เทศกาลงานไหม ประเพณีผูกเสี่ยว และงานกาชาด จังหวัดขอนแก่น 2553 --- วิถีชีวิตชาวอีสาน (ปลาร้านอกไห --- อีสานจุฬาฯ)

ประวัติชมรม ตราชมรม วัตถุประสงค์ชมรม วิสัยทัศน์ชมรม ทำเนียบประธานชมรม โครงสร้างการบริหาร คณะกรรมการชมรม กิจกรรมชมรม ปฏิทินกิจกรรม ข่าวสารจากชมรมฯ Hot Short News คลังภาพกิจกรรมชมรม แผนที่ชมรมฯ ชมรมอีสาน เพื่อนบ้าน

ฮีตสิบสองคองสิบสี่ เรือนสามน้ำสี่ ผญาอีสาน ดนตรีอีสาน ฟ้อนรำพื้นบ้านอีสาน นิทาน การละเล่น คำทวย กลอนอีสาน-ผญา ประเพณีอีสาน

ฟังเพลงโปงลาง ดูวีดีโอม่วนๆ ฟังลายเแคนเฒ่าเก่า ร้องคาราโอเกะ ขอเพลงคาราโอเกะ

ภาษาอีสาน จังหวัดในอีสาน ของแซบอีสาน วิถีอีสาน นิทานพื้นบ้าน นิทานก้อม ห้องอักษรไทน้อย ห้องอักษรธรรมอีสาน

โสเหล่สภาไนบักขามคั่ว ห้องโสกันฉันพี่น้อง ห้องลายเพลงพื้นบ้านอีสาน ห้องอักษรไทน้อย ห้องอักษรธรรมอีสาน

ผญา คติสอนใจประจำวันที่ 21 กันยายน 2567::

อ่านผญา

นึกว่าตอคะยูงแล้วแมวสีสังมาโค่น คึดว่าไม้แก่นหล่อนสังมาปิ้นป่งใบ แปลว่า เข้าใจว่าเป็นตอไม้พะยูงที่แข็งแรง แต่กลับโค่นล้มได้ เข้าใจว่าเป็นขอนไม้ตายแล้ว แต่กลับแตกยอดขึ้นมา หมายถึง สิ่งที่เห็น กับความเป็นจริง อาจจะไม่ตรงกันเสมอไป

ล็อกอินเข้าระบบ

วิถีชีวิตชาวอีสาน

     ดินแดนอีสาน มีวัฒนธรรม ประเพณี เฉพาะตน มีวิถีชีวิตความเป็นอยู่ ที่เรียบง่าย ท่ามกลางความแร้นแค้น ชาวอีสาน มีความเป็นอยู่เช่นไร ใช้ชีวิตอยู่เช่นไร สร้างศิลปะ วัฒนธรรม ประเพณีเช่นไรขึ้นมา

     แต่ละจังหวัด แต่ละสถานที่ อาจมีวิถีชิวิต ความเป็นอยู่ ที่แตกต่าง ตามลักษณะพื้นที่ หรือธรรมชาิติที่มีอยู่ แต่อย่างไรก็ตาม ทั้งหมด ล้วนคือวิถีชิวิตแห่งชาวอีสาน

     เชิญทุกๆท่าน ร่วมเขียนบทความ เรื่องสั้น เล่าวิถีชิวิต ความเป็นอยู่แห่งชาวอีสาน ได้แล้วครับ...

	กระทู้ธรรมดา... มีข้อความโพสต์ใหม่
	กระทู้ธรรมดา... ไม่มีข้อความโพสต์ใหม่
	กระทู้มีรูปภาพประกอบ

เสนอประเด็นใหม่

หน้า: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 ตอบกระทู้

โพสต์โดย

เทศกาลงานไหม ประเพณีผูกเสี่ยว และงานกาชาด จังหวัดขอนแก่น 2553

อีเกียแดง {แห่งรัตติกาล}

คห.ที่115)

อนุเซียนผู้อมตะ

ภูมิลำเนา : บุรีรัมย์ @ขอนแก่น
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 07 เม.ย. 2552
รวมโพสต์ : 5,431
ให้สาธุการ : 4,145
รับสาธุการ : 11,856,360
รวม: 11,860,505 สาธุการ

ขอเอื้อนเอ่ย เผยกลอนเล่า เรื่องข้าวหวาน
เป็นตำนาน  พันผูก  ช่างสุขสม
ฝีมือของ  ท่านปีโป้ บ่าวปิ่นลม
คนชื่นชม  คือจารย์ใหญ่  เทียวไปชิม .......  (จารย์ใหญ่ - ต้องแล่ง- ..)

จารย์ ฯ ท่านมาปรึกษา เรื่อง ฤาษี
ไม่ได้มีเจตนา  เรื่องข้าวหวาน
แวะมาคุย       ประสาคนศีลทาน
อันข้าวหวาน   ส่วนประกอบ โดยชอบกัน ( ปิ่นลม )

ทั้งไหนั้น ไหนี้ มีที่มา
ใส่ปลาร้า หมักสาโท  โอ้สวรรค์ (จารย์ใหญ่)
เก็บหน่อไม้ ใส่น้ำปลา สารพัน  (ลุ่มดอนไข่)
เป็นฉันใด  ก็ฉันนั้น  หรือฉันเพล     (ต้องแล่ง)

ท่านฤาษี จารย์ใหญ่ ไม่ฉันเช้า (บ่าวหน่อ)
แต่ฉันข้าว ที่กรองกลั่น จนน้ำใส
ฉันทุกวัน ฉันทุกมื้อ อยู่ร่ำไป    (อีเกียแดง)
สุขหรือไร ใครไม่รู้ คู่น้ำเมา       (จารย์น้อย)

ไหที่เก่า มีคุณค่า น่าจำจด    (อีเกียแดง)
ลายงามงด มีคุณค่า น่าสะสม (ลุ่มดอนไข่)
ของดีดี ใครได้เห็น ต้องชื่นชม    (อีเกียแดง)
ซุกไหล้ม ไยไม่แตก แปลกจริงจริง (บ่าวหน่อ)

หรืออาจเป็น  ไหหิน  เช่นถิ่นลาว   (ต้องแล่ง)
มีผู้สาว นอนกอดไห ก่อไฟผิง (บ่าวหน่อ)
เหลือบยุงกัด ทากบืนไต่ ไม่ติงคีง
แม้โสติง เดินผ่าน ไม่ย้านเลย (มังกรเดียวดาย)

เคยได้ยิน คำกล่าว เขาเล่าไว้
ว่ามีไห สัญจร เดินร่อนเร่  (จารย์น้อย)
หลวงพระบาง  ผ่านเวียงจันทร์  ยันปากเซ (แต้งล่อง)
อย่าไขว้เขว คิดว่าถิ่น แดนภูเวียง  (อีเกียแดง)

ได้ยินเสียง เจรจา ช่างน่ารัก
โอ้งามนัก สาวฝั่งเวียง อยากเคียงขวัญ   (อีเกียดำ)

สาธุการบทความนี้ : 194 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้

****{ไม่มีอะไรในโลก จะแข็งแกร่งยิ่งไปกว่า ความอ่อนโยน}****

28 ม.ค. 2554 เวลา 15:02:18

MySite offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์

ตอบอ้างอิง

มังกรเดียวดาย

คห.ที่116)

มหาเซียน

ภูมิลำเนา : ขอนแก่น
สมาชิกภาพ : สมาชิกชมรมฯ
เข้าร่วม : 03 มี.ค. 2550
รวมโพสต์ : 3,640
ให้สาธุการ : 8,145
รับสาธุการ : 5,835,540
รวม: 5,843,685 สาธุการ

ขอเอื้อนเอ่ย เผยกลอนเล่า เรื่องข้าวหวาน
เป็นตำนาน  พันผูก  ช่างสุขสม
ฝีมือของ  ท่านปีโป้ บ่าวปิ่นลม
คนชื่นชม  คือจารย์ใหญ่  เทียวไปชิม .......  (จารย์ใหญ่ - ต้องแล่ง- ..)

จารย์ ฯ ท่านมาปรึกษา เรื่อง ฤาษี
ไม่ได้มีเจตนา  เรื่องข้าวหวาน
แวะมาคุย       ประสาคนศีลทาน
อันข้าวหวาน   ส่วนประกอบ โดยชอบกัน ( ปิ่นลม )

ทั้งไหนั้น ไหนี้ มีที่มา
ใส่ปลาร้า หมักสาโท  โอ้สวรรค์ (จารย์ใหญ่)
เก็บหน่อไม้ ใส่น้ำปลา สารพัน  (ลุ่มดอนไข่)
เป็นฉันใด  ก็ฉันนั้น  หรือฉันเพล     (ต้องแล่ง)

ท่านฤาษี จารย์ใหญ่ ไม่ฉันเช้า (บ่าวหน่อ)
แต่ฉันข้าว ที่กรองกลั่น จนน้ำใส
ฉันทุกวัน ฉันทุกมื้อ อยู่ร่ำไป    (อีเกียแดง)
สุขหรือไร ใครไม่รู้ คู่น้ำเมา       (จารย์น้อย)

ไหที่เก่า มีคุณค่า น่าจำจด    (อีเกียแดง)
ลายงามงด มีคุณค่า น่าสะสม (ลุ่มดอนไข่)
ของดีดี ใครได้เห็น ต้องชื่นชม    (อีเกียแดง)
ซุกไหล้ม ไยไม่แตก แปลกจริงจริง (บ่าวหน่อ)

หรืออาจเป็น  ไหหิน  เช่นถิ่นลาว   (ต้องแล่ง)
มีผู้สาว นอนกอดไห ก่อไฟผิง (บ่าวหน่อ)
เหลือบยุงกัด ทากบืนไต่ ไม่ติงคีง
แม้โสติง เดินผ่าน ไม่ย้านเลย (มังกรเดียวดาย)

เคยได้ยิน คำกล่าว เขาเล่าไว้
ว่ามีไห สัญจร เดินร่อนเร่  (จารย์น้อย)
หลวงพระบาง  ผ่านเวียงจันทน์  ยันปากเซ (แต้งล่อง)
อย่าไขว้เขว คิดว่าถิ่น แดนภูเวียง  (อีเกียแดง)

ได้ยินเสียง เจรจา ช่างน่ารัก
โอ้งามนัก สาวฝั่งเวียง อยากเคียงขวัญ   (อีเกียดำ)
เธออุ้มไห ปลาแดก แบกทั้งวัน
เดินเฉิดฉัน ส่งสายตา หาอีเกีย (มังกาย)

สาธุการบทความนี้ : 193 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้

ฟ้าเวิ้งว้าง ดินไร้ไมตรี ปณิธานยากบรรลุ รักยากคลาย
สะพายกระบี่เดียวดาย กายโดดเดี่ยว ชีวิตหนึ่งเดียว ไร้ซึ่งใยดี..

28 ม.ค. 2554 เวลา 15:47:14

www

offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์

ตอบอ้างอิง

ต้องแล่ง

คห.ที่117)

ยอดปรมาจารย์

ภูมิลำเนา : ร้อยเอ็ด + ขอนแก่น
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 17 มี.ค. 2553
รวมโพสต์ : 787
ให้สาธุการ : 45
รับสาธุการ : 1,651,940
รวม: 1,651,985 สาธุการ

ขอเอื้อนเอ่ย เผยกลอนเล่า เรื่องข้าวหวาน
เป็นตำนาน  พันผูก  ช่างสุขสม
ฝีมือของ  ท่านปีโป้ บ่าวปิ่นลม
คนชื่นชม  คือจารย์ใหญ่  เทียวไปชิม .......  (จารย์ใหญ่ - ต้องแล่ง- ..)

จารย์ ฯ ท่านมาปรึกษา เรื่อง ฤาษี
ไม่ได้มีเจตนา  เรื่องข้าวหวาน
แวะมาคุย       ประสาคนศีลทาน
อันข้าวหวาน   ส่วนประกอบ โดยชอบกัน ( ปิ่นลม )

ทั้งไหนั้น ไหนี้ มีที่มา
ใส่ปลาร้า หมักสาโท  โอ้สวรรค์ (จารย์ใหญ่)
เก็บหน่อไม้ ใส่น้ำปลา สารพัน  (ลุ่มดอนไข่)
เป็นฉันใด  ก็ฉันนั้น  หรือฉันเพล     (ต้องแล่ง)

ท่านฤาษี จารย์ใหญ่ ไม่ฉันเช้า (บ่าวหน่อ)
แต่ฉันข้าว ที่กรองกลั่น จนน้ำใส
ฉันทุกวัน ฉันทุกมื้อ อยู่ร่ำไป    (อีเกียแดง)
สุขหรือไร ใครไม่รู้ คู่น้ำเมา       (จารย์น้อย)

ไหที่เก่า มีคุณค่า น่าจำจด    (อีเกียแดง)
ลายงามงด มีคุณค่า น่าสะสม (ลุ่มดอนไข่)
ของดีดี ใครได้เห็น ต้องชื่นชม    (อีเกียแดง)
ซุกไหล้ม ไยไม่แตก แปลกจริงจริง (บ่าวหน่อ)

หรืออาจเป็น  ไหหิน  เช่นถิ่นลาว   (ต้องแล่ง)
มีผู้สาว นอนกอดไห ก่อไฟผิง (บ่าวหน่อ)
เหลือบยุงกัด ทากบืนไต่ ไม่ติงคีง
แม้โสติง เดินผ่าน ไม่ย้านเลย (มังกรเดียวดาย)

เคยได้ยิน คำกล่าว เขาเล่าไว้
ว่ามีไห สัญจร เดินร่อนเร่  (จารย์น้อย)
หลวงพระบาง  ผ่านเวียงจันทน์  ยันปากเซ (แต้งล่อง)
อย่าไขว้เขว คิดว่าถิ่น แดนภูเวียง  (อีเกียแดง)

ได้ยินเสียง เจรจา ช่างน่ารัก
โอ้งามนัก สาวฝั่งเวียง อยากเคียงขวัญ   (อีเกียดำ)
เธออุ้มไห ปลาแดก แบกทั้งวัน
เดินเฉิดฉัน ส่งสายตา หาอีเกีย (มังกาย)

เคยเห็นไห  ลายมังกือ  ถือลูกแก้ว (แต้งล่อง)

สาธุการบทความนี้ : 167 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้

มีเงินแสนเงินล้าน กะบ่มีควมหมาย คันแม่นของผู้อื่น ...

28 ม.ค. 2554 เวลา 17:31:54

offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์

ตอบอ้างอิง

บ่าวหน่อ

คห.ที่118)

อภิมหาเซียน

ภูมิลำเนา : ร้อยเอ็ด
สมาชิกภาพ : สมาชิกชมรมฯ
เข้าร่วม : 03 มี.ค. 2550
รวมโพสต์ : 4,206
ให้สาธุการ : 185
รับสาธุการ : 6,814,320
รวม: 6,814,505 สาธุการ

ขอเอื้อนเอ่ย เผยกลอนเล่า เรื่องข้าวหวาน
เป็นตำนาน  พันผูก  ช่างสุขสม
ฝีมือของ  ท่านปีโป้ บ่าวปิ่นลม
คนชื่นชม  คือจารย์ใหญ่  เทียวไปชิม .......  (จารย์ใหญ่ - ต้องแล่ง- ..)

จารย์ ฯ ท่านมาปรึกษา เรื่อง ฤาษี
ไม่ได้มีเจตนา  เรื่องข้าวหวาน
แวะมาคุย       ประสาคนศีลทาน
อันข้าวหวาน   ส่วนประกอบ โดยชอบกัน ( ปิ่นลม )

ทั้งไหนั้น ไหนี้ มีที่มา
ใส่ปลาร้า หมักสาโท  โอ้สวรรค์ (จารย์ใหญ่)
เก็บหน่อไม้ ใส่น้ำปลา สารพัน  (ลุ่มดอนไข่)
เป็นฉันใด  ก็ฉันนั้น  หรือฉันเพล     (ต้องแล่ง)

ท่านฤาษี จารย์ใหญ่ ไม่ฉันเช้า (บ่าวหน่อ)
แต่ฉันข้าว ที่กรองกลั่น จนน้ำใส
ฉันทุกวัน ฉันทุกมื้อ อยู่ร่ำไป    (อีเกียแดง)
สุขหรือไร ใครไม่รู้ คู่น้ำเมา       (จารย์น้อย)

ไหที่เก่า มีคุณค่า น่าจำจด    (อีเกียแดง)
ลายงามงด มีคุณค่า น่าสะสม (ลุ่มดอนไข่)
ของดีดี ใครได้เห็น ต้องชื่นชม    (อีเกียแดง)
ซุกไหล้ม ไยไม่แตก แปลกจริงจริง (บ่าวหน่อ)

หรืออาจเป็น  ไหหิน  เช่นถิ่นลาว   (ต้องแล่ง)
มีผู้สาว นอนกอดไห ก่อไฟผิง (บ่าวหน่อ)
เหลือบยุงกัด ทากบืนไต่ ไม่ติงคีง
แม้โสติง เดินผ่าน ไม่ย้านเลย (มังกรเดียวดาย)

เคยได้ยิน คำกล่าว เขาเล่าไว้
ว่ามีไห สัญจร เดินร่อนเร่  (จารย์น้อย)
หลวงพระบาง  ผ่านเวียงจันทน์  ยันปากเซ (แต้งล่อง)
อย่าไขว้เขว คิดว่าถิ่น แดนภูเวียง  (อีเกียแดง)

ได้ยินเสียง เจรจา ช่างน่ารัก
โอ้งามนัก สาวฝั่งเวียง อยากเคียงขวัญ   (อีเกียดำ)
เธออุ้มไห ปลาแดก แบกทั้งวัน
เดินเฉิดฉัน ส่งสายตา หาอีเกีย (มังกาย)

เคยเห็นไห  ลายมังกือ  ถือลูกแก้ว (แต้งล่อง)
นั่งกินแห้ว หย่ำก๊วดก๊วด นวดหัวเสือ (บ่าวหน่อ)

สาธุการบทความนี้ : 170 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้

ใจประสงค์สร้างกลางดงกะว่าบ้าน ใจประสงค์ขี้คร้านกลางบ้านกะว่าดง

28 ม.ค. 2554 เวลา 17:47:16

www

offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์

ตอบอ้างอิง

ลุ่มดอนไข่

คห.ที่119)

อนุเซียน

ภูมิลำเนา : บึงกาฬ - หนองคาย
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 15 มิ.ย. 2553
รวมโพสต์ : 1,601
ให้สาธุการ : 2,855
รับสาธุการ : 3,955,900
รวม: 3,958,755 สาธุการ

ขอเอื้อนเอ่ย เผยกลอนเล่า เรื่องข้าวหวาน
เป็นตำนาน  พันผูก  ช่างสุขสม
ฝีมือของ  ท่านปีโป้ บ่าวปิ่นลม
คนชื่นชม  คือจารย์ใหญ่  เทียวไปชิม .......  (จารย์ใหญ่ - ต้องแล่ง- ..)

จารย์ ฯ ท่านมาปรึกษา เรื่อง ฤาษี
ไม่ได้มีเจตนา  เรื่องข้าวหวาน
แวะมาคุย       ประสาคนศีลทาน
อันข้าวหวาน   ส่วนประกอบ โดยชอบกัน ( ปิ่นลม )

ทั้งไหนั้น ไหนี้ มีที่มา
ใส่ปลาร้า หมักสาโท  โอ้สวรรค์ (จารย์ใหญ่)
เก็บหน่อไม้ ใส่น้ำปลา สารพัน  (ลุ่มดอนไข่)
เป็นฉันใด  ก็ฉันนั้น  หรือฉันเพล     (ต้องแล่ง)

ท่านฤาษี จารย์ใหญ่ ไม่ฉันเช้า (บ่าวหน่อ)
แต่ฉันข้าว ที่กรองกลั่น จนน้ำใส
ฉันทุกวัน ฉันทุกมื้อ อยู่ร่ำไป    (อีเกียแดง)
สุขหรือไร ใครไม่รู้ คู่น้ำเมา       (จารย์น้อย)

ไหที่เก่า มีคุณค่า น่าจำจด    (อีเกียแดง)
ลายงามงด มีคุณค่า น่าสะสม (ลุ่มดอนไข่)
ของดีดี ใครได้เห็น ต้องชื่นชม    (อีเกียแดง)
ซุกไหล้ม ไยไม่แตก แปลกจริงจริง (บ่าวหน่อ)

หรืออาจเป็น  ไหหิน  เช่นถิ่นลาว   (ต้องแล่ง)
มีผู้สาว นอนกอดไห ก่อไฟผิง (บ่าวหน่อ)
เหลือบยุงกัด ทากบืนไต่ ไม่ติงคีง
แม้โสติง เดินผ่าน ไม่ย้านเลย (มังกรเดียวดาย)

เคยได้ยิน คำกล่าว เขาเล่าไว้
ว่ามีไห สัญจร เดินร่อนเร่  (จารย์น้อย)
หลวงพระบาง  ผ่านเวียงจันทน์  ยันปากเซ (แต้งล่อง)
อย่าไขว้เขว คิดว่าถิ่น แดนภูเวียง  (อีเกียแดง)

ได้ยินเสียง เจรจา ช่างน่ารัก
โอ้งามนัก สาวฝั่งเวียง อยากเคียงขวัญ   (อีเกียดำ)
เธออุ้มไห ปลาแดก แบกทั้งวัน
เดินเฉิดฉัน ส่งสายตา หาอีเกีย (มังกาย)

เคยเห็นไห  ลายมังกือ  ถือลูกแก้ว (แต้งล่อง)
นั่งกินแห้ว หย่ำก๊วดก๊วด นวดหัวเสือ (บ่าวหน่อ)
ขนตางอน หงอนสีฟ้า ตาสีเนื้อ (ลุ่มดอนไข่)

สาธุการบทความนี้ : 212 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้

สิเป็นลูกแก้วมณีโชติโฮงแสง
คูณเฮือนซานพ่อแม่คนเพียรเลี้ยง
เอาใจญาติพี่น้องซุมเซื้อไทเดียว
เสี่ยวสหายฮักแพงจั่งหน่วยตาสองก้ำ

30 ม.ค. 2554 เวลา 00:55:10

MySite offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์

ตอบอ้างอิง

ลุ่มดอนไข่

คห.ที่120)

อนุเซียน

ขอเอื้อนเอ่ย เผยกลอนเล่า เรื่องข้าวหวาน
เป็นตำนาน  พันผูก  ช่างสุขสม
ฝีมือของ  ท่านปีโป้ บ่าวปิ่นลม
คนชื่นชม  คือจารย์ใหญ่  เทียวไปชิม .......  (จารย์ใหญ่ - ต้องแล่ง- ..)

จารย์ ฯ ท่านมาปรึกษา เรื่อง ฤาษี
ไม่ได้มีเจตนา  เรื่องข้าวหวาน
แวะมาคุย       ประสาคนศีลทาน
อันข้าวหวาน   ส่วนประกอบ โดยชอบกัน ( ปิ่นลม )

ทั้งไหนั้น ไหนี้ มีที่มา
ใส่ปลาร้า หมักสาโท  โอ้สวรรค์ (จารย์ใหญ่)
เก็บหน่อไม้ ใส่น้ำปลา สารพัน  (ลุ่มดอนไข่)
เป็นฉันใด  ก็ฉันนั้น  หรือฉันเพล     (ต้องแล่ง)

ท่านฤาษี จารย์ใหญ่ ไม่ฉันเช้า (บ่าวหน่อ)
แต่ฉันข้าว ที่กรองกลั่น จนน้ำใส
ฉันทุกวัน ฉันทุกมื้อ อยู่ร่ำไป    (อีเกียแดง)
สุขหรือไร ใครไม่รู้ คู่น้ำเมา       (จารย์น้อย)

ไหที่เก่า มีคุณค่า น่าจำจด    (อีเกียแดง)
ลายงามงด มีคุณค่า น่าสะสม (ลุ่มดอนไข่)
ของดีดี ใครได้เห็น ต้องชื่นชม    (อีเกียแดง)
ซุกไหล้ม ไยไม่แตก แปลกจริงจริง (บ่าวหน่อ)

หรืออาจเป็น  ไหหิน  เช่นถิ่นลาว   (ต้องแล่ง)
มีผู้สาว นอนกอดไห ก่อไฟผิง (บ่าวหน่อ)
เหลือบยุงกัด ทากบืนไต่ ไม่ติงคีง
แม้โสติง เดินผ่าน ไม่ย้านเลย (มังกรเดียวดาย)

เคยได้ยิน คำกล่าว เขาเล่าไว้
ว่ามีไห สัญจร เดินร่อนเร่  (จารย์น้อย)
หลวงพระบาง  ผ่านเวียงจันทน์  ยันปากเซ (แต้งล่อง)
อย่าไขว้เขว คิดว่าถิ่น แดนภูเวียง  (อีเกียแดง)

ได้ยินเสียง เจรจา ช่างน่ารัก
โอ้งามนัก สาวฝั่งเวียง อยากเคียงขวัญ   (อีเกียดำ)
เธออุ้มไห ปลาแดก แบกทั้งวัน
เดินเฉิดฉัน ส่งสายตา หาอีเกีย (มังกาย)

เคยเห็นไห  ลายมังกือ  ถือลูกแก้ว (แต้งล่อง)
นั่งกินแห้ว หย่ำก๊วดก๊วด นวดหัวเสือ (บ่าวหน่อ)
ขนตางอน หงอนสีฟ้า ตาสีเนื้อ (ลุ่มดอนไข่)
ก่อนจะเชื่อ โปรดใช้จิต คิดไตร่ตรอง  (ลุ่มดอนไข่)

สาธุการบทความนี้ : 178 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้

02 ก.พ. 2554 เวลา 22:43:40

MySite offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์

ตอบอ้างอิง

อีเกียแดง {แห่งรัตติกาล}

คห.ที่121)

อนุเซียนผู้อมตะ

ขอเอื้อนเอ่ย เผยกลอนเล่า เรื่องข้าวหวาน
เป็นตำนาน  พันผูก  ช่างสุขสม
ฝีมือของ  ท่านปีโป้ บ่าวปิ่นลม
คนชื่นชม  คือจารย์ใหญ่  เทียวไปชิม .......  (จารย์ใหญ่ - ต้องแล่ง- ..)

จารย์ ฯ ท่านมาปรึกษา เรื่อง ฤาษี
ไม่ได้มีเจตนา  เรื่องข้าวหวาน
แวะมาคุย       ประสาคนศีลทาน
อันข้าวหวาน   ส่วนประกอบ โดยชอบกัน ( ปิ่นลม )

ทั้งไหนั้น ไหนี้ มีที่มา
ใส่ปลาร้า หมักสาโท  โอ้สวรรค์ (จารย์ใหญ่)
เก็บหน่อไม้ ใส่น้ำปลา สารพัน  (ลุ่มดอนไข่)
เป็นฉันใด  ก็ฉันนั้น  หรือฉันเพล     (ต้องแล่ง)

ท่านฤาษี จารย์ใหญ่ ไม่ฉันเช้า (บ่าวหน่อ)
แต่ฉันข้าว ที่กรองกลั่น จนน้ำใส
ฉันทุกวัน ฉันทุกมื้อ อยู่ร่ำไป    (อีเกียแดง)
สุขหรือไร ใครไม่รู้ คู่น้ำเมา       (จารย์น้อย)

ไหที่เก่า มีคุณค่า น่าจำจด    (อีเกียแดง)
ลายงามงด มีคุณค่า น่าสะสม (ลุ่มดอนไข่)
ของดีดี ใครได้เห็น ต้องชื่นชม    (อีเกียแดง)
ซุกไหล้ม ไยไม่แตก แปลกจริงจริง (บ่าวหน่อ)

หรืออาจเป็น  ไหหิน  เช่นถิ่นลาว   (ต้องแล่ง)
มีผู้สาว นอนกอดไห ก่อไฟผิง (บ่าวหน่อ)
เหลือบยุงกัด ทากบืนไต่ ไม่ติงคีง
แม้โสติง เดินผ่าน ไม่ย้านเลย (มังกรเดียวดาย)

เคยได้ยิน คำกล่าว เขาเล่าไว้
ว่ามีไห สัญจร เดินร่อนเร่  (จารย์น้อย)
หลวงพระบาง  ผ่านเวียงจันทน์  ยันปากเซ (แต้งล่อง)
อย่าไขว้เขว คิดว่าถิ่น แดนภูเวียง  (อีเกียแดง)

ได้ยินเสียง เจรจา ช่างน่ารัก
โอ้งามนัก สาวฝั่งเวียง อยากเคียงขวัญ   (อีเกียดำ)
เธออุ้มไห ปลาแดก แบกทั้งวัน
เดินเฉิดฉัน ส่งสายตา หาอีเกีย (มังกาย)

เคยเห็นไห  ลายมังกือ  ถือลูกแก้ว (แต้งล่อง)
นั่งกินแห้ว หย่ำก๊วดก๊วด นวดหัวเสือ (บ่าวหน่อ)
ขนตางอน หงอนสีฟ้า ตาสีเนื้อ (ลุ่มดอนไข่)
ก่อนจะเชื่อ โปรดใช้จิต คิดไตร่ตรอง  (ลุ่มดอนไข่)

ไหมังกรฯ เคยได้ยิน จากถิ่นเหนือ
ว่ามีเชื้อ เปล่งแสงได้ คล้ายถ่านหิน  (อีเกียแดง)

สาธุการบทความนี้ : 194 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้

****{ไม่มีอะไรในโลก จะแข็งแกร่งยิ่งไปกว่า ความอ่อนโยน}****

03 ก.พ. 2554 เวลา 09:43:29

MySite offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์

ตอบอ้างอิง

หนุ่มมหาน้อย

คห.ที่122)

ศิษย์พี่

ภูมิลำเนา : อุบลราชธานี
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 03 ก.พ. 2554
รวมโพสต์ : 70
ให้สาธุการ : 195
รับสาธุการ : 84,030
รวม: 84,225 สาธุการ

คุณรุทธิ์  (อีเกียแดง):

ขอเอื้อนเอ่ย เผยกลอนเล่า เรื่องข้าวหวาน
เป็นตำนาน  พันผูก  ช่างสุขสม
ฝีมือของ  ท่านปีโป้ บ่าวปิ่นลม
คนชื่นชม  คือจารย์ใหญ่  เทียวไปชิม .......  (จารย์ใหญ่ - ต้องแล่ง- ..)

จารย์ ฯ ท่านมาปรึกษา เรื่อง ฤาษี
ไม่ได้มีเจตนา  เรื่องข้าวหวาน
แวะมาคุย       ประสาคนศีลทาน
อันข้าวหวาน   ส่วนประกอบ โดยชอบกัน ( ปิ่นลม )

ทั้งไหนั้น ไหนี้ มีที่มา
ใส่ปลาร้า หมักสาโท  โอ้สวรรค์ (จารย์ใหญ่)
เก็บหน่อไม้ ใส่น้ำปลา สารพัน  (ลุ่มดอนไข่)
เป็นฉันใด  ก็ฉันนั้น  หรือฉันเพล     (ต้องแล่ง)

ท่านฤาษี จารย์ใหญ่ ไม่ฉันเช้า (บ่าวหน่อ)
แต่ฉันข้าว ที่กรองกลั่น จนน้ำใส
ฉันทุกวัน ฉันทุกมื้อ อยู่ร่ำไป    (อีเกียแดง)
สุขหรือไร ใครไม่รู้ คู่น้ำเมา       (จารย์น้อย)

ไหที่เก่า มีคุณค่า น่าจำจด    (อีเกียแดง)
ลายงามงด มีคุณค่า น่าสะสม (ลุ่มดอนไข่)
ของดีดี ใครได้เห็น ต้องชื่นชม    (อีเกียแดง)
ซุกไหล้ม ไยไม่แตก แปลกจริงจริง (บ่าวหน่อ)

หรืออาจเป็น  ไหหิน  เช่นถิ่นลาว   (ต้องแล่ง)
มีผู้สาว นอนกอดไห ก่อไฟผิง (บ่าวหน่อ)
เหลือบยุงกัด ทากบืนไต่ ไม่ติงคีง
แม้โสติง เดินผ่าน ไม่ย้านเลย (มังกรเดียวดาย)

เคยได้ยิน คำกล่าว เขาเล่าไว้
ว่ามีไห สัญจร เดินร่อนเร่  (จารย์น้อย)
หลวงพระบาง  ผ่านเวียงจันทน์  ยันปากเซ (แต้งล่อง)
อย่าไขว้เขว คิดว่าถิ่น แดนภูเวียง  (อีเกียแดง)

ได้ยินเสียง เจรจา ช่างน่ารัก
โอ้งามนัก สาวฝั่งเวียง อยากเคียงขวัญ   (อีเกียดำ)
เธออุ้มไห ปลาแดก แบกทั้งวัน
เดินเฉิดฉัน ส่งสายตา หาอีเกีย (มังกาย)

เคยเห็นไห  ลายมังกือ  ถือลูกแก้ว (แต้งล่อง)
นั่งกินแห้ว หย่ำก๊วดก๊วด นวดหัวเสือ (บ่าวหน่อ)
ขนตางอน หงอนสีฟ้า ตาสีเนื้อ (ลุ่มดอนไข่)
ก่อนจะเชื่อ โปรดใช้จิต คิดไตร่ตรอง  (ลุ่มดอนไข่)

ไหมังกรฯ เคยได้ยิน จากถิ่นเหนือ
ว่ามีเชื้อ เปล่งแสงได้ คล้ายถ่านหิน  (อีเกียแดง)
เห็นจนซิน เมืองอุบล แถวก้นบ่อ   (หนุ่มมหาน้อย)

สาธุการบทความนี้ : 154 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้

อยู่อย่างธรรมดา แต่ใช้ปัญญาอย่างนักปราชญ์

03 ก.พ. 2554 เวลา 19:46:34

offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์

ตอบอ้างอิง

ต้องแล่ง

คห.ที่123)

ยอดปรมาจารย์

ท่านจอหงวนกะเบรคกันคักโพ๊ด ย่านยากเจ้าสำนักมังกายพุ้นละเด้อ ผู้เพิ่นมักแก้

สาธุการบทความนี้ : 0 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้

มีเงินแสนเงินล้าน กะบ่มีควมหมาย คันแม่นของผู้อื่น ...

08 มี.ค. 2554 เวลา 05:35:37

offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์

ตอบอ้างอิง

บ่าวหน่อ

คห.ที่124)

อภิมหาเซียน

จอหงวน เขียนสลับกันครับ เลยแก้ให้

ขอเอื้อนเอ่ย เผยกลอนเล่า เรื่องข้าวหวาน
เป็นตำนาน  พันผูก  ช่างสุขสม
ฝีมือของ  ท่านปีโป้ บ่าวปิ่นลม
คนชื่นชม  คือจารย์ใหญ่  เทียวไปชิม .......  (จารย์ใหญ่ - ต้องแล่ง- ..)

จารย์ ฯ ท่านมาปรึกษา เรื่อง ฤาษี
ไม่ได้มีเจตนา  เรื่องข้าวหวาน
แวะมาคุย       ประสาคนศีลทาน
อันข้าวหวาน   ส่วนประกอบ โดยชอบกัน ( ปิ่นลม )

ทั้งไหนั้น ไหนี้ มีที่มา
ใส่ปลาร้า หมักสาโท  โอ้สวรรค์ (จารย์ใหญ่)
เก็บหน่อไม้ ใส่น้ำปลา สารพัน  (ลุ่มดอนไข่)
เป็นฉันใด  ก็ฉันนั้น  หรือฉันเพล     (ต้องแล่ง)

ท่านฤาษี จารย์ใหญ่ ไม่ฉันเช้า (บ่าวหน่อ)
แต่ฉันข้าว ที่กรองกลั่น จนน้ำใส
ฉันทุกวัน ฉันทุกมื้อ อยู่ร่ำไป    (อีเกียแดง)
สุขหรือไร ใครไม่รู้ คู่น้ำเมา       (จารย์น้อย)

ไหที่เก่า มีคุณค่า น่าจำจด    (อีเกียแดง)
ลายงามงด มีคุณค่า น่าสะสม (ลุ่มดอนไข่)
ของดีดี ใครได้เห็น ต้องชื่นชม    (อีเกียแดง)
ซุกไหล้ม ไยไม่แตก แปลกจริงจริง (บ่าวหน่อ)

หรืออาจเป็น  ไหหิน  เช่นถิ่นลาว   (ต้องแล่ง)
มีผู้สาว นอนกอดไห ก่อไฟผิง (บ่าวหน่อ)
เหลือบยุงกัด ทากบืนไต่ ไม่ติงคีง
แม้โสติง เดินผ่าน ไม่ย้านเลย (มังกรเดียวดาย)

เคยได้ยิน คำกล่าว เขาเล่าไว้
ว่ามีไห สัญจร เดินร่อนเร่  (จารย์น้อย)
หลวงพระบาง  ผ่านเวียงจันทน์  ยันปากเซ (แต้งล่อง)
อย่าไขว้เขว คิดว่าถิ่น แดนภูเวียง  (อีเกียแดง)

ได้ยินเสียง เจรจา ช่างน่ารัก
โอ้งามนัก สาวฝั่งเวียง อยากเคียงขวัญ   (อีเกียดำ)
เธออุ้มไห ปลาแดก แบกทั้งวัน
เดินเฉิดฉัน ส่งสายตา หาอีเกีย (มังกาย)

เคยเห็นไห  ลายมังกือ  ถือลูกแก้ว (แต้งล่อง)
นั่งกินแห้ว หย่ำก๊วดก๊วด นวดหัวเสือ (บ่าวหน่อ)
ขนตางอน หงอนสีฟ้า ตาสีเนื้อ (ลุ่มดอนไข่)
ก่อนจะเชื่อ โปรดใช้จิต คิดไตร่ตรอง  (ลุ่มดอนไข่)

ไหมังกรฯ เคยได้ยิน จากถิ่นเหนือ
ว่ามีเชื้อ เปล่งแสงได้ คล้ายถ่านหิน  (อีเกียแดง)
แถวก้นบ่อ เมืองอุบล  เห็นจนซิน  (หนุ่มมหาน้อย)
ใส่ทรัพย์สิน ในไห ไว้บูชา (บ่าวหน่อ)

สาธุการบทความนี้ : 173 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้

ใจประสงค์สร้างกลางดงกะว่าบ้าน ใจประสงค์ขี้คร้านกลางบ้านกะว่าดง

08 มี.ค. 2554 เวลา 09:03:56

www

offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์

ตอบอ้างอิง

ปราร้านอกไห

ตอบเต็มรูปแบบ || Quick Reply

หน้า: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57

เทศกาลงานไหม ประเพณีผูกเสี่ยว และงานกาชาด จังหวัดขอนแก่น 2553 --- วิถีชีวิตชาวอีสาน (ปลาร้านอกไห --- อีสานจุฬาฯ)