ผญา คติสอนใจประจำวันที่ 20 พฤษภาคม 2567:: อ่านผญา 
ตกกะเทินว่าได้กำคอแข้บ่มีวางให้หางฟาด มีตั้งแต่สิเน้นคอแข้ใส่ตม แปลว่า เมื่อจับจระเข้แล้ว ไม่มีปล่อยให้หางมันฟาดเอา มีแต่จะจับให้แน่นขึ้น ไม่ให้หลุดมือ หมายถึง ทำอะไรแล้ว ให้ทำจริงๆ จังๆ ไม่พึงล้มเลิกกลางคัน


  ล็อกอินเข้าระบบ  
ชื่อ ::
รหัสผ่าน::
*จำสถานะ
 
  วิถีชีวิตชาวอีสาน  
       ดินแดนอีสาน มีวัฒนธรรม ประเพณี เฉพาะตน มีวิถีชีวิตความเป็นอยู่ ที่เรียบง่าย ท่ามกลางความแร้นแค้น ชาวอีสาน มีความเป็นอยู่เช่นไร ใช้ชีวิตอยู่เช่นไร สร้างศิลปะ วัฒนธรรม ประเพณีเช่นไรขึ้นมา

     แต่ละจังหวัด แต่ละสถานที่ อาจมีวิถีชิวิต ความเป็นอยู่ ที่แตกต่าง ตามลักษณะพื้นที่ หรือธรรมชาิติที่มีอยู่ แต่อย่างไรก็ตาม ทั้งหมด ล้วนคือวิถีชิวิตแห่งชาวอีสาน

     เชิญทุกๆท่าน ร่วมเขียนบทความ เรื่องสั้น เล่าวิถีชิวิต ความเป็นอยู่แห่งชาวอีสาน ได้แล้วครับ...



กระทู้ธรรมดา... มีข้อความโพสต์ใหม่

  หน้า: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 ตอบกระทู้  
  โพสต์โดย   เทศกาลงานไหม ประเพณีผูกเสี่ยว และงานกาชาด จังหวัดขอนแก่น 2553  
  ต้องแล่ง    คห.ที่95)  
  ยอดปรมาจารย์

ภูมิลำเนา : ร้อยเอ็ด + ขอนแก่น
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 17 มี.ค. 2553
รวมโพสต์ : 787
ให้สาธุการ : 45
รับสาธุการ : 1,587,490
รวม: 1,587,535 สาธุการ
 
คือซงสีมั่ว ๆ วะ    

 
 
สาธุการบทความนี้ : 0 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  19 ม.ค. 2554 เวลา 21:00:53  
      offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  อีเกียแดง {แห่งรัตติกาล}    คห.ที่96)  
  อนุเซียนผู้อมตะ

ภูมิลำเนา : บุรีรัมย์ @ขอนแก่น
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 07 เม.ย. 2552
รวมโพสต์ : 5,431
ให้สาธุการ : 4,145
รับสาธุการ : 11,376,160
รวม: 11,380,305 สาธุการ
 
จั๊กพากันเฮ็ดหยั๋งดอก มุ่นเอ้เล่เอาโล้ด

 
 
สาธุการบทความนี้ : 0 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  19 ม.ค. 2554 เวลา 21:44:20  
    MySite  offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  จารย์ใหญ่    คห.ที่97)  
  อนุเซียนผู้อมตะ

ภูมิลำเนา : มุกดาหาร
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 13 ก.ย. 2552
รวมโพสต์ : 5,168
ให้สาธุการ : 3,230
รับสาธุการ : 8,946,820
รวม: 8,950,050 สาธุการ
 
คุณจารย์ใหญ่:


อันไหนี้ มีค่า  กว่าไหผี  ( ปิ่นลม)
คือไหคำ ชั้นดี มิสงสัย (บ่าวหน่อ)
เป็นไหคำ ร้อยล้าน หรืออย่างไร(อีเกียแดง)
หรือข้างใน มีเบ้าคำ อันสำคัญ (ต้องแล่ง)

อันว่าไห มีไว้ใส่ สำมะปิ ( ปิ่นลม )
ลองใช้ซิ ท่านจะได้ หายสงสัย (ลุ่มดอนไข่)
ใช้ทุกวัน ต้องควักล้วง อยู่ร่ำไป (อีเกียแดง)
เมื่อเลิกใช้ ล้างเสร็จ  เช็ดให้ดี   (ต้องแล่ง)

ทุกวันนี้ ใครบางคน ชอบเฝ้าไห    (อีเกียแดง)
คงหมายถึง จารย์ใหญ่ ท่านฤาษี
วรรคต่อไปให้ลงท้าย  ด้วยสระ "อี"    (ปิ่นลม)
ด้วยกลอนนี้ ทนไม่ได้ ต้องโผล่มา (จารย์ใหญ่)

เรื่องไหนี้ ตัวข้อย เชี่ยวชาญนัก    (บ่าวหน่อ)
ด้วยรู้จัก ใช้แต่เล็ก จนเติบใหญ่  (ลุ่มดอนไข่)
ไม่มีไห ใร้ปลาร้า น่าเศร้าใจ (จารย์ใหญ่)
เป็นเรื่องใหญ่ คนอีสาน บ้านของเฮา (บ่าวหน่อ)

เอามันไปเผา  เอามันไปเผา  เอามันไปเผา (ปิ่นลม)
เอาลงเตา เผาปั้น  เป็นไห , หม้อ (ปิ่นลม)
มีข้าวหวาน ยัดลงไป ให้เฝ้ารอ  (จารย์ใหญ่)
ไม่นานก็ ได้ปั้นน้ำ สำราญกัน (สาวส่าฯ ขอแจมนำแน่)

อดีตกาล ไหนี้ เป็นไหผี    (บ่าวหน่อ)
คนมั่งมี ใส่ทรัพย์สิน ฝังดินไว้   (ลุ่มดอนไข่)
วันนี้เปลี่ยน ข้าวหวานใส ใส่ลงไป (จารย์ใหญ่)
ปิดปากไว้ ซ่อนให้ดี ที่ลับตา  (ลุ่มดอนไข่)

อนิจจา  ข้าวหวานข้า  ออกรสเปรี๊ยว (ต้องแล่ง)
อีกนิดเีดียว คงบูดเน่า ไม่เข้าท่า  (จารย์ใหญ่)
เพราะมีคน หลอย "ปั้นขี้"   ก่อนเวลา  
ยังไม่ผ่าน้ำเลย    ย่องมาซิม          (ปิ่นลม)     

ยกไหริน สายตาจ้อง พ้องสงสัย  (อีเกียแดง)
มีอะไร ปนออกมา น่าฉงน  (ลุ่มดอนไข่)
บวกกับกลิ่น ที่คละคลุ้ง แสนพิกล  (อีเกียแดง)  
ผมอีกคน คงไม่กิน มันเน่าเอย  (จารย์ใหญ่)

ขอเอื้อนเอ่ย เผยกลอนเล่า เรื่องข้าวหวาน
เป็นตำนาน กล่าวขาน ในชมรม
หลายคนชม ว่าสุดยอด บ่าวปิ่นลม
มีโอกาส อีกครั้ง จะไปชิม (จารย์ใหญ่)


แก้ไขอันสีแดงเมิ้งเกิ้งนี่ละ   อึหึ

ขอเอื้อนเอ่ย เผยกลอนเล่า เรื่องข้าวหวาน
เป็นตำนาน  พันผูก  ช่างสุขสม  
ฝีมือของ  ปีโป้ปิ่น  ถิ่นสกล
คนชื่นชม  คือจารย์ใหญ่  เทียวไปชิม .......  (จารย์ใหญ่ - ต้องแล่ง)

คุณมังกรเดียวดาย:
คุณต้องแล่ง:

ขอเอื้อนเอ่ย เผยกลอนเล่า เรื่องข้าวหวาน
เป็นตำนาน  พันผูก  ช่างสุขสม  
ฝีมือของ  ปีโป้ปิ่น  ถิ่นสกล
คนชื่นชม  คือจารย์ใหญ่  เทียวไปชิม .......  (จารย์ใหญ่ - ต้องแล่ง)


แก้ไขให้อีก

ขอเอื้อนเอ่ย เผยกลอนเล่า เรื่องข้าวหวาน
เป็นตำนาน  พันผูก  ช่างสุขสม  
ฝีมือของ  ท่านปีโป้ บ่าวปิ่นลม
คนชื่นชม  คือจารย์ใหญ่  เทียวไปชิม .......  (จารย์ใหญ่ - ต้องแล่ง- ..)


คุณปิ่นลม:
คุณปิ่นลม:

ขอเอื้อนเอ่ย เผยกลอนเล่า เรื่องข้าวหวาน
เป็นตำนาน  พันผูก  ช่างสุขสม  
ฝีมือของ  ท่านปีโป้ บ่าวปิ่นลม
คนชื่นชม  คือจารย์ใหญ่  เทียวไปชิม .......  (จารย์ใหญ่ - ต้องแล่ง- ..)


จารย์ ฯ ท่านมาปรึกษา เรื่อง ฤาษี  
ไม่ได้มีเจตนา  เรื่องข้าวหวาน       ( ปิ่นลม )


คนอุตส่าห์  แก้ต่างให้   ไปทางอีเตื่อง  บัดทีนิ  


ขออภัยในคำกลอนตอนลำผิด
ด้วยคำคิดสับสนกินไม่อิ่ม
แม้นได้ชิมน้อยนิดติดชิวหา
โอกาสหน้าจะหวนมา ชิมอีกที....(จารย์ใหญ่)


สรุปว่าเอาอันใด๋น้อบาดนี้ มาแก้ไขให้อีกแน่....
วันศีลเนาะมื้อนี้ อิอิ้    

 
 
สาธุการบทความนี้ : 252 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  19 ม.ค. 2554 เวลา 22:12:37  
      offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  ปิ่นลม    คห.ที่98)  
  เซียน

ภูมิลำเนา : สกลนคร
สมาชิกภาพ : สมาชิกชมรมฯ
เข้าร่วม : 16 มี.ค. 2553
รวมโพสต์ : 2,213
ให้สาธุการ : 180
รับสาธุการ : 4,935,280
รวม: 4,935,460 สาธุการ
 

ปรับสู่โหมด ปกติ



อันไหนี้ มีค่า  กว่าไหผี  ( ปิ่นลม)
คือไหคำ ชั้นดี มิสงสัย (บ่าวหน่อ)
เป็นไหคำ ร้อยล้าน หรืออย่างไร(อีเกียแดง)
หรือข้างใน มีเบ้าคำ อันสำคัญ (ต้องแล่ง)

อันว่าไห มีไว้ใส่ สำมะปิ ( ปิ่นลม )
ลองใช้ซิ ท่านจะได้ หายสงสัย (ลุ่มดอนไข่)
ใช้ทุกวัน ต้องควักล้วง อยู่ร่ำไป (อีเกียแดง)
เมื่อเลิกใช้ ล้างเสร็จ  เช็ดให้ดี   (ต้องแล่ง)

ทุกวันนี้ ใครบางคน ชอบเฝ้าไห    (อีเกียแดง)
คงหมายถึง จารย์ใหญ่ ท่านฤาษี
วรรคต่อไปให้ลงท้าย  ด้วยสระ "อี"    (ปิ่นลม)
ด้วยกลอนนี้ ทนไม่ได้ ต้องโผล่มา (จารย์ใหญ่)

เรื่องไหนี้ ตัวข้อย เชี่ยวชาญนัก    (บ่าวหน่อ)
ด้วยรู้จัก ใช้แต่เล็ก จนเติบใหญ่  (ลุ่มดอนไข่)
ไม่มีไห ใร้ปลาร้า น่าเศร้าใจ (จารย์ใหญ่)
เป็นเรื่องใหญ่ คนอีสาน บ้านของเฮา (บ่าวหน่อ)

เอามันไปเผา  เอามันไปเผา  เอามันไปเผา (ปิ่นลม)
เอาลงเตา เผาปั้น  เป็นไห , หม้อ (ปิ่นลม)
มีข้าวหวาน ยัดลงไป ให้เฝ้ารอ  (จารย์ใหญ่)
ไม่นานก็ ได้ปั้นน้ำ สำราญกัน (สาวส่าฯ ขอแจมนำแน่)

อดีตกาล ไหนี้ เป็นไหผี    (บ่าวหน่อ)
คนมั่งมี ใส่ทรัพย์สิน ฝังดินไว้   (ลุ่มดอนไข่)
วันนี้เปลี่ยน ข้าวหวานใส ใส่ลงไป (จารย์ใหญ่)
ปิดปากไว้ ซ่อนให้ดี ที่ลับตา  (ลุ่มดอนไข่)

อนิจจา  ข้าวหวานข้า  ออกรสเปรี๊ยว (ต้องแล่ง)
อีกนิดเีดียว คงบูดเน่า ไม่เข้าท่า  (จารย์ใหญ่)
เพราะมีคน หลอย "ปั้นขี้"   ก่อนเวลา  
ยังไม่ผ่าน้ำเลย    ย่องมาซิม          (ปิ่นลม)     

ยกไหริน สายตาจ้อง พ้องสงสัย  (อีเกียแดง)
มีอะไร ปนออกมา น่าฉงน  (ลุ่มดอนไข่)
บวกกับกลิ่น ที่คละคลุ้ง แสนพิกล  (อีเกียแดง)  
ผมอีกคน คงไม่กิน มันเน่าเอย  (จารย์ใหญ่)

ขอเอื้อนเอ่ย เผยกลอนเล่า เรื่องข้าวหวาน
เป็นตำนาน  พันผูก  ช่างสุขสม  
ฝีมือของ  ท่านปีโป้ บ่าวปิ่นลม
คนชื่นชม  คือจารย์ใหญ่  เทียวไปชิม .......  (จารย์ใหญ่ - ต้องแล่ง- ..)


จารย์ ฯ ท่านมาปรึกษา เรื่อง ฤาษี  
ไม่ได้มีเจตนา  เรื่องข้าวหวาน  
แวะมาคุย       ประสาคนศีลทาน  
อันข้าวหวาน   ส่วนประกอบ โดยชอบกัน ( ปิ่นลม )  

 
 
สาธุการบทความนี้ : 210 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  19 ม.ค. 2554 เวลา 22:23:25  
      offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  จารย์ใหญ่    คห.ที่99)  
  อนุเซียนผู้อมตะ

ภูมิลำเนา : มุกดาหาร
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 13 ก.ย. 2552
รวมโพสต์ : 5,168
ให้สาธุการ : 3,230
รับสาธุการ : 8,946,820
รวม: 8,950,050 สาธุการ
 

ปรับสู่โหมด ปกติ



อันไหนี้ มีค่า  กว่าไหผี  ( ปิ่นลม)
คือไหคำ ชั้นดี มิสงสัย (บ่าวหน่อ)
เป็นไหคำ ร้อยล้าน หรืออย่างไร(อีเกียแดง)
หรือข้างใน มีเบ้าคำ อันสำคัญ (ต้องแล่ง)

อันว่าไห มีไว้ใส่ สำมะปิ ( ปิ่นลม )
ลองใช้ซิ ท่านจะได้ หายสงสัย (ลุ่มดอนไข่)
ใช้ทุกวัน ต้องควักล้วง อยู่ร่ำไป (อีเกียแดง)
เมื่อเลิกใช้ ล้างเสร็จ  เช็ดให้ดี   (ต้องแล่ง)

ทุกวันนี้ ใครบางคน ชอบเฝ้าไห    (อีเกียแดง)
คงหมายถึง จารย์ใหญ่ ท่านฤาษี
วรรคต่อไปให้ลงท้าย  ด้วยสระ "อี"    (ปิ่นลม)
ด้วยกลอนนี้ ทนไม่ได้ ต้องโผล่มา (จารย์ใหญ่)

เรื่องไหนี้ ตัวข้อย เชี่ยวชาญนัก    (บ่าวหน่อ)
ด้วยรู้จัก ใช้แต่เล็ก จนเติบใหญ่  (ลุ่มดอนไข่)
ไม่มีไห ใร้ปลาร้า น่าเศร้าใจ (จารย์ใหญ่)
เป็นเรื่องใหญ่ คนอีสาน บ้านของเฮา (บ่าวหน่อ)

เอามันไปเผา  เอามันไปเผา  เอามันไปเผา (ปิ่นลม)
เอาลงเตา เผาปั้น  เป็นไห , หม้อ (ปิ่นลม)
มีข้าวหวาน ยัดลงไป ให้เฝ้ารอ  (จารย์ใหญ่)
ไม่นานก็ ได้ปั้นน้ำ สำราญกัน (สาวส่าฯ ขอแจมนำแน่)

อดีตกาล ไหนี้ เป็นไหผี    (บ่าวหน่อ)
คนมั่งมี ใส่ทรัพย์สิน ฝังดินไว้   (ลุ่มดอนไข่)
วันนี้เปลี่ยน ข้าวหวานใส ใส่ลงไป (จารย์ใหญ่)
ปิดปากไว้ ซ่อนให้ดี ที่ลับตา  (ลุ่มดอนไข่)

อนิจจา  ข้าวหวานข้า  ออกรสเปรี๊ยว (ต้องแล่ง)
อีกนิดเีดียว คงบูดเน่า ไม่เข้าท่า  (จารย์ใหญ่)
เพราะมีคน หลอย "ปั้นขี้"   ก่อนเวลา  
ยังไม่ผ่าน้ำเลย    ย่องมาซิม          (ปิ่นลม)     

ยกไหริน สายตาจ้อง พ้องสงสัย  (อีเกียแดง)
มีอะไร ปนออกมา น่าฉงน  (ลุ่มดอนไข่)
บวกกับกลิ่น ที่คละคลุ้ง แสนพิกล  (อีเกียแดง)  
ผมอีกคน คงไม่กิน มันเน่าเอย  (จารย์ใหญ่)


ขอเอื้อนเอ่ย เผยกลอนเล่า เรื่องข้าวหวาน
เป็นตำนาน  พันผูก  ช่างสุขสม  
ฝีมือของ  ท่านปีโป้ บ่าวปิ่นลม
คนชื่นชม  คือจารย์ใหญ่  เทียวไปชิม .......  (จารย์ใหญ่ - ต้องแล่ง- ..)


จารย์ ฯ ท่านมาปรึกษา เรื่อง ฤาษี  
ไม่ได้มีเจตนา  เรื่องข้าวหวาน  
แวะมาคุย       ประสาคนศีลทาน  
อันข้าวหวาน   ส่วนประกอบ โดยชอบกัน ( ปิ่นลม )

ทั้งไหนั้น ไหนี้ มีที่มา
ใส่ปลาร้า หมักสาโท  โอ้สวรรค์ (จารย์ใหญ่)


 
 
สาธุการบทความนี้ : 171 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  19 ม.ค. 2554 เวลา 22:48:13  
      offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  ลุ่มดอนไข่    คห.ที่100)  
  อนุเซียน

ภูมิลำเนา : บึงกาฬ - หนองคาย
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 15 มิ.ย. 2553
รวมโพสต์ : 1,601
ให้สาธุการ : 2,855
รับสาธุการ : 3,783,380
รวม: 3,786,235 สาธุการ
 

ขอเอื้อนเอ่ย เผยกลอนเล่า เรื่องข้าวหวาน
เป็นตำนาน  พันผูก  ช่างสุขสม  
ฝีมือของ  ท่านปีโป้ บ่าวปิ่นลม
คนชื่นชม  คือจารย์ใหญ่  เทียวไปชิม .......  (จารย์ใหญ่ - ต้องแล่ง- ..)


จารย์ ฯ ท่านมาปรึกษา เรื่อง ฤาษี  
ไม่ได้มีเจตนา  เรื่องข้าวหวาน  
แวะมาคุย       ประสาคนศีลทาน  
อันข้าวหวาน   ส่วนประกอบ โดยชอบกัน ( ปิ่นลม )

ทั้งไหนั้น ไหนี้ มีที่มา
ใส่ปลาร้า หมักสาโท  โอ้สวรรค์ (จารย์ใหญ่)
เก็บหน่อไม้ ใส่น้ำปลา สารพัน  (ลุ่มดอนไข่)

 
 
สาธุการบทความนี้ : 235 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  19 ม.ค. 2554 เวลา 22:56:07  
    MySite  offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  ต้องแล่ง    คห.ที่101)  
  ยอดปรมาจารย์

ภูมิลำเนา : ร้อยเอ็ด + ขอนแก่น
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 17 มี.ค. 2553
รวมโพสต์ : 787
ให้สาธุการ : 45
รับสาธุการ : 1,587,490
รวม: 1,587,535 สาธุการ
 

ปรับสู่โหมด ลำทางสั้น



ขอเอื้อนเอ่ย เผยกลอนเล่า เรื่องข้าวหวาน
เป็นตำนาน  พันผูก  ช่างสุขสม  
ฝีมือของ  ท่านปีโป้ บ่าวปิ่นลม
คนชื่นชม  คือจารย์ใหญ่  เทียวไปชิม .......  (จารย์ใหญ่ - ต้องแล่ง- ..)


จารย์ ฯ ท่านมาปรึกษา เรื่อง ฤาษี  
ไม่ได้มีเจตนา  เรื่องข้าวหวาน  
แวะมาคุย       ประสาคนศีลทาน  
อันข้าวหวาน   ส่วนประกอบ โดยชอบกัน ( ปิ่นลม )

ทั้งไหนั้น ไหนี้ มีที่มา
ใส่ปลาร้า หมักสาโท  โอ้สวรรค์ (จารย์ใหญ่)
เก็บหน่อไม้ ใส่น้ำปลา สารพัน  (ลุ่มดอนไข่)
เป็นฉันใด  ก็ฉันนั้น  หรือฉันเพล     (ต้องแล่ง)

 
 
สาธุการบทความนี้ : 203 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  20 ม.ค. 2554 เวลา 04:01:22  
      offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  บ่าวหน่อ    คห.ที่102)  
  อภิมหาเซียน

ภูมิลำเนา : ร้อยเอ็ด
สมาชิกภาพ : สมาชิกชมรมฯ
เข้าร่วม : 03 มี.ค. 2550
รวมโพสต์ : 4,206
ให้สาธุการ : 185
รับสาธุการ : 6,554,380
รวม: 6,554,565 สาธุการ
 



ขอเอื้อนเอ่ย เผยกลอนเล่า เรื่องข้าวหวาน
เป็นตำนาน  พันผูก  ช่างสุขสม  
ฝีมือของ  ท่านปีโป้ บ่าวปิ่นลม
คนชื่นชม  คือจารย์ใหญ่  เทียวไปชิม .......  (จารย์ใหญ่ - ต้องแล่ง- ..)


จารย์ ฯ ท่านมาปรึกษา เรื่อง ฤาษี  
ไม่ได้มีเจตนา  เรื่องข้าวหวาน  
แวะมาคุย       ประสาคนศีลทาน  
อันข้าวหวาน   ส่วนประกอบ โดยชอบกัน ( ปิ่นลม )

ทั้งไหนั้น ไหนี้ มีที่มา
ใส่ปลาร้า หมักสาโท  โอ้สวรรค์ (จารย์ใหญ่)
เก็บหน่อไม้ ใส่น้ำปลา สารพัน  (ลุ่มดอนไข่)
เป็นฉันใด  ก็ฉันนั้น  หรือฉันเพล     (ต้องแล่ง)

ท่านฤาษี จารย์ใหญ่ ไม่ฉันเช้า (บ่าวหน่อ)

 
 
สาธุการบทความนี้ : 245 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  20 ม.ค. 2554 เวลา 09:06:51  
  www    offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  อีเกียแดง {แห่งรัตติกาล}    คห.ที่103)  
  อนุเซียนผู้อมตะ

ภูมิลำเนา : บุรีรัมย์ @ขอนแก่น
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 07 เม.ย. 2552
รวมโพสต์ : 5,431
ให้สาธุการ : 4,145
รับสาธุการ : 11,376,160
รวม: 11,380,305 สาธุการ
 



ขอเอื้อนเอ่ย เผยกลอนเล่า เรื่องข้าวหวาน
เป็นตำนาน  พันผูก  ช่างสุขสม  
ฝีมือของ  ท่านปีโป้ บ่าวปิ่นลม
คนชื่นชม  คือจารย์ใหญ่  เทียวไปชิม .......  (จารย์ใหญ่ - ต้องแล่ง- ..)


จารย์ ฯ ท่านมาปรึกษา เรื่อง ฤาษี  
ไม่ได้มีเจตนา  เรื่องข้าวหวาน  
แวะมาคุย       ประสาคนศีลทาน  
อันข้าวหวาน   ส่วนประกอบ โดยชอบกัน ( ปิ่นลม )

ทั้งไหนั้น ไหนี้ มีที่มา
ใส่ปลาร้า หมักสาโท  โอ้สวรรค์ (จารย์ใหญ่)
เก็บหน่อไม้ ใส่น้ำปลา สารพัน  (ลุ่มดอนไข่)
เป็นฉันใด  ก็ฉันนั้น  หรือฉันเพล     (ต้องแล่ง)

ท่านฤาษี จารย์ใหญ่ ไม่ฉันเช้า (บ่าวหน่อ)
แต่ฉันข้าว ที่กรองกลั่น จนน้ำใส
ฉันทุกวัน ฉันทุกมื้อ อยู่ร่ำไป    (อีเกียแดง)

 
 
สาธุการบทความนี้ : 228 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  20 ม.ค. 2554 เวลา 09:44:12  
    MySite  offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  จารย์ใหญ่    คห.ที่104)  
  อนุเซียนผู้อมตะ

ภูมิลำเนา : มุกดาหาร
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 13 ก.ย. 2552
รวมโพสต์ : 5,168
ให้สาธุการ : 3,230
รับสาธุการ : 8,946,820
รวม: 8,950,050 สาธุการ
 



ขอเอื้อนเอ่ย เผยกลอนเล่า เรื่องข้าวหวาน
เป็นตำนาน  พันผูก  ช่างสุขสม  
ฝีมือของ  ท่านปีโป้ บ่าวปิ่นลม
คนชื่นชม  คือจารย์ใหญ่  เทียวไปชิม .......  (จารย์ใหญ่ - ต้องแล่ง- ..)


จารย์ ฯ ท่านมาปรึกษา เรื่อง ฤาษี  
ไม่ได้มีเจตนา  เรื่องข้าวหวาน  
แวะมาคุย       ประสาคนศีลทาน  
อันข้าวหวาน   ส่วนประกอบ โดยชอบกัน ( ปิ่นลม )

ทั้งไหนั้น ไหนี้ มีที่มา
ใส่ปลาร้า หมักสาโท  โอ้สวรรค์ (จารย์ใหญ่)
เก็บหน่อไม้ ใส่น้ำปลา สารพัน  (ลุ่มดอนไข่)
เป็นฉันใด  ก็ฉันนั้น  หรือฉันเพล     (ต้องแล่ง)

ท่านฤาษี จารย์ใหญ่ ไม่ฉันเช้า (บ่าวหน่อ)
แต่ฉันข้าว ที่กรองกลั่น จนน้ำใส
ฉันทุกวัน ฉันทุกมื้อ อยู่ร่ำไป    (อีเกียแดง)
สุขหรือไร ใครไม่รู้ คู่น้ำเมา       (จารย์น้อย)

 
 
สาธุการบทความนี้ : 134 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  20 ม.ค. 2554 เวลา 12:04:51  
      offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  ปราร้านอกไห   ตอบเต็มรูปแบบ || Quick Reply  
  หน้า: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57

   

Creative Commons License
เทศกาลงานไหม ประเพณีผูกเสี่ยว และงานกาชาด จังหวัดขอนแก่น 2553 --- วิถีชีวิตชาวอีสาน (ปลาร้านอกไห --- อีสานจุฬาฯ)