ผญา คติสอนใจประจำวันที่ 26 เมษายน 2568:: อ่านผญา 
เห็นว่าเงินคำล้นเต็มถงอย่าฟ้าวอ่ง ลางเทื่อถงขาดก้นสิจนฮ้ายเมื่อลุน แปลว่า เห็นว่าตนมีเงินทองเต็มล้นกระเป๋า อย่าได้หยิ่ง บางทีกระเป๋าแบน จะตกอับในภายหลัง หมายถึง ได้ดีมีสุขแล้ว อย่าหยิ่ง อย่าลืมบุญคุณคน


  ล็อกอินเข้าระบบ  
ชื่อ ::
รหัสผ่าน::
*จำสถานะ
 
  รวมมิตรปลาร้านอกไห  
  สวัสดีครับ

     แทบจะไม่มีใครล่วงรู้อย่างลึกซึ้งเลยว่า มีเรื่องราวที่คุณไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่า ในภาคอีสานของประเทศไทยนั้น หลายอย่างมีความเป็นมาอย่างไร หลายอย่างได้เกิดขึ้นแล้วและยังคงอยู่ หลายอย่างเกิดขึ้นแล้ว และได้เลือนลางหายไปแล้วในอดีต เราและทีมงานปลาร้านอกไห จะนำพาคุณผู้ชม จูงมือเดินไปเรียนรู้วิถีชีวิตพื้นบ้านอีสานในแง่มุมต่างๆ เพื่อเปิดโลกทัศน์และมุมมองว่า ทำไมคนภาคอีสานจึงเป็นอย่างนี้ ทำไมต้องใช้ชีวิตกันอย่างนี้ และสิ่งหนึ่งที่จะลืมเสียไม่ได้ก็คือ การสร้างความเป็นไทยที่มีความหลากหลายทางวัฒนธรรม หลากหลายทางเชื้อชาติ หลากหลายประเพณี เพื่อที่เราจะได้เรียนรู้และอยู่ได้กันอย่างสันติ อย่างสงบ ไม่มีความดูถูกเหยียดหยามคนไทยด้วยกันเอง

     ทีมงานปลาร้านอกไห ขอขอบคุณทุกเสียงทุกแรงใจที่มอบให้เรา เราสัญญาว่า เราจะเป็นส่วนหนึ่งที่จะสร้างสรรค์สังคมให้จรรโลงใจ
พร้อมเสมอ
ทีมงานปลาร้านอกไห

กระทู้ธรรมดา... มีข้อความโพสต์ใหม่

  หน้า: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 ตอบกระทู้  
  โพสต์โดย  
เซิญแต่งนิทาน เรื่อง กุดจี่เบ้า โดยการเขียนกลอนแบบ เทียมแอก (คลิกอ่านบทความต่อเนื่อง)
 
  มังกรเดียวดาย    คห.ที่31)  
  มหาเซียน

ภูมิลำเนา : ขอนแก่น
สมาชิกภาพ : สมาชิกชมรมฯ
เข้าร่วม : 03 มี.ค. 2550
รวมโพสต์ : 3,640
ให้สาธุการ : 8,145
รับสาธุการ : 6,180,930
รวม: 6,189,075 สาธุการ

 
กล่าวถึง  อินทาไท้จอมธรรมเทวราช    เนาอยู่ผาสาทก้วงเทิงชั้นอยู่สวรรค์
วันคืนค้อยเพลาผันผ่าย    หลายปีเข้าเนาค่ายอยู่สบาย
งายแลงเซ้าเสวยโภชน์แนวทิพย์    มโหรีบรรเลงเสพงันเทิงซั้น
สาวสวรรค์พร้อมทาสาหลายหลาก     คำมากล้นแสนตื้อโลกลือ
ทุกเผ่าเซื้อแนวหมู่สรรพสัตว์         อินทาแนมส่องเวรบ่มีเว้น
เข็ญหรือฮ้ายเฮโฮฮ้อนฮ่ำ            พระหล่ำเยี่ยมแนมพื้นทั่วผืน.......... ( ต้องแล่ง )

มื้อนี้มืนตาได้แยงลงโลกหลุ่ม         เห็นหมู่ชุมส่ำเชื้อคนหลายแตกหล่าย
นับมื้อแต่ขี้หล้ายไปหน้ากว่าเดิม      มองเห็นคนก่อเริ่มแตกฝ่ายหลายภาย
ความอนตายฉิบหายสิเกิดมีในโลก   จักได้เกิดโศกเศร้าไฟเผาล้างเผ่า
ย้อนว่าชุมหมู่เจ้าบ่ฟังแท้ต่อกัน       มันก็ยึดถือหมั้นบ่ยอมกันกล้ากลั่น

วันเวลานับมื้อเมืองบ้านวุ่นวาย         ย้อนหลายคนหลายอ้างถือเอาคนอย่าง
ต่างว่าโตก็ถูกแท้ความเห็นนั้นว่าจริง  พระก็หลิงดูแล้วสิซ่อยได้จั่งได๋
ใจเอยมนุษย์น้อยถอยลงทางต่ำ       จำต้องทำกลล่อพอสิเตือนให้ฮู้เหงื่อน
ปีเดือนนับมื้อจ้อสังเทียวส้อวุ่นวาย    ความตายนำแขวนข้องสังบ่ฮู้เมื่อตน

คนก็คนกันแท้หลายหลวงคนหล่วง    มีทั้งลวงหลอกล่อลมลายล้มหล่าย  หลายแต่ลมจาเว้าบ่มียั้งต่อหยัง
ทำให้ชังกันขึ้นวันคืนขมขื่น          (คืนและมื้อจาจ้ำต่อคำ) .....( จารย์ใหญ่ )

พระล่ำเยี่ยมเคียมท่งหนองแสง      แงงเบิ่งทางเขตผาเคียมฟ้า
เชิงผาล้านเขตเขาดอนเหล่า     ล่วงเขตเข้าดงไม้เบิ่งไพร        
พระจึ่งได้ฮู้เหตุความทุกข์           อุกทางในฮ้อนแฮงเห็นแจ้ง
หลายขวบแล้งเทวบุตรองค์อาจ    เชื้อชาติท้าวกุดจี่เบ้าอยู่เลา ......... ( ต้องแล่ง )

กุดจี่เบ้าโตหนุ่มพวมแวง                  พวมสิแปงทางฮักตามแนนจ่องแน่น
แนนจ่องน้าวสาวมาพวมหม่อ             พ้อหนามเสี้ยนคาข่องค่าดอง
ทองคำมากมวลหมู่มณีนิล                 ทั้งสินทรัพย์โภคภัณฑ์ขวางกั้น
สายแนนจั้นจ่องนำนี้หน่ำ                  บุญกรรมสร้างภายพุ้นบ่สูญ
บุญสร้างไว้ให้เคียงคู่แพงตา              วาสนาให้ฮ่วมหมอนเคียงซ้อน
ให้ได้นอนเคียงฮ่วมแพงตาทุกทุกชาติ  ท้าวเคยปรารถนาไว้ในครั้งเก่าหลัง

เอาล่ะ..
เฮาต้องซ่อยถางท้างแปงทางให้เกี้ยงม่อน  ซ่อยถูถอนหนามเสี้ยนให้เนียนเกี้ยงหล่ำเพียง.. ก่อนนา (มังกรเดียวดาย)

 
 
สาธุการบทความนี้ : 241 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  07 เม.ย. 2553 เวลา 14:26:14  
  www    offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  ป้าหน่อย    คห.ที่32)  
  เซียน

ภูมิลำเนา : อุบลราชธานี
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 05 ธ.ค. 2552
รวมโพสต์ : 2,169
ให้สาธุการ : 3,415
รับสาธุการ : 5,163,300
รวม: 5,166,715 สาธุการ

 
บ๊า คักอิหลี ถ้าฟังผู้มาต่ออยู่เด้อ

 
 
สาธุการบทความนี้ : 0 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  07 เม.ย. 2553 เวลา 15:26:18  
      offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  มังกรเดียวดาย    คห.ที่33)  
  มหาเซียน

ภูมิลำเนา : ขอนแก่น
สมาชิกภาพ : สมาชิกชมรมฯ
เข้าร่วม : 03 มี.ค. 2550
รวมโพสต์ : 3,640
ให้สาธุการ : 8,145
รับสาธุการ : 6,180,930
รวม: 6,189,075 สาธุการ

 
ว่าแล้วได้อินทาเทวราช           ยุรยาตรเยื้องบ่ายหน้าสู่นา
เหาะเหิรฟ้าลอยมาแว่งแว่ง       แปลงเป็นกุดจี่เฒ่าเข็นเบ้าบ่เบา
ปากก็เว้าครวญโอดและโอย     วัยเฮาโรยชราขาราพ่องล้า
อนิจจาคนเฒ่าลูกหลานสังป๋าปล่อย  คนชราจั่งข่อยทนไฮ้ฮ่ำไฮ

กุดจี่หนุ่มคนไฮ้กลายมาฮู้ฮ่อม    ดอมโดยด้วยเข็นเบ้าบ่เบา
เบ้าน้อยน้อยธรรมดาเข็นง่าย     เบ้านี้หมายเข็นกลิ้งผัดหยุดนิ่งบ่ติง
ท้าวก็พากเพียรกลิ้งเข็นอยู่หลายวัน  อัศจรรย์ใจหลายเข็นไปบ่มีได้
กุดจี่เฒ่าฮ้องฮ่ำไห้สงสารยายผู้รออยู่  ปานนี้ยายยอดซู้คงโหยหิ้วหอดหิว

ท้าวจึงนบนอบนิ้วขันกล่าวอาสา  ล่วงหน้าไปหายายผู้ฮ่ำไฮโหยไห้
ท้าวก็หยุมเอาได้โคมัยสดใหม่    บินบ่ายตามคำชี้กุดจี่เฒ่าผู้พักเซา
ผ่านนาข้าวถึงดงเลาดอนเหล่า    กุดจี่เบ้าก็เห็นโผ่งเป็นโพรง
ท้าวก็ลงไปฮอดห้องพักยายตา   เห็นยายผู้ชราอ่อนแฮงโหยแห้ง
ท้าวจัดแจงอาหารให้ยายกินพออิ่ม แล้วจึงลายายเฒ่าไปเข็นเบ้าบ่เบา

กุดจี่เบ้ากำพร้าหนุ่มพวมแวง       อาศัยแฮงฉกรรจ์ไปไวบินไหว่
ไวฟั่งฟ้าวเฒ่าชราคงรออยู่          คิดฮ่ำฮู้เข็นเบ้าซ่อยเลา
เบ้าเคยน้อยกลับกลายเป็นเบ้าใหญ่     เบ้านี้หมายเข็นกลิ้งคงหยุดนิ่งบ่ติง
พอท้าวออกแฮงกลิ้งผัดเข็นเบากลิ้งง่าย อัศจรรย์ใจหลาย เข็นไปไวแท้แท้ เข็นได้จั่งได๋ ..(มังกรเดียวดาย)

 
 
สาธุการบทความนี้ : 331 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  07 เม.ย. 2553 เวลา 16:29:02  
  www    offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  ต้องแล่ง    คห.ที่34)  
  ยอดปรมาจารย์

ภูมิลำเนา : ร้อยเอ็ด + ขอนแก่น
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 17 มี.ค. 2553
รวมโพสต์ : 787
ให้สาธุการ : 45
รับสาธุการ : 1,758,780
รวม: 1,758,825 สาธุการ

 
ว่าแล้วได้อินทาเทวราช                ยุรยาตรเยื้องบ่ายหน้าสู่นา
เหาะเหิรฟ้าลอยมาแว่งแว่ง            แปลงเป็นกุดจี่เฒ่าเข็นเบ้าบ่เบา
ปากก็เว้าครวญโอดและโอย          วัยเฮาโรยชราขาราพ่องล้า
อนิจจาคนเฒ่าลูกหลานสังป๋าปล่อย  คนชราจั่งข่อยทนไฮ้ฮ่ำไฮ

กุดจี่หนุ่มคนไฮ้กลายมาฮู้ฮ่อม         ดอมโดยด้วยเข็นเบ้าบ่เบา
เบ้าน้อยน้อยธรรมดาเข็นง่าย          เบ้านี้หมายเข็นกลิ้งผัดหยุดนิ่งบ่ติง
ท้าวก็พากเพียรกลิ้งเข็นอยู่หลายวัน  อัศจรรย์ใจหลายเข็นไปบ่มีได้
กุดจี่เฒ่าฮ้องฮ่ำไห้สงสารยายผู้รออยู่    ปานนี้ยายยอดซู้คงโหยหิ้วหอดหิว

ท้าวจึงนบนอบนิ้วขันกล่าวอาสา      ล่วงหน้าไปหายายผู้ฮ่ำไฮโหยไห้
ท้าวก็หยุมเอาได้โคมัยสดใหม่      บินบ่ายตามคำชี้กุดจี่เฒ่าผู้พักเซา
ผ่านนาข้าวถึงดงเลาดอนเหล่า        กุดจี่เบ้าก็เห็นโผ่งเป็นโพรง
ท้าวก็ลงไปฮอดห้องพักยายตา        เห็นยายผู้ชราอ่อนแฮงโหยแห้ง
ท้าวจัดแจงอาหารให้ยายกินพออิ่ม    แล้วจึงลายายเฒ่าไปเข็นเบ้าบ่เบา

กุดจี่เบ้ากำพร้าหนุ่มพวมแวง         อาศัยแฮงฉกรรจ์ไปไวบินไหว่
ไวฟั่งฟ้าวเฒ่าชราคงรออยู่              คิดฮ่ำฮู้เข็นเบ้าซ่อยเลา
เบ้าเคยน้อยกลับกลายเป็นเบ้าใหญ่   เบ้านี้หมายเข็นกลิ้งคงหยุดนิ่งบ่ติง
พอท้าวออกแฮงกลิ้งผัดเข็นเบากลิ้งง่าย   อัศจรรย์ใจหลาย เข็นไปไวแท้แท้เข็นได้จั่งได๋ ......( มังกรเดียวดาย )

อัศจรรย์ใจโอ้โงหัวสิถามเบิ่ง          เบ้าอันน้อยสังใหญ่ได้จั่งได๋
ทันใดนั้นมัวมืดกลบแสง               แงงดงเลาอูดแฮงเซาแจ้ง
คือดั่งแสงสูรย์สิ้นควันมัวมืดทั่ว    กุดจี่มั่วคลำเบ้าบ่เซา
คราวหนึ่งพ้นควันมืดเซาจาง         แสงสางทองสาดมาแฮงกล้า
แมงชราเฒ่ากลับเซากลายเพศ      เป็นอินทเรศเจ้าเขียวเหย่าทั่วเลา    
ส่วนว่าเบ้าอันใหญ่แนมเห็น           ก็หากเป็นเบ้าคำโลกลือแสนตื้อ
ทอแสงเหลื่อมใสงามระยับยิ่ง        พรายส่องแจ้งแงงเข้าทั่วเขา  ......... ( ต้องแล่ง )

 
 
สาธุการบทความนี้ : 355 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  07 เม.ย. 2553 เวลา 17:31:08  
      offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  มังกรเดียวดาย    คห.ที่35)  
  มหาเซียน

ภูมิลำเนา : ขอนแก่น
สมาชิกภาพ : สมาชิกชมรมฯ
เข้าร่วม : 03 มี.ค. 2550
รวมโพสต์ : 3,640
ให้สาธุการ : 8,145
รับสาธุการ : 6,180,930
รวม: 6,189,075 สาธุการ

 
ว่าแล้วได้อินทาเทวราช                ยุรยาตรเยื้องบ่ายหน้าสู่นา
เหาะเหิรฟ้าลอยมาแว่งแว่ง            แปลงเป็นกุดจี่เฒ่าเข็นเบ้าบ่เบา
ปากก็เว้าครวญโอดและโอย          วัยเฮาโรยชราขาราพ่องล้า
อนิจจาคนเฒ่าลูกหลานสังป๋าปล่อย  คนชราจั่งข่อยทนไฮ้ฮ่ำไฮ

กุดจี่หนุ่มคนไฮ้กลายมาฮู้ฮ่อม         ดอมโดยด้วยเข็นเบ้าบ่เบา
เบ้าน้อยน้อยธรรมดาเข็นง่าย          เบ้านี้หมายเข็นกลิ้งผัดหยุดนิ่งบ่ติง
ท้าวก็พากเพียรกลิ้งเข็นอยู่หลายวัน  อัศจรรย์ใจหลายเข็นไปบ่มีได้
กุดจี่เฒ่าฮ้องฮ่ำไห้สงสารยายผู้รออยู่    ปานนี้ยายยอดซู้คงโหยหิ้วหอดหิว

ท้าวจึงนบนอบนิ้วขันกล่าวอาสา      ล่วงหน้าไปหายายผู้ฮ่ำไฮโหยไห้
ท้าวก็หยุมเอาได้โคมัยสดใหม่      บินบ่ายตามคำชี้กุดจี่เฒ่าผู้พักเซา
ผ่านนาข้าวถึงดงเลาดอนเหล่า        กุดจี่เบ้าก็เห็นโผ่งเป็นโพรง
ท้าวก็ลงไปฮอดห้องพักยายตา        เห็นยายผู้ชราอ่อนแฮงโหยแห้ง
ท้าวจัดแจงอาหารให้ยายกินพออิ่ม    แล้วจึงลายายเฒ่าไปเข็นเบ้าบ่เบา

กุดจี่เบ้ากำพร้าหนุ่มพวมแวง         อาศัยแฮงฉกรรจ์ไปไวบินไหว่
ไวฟั่งฟ้าวเฒ่าชราคงรออยู่              คิดฮ่ำฮู้เข็นเบ้าซ่อยเลา
เบ้าเคยน้อยกลับกลายเป็นเบ้าใหญ่   เบ้านี้หมายเข็นกลิ้งคงหยุดนิ่งบ่ติง
พอท้าวออกแฮงกลิ้งผัดเข็นเบากลิ้งง่าย   อัศจรรย์ใจหลาย เข็นไปไวแท้แท้เข็นได้จั่งได๋ ......( มังกรเดียวดาย )

อัศจรรย์ใจโอ้โงหัวสิถามเบิ่ง          เบ้าอันน้อยสังใหญ่ได้จั่งได๋
ทันใดนั้นมัวมืดกลบแสง               แงงดงเลาอูดแฮงเซาแจ้ง
คือดั่งแสงสูรย์สิ้นควันมัวมืดทั่ว    กุดจี่มั่วคลำเบ้าบ่เซา
คราวหนึ่งพ้นควันมืดเซาจาง         แสงสางทองสาดมาแฮงกล้า
แมงชราเฒ่ากลับเซากลายเพศ      เป็นอินทเรศเจ้าเขียวเหย่าทั่วเลา    
ส่วนว่าเบ้าอันใหญ่แนมเห็น           ก็หากเป็นเบ้าคำโลกลือแสนตื้อ
ทอแสงเหลื่อมใสงามระยับยิ่ง        พรายส่องแจ้งแงงเข้าทั่วเขา  ......... ( ต้องแล่ง )

อินทาเจ้าจึงวาจาต้านสั่ง      กุสลังตนเจ้ากุดจี่เบ้าบ่เบา
กุสลังที่เจ้าสร้างก่อในบุพเพ   ประดุจดั่งทะเลหนุนนำคือน้ำ
ทองคำนี้มณีนิลล้ำค่า           ย่อนบุญญาของเจ้าจึงเสกได้ดั่งใจ
ให้เจ้านำไปใช้เป็นสินสอดค่าดอง    ขอหญิงปองปานใจมโนมัยหมายไว้
ขอเทพไท้บารมีป้องฮ่ม        ให้เจ้าสมมาดแม้นมโนมั่นสู่อัน
เว้าส่ำนั้นอินทาก็ลาหล่ำ       เหาะเหิรขึ้นวิมานซั้นแดนสวรรค์

ตัดเข้าสู่บ่อนบั้นอันธพาลกุดจี่หนุ่ม         สุมความแค้นดั่งไฟเอ้าอูดเอา
ได้ยินข่าวกุดจี่เบ้าคู่แค้นเก่าเป็นเศรษฐี   มีมณีนิลคำล่ำลือแสนตื้อ
แฮ่งกระพือความแค้นแสนสูนเอ้าอั่ง       ทั้งสมุนฮ่ำฮ้ายบ่ายหน้าสู่นา
หวังสิพากันปล้นมณีคำล้ำค่า               ให้มันจนไปหน้าทุกข์ไฮ้ฮ่ำไฮ
กูต้องได้เกิดเป็นใหญ่ในนา                 สิขโมยทองมาสร้างทางป่องท้าง
ไปขอนางนาถหล่าแพงตามาซ้อนบ่อน   นอนฮ่วมห้องคำแพงน้องต่อสอง
แล้วจึงปองเป็นเจ้าราชาแห่งกุดจี่        ได้การล่ะบาดนี้สมุนข้อยอย่าถอย.. ( มังกรเดียวดาย )

 
 
สาธุการบทความนี้ : 250 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  07 เม.ย. 2553 เวลา 22:19:26  
  www    offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  ต้องแล่ง    คห.ที่36)  
  ยอดปรมาจารย์

ภูมิลำเนา : ร้อยเอ็ด + ขอนแก่น
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 17 มี.ค. 2553
รวมโพสต์ : 787
ให้สาธุการ : 45
รับสาธุการ : 1,758,780
รวม: 1,758,825 สาธุการ

 
อัศจรรย์ใจโอ้โงหัวสิถามเบิ่ง          เบ้าอันน้อยสังใหญ่ได้จั่งได๋
ทันใดนั้นมัวมืดกลบแสง               แงงดงเลาอูดแฮงเซาแจ้ง
คือดั่งแสงสูรย์สิ้นควันมัวมืดทั่ว    กุดจี่มั่วคลำเบ้าบ่เซา
คราวหนึ่งพ้นควันมืดเซาจาง         แสงสางทองสาดมาแฮงกล้า
แมงชราเฒ่ากลับเซากลายเพศ      เป็นอินทเรศเจ้าเขียวเหย่าทั่วเลา    
ส่วนว่าเบ้าอันใหญ่แนมเห็น           ก็หากเป็นเบ้าคำโลกลือแสนตื้อ
ทอแสงเหลื่อมใสงามระยับยิ่ง        พรายส่องแจ้งแงงเข้าทั่วเขา  ......... ( ต้องแล่ง )

อินทาเจ้าจึงวาจาต้านสั่ง      กุสลังตนเจ้ากุดจี่เบ้าบ่เบา
กุสลังที่เจ้าสร้างก่อในบุพเพ   ประดุจดั่งทะเลหนุนนำคือน้ำ
ทองคำนี้มณีนิลล้ำค่า           ย่อนบุญญาของเจ้าจึงเสกได้ดั่งใจ
ให้เจ้านำไปใช้เป็นสินสอดค่าดอง    ขอหญิงปองปานใจมโนมัยหมายไว้
ขอเทพไท้บารมีป้องฮ่ม        ให้เจ้าสมมาดแม้นมโนมั่นสู่อัน
เว้าส่ำนั้นอินทาก็ลาหล่ำ       เหาะเหิรขึ้นวิมานซั้นแดนสวรรค์

ตัดเข้าสู่บ่อนบั้นอันธพาลกุดจี่หนุ่ม         สุมความแค้นดั่งไฟเอ้าอูดเอา
ได้ยินข่าวกุดจี่เบ้าคู่แค้นเก่าเป็นเศรษฐี   มีมณีนิลคำล่ำลือแสนตื้อ
แฮ่งกระพือความแค้นแสนสูนเอ้าอั่ง       ทั้งสมุนฮ่ำฮ้ายบ่ายหน้าสู่นา
หวังสิพากันปล้นมณีคำล้ำค่า               ให้มันจนไปหน้าทุกข์ไฮ้ฮ่ำไฮ
กูต้องได้เกิดเป็นใหญ่ในนา                 สิขโมยทองมาสร้างทางป่องท้าง
ไปขอนางนาถหล่าแพงตามาซ้อนบ่อน   นอนฮ่วมห้องคำแพงน้องต่อสอง
แล้วจึงปองเป็นเจ้าราชาแห่งกุดจี่        ได้การล่ะบาดนี้สมุนข้อยอย่าถอย.. ( มังกรเดียวดาย )

นี่ละน้อพุทโธเจ้าตรัสบ่อนมงคล       คนพาโลอย่าได้กายเคียมใกล้
เสวนาจพาลานังให้พาโตตกต่ำ     อันธพาลซ่ำเชื้อแนวใฮ้จังไฮ
บัณฑิตาพู้นจั่งแม่นควรคบ          โคดมสอนโผยผายกำจัดฮ้าย
โลกาก้วงคนหลายหมู่ใหญ่         ไลหลีกพ้นแนวฮ้ายห่างไกล

พอแต่มันว่าแล้วเกณฑ์ใหญ่โยธา   สมุนเอ้ยให้รีบมาอย่ามีช้า
ให้สูพากันเต้าฝูงแมงแฮงมาก      น้อยหนุ่มเน้าซุมนั้นหมู่ฉกรรจ์
พร้อมพ่ำแล้วมันขึ้นสู่เทิงเกย       เข็ญวาจาปลูกขวัญซุมนั้น
มันว่าเฮ็ดงานนี้สิเสร็จดีโดยง่าย         หงายพลิกนิ้วปานนั้นดั่งกัน  พู้นแหล่ว ..........  ( ต้องแล่ง )

 
 
สาธุการบทความนี้ : 251 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  08 เม.ย. 2553 เวลา 07:32:27  
      offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  มังกรเดียวดาย    คห.ที่37)  
  มหาเซียน

ภูมิลำเนา : ขอนแก่น
สมาชิกภาพ : สมาชิกชมรมฯ
เข้าร่วม : 03 มี.ค. 2550
รวมโพสต์ : 3,640
ให้สาธุการ : 8,145
รับสาธุการ : 6,180,930
รวม: 6,189,075 สาธุการ

 
อัศจรรย์ใจโอ้โงหัวสิถามเบิ่ง          เบ้าอันน้อยสังใหญ่ได้จั่งได๋
ทันใดนั้นมัวมืดกลบแสง               แงงดงเลาอูดแฮงเซาแจ้ง
คือดั่งแสงสูรย์สิ้นควันมัวมืดทั่ว    กุดจี่มั่วคลำเบ้าบ่เซา
คราวหนึ่งพ้นควันมืดเซาจาง         แสงสางทองสาดมาแฮงกล้า
แมงชราเฒ่ากลับเซากลายเพศ      เป็นอินทเรศเจ้าเขียวเหย่าทั่วเลา    
ส่วนว่าเบ้าอันใหญ่แนมเห็น           ก็หากเป็นเบ้าคำโลกลือแสนตื้อ
ทอแสงเหลื่อมใสงามระยับยิ่ง        พรายส่องแจ้งแงงเข้าทั่วเขา  ......... ( ต้องแล่ง )

อินทาเจ้าจึงวาจาต้านสั่ง      กุสลังตนเจ้ากุดจี่เบ้าบ่เบา
กุสลังที่เจ้าสร้างก่อในบุพเพ   ประดุจดั่งทะเลหนุนนำคือน้ำ
ทองคำนี้มณีนิลล้ำค่า           ย่อนบุญญาของเจ้าจึงเสกได้ดั่งใจ
ให้เจ้านำไปใช้เป็นสินสอดค่าดอง    ขอหญิงปองปานใจมโนมัยหมายไว้
ขอเทพไท้บารมีป้องฮ่ม        ให้เจ้าสมมาดแม้นมโนมั่นสู่อัน
เว้าส่ำนั้นอินทาก็ลาหล่ำ       เหาะเหิรขึ้นวิมานซั้นแดนสวรรค์

ตัดเข้าสู่บ่อนบั้นอันธพาลกุดจี่หนุ่ม         สุมความแค้นดั่งไฟเอ้าอูดเอา
ได้ยินข่าวกุดจี่เบ้าคู่แค้นเก่าเป็นเศรษฐี   มีมณีนิลคำล่ำลือแสนตื้อ
แฮ่งกระพือความแค้นแสนสูนเอ้าอั่ง       ทั้งสมุนฮ่ำฮ้ายบ่ายหน้าสู่นา
หวังสิพากันปล้นมณีคำล้ำค่า               ให้มันจนไปหน้าทุกข์ไฮ้ฮ่ำไฮ
กูต้องได้เกิดเป็นใหญ่ในนา                 สิขโมยทองมาสร้างทางป่องท้าง
ไปขอนางนาถหล่าแพงตามาซ้อนบ่อน   นอนฮ่วมห้องคำแพงน้องต่อสอง
แล้วจึงปองเป็นเจ้าราชาแห่งกุดจี่        ได้การล่ะบาดนี้สมุนข้อยอย่าถอย.. ( มังกรเดียวดาย )

นี่ละน้อพุทโธเจ้าตรัสบ่อนมงคล       คนพาโลอย่าได้กายเคียมใกล้
เสวนาจพาลานังให้พาโตตกต่ำ     อันธพาลซ่ำเชื้อแนวใฮ้จังไฮ
บัณฑิตาพู้นจั่งแม่นควรคบ          โคดมสอนโผยผายกำจัดฮ้าย
โลกาก้วงคนหลายหมู่ใหญ่         ไลหลีกพ้นแนวฮ้ายห่างไกล

พอแต่มันว่าแล้วเกณฑ์ใหญ่โยธา   สมุนเอ้ยให้รีบมาอย่ามีช้า
ให้สูพากันเต้าฝูงแมงแฮงมาก      น้อยหนุ่มเน้าซุมนั้นหมู่ฉกรรจ์
พร้อมพ่ำแล้วมันขึ้นสู่เทิงเกย       เข็ญวาจาปลูกขวัญซุมนั้น
มันว่าเฮ็ดงานนี้สิเสร็จดีโดยง่าย         หงายพลิกนิ้วปานนั้นดั่งกัน  พู้นแหล่ว ..........  ( ต้องแล่ง )

ตะวันค้อยหลบเหลี่ยมโลกา         จันทาเพ็งสาดแสงนวลแจ้ง
แมงกำพร้านอนหลับอ้อยอิ่น         แมงฝูงฮ้ายหมายปล้นดั่งโจร
พากันขนเข็นเบ้าทองคำก้อนใหญ่  สมุนหลายบ่แพ้เข็นได้กะบ่ไป
พากันไง้พากันกื่งเหมิดคืน            ลืนลืนเสียงก่ายกองดังก้อง
ลองเหมิดแล้ววิธีได๋กะบ่เตื่อง        เบ้าทองคำบ่เตื้องหยุดนิ่งบ่ติง
เหมิดแฮงกลิ้งสมุนเซาพักเซ่า       อรุณเซ้าตะวันแจ้งสาดแสง

แมงกำพร้าตื่นนอนสดซื่น             ได้ยินลืนลืนก้องเสียงฮ้องแหบหอง
ตาแนมจ้องหลิงหล่ำแลเหลียว       เห็นโยธามากมายแซมไม้
พากันไง้ทองคำเบ้าใหญ่               สมุนหลายกะด้อเข็นไง้กะบ่ไหว
ท้าวจึงได้บินเหยียบเบ้าคำ           วาจาเสียงก้องนาทั่วหน้า

จงฟังข้าฟังก่อนเด้อสู                   หมู่บาปกรรมฝูงเวรควรเว้น
เวรบาปฮ้ายปาปังทำง่าย               ผลผัดฮ้ายฮนฮ้อนฮ่ำฮอน
ให้เดือดฮ้อนแก่ผู้ทำกรรม              นำก้นเฮาแผดเผาแลงเซ้า
ซุมหมู่เจ้าเซาถ่อนอย่าทำ              ผละกรรมดังเงาเทียมเหง่า
เซาสาถ่อนเซื่อคำเฮาว่า                เวรบาปกล้าสิได้ห่างไกล
อันความจนทุกข์ไฮ้เข็ญใจต้อยต่ำ     ย่อนเวรกรรมบาปฮ้ายทำไว้แต่ได๋
ไผผู้ทำดีไว้สร้างก่อบุญกุศล           ผละบุญมากมีสืบนำคูณค้ำ
จึงควรทำดีไว้สร้างแต่ดีเด้อหมู่        สูสิได้ฮ่ำฮู้บุญสิยู้ซ่อยซู
เบิ่งแต่กูนั่นถ่อนกลายเป็นเศรษฐีใหญ่   มีเบ้าคำเสกได้เข็นไง้กะบ่ไป
เป็นย่อนบุญกูได้สร้างก่อความดี       จึงได้เป็นเศรษฐีมั่งมีวันนี้
มณีนิลแก้วเงินคำล้ำค่า                  องค์อินทาเสกให้ขโมยได้จั่งได๋
กูบ่ให้แม่นไผกะตามซ่าง                 บ่อาจหลอยเอาได้เข็นไง้กะบ่ไป
คันกูอยากเข็นไง้หากเข็นไปโดยง่าย  ใช้กำลังหน่อยหน่อยเข็นเบ้าแสนเบา

เว้าส่ำนั้นกุดจี่หนุ่มพวมแวง            หวังสำแดงเดชตนจึงโผคืนยังพื้น
ยอมือขึ้นเข็นคำเบ้าใหญ่                เบ้าก็ไหวเบากลิ้งดั่งเบ้าแสนเบา
กุดจี่เบ้าฝูงหมู่อันธพาล                 เห็นเหตุการณ์อัศจรรย์จึงอ่อนใจจีไจ้
แมงฝูงฮ้ายฟังคำคิดฮ่ำ                 ฮิ่นตรองคำกำพร้าก็เห็นแจ้งดั่งแจง .. ( มังกรเดียวดาย )

 
 
สาธุการบทความนี้ : 255 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  08 เม.ย. 2553 เวลา 11:02:46  
  www    offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  มังกรเดียวดาย    คห.ที่38)  
  มหาเซียน

ภูมิลำเนา : ขอนแก่น
สมาชิกภาพ : สมาชิกชมรมฯ
เข้าร่วม : 03 มี.ค. 2550
รวมโพสต์ : 3,640
ให้สาธุการ : 8,145
รับสาธุการ : 6,180,930
รวม: 6,189,075 สาธุการ

 
อัศจรรย์ใจโอ้โงหัวสิถามเบิ่ง          เบ้าอันน้อยสังใหญ่ได้จั่งได๋
ทันใดนั้นมัวมืดกลบแสง               แงงดงเลาอูดแฮงเซาแจ้ง
คือดั่งแสงสูรย์สิ้นควันมัวมืดทั่ว    กุดจี่มั่วคลำเบ้าบ่เซา
คราวหนึ่งพ้นควันมืดเซาจาง         แสงสางทองสาดมาแฮงกล้า
แมงชราเฒ่ากลับเซากลายเพศ      เป็นอินทเรศเจ้าเขียวเหย่าทั่วเลา    
ส่วนว่าเบ้าอันใหญ่แนมเห็น           ก็หากเป็นเบ้าคำโลกลือแสนตื้อ
ทอแสงเหลื่อมใสงามระยับยิ่ง        พรายส่องแจ้งแงงเข้าทั่วเขา  ......... ( ต้องแล่ง )

อินทาเจ้าจึงวาจาต้านสั่ง      กุสลังตนเจ้ากุดจี่เบ้าบ่เบา
กุสลังที่เจ้าสร้างก่อในบุพเพ   ประดุจดั่งทะเลหนุนนำคือน้ำ
ทองคำนี้มณีนิลล้ำค่า           ย่อนบุญญาของเจ้าจึงเสกได้ดั่งใจ
ให้เจ้านำไปใช้เป็นสินสอดค่าดอง    ขอหญิงปองปานใจมโนมัยหมายไว้
ขอเทพไท้บารมีป้องฮ่ม        ให้เจ้าสมมาดแม้นมโนมั่นสู่อัน
เว้าส่ำนั้นอินทาก็ลาหล่ำ       เหาะเหิรขึ้นวิมานซั้นแดนสวรรค์

ตัดเข้าสู่บ่อนบั้นอันธพาลกุดจี่หนุ่ม         สุมความแค้นดั่งไฟเอ้าอูดเอา
ได้ยินข่าวกุดจี่เบ้าคู่แค้นเก่าเป็นเศรษฐี   มีมณีนิลคำล่ำลือแสนตื้อ
แฮ่งกระพือความแค้นแสนสูนเอ้าอั่ง       ทั้งสมุนฮ่ำฮ้ายบ่ายหน้าสู่นา
หวังสิพากันปล้นมณีคำล้ำค่า               ให้มันจนไปหน้าทุกข์ไฮ้ฮ่ำไฮ
กูต้องได้เกิดเป็นใหญ่ในนา                 สิขโมยทองมาสร้างทางป่องท้าง
ไปขอนางนาถหล่าแพงตามาซ้อนบ่อน   นอนฮ่วมห้องคำแพงน้องต่อสอง
แล้วจึงปองเป็นเจ้าราชาแห่งกุดจี่        ได้การล่ะบาดนี้สมุนข้อยอย่าถอย.. ( มังกรเดียวดาย )

นี่ละน้อพุทโธเจ้าตรัสบ่อนมงคล       คนพาโลอย่าได้กายเคียมใกล้
เสวนาจพาลานังให้พาโตตกต่ำ     อันธพาลซ่ำเชื้อแนวใฮ้จังไฮ
บัณฑิตาพู้นจั่งแม่นควรคบ          โคดมสอนโผยผายกำจัดฮ้าย
โลกาก้วงคนหลายหมู่ใหญ่         ไลหลีกพ้นแนวฮ้ายห่างไกล

พอแต่มันว่าแล้วเกณฑ์ใหญ่โยธา   สมุนเอ้ยให้รีบมาอย่ามีช้า
ให้สูพากันเต้าฝูงแมงแฮงมาก      น้อยหนุ่มเน้าซุมนั้นหมู่ฉกรรจ์
พร้อมพ่ำแล้วมันขึ้นสู่เทิงเกย       เข็ญวาจาปลูกขวัญซุมนั้น
มันว่าเฮ็ดงานนี้สิเสร็จดีโดยง่าย         หงายพลิกนิ้วปานนั้นดั่งกัน  พู้นแหล่ว ..........  ( ต้องแล่ง )

ตะวันค้อยหลบเหลี่ยมโลกา         จันทาเพ็งสาดแสงนวลแจ้ง
แมงกำพร้านอนหลับอ้อยอิ่น         แมงฝูงฮ้ายหมายปล้นดั่งโจร
พากันขนเข็นเบ้าทองคำก้อนใหญ่  สมุนหลายบ่แพ้เข็นได้กะบ่ไป
พากันไง้พากันกื่งเหมิดคืน            ลืนลืนเสียงก่ายกองดังก้อง
ลองเหมิดแล้ววิธีได๋กะบ่เตื่อง        เบ้าทองคำบ่เตื้องหยุดนิ่งบ่ติง
เหมิดแฮงกลิ้งสมุนเซาพักเซ่า       อรุณเซ้าตะวันแจ้งสาดแสง

แมงกำพร้าตื่นนอนสดซื่น             ได้ยินลืนลืนก้องเสียงฮ้องแหบหอง
ตาแนมจ้องหลิงหล่ำแลเหลียว       เห็นโยธามากมายแซมไม้
พากันไง้ทองคำเบ้าใหญ่               สมุนหลายกะด้อเข็นไง้กะบ่ไหว
ท้าวจึงได้บินเหยียบเบ้าคำ           วาจาเสียงก้องนาทั่วหน้า

จงฟังข้าฟังก่อนเด้อสู                   หมู่บาปกรรมฝูงเวรควรเว้น
เวรบาปฮ้ายปาปังทำง่าย               ผลผัดฮ้ายฮนฮ้อนฮ่ำฮอน
ให้เดือดฮ้อนแก่ผู้ทำกรรม              นำก้นเฮาแผดเผาแลงเซ้า
ซุมหมู่เจ้าเซาถ่อนอย่าทำ              ผละกรรมดังเงาเทียมเหง่า
เซาสาถ่อนเซื่อคำเฮาว่า                เวรบาปกล้าสิได้ห่างไกล
อันความจนทุกข์ไฮ้เข็ญใจต้อยต่ำ     ย่อนเวรกรรมบาปฮ้ายทำไว้แต่ได๋
ไผผู้ทำดีไว้สร้างก่อบุญกุศล           ผละบุญมากมีสืบนำคูณค้ำ
จึงควรทำดีไว้สร้างแต่ดีเด้อหมู่        สูสิได้ฮ่ำฮู้บุญสิยู้ซ่อยซู
เบิ่งแต่กูนั่นถ่อนกลายเป็นเศรษฐีใหญ่   มีเบ้าคำเสกได้เข็นไง้กะบ่ไป
เป็นย่อนบุญกูได้สร้างก่อความดี       จึงได้เป็นเศรษฐีมั่งมีวันนี้
มณีนิลแก้วเงินคำล้ำค่า                  องค์อินทาเสกให้ขโมยได้จั่งได๋
กูบ่ให้แม่นไผกะตามซ่าง                 บ่อาจหลอยเอาได้เข็นไง้กะบ่ไป
คันกูอยากเข็นไง้หากเข็นไปโดยง่าย  ใช้กำลังหน่อยหน่อยเข็นเบ้าแสนเบา

เว้าส่ำนั้นกุดจี่หนุ่มพวมแวง            หวังสำแดงเดชตนจึงโผคืนยังพื้น
ยอมือขึ้นเข็นคำเบ้าใหญ่                เบ้าก็ไหวเบากลิ้งดั่งเบ้าแสนเบา
กุดจี่เบ้าฝูงหมู่อันธพาล                 เห็นเหตุการณ์อัศจรรย์จึงอ่อนใจจีไจ้
แมงฝูงฮ้ายฟังคำคิดฮ่ำ                 ฮิ่นตรองคำกำพร้าก็เห็นแจ้งดั่งแจง .. ( มังกรเดียวดาย )

แมงฝูงฮ้ายสมุนใหญ่อันธพาล           ยอมือก้มกราบกรานขอขมาหาญกล้า
ตนตูข้าพลั้งไปบ่ฮู้ฮ่อม                   ยอมศิโรราบแล้วอภัยข้อยผู้พลอย
ขอติดสอยตามส้นบัวระบาตเป็นสมุน   สั่งสมบุญกุศลสร้างความดีแต่นี้
เฮ็ดดีไว้สิได้ดีดั่งท่านว่า                   ผลาผลบุญนี้สิส่งยู้ซ่อยซู

แต่นั้น กุดจี่ได้ฮ่ำฮู้ฮิ่นตรองทางธรรม   น้อมนำมาสู่ตนโผดผายเวรพ่าย
ฝูงโหดฮ้ายหายจากใจเกลี้ยงหล่อย    มีแต่ดีอ้อยต้อยเวรฮ้ายหอดหาย
ท้าวกำพร้าได้สมุนใหม่มากมี            สมศักดิ์แห่งเศรษฐีผู้มีธรรมคุณค้ำ
ท้าวได้นำสมุนท้าวสร้างความดีสืบต่อ  เลาะหากุดจี่เฒ่าตามเบ้าดอนเลา
แลงและเซ้าเฝ้าส่งอาหาร                 ทำสักการบัวระบัตฝูงชราปีก-ล้า
ฝูงชรากุดจี่เฒ่าได้ส่วงเหงาหายหง่วม  ย่อนความดีกุดจี่เบ้าจึงหายเศร้าส่วงเซา ..( มังกรเดียวดาย )

 
 
สาธุการบทความนี้ : 215 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  08 เม.ย. 2553 เวลา 15:22:38  
  www    offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  ต้องแล่ง    คห.ที่39)  
  ยอดปรมาจารย์

ภูมิลำเนา : ร้อยเอ็ด + ขอนแก่น
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 17 มี.ค. 2553
รวมโพสต์ : 787
ให้สาธุการ : 45
รับสาธุการ : 1,758,780
รวม: 1,758,825 สาธุการ

 
ตะวันค้อยหลบเหลี่ยมโลกา         จันทาเพ็งสาดแสงนวลแจ้ง
แมงกำพร้านอนหลับอ้อยอิ่น         แมงฝูงฮ้ายหมายปล้นดั่งโจร
พากันขนเข็นเบ้าทองคำก้อนใหญ่   สมุนหลายบ่แพ้เข็นได้กะบ่ไป
พากันไง้พากันกื่งเหมิดคืน            ลืนลืนเสียงก่ายกองดังก้อง
ลองเหมิดแล้ววิธีได๋กะบ่เตื่อง        เบ้าทองคำบ่เตื้องหยุดนิ่งบ่ติง
เหมิดแฮงกลิ้งสมุนเซาพักเซ่า        อรุณเซ้าตะวันแจ้งสาดแสง

แมงกำพร้าตื่นนอนสดซื่น             ได้ยินลืนลืนก้องเสียงฮ้องแหบหอง
ตาแนมจ้องหลิงหล่ำแลเหลียว       เห็นโยธามากมายแซมไม้
พากันไง้ทองคำเบ้าใหญ่              สมุนหลายกะด้อเข็นไง้กะบ่ไหว
ท้าวจึงได้บินเหยียบเบ้าคำ           วาจาเสียงก้องนาทั่วหน้า

จงฟังข้าฟังก่อนเด้อสู                     หมู่บาปกรรมฝูงเวรควรเว้น
เวรบาปฮ้ายปาปังทำง่าย                ผลผัดฮ้ายฮนฮ้อนฮ่ำฮอน
ให้เดือดฮ้อนแก่ผู้ทำกรรม                นำก้นเฮาแผดเผาแลงเซ้า
ซุมหมู่เจ้าเซาถ่อนอย่าทำ                ผละกรรมดังเงาเทียมเหง่า
เซาสาถ่อนเซื่อคำเฮาว่า                  เวรบาปกล้าสิได้ห่างไกล
อันความจนทุกข์ไฮ้เข็ญใจต้อยต่ำ       ย่อนเวรกรรมบาปฮ้ายทำไว้แต่ได๋
ไผผู้ทำดีไว้สร้างก่อบุญกุศล              ผละบุญมากมีสืบนำคูณค้ำ
จึงควรทำดีไว้สร้างแต่ดีเด้อหมู่           สูสิได้ฮ่ำฮู้บุญสิยู้ซ่อยซู
เบิ่งแต่กูนั่นถ่อนกลายเป็นเศรษฐีใหญ่   มีเบ้าคำเสกได้เข็นไง้กะบ่ไป
เป็นย่อนบุญกูได้สร้างก่อความดี         จึงได้เป็นเศรษฐีมั่งมีวันนี้
มณีนิลแก้วเงินคำล้ำค่า                    องค์อินทาเสกให้ขโมยได้จั่งได๋
กูบ่ให้แม่นไผกะตามซ่าง                  บ่อาจหลอยเอาได้เข็นไง้กะบ่ไป
คันกูอยากเข็นไง้หากเข็นไปโดยง่าย    ใช้กำลังหน่อยหน่อยเข็นเบ้าแสนเบา

เว้าส่ำนั้นกุดจี่หนุ่มพวมแวง             หวังสำแดงเดชตนจึงโผคืนยังพื้น
ยอมือขึ้นเข็นคำเบ้าใหญ่                เบ้าก็ไหวเบากลิ้งดั่งเบ้าแสนเบา
กุดจี่เบ้าฝูงหมู่อันธพาล                  เห็นเหตุการณ์อัศจรรย์จึงอ่อนใจจีไจ้
แมงฝูงฮ้ายฟังคำคิดฮ่ำ                  ฮิ่นตรองคำกำพร้าก็เห็นแจ้งดั่งแจง ...... ( มังกรเดียวดาย )

แมงฝูงฮ้ายสมุนใหญ่อันธพาล             ยอมือก้มกราบกรานขอขมาหาญกล้า
ตนตูข้าพลั้งไปบ่ฮู้ฮ่อม                     ยอมศิโรราบแล้วอภัยข้อยผู้พลอย
ขอติดสอยตามส้นบัวระบาตเป็นสมุน     สั่งสมบุญกุศลสร้างความดีแต่นี้
เฮ็ดดีไว้สิได้ดีดั่งท่านว่า                   ผลาผลบุญนี้สิส่งยู้ซ่อยซู

แต่นั้น กุดจี่ได้ฮ่ำฮู้ฮิ่นตรองทางธรรม    น้อมนำมาสู่ตนโผดผายเวรพ่าย
ฝูงโหดฮ้ายหายจากใจเกลี้ยงหล่อย     มีแต่ดีอ้อยต้อยเวรฮ้ายหอดหาย
ท้าวกำพร้าได้สมุนใหม่มากมี             สมศักดิ์แห่งเศรษฐีผู้มีธรรมคุณค้ำ
ท้าวได้นำสมุนท้าวสร้างความดีสืบต่อ   เลาะหากุดจี่เฒ่าตามเบ้าดอนเลา
แลงและเซ้าเฝ้าส่งอาหาร                 ทำสักการบัวระบัตฝูงชราปีก-ล้า
ฝูงชรากุดจี่เฒ่าได้ส่วงเหงาหายหง่วม  ย่อนความดีกุดจี่เบ้าจึงหายเศร้าส่วงเซา ..( มังกรเดียวดาย )

กุดจี้ท้าวสร้างก่อปุญแปง          ฝูงแมงทุกข์อยู่สบายทั้งค่าย
โตได๋ไฮ้เฮฮนฮ้อนฮ่ำ               ท้าวล่ำเยี่ยมเถิงโผ่งฮอดโพรง
ทั่วเขตแคว้นฝูงราษฏร์ยอเยิน      สรรเสริญบาเกิ่งบิดรดับฮ้อน
ออนซอนท้าวพลนิกรยอยิ่ง         เป็นมิ่งแก้วธรรมค้ำหน่อคำ  
นับแต่บาคานท้าวครองซุมตุ้มไพร่      เคียมดงไม้นาข้าวเขตเขา
หลายขวบเข้าเซาเลาดงเหล่า          เนาอยู่ยั้งทั้งค่ายอยู่สบาย  .......... (ต้องแล่ง)

 
 
สาธุการบทความนี้ : 362 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  09 เม.ย. 2553 เวลา 06:48:59  
      offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  มังกรเดียวดาย    คห.ที่40)  
  มหาเซียน

ภูมิลำเนา : ขอนแก่น
สมาชิกภาพ : สมาชิกชมรมฯ
เข้าร่วม : 03 มี.ค. 2550
รวมโพสต์ : 3,640
ให้สาธุการ : 8,145
รับสาธุการ : 6,180,930
รวม: 6,189,075 สาธุการ

 
พี่น้องเอ้ย..
ความดีนี้บ่ควรละลืมไล ความดีนี้บ่ควรไกลเหินห่าง    ความดีควรแปงสร้างสั่งสมไว้ให้เต็มไห
กายมอดไหม้ความดีบ่หมองหม่น  คือดั่งคำค่าล้ำบ่หมองมั่วมืดมัว
ไผทำชั่วพาตัวตกต่ำ   เวรกรรมฮ้ายคอยจ้องตามจอง
คือจั่งด่องไหมลืบไก่เต๋ม้างหมุ่น  ไหมคาข่องคาค้องตามจอง สาแหลว..

บัดนี้ หันมาเว้าถึงแพงตาน้อยอ่อน  แลงค่ำเซ้าคอยท้าวหง่วมเหงา
คิดฮอดท้าวบาบ่าวคนฮัก             ท้าวหากมีมานะสร้างตนแต่ต้น
ได้ยินคนเขาย้องได้ยินคนเขาส่า    บาบ่าวท้าวพวมสร้างแปงทาง
สางความจนทุกข์ไฮ้เข็ญใจให้หายหอด สางความขมอดไฮ้ให้หายเว้นส่วงเวร
กลายเป็นเศรษฐีท้าวเบ้าคำใหญ่พรพระอินทร์  มีมณีนิลคำโลกลือแสนตื้อ
คนส่าลือขานเอิ้น “ท้าวเบ้าคำ” เกิดนามใหม่   คิดฮอดหลายคิดฮอดเจ้า เบ้าคำท้าวบ่ส่วงเซา

เดือนดาวแจ้งแยงมาแสงส่อง       ลมพัดต้องใบหญ้าดงหนา
ปูนาน้อยหอยนาแลหล่ำ             เขียดฮ่ำฮ้องเสียงก้องดั่งกอง
จ่านาฮ้องหาคู่ตามคู                  ฝูงงูปลาเลียบไลแนวไม้
งูไซเลื้อยหากินดมกลิ่น              ฝูงหมู่ฮิ้นบินต้อมพ่องตอม
ฝูงดาวล้อมแสงส่องยังนา          กาเหว่าวอนอิ่นออนออดอ้อน
นอนสาหล่าแพงตาน้องพี่           เสียงลมพัดหวี่หวี่ มาคือเสียงพี่เอิ้นหาน้องผู้หล่ำมอง .. ( มังกรเดียวดาย )

 
 
สาธุการบทความนี้ : 290 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  09 เม.ย. 2553 เวลา 11:04:59  
  www    offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  ปราร้านอกไห   ตอบเต็มรูปแบบ || Quick Reply  
  หน้า: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44

   

Creative Commons License
เซิญแต่งนิทาน เรื่อง กุดจี่เบ้า โดยการเขียนกลอนแบบ เทียมแอก --- ปลาร้านอกไห (ปลาร้านอกไห --- อีสานจุฬาฯ)