ผญา คติสอนใจประจำวันที่ 20 พฤษภาคม 2567:: อ่านผญา 
นกกะแดดเด้าหากินไกลเขต เขตเพิ่นอย่าสิเข้าให้มาเด้าอยู่เขตโต แปลว่า นกแดดเด้าเอย อย่าได้หากินในเขตของผู้อื่น ให้หากินเฉพาะในเขตตน หมายถึง พึงพอใจในสิ่งที่ตนมีอยู่ อย่าได้รุกราน รุกล้ำในสิทธิของผู้อื่น


  ล็อกอินเข้าระบบ  
ชื่อ ::
รหัสผ่าน::
*จำสถานะ
 
  วิถีชีวิตชาวอีสาน  
       ดินแดนอีสาน มีวัฒนธรรม ประเพณี เฉพาะตน มีวิถีชีวิตความเป็นอยู่ ที่เรียบง่าย ท่ามกลางความแร้นแค้น ชาวอีสาน มีความเป็นอยู่เช่นไร ใช้ชีวิตอยู่เช่นไร สร้างศิลปะ วัฒนธรรม ประเพณีเช่นไรขึ้นมา

     แต่ละจังหวัด แต่ละสถานที่ อาจมีวิถีชิวิต ความเป็นอยู่ ที่แตกต่าง ตามลักษณะพื้นที่ หรือธรรมชาิติที่มีอยู่ แต่อย่างไรก็ตาม ทั้งหมด ล้วนคือวิถีชิวิตแห่งชาวอีสาน

     เชิญทุกๆท่าน ร่วมเขียนบทความ เรื่องสั้น เล่าวิถีชิวิต ความเป็นอยู่แห่งชาวอีสาน ได้แล้วครับ...



กระทู้ธรรมดา... มีข้อความโพสต์ใหม่

  หน้า: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 ตอบกระทู้  
  โพสต์โดย   เทศกาลงานไหม ประเพณีผูกเสี่ยว และงานกาชาด จังหวัดขอนแก่น 2553  
  อีเกียแดง {แห่งรัตติกาล}    คห.ที่115)  
  อนุเซียนผู้อมตะ

ภูมิลำเนา : บุรีรัมย์ @ขอนแก่น
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 07 เม.ย. 2552
รวมโพสต์ : 5,431
ให้สาธุการ : 4,145
รับสาธุการ : 11,376,140
รวม: 11,380,285 สาธุการ
 

ขอเอื้อนเอ่ย เผยกลอนเล่า เรื่องข้าวหวาน
เป็นตำนาน  พันผูก  ช่างสุขสม  
ฝีมือของ  ท่านปีโป้ บ่าวปิ่นลม
คนชื่นชม  คือจารย์ใหญ่  เทียวไปชิม .......  (จารย์ใหญ่ - ต้องแล่ง- ..)

จารย์ ฯ ท่านมาปรึกษา เรื่อง ฤาษี  
ไม่ได้มีเจตนา  เรื่องข้าวหวาน  
แวะมาคุย       ประสาคนศีลทาน  
อันข้าวหวาน   ส่วนประกอบ โดยชอบกัน ( ปิ่นลม )

ทั้งไหนั้น ไหนี้ มีที่มา
ใส่ปลาร้า หมักสาโท  โอ้สวรรค์ (จารย์ใหญ่)
เก็บหน่อไม้ ใส่น้ำปลา สารพัน  (ลุ่มดอนไข่)
เป็นฉันใด  ก็ฉันนั้น  หรือฉันเพล     (ต้องแล่ง)

ท่านฤาษี จารย์ใหญ่ ไม่ฉันเช้า (บ่าวหน่อ)
แต่ฉันข้าว ที่กรองกลั่น จนน้ำใส
ฉันทุกวัน ฉันทุกมื้อ อยู่ร่ำไป    (อีเกียแดง)
สุขหรือไร ใครไม่รู้ คู่น้ำเมา       (จารย์น้อย)

ไหที่เก่า มีคุณค่า น่าจำจด    (อีเกียแดง)
ลายงามงด มีคุณค่า น่าสะสม (ลุ่มดอนไข่)  
ของดีดี ใครได้เห็น ต้องชื่นชม    (อีเกียแดง)
ซุกไหล้ม ไยไม่แตก แปลกจริงจริง (บ่าวหน่อ)

หรืออาจเป็น  ไหหิน  เช่นถิ่นลาว   (ต้องแล่ง)
มีผู้สาว นอนกอดไห ก่อไฟผิง (บ่าวหน่อ)
เหลือบยุงกัด ทากบืนไต่ ไม่ติงคีง
แม้โสติง เดินผ่าน ไม่ย้านเลย (มังกรเดียวดาย)

เคยได้ยิน คำกล่าว เขาเล่าไว้
ว่ามีไห สัญจร เดินร่อนเร่  (จารย์น้อย)
หลวงพระบาง  ผ่านเวียงจันทร์  ยันปากเซ (แต้งล่อง)
อย่าไขว้เขว คิดว่าถิ่น แดนภูเวียง  (อีเกียแดง)

ได้ยินเสียง เจรจา ช่างน่ารัก
โอ้งามนัก สาวฝั่งเวียง อยากเคียงขวัญ   (อีเกียดำ)  

 
 
สาธุการบทความนี้ : 188 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  28 ม.ค. 2554 เวลา 15:02:18  
    MySite  offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  มังกรเดียวดาย    คห.ที่116)  
  มหาเซียน

ภูมิลำเนา : ขอนแก่น
สมาชิกภาพ : สมาชิกชมรมฯ
เข้าร่วม : 03 มี.ค. 2550
รวมโพสต์ : 3,640
ให้สาธุการ : 8,145
รับสาธุการ : 5,668,280
รวม: 5,676,425 สาธุการ
 

ขอเอื้อนเอ่ย เผยกลอนเล่า เรื่องข้าวหวาน
เป็นตำนาน  พันผูก  ช่างสุขสม  
ฝีมือของ  ท่านปีโป้ บ่าวปิ่นลม
คนชื่นชม  คือจารย์ใหญ่  เทียวไปชิม .......  (จารย์ใหญ่ - ต้องแล่ง- ..)

จารย์ ฯ ท่านมาปรึกษา เรื่อง ฤาษี  
ไม่ได้มีเจตนา  เรื่องข้าวหวาน  
แวะมาคุย       ประสาคนศีลทาน  
อันข้าวหวาน   ส่วนประกอบ โดยชอบกัน ( ปิ่นลม )

ทั้งไหนั้น ไหนี้ มีที่มา
ใส่ปลาร้า หมักสาโท  โอ้สวรรค์ (จารย์ใหญ่)
เก็บหน่อไม้ ใส่น้ำปลา สารพัน  (ลุ่มดอนไข่)
เป็นฉันใด  ก็ฉันนั้น  หรือฉันเพล     (ต้องแล่ง)

ท่านฤาษี จารย์ใหญ่ ไม่ฉันเช้า (บ่าวหน่อ)
แต่ฉันข้าว ที่กรองกลั่น จนน้ำใส
ฉันทุกวัน ฉันทุกมื้อ อยู่ร่ำไป    (อีเกียแดง)
สุขหรือไร ใครไม่รู้ คู่น้ำเมา       (จารย์น้อย)

ไหที่เก่า มีคุณค่า น่าจำจด    (อีเกียแดง)
ลายงามงด มีคุณค่า น่าสะสม (ลุ่มดอนไข่)  
ของดีดี ใครได้เห็น ต้องชื่นชม    (อีเกียแดง)
ซุกไหล้ม ไยไม่แตก แปลกจริงจริง (บ่าวหน่อ)

หรืออาจเป็น  ไหหิน  เช่นถิ่นลาว   (ต้องแล่ง)
มีผู้สาว นอนกอดไห ก่อไฟผิง (บ่าวหน่อ)
เหลือบยุงกัด ทากบืนไต่ ไม่ติงคีง
แม้โสติง เดินผ่าน ไม่ย้านเลย (มังกรเดียวดาย)

เคยได้ยิน คำกล่าว เขาเล่าไว้
ว่ามีไห สัญจร เดินร่อนเร่  (จารย์น้อย)
หลวงพระบาง  ผ่านเวียงจันทน์  ยันปากเซ (แต้งล่อง)
อย่าไขว้เขว คิดว่าถิ่น แดนภูเวียง  (อีเกียแดง)

ได้ยินเสียง เจรจา ช่างน่ารัก
โอ้งามนัก สาวฝั่งเวียง อยากเคียงขวัญ   (อีเกียดำ)  
เธออุ้มไห ปลาแดก แบกทั้งวัน
เดินเฉิดฉัน ส่งสายตา หาอีเกีย (มังกาย)

 
 
สาธุการบทความนี้ : 167 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  28 ม.ค. 2554 เวลา 15:47:14  
  www    offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  ต้องแล่ง    คห.ที่117)  
  ยอดปรมาจารย์

ภูมิลำเนา : ร้อยเอ็ด + ขอนแก่น
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 17 มี.ค. 2553
รวมโพสต์ : 787
ให้สาธุการ : 45
รับสาธุการ : 1,587,490
รวม: 1,587,535 สาธุการ
 

ขอเอื้อนเอ่ย เผยกลอนเล่า เรื่องข้าวหวาน
เป็นตำนาน  พันผูก  ช่างสุขสม  
ฝีมือของ  ท่านปีโป้ บ่าวปิ่นลม
คนชื่นชม  คือจารย์ใหญ่  เทียวไปชิม .......  (จารย์ใหญ่ - ต้องแล่ง- ..)

จารย์ ฯ ท่านมาปรึกษา เรื่อง ฤาษี  
ไม่ได้มีเจตนา  เรื่องข้าวหวาน  
แวะมาคุย       ประสาคนศีลทาน  
อันข้าวหวาน   ส่วนประกอบ โดยชอบกัน ( ปิ่นลม )

ทั้งไหนั้น ไหนี้ มีที่มา
ใส่ปลาร้า หมักสาโท  โอ้สวรรค์ (จารย์ใหญ่)
เก็บหน่อไม้ ใส่น้ำปลา สารพัน  (ลุ่มดอนไข่)
เป็นฉันใด  ก็ฉันนั้น  หรือฉันเพล     (ต้องแล่ง)

ท่านฤาษี จารย์ใหญ่ ไม่ฉันเช้า (บ่าวหน่อ)
แต่ฉันข้าว ที่กรองกลั่น จนน้ำใส
ฉันทุกวัน ฉันทุกมื้อ อยู่ร่ำไป    (อีเกียแดง)
สุขหรือไร ใครไม่รู้ คู่น้ำเมา       (จารย์น้อย)

ไหที่เก่า มีคุณค่า น่าจำจด    (อีเกียแดง)
ลายงามงด มีคุณค่า น่าสะสม (ลุ่มดอนไข่)  
ของดีดี ใครได้เห็น ต้องชื่นชม    (อีเกียแดง)
ซุกไหล้ม ไยไม่แตก แปลกจริงจริง (บ่าวหน่อ)

หรืออาจเป็น  ไหหิน  เช่นถิ่นลาว   (ต้องแล่ง)
มีผู้สาว นอนกอดไห ก่อไฟผิง (บ่าวหน่อ)
เหลือบยุงกัด ทากบืนไต่ ไม่ติงคีง
แม้โสติง เดินผ่าน ไม่ย้านเลย (มังกรเดียวดาย)

เคยได้ยิน คำกล่าว เขาเล่าไว้
ว่ามีไห สัญจร เดินร่อนเร่  (จารย์น้อย)
หลวงพระบาง  ผ่านเวียงจันทน์  ยันปากเซ (แต้งล่อง)
อย่าไขว้เขว คิดว่าถิ่น แดนภูเวียง  (อีเกียแดง)

ได้ยินเสียง เจรจา ช่างน่ารัก
โอ้งามนัก สาวฝั่งเวียง อยากเคียงขวัญ   (อีเกียดำ)  
เธออุ้มไห ปลาแดก แบกทั้งวัน
เดินเฉิดฉัน ส่งสายตา หาอีเกีย (มังกาย)

เคยเห็นไห  ลายมังกือ  ถือลูกแก้ว (แต้งล่อง)

 
 
สาธุการบทความนี้ : 162 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  28 ม.ค. 2554 เวลา 17:31:54  
      offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  บ่าวหน่อ    คห.ที่118)  
  อภิมหาเซียน

ภูมิลำเนา : ร้อยเอ็ด
สมาชิกภาพ : สมาชิกชมรมฯ
เข้าร่วม : 03 มี.ค. 2550
รวมโพสต์ : 4,206
ให้สาธุการ : 185
รับสาธุการ : 6,554,330
รวม: 6,554,515 สาธุการ
 

ขอเอื้อนเอ่ย เผยกลอนเล่า เรื่องข้าวหวาน
เป็นตำนาน  พันผูก  ช่างสุขสม  
ฝีมือของ  ท่านปีโป้ บ่าวปิ่นลม
คนชื่นชม  คือจารย์ใหญ่  เทียวไปชิม .......  (จารย์ใหญ่ - ต้องแล่ง- ..)

จารย์ ฯ ท่านมาปรึกษา เรื่อง ฤาษี  
ไม่ได้มีเจตนา  เรื่องข้าวหวาน  
แวะมาคุย       ประสาคนศีลทาน  
อันข้าวหวาน   ส่วนประกอบ โดยชอบกัน ( ปิ่นลม )

ทั้งไหนั้น ไหนี้ มีที่มา
ใส่ปลาร้า หมักสาโท  โอ้สวรรค์ (จารย์ใหญ่)
เก็บหน่อไม้ ใส่น้ำปลา สารพัน  (ลุ่มดอนไข่)
เป็นฉันใด  ก็ฉันนั้น  หรือฉันเพล     (ต้องแล่ง)

ท่านฤาษี จารย์ใหญ่ ไม่ฉันเช้า (บ่าวหน่อ)
แต่ฉันข้าว ที่กรองกลั่น จนน้ำใส
ฉันทุกวัน ฉันทุกมื้อ อยู่ร่ำไป    (อีเกียแดง)
สุขหรือไร ใครไม่รู้ คู่น้ำเมา       (จารย์น้อย)

ไหที่เก่า มีคุณค่า น่าจำจด    (อีเกียแดง)
ลายงามงด มีคุณค่า น่าสะสม (ลุ่มดอนไข่)  
ของดีดี ใครได้เห็น ต้องชื่นชม    (อีเกียแดง)
ซุกไหล้ม ไยไม่แตก แปลกจริงจริง (บ่าวหน่อ)

หรืออาจเป็น  ไหหิน  เช่นถิ่นลาว   (ต้องแล่ง)
มีผู้สาว นอนกอดไห ก่อไฟผิง (บ่าวหน่อ)
เหลือบยุงกัด ทากบืนไต่ ไม่ติงคีง
แม้โสติง เดินผ่าน ไม่ย้านเลย (มังกรเดียวดาย)

เคยได้ยิน คำกล่าว เขาเล่าไว้
ว่ามีไห สัญจร เดินร่อนเร่  (จารย์น้อย)
หลวงพระบาง  ผ่านเวียงจันทน์  ยันปากเซ (แต้งล่อง)
อย่าไขว้เขว คิดว่าถิ่น แดนภูเวียง  (อีเกียแดง)

ได้ยินเสียง เจรจา ช่างน่ารัก
โอ้งามนัก สาวฝั่งเวียง อยากเคียงขวัญ   (อีเกียดำ)  
เธออุ้มไห ปลาแดก แบกทั้งวัน
เดินเฉิดฉัน ส่งสายตา หาอีเกีย (มังกาย)

เคยเห็นไห  ลายมังกือ  ถือลูกแก้ว (แต้งล่อง)
นั่งกินแห้ว หย่ำก๊วดก๊วด นวดหัวเสือ (บ่าวหน่อ)

 
 
สาธุการบทความนี้ : 167 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  28 ม.ค. 2554 เวลา 17:47:16  
  www    offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  ลุ่มดอนไข่    คห.ที่119)  
  อนุเซียน

ภูมิลำเนา : บึงกาฬ - หนองคาย
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 15 มิ.ย. 2553
รวมโพสต์ : 1,601
ให้สาธุการ : 2,855
รับสาธุการ : 3,783,380
รวม: 3,786,235 สาธุการ
 

ขอเอื้อนเอ่ย เผยกลอนเล่า เรื่องข้าวหวาน
เป็นตำนาน  พันผูก  ช่างสุขสม  
ฝีมือของ  ท่านปีโป้ บ่าวปิ่นลม
คนชื่นชม  คือจารย์ใหญ่  เทียวไปชิม .......  (จารย์ใหญ่ - ต้องแล่ง- ..)

จารย์ ฯ ท่านมาปรึกษา เรื่อง ฤาษี  
ไม่ได้มีเจตนา  เรื่องข้าวหวาน  
แวะมาคุย       ประสาคนศีลทาน  
อันข้าวหวาน   ส่วนประกอบ โดยชอบกัน ( ปิ่นลม )

ทั้งไหนั้น ไหนี้ มีที่มา
ใส่ปลาร้า หมักสาโท  โอ้สวรรค์ (จารย์ใหญ่)
เก็บหน่อไม้ ใส่น้ำปลา สารพัน  (ลุ่มดอนไข่)
เป็นฉันใด  ก็ฉันนั้น  หรือฉันเพล     (ต้องแล่ง)

ท่านฤาษี จารย์ใหญ่ ไม่ฉันเช้า (บ่าวหน่อ)
แต่ฉันข้าว ที่กรองกลั่น จนน้ำใส
ฉันทุกวัน ฉันทุกมื้อ อยู่ร่ำไป    (อีเกียแดง)
สุขหรือไร ใครไม่รู้ คู่น้ำเมา       (จารย์น้อย)

ไหที่เก่า มีคุณค่า น่าจำจด    (อีเกียแดง)
ลายงามงด มีคุณค่า น่าสะสม (ลุ่มดอนไข่)  
ของดีดี ใครได้เห็น ต้องชื่นชม    (อีเกียแดง)
ซุกไหล้ม ไยไม่แตก แปลกจริงจริง (บ่าวหน่อ)

หรืออาจเป็น  ไหหิน  เช่นถิ่นลาว   (ต้องแล่ง)
มีผู้สาว นอนกอดไห ก่อไฟผิง (บ่าวหน่อ)
เหลือบยุงกัด ทากบืนไต่ ไม่ติงคีง
แม้โสติง เดินผ่าน ไม่ย้านเลย (มังกรเดียวดาย)

เคยได้ยิน คำกล่าว เขาเล่าไว้
ว่ามีไห สัญจร เดินร่อนเร่  (จารย์น้อย)
หลวงพระบาง  ผ่านเวียงจันทน์  ยันปากเซ (แต้งล่อง)
อย่าไขว้เขว คิดว่าถิ่น แดนภูเวียง  (อีเกียแดง)

ได้ยินเสียง เจรจา ช่างน่ารัก
โอ้งามนัก สาวฝั่งเวียง อยากเคียงขวัญ   (อีเกียดำ)  
เธออุ้มไห ปลาแดก แบกทั้งวัน
เดินเฉิดฉัน ส่งสายตา หาอีเกีย (มังกาย)

เคยเห็นไห  ลายมังกือ  ถือลูกแก้ว (แต้งล่อง)
นั่งกินแห้ว หย่ำก๊วดก๊วด นวดหัวเสือ (บ่าวหน่อ)
ขนตางอน หงอนสีฟ้า ตาสีเนื้อ (ลุ่มดอนไข่)

 
 
สาธุการบทความนี้ : 207 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  30 ม.ค. 2554 เวลา 00:55:10  
    MySite  offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  ลุ่มดอนไข่    คห.ที่120)  
  อนุเซียน

ภูมิลำเนา : บึงกาฬ - หนองคาย
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 15 มิ.ย. 2553
รวมโพสต์ : 1,601
ให้สาธุการ : 2,855
รับสาธุการ : 3,783,380
รวม: 3,786,235 สาธุการ
 

ขอเอื้อนเอ่ย เผยกลอนเล่า เรื่องข้าวหวาน
เป็นตำนาน  พันผูก  ช่างสุขสม  
ฝีมือของ  ท่านปีโป้ บ่าวปิ่นลม
คนชื่นชม  คือจารย์ใหญ่  เทียวไปชิม .......  (จารย์ใหญ่ - ต้องแล่ง- ..)

จารย์ ฯ ท่านมาปรึกษา เรื่อง ฤาษี  
ไม่ได้มีเจตนา  เรื่องข้าวหวาน  
แวะมาคุย       ประสาคนศีลทาน  
อันข้าวหวาน   ส่วนประกอบ โดยชอบกัน ( ปิ่นลม )

ทั้งไหนั้น ไหนี้ มีที่มา
ใส่ปลาร้า หมักสาโท  โอ้สวรรค์ (จารย์ใหญ่)
เก็บหน่อไม้ ใส่น้ำปลา สารพัน  (ลุ่มดอนไข่)
เป็นฉันใด  ก็ฉันนั้น  หรือฉันเพล     (ต้องแล่ง)

ท่านฤาษี จารย์ใหญ่ ไม่ฉันเช้า (บ่าวหน่อ)
แต่ฉันข้าว ที่กรองกลั่น จนน้ำใส
ฉันทุกวัน ฉันทุกมื้อ อยู่ร่ำไป    (อีเกียแดง)
สุขหรือไร ใครไม่รู้ คู่น้ำเมา       (จารย์น้อย)

ไหที่เก่า มีคุณค่า น่าจำจด    (อีเกียแดง)
ลายงามงด มีคุณค่า น่าสะสม (ลุ่มดอนไข่)  
ของดีดี ใครได้เห็น ต้องชื่นชม    (อีเกียแดง)
ซุกไหล้ม ไยไม่แตก แปลกจริงจริง (บ่าวหน่อ)

หรืออาจเป็น  ไหหิน  เช่นถิ่นลาว   (ต้องแล่ง)
มีผู้สาว นอนกอดไห ก่อไฟผิง (บ่าวหน่อ)
เหลือบยุงกัด ทากบืนไต่ ไม่ติงคีง
แม้โสติง เดินผ่าน ไม่ย้านเลย (มังกรเดียวดาย)

เคยได้ยิน คำกล่าว เขาเล่าไว้
ว่ามีไห สัญจร เดินร่อนเร่  (จารย์น้อย)
หลวงพระบาง  ผ่านเวียงจันทน์  ยันปากเซ (แต้งล่อง)
อย่าไขว้เขว คิดว่าถิ่น แดนภูเวียง  (อีเกียแดง)

ได้ยินเสียง เจรจา ช่างน่ารัก
โอ้งามนัก สาวฝั่งเวียง อยากเคียงขวัญ   (อีเกียดำ)  
เธออุ้มไห ปลาแดก แบกทั้งวัน
เดินเฉิดฉัน ส่งสายตา หาอีเกีย (มังกาย)

เคยเห็นไห  ลายมังกือ  ถือลูกแก้ว (แต้งล่อง)
นั่งกินแห้ว หย่ำก๊วดก๊วด นวดหัวเสือ (บ่าวหน่อ)
ขนตางอน หงอนสีฟ้า ตาสีเนื้อ (ลุ่มดอนไข่)
ก่อนจะเชื่อ โปรดใช้จิต คิดไตร่ตรอง  (ลุ่มดอนไข่)

 
 
สาธุการบทความนี้ : 174 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  02 ก.พ. 2554 เวลา 22:43:40  
    MySite  offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  อีเกียแดง {แห่งรัตติกาล}    คห.ที่121)  
  อนุเซียนผู้อมตะ

ภูมิลำเนา : บุรีรัมย์ @ขอนแก่น
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 07 เม.ย. 2552
รวมโพสต์ : 5,431
ให้สาธุการ : 4,145
รับสาธุการ : 11,376,140
รวม: 11,380,285 สาธุการ
 

ขอเอื้อนเอ่ย เผยกลอนเล่า เรื่องข้าวหวาน
เป็นตำนาน  พันผูก  ช่างสุขสม  
ฝีมือของ  ท่านปีโป้ บ่าวปิ่นลม
คนชื่นชม  คือจารย์ใหญ่  เทียวไปชิม .......  (จารย์ใหญ่ - ต้องแล่ง- ..)

จารย์ ฯ ท่านมาปรึกษา เรื่อง ฤาษี  
ไม่ได้มีเจตนา  เรื่องข้าวหวาน  
แวะมาคุย       ประสาคนศีลทาน  
อันข้าวหวาน   ส่วนประกอบ โดยชอบกัน ( ปิ่นลม )

ทั้งไหนั้น ไหนี้ มีที่มา
ใส่ปลาร้า หมักสาโท  โอ้สวรรค์ (จารย์ใหญ่)
เก็บหน่อไม้ ใส่น้ำปลา สารพัน  (ลุ่มดอนไข่)
เป็นฉันใด  ก็ฉันนั้น  หรือฉันเพล     (ต้องแล่ง)

ท่านฤาษี จารย์ใหญ่ ไม่ฉันเช้า (บ่าวหน่อ)
แต่ฉันข้าว ที่กรองกลั่น จนน้ำใส
ฉันทุกวัน ฉันทุกมื้อ อยู่ร่ำไป    (อีเกียแดง)
สุขหรือไร ใครไม่รู้ คู่น้ำเมา       (จารย์น้อย)

ไหที่เก่า มีคุณค่า น่าจำจด    (อีเกียแดง)
ลายงามงด มีคุณค่า น่าสะสม (ลุ่มดอนไข่)  
ของดีดี ใครได้เห็น ต้องชื่นชม    (อีเกียแดง)
ซุกไหล้ม ไยไม่แตก แปลกจริงจริง (บ่าวหน่อ)

หรืออาจเป็น  ไหหิน  เช่นถิ่นลาว   (ต้องแล่ง)
มีผู้สาว นอนกอดไห ก่อไฟผิง (บ่าวหน่อ)
เหลือบยุงกัด ทากบืนไต่ ไม่ติงคีง
แม้โสติง เดินผ่าน ไม่ย้านเลย (มังกรเดียวดาย)

เคยได้ยิน คำกล่าว เขาเล่าไว้
ว่ามีไห สัญจร เดินร่อนเร่  (จารย์น้อย)
หลวงพระบาง  ผ่านเวียงจันทน์  ยันปากเซ (แต้งล่อง)
อย่าไขว้เขว คิดว่าถิ่น แดนภูเวียง  (อีเกียแดง)

ได้ยินเสียง เจรจา ช่างน่ารัก
โอ้งามนัก สาวฝั่งเวียง อยากเคียงขวัญ   (อีเกียดำ)  
เธออุ้มไห ปลาแดก แบกทั้งวัน
เดินเฉิดฉัน ส่งสายตา หาอีเกีย (มังกาย)

เคยเห็นไห  ลายมังกือ  ถือลูกแก้ว (แต้งล่อง)
นั่งกินแห้ว หย่ำก๊วดก๊วด นวดหัวเสือ (บ่าวหน่อ)
ขนตางอน หงอนสีฟ้า ตาสีเนื้อ (ลุ่มดอนไข่)
ก่อนจะเชื่อ โปรดใช้จิต คิดไตร่ตรอง  (ลุ่มดอนไข่)

ไหมังกรฯ เคยได้ยิน จากถิ่นเหนือ
ว่ามีเชื้อ เปล่งแสงได้ คล้ายถ่านหิน  (อีเกียแดง)    

 
 
สาธุการบทความนี้ : 185 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  03 ก.พ. 2554 เวลา 09:43:29  
    MySite  offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  หนุ่มมหาน้อย    คห.ที่122)  
  ศิษย์พี่

ภูมิลำเนา : อุบลราชธานี
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 03 ก.พ. 2554
รวมโพสต์ : 70
ให้สาธุการ : 195
รับสาธุการ : 81,220
รวม: 81,415 สาธุการ
 
คุณรุทธิ์  (อีเกียแดง):

ขอเอื้อนเอ่ย เผยกลอนเล่า เรื่องข้าวหวาน
เป็นตำนาน  พันผูก  ช่างสุขสม  
ฝีมือของ  ท่านปีโป้ บ่าวปิ่นลม
คนชื่นชม  คือจารย์ใหญ่  เทียวไปชิม .......  (จารย์ใหญ่ - ต้องแล่ง- ..)

จารย์ ฯ ท่านมาปรึกษา เรื่อง ฤาษี  
ไม่ได้มีเจตนา  เรื่องข้าวหวาน  
แวะมาคุย       ประสาคนศีลทาน  
อันข้าวหวาน   ส่วนประกอบ โดยชอบกัน ( ปิ่นลม )

ทั้งไหนั้น ไหนี้ มีที่มา
ใส่ปลาร้า หมักสาโท  โอ้สวรรค์ (จารย์ใหญ่)
เก็บหน่อไม้ ใส่น้ำปลา สารพัน  (ลุ่มดอนไข่)
เป็นฉันใด  ก็ฉันนั้น  หรือฉันเพล     (ต้องแล่ง)

ท่านฤาษี จารย์ใหญ่ ไม่ฉันเช้า (บ่าวหน่อ)
แต่ฉันข้าว ที่กรองกลั่น จนน้ำใส
ฉันทุกวัน ฉันทุกมื้อ อยู่ร่ำไป    (อีเกียแดง)
สุขหรือไร ใครไม่รู้ คู่น้ำเมา       (จารย์น้อย)

ไหที่เก่า มีคุณค่า น่าจำจด    (อีเกียแดง)
ลายงามงด มีคุณค่า น่าสะสม (ลุ่มดอนไข่)  
ของดีดี ใครได้เห็น ต้องชื่นชม    (อีเกียแดง)
ซุกไหล้ม ไยไม่แตก แปลกจริงจริง (บ่าวหน่อ)

หรืออาจเป็น  ไหหิน  เช่นถิ่นลาว   (ต้องแล่ง)
มีผู้สาว นอนกอดไห ก่อไฟผิง (บ่าวหน่อ)
เหลือบยุงกัด ทากบืนไต่ ไม่ติงคีง
แม้โสติง เดินผ่าน ไม่ย้านเลย (มังกรเดียวดาย)

เคยได้ยิน คำกล่าว เขาเล่าไว้
ว่ามีไห สัญจร เดินร่อนเร่  (จารย์น้อย)
หลวงพระบาง  ผ่านเวียงจันทน์  ยันปากเซ (แต้งล่อง)
อย่าไขว้เขว คิดว่าถิ่น แดนภูเวียง  (อีเกียแดง)

ได้ยินเสียง เจรจา ช่างน่ารัก
โอ้งามนัก สาวฝั่งเวียง อยากเคียงขวัญ   (อีเกียดำ)  
เธออุ้มไห ปลาแดก แบกทั้งวัน
เดินเฉิดฉัน ส่งสายตา หาอีเกีย (มังกาย)

เคยเห็นไห  ลายมังกือ  ถือลูกแก้ว (แต้งล่อง)
นั่งกินแห้ว หย่ำก๊วดก๊วด นวดหัวเสือ (บ่าวหน่อ)
ขนตางอน หงอนสีฟ้า ตาสีเนื้อ (ลุ่มดอนไข่)
ก่อนจะเชื่อ โปรดใช้จิต คิดไตร่ตรอง  (ลุ่มดอนไข่)

ไหมังกรฯ เคยได้ยิน จากถิ่นเหนือ
ว่ามีเชื้อ เปล่งแสงได้ คล้ายถ่านหิน  (อีเกียแดง)
เห็นจนซิน เมืองอุบล แถวก้นบ่อ   (หนุ่มมหาน้อย)

  
 
สาธุการบทความนี้ : 148 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  03 ก.พ. 2554 เวลา 19:46:34  
      offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  ต้องแล่ง    คห.ที่123)  
  ยอดปรมาจารย์

ภูมิลำเนา : ร้อยเอ็ด + ขอนแก่น
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 17 มี.ค. 2553
รวมโพสต์ : 787
ให้สาธุการ : 45
รับสาธุการ : 1,587,490
รวม: 1,587,535 สาธุการ
 
ท่านจอหงวนกะเบรคกันคักโพ๊ด    ย่านยากเจ้าสำนักมังกายพุ้นละเด้อ   ผู้เพิ่นมักแก้    

 
 
สาธุการบทความนี้ : 0 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  08 มี.ค. 2554 เวลา 05:35:37  
      offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  บ่าวหน่อ    คห.ที่124)  
  อภิมหาเซียน

ภูมิลำเนา : ร้อยเอ็ด
สมาชิกภาพ : สมาชิกชมรมฯ
เข้าร่วม : 03 มี.ค. 2550
รวมโพสต์ : 4,206
ให้สาธุการ : 185
รับสาธุการ : 6,554,330
รวม: 6,554,515 สาธุการ
 
จอหงวน เขียนสลับกันครับ เลยแก้ให้


ขอเอื้อนเอ่ย เผยกลอนเล่า เรื่องข้าวหวาน
เป็นตำนาน  พันผูก  ช่างสุขสม  
ฝีมือของ  ท่านปีโป้ บ่าวปิ่นลม
คนชื่นชม  คือจารย์ใหญ่  เทียวไปชิม .......  (จารย์ใหญ่ - ต้องแล่ง- ..)

จารย์ ฯ ท่านมาปรึกษา เรื่อง ฤาษี  
ไม่ได้มีเจตนา  เรื่องข้าวหวาน  
แวะมาคุย       ประสาคนศีลทาน  
อันข้าวหวาน   ส่วนประกอบ โดยชอบกัน ( ปิ่นลม )

ทั้งไหนั้น ไหนี้ มีที่มา
ใส่ปลาร้า หมักสาโท  โอ้สวรรค์ (จารย์ใหญ่)
เก็บหน่อไม้ ใส่น้ำปลา สารพัน  (ลุ่มดอนไข่)
เป็นฉันใด  ก็ฉันนั้น  หรือฉันเพล     (ต้องแล่ง)

ท่านฤาษี จารย์ใหญ่ ไม่ฉันเช้า (บ่าวหน่อ)
แต่ฉันข้าว ที่กรองกลั่น จนน้ำใส
ฉันทุกวัน ฉันทุกมื้อ อยู่ร่ำไป    (อีเกียแดง)
สุขหรือไร ใครไม่รู้ คู่น้ำเมา       (จารย์น้อย)

ไหที่เก่า มีคุณค่า น่าจำจด    (อีเกียแดง)
ลายงามงด มีคุณค่า น่าสะสม (ลุ่มดอนไข่)  
ของดีดี ใครได้เห็น ต้องชื่นชม    (อีเกียแดง)
ซุกไหล้ม ไยไม่แตก แปลกจริงจริง (บ่าวหน่อ)

หรืออาจเป็น  ไหหิน  เช่นถิ่นลาว   (ต้องแล่ง)
มีผู้สาว นอนกอดไห ก่อไฟผิง (บ่าวหน่อ)
เหลือบยุงกัด ทากบืนไต่ ไม่ติงคีง
แม้โสติง เดินผ่าน ไม่ย้านเลย (มังกรเดียวดาย)

เคยได้ยิน คำกล่าว เขาเล่าไว้
ว่ามีไห สัญจร เดินร่อนเร่  (จารย์น้อย)
หลวงพระบาง  ผ่านเวียงจันทน์  ยันปากเซ (แต้งล่อง)
อย่าไขว้เขว คิดว่าถิ่น แดนภูเวียง  (อีเกียแดง)

ได้ยินเสียง เจรจา ช่างน่ารัก
โอ้งามนัก สาวฝั่งเวียง อยากเคียงขวัญ   (อีเกียดำ)  
เธออุ้มไห ปลาแดก แบกทั้งวัน
เดินเฉิดฉัน ส่งสายตา หาอีเกีย (มังกาย)

เคยเห็นไห  ลายมังกือ  ถือลูกแก้ว (แต้งล่อง)
นั่งกินแห้ว หย่ำก๊วดก๊วด นวดหัวเสือ (บ่าวหน่อ)
ขนตางอน หงอนสีฟ้า ตาสีเนื้อ (ลุ่มดอนไข่)
ก่อนจะเชื่อ โปรดใช้จิต คิดไตร่ตรอง  (ลุ่มดอนไข่)

ไหมังกรฯ เคยได้ยิน จากถิ่นเหนือ
ว่ามีเชื้อ เปล่งแสงได้ คล้ายถ่านหิน  (อีเกียแดง)
แถวก้นบ่อ เมืองอุบล  เห็นจนซิน  (หนุ่มมหาน้อย)
ใส่ทรัพย์สิน ในไห ไว้บูชา (บ่าวหน่อ)

 
 
สาธุการบทความนี้ : 164 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  08 มี.ค. 2554 เวลา 09:03:56  
  www    offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  ปราร้านอกไห   ตอบเต็มรูปแบบ || Quick Reply  
  หน้า: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57

   

Creative Commons License
เทศกาลงานไหม ประเพณีผูกเสี่ยว และงานกาชาด จังหวัดขอนแก่น 2553 --- วิถีชีวิตชาวอีสาน (ปลาร้านอกไห --- อีสานจุฬาฯ)