ผญา คติสอนใจประจำวันที่ 20 พฤษภาคม 2567:: อ่านผญา 
คันได้เป็นใหญ่แล้วอย่าลืมคุณพวกไพร่ คันหากไพร่บ่พร้อมสิเสียหน้าบ่ฮุ่งเฮือง แปลว่า หากได้เป็นใหญ่แล้ว อย่าลืมคุณพวกไพร่ เพราะหากไพร่ไม่ทำให้ จะเสียหน้า ไม่รุ่งเรือง หมายถึง ได้ดีแล้ว อย่าลืมตัว อย่าลืมผู้อยู่เบื้องหลังความสำเร็จ


  ล็อกอินเข้าระบบ  
ชื่อ ::
รหัสผ่าน::
*จำสถานะ
 
  นิทานพื้นบ้านอีสาน  
       นิทานพื้นบ้าน ในที่นี้ หมายถึงนิทานขนาดยาว อันเป็นเรื่องราวทางจินตนาการ ซึ่งเป็นเรื่องเล่าเพื่อความบันเทิง เพื่อเป็นคติคำสอน เป็นต้น เช่น ผาแดงนางไอ่ ขูลูนางอั้ว นางผมหอม ฯลฯ

     นิทานพื้นบ้านนี้ ความจริง มีเนื้อหาค่อนข้างยาว หรือบางเรื่องก็ยาวมาก ขนาดหมอลำ ลำทั้งคืนยันสว่าง ยังไม่จบ นั่นแหละ หากเล่าให้ละเอียดได้ ก็เป็นการดีทีเดียว แต่หากละเอียดไม่ได้ ก็คงเป็นเพียงเรื่องย่อ เพื่อให้รู้ว่า นิทานเื่รื่องนั้นๆ เกี่ยวกับเรื่องอะไร

    เชิญทุกๆท่าน ร่วมเล่านิทานพื้นบ้าน ได้แล้วครับ...



กระทู้ธรรมดา... มีข้อความโพสต์ใหม่

  หน้า: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 ตอบกระทู้  
  โพสต์โดย  
นิทานเรื่อง : สามัคคีนิทาน โดย สมาชิกทุกคน (คลิกอ่านบทความต่อเนื่อง)
 
  บาล    คห.ที่20)  
  จ้าวยุทธภพ

ภูมิลำเนา : ศรีสะเกษ
สมาชิกภาพ : สมาชิกชมรมฯ
เข้าร่วม : 08 มิ.ย. 2550
รวมโพสต์ : 1,257
ให้สาธุการ : 1,345
รับสาธุการ : 1,401,620
รวม: 1,402,965 สาธุการ

 
คุณบ่าวหน่อ:
เอาตอนเดียวกันนี่หละ่ ยังบ่ทันจบเลย



หมายถึงตอนเดียวกันที่แหละ จะได้ฮู้ ไงว่าตอนที่กำลังเขียนอยู่ ชื่อตอนอะไร ไม่ต้องย้อนกลับไปเบิ่งว่าอันนี้เป็นของตอนไหน

เช่น
บ่าหน่อมาแต่งกะใส่ ชื่อเรื่องไป สามัคคีนิทาน ตอนที่ ๑ “เพื่อนใหม่ในวันเปิดเรียน”แล้วกะแต่งไป
พอบ่าวรุทธ์มาแต่งต่อกะใส่ สามัคคีนิทาน ตอนที่ ๑ “เพื่อนใหม่ในวันเปิดเรียน” แล้วกะแต่งต่อจากบ่าวหน่อไป
จารย์ใหญ่มาแต่งต่อ กะใส่ชื่อเป็น สามัคคีนิทาน ตอนที่ ๑ “เพื่อนใหม่ในวันเปิดเรียน” แล้วกะแต่งต่อจากบ่าวรุทธ์ไปเรื่อย ๆๆ  


จนกว่าจะจบตอน พอขึ้นตอนใหม่กะค่อยเปลี่ยนชื่อตอนเป็นอันใหม่

 
 
สาธุการบทความนี้ : 266 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  28 ส.ค. 2553 เวลา 15:02:48  
      offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  บ่าวหน่อ    คห.ที่21)  
  อภิมหาเซียน

ภูมิลำเนา : ร้อยเอ็ด
สมาชิกภาพ : สมาชิกชมรมฯ
เข้าร่วม : 03 มี.ค. 2550
รวมโพสต์ : 4,206
ให้สาธุการ : 185
รับสาธุการ : 6,554,320
รวม: 6,554,505 สาธุการ

 
หลังจากที่นักเรียนซั้น ป2. มาเข้าแถวเรียบร้อยแล้ว ภารโรงกะมาเข้าแถวนำหมู่ก่อน เพื่อร้องเพลงชาติ
ครูหน่อยกะแวไปถามภารโรง : อ้ายต้องแล่ง คือเปิดห้องเรียน ป2. โดนแท้ ห้องอื่นๆคือบ่มีปัญหา
ภารโรง : แม่กุญแจซั่น ป2. มันเข้าขี้เหมี่ยงครับ เอาลูกใด๋เปิดกะบ่ออกจักดอก นี่ก๋าว่า สิเอาค้อนมาทุบออกพู้นหล่ะ
ครูหน่อย : ไสเอาพวงลูกกุญแจมาเบิ่ง มันคือสิเปิดยากแท้  

ภารโรงยื่นกุญแจให้ครูหน่อย

ครูหน่อย : หวาย.... มาคือมีตะขี้ดินเต็มพวงกุญแจแท้
ภารโรง... : เอ่อ คือว่า บักเล็บแมว (ลูกซายเพิ่น) เอาไปลากเล่นขี้ดิน แล้ว แม่เฒ่าเพิ่นถ่มน้ำหมากฮาดนำครับ

ครูหน่อย : ขะหยอน ?///?/



เนื่องจากเป็นช่วงเปิดเทอมใหม่ บ่ทันมีคนนำฮ้องเพลงชาติ ครูหน่อยกะเลยยืนต่อหน้าเด็กน้อยนักเรียน เพื่อที่จะหาตัวแทนมาเป็นคนนำร้องเพลงชาติ

ครูหน่อย : นักเรียน วันนี้เปิดเทอมวันแรก เราก็ยังไม่มีคนที่จะมานำร้องเพลงชาติ ครู ....
ทันใดนั่นเอง เสียงดังมาอย่างฉะฉาน เป็นบทเพลงออกมา

กรุงธนบุรี นามนี้ดังไปทั่วถิ่น สมเด็จพระเจ้าตากสิน ยิ่งใหญ่ป้องไทยเรื่อยมา

ครูหน่อย : นักเรียน นั่นเสียงใคร..... ออกมาหาครูเดี๋ยวนี้

    


เสียงไผน๊อ ... . . .

 
 
สาธุการบทความนี้ : 386 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  28 ส.ค. 2553 เวลา 15:07:04  
  www    offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  บ่าวหน่อ    คห.ที่22)  
  อภิมหาเซียน

ภูมิลำเนา : ร้อยเอ็ด
สมาชิกภาพ : สมาชิกชมรมฯ
เข้าร่วม : 03 มี.ค. 2550
รวมโพสต์ : 4,206
ให้สาธุการ : 185
รับสาธุการ : 6,554,320
รวม: 6,554,505 สาธุการ

 
การเปิดเทอมมื้อแรกเต็มไปด้วยอุปสรรค แต่คงบ่เกินความสามารถของครูหน่อยไปได้ นอกจากแกจะสวย สาวแล้ว ยังเป็นที่รักของเด็กๆด้วย

"เด็กชายอนิรุทธิ์ ออกมานี่ซิ เมื่อกี้ครูได้ยินเธอร้องเพลงนี่ เสียงดีนะเรา" ครูหน่อยเอิ้นเด็กชายรุทธิ์ เพราะจำได้ว่าเสียงแบบนี้ เพลงแบบนี้สิเป็นไผไปบ่ได้
"นึกว่าคุณครู สิบ่เอิ้นผมเน๊าะ อุตส่าห์ใส่เต็มเสียง" เด็กชายรุทธิ์ว่า
"วันนี้ครูให้เธอเป็นคนนำร้องเพลงชาตินะ เพลงชาติร้องขึ้นต้นว่า ประเทศไทย นะ ไม่ใช่กรุงธนบุรี" ครูหน่อยย้ำพร้อมแซวเล็กน้อย
"ครับ ครู" เด็กชายรุทธิ์รับ

"เด็กหญิง(สาว)สา เธอเรียนเก่งกว่าเพื่อน มาชักธงชาติกับเด็กชาย(ลุ่มดอน)ไข่เร็ว" ครูหน่อยเลือกเอานักเรียนมาชักธง

เอ้า ทุกอย่างพร้อมแล้ว

ประเทศไทย....... ++++!!!  

หยุดๆๆๆ  ถ่าเฮานำแหน่เฮือนเฮาอยู่ไกล

เสียงของเด็กซายลม บ้านอยู่หัวนา บ้านไกลกว่าหมู่ ยางตีนเปิ่ม พายถุงสมุดที่ทำด้วยผ้าฟ้าวแล่นข้ามสนามฟุตบอลมา

"ถ่าเฮานำแหน่หมู่ คันบ่ถ่าเฮาบ่พาไปเก็บบักผีผ่วนเด้อ เฮาบ่อยากถืกครูหน่อยตีดาก" เด็กชายปิ่นตามมา

เอ้า พร้อมแล้ว เริ่มพิธีการได้

"ประเทศไทย รวมเลือดเนื้อชาติเชื่อไทย
เป็นประชารัฐ ไผทของไทยทุกส่วน..... "


 
 
สาธุการบทความนี้ : 321 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  28 ส.ค. 2553 เวลา 15:43:59  
  www    offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  อีเกียแดง {แห่งรัตติกาล}    คห.ที่23) สามัคคีนิทาน ตอนที่ ๑ “เพื่อนใหม่ในวันเปิดเรียน”  
  อนุเซียนผู้อมตะ

ภูมิลำเนา : บุรีรัมย์ @ขอนแก่น
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 07 เม.ย. 2552
รวมโพสต์ : 5,431
ให้สาธุการ : 4,145
รับสาธุการ : 11,376,120
รวม: 11,380,265 สาธุการ

 
             " ประเทศไทยรวมเลือดเนื้อชาติเชื้อไทย เป็นประชารัฐไผทของไทยทุกส่วน
                     อยู่ดำรงคงไว้ได้ทั้งมวล ด้วยไทยล้วนหมายรักสามัคคี
                   ไทยนี้รักสงบแต่ถึงรบไม่ขลาด เอกราชจะไม่ให้ใครข่มขี่
               สละเลือดทุกหยาดเป็นชาติพลี เถลิงประเทศชาติไทยทวีมีชัย ชโย "

                  

                เสียงเพลงชาติจบลงอย่างพร้อมเพรียงกัน แต่ฮู้สึกว่าผืนธงชาติสิขึ้นไปฮอดหลังเพลงจบ เฮ็ดให่เด็กหญิง(สาว)สา ต้องหันหน้ามาหลับตาซังให่เด็กชาย(ลุ่มดอน)ไข่เทือนึง ย้อนว่าผู้ที่สาวเชือกกะคือเด็กชายลุ่มดอนไข่นั่นเอง  หลังจากนั้นคุณครูหน่อยคนสวยกะก้าวออกมายืนอยู่หน้าเสาธงพร้อมกับเว้าเสียงดังฟังชัดว่า

คุณครูหน่อย...  " อ่าโหล...อ่าโหล นะค่ะ  เอ่อนักเรียนที่เป็นตาฮักของครูค๊ะ  
                  วันนี้เป็นวันแรกของการเรียนหลังจากที่ปิดยาวไปนานถึงสามเดือน
                  หลังจากที่ไม่ได้เจอกันนานครูเห็นถึงความเปลี่ยนแปลงไปนะค๊ะ
                  รู้สึกว่าเด็กชายหน่อจะใส่ชุดใหม่สอาดสะอ้านเชียว  เด็กหญิง(สาว)สา
                  ได้ร้องเท้าใหม่ด้วย คนอื่นๆก็มีอะไรเปลี่ยนเช่นกันนะค่ะ
                  แต่ที่ยังรักษามาตรฐานได้คงเส้นคงว่าดูจะเป็นเด็กชาย(ปิ่น)ลม
                  กับเด็กชาย(จารย์)ใหญ่ กางเกงที่ขาดตรงตูดของพวกเธอปะได้สง่างามมาก
                  ต่อไปครูขอเชิญท่านอาจารย์มังกรเดียวดาย อาจารย์ใหญ่ของเราออกมา
                  กล่าวทักทายอะไรกับนักเรียนสักหน่อยนะค่ะ "


                 หลังจากครูหน่อยคนสวยเว้าจบลง ภารโรงต้องแล่งกะย่างออกมาหน้าเสาธงแบบสง่าผ่าเผย  เฮ็ดให่อาจารย์มังกรเดียวดายต้องย่างออกไปนำค๊วกส่วง  

    อาจารย์มังกรเดียวดาย...  ภารโรงต้องแล่ง ข่อย..ข่อย..บ่แม่นเจ้า

    ภารโรงต้องแล่ง  ...เอ้อ...แม่นเนาะลืมคาวกะยังหว่า บ๊า..ย้อนยาสตรีเพ็ญพากของอีนาง
                          อยู่บ้านคักๆ...คือแค่สามเป๊กนึง คักปานนี้ตั๊วหนิ

ว่าแล้วภารโรงต้องแล่งกะถอยหลังกลับหม่องเก่า  เสียงหัวร่อจากครูและนักเรียนดังขึ้นทันที

                      ...คริ....คริ......ฮ่าๆๆ........ก๊ากก...

 
 
สาธุการบทความนี้ : 300 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  28 ส.ค. 2553 เวลา 17:40:33  
    MySite  offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  ป้าหน่อย    คห.ที่24) สามัคคีนิทานตอน 1.(ต่อ)  
  เซียน

ภูมิลำเนา : อุบลราชธานี
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 05 ธ.ค. 2552
รวมโพสต์ : 2,169
ให้สาธุการ : 3,415
รับสาธุการ : 4,649,680
รวม: 4,653,095 สาธุการ

 
บ๊ามื้อเปิดเทอมใหม่ ครูมาคือสิรับบทหนักเอาการน้อ
ว่าแม่นจับอิปูใส่กระด้ง หังกะว่างได้เข้ามา ให้เบิ่งทิศทางลมเกิ่น...

หลังจากเข้าแถว เคารพธงชาติ
กะพากันเข้าห้องเฮียน ขึ้นชั้นใหม่

บาดเข้าห้องเฮียน กะให้บรรดาเด็กหญิงเด็กชาย
เลือกที่นั่งตามใจชอบ
" เอ้าคือบ่อพากันหาที่นั่ง
ดญ.สา โตน้อยๆ หมู่สิบัง มานั่งแถวหน้า
ไกล้ๆ ครูนี่มา เอ้าๆ จุัมกันอยู่หลังห้องเบิ๊ดบาดนี่
ดช.หน่อ มานั่งพี้แถวเดียวนำ ดช.ไข่พี้
จั่กแม่นหยังจั่งชื่อไข่ ดอกนี่กะดาย
เอ้า ดญ.วารี มานั่งคู่กับ ดญ.สาทางหน้าพี้
ผู้โตใหญ่ ดช.ลม ดช.ใหญ่
นั่งหลังกะได้ จั่งบ่อบังหมู่
เอ้าผู้อื่นกะพากันหาบ่อนนั่ง
พากันจัดโต๊ะแล้วกะนั่งที่ให้เรียบร้อย เดี๋ยวครูมา.....    

 
 
สาธุการบทความนี้ : 275 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  28 ส.ค. 2553 เวลา 17:52:34  
      offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  จารย์ใหญ่    คห.ที่25)  
  อนุเซียนผู้อมตะ

ภูมิลำเนา : มุกดาหาร
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 13 ก.ย. 2552
รวมโพสต์ : 5,168
ให้สาธุการ : 3,230
รับสาธุการ : 8,946,780
รวม: 8,950,010 สาธุการ

 
คุณครูครับ เด็กชายบาลกับหมู่ เด็กชาย(บ่าว)น้อย เด็กชายอ๊อด เด็กชาย(บ่าว)ตั้มเด็กชายแก่น ให้นั่งหม่องได๋ครับ

 
 
สาธุการบทความนี้ : 269 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  28 ส.ค. 2553 เวลา 18:15:38  
      offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  อีเกียแดง {แห่งรัตติกาล}    คห.ที่26)  
  อนุเซียนผู้อมตะ

ภูมิลำเนา : บุรีรัมย์ @ขอนแก่น
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 07 เม.ย. 2552
รวมโพสต์ : 5,431
ให้สาธุการ : 4,145
รับสาธุการ : 11,376,120
รวม: 11,380,265 สาธุการ

 
คุณจารย์ใหญ่:
คุณครูครับ เด็กชายบาลกับหมู่ เด็กชาย(บ่าว)น้อย เด็กชายอ๊อด เด็กชาย(บ่าว)ตั้มเด็กชายแก่น ให้นั่งหม่องได๋ครับ


อ้ายบาลเป็นครูน้อยครับจารย์ใหญ่
กลับไปเบิ่งรายซื่อโตละครใหม่
อย่าหลงส่นไวหลาย

 
 
สาธุการบทความนี้ : 277 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  28 ส.ค. 2553 เวลา 18:38:52  
    MySite  offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  ป้าหน่อย    คห.ที่27)  
  เซียน

ภูมิลำเนา : อุบลราชธานี
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 05 ธ.ค. 2552
รวมโพสต์ : 2,169
ให้สาธุการ : 3,415
รับสาธุการ : 4,649,680
รวม: 4,653,095 สาธุการ

 
จัดแต่ผู้โตน้อย กับผู้โตใหญ่
จากนั้น กะหาบ่อนนั่งตามอัธยาศัย
บาดครูชั้นใหม่มา กะจั่งแนะนำโตซั้นตั๊ว
อันที่ครูจือซือได้ เพิ่นหากมีต๊ะแนวคักๆได๋
บาดนี่กะเตรียมโตไว้ แนะนำเจ้าของเด้อบาดนี่...

 
 
สาธุการบทความนี้ : 415 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  28 ส.ค. 2553 เวลา 18:43:04  
      offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  จารย์ใหญ่    คห.ที่28)  
  อนุเซียนผู้อมตะ

ภูมิลำเนา : มุกดาหาร
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 13 ก.ย. 2552
รวมโพสต์ : 5,168
ให้สาธุการ : 3,230
รับสาธุการ : 8,946,780
รวม: 8,950,010 สาธุการ

 
คุณรุทธิ์  (อีเกียแดง):
คุณจารย์ใหญ่:
คุณครูครับ เด็กชายบาลกับหมู่ เด็กชาย(บ่าว)น้อย เด็กชายอ๊อด เด็กชาย(บ่าว)ตั้มเด็กชายแก่น ให้นั่งหม่องได๋ครับ


อ้ายบาลเป็นครูน้อยครับจารย์ใหญ่
กลับไปเบิ่งรายซื่อโตละครใหม่
อย่าหลงส่นไวหลาย


ขอโทษหลายๆ ครับ ดีใจเปิดเทอมใหม่ ลืมฮอดคุณครู

 
 
สาธุการบทความนี้ : 360 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  28 ส.ค. 2553 เวลา 19:14:36  
      offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  บาล    คห.ที่29) สามัคคีนิทาน ตอนที่ ๑ “เพื่อนใหม่ในวันเปิดเรียน”  
  จ้าวยุทธภพ

ภูมิลำเนา : ศรีสะเกษ
สมาชิกภาพ : สมาชิกชมรมฯ
เข้าร่วม : 08 มิ.ย. 2550
รวมโพสต์ : 1,257
ให้สาธุการ : 1,345
รับสาธุการ : 1,401,620
รวม: 1,402,965 สาธุการ

 


หลังจากครูหน่อย ให้นักเรียนแต่ละคนแนะนำตัวเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ก็หมดชั่วโมงของครูหน่อย ชั่วโมงต่อไปเป็นวิชาภาษาไทย คุณครูที่สอนวิชาภาษาไทย เป็นคุณครูที่มาบรรจุใหม่ เป็นคนมาจากทางกรุงเทพพระมหานคร คุณครูก็เลยพูดภาษาถิ่นอีสานไม่ได้ คุณครูชื่อว่าครูบาล ซึ่งครูบาล เป็นคนรุ่นใหม่ ไฟแรง หน้าตาก็ดี ด้วย (๕๕)

"นักเรียนทำความเคารพ" เด็กชายรุทธิ์ หัวหน้าห้องบอกทำความเคารพ

"สวัสดีครับ/ค่ะ คุณครู" นักเรียนตัวน้อย ยกมือไหว้และกล่าวสวัสดีคุณครูโดยพร้อมเพรียงกัน

"สวัสดีครับ นักเรียนทุกคน เอาละนั่งลงได้"

"ไหน ใครรู้บ้างว่าครูสอนวิชาอะไร" ครูบาลถามนักเรียนพลางมองไปทั่ว ๆ ห้อง

"วิชาภาษาไทย ค่ะ คุณครู" เสียงใส ๆ ของเด็กหญิง (สาว) สา ที่นั่งอยู่หน้าห้อง ตอบขึ้นมา

"เก่งมากครับบ ขอให้ทุกคนปรบมือให้เด็กหญิงสา ด้วยครับ"

นักเรียนทุกคนปรบมือพร้อม ๆ กัน แต่เด็กชายจารย์ใหญ่ ที่นั่งอยู่ หลังห้อง กลับตบลงไปบนโต๊ะ แทนที่จะปรบมือ

"โอ๊ย !!" เสียงเด็กชายจารย์ใหญ่ร้องขึ้นมา

"เป็นอะไร" ครูถาม

"เสี้ยน ตำมือผมครับ"

"หึ หึ ฮืออออออ" เด็กชายจารย์ใหญ่ร้องให้ออกมาในที่สุด

"ไหน ๆ ให้ครูดูซิ" ครูหนุ่ม รีบเข้าไปดูเด็กชายจารย์ใหญ่ด้วยความเป็นห่วง

"นี่ ไง ครูดึงออกแล้ว มันอันนิดดดดดดดด เดียวเอง ตำยังไม่ผ่านผิวหนังเลย ไม่ต้องร้องแล้ว"

"เหรอ ครับ ก็ผมนึกว่ามันจะเจ็บอะครับ" เด็กชายจารย์ใหญ่ตองพลางยิ้มออกมา

"เอาละ เรียบร้อยแล้ว ทุก ๆ คนกลับไปนั่งที่ได้"




รูปจาก http://www.kamsonchan.org/new/article/story17.html

 
 
สาธุการบทความนี้ : 248 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  28 ส.ค. 2553 เวลา 20:58:49  
      offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  ปราร้านอกไห   ตอบเต็มรูปแบบ || Quick Reply  
  หน้า: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35

   

Creative Commons License
สามัคคีนิทาน โดย สมาชิกทุกคน --- นิทาน (ปลาร้านอกไห --- อีสานจุฬาฯ)