ผญา คติสอนใจประจำวันที่ 20 พฤษภาคม 2567:: อ่านผญา 
นกอีเอี้ยงกินหมากโพธิ์ไทร แซวแซวเสียงบ่มีโตฮ้อง แซวแซวฮ้องโตเดียวเหมิดหมู่ แปลว่า ฝูงนกเอี้ยงกินผลโพผลไทร เสียงดังเจี๊ยวจ๊าว แต่ไม่มีนกตัวใดร้อง เมื่อร้องหนึ่งตัว แทนนกตัวอื่นได้ หมายถึง การทำงานควรมีหัวหน้า หมู่คณะ ควรมีผู้นำ


  ล็อกอินเข้าระบบ  
ชื่อ ::
รหัสผ่าน::
*จำสถานะ
 
  นิทานพื้นบ้านอีสาน  
       นิทานพื้นบ้าน ในที่นี้ หมายถึงนิทานขนาดยาว อันเป็นเรื่องราวทางจินตนาการ ซึ่งเป็นเรื่องเล่าเพื่อความบันเทิง เพื่อเป็นคติคำสอน เป็นต้น เช่น ผาแดงนางไอ่ ขูลูนางอั้ว นางผมหอม ฯลฯ

     นิทานพื้นบ้านนี้ ความจริง มีเนื้อหาค่อนข้างยาว หรือบางเรื่องก็ยาวมาก ขนาดหมอลำ ลำทั้งคืนยันสว่าง ยังไม่จบ นั่นแหละ หากเล่าให้ละเอียดได้ ก็เป็นการดีทีเดียว แต่หากละเอียดไม่ได้ ก็คงเป็นเพียงเรื่องย่อ เพื่อให้รู้ว่า นิทานเื่รื่องนั้นๆ เกี่ยวกับเรื่องอะไร

    เชิญทุกๆท่าน ร่วมเล่านิทานพื้นบ้าน ได้แล้วครับ...



กระทู้ธรรมดา... มีข้อความโพสต์ใหม่

  หน้า: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 ตอบกระทู้  
  โพสต์โดย  
นิทานเรื่อง : สามัคคีนิทาน โดย สมาชิกทุกคน (คลิกอ่านบทความต่อเนื่อง)
 
  ป้าหน่อย    คห.ที่337)  
  เซียน

ภูมิลำเนา : อุบลราชธานี
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 05 ธ.ค. 2552
รวมโพสต์ : 2,169
ให้สาธุการ : 3,415
รับสาธุการ : 4,649,730
รวม: 4,653,145 สาธุการ
 
คุณอีเกียแดง {แห่งรัตติกาล}:
คุณปิ่นลม:

ระวังแนเด้อหละทิด ย้านมันทับ"อันนั้น"ฮั้นน่า  สิได้ตัด อันนั้นถิ่มเด้อ



อ้ายปิ่น..เว้ามาให้เคลียร์..ทับอั่นหยั๋ง หึย..

บ่าวลุ่ม..เกิดความผิดพลาดขณะเปลี่ยนเครื่องปั้มครับ บ่ยอมปิดเคลื่อน เท้าเผลอไปเยียบโตปั้มด้วยความเคยชิน เครื่องกะเลยลงมาโดยที่บ่สามารถถอนมือออกทันครับ


เว้าเป็นตาย้านฮ้าย

 
 
สาธุการบทความนี้ : 595 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  13 ก.ค. 2556 เวลา 14:08:58  
      offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  อีเกียแดง {แห่งรัตติกาล}    คห.ที่338)  
  อนุเซียนผู้อมตะ

ภูมิลำเนา : บุรีรัมย์ @ขอนแก่น
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 07 เม.ย. 2552
รวมโพสต์ : 5,431
ให้สาธุการ : 4,145
รับสาธุการ : 11,376,170
รวม: 11,380,315 สาธุการ
 
คุณป้าหน่อย:
คุณอีเกียแดง {แห่งรัตติกาล}:
คุณปิ่นลม:

ระวังแนเด้อหละทิด ย้านมันทับ"อันนั้น"ฮั้นน่า  สิได้ตัด อันนั้นถิ่มเด้อ



อ้ายปิ่น..เว้ามาให้เคลียร์..ทับอั่นหยั๋ง หึย..

บ่าวลุ่ม..เกิดความผิดพลาดขณะเปลี่ยนเครื่องปั้มครับ บ่ยอมปิดเคลื่อน เท้าเผลอไปเยียบโตปั้มด้วยความเคยชิน เครื่องกะเลยลงมาโดยที่บ่สามารถถอนมือออกทันครับ


เว้าเป็นตาย้านฮ้าย


แหม่นครับป้าหน่อย ผมบ่กล้าเข้าไปเบิ่งเลยแหล่ว

 
 
สาธุการบทความนี้ : 575 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  13 ก.ค. 2556 เวลา 16:49:57  
    MySite  offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  อีเกียแดง {แห่งรัตติกาล}    คห.ที่339)  
  อนุเซียนผู้อมตะ

ภูมิลำเนา : บุรีรัมย์ @ขอนแก่น
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 07 เม.ย. 2552
รวมโพสต์ : 5,431
ให้สาธุการ : 4,145
รับสาธุการ : 11,376,170
รวม: 11,380,315 สาธุการ
 




                                        ณ  โรงเรียนบ้านโคกดอนจาน
              


                  


ตอน..ทัศนศึกษานอกโรงเรียน


                         หลังจากที่อาจารย์มังกรเดียวดายซึ่งมีตำแหน่งเป็นครูใหญ่ประจำโรงเรียน ได้ทำการประชุมร่วมกันกับอาจารย์ในโรงเรียนแล้ว สรุปเถิงความเป็นไปได้เถิงการพานักเรียนน้อยตาดำๆออกไปทัศนศึกษาหาความรู้นอกสถานที่ ซึ่งตอนแรกทางครูหน่อยเพินเสนอว่าอยากพาไปสวนสัตว์โคราชซึ่งอยู่บ่ห่างจากทางโรงเรียนจนเกินไปนัก แต่ทว่ามันผั่นสวนกระแสกับการรบเร้าของเด็กน้อยซึ่งมีเด็กชายหน่อเป็นโตตั้งโตตีทะลวงฟัน ยืนยันเป็นนกขุ่มขาเดียวจั่งได๋กะสิไปทะเล่ทะเล๊.ให้ได้ ด้วยควมที่ครูหน่อยเป็นผู้จิตใจดีโอบอ้อมอารีเป็นทุนเดิมอยู่แล้วกะเลยส่งผลกำไรไปให้ครูบาลเขียนรายงานร่างควมเป็นไปได้ให้ทางอาจารย์ใหญ่ประเมิณ.

               ผลสรุปกะคือเพื่อความสุขของเด็กชายหน่อ โอ๊ะ..ของเด็กน้อยนักเรียนทั้งหลายแหล่ เป็นอันว่าทางโรงเรียนบ้านโคกดอนจานมีมติเห็นพ้อมให้พาเด็กน้อยนักเรียนไปทัศนศึกษาทะเล ซึ่งกะคือ ทะเลบางแสน จังหวัดชลบุรี  งานนี้กะบ่ได้รอซ้า{บ่รอซ้าจั่งได๋เนาะ.ผู้ลังคนรอมาเป็นปีแล้วบ่ได้ไปเห็นทะเลจักเทือ ฮ่าๆ} ทางครูใหญ่กะเลยได้สั่งการให้ทางภารโรงต้องแล่งได้ไปติดต่อรถบัส ซึ่งเจ้าของรถกะบ่แหม่นผู้อื่นผู้ไกล เพินเป็นเสี่ยวกับทางภารโรงต้องแล่งนั่นเอง กะเลยได้ในราคาถืกลงหลายเติบ อีกด้านนึงกะเป็นหน้าที่ของครูบาลซึ่งต้องเขียนใบขออนุญาตจากทางโรงบาลเพื่อขอโตพยาบาลสาว ซึ่งกะคือพยาบาลนุ้ยแสนสวยที่มาทำหน้าที่งานกีฬาสีครั้งที่แล้ว ขอให้เพินมาฮ่วมเดินทางไปทัศนศึกษาในเทือนี้นำ จุดประสงค็กะคือสิได้ดูแลรักษาพยาบาลยามเกิดปัญหาขึ้นกับทางเด็กน้อย ซึ่งนับว่าเป็นควมชาญฉลาดและเอาใจใส่ของอาจารย์ใหญ่เพินที่มองการณ์ไกลได้แบบเยี่ยมยุทธ..คักแท้
          


เช้าวันพฤหัสบดี..





                      


  " สุดสวย..เฮาได้ข่าวมาจากภารโรงต้องแล่งว่า มื้ออื่นนี่ครูหน่อยเพินสิพาพวกเฮากับพี่ๆซั้นอื่นไปเที่ยวทะเลเด้..สุดสวยนั่งเบาะเดียวกันกับเฮาเด้อ.มีหยั๋งพอให้เฮาได้ปรึกษาแน " เสียงเด็กชายรุทธิ์ดังอ้อมแอ้มคุยอยู่กับเด็กหญิงสุดสวยแบบบ่ยอมหนีข้าง


" ได้จ้า..ดีแล้วหล่ะ มีหยั๋งเฮาสิได้ปรึกษาซึ่งกันและกันเนาะ..สุดสวยบ่อยากไปนั่งนำเพินปิ่นกับเพินใหญ่ดอก สองคนนั้นขี้ดื้อคัก " เด็กหญิงสุดสวยเว้าไปพ้อมแนมหน้าเด็กชายรุทธิ์ไปนำแถมเสี่ยงตาน้อยไปหาสองคนที่เว้าเถิง โดยครั้งนี้มีสายตาสี่หน่วยจับจ้องมาแบบหมั่นไส้อยู่ห่างๆ


" เบิ่งเพินสุดสวยติ๊หล่ะเพินใหญ่..จักเว้าหยั๋งกันกับเพินรุทธิ์..เว้าแล้วกะแนมมาทางเฮา หรือว่าสิเว้าขวัญเฮาว๊ะ.ต๊ะซังฮ้าย " เด็กชายปิ่นให้ข้อสังเกตุกับสมุนมือขวา



           เสียงคุยกันดังจ้อกแจ้กจอแจจับกลุ่มกันเว้าเถิงเรื่องสิไปเที่ยวทะเลมื้ออื่น เบิ่งแล้วแต่ละคนออกอาการดีใจอย่างเห็นได้ชัด เด็กชายไข่ เด็กชายแก่น เด็กชายตั้ม เด็กชายน้อย เด็กหญิงสา เด็กหญิงโอทอป กำลังนั่งโสกันขนาดคัก โดยเฉพาะเด็กชายไข่เว้าดังหลายจนน้ำลายฟ้งใส่หน้าเด็กหญิงสา

         ถัดกันมากะเป็นกลุ่มของเด็กชายหน่อ เด็กชายอ๊อด และเด็กชายดุ่ย เด็กหญิงสัญญา  เด็กหญิงหนูหน่อยกะกำลังเว้ากันว่าทะเลนั่นสรุปมันสีได๋แท้แล้วมื้ออื่นนี้สิได้พากันเห็นเงือกอยู่ในทะเลบ่ เงือกใส่ส่งสีชมพูหรือสีดำ..แห่ะๆ

         ด้านเด็กชายหง่าว และเด็กชายบุญเหงี่ยม เด็กชายต้น เด็กหญิงซ้าง เด็กหญิงทอรุ้ง และเด็กหญิงอร กำลังนั่งวาดฝันเถิงเปลือกหอยสีงามๆอยู่ริมชายหาดคือกัน..



                เสียงฝีเท้าดังพร้อมกับการก้าวย่างเข้ามาในห้อง ครูหน่อยแสนสวยผู้ใจดีนั่นเอง แต่แปลกตรงที่ว่ามื้อนี่ครูหน่อยหิ้วผู้ได๋ติดมือมานำกะบ่ฮู้..



" สวัสดีนักเรียนที่รักทุกคน เอ้า..เงียบๆกันหน่อย วันนี้ครูมีเพื่อนใหม่มาแนะนำให้รู้จักแล้วก็เพื่อนใหม่คนนี้ก็จะได้อยู่ห้องเดียวกับพวกเธอทั้งหลายนะ " เสียงครูหน่อยดังขึ้น เฮ็ดให้เสียงนักเรียนเงียบลงทั้งห้อง


" เพื่อนใหม่ชื่ออะไรครับ.เสื้อขาวดีจังแต่ทำไมมีขี้มูกเหล่มเหล่ครับ " เสียงเด็กชายปิ่นจอมกวนสวนขึ้น เฮ็ดให้เกิดเสียงหัวร่อจากหมู่ในห้อง


" เอ้า..นักเรียนใหม่ชื่ออะไรค๊ะ.แนะนำตัวกับเพื่อนๆเขาก่อน " ครูหน่อยบอกเสียงใสเป็นน้ำแข็ง



"  สวัสดีคับเพื่อนๆทุกคน ผมชื่อเด็กชาย  แมงแคงน้อย อ่อนช้อยซุญาม ย้ายมาจากอำเภอพล จังหวัดขอนแก่นครับ "  เสียงดังฟังชัดเฮ็ดให้หมู่ในห้องจ้องตาบ่กระพริบพอปานว่าย้านแมงแคงน้อยบินหนี


" คือย้ายมาแต่ไกลแท้ลูกพี่..สงสัยสิย้ายมานำฝนคักๆ หรือสิฮู้ข่าวว่าเฮาสิไปเที่ยวทะเลกะเลยฟ้าวขอย้ายมาบ่ฮึ๊ "  เด็กชายใหญ่สอดขึ้นเฮ็ดเอาเด็กชายปิ่นเถิงกับหัวร่อถืกคิงหลาย


" เอ้า.. เด็กชายปิ่นกับเด็กชายใหญ่นั่งหัวเราะอะไรกัน เรียกเพื่อนใหม่ไปนั่งด้วยนะค๊ะ " ครูหน่อยบอก เฮ็ดเอาเด็กชายใหญ่กับเด็กชายปิ่นตอดเงาเอิ้นหมู่ใหม่มาหาพอว่าเป็นกะปอมก่าแหล่กะบ่ปาน


" วันนี้ครูมีข่าวจะมาบอกนะค๊ะ คือว่าพรุ่งนี้ทางโรงเรียนเราจะจัดไปทัศนศึกษาที่ทะเลบางแสน ชลบุรี ให้นักเรียนของครูเตรียมตัวให้พร้อม ใครจะเล่นน้ำก็เตรียมกางเกงขาสั้นไปด้วย เตรียมเงินไปด้วยนะค๊ะอย่างต่ำคนละยี่สิบบาท เผื่อพวกเธอจะได้ซื้อขนมหรืออยากซื้ออะไรตามใจชอบ และที่สำคัญพรุ่งนี้เรานัดเจอกันที่โรงเรียนแต่เช้า เราต้องออกจากโรงเรียนตอนหกโมงเช้าค่ะ "

            สิ้นเสียงครูหน่อย เสียงเฮจากนักเรียนกะดังขึ้น เด็กชายหน่อเด็กชายไข่แนมสายตามาหาเด็กชายรุทธิ์โดยอัตโนมัติ การส่งซิกทางสายตาเกิดขึ้นทันที งานนี้คือสิมีวีรกรรมอย่างได๋อย่างหนึ่งเกิดขึ้นเป็นแน่แท้..รับรอง

        

 
 
สาธุการบทความนี้ : 714 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  13 ก.ค. 2556 เวลา 17:02:46  
    MySite  offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  บ่าวคนโก้    คห.ที่340)  
  ศิษย์น้อง

ภูมิลำเนา : ขอนแก่น
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 30 พ.ย. 2554
รวมโพสต์ : 35
ให้สาธุการ : 405
รับสาธุการ : 83,200
รวม: 83,605 สาธุการ
 
มาสิคักแถะน้อบาดนี่นอ  ไปนั่งถืกหม่องแถะนอ  สิบ่ได้ไห่ตั้งแต่บ่ทันเรียนพุ้นติบาดนี่  5555+

 
 
สาธุการบทความนี้ : 0 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  15 ก.ค. 2556 เวลา 13:00:31  
      offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  อีเกียแดง {แห่งรัตติกาล}    คห.ที่341)  
  อนุเซียนผู้อมตะ

ภูมิลำเนา : บุรีรัมย์ @ขอนแก่น
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 07 เม.ย. 2552
รวมโพสต์ : 5,431
ให้สาธุการ : 4,145
รับสาธุการ : 11,376,170
รวม: 11,380,315 สาธุการ
 
คุณแมงแคงน้อย:
มาสิคักแถะน้อบาดนี่นอ  ไปนั่งถืกหม่องแถะนอ  สิบ่ได้ไห่ตั้งแต่บ่ทันเรียนพุ้นติบาดนี่  5555+


บ่เป็นหยั๋งดอก แมงแคงมีอาวุธลับประจำโตคือเหยี่ยว..ไผ๋ดื้อกะเหยี่ยวใส่โล้ด..

เชิญสมาชิกท่านต่อไปเขียนนิทานสามัคคีเด้อครับ..เอาให้สมกับซื่อกระทู้แนเนาะ อย่าสะให้เป็นนิทานหัวเดียวกระเทียมลีบหลาย..มาแหม่ะแมงแคงน้อย เจ้ามาเขียนกะได้เด้อ

 
 
สาธุการบทความนี้ : 215 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  15 ก.ค. 2556 เวลา 19:45:09  
    MySite  offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  อีเกียแดง {แห่งรัตติกาล}    คห.ที่343)  
  อนุเซียนผู้อมตะ

ภูมิลำเนา : บุรีรัมย์ @ขอนแก่น
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 07 เม.ย. 2552
รวมโพสต์ : 5,431
ให้สาธุการ : 4,145
รับสาธุการ : 11,376,170
รวม: 11,380,315 สาธุการ
 
คักขนาด..
บ๊ะ..มักคาราโอเกะพอปานกันเนาะ ฮ่าๆๆ ..
  รบกวนวานเด็กชายหน่อหาคาราโอเกะมาไว้ร้องเทิงรถจักเพลงแนเด้อเพิน

 
 
สาธุการบทความนี้ : 556 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  17 ก.ค. 2556 เวลา 18:47:14  
    MySite  offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  บ่าวคนโก้    คห.ที่344)  
  ศิษย์น้อง

ภูมิลำเนา : ขอนแก่น
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 30 พ.ย. 2554
รวมโพสต์ : 35
ให้สาธุการ : 405
รับสาธุการ : 83,200
รวม: 83,605 สาธุการ
 
อ้ายรุทธิ์  น้องปรับขนาดโตหนังสือแล้วแต่ว่ามันคือยังโตน้อยอยู่คือเก่าคับ

 
 
สาธุการบทความนี้ : 0 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  18 ก.ค. 2556 เวลา 07:44:11  
      offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  บ่าวคนโก้    คห.ที่345) ตอน..ทัศนศึกษานอกโรงเรียน  
  ศิษย์น้อง

ภูมิลำเนา : ขอนแก่น
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 30 พ.ย. 2554
รวมโพสต์ : 35
ให้สาธุการ : 405
รับสาธุการ : 83,200
รวม: 83,605 สาธุการ
 


                                        ณ  โรงเรียนบ้านโคกดอนจาน
              


                  


ตอน..ทัศนศึกษานอกโรงเรียน


                       หลังจากที่ครูหน่อยได้แจ้งข่าวการไปทัศนศึกษาและทำการเรียนการสอนจนเหมิดชั่วโมงแล้ว  เด็กนักเรียนทั้งหลายกะพากันจับกลุ่มโสกันเรื่องไปเที่ยวต่อ
“ เฮาสิไปนั่งเบาะหลังกับเพิ่นหน่อ กับเพิ่นไข่ เพราะว่าพวกเฮาสิร้องเพลงคาราโอเกะ  สุดสวยสิไปนั่งนำหมู่เฮาบ่”
เด็กชายรุทธิ์ลุกขึ้นประกาศพร้อกับหันไปถามสุดสวย
“ เพิ่นรุทธิ์ไปนั่งหม่องได๋ เฮากะไปนำเหมิดนั่นหล่ะ” สุดสวยทั้งเว้าทั้งเขิน
“ เอี่ยะๆ ขี้เดียดเด้” เสียงเพื่อนๆทั้งห้องร้องขึ้นพร้อมกัน
“ เอานั่งนำแหน่ได้บ่ เพิ่นรุทธิ์ เฮากะอยากร้องเพลงคือกัน” เสียงเด็กหญิงซ้างฮ้องถามขึ้น
“ เฮาเบิ่งซงโตสิเป็นตาวินรถเด้..ซ้าง.. เฮาว่าโตไปนั้งทางหน้ากับพวกเพิ่นตั้มสิดีกั่ว มันจั่งบ่วินรถ”  เด็กชายรุทธิ์บอกปัดพร้อมอ้างเหตุผลให้ดูดี


              
ทางฝั่งเด็กชายแมงแคงน้อยหรือเด็กชายน้อย หลังจากที่เด็กชายปิ่นกับเด็กชายใหญ่เอิ้นเอาเพิ่นมานั่งนำจนว่าครูหน่อยสอนจบแล้ว กะบ่ทันกล้าเว้านำหมู่จนว่าเด็กชายใหญ่เกิดอาการหมั่นไส้กะเลยเว้าขึ้น
“มาซงท่าใหญ่แท้ล่ะลูกพี่ นั่งบ่ปากบ่ติงเลยเนาะ”
“ บ่ได้ท่าใหญ่ แต่ว่าบ่ทันกล้าเว้านำซือๆบ่รู้สิเริ่มแบบได๋” เด็กชายน้อยตอบพร้อมทำตาปริบๆ
“ เฮาซื่อปิ่น  เพิ่นนั้นซื่อว่าใหญ่ โตเด้ซื่อเล่นว่าจั่งได๋” เด็กชายปิ่นที่กำลังนั่งฟังอยู่แนะนำตัวขึ้น
“ เฮาซื่อว่าน้อย ย้ายมาตั้งแต่เมืองพล มาอยู่นำยาย พ่อกับแม่เพิ่นสิไปทำงาน”

          


เย็นวันนั้นครูหน่อยได้นำเอกสารขออนุญาตผู้ปกครองมาแจกให้กับนักเรียนพร้อมกับชี้แจงว่า
“ให้นักเรียนนำเอกสารฉบับนี้ไปให้ผู้ปกครองเซ็นก่อนนะคะ ว่าท่านอนุญาตให้นักเรียนไปหรือเปล่า.. ถ้าไม่อนุญาติก็จะไม่ได้ไปกับเพื่อนๆ..และเย็นนี้ครูจะขอแรงเด็กนักเรียนหญิงทั้งหมดมาช่วยงานครูนะคะ”
หลังจากเลิกเรียน ครูหน่อยกับเด็กนักเรียนหญิงก็พากันเตรียมทำอาหารที่จะเอาไว้กินตอนเช้าและเที่ยงในวันที่ไปเที่ยว
“สุดสวย สา กับโอท็อป มาช่วยกันแพ็คหมูใส่ถุงเด้อ ครูสิทอดให้  ส่วนที่เหลือให้หั่นตะไคร้ ใบบักกรูด กับเครื่องต่างที่อยู่ในถาดไว้เด้อ ครุสิตำแจ่วบอง  ส่วนข้าวเหนียวครูสิลุกนึ่งเองตอนเช้า” ครูหน่อยแบ่งงานให้กับนักเรียน
“ค่าแม่ครู” นักเรียนพากันรับคำแล้วจึงพากันทำหน้าที่ของตัวเอง  





                      

เช้าตรู่ของวันศุกร์แห่งชาติ


“ อ่อนช้อย  อ่อนช้อย  โตแต่งโตแล้วไป่มาฟ้าวไปเถาะมันสิบ่ทันนั่งเบาะหลัง สิบ่ได้ร้องคาราโอเกะเด้” เด็กชายปิ่นส่งเสียงเอิ้นมาตั้งแต่ไกลๆ
“ฮ่วย.! แม่นผู้ได๋ซางมาเอิ้นเอาแต่นามสกุลแท้ ซื่อมีกะคือบ่เอิ้น” เสียงเด็กชายน้อยฮ้องลงมาแต่เทิงเฮือน
“เอ๋า..ว่าแม่นไผ เพิ่นปิ่นซั้นเบาะ มาซงสิฟ้าวคักแท้”
“กะฟ้าวล่ะเนาะ ย่านบ่ได้ร้องเพลง  เฮาแฮ่งย่านซุม 3 เสือนั้นไปนั่งก่อนอยู่  ไวๆแนโตนั่น” เด็กชายปิ่นเร่ง
“ฟ้าวอยู่หมอ  เฮากำลังห่อปิ้งหม่ำกับข้าวเหนียวอยู่ เอาไว้กินเทิงรถยามหิว เอ้อว่าตั้งแต่แม่นไผ ซุม 3 เสือที่โตว่านั่น”
เด็กชายน้อยถามพร้อมทำหน้างงๆ
“ เอ๋า...กะซุม เพิ่นรุทธิ์  เพิ่นหน่อ  กับเพิ่นไข่นั้นเด้ มาฟ้าวไปเถาะ โตแล้วไป่”
“ แล้ว..แล้ว  ปะๆ โตไปจูงเอาจักรยานอยู่ใต้ล่างเฮือนถ่าเฮาก่อน  เพิ่นใหญ่เด้ บ่มานำติ”
“เพิ่นใหญ่สิไปรออยู่โรงเรียนเลย เฮือนอยู่คนละทางกัน” เด็กชายปิ่นบอกพร้อมกันก้าวขาคร่อมจักรยานถ่า
“ไปเลย...ยย”


อันนี้ลองเบิ่งใหม่  ฮาเทื่อมันได้

              

 
 
สาธุการบทความนี้ : 568 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  18 ก.ค. 2556 เวลา 10:08:36  
      offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  บ่าวหน่อ    คห.ที่346)  
  อภิมหาเซียน

ภูมิลำเนา : ร้อยเอ็ด
สมาชิกภาพ : สมาชิกชมรมฯ
เข้าร่วม : 03 มี.ค. 2550
รวมโพสต์ : 4,206
ให้สาธุการ : 185
รับสาธุการ : 6,554,380
รวม: 6,554,565 สาธุการ
 
เขียนได้ดีทีเดียว เลย

มักแล้ว มาขาเขียนต่อเ้ด้อ

 
 
สาธุการบทความนี้ : 0 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  18 ก.ค. 2556 เวลา 11:44:42  
  www    offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  บ่าวคนโก้    คห.ที่347)  
  ศิษย์น้อง

ภูมิลำเนา : ขอนแก่น
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 30 พ.ย. 2554
รวมโพสต์ : 35
ให้สาธุการ : 405
รับสาธุการ : 83,200
รวม: 83,605 สาธุการ
 
คุณบ่าวหน่อ:
เขียนได้ดีทีเดียว เลย

มักแล้ว มาขาเขียนต่อเ้ด้อ


ขอบคุณหลายๆคับอ้ายหน่อ ดีบ่ดีหม่องได๋กะแนะนำน้องได้เด้อคับ พึ่งสิมาหัดเขียน ปกติกะสิมักอ่านซือๆ  เชิญอ้ายหน่อต่อกลอนให้ผมแหน่คับ  ของผมเอาไว้จั๊กช่วงหลังเข้าพรรษาพุ้นหล่ะคับจังสิว่ากลอน
ตอนนี้งานหลายคักอ้าย ทั้งโอที ทั้งวันหยุด บ่ได้เซาจั๊กเทื่อ

 
 
สาธุการบทความนี้ : 184 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  18 ก.ค. 2556 เวลา 12:26:06  
      offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  ปราร้านอกไห   ตอบเต็มรูปแบบ || Quick Reply  
  หน้า: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35

   

Creative Commons License
สามัคคีนิทาน โดย สมาชิกทุกคน --- นิทาน (ปลาร้านอกไห --- อีสานจุฬาฯ)