ผญา คติสอนใจประจำวันที่ 20 พฤษภาคม 2567:: อ่านผญา 
ชาติที่แนวเสียมเหี้ยนเฝือนหาแต่ดินแก่น เสียมบ้องตื้นหวังทื้นแต่โพน แปลว่า เสียมด้ามกุด ใฝ่จะขุดดินแข็ง เสียมคมทื่อ หวังจะขุดจอมปลวก หมายถึง จะทำอะไร ควรให้เหมาะสมกับฐานะบทบาทความสามารถของตน


  ล็อกอินเข้าระบบ  
ชื่อ ::
รหัสผ่าน::
*จำสถานะ
 
  วิถีชีวิตชาวอีสาน  
       ดินแดนอีสาน มีวัฒนธรรม ประเพณี เฉพาะตน มีวิถีชีวิตความเป็นอยู่ ที่เรียบง่าย ท่ามกลางความแร้นแค้น ชาวอีสาน มีความเป็นอยู่เช่นไร ใช้ชีวิตอยู่เช่นไร สร้างศิลปะ วัฒนธรรม ประเพณีเช่นไรขึ้นมา

     แต่ละจังหวัด แต่ละสถานที่ อาจมีวิถีชิวิต ความเป็นอยู่ ที่แตกต่าง ตามลักษณะพื้นที่ หรือธรรมชาิติที่มีอยู่ แต่อย่างไรก็ตาม ทั้งหมด ล้วนคือวิถีชิวิตแห่งชาวอีสาน

     เชิญทุกๆท่าน ร่วมเขียนบทความ เรื่องสั้น เล่าวิถีชิวิต ความเป็นอยู่แห่งชาวอีสาน ได้แล้วครับ...



กระทู้ธรรมดา... มีข้อความโพสต์ใหม่

  หน้า: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 ตอบกระทู้  
  โพสต์โดย   เทศกาลงานไหม ประเพณีผูกเสี่ยว และงานกาชาด จังหวัดขอนแก่น 2553  
  ต้องแล่ง    คห.ที่238)  
  ยอดปรมาจารย์

ภูมิลำเนา : ร้อยเอ็ด + ขอนแก่น
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 17 มี.ค. 2553
รวมโพสต์ : 787
ให้สาธุการ : 45
รับสาธุการ : 1,587,490
รวม: 1,587,535 สาธุการ
 
แหม่นผู่ได๋ มาเฮ็ดให้ แอวยายเจ็บ (ลุ่มดอนไข่)
ไผเอาเล็บ หยุมเนื้อยาย หยายเป็นแถว (ลุ่มดอนไข่)
บ่ได้หยุม  เป็นย้อนยาย  ผิดมันแกว (ต้องแล่ง)
งงเป็นแถว ผิดแบบไหน ไขความดู  (อีเกียแดง)

ไหปลาร้า ไหหมักปลา ไหปลาแดก (ไผกะซ่าง)
ลายแปลกแปลก มีให้เลือก หลากสีสัน  (อีเกียแดง)
ไปฮอดไส ยังวกมา หาไหกัน (ลุ่มดอนไข่)
คันจั่งซั้น หนีจากไห ไปไสดี..  (อีเกียแดง)  

หนีจากไห ซวนกันไป หาขัวหอย (ลุ่มดอนไข่
คงอร่อย แสนเข้าท่า น่าสุขสม  {อีเกียแดง}
หอยอีหยัง หม่นอ๊อกรอก เกียกขี้ตม    (บ่าวหน่อ)
เอ่อ..หอยขม  หรือหอยจูบ นั่นไงเอย..  {อีเกียแดง}

หนีจากหอย ออกจากป่า ไปหากบ  (บ่าวหน่อ)  
ร้องอ๊บอ๊บ  เสียงดัง นั่งอยู่ไหน. (อีเกียแดง)  
แหมบฮิมห้วย ฮ่วย...ฮั่นกบ โตบักใหญ่ (ลุ่มดอนไข่)
โดดเข้าใส่ ที่ไหนได้ ม่ายช่ายเล๊ยย.. (อีเกียแดง)

เสียงเยาะเย้ย หัวเราะลั่น ดังจากกบ {อีเกียแดง}
ที่นั่งหลบ อยู่กอหญ้า ข้างหน้าฉัน  {อีเกียแดง}
บักผีบ้า ตาบ่มืน ฮึได๋กั๋น.. {อีเกียแดง}
ในมือนั้น มันคืองู ชูให้ดู  (บ่าวน้อย)

จะเป็นกบ หรือว่างู กะซางเถาะ (บ่าวหน่อ)
คือสิเหมาะ ขั่นงูนั้น เป็นงูสิง (ลุ่มดอนไข่)
อ๊ะ..แขนสั่น ขาก็สั่น ใจประวิง
เจอของจริง สิงดง เป็นลมเลย (ป้าหน่อย)

โอ้ละเหย ลอยมา กาคาบหนี.. (อีเกียแดง)
เพราะอย่างนี้ จึงไม่มี ที่ประจำ (จารย์ใหญ่)
งึดคนเด้ แต่งมาได้ สระอำ
สุดชอกช้ำ คนเฮา เอาไงดี  (บ่าวหน่อ)

หนีเข้าป่า มาอยู่ดง คงหายซ้ำ (จารย์ใหญ่)
ถึงผิวคล้ำ แต่ขาวด้วย จิตผ่องศรี (บ่าวหน่อ)
วรรคต่อไป โปรดลงท้าย ด้วยสระอี (บ่าวหน่อ)
ยากเต็มที คนจะต่อ รอคอยดู (ผู้ข้าเอง)

สระอี  หลายอีหลี  สมัยนี้ (โต่งโล่ง)
คนผีบ้า  มาทั้งที เล่นเอางง  (ป้าหน่อย)    
แม่นสิหลาย  ชายที่แก่  ได้แต่ปลง (ต่องอ่อง)

 
 
สาธุการบทความนี้ : 146 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  20 พ.ค. 2554 เวลา 05:03:44  
      offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  บ่าวหน่อ    คห.ที่239)  
  อภิมหาเซียน

ภูมิลำเนา : ร้อยเอ็ด
สมาชิกภาพ : สมาชิกชมรมฯ
เข้าร่วม : 03 มี.ค. 2550
รวมโพสต์ : 4,206
ให้สาธุการ : 185
รับสาธุการ : 6,554,330
รวม: 6,554,515 สาธุการ
 
แหม่นผู่ได๋ มาเฮ็ดให้ แอวยายเจ็บ (ลุ่มดอนไข่)
ไผเอาเล็บ หยุมเนื้อยาย หยายเป็นแถว (ลุ่มดอนไข่)
บ่ได้หยุม  เป็นย้อนยาย  ผิดมันแกว (ต้องแล่ง)
งงเป็นแถว ผิดแบบไหน ไขความดู  (อีเกียแดง)

ไหปลาร้า ไหหมักปลา ไหปลาแดก (ไผกะซ่าง)
ลายแปลกแปลก มีให้เลือก หลากสีสัน  (อีเกียแดง)
ไปฮอดไส ยังวกมา หาไหกัน (ลุ่มดอนไข่)
คันจั่งซั้น หนีจากไห ไปไสดี..  (อีเกียแดง)  

หนีจากไห ซวนกันไป หาขัวหอย (ลุ่มดอนไข่
คงอร่อย แสนเข้าท่า น่าสุขสม  {อีเกียแดง}
หอยอีหยัง หม่นอ๊อกรอก เกียกขี้ตม    (บ่าวหน่อ)
เอ่อ..หอยขม  หรือหอยจูบ นั่นไงเอย..  {อีเกียแดง}

หนีจากหอย ออกจากป่า ไปหากบ  (บ่าวหน่อ)  
ร้องอ๊บอ๊บ  เสียงดัง นั่งอยู่ไหน. (อีเกียแดง)  
แหมบฮิมห้วย ฮ่วย...ฮั่นกบ โตบักใหญ่ (ลุ่มดอนไข่)
โดดเข้าใส่ ที่ไหนได้ ม่ายช่ายเล๊ยย.. (อีเกียแดง)

เสียงเยาะเย้ย หัวเราะลั่น ดังจากกบ {อีเกียแดง}
ที่นั่งหลบ อยู่กอหญ้า ข้างหน้าฉัน  {อีเกียแดง}
บักผีบ้า ตาบ่มืน ฮึได๋กั๋น.. {อีเกียแดง}
ในมือนั้น มันคืองู ชูให้ดู  (บ่าวน้อย)

จะเป็นกบ หรือว่างู กะซางเถาะ (บ่าวหน่อ)
คือสิเหมาะ ขั่นงูนั้น เป็นงูสิง (ลุ่มดอนไข่)
อ๊ะ..แขนสั่น ขาก็สั่น ใจประวิง
เจอของจริง สิงดง เป็นลมเลย (ป้าหน่อย)

โอ้ละเหย ลอยมา กาคาบหนี.. (อีเกียแดง)
เพราะอย่างนี้ จึงไม่มี ที่ประจำ (จารย์ใหญ่)
งึดคนเด้ แต่งมาได้ สระอำ
สุดชอกช้ำ คนเฮา เอาไงดี  (บ่าวหน่อ)

หนีเข้าป่า มาอยู่ดง คงหายซ้ำ (จารย์ใหญ่)
ถึงผิวคล้ำ แต่ขาวด้วย จิตผ่องศรี (บ่าวหน่อ)
วรรคต่อไป โปรดลงท้าย ด้วยสระอี (บ่าวหน่อ)
ยากเต็มที คนจะต่อ รอคอยดู (ผู้ข้าเอง)

สระอี  หลายอีหลี  สมัยนี้ (โต่งโล่ง)
คนผีบ้า  มาทั้งที เล่นเอางง  (ป้าหน่อย)    
แม่นสิหลาย  ชายที่แก่  ได้แต่ปลง (ต่องอ่อง)
ลอยโอ่งลง เป็นตางึด ฟึดจริงเชียว

กลอนต่อไป ให้ลงท้าย เด้อสระอำ  (บ่าวหน่อ)

 
 
สาธุการบทความนี้ : 151 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  20 พ.ค. 2554 เวลา 11:10:53  
  www    offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  ลุ่มดอนไข่    คห.ที่240)  
  อนุเซียน

ภูมิลำเนา : บึงกาฬ - หนองคาย
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 15 มิ.ย. 2553
รวมโพสต์ : 1,601
ให้สาธุการ : 2,855
รับสาธุการ : 3,783,380
รวม: 3,786,235 สาธุการ
 
แหม่นผู่ได๋ มาเฮ็ดให้ แอวยายเจ็บ (ลุ่มดอนไข่)
ไผเอาเล็บ หยุมเนื้อยาย หยายเป็นแถว (ลุ่มดอนไข่)
บ่ได้หยุม  เป็นย้อนยาย  ผิดมันแกว (ต้องแล่ง)
งงเป็นแถว ผิดแบบไหน ไขความดู  (อีเกียแดง)

ไหปลาร้า ไหหมักปลา ไหปลาแดก (ไผกะซ่าง)
ลายแปลกแปลก มีให้เลือก หลากสีสัน  (อีเกียแดง)
ไปฮอดไส ยังวกมา หาไหกัน (ลุ่มดอนไข่)
คันจั่งซั้น หนีจากไห ไปไสดี..  (อีเกียแดง)  

หนีจากไห ซวนกันไป หาขัวหอย (ลุ่มดอนไข่
คงอร่อย แสนเข้าท่า น่าสุขสม  {อีเกียแดง}
หอยอีหยัง หม่นอ๊อกรอก เกียกขี้ตม    (บ่าวหน่อ)
เอ่อ..หอยขม  หรือหอยจูบ นั่นไงเอย..  {อีเกียแดง}

หนีจากหอย ออกจากป่า ไปหากบ  (บ่าวหน่อ)  
ร้องอ๊บอ๊บ  เสียงดัง นั่งอยู่ไหน. (อีเกียแดง)  
แหมบฮิมห้วย ฮ่วย...ฮั่นกบ โตบักใหญ่ (ลุ่มดอนไข่)
โดดเข้าใส่ ที่ไหนได้ ม่ายช่ายเล๊ยย.. (อีเกียแดง)

เสียงเยาะเย้ย หัวเราะลั่น ดังจากกบ {อีเกียแดง}
ที่นั่งหลบ อยู่กอหญ้า ข้างหน้าฉัน  {อีเกียแดง}
บักผีบ้า ตาบ่มืน ฮึได๋กั๋น.. {อีเกียแดง}
ในมือนั้น มันคืองู ชูให้ดู  (บ่าวน้อย)

จะเป็นกบ หรือว่างู กะซางเถาะ (บ่าวหน่อ)
คือสิเหมาะ ขั่นงูนั้น เป็นงูสิง (ลุ่มดอนไข่)
อ๊ะ..แขนสั่น ขาก็สั่น ใจประวิง
เจอของจริง สิงดง เป็นลมเลย (ป้าหน่อย)

โอ้ละเหย ลอยมา กาคาบหนี.. (อีเกียแดง)
เพราะอย่างนี้ จึงไม่มี ที่ประจำ (จารย์ใหญ่)
งึดคนเด้ แต่งมาได้ สระอำ
สุดชอกช้ำ คนเฮา เอาไงดี  (บ่าวหน่อ)

หนีเข้าป่า มาอยู่ดง คงหายซ้ำ (จารย์ใหญ่)
ถึงผิวคล้ำ แต่ขาวด้วย จิตผ่องศรี (บ่าวหน่อ)
วรรคต่อไป โปรดลงท้าย ด้วยสระอี (บ่าวหน่อ)
ยากเต็มที คนจะต่อ รอคอยดู (ผู้ข้าเอง)

สระอี  หลายอีหลี  สมัยนี้ (โต่งโล่ง)
คนผีบ้า  มาทั้งที เล่นเอางง  (ป้าหน่อย)    
แม่นสิหลาย  ชายที่แก่  ได้แต่ปลง (ต่องอ่อง)
ลอยโอ่งลง เป็นตางึด ฟึดจริงเชียว

กลอนต่อไป ให้ลงท้าย เด้อสระอำ  (บ่าวหน่อ)
กินปิ้งหม่ำ ตำหมากหุ่ง กับข้าวเหนียว (ลุ่มดอนไข่)  

 
 
สาธุการบทความนี้ : 141 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  20 พ.ค. 2554 เวลา 18:02:12  
    MySite  offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  บ่าวหน่อ    คห.ที่241)  
  อภิมหาเซียน

ภูมิลำเนา : ร้อยเอ็ด
สมาชิกภาพ : สมาชิกชมรมฯ
เข้าร่วม : 03 มี.ค. 2550
รวมโพสต์ : 4,206
ให้สาธุการ : 185
รับสาธุการ : 6,554,330
รวม: 6,554,515 สาธุการ
 
แหม่นผู่ได๋ มาเฮ็ดให้ แอวยายเจ็บ (ลุ่มดอนไข่)
ไผเอาเล็บ หยุมเนื้อยาย หยายเป็นแถว (ลุ่มดอนไข่)
บ่ได้หยุม  เป็นย้อนยาย  ผิดมันแกว (ต้องแล่ง)
งงเป็นแถว ผิดแบบไหน ไขความดู  (อีเกียแดง)

ไหปลาร้า ไหหมักปลา ไหปลาแดก (ไผกะซ่าง)
ลายแปลกแปลก มีให้เลือก หลากสีสัน  (อีเกียแดง)
ไปฮอดไส ยังวกมา หาไหกัน (ลุ่มดอนไข่)
คันจั่งซั้น หนีจากไห ไปไสดี..  (อีเกียแดง)  

หนีจากไห ซวนกันไป หาขัวหอย (ลุ่มดอนไข่
คงอร่อย แสนเข้าท่า น่าสุขสม  {อีเกียแดง}
หอยอีหยัง หม่นอ๊อกรอก เกียกขี้ตม    (บ่าวหน่อ)
เอ่อ..หอยขม  หรือหอยจูบ นั่นไงเอย..  {อีเกียแดง}

หนีจากหอย ออกจากป่า ไปหากบ  (บ่าวหน่อ)  
ร้องอ๊บอ๊บ  เสียงดัง นั่งอยู่ไหน. (อีเกียแดง)  
แหมบฮิมห้วย ฮ่วย...ฮั่นกบ โตบักใหญ่ (ลุ่มดอนไข่)
โดดเข้าใส่ ที่ไหนได้ ม่ายช่ายเล๊ยย.. (อีเกียแดง)

เสียงเยาะเย้ย หัวเราะลั่น ดังจากกบ {อีเกียแดง}
ที่นั่งหลบ อยู่กอหญ้า ข้างหน้าฉัน  {อีเกียแดง}
บักผีบ้า ตาบ่มืน ฮึได๋กั๋น.. {อีเกียแดง}
ในมือนั้น มันคืองู ชูให้ดู  (บ่าวน้อย)

จะเป็นกบ หรือว่างู กะซางเถาะ (บ่าวหน่อ)
คือสิเหมาะ ขั่นงูนั้น เป็นงูสิง (ลุ่มดอนไข่)
อ๊ะ..แขนสั่น ขาก็สั่น ใจประวิง
เจอของจริง สิงดง เป็นลมเลย (ป้าหน่อย)

โอ้ละเหย ลอยมา กาคาบหนี.. (อีเกียแดง)
เพราะอย่างนี้ จึงไม่มี ที่ประจำ (จารย์ใหญ่)
งึดคนเด้ แต่งมาได้ สระอำ
สุดชอกช้ำ คนเฮา เอาไงดี  (บ่าวหน่อ)

หนีเข้าป่า มาอยู่ดง คงหายซ้ำ (จารย์ใหญ่)
ถึงผิวคล้ำ แต่ขาวด้วย จิตผ่องศรี (บ่าวหน่อ)
วรรคต่อไป โปรดลงท้าย ด้วยสระอี (บ่าวหน่อ)
ยากเต็มที คนจะต่อ รอคอยดู (ผู้ข้าเอง)

สระอี  หลายอีหลี  สมัยนี้ (โต่งโล่ง)
มาทั้งที คนผีบ้า เล่นเอางง  (ป้าหน่อย)    
แม่นสิหลาย  ชายที่แก่  ได้แต่ปลง (ต่องอ่อง)
ลอยโอ่งลง เป็นตางึด ฟึดจริงเชียว

กลอนต่อไป ให้ลงท้าย เด้อสระอำ  (บ่าวหน่อ)
กินปิ้งหม่ำ ตำหมากหุ่ง กับข้าวเหนียว (ลุ่มดอนไข่)
จกหมกหม่ำ คำข้าวจ้ำ นำคำเดียว (บ่าวหน่อ)

 
 
สาธุการบทความนี้ : 163 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  21 พ.ค. 2554 เวลา 08:47:08  
  www    offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  อีเกียแดง {แห่งรัตติกาล}    คห.ที่242)  
  อนุเซียนผู้อมตะ

ภูมิลำเนา : บุรีรัมย์ @ขอนแก่น
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 07 เม.ย. 2552
รวมโพสต์ : 5,431
ให้สาธุการ : 4,145
รับสาธุการ : 11,376,150
รวม: 11,380,295 สาธุการ
 
แหม่นผู่ได๋ มาเฮ็ดให้ แอวยายเจ็บ (ลุ่มดอนไข่)
ไผเอาเล็บ หยุมเนื้อยาย หยายเป็นแถว (ลุ่มดอนไข่)
บ่ได้หยุม  เป็นย้อนยาย  ผิดมันแกว (ต้องแล่ง)
งงเป็นแถว ผิดแบบไหน ไขความดู  (อีเกียแดง)

ไหปลาร้า ไหหมักปลา ไหปลาแดก (ไผกะซ่าง)
ลายแปลกแปลก มีให้เลือก หลากสีสัน  (อีเกียแดง)
ไปฮอดไส ยังวกมา หาไหกัน (ลุ่มดอนไข่)
คันจั่งซั้น หนีจากไห ไปไสดี..  (อีเกียแดง)  

หนีจากไห ซวนกันไป หาขัวหอย (ลุ่มดอนไข่
คงอร่อย แสนเข้าท่า น่าสุขสม  {อีเกียแดง}
หอยอีหยัง หม่นอ๊อกรอก เกียกขี้ตม    (บ่าวหน่อ)
เอ่อ..หอยขม  หรือหอยจูบ นั่นไงเอย..  {อีเกียแดง}

หนีจากหอย ออกจากป่า ไปหากบ  (บ่าวหน่อ)  
ร้องอ๊บอ๊บ  เสียงดัง นั่งอยู่ไหน. (อีเกียแดง)  
แหมบฮิมห้วย ฮ่วย...ฮั่นกบ โตบักใหญ่ (ลุ่มดอนไข่)
โดดเข้าใส่ ที่ไหนได้ ม่ายช่ายเล๊ยย.. (อีเกียแดง)

เสียงเยาะเย้ย หัวเราะลั่น ดังจากกบ {อีเกียแดง}
ที่นั่งหลบ อยู่กอหญ้า ข้างหน้าฉัน  {อีเกียแดง}
บักผีบ้า ตาบ่มืน ฮึได๋กั๋น.. {อีเกียแดง}
ในมือนั้น มันคืองู ชูให้ดู  (บ่าวน้อย)

จะเป็นกบ หรือว่างู กะซางเถาะ (บ่าวหน่อ)
คือสิเหมาะ ขั่นงูนั้น เป็นงูสิง (ลุ่มดอนไข่)
อ๊ะ..แขนสั่น ขาก็สั่น ใจประวิง
เจอของจริง สิงดง เป็นลมเลย (ป้าหน่อย)

โอ้ละเหย ลอยมา กาคาบหนี.. (อีเกียแดง)
เพราะอย่างนี้ จึงไม่มี ที่ประจำ (จารย์ใหญ่)
งึดคนเด้ แต่งมาได้ สระอำ
สุดชอกช้ำ คนเฮา เอาไงดี  (บ่าวหน่อ)

หนีเข้าป่า มาอยู่ดง คงหายซ้ำ (จารย์ใหญ่)
ถึงผิวคล้ำ แต่ขาวด้วย จิตผ่องศรี (บ่าวหน่อ)
วรรคต่อไป โปรดลงท้าย ด้วยสระอี (บ่าวหน่อ)
ยากเต็มที คนจะต่อ รอคอยดู (ผู้ข้าเอง)

สระอี  หลายอีหลี  สมัยนี้ (โต่งโล่ง)
มาทั้งที คนผีบ้า เล่นเอางง  (ป้าหน่อย)    
แม่นสิหลาย  ชายที่แก่  ได้แต่ปลง (ต่องอ่อง)
ลอยโอ่งลง เป็นตางึด ฟึดจริงเชียว

กลอนต่อไป ให้ลงท้าย เด้อสระอำ  (บ่าวหน่อ)
กินปิ้งหม่ำ ตำหมากหุ่ง กับข้าวเหนียว (ลุ่มดอนไข่)
จกหมกหม่ำ คำข้าวจ้ำ นำคำเดียว (บ่าวหน่อ)
ยกเพียวเพียว ไฮ่ลงท้อง ก่อนแล้วกัน  (อีเกียแดง)

โอ้สวรรค์ แห่งบ้านนา ช่างผาสุข  (อีเกียแดง)  

 
 
สาธุการบทความนี้ : 159 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  21 พ.ค. 2554 เวลา 21:18:37  
    MySite  offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  ลุ่มดอนไข่    คห.ที่243)  
  อนุเซียน

ภูมิลำเนา : บึงกาฬ - หนองคาย
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 15 มิ.ย. 2553
รวมโพสต์ : 1,601
ให้สาธุการ : 2,855
รับสาธุการ : 3,783,380
รวม: 3,786,235 สาธุการ
 
แหม่นผู่ได๋ มาเฮ็ดให้ แอวยายเจ็บ (ลุ่มดอนไข่)
ไผเอาเล็บ หยุมเนื้อยาย หยายเป็นแถว (ลุ่มดอนไข่)
บ่ได้หยุม  เป็นย้อนยาย  ผิดมันแกว (ต้องแล่ง)
งงเป็นแถว ผิดแบบไหน ไขความดู  (อีเกียแดง)

ไหปลาร้า ไหหมักปลา ไหปลาแดก (ไผกะซ่าง)
ลายแปลกแปลก มีให้เลือก หลากสีสัน  (อีเกียแดง)
ไปฮอดไส ยังวกมา หาไหกัน (ลุ่มดอนไข่)
คันจั่งซั้น หนีจากไห ไปไสดี..  (อีเกียแดง)  

หนีจากไห ซวนกันไป หาขัวหอย (ลุ่มดอนไข่
คงอร่อย แสนเข้าท่า น่าสุขสม  {อีเกียแดง}
หอยอีหยัง หม่นอ๊อกรอก เกียกขี้ตม    (บ่าวหน่อ)
เอ่อ..หอยขม  หรือหอยจูบ นั่นไงเอย..  {อีเกียแดง}

หนีจากหอย ออกจากป่า ไปหากบ  (บ่าวหน่อ)  
ร้องอ๊บอ๊บ  เสียงดัง นั่งอยู่ไหน. (อีเกียแดง)  
แหมบฮิมห้วย ฮ่วย...ฮั่นกบ โตบักใหญ่ (ลุ่มดอนไข่)
โดดเข้าใส่ ที่ไหนได้ ม่ายช่ายเล๊ยย.. (อีเกียแดง)

เสียงเยาะเย้ย หัวเราะลั่น ดังจากกบ {อีเกียแดง}
ที่นั่งหลบ อยู่กอหญ้า ข้างหน้าฉัน  {อีเกียแดง}
บักผีบ้า ตาบ่มืน ฮึได๋กั๋น.. {อีเกียแดง}
ในมือนั้น มันคืองู ชูให้ดู  (บ่าวน้อย)

จะเป็นกบ หรือว่างู กะซางเถาะ (บ่าวหน่อ)
คือสิเหมาะ ขั่นงูนั้น เป็นงูสิง (ลุ่มดอนไข่)
อ๊ะ..แขนสั่น ขาก็สั่น ใจประวิง
เจอของจริง สิงดง เป็นลมเลย (ป้าหน่อย)

โอ้ละเหย ลอยมา กาคาบหนี.. (อีเกียแดง)
เพราะอย่างนี้ จึงไม่มี ที่ประจำ (จารย์ใหญ่)
งึดคนเด้ แต่งมาได้ สระอำ
สุดชอกช้ำ คนเฮา เอาไงดี  (บ่าวหน่อ)

หนีเข้าป่า มาอยู่ดง คงหายซ้ำ (จารย์ใหญ่)
ถึงผิวคล้ำ แต่ขาวด้วย จิตผ่องศรี (บ่าวหน่อ)
วรรคต่อไป โปรดลงท้าย ด้วยสระอี (บ่าวหน่อ)
ยากเต็มที คนจะต่อ รอคอยดู (ผู้ข้าเอง)

สระอี  หลายอีหลี  สมัยนี้ (โต่งโล่ง)
มาทั้งที คนผีบ้า เล่นเอางง  (ป้าหน่อย)    
แม่นสิหลาย  ชายที่แก่  ได้แต่ปลง (ต่องอ่อง)
ลอยโอ่งลง เป็นตางึด ฟึดจริงเชียว

กลอนต่อไป ให้ลงท้าย เด้อสระอำ  (บ่าวหน่อ)
กินปิ้งหม่ำ ตำหมากหุ่ง กับข้าวเหนียว (ลุ่มดอนไข่)
จกหมกหม่ำ คำข้าวจ้ำ นำคำเดียว (บ่าวหน่อ)
ยกเพียวเพียว ไฮ่ลงท้อง ก่อนแล้วกัน  (อีเกียแดง)

โอ้สวรรค์ แห่งบ้านนา ช่างผาสุข  (อีเกียแดง)
แสนสนุก สุขสบาย ไม่วายวุ่น (ลุ่มดอนไข่)
ประเพณี สิบสองเดือน ล้วนงานบุญ (ลุ่มดอนไข่)

 
 
สาธุการบทความนี้ : 168 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  22 พ.ค. 2554 เวลา 13:09:49  
    MySite  offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  อีเกียแดง {แห่งรัตติกาล}    คห.ที่244)  
  อนุเซียนผู้อมตะ

ภูมิลำเนา : บุรีรัมย์ @ขอนแก่น
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 07 เม.ย. 2552
รวมโพสต์ : 5,431
ให้สาธุการ : 4,145
รับสาธุการ : 11,376,150
รวม: 11,380,295 สาธุการ
 
แหม่นผู่ได๋ มาเฮ็ดให้ แอวยายเจ็บ (ลุ่มดอนไข่)
ไผเอาเล็บ หยุมเนื้อยาย หยายเป็นแถว (ลุ่มดอนไข่)
บ่ได้หยุม  เป็นย้อนยาย  ผิดมันแกว (ต้องแล่ง)
งงเป็นแถว ผิดแบบไหน ไขความดู  (อีเกียแดง)

ไหปลาร้า ไหหมักปลา ไหปลาแดก (ไผกะซ่าง)
ลายแปลกแปลก มีให้เลือก หลากสีสัน  (อีเกียแดง)
ไปฮอดไส ยังวกมา หาไหกัน (ลุ่มดอนไข่)
คันจั่งซั้น หนีจากไห ไปไสดี..  (อีเกียแดง)  

หนีจากไห ซวนกันไป หาขัวหอย (ลุ่มดอนไข่
คงอร่อย แสนเข้าท่า น่าสุขสม  {อีเกียแดง}
หอยอีหยัง หม่นอ๊อกรอก เกียกขี้ตม    (บ่าวหน่อ)
เอ่อ..หอยขม  หรือหอยจูบ นั่นไงเอย..  {อีเกียแดง}

หนีจากหอย ออกจากป่า ไปหากบ  (บ่าวหน่อ)  
ร้องอ๊บอ๊บ  เสียงดัง นั่งอยู่ไหน. (อีเกียแดง)  
แหมบฮิมห้วย ฮ่วย...ฮั่นกบ โตบักใหญ่ (ลุ่มดอนไข่)
โดดเข้าใส่ ที่ไหนได้ ม่ายช่ายเล๊ยย.. (อีเกียแดง)

เสียงเยาะเย้ย หัวเราะลั่น ดังจากกบ {อีเกียแดง}
ที่นั่งหลบ อยู่กอหญ้า ข้างหน้าฉัน  {อีเกียแดง}
บักผีบ้า ตาบ่มืน ฮึได๋กั๋น.. {อีเกียแดง}
ในมือนั้น มันคืองู ชูให้ดู  (บ่าวน้อย)

จะเป็นกบ หรือว่างู กะซางเถาะ (บ่าวหน่อ)
คือสิเหมาะ ขั่นงูนั้น เป็นงูสิง (ลุ่มดอนไข่)
อ๊ะ..แขนสั่น ขาก็สั่น ใจประวิง
เจอของจริง สิงดง เป็นลมเลย (ป้าหน่อย)

โอ้ละเหย ลอยมา กาคาบหนี.. (อีเกียแดง)
เพราะอย่างนี้ จึงไม่มี ที่ประจำ (จารย์ใหญ่)
งึดคนเด้ แต่งมาได้ สระอำ
สุดชอกช้ำ คนเฮา เอาไงดี  (บ่าวหน่อ)

หนีเข้าป่า มาอยู่ดง คงหายซ้ำ (จารย์ใหญ่)
ถึงผิวคล้ำ แต่ขาวด้วย จิตผ่องศรี (บ่าวหน่อ)
วรรคต่อไป โปรดลงท้าย ด้วยสระอี (บ่าวหน่อ)
ยากเต็มที คนจะต่อ รอคอยดู (ผู้ข้าเอง)

สระอี  หลายอีหลี  สมัยนี้ (โต่งโล่ง)
มาทั้งที คนผีบ้า เล่นเอางง  (ป้าหน่อย)    
แม่นสิหลาย  ชายที่แก่  ได้แต่ปลง (ต่องอ่อง)
ลอยโอ่งลง เป็นตางึด ฟึดจริงเชียว

กลอนต่อไป ให้ลงท้าย เด้อสระอำ  (บ่าวหน่อ)
กินปิ้งหม่ำ ตำหมากหุ่ง กับข้าวเหนียว (ลุ่มดอนไข่)
จกหมกหม่ำ คำข้าวจ้ำ นำคำเดียว (บ่าวหน่อ)
ยกเพียวเพียว ไฮ่ลงท้อง ก่อนแล้วกัน  (อีเกียแดง)

โอ้สวรรค์ แห่งบ้านนา ช่างผาสุข  (อีเกียแดง)
แสนสนุก สุขสบาย ไม่วายวุ่น (ลุ่มดอนไข่)
ประเพณี สิบสองเดือน ล้วนงานบุญ (ลุ่มดอนไข่)
คือต้นทุน เสริมสร้าง คุณความดี..(อีเกียแดง)

ทุกถิ่นที่ วัฒนธรรม น่าจำจด  (อีเกียแดง)

 
 
สาธุการบทความนี้ : 167 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  22 พ.ค. 2554 เวลา 14:23:25  
    MySite  offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  ป้าหน่อย    คห.ที่245)  
  เซียน

ภูมิลำเนา : อุบลราชธานี
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 05 ธ.ค. 2552
รวมโพสต์ : 2,169
ให้สาธุการ : 3,415
รับสาธุการ : 4,649,710
รวม: 4,653,125 สาธุการ
 
คุณรุทธิ์  อีเกียแดง:]แหม่นผู่ได๋ มาเฮ็ดให้ แอวยายเจ็บ (ลุ่มดอนไข่)
ไผเอาเล็บ หยุมเนื้อยาย หยายเป็นแถว (ลุ่มดอนไข่)
บ่ได้หยุม  เป็นย้อนยาย  ผิดมันแกว (ต้องแล่ง)
งงเป็นแถว ผิดแบบไหน ไขความดู  (อีเกียแดง)

ไหปลาร้า ไหหมักปลา ไหปลาแดก (ไผกะซ่าง)
ลายแปลกแปลก มีให้เลือก หลากสีสัน  (อีเกียแดง)
ไปฮอดไส ยังวกมา หาไหกัน (ลุ่มดอนไข่)
คันจั่งซั้น หนีจากไห ไปไสดี..  (อีเกียแดง)  

หนีจากไห ซวนกันไป หาขัวหอย (ลุ่มดอนไข่
คงอร่อย แสนเข้าท่า น่าสุขสม  {อีเกียแดง}
หอยอีหยัง หม่นอ๊อกรอก เกียกขี้ตม    (บ่าวหน่อ)
เอ่อ..หอยขม  หรือหอยจูบ นั่นไงเอย..  {อีเกียแดง}

หนีจากหอย ออกจากป่า ไปหากบ  (บ่าวหน่อ)  
ร้องอ๊บอ๊บ  เสียงดัง นั่งอยู่ไหน. (อีเกียแดง)  
แหมบฮิมห้วย ฮ่วย...ฮั่นกบ โตบักใหญ่ (ลุ่มดอนไข่)
โดดเข้าใส่ ที่ไหนได้ ม่ายช่ายเล๊ยย.. (อีเกียแดง)

เสียงเยาะเย้ย หัวเราะลั่น ดังจากกบ {อีเกียแดง}
ที่นั่งหลบ อยู่กอหญ้า ข้างหน้าฉัน  {อีเกียแดง}
บักผีบ้า ตาบ่มืน ฮึได๋กั๋น.. {อีเกียแดง}
ในมือนั้น มันคืองู ชูให้ดู  (บ่าวน้อย)

จะเป็นกบ หรือว่างู กะซางเถาะ (บ่าวหน่อ)
คือสิเหมาะ ขั่นงูนั้น เป็นงูสิง (ลุ่มดอนไข่)
อ๊ะ..แขนสั่น ขาก็สั่น ใจประวิง
เจอของจริง สิงดง เป็นลมเลย (ป้าหน่อย)

โอ้ละเหย ลอยมา กาคาบหนี.. (อีเกียแดง)
เพราะอย่างนี้ จึงไม่มี ที่ประจำ (จารย์ใหญ่)
งึดคนเด้ แต่งมาได้ สระอำ
สุดชอกช้ำ คนเฮา เอาไงดี  (บ่าวหน่อ)

หนีเข้าป่า มาอยู่ดง คงหายซ้ำ (จารย์ใหญ่)
ถึงผิวคล้ำ แต่ขาวด้วย จิตผ่องศรี (บ่าวหน่อ)
วรรคต่อไป โปรดลงท้าย ด้วยสระอี (บ่าวหน่อ)
ยากเต็มที คนจะต่อ รอคอยดู (ผู้ข้าเอง)

สระอี  หลายอีหลี  สมัยนี้ (โต่งโล่ง)
มาทั้งที คนผีบ้า เล่นเอางง  (ป้าหน่อย)    
แม่นสิหลาย  ชายที่แก่  ได้แต่ปลง (ต่องอ่อง)
ลอยโอ่งลง เป็นตางึด ฟึดจริงเชียว

กลอนต่อไป ให้ลงท้าย เด้อสระอำ  (บ่าวหน่อ)
กินปิ้งหม่ำ ตำหมากหุ่ง กับข้าวเหนียว (ลุ่มดอนไข่)
จกหมกหม่ำ คำข้าวจ้ำ นำคำเดียว (บ่าวหน่อ)
ยกเพียวเพียว ไฮ่ลงท้อง ก่อนแล้วกัน  (อีเกียแดง)

โอ้สวรรค์ แห่งบ้านนา ช่างผาสุข  (อีเกียแดง)
แสนสนุก สุขสบาย ไม่วายวุ่น (ลุ่มดอนไข่)
ประเพณี สิบสองเดือน ล้วนงานบุญ (ลุ่มดอนไข่)
คือต้นทุน เสริมสร้าง คุณความดี..(อีเกียแดง)

ทุกถิ่นที่ วัฒนธรรม น่าจำจด  (อีเกียแดง)
ล้วนงามงด ประเพณี ไม่มีหมอง (ป้าหน่อย)

 
 
สาธุการบทความนี้ : 246 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  22 พ.ค. 2554 เวลา 14:49:01  
      offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  อีเกียแดง {แห่งรัตติกาล}    คห.ที่246)  
  อนุเซียนผู้อมตะ

ภูมิลำเนา : บุรีรัมย์ @ขอนแก่น
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 07 เม.ย. 2552
รวมโพสต์ : 5,431
ให้สาธุการ : 4,145
รับสาธุการ : 11,376,150
รวม: 11,380,295 สาธุการ
 
แหม่นผู่ได๋ มาเฮ็ดให้ แอวยายเจ็บ (ลุ่มดอนไข่)
ไผเอาเล็บ หยุมเนื้อยาย หยายเป็นแถว (ลุ่มดอนไข่)
บ่ได้หยุม  เป็นย้อนยาย  ผิดมันแกว (ต้องแล่ง)
งงเป็นแถว ผิดแบบไหน ไขความดู  (อีเกียแดง)

ไหปลาร้า ไหหมักปลา ไหปลาแดก (ไผกะซ่าง)
ลายแปลกแปลก มีให้เลือก หลากสีสัน  (อีเกียแดง)
ไปฮอดไส ยังวกมา หาไหกัน (ลุ่มดอนไข่)
คันจั่งซั้น หนีจากไห ไปไสดี..  (อีเกียแดง)  

หนีจากไห ซวนกันไป หาขัวหอย (ลุ่มดอนไข่
คงอร่อย แสนเข้าท่า น่าสุขสม  {อีเกียแดง}
หอยอีหยัง หม่นอ๊อกรอก เกียกขี้ตม    (บ่าวหน่อ)
เอ่อ..หอยขม  หรือหอยจูบ นั่นไงเอย..  {อีเกียแดง}

หนีจากหอย ออกจากป่า ไปหากบ  (บ่าวหน่อ)  
ร้องอ๊บอ๊บ  เสียงดัง นั่งอยู่ไหน. (อีเกียแดง)  
แหมบฮิมห้วย ฮ่วย...ฮั่นกบ โตบักใหญ่ (ลุ่มดอนไข่)
โดดเข้าใส่ ที่ไหนได้ ม่ายช่ายเล๊ยย.. (อีเกียแดง)

เสียงเยาะเย้ย หัวเราะลั่น ดังจากกบ {อีเกียแดง}
ที่นั่งหลบ อยู่กอหญ้า ข้างหน้าฉัน  {อีเกียแดง}
บักผีบ้า ตาบ่มืน ฮึได๋กั๋น.. {อีเกียแดง}
ในมือนั้น มันคืองู ชูให้ดู  (บ่าวน้อย)

จะเป็นกบ หรือว่างู กะซางเถาะ (บ่าวหน่อ)
คือสิเหมาะ ขั่นงูนั้น เป็นงูสิง (ลุ่มดอนไข่)
อ๊ะ..แขนสั่น ขาก็สั่น ใจประวิง
เจอของจริง สิงดง เป็นลมเลย (ป้าหน่อย)

โอ้ละเหย ลอยมา กาคาบหนี.. (อีเกียแดง)
เพราะอย่างนี้ จึงไม่มี ที่ประจำ (จารย์ใหญ่)
งึดคนเด้ แต่งมาได้ สระอำ
สุดชอกช้ำ คนเฮา เอาไงดี  (บ่าวหน่อ)

หนีเข้าป่า มาอยู่ดง คงหายซ้ำ (จารย์ใหญ่)
ถึงผิวคล้ำ แต่ขาวด้วย จิตผ่องศรี (บ่าวหน่อ)
วรรคต่อไป โปรดลงท้าย ด้วยสระอี (บ่าวหน่อ)
ยากเต็มที คนจะต่อ รอคอยดู (ผู้ข้าเอง)

สระอี  หลายอีหลี  สมัยนี้ (โต่งโล่ง)
มาทั้งที คนผีบ้า เล่นเอางง  (ป้าหน่อย)    
แม่นสิหลาย  ชายที่แก่  ได้แต่ปลง (ต่องอ่อง)
ลอยโอ่งลง เป็นตางึด ฟึดจริงเชียว

กลอนต่อไป ให้ลงท้าย เด้อสระอำ  (บ่าวหน่อ)
กินปิ้งหม่ำ ตำหมากหุ่ง กับข้าวเหนียว (ลุ่มดอนไข่)
จกหมกหม่ำ คำข้าวจ้ำ นำคำเดียว (บ่าวหน่อ)
ยกเพียวเพียว ไฮ่ลงท้อง ก่อนแล้วกัน  (อีเกียแดง)

โอ้สวรรค์ แห่งบ้านนา ช่างผาสุข  (อีเกียแดง)
แสนสนุก สุขสบาย ไม่วายวุ่น (ลุ่มดอนไข่)
ประเพณี สิบสองเดือน ล้วนงานบุญ (ลุ่มดอนไข่)
คือต้นทุน เสริมสร้าง คุณความดี..(อีเกียแดง)

ทุกถิ่นที่ วัฒนธรรม น่าจำจด  (อีเกียแดง)
ล้วนงามงด ประเพณี ไม่มีหมอง (ป้าหน่อย)
ช่วยสืบสาน รักษาไว้ ตามครรลอง (อีเกียแดง)

 
 
สาธุการบทความนี้ : 142 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  22 พ.ค. 2554 เวลา 15:24:53  
    MySite  offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  ลุ่มดอนไข่    คห.ที่247)  
  อนุเซียน

ภูมิลำเนา : บึงกาฬ - หนองคาย
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 15 มิ.ย. 2553
รวมโพสต์ : 1,601
ให้สาธุการ : 2,855
รับสาธุการ : 3,783,380
รวม: 3,786,235 สาธุการ
 
แหม่นผู่ได๋ มาเฮ็ดให้ แอวยายเจ็บ (ลุ่มดอนไข่)
ไผเอาเล็บ หยุมเนื้อยาย หยายเป็นแถว (ลุ่มดอนไข่)
บ่ได้หยุม  เป็นย้อนยาย  ผิดมันแกว (ต้องแล่ง)
งงเป็นแถว ผิดแบบไหน ไขความดู  (อีเกียแดง)

ไหปลาร้า ไหหมักปลา ไหปลาแดก (ไผกะซ่าง)
ลายแปลกแปลก มีให้เลือก หลากสีสัน  (อีเกียแดง)
ไปฮอดไส ยังวกมา หาไหกัน (ลุ่มดอนไข่)
คันจั่งซั้น หนีจากไห ไปไสดี..  (อีเกียแดง)  

หนีจากไห ซวนกันไป หาขัวหอย (ลุ่มดอนไข่
คงอร่อย แสนเข้าท่า น่าสุขสม  {อีเกียแดง}
หอยอีหยัง หม่นอ๊อกรอก เกียกขี้ตม    (บ่าวหน่อ)
เอ่อ..หอยขม  หรือหอยจูบ นั่นไงเอย..  {อีเกียแดง}

หนีจากหอย ออกจากป่า ไปหากบ  (บ่าวหน่อ)  
ร้องอ๊บอ๊บ  เสียงดัง นั่งอยู่ไหน. (อีเกียแดง)  
แหมบฮิมห้วย ฮ่วย...ฮั่นกบ โตบักใหญ่ (ลุ่มดอนไข่)
โดดเข้าใส่ ที่ไหนได้ ม่ายช่ายเล๊ยย.. (อีเกียแดง)

เสียงเยาะเย้ย หัวเราะลั่น ดังจากกบ {อีเกียแดง}
ที่นั่งหลบ อยู่กอหญ้า ข้างหน้าฉัน  {อีเกียแดง}
บักผีบ้า ตาบ่มืน ฮึได๋กั๋น.. {อีเกียแดง}
ในมือนั้น มันคืองู ชูให้ดู  (บ่าวน้อย)

จะเป็นกบ หรือว่างู กะซางเถาะ (บ่าวหน่อ)
คือสิเหมาะ ขั่นงูนั้น เป็นงูสิง (ลุ่มดอนไข่)
อ๊ะ..แขนสั่น ขาก็สั่น ใจประวิง
เจอของจริง สิงดง เป็นลมเลย (ป้าหน่อย)

โอ้ละเหย ลอยมา กาคาบหนี.. (อีเกียแดง)
เพราะอย่างนี้ จึงไม่มี ที่ประจำ (จารย์ใหญ่)
งึดคนเด้ แต่งมาได้ สระอำ
สุดชอกช้ำ คนเฮา เอาไงดี  (บ่าวหน่อ)

หนีเข้าป่า มาอยู่ดง คงหายซ้ำ (จารย์ใหญ่)
ถึงผิวคล้ำ แต่ขาวด้วย จิตผ่องศรี (บ่าวหน่อ)
วรรคต่อไป โปรดลงท้าย ด้วยสระอี (บ่าวหน่อ)
ยากเต็มที คนจะต่อ รอคอยดู (ผู้ข้าเอง)

สระอี  หลายอีหลี  สมัยนี้ (โต่งโล่ง)
มาทั้งที คนผีบ้า เล่นเอางง  (ป้าหน่อย)    
แม่นสิหลาย  ชายที่แก่  ได้แต่ปลง (ต่องอ่อง)
ลอยโอ่งลง เป็นตางึด ฟึดจริงเชียว

กลอนต่อไป ให้ลงท้าย เด้อสระอำ  (บ่าวหน่อ)
กินปิ้งหม่ำ ตำหมากหุ่ง กับข้าวเหนียว (ลุ่มดอนไข่)
จกหมกหม่ำ คำข้าวจ้ำ นำคำเดียว (บ่าวหน่อ)
ยกเพียวเพียว ไฮ่ลงท้อง ก่อนแล้วกัน  (อีเกียแดง)

โอ้สวรรค์ แห่งบ้านนา ช่างผาสุข  (อีเกียแดง)
แสนสนุก สุขสบาย ไม่วายวุ่น (ลุ่มดอนไข่)
ประเพณี สิบสองเดือน ล้วนงานบุญ (ลุ่มดอนไข่)
คือต้นทุน เสริมสร้าง คุณความดี..(อีเกียแดง)

ทุกถิ่นที่ วัฒนธรรม น่าจำจด  (อีเกียแดง)
ล้วนงามงด ประเพณี ไม่มีหมอง (ป้าหน่อย)
ช่วยสืบสาน รักษาไว้ ตามครรลอง (อีเกียแดง)
คนแซ่ซ้อง ดูเพลิดเพลิน จำเริญใจ (ลุ่มดอนไข่)

 
 
สาธุการบทความนี้ : 171 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  22 พ.ค. 2554 เวลา 20:51:43  
    MySite  offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  ปราร้านอกไห   ตอบเต็มรูปแบบ || Quick Reply  
  หน้า: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57

   

Creative Commons License
เทศกาลงานไหม ประเพณีผูกเสี่ยว และงานกาชาด จังหวัดขอนแก่น 2553 --- วิถีชีวิตชาวอีสาน (ปลาร้านอกไห --- อีสานจุฬาฯ)