| |
อนุเซียนผู้อมตะ
ภูมิลำเนา : บุรีรัมย์ @ขอนแก่น
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 07 เม.ย. 2552
รวมโพสต์ : 5,431
ให้สาธุการ : 4,145
รับสาธุการ : 11,376,220
รวม: 11,380,365 สาธุการ
|
|
จัดให่แล้วเด้อผู้บ่าว..แต่สีอักษรบ่ได้เปลี่ยนให่เหมิดดอกคับ..เมื่อย แห่ะๆ
" อันไหนี้ มีค่า กว่าไหผี ( ปิ่นลม)
คือไหคำ ชั้นดี มิสงสัย (บ่าวหน่อ)
เป็นไหคำ ร้อยล้าน หรืออย่างไร(อีเกียแดง)
หรือข้างใน มีเบ้าคำ อันสำคัญ (ต้องแล่ง)
อันว่าไห มีไว้ใส่ สำมะปิ ( ปิ่นลม )
ลองใช้ซิ ท่านจะได้ หายสงสัย (ลุ่มดอนไข่)
ใช้ทุกวัน ต้องควักล้วง อยู่ร่ำไป (อีเกียแดง)
เมื่อเลิกใช้ ล้างเสร็จ เช็ดให้ดี (ต้องแล่ง)
ทุกวันนี้ ใครบางคน ชอบเฝ้าไห (อีเกียแดง)
คงหมายถึง จารย์ใหญ่ ท่านฤาษี
วรรคต่อไปให้ลงท้าย ด้วยสระ "อี" (ปิ่นลม)
ด้วยกลอนนี้ ทนไม่ได้ ต้องโผล่มา (จารย์ใหญ่)
เรื่องไหนี้ ตัวข้อย เชี่ยวชาญนัก (บ่าวหน่อ)
ด้วยรู้จัก ใช้แต่เล็ก จนเติบใหญ่ (ลุ่มดอนไข่)
ไม่มีไห ใร้ปลาร้า น่าเศร้าใจ (จารย์ใหญ่)
เป็นเรื่องใหญ่ คนอีสาน บ้านของเฮา (บ่าวหน่อ)
เอามันไปเผา เอามันไปเผา เอามันไปเผา (ปิ่นลม)
เอาลงเตา เผาปั้น เป็นไห , หม้อ (ปิ่นลม)
มีข้าวหวาน ยัดลงไป ให้เฝ้ารอ (จารย์ใหญ่)
ไม่นานก็ ได้ปั้นน้ำ สำราญกัน (สาวส่าฯ ขอแจมนำแน่)
อดีตกาล ไหนี้ เป็นไหผี (บ่าวหน่อ)
คนมั่งมี ใส่ทรัพย์สิน ฝังดินไว้ (ลุ่มดอนไข่)
วันนี้เปลี่ยน ข้าวหวานใส ใส่ลงไป (จารย์ใหญ่)
ปิดปากไว้ ซ่อนให้ดี ที่ลับตา (ลุ่มดอนไข่)
อนิจจา ข้าวหวานข้า ออกรสเปรี๊ยว (ต้องแล่ง)
อีกนิดเีดียว คงบูดเน่า ไม่เข้าท่า (จารย์ใหญ่)
เพราะมีคน หลอย "ปั้นขี้" ก่อนเวลา
ยังไม่ผ่าน้ำเลย ย่องมาซิม (ปิ่นลม)
ยกไหริน สายตาจ้อง พ้องสงสัย (อีเกียแดง)
มีอะไร ปนออกมา น่าฉงน (ลุ่มดอนไข่)
บวกกับกลิ่น ที่คละคลุ้ง แสนพิกล (อีเกียแดง)
ผมอีกคน คงไม่กิน มันเน่าเอย (จารย์ใหญ่)
ขอเอื้อนเอ่ย เผยกลอนเล่า เรื่องข้าวหวาน
เป็นตำนาน พันผูก ช่างสุขสม
ฝีมือของ ท่านปีโป้ บ่าวปิ่นลม
คนชื่นชม คือจารย์ใหญ่ เทียวไปชิม ....... (จารย์ใหญ่ - ต้องแล่ง- ..)
จารย์ ฯ ท่านมาปรึกษา เรื่อง ฤาษี
ไม่ได้มีเจตนา เรื่องข้าวหวาน
แวะมาคุย ประสาคนศีลทาน
อันข้าวหวาน ส่วนประกอบ โดยชอบกัน ( ปิ่นลม )
ทั้งไหนั้น ไหนี้ มีที่มา
ใส่ปลาร้า หมักสาโท โอ้สวรรค์ (จารย์ใหญ่)
เก็บหน่อไม้ ใส่น้ำปลา สารพัน (ลุ่มดอนไข่)
เป็นฉันใด ก็ฉันนั้น หรือฉันเพล (ต้องแล่ง)
ท่านฤาษี จารย์ใหญ่ ไม่ฉันเช้า (บ่าวหน่อ)
แต่ฉันข้าว ที่กรองกลั่น จนน้ำใส (อีเกียแดง)
ฉันทุกวัน ฉันทุกมื้อ อยู่ร่ำไป (อีเกียแดง)
สุขหรือไร ใครไม่รู้ คู่น้ำเมา (จารย์น้อย)
ไหที่เก่า มีคุณค่า น่าจำจด (อีเกียแดง)
ลายงามงด มีคุณค่า น่าสะสม (ลุ่มดอนไข่)
ของดีดี ใครได้เห็น ต้องชื่นชม (อีเกียแดง)
ซุกไหล้ม ไยไม่แตก แปลกจริงจริง (บ่าวหน่อ)
หรืออาจเป็น ไหหิน เช่นถิ่นลาว (ต้องแล่ง)
มีผู้สาว นอนกอดไห ก่อไฟผิง (บ่าวหน่อ)
เหลือบยุงกัด ทากบืนไต่ ไม่ติงคีง
แม้โสติง เดินผ่าน ไม่ย้านเลย (มังกรเดียวดาย)
เคยได้ยิน คำกล่าว เขาเล่าไว้
ว่ามีไห สัญจร เดินร่อนเร่ (จารย์น้อย)
หลวงพระบาง ผ่านเวียงจันทน์ ยันปากเซ (แต้งล่อง)
อย่าไขว้เขว คิดว่าถิ่น แดนภูเวียง (อีเกียแดง)
ได้ยินเสียง เจรจา ช่างน่ารัก (อีเกียแดง)
โอ้งามนัก สาวฝั่งเวียง อยากเคียงขวัญ (อีเกียดำ)
เธออุ้มไห ปลาแดก แบกทั้งวัน (มังกาย)
เดินเฉิดฉัน ส่งสายตา หาอีเกีย (มังกาย)
เคยเห็นไห ลายมังกือ ถือลูกแก้ว (แต้งล่อง)
นั่งกินแห้ว หย่ำก๊วดก๊วด นวดหัวเสือ (บ่าวหน่อ)
ขนตางอน หงอนสีฟ้า ตาสีเนื้อ (ลุ่มดอนไข่)
ก่อนจะเชื่อ โปรดใช้จิต คิดไตร่ตรอง (ลุ่มดอนไข่)
ไหมังกรฯ เคยได้ยิน จากถิ่นเหนือ
ว่ามีเชื้อ เปล่งแสงได้ คล้ายถ่านหิน (อีเกียแดง)
แถวก้นบ่อ เมืองอุบล เห็นจนซิน (หนุ่มมหาน้อย)
ใส่ทรัพย์สิน ในไห ไว้บูชา (บ่าวหน่อ)
อยากรู้ว่า ไหทางใต้ ใช้ทำไหร๊ (อีเกียแดง)
หากท่านใด ที่รับรู้ อย่าอยู่เฉย (ลุ่มดอนไข่)
ไหทางใต้ เอาไว้ใส่ กุ้งเคย ( ปิ่นลม)
กลิ่นไม่เหย ออกจากไห ได้อารมณ์ (บ่าวหน่อ)
เขาต้องบ่ม ไว้กี่วัน จึงฉันได้ (อีเกียแดง)
อันนี้ไม่ รู้แจ้ง แถลงไข ( ปิ่นลม)
แล้วมีใคร รู้บ้าง ขอบอกไป(ลุ่มดอนไข่)
ออกนอกไห ถามจีกหลีก จอกหลอกแท้ (ปิ่นลม)
ชมรมเรา มีเซียนกลอน มากมายนัก (บ่าวหน่อ)
มีเพื่อนรัก มีพี่น้อง ลองเข้ามา (จารย์น้อย)
ภาษาอีสาน บ้านเกิดเรา ร่วมสนทนา(ลุ่มดอนไข่)
ตายหละหวา นี่มันกลอน อะไรกัน (บ่าวหน่อ)
มีทั้งคน มักเมา และมักมันส์ (ปิ่นลม)
อยู่นำกัน เบ็ดเสร็จ ผสมผสาน (อีเกียแดง)
เบิ่งมุ่นเอ้เล้ บ่อจั๊กนั่ง ฮึจั๊กคลาน (ป้าหน่อย)
บ่าวขี้คร้าน ชอบนอนเว็น ก็ยังมี ( อีเกียแดง)
วันนี้ว่า จะไป หาแม่ค้า (บ่าวหน่อ)
ฝากด้วยหนา ฝากความรัก ให้ยาหยี ( อีเกียแดง)
จะไปซื้อ เหล้าขาวซัก ซาวดีกรี (บ่่าวหน่อ)
ถ้าหากมีลาบงัว ฝากเอามา(ปิ่นลม)
เปิดคอมมา จักแม่นสิ เล่นอีหยัง (บ่าวหน่อ)
ฟังทางนี้ มีเท็กซัส จัดให้เล่น (บ่าวน้อย)
มีกติกา ว่าอย่างไร แจงชัดเจน(ลุ่มดอนไข่)
ไม่เคยเห็น เหมียนกัน ฉันกะดาย (ต้องแล่ง)
เชิญอ้ายซาย นามต้องแล่ง แยงเฟคบุ๊ค
สาวสวยสุด อยู่ทางนั้น ช่างมากหลาย (บ่าวส่ำน้อยคอยรัก)
เทิงย่างหนี เทิงย่างเลาะ เทิงย่างกลาย (อีเกียแดง)
ฮ่วยตาลาย ขอยาดม ให้ผมแหน่ (ลุ่มดอนไข่)
ขอยาดม เอาไป ไว้เฮ็ดหยัง [บ่าวหน่อ]
ไว้ยัดดัง ยามวิงเวียน อาเจียนไหล [ต้องแล่ง]
ยามปวดหัว ตัวร้อน หรืออ่อนใจ [อีเกียแดง]
ติดตัวไว้ ได้พึ่งพา ยาสามัญ (ลุ่มดอนไข่)
พูดเรื่องไห จนปวดหัว ทั้งตัวร้อน (ผู้มาใหม่)
ฟันผุกร่อน ขนคิ้วร่วง ขนตาหาย (อีเกียแดง)
กินไม่ได้ นอนไม่หลับ ตับไตวาย (ลุ่มดอนไข่)
อุ๊ย.ต๊ายตาย ตายแน่แน่ แย่จริงจริง (อีเกียแดง)
ชะเอยอิง....เลียดดัง..ถั่ง​ออกมา ( ปิ่นลม )
เหมือนกับว่า น้ำพุร้อน ทะลักไหล (อีเกียแดง)
มีคนงาม ตามห้ามเลือด คือสิไค (ลุ่มดอนไข่)
แม่นสิไหล เหมิดโต กะซางมัน (อีเกียแดง)
อันพวกท่าน เขียนกลอน ออนซอนหลาย (บ่าวน้อย)
ผู่คนกลาย เข้ามา ได้หาอ่าน (ลุ่มดอนไข่)
สุขอุรา บานตะไท ใจเบิกบาน (อีเกียแดง)
ไม่กลัวคน รำคาญ ก็ตามใจ (บ่าวหน่อ)
อันพวกท่าน เขียนกลอน ออนซอนหลาย (บ่าวน้อย)
ผู่คนกลาย เข้ามา ได้หาอ่าน (ลุ่มดอนไข่)
สุขอุรา บานตะไท ใจเบิกบาน (อีเกียแดง)
ไม่กลัวคน รำคาญ ก็ตามใจ (บ่าวหน่อ)
จะลำคลาน หรือคลานลำ สำราญจิต (ต้องแล่ง)
ไม่ได้คิด ขอแค่มี บักน้ำใส (อีเกียแดง)
เชิญทุกท่าน สนุกสนาน สำราญใจ (ลุ่มดอนไข่)
เอ๊ะจารย์ใหญ่ หายไปใส คือบ่มา(บ่าวหน่อ)
ได้ข่าวว่า กำลังวุ่น ครุ่นคิดหนัก (อีเกียแดง)
กำลังพัก ฟื้นหัวใจ ให้กล้าแกร่ง (ลุ่มดอนไข่)
กลับไปบ้าน เป๊กสองซาว ทุกเซ้าแลง (บ่าวหน่อ)
กำลังแข่งไล่แย้ คันแทนา ( ปิ่นลม )
หาผักเม็ก เก็บผักติ้ว หิ้วผักหวาน [ลุ่มดอนไข่]
ไม่สำราญ เหมือนอยู่กรุง ดั่งเคยฝัน (อีเกียแดง)
ไพ่เทกซัส จั่วกันได้ ทุกวี่วัน [บ่าวหน่อ]
ทิปไม่อั้น ให้ผู้สาว คราวหลายพัน {อีเกียแดง}
อยู่ดอนตาล บ้านเฮา ดีกว่าเยอะ [บ่าวหน่อ]
กลับมาเถอะ อยู่บ้านนา พาสุขสันต์ [ลุ่มดอนไข่]
คั่วกุดจี่ ไต้แมงเม้า กินหมกมัน [บ่าวหน่อ]
ดูแสงจันทร์ แสงหิ่งห้อย จิตปล่อยวาง [ลุ่มดอนไข่]
กลับมาสร้าง ก่อความฝัน ที่บ้านเกิด {อีเกียแดง}
กลับมาเถิด ช่วยพัฒนา อย่าหนีห่าง {ลุ่มดอนไข่}
กลับมาร่วม กันสรรสร้าง อย่าปล่อยวาง {อีเกียแดง}
ร่วมเดินทาง ไปด้วยกัน สู่ฝันเรา {ลุ่มดอนไข่}
ฝันเหงาเหงา ฝันอีกครั้ง ต้องพึ่งเธอ { อีเกียแดง}
อย่าให้เพ้อ อยู่คนเดียว แบบหงอยหงอย { อีเกียแดง}
มาเด้อหล่า มาเด้อ อ้ายยังคอย [บ่าวหน่อ]
นอนคนเดียว ใจดวงน้อย คอยแต่เธอ [บ่าวหน่อ]
ถึงยามกิน พี่ถวิล หานวลน้อง (ลุ่มดอนไข่)
สุดหม่นหมอง นองน้ำตา มาเสมอ
โอ้เธอจ๋า เธอจ๋า จ๋าจ๋าเธอ [บ่าวหน่อ]
ทำไมเหรอ สุดที่รัก เรียกทำไม (ค๊ะ) {อีเกียแดง}
ย้อนคึดฮอด จั่งอ้อนออด รำพันถึง
ย้อนฮักจึง ส่งหัวใจ มาชิดใกล้ (ลุ่มดอนไข่)
ย้อนอยากแอบ แนบสนิท ชิดดวงใจ (อีเกียแดง)
ย้อนบ่ไหว ซอยยายแหน่ ยายเจ็บแอว (บักหล่า) [บ่าวหน่อ]
แหม่นผู่ได๋ มาเฮ็ดให้ แอวยายเจ็บ (ลุ่มดอนไข่)
ไผเอาเล็บ หยุมเนื้อยาย หยายเป็นแถว (ลุ่มดอนไข่)
บ่ได้หยุม เป็นย้อนยาย ผิดมันแกว (ต้องแล่ง)
งงเป็นแถว ผิดแบบไหน ไขความดู (อีเกียแดง)
ไหปลาร้า ไหหมักปลา ไหปลาแดก (ไผกะซ่าง)
ลายแปลกแปลก มีให้เลือก หลากสีสัน (อีเกียแดง)
ไปฮอดไส ยังวกมา หาไหกัน (ลุ่มดอนไข่)
คันจั่งซั้น หนีจากไห ไปไสดี.. (อีเกียแดง)
หนีจากไห ซวนกันไป หาขัวหอย (ลุ่มดอนไข่
คงอร่อย แสนเข้าท่า น่าสุขสม {อีเกียแดง}
หอยอีหยัง หม่นอ๊อกรอก เกียกขี้ตม (บ่าวหน่อ)
เอ่อ..หอยขม หรือหอยจูบ นั่นไงเอย.. {อีเกียแดง}
หนีจากหอย ออกจากป่า ไปหากบ (บ่าวหน่อ)
ร้องอ๊บอ๊บ เสียงดังลั่น นั่งอยู่ไหน. (อีเกียแดง)
แหมบฮิมห้วย ฮ่วย...ฮั่นกบ โตบักใหญ่ (ลุ่มดอนไข่)
โดดเข้าใส่ ที่ไหนได้ ม่ายช่ายเล๊ยย.. (อีเกียแดง)
เสียงเยาะเย้ย หัวเราะลั่น ดังจากกบ {อีเกียแดง}
ที่นั่งหลบ อยู่กอหญ้า ข้างหน้าฉัน {อีเกียแดง}
บักผีบ้า ตาบ่มืน ฮึได๋กั๋น.. {อีเกียแดง}
ในมือนั้น มันคืองู ชูให้ดู (บ่าวน้อย)
จะเป็นกบ หรือว่างู กะซางเถาะ (บ่าวหน่อ)
คือสิเหมาะ ขั่นงูนั้น เป็นงูสิง (ลุ่มดอนไข่)
อ๊ะ..แขนสั่น ขาก็สั่น ใจประวิง (อีเกียแดง)
เจอของจริง สิงดง เป็นลมเลย (ป้าหน่อย)
โอ้ละเหย ลอยมา กาคาบหนี.. (อีเกียแดง)
เพราะอย่างนี้ จึงไม่มี ที่ประจำ (จารย์ใหญ่)
งึดคนเด้ แต่งมาได้ สระอำ (บ่าวหน่อ)
สุดชอกช้ำ คนเฮา เอาไงดี (บ่าวหน่อ)
หนีเข้าป่า มาอยู่ดง คงหายซ้ำ (จารย์ใหญ่)
ถึงผิวคล้ำ แต่ขาวด้วย จิตผ่องศรี (บ่าวหน่อ)
วรรคต่อไป โปรดลงท้าย ด้วยสระอี (บ่าวหน่อ)
ยากเต็มที คนจะต่อ รอคอยดู (ผู้ข้าเอง)
สระอี หลายอีหลี สมัยนี้ (โต่งโล่ง)
มาทั้งที คนผีบ้า เล่นเอางง (ป้าหน่อย)
แม่นสิหลาย ชายที่แก่ ได้แต่ปลง (ต่องอ่อง)
ลอยโอ่งลง เป็นตางึด ฟึดจริงเชียว (บ่าวหน่อ)
กลอนต่อไป ให้ลงท้าย ด้วยสระอำ (บ่าวหน่อ)
กินปิ้งหม่ำ ตำหมากหุ่ง กับข้าวเหนียว (ลุ่มดอนไข่)
จกหมกหม่ำ คำข้าวจ้ำ นำคำเดียว (บ่าวหน่อ)
ยกเพียวเพียว ไฮ่ลงท้อง ก่อนแล้วกัน (อีเกียแดง)
โอ้สวรรค์ แห่งบ้านนา ช่างผาสุข (อีเกียแดง)
แสนสนุก สุขสบาย ไม่วายวุ่น (ลุ่มดอนไข่)
ประเพณี สิบสองเดือน ล้วนงานบุญ (ลุ่มดอนไข่)
คือต้นทุน เสริมสร้าง คุณความดี..(อีเกียแดง)
ทุกถิ่นที่ วัฒนธรรม น่าจำจด (อีเกียแดง)
ล้วนงามงด ประเพณี ไม่มีหมอง (ป้าหน่อย)
ช่วยสืบสาน รักษาไว้ ตามครรลอง (อีเกียแดง)
คนแซ่ซ้อง ดูเพลิดเพลิน จำเริญใจ (ลุ่มดอนไข่)
บุญบั้งไฟ ถิ่นอีสาน แสนสนุก.. {อีเกียแดง}
สืบสานต่อ ปู่พ่อลูก หลานเหลนโหลน (บ่าวหน่อ)
จุดบั้งไฟ ไม่ขึ้นฟ้า ปาด้วยโคลน (ลุ่มดอนไข่)
ฤกษ์เริ่มต้น ก่อนทำนา พี่น้องเฮา (บ่าวหน่อ)
บุญบั้งไฟ สำเร็จ เสร็จลุล่วง (ลุ่มดอนไข่)
อีสานกว้าง ประเพณี ไม่มีเหงา (บ่าวหน่อ)
ฮอดเดืิอนเจ็ด บุญซำฮะ เด้อพวกเฮา (บ่าวหน่อ)
พรรษาเข้า เพ็ญเดือนแปด บุญต่อไป (จารย์ใหญ่)
ถึงเดือนแปด เข้าพรรษา พี่ลาบวช (ลุ่มดอนไข่)
ถือศีลสวด บวชไม่นาน นะจ๊ะน้อง (จารย์ใหญ่)
เพียงสามเดือน เท่านั้นเอง นะเนื้อทอง..{อีเกียแดง}
อย่าหม่นหมอง โปรดรักษา สัญญาเรา (ลุ่มดอนไข่)
ฮอดเดือนเก้า อ้ายยังบวช สึกบ่ได้..[บ่าวหน่อ]
สึกจั่งได๋ กลางพรรษา อย่าหาเว้า [ลุ่มดอนไข่]
เคยมีคน ทำแบบนี้ เป็นบ้าเอา [บ่าวหน่อ]
คงร้อนเร่า ตัดไม่ขาด อนาถใจ..(เฮ้อ.) {อีเกียแดง}
เดือนสิบเอ็ด ออกพรรษา ลาพระเจ้า {อีเกียแดง}
คือบอกผ่าน เดือนเก้า ไปจั่งใด๋ [บ่าวหน่อ]
พวกสิบนำ เพิ่นสิบอก ว่าน้อยใจ [บ่าวหน่อ]
บอกกะได๋ บุญเดือนเก้า เว้าสู่ฟัง (ลุ่มดอนไข่)
ฮอดเดือนเก้า เป็นบุญข้าว ประดับดิน (ลุ่มดอนไข่)
โฉมยุพิน เตรียมสำรับ จัดคาว-หวาน (อีเกียแดง)
ตื่นแต่เช้า ทำจิต ให้เบิกบาน (อีเกียแดง)
มอบเป็นทาน คนไร้ญาติ ได้อยู่กิน (บ่าวหน่อ)
เถิงเดือนสิบ ประเพณี บุญข้าวสาก (อีเกียแดง)
เฮ็ดสลาก ประเพณี ประจำถิ่น (ลุ่มดอนไข่)
ทุจริต คนสาปแช่ง แย่งเปรตกิน (แต้งล่อง)
คนหนอคน ไม่หมดสิ้น กินกันตาย (บ่าวหน่อ)
เดือนสิบเอ็ด ออกพรรษา หน้ากฐิน (ลุ่มดอนไข่)
ขอยุพิน รอสิกขา อย่าหนีหาย (ลุ่มดอนไข่)
อีกเจ็ดวัน พี่จะสึก ไปอย่างไว (บ่าวหน่อ)
โปรดเตรียมใจ ให้คงหมั้น วันวิวาห์ (ลุ่มดอนไข่)
เดือนสิบสอง ล่วงเข้า ใกล้หน้าหนาว (จารย์ใหญ่)
ทั้งหนุ่มสาวต่างคลอเคลีย กระทงไหล ( บ่าวแก่นนคร + ปิ่นลม )
ส่วนทางสงฆ์ จัดงานวัด กฐินใหญ่ (บ่าวแก่นนคร + ปิ่นลม )
โอ้หัวใจ มาคิดฮฮด น้องนวลปราง ( ปิ่นลม )
ไหนบอกว่า น้องจะมา ออกพรรษา (ปิ่นลม)
ล่วงเลยมา ฮอดกฐิน ถวิลร่ำ (ปิ่นลม)
อ้ายนั่งหงอย เพราะเจ้านั้น มา"ปี้นคำ" (ปิ่นลม)
ฮ้องไห้นำ เลาะฮั้ววัด ดวงจำปา ( ปิ่นลม)
คำสัญญา เหมือนยาพิษ คิดทำหนอ {อีเกียแดง}
เงินค่าดอง ยังไม่พอ มาขอหนา (บ่าวหน่อ)
ต้องเก็บเงิน คายเทศน์ หลายเพลา (บ่าวหน่อ)
ก็กะว่า อีกสิบงาน คงพอดี (บ่าวหน่อ)
ถึงเดือนอ้าย สงโฆย้าย ไปเข้ากรรม [ลุ่มดอนไข่]
แม่งามขำ ยังคงรอ แต่หลวงพี่ (บ่าวหน่อ)
ชาติที่แล้ว หรือน้องเกิดเป็น "ลีลาวดี" [บ่าวหน่อ]
เกิดชาตินี้ จงคอยรอ อย่าท้อใจ [ลุ่มดอนไข่]
ฮอดเดือนยี่ บุญคูณลาน สู่ขวัญข้าว (อีเกียแดง)
เคยพาเจ้า ญ่างคันแท ไปแลหนัง (ปิ่นลม)
หมื่นคันนา หัวสัก น้ำตาพัง (ปิ่นลม)
พี่ก็ยัง ช่วยงัดเกิบ จากเขิบดิน (ป่มลิน)
สิ้นเดือนยี่ บุญข้าวจี่ ยังรอถ้า (แก่นนคร)
พี่มหา ยังไม่สึก จากพระสิ้น [บ่าวหน่อ]
แม่งามขำ นั่งหน้าง้ำ น้ำตาริน {อีเกียแดง}
ชาตินี้คง จะไม่สิ้น ดิ้นบนคาน[บ่าวหน่อ]
ฮอดเดือนสี่ บ้านเฮามี บุญผเวส [ลุ่มดอนไข่]
ฟังพระเทศน์ มหาชาติ กัณต์สิบสาม [บ่าวหน่อ]
แห่กันหลอน เดินเคียงคู่ ผู่สาวงาม [ลุ่มดอนไข่]
อดีตรัก สังฆทาน เผิ่นพาว่า [แก่นนคร]
กลางเดือนห้า บุญสงกรานต์ ทุกทั่วถิ่น {อีเกียแดง}
แม่ยุพิณ เล่นสาดน้ำ บ่าวบ้านใต้ [บ่าวหน่อ]
เมือบ้านท่ง สรงน้ำพระ ก่อกองทราย [ลุ่มดอนไข่]
ทั้งหญิงชาย ร่วมกุศล ผลนำพา {(อีเกียแดง}
นี่ก็ผ่าน มาหลายเดือน แล้วหลวงพี่ {บ่าวหน่อ}
ฮ่วย!! ..เป็นแบบซี้ ผู้สาวหนี แท้หล่ะหนา {อีเกียแดง}
ไม้ต้องรอ หลวงพี่แล้ว นะแก้วตา{ลุ่มดอนไข่}
เข้ามาเว๊บ "อีสานจุฬาฯ" หาเอาเลย [บ่าวหน่อ]
อีสานนี้ มีของดี อีกหลายอย่าง (ลุ่มดอนไข่)
หากท่านว่าง เชิญแวะมา อย่าเมินเฉย [ลุ่มดอนไข่]
ผ่านกลางดง ลำตะคอง อย่าละเลย {อีเกียแดง}
อยากเป็นเขย ชาวอีสาน เชิญท่านมา [ลุ่มดอนไข่]
สู่ขอนแก่น เสียงแคนเพราะ เสนาะหู (อีเกียแดง)
เชิญมาดู วัฒนธรรม อันล้ำค่า (ลุ่มดอนไข่)
ดูผูกเสี่ยว เที่ยวงานไหม ให้เต็มตา (ลุ่มดอนไข่)
เขาลือว่า นางไหสวย เสียด้วยเชียว (อีเกียแดง)
ขับเลาะเลี้ยว มุ่งตรงสู่ กาฬสินธุ์ (อีเกียแดง)
สวรรค์ของ ชาวดิน ถิ่นสีเขียว (บ่าวหน่อ)
แดนโปงลาง ไหมแพรวา เชิญมาเที่ยว (ลุ่มดอนไข่)
หิ้วประเป๋า ใบเดียว เชิญเข้ามา (บ่าวหน่อ)
เลาะมาหา สารคาม จังหวัดใหญ่ (อีเกียแดง)
มีสาวสาว มหาลัย งามหนักหนา (บ่าวหน่อ)
บ่าวหน่อมัก ไปเฝ้าจอบ ถึงชายคา (ป้าหน่อย)
เอ้า!!!! คนเหล่านั้น มีปัญญา มันน่ามอง .....เด้หล่ะ(บ่าวหน่อ)
มองแบบไหน ทำไมแอบ อยู่ในรถ (อีเกียแดง)
คงแอบตด อยู่คนเดียว กลัวใครเห็น (ปิ่นลม)
ย้อนว่ายืง ถั่วต้ม โอ๊ย...ซางเป็น (บ่าวหน่อ)
โถลำเค็ญ หลูโตนดัง จังพ่อคุณ (อีเกียแดง)
สู่ร้อยเอ็ด พลาญชัย บึงใหญ่กว้าง (อีเกียแดง)
ต้องลาร้าง ห่างไกล ใจอาวรณ์ (จารย์ใหญ่)
ทุ่งกุลา กว้างใหญ่ ไกลขจร (บ่าวหน่อ)
น่าออนซอน ข้าวรวง เขียวขจี (จารย์ใหญ่)
กลับมาที่ อีสานใต้ ถิ่นกำเนิด (อีเกียแดง)
อย่าเตลิด ปราสาทหิน ถิ่นผ้าไหม (อีเกียแดง)
บุรีรัมย์ เมืองรื่นรมณ์ สุขสมใจ (อีเกียแดง)
เชิญแวะได้ ต้อนรับมิตร จิตชื่นบาน (อีเกียแดง)
สู่เส้นทาง เมืองสุรินทร์ ถิ่นช้างใหญ่ (อีเกียแดง)
ถิ่นผ้าไหม เนียงละออ บองเจิ๊ดเจิ๊ด (บ่าวหน่อ)
ผักกาดหวาน ข้าวสารหอม พร้อมชูเชิด (อีเกียแดง)
ยินดีเปิด ต้อนรับท่าน เข้ามาเยือน (อีเกียแดง)
ทั้งลือเลื่อง วัฒนธรรม อันมากหลาย (อีเกียแดง)
คนผู้ฮ้าย หาไม่ได้ ณ ที่นี่ (บ่าวหน่อ)
ถิ่นปราสาท เก่าก่อน สังขระบุรี (บ่าวหน่อ)
ทั้งมากมี ประคำสวย เสียด้วยเชียว (อีเกียแดง)
ขับเลาะเลี้ยว สู่นคร ศรีลำดวน (อีเกียแดง)
นั่งรถด่วน ติดแอร์ หาชมเที่ยว (บ่าวน้อย)
หลบกระสุน ปืนเขมร ว่าแล้วเชียว (บ่าวหน่อ)
ก่อนจะเลี้ยว ล้อรถ ไปอุบล (บ่าวหน่อ)
สำรวจค้น ล้วงกระเป๋า ดูตังค์ก่อน (บ่าวน้อย)
อยากจะกิน ไก่ร้อนร้อน กับข้าวเหนียว (บ่าวหน่อ)
ร้านไก่ย่าง ข้างทาง เเซบจริงเชียว (บ่าวน้อย).....ลงนี้ละยากหลาย หิว
สักประเดี๋ยว จะเลาะเที่ยว เมืองอุบลฯ (อีเกียแดง)
ถิ่นของคน มากนักปราชญ์ ฉกาจเหลือ (อีเกียแดง)
ล้วนเหลือเฟือ ของดีๆ มีให้ชม (ป้าหน่อย)
ใครได้ไป บอกด้วย ให้ชวนผม (หนุ่มน้อย กาฬสินธุ์)
เดชอุดม พิบูลมังสาหาร บ้าน(ป้า)หน่อยเอง....อิอิ (บ่าวหน่อ)
ไม่ต้องเกรง ใจกัน คนโคราช (อ๊อดโนนสูง)
เมืองหญิงกล้า เก่งกาจ เมืองแม่ย่า (บ่าวหน่อ)
ลำตะคอง แวะริมท่า มีย่างปลา (บ่าวน้อย)
ยามพลบค่ำ สนธยา ฟ้ามืดลง (บ่าวหน่อ)
เลาะเลียบทุ่ง ไปกินลวก ดอกกระเจียว (บ่าวหน่อ)
ป่าภูเขียว ภูแลนคา อย่าเดินหลง (ลุ่มดอนไข่)
มอหินขาว ทุ่งหินงาม ลืมไม่ลง (ลุ่มดอนไข่)
ช่างสุขสม ชมป่าใหญ่ ดอกไม้งาม (อีเกียแดง)
ชัยภูมิ เมืองคนกล้า น่าเกรงขาม (อีเกียแดง)
ผู่สาวงาม ทอผ้าขิต โนนเสลา (ลุ่มดอนไข่)
แหล่งผ้าไหม ที่เลื่องลือ ชื่อบ้านเขว้า (ลุ่มดอนไข่)
กระติบข้าว กระเป๋าถือ เลื่องลือนาม (อีเกียแดง)
อีกไก่ย่าง และแหนมห่อ รสสะเด็ด (อีเกียแดง)
ทั้งแกงเห็ด ปิ้งปลา หาผักหวาน (บ่าวหน่อ)
ชัยภูมิ มีรถยนต์ วิ่งมานาน (บ่าวต้น)
เล่นน้ำตก สงกรานต์ ที่ตาดโตน (บ่าวหน่อ)
สู่สวรรค์ ของชาวดิน เมืองถิ่นขอน (อีเกียแดง)
แล้วจะย้อนไปขอนแก่น ทำไมนี่ (บ่าวหน่อ)
หรือว่าเรา กำลังจะไป อุดรธานี (บ่าวหน่อ)
ช่วยบอกกล่าว อีกที เดี๋ยวโชเฟอร์ลืม (บ่าวหน่อ)
ว่าสิคืน เข้าขอนแก่น เริ่มต้นใหม่ (อีเกียแดง)
แล้วมุ่งไป ที่เมืองเลย อย่าเฉยไฉ (อีเกียแดง)
กลับหนองบัว เข้าอุดร เป็นขั้นไป (อีเกียแดง)
สู่หนองคาย จังหวัดใหม่ ในบึงกาฬ (สั่นดอกว๊าครับ) (อีเกียแดง) ผมว่าสิไล่ไปแบบซี้แหม๋ครับ..หมู่สิว่าจั่งได๋น้อเอา
ยังไง โปรดว่าไป ตามใจมุ่ง (ลุ่มดอนไข่)
เที่ยวทั่วทุ่ง เลาะทั่วไพร ในอีสาน (ลุ่มดอนไข่)
ไปทุกถิ่น พร้อมหมู่มิตร จิตชื่นบาน (ลุ่มดอนไข่)
สุขสำราญ เมื่อได้ยล มนต์ตรึงตรา (ลุ่มดอนไข่)
เป็นอันว่า กลับมาสู่ เมืองขอนแก่น (อีเกียแดง)
แดนเสียงแคน ดอกคูณสวย รวยผ้าไหม (อีเกียแดง)
ยินเสียงแคน ดังกล้อง มาแต่ไกล
แม่นจารย์ใหญ่ ไปทำอะไร ที่นั่นรือ (บ่าวหน่อ)
ไปผูกเสี่ยว เที่ยวงานไหม กับใครนั่น
ดูสารภัณญ์ นั่งฟังลำ กับใครหรือ (ลุ่มดอนไข่)
ไปไหว้พระ วัดหนองเเวง ประณมมือ
ที่ยึดถือ น้อมนำ ประจำใจ (จารย์ใหญ่)
ถึงภูเวียง ถิ่นลือเลื่อง ไดโนเสาร์
ผานกเค้า ภูผาม่าน เคยผ่านใกล้ (ลุ่มดอนไข่)
หอมไก่ย่าง เขาสวนกวาง มาแต่ไกล
คิดฮอดสาว บ้านไผ่ อำเภอพล (บ่าวหน่อ)
แล้วดั้นด้น สู่เมืองเลย แดนดอกฝ้าย
จุดมุ่งหมาย ที่ใฝ่ฝัน รำพันถึง (อีเกียแดง)
ประเพณี ผีตาโขน ยังตราตรึง
หวนคิดถึง สาวด่านซ้าย ที่อ้ายปอง (บ่าวหน่อ)
ภูกระดึง พึ่งไปมา ผาหล่มสัก
ศรีสองรัก แก่งคุดคู้ คู่เคียงน้อง (ลุ่มดอนไข่)
ขึ้นเขาสูง เดินกอดเกี่ยว ดังใจปอง
ยืนซบน้อง มองไอหมอก บนภูเรือ (อีเกียแดง)
คิดถึงวัน เมื่อคราว ไปร้อยเอ็ด (จารย์ใหญ่)
กินลาบเป็ด อ่อมหอยจูบ ซุบมะเขือ
ในวันนี้ ยืนซบน้อง บนภูเรือ (มังกรเดียวดาย)
น่าเหลือเชื่อ ต้องจรจาก พรากกันไกล (จารย์ใหญ่)
สาวเมืองเลย พี่ขอเอ่ย ว่าลาก่อน (ลุ่มดอนไข่)
จำจากจร โอกาสหน้า จะมาใหม่ (ลุ่มดอนไข่)
ต้องลากพราก จากกันลา ไม่ไปไกล
สู่เมืองใหม่ ไม่ไกลใกล้ แถวนี้เอง (บ่าวหน่อ)
ความรักเคว้ง จากเมืองเลย ใจหดหู่ {อีเกียแดง}
สู่หนองบัว ลำภู ดีกว่าหนา {อีเกียแดง}
แผ่นดินธรรม หลวงปู่ขาว น้อมนำพา {อีเกียแดง}
สุขอุรา พระธรรมเลิศ ประเสริฐใจ { อีเกียแดง}
อุทยาน ภูเก้า ภูพานคำ {อีเกียแดง}
ที่เหลื่อมล้ำ แบ่งเขตแดน เมืองแก่นขอน {อีเกียแดง}
ตั้งตระหง่าน ขวางกั้น กับอุดร { อีเกียแดง}
น่าสะออน ธรรมชาติ อันงามตา { อีเกียแดง}
ศาลสมเด็จ นเรศวร ชวนมาไหว้ (ลุ่มดอนไข่)
งามจับใจ แหล่งโบราณ ภูผายา (ลุ่มดอนไข่)
เลาะชมเที่ยว พิพิธภัณฑ์ แสนตื่นตา { อีเกียแดง}
ที่เขาว่า หอยเป็นหิน ถิ่นล้านปี {อีเกียแดง}
สู่อุดี ธานอน ออนซอนหลาย {อีเกียแดง}
กินข้าวงาย กุมภวาปี มีแฮงท้อง (ปิ่นลม)
แวะบ้านเชียง บรรพบุรุษ มุดลำคลอง (บ่าวหน่อ)
ลองไปมอง และแยง ไหพันปี ( ป่มลิน )
|
|
|
