเป็นโกลาหล ซาลือ ทั่วทวีป
ภูมีเทพ สอบถามตั้งต่อ
อากาศเทพ ต่อตั้งสอบถาม แท้แหลว...
เทพชั้นฟ้า เทิงจาตูม ยามา ดาวดึงส์ บ่ฮู้ฮ่อม
ชั้นดุสิต นิมมา ปรนิมมา พร่ำพร้อม เหมิดแล้ว แก้บ่ไหว
พระพรหมได้ แยงเห็นอนาคต อีกสิบสองปีเน้อ พุทธองค์ตรัสรู้
วาระน้อมื้อนั้น ขอเชิญเทพทั่วจักรวาล แหนล้อมประชุมใหญ่
ร่วมรับฟัง เพิ่นต้านไข ไจปัญหาเทื่อนี้ อีหยังแท้ เป็นมงคล... เด้อทุกท่านเอ้ย ฯ
______________________________
เอวัมเม สุตัง เอกัง สะมะยัง
จักกล่าวถึงเมื่อครั้ง หลังองค์พุทโธ
ผู้เป็นพระนาโถ ฮ่มโพธิ์ แห่งสัตว์โลก
ตรัสรู้แจ้ง แทงตลอดสัพพัญญู
ทำลายสูญ กิเลสมวลเหมิดเกี้ยง
เสียงลือก้อง ขจรไกลสามโลก
พระโผดแล้ว สอนพร่ำ พระธรรม
สาวกฮู้ ตามธรรมอันประเสริฐ
เกิดเป็นบริษัทยิ่ง ใหญ่แท้ สี่เสา ท่านเฮย...
สมัยนึง... จากที่ฟังเพิ่นเว้า คืนมืด ดึกสงัด
พุทธองค์จำวัด อยู่เชตะวันพุ้น
แดนเขตกว้าง นครใหญ่สาวัตถี
องค์ราชาปัสเสนทิ ผ่านเมือง ครองบ้าน
ในสมัยตอนนั้น จอมเทวัน อินทะราช
ยุรยาตรพร้อม แหนล้อมเทพทวย
อ่วยหน้ามุ่ง ตรงสู่เชตะวัน
กำหนดเทพผู้ขาน ถามธรรม มงคลแท้
เทพก็ยืนแท้แล้ หม่องสมควรตามสภาพ
พนมกรไหว้แล้ว ถามตั้งต่อปุจฉา แท้แหล่ว
"อันว่าทวยเทพไท้ ถ้วนทั่วมวลมนุษย์ ก็ดี
ต่างหวังความโสตถี สวัสดีถ้วนหน้า
เป็นเวลาเหิงแล้ว คิดหามงคลอยู่
ขอพระองค์ โปรดเฉลยให้ฮู้ มงคลแท้ อุดมธรรม ก็ข้าเทอญฯ"
_________________________________
แต่นั้น พุทธองค์ได้ ตรัสเทศนาสอน
ถึงบวรมงคล เลิศธรรม อุดมล้ำ
ธรรมมวลนี้ ประพฤติตาม ผลมาก
ไผผู้อยากเฮืองฮุ่ง ฟังแล้ว ฮิ่นตรอง เอาเด้อ ...
นึง บ่คบคนพาลชั่ว
สอง คบเกือกกั้ว บัณฑิตฮู้ คู่สหาย
สาม บูชาไหว้ สิ่งที่ควรบูชานอบ
เป็นมงคลอุดมล้ำ ธรรมเลิศ อีหลี ฯ
สี่ อยู่ประเทศเขตควรเหมาะ
ห้า เคยสร้างก่อ บุญกุศล แต่ปางกี้
หก ปณิธิตั้งประพฤติตน โดยชอบ
เป็นมงคลอุดมล้ำ ธรรมเลิศ อีหลี ฯ
เจ็ด พหูสูต เรียนหลาย
แปด ศิลปะคู่กาย ช่ำชอง ชาญเชี่ยว
เก้า วินัยดี บ่คดเคี้ยว ระเบียบศีล ที่ผุดผ่อง
สิบ วาจาเว้าถูกต้อง จริงแท้ ม่วนหู
เว้าในสิ่งที่ควรคู่ สุภาสิต มีประโยชน์
เป็นมงคลอุดมล้ำ ธรรมเลิศ อีหลี ฯ
สิบเอ็ด ปรนนิบัติพ่อแม่
สิบสอง เลี้ยงดูแล ผัว/เมีย คู่ซ้อน
สิบสาม สอนอบรมพร้อม ดูแลเลี้ยงลูก
สิบสี่ บ่ซุกหมกงานไว้ เหลือค้างพอกหาง
สะสางงานจนแล้ว แนวได๋ กะเสร็จสิ้น
เป็นมงคลอุดมล้ำ ธรรมเลิศ อีหลี
สิบห้า ทำทาน สละให้
สิบหก ยึดมั่นไว้ ใจตั้ง ประพฤติธรรม
สิบเจ็ด ก้ำญาติพี่น้อง เผื่อแผ่ เจือจาน (อ่าน..ก้ำยาดติพี่น้อง)
สิบแปด ทำการงานสุจริต บ่ผิดธรรมคองฮีต
อาชีพชอบ เลี้ยงตนครองวาส
เป็นมงคลอุดมล้ำ ธรรมเลิศ อีหลีฯ
สิบเก้า งดและเว้น การทำความชั่ว
ยี่สิบ ของเมามัว สำรวมระวังได้
ยี่เอ็ด ใจมีสติตั้ง ในธรรม บ่ประมาท
เป็นมงคลอุดมล้ำ ธรรมเลิศ อีหลีฯ
ยี่สอง เคารพ นบน้อม
ยี่สาม ถ่อมตนลง บ่หยิ่ง ยโสอ้าง
ยี่สี่ สันโดษตั้ง พอเพียง เลี้ยงชีพ
ยี่ห้า กำซาบซึ้ง คุณท่าน กตัญญู
ยี่หก ดุ๋ฟังธรรม เป็นประจำบ่เขินขาด
เป็นมงคลอุดมล้ำ ธรรมเลิศ อีหลีฯ
ยี่เจ็ด เข้มแข็ง อดทน
ยี่แปด เป็นบุคคล สอนง่าย บ่ด้าน
ยี่เก้า การพบพ้อ สมณะ ผู้ทรงศีล
สามสิบ ฮิ่นตรองตรึก สนทนา ธรรมฮีต
นิจเนืองแท้ เป็นประจำ บ่เขินขาด
เป็นมงคลอุดมล้ำ ธรรมเลิศ อีหลีฯ
สามเอ็ด เพียรบำเพ็ญ ตบะเผากิเลส
สามสอง ประพฤติเพศ พรหมจรรย์ มั่นยิ่ง
สามสาม เห็นความจริง สัจจะอันประเสริฐ
สามสี่ ดับความเกิด ความแก่ เจ็บตาย
กิเลสหาย แจ้งในนิพพานแท้
เป็นมงคลอุดมล้ำ ธรรมเลิศ อีหลีฯ
จิตใจที่ โลกธรรมต้องต่อ
สามห้า บ่หวั่นไหวด่าวดิ้น หนักแน่น บ่แคลน
สามหก บ่โศกแร้น แห้งเหี่ยว กำสรวล
สามเจ็ด สูญจากมวลธุลี บ่ขุ่นหมอง มัวคล้ำ
สามแปด เกษมใสเหลี่ยม สุกสกาว พราวผุดผ่อง
เป็นมงคลอุดมล้ำ ธรรมเลิศ อีหลีฯ
สรรพสัตว์ใหญ่น้อย ถ้วนทั่วสากล
ไผผู้ทำมงคล ยึดธรรม มวลนี้
บ่มีความแพ้พ่าย ในสถาน ทุกหนแห่ง
สบสวัสดิ์ทุกเช้าแลง ทุกสถานแห่งห้อง ภัยต้องบ่มี
โสตถีตั้ง วัฒนา ถ้วนทั่ว
เป็นมงคลอุดมล้ำ แก่ก้ำผู้เฮ็ดทำ... ทุกผู้ทุกนาม ก็มีแลฯ
มังกรเดียวดาย ป.