|
หน้าบ้าน
|
อีสานจุฬาฯ
|
มูนมังอีสาน
|
ม่วนซื่นโฮแซว
|
ปลาร้านอกไห
|
กระดานข่าว
|
แมลงแห่งอีสาน
|
อาหารแห่งอีสาน
|
สมุดเยี่ยม
|
ประวัติชมรม
ตราชมรม
วัตถุประสงค์ชมรม
วิสัยทัศน์ชมรม
ทำเนียบประธานชมรม
โครงสร้างการบริหาร
คณะกรรมการชมรม
กิจกรรมชมรม
ปฏิทินกิจกรรม
ข่าวสารจากชมรมฯ
Hot Short News
คลังภาพกิจกรรมชมรม
แผนที่ชมรมฯ
ชมรมอีสาน เพื่อนบ้าน
ฮีตสิบสองคองสิบสี่
เรือนสามน้ำสี่
ผญาอีสาน
ดนตรีอีสาน
ฟ้อนรำพื้นบ้านอีสาน
นิทาน
การละเล่น
คำทวย
กลอนอีสาน-ผญา
ประเพณีอีสาน
ฟังเพลงโปงลาง
ดูวีดีโอม่วนๆ
ฟังลายเแคนเฒ่าเก่า
ร้องคาราโอเกะ
ขอเพลงคาราโอเกะ
ภาษาอีสาน
จังหวัดในอีสาน
ของแซบอีสาน
วิถีอีสาน
นิทานพื้นบ้าน
นิทานก้อม
ห้องอักษรไทน้อย
ห้องอักษรธรรมอีสาน
โสเหล่สภาไนบักขามคั่ว
ห้องโสกันฉันพี่น้อง
ห้องลายเพลงพื้นบ้านอีสาน
ห้องอักษรไทน้อย
ห้องอักษรธรรมอีสาน
ผญา คติสอนใจประจำวันที่ 11 พฤษภาคม 2567
::
อ่านผญา
ปลาบ่ยินดีด้วยชลธาร์เขินขาด หงส์หากชมชื่นเต้าสะพังด้วยดอกบัว
แปลว่า
ปลาย่อมไม่ยินดีกับแหล่งน้ำที่ขาดน้ำ หงส์ ย่อมร่าเริงยินดีกับบึงน้ำที่มีดอกบัว
หมายถึง
สังคมที่ไร้ศีลธรรมย่อมอยู่ลำบาก สังคมที่มีศีลธรรมย่อมอยู่สบาย
ล็อกอินเข้าระบบ
ชื่อ ::
รหัสผ่าน::
*จำสถานะ
ลืม password
Login ไม่ได้
สมัครสมาชิก Website
ทำไมต้องเป็นสมาชิก
Board Style: โฮม๕๑(น้ำเงิน)
set board style
สมาชิกทั้งหมด
: 4,462 คน
ล่าสุด:
โอปอ
เมื่อ: 05 พ.ค. 2567
กระดานสนทนาชมรมอีสานจุฬาฯ
สิทธิของท่าน
1. สามารถอ่านกระทู้ อ่านความคิดเห็นได้ทั้งหมด ยกเว้นห้องโสกันฉันพี่น้อง
2. ไม่สามารถตั้งกระทู้ ตอบกระทู้แสดงความคิดเห็นได้
3. ไม่สามารถแก้ไขกระทู้หลัก และความคิดเห็น ที่ท่านโพสต์เอง
4. ไม่สามารถลบความคิดเห็นและกระทู้หลัก ที่ท่านโพสต์เอง
5. ไม่สามารถส่งรูปภาพ(ไม่เกิน100kb)ประกอบความคิดเห็น และไม่สามารถอัพโหลดรูปภาพ(ไม่เกิน50kb)
6. ไม่สามารถแก้ไขข้อมูลส่วนตัวของท่าน ไม่สามารถเลือกสไตล์เว็บไซต์ได้
7. ไม่มีรูปแทนตัว รวมถึงไม่สามารถเปลี่ยนแปลง แก้ไขรูปแทนตัว
8. ไม่นับสถิติจำนวนการโพสต์
กระทู้สำคัญ (เพื่อให้อยู่ด้านบน)... มีข้อความโพสต์ใหม่
กระทู้สำคัญ (เพื่อให้อยู่ด้านบน)... ไม่มีข้อความโพสต์ใหม่
กระทู้ธรรมดา... มีข้อความโพสต์ใหม่
กระทู้ธรรมดา... ไม่มีข้อความโพสต์ใหม่
กระทู้มีรูปภาพประกอบ
แสดงความคิดเห็น
กฏกติกา มารยาท
1. ขอความกรุณา ไม่โพสต์ข้อความประกาศโฆษณาขายของ หรือชักนำในเชิงธุรกิจ
2. ขอความกรุณา ไม่โพสต์ข้อความหรือรูปภาพที่ขัดแย้งต่อศีลธรรมอันดี หรือนำไปสู่การทะเลาะวิวาท
3. ขอความกรุณาไม่โพสต์ข้อความหรือรูปภาพที่ทำให้เสื่อมเสียชื่อเสียงบุคคลอื่น หรือหมิ่นสถาบันชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์
4. การคัดลอกบทความของบุคคลอื่นมาโพสต์ กรุณาอ้างอิงที่มา เพื่อเป็นการให้เกีียรติ และเคารพในภูมิปัญญาของเจ้าของบทความ
เรื่อง:
สีตัวอักษร:
มาตรฐาน
แดงเข้ม
แดง
ส้ม
ส้มเข้ม
น้ำตาล
เหลือง
เขียว
เขียวเข้ม
มะกอก
ฟ้า
น้ำเงิน
น้ำเงินเข้ม
คราม
ม่วง
ชมพู
ดำ
ขนาดตัวอักษร:
เล็กมาก(9)
เล็ก(11)
ปกติ(14)
กลาง(16)
ใหญ่(18)
ใหญ่มาก(24)
*ไม่เกิน24
ปิดท้ายคำสั่ง
วิธีนำเข้าimeem
วิธีนำเข้าYouTube
รายละเอียด*:
ใช้ html ได้
(เฉพาะที่กำหนดให้)
ใช้ bbcode ได้
ใช้ space bar ได้
(เฉพาะรายละเอียด)
ย้อนกลับ
[qt=คุณเซียงโอก เขยชัยนาท:]นิทานก้อม.....เรื่องหลวงพ่อกับเณรน้อย.....มีหลวงพ่อองค์หนึ่งจำพรรษาอยู่กับเณรน้อย....นาน...นาน...จะมีพระต่างถิ่นมาเยี่ยมสักครั้งหนึ่ง..วันนี่มีพระต่างถิ่นมาเยี่ยมหลวงพ่อ...เณรน้อยนึกสนุกขึ้นมา...คิดหาวิธีที่จะให้ตัวเองสนุก...และมีความสุขที่สุด...พอคิดได้แล้วก็วิ่งไปรับสิ่งของที่พระต่างถิ่นหิ้วมาฝาก...เณรรับย่ามและสิ่งของแล้วจึงพูดกับพระต่างถิ่นว่า เณรน้อย....."หลวงพี่ครับ...หลวงพี่ต้องทำใจหน่อยนะครับ" พระต่างถิ่น...."มีอะไรหรือเณร" เณรน้อย......"หลวงพ่อผมหูตึงแบบสุด...พูดแทบจะไม่ได้ยิน...ต้องตระโกนคุย" พระต่างถิ่น...."ไม่เป็นไรเณร..คนแก่ก็งี้แหละ" ...เสร็จตามแผนเณรน้อยแล้ววิ่งสุดๆ ไปหาหลวงพ่อ.....ที่กุฏิ หลวงพ่อ....."เณร..น่าจะสำรวมบ้างนะ...วิ่งได้งัยเป็นเณร" เณรน้อย..."หลวงพ่อครับ...ของอย่างนี้ต้องรีบรายงาน" หลวงพ่อ...."อะไรกัน" เณรน้อย....."คือว่ามีพระต่างถิ่นมาเยี่ยมหลวงพ่อ" หลวงพ่อ....."ก็ธรรมดา" เณรน้อย......."เปล่าครับ...องค์ที่มานี่...หูแก่ตึง..หลวงพ่อต้องตระโกนคุยนะ หลวงพ่อ...."ไม่เป็นไร...ดีแล้วที่บอกไว้ก่อน" .....เสร็จเรียนร้อยเณรน้อยเข้าไปแอบดูผลงานของตัวเอง.... พระต่างถิ่นพอมาถึงก็ตระโกนด้วยเสียงอันดังแบบสุดๆ พระต่างถิ่น...."เป็นไงหลวงพ่อ....สบายดีหรือเปล่า?" หลวงพ่อได้ยินก็ให้นึกสงสารว่า อายุยังน้อยไม่น่าจะเป็นคนหูตึง นี่แสดงว่าต้องหูตึงแบบสุด ๆ จึงตระโกนกลับไปด้วยเสียงอันดัง หลวงพ่อ...."สบายดี....แล้วท่านเป็นอย่างไรบ้าง?" พระต่างถิ่น....."สบายดี" หลวงพ่อ......"งั้นก็ดีแล้ว...ขอให้เจริญในธรรม" หลวงพ่อ.....คุยนานเข้าหลวงพ่อชักเหนื่อย...จึงพูดขึ้นเบาๆว่า "น่าเสียดาย ความรู้ก็ดี พรรษาก็มาก แต่กลับหูตึง" พระต่างถิ่นได้ยิน...."ผมไม่ได้หูตึง ท่านนั้นแหละหูตึง" หลวงพ่อรู้ทันทีว่าโดนเณรแกล้งเข้าแล้ว...จึงพูดว่า "ช่างเถอะ" พระต่างถิ่น.......ก็เลยงง นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า การที่เราทำอะไรแล้ว เราชอบ เราสนุก แต่คนอื่นเดือดร้อน ไม่ควรทำเป็นอย่างยิ่ง ข้อคิดของนิทาน..."หลวงพ่อคงรักเณรมาก จึงไม่เรียกเณรมาทำโทษ ซึ่งมีอำนาจทำได้....ไม่เหมือนบางคนบางท่าน..มีอำนาจแต่ใช้อำนาจที่มีอยู่ไม่เป็น อำนาจต้องใช้ด้วยความเป็นธรรม ละเอียดรอบครอบ ไม่ควรใช้อำนาจให้กระทบถึงสิทธิของผู้อื่น แม้ตนมีอำนาจ" .[/qt]
กรุณาล็อกอินเข้าระบบก่อนครับ
คลิกดูรูปแสดงอารมณ์
ชมรมศิลปวัฒนธรรมอีสาน จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ใต้อัฒจันทร์สนามกีฬาจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ปทุมวัน กรุงเทพฯ :
ติดต่อชมรม
เนื้อหาใน
เว็บบอร์ด
และ
ปลาร้านอกไห
ในเว็บไซต์
www.isan.clubs.chula.ac.th
ใช้
สัญญาอนุญาตของครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกัน 3.0 ประเทศไทย
ห้ามนำเนื้อหาไปใช้เพื่อการค้า การนำไปเผยแพร่ต่อ ต้องอ้างอิงถึงที่มา
<
อ่านเงื่อนไข
>
กระดานสนทนาชมรมอีสานจุฬาฯ ---