ผญา คติสอนใจประจำวันที่ 20 พฤษภาคม 2567:: อ่านผญา 
เก้าสิฆ่าสิบสิฆ่า ให้เอาแก่นคะยูงตี อย่าได้เอาบาลีต่อยตีตางค้อน แปลว่า จะฆ่าเก้าครั้งสิบครั้งก็ไม่ว่า ขอให้ใช้ไม้พะยูงตี ขออย่าได้เอาปัญญาความรู้มาตีแทนไม้ค้อน หมายถึง ไม่ควรใช้ปัญญาความรู้ของตน เอาเปรียบคนอื่น


  ล็อกอินเข้าระบบ  
ชื่อ ::
รหัสผ่าน::
*จำสถานะ
 
  วิถีชีวิตชาวอีสาน  
       ดินแดนอีสาน มีวัฒนธรรม ประเพณี เฉพาะตน มีวิถีชีวิตความเป็นอยู่ ที่เรียบง่าย ท่ามกลางความแร้นแค้น ชาวอีสาน มีความเป็นอยู่เช่นไร ใช้ชีวิตอยู่เช่นไร สร้างศิลปะ วัฒนธรรม ประเพณีเช่นไรขึ้นมา

     แต่ละจังหวัด แต่ละสถานที่ อาจมีวิถีชิวิต ความเป็นอยู่ ที่แตกต่าง ตามลักษณะพื้นที่ หรือธรรมชาิติที่มีอยู่ แต่อย่างไรก็ตาม ทั้งหมด ล้วนคือวิถีชิวิตแห่งชาวอีสาน

     เชิญทุกๆท่าน ร่วมเขียนบทความ เรื่องสั้น เล่าวิถีชิวิต ความเป็นอยู่แห่งชาวอีสาน ได้แล้วครับ...



กระทู้ธรรมดา... มีข้อความโพสต์ใหม่

  หน้า: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 ตอบกระทู้  
  โพสต์โดย   เทศกาลงานไหม ประเพณีผูกเสี่ยว และงานกาชาด จังหวัดขอนแก่น 2553  
  บ่าวน้อย    คห.ที่167)  
  สุดยอดฝีมือ

ภูมิลำเนา : นครพนม
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 01 ก.ค. 2553
รวมโพสต์ : 437
ให้สาธุการ : 285
รับสาธุการ : 456,020
รวม: 456,305 สาธุการ

 
อันไหนี้ มีค่า  กว่าไหผี  ( ปิ่นลม)
คือไหคำ ชั้นดี มิสงสัย (บ่าวหน่อ)
เป็นไหคำ ร้อยล้าน หรืออย่างไร(อีเกียแดง)
หรือข้างใน มีเบ้าคำ อันสำคัญ (ต้องแล่ง)

อันว่าไห มีไว้ใส่ สำมะปิ ( ปิ่นลม )
ลองใช้ซิ ท่านจะได้ หายสงสัย (ลุ่มดอนไข่)
ใช้ทุกวัน ต้องควักล้วง อยู่ร่ำไป (อีเกียแดง)
เมื่อเลิกใช้ ล้างเสร็จ  เช็ดให้ดี   (ต้องแล่ง)

ทุกวันนี้ ใครบางคน ชอบเฝ้าไห    (อีเกียแดง)
คงหมายถึง จารย์ใหญ่ ท่านฤาษี
วรรคต่อไปให้ลงท้าย  ด้วยสระ "อี"    (ปิ่นลม)
ด้วยกลอนนี้ ทนไม่ได้ ต้องโผล่มา (จารย์ใหญ่)

เรื่องไหนี้ ตัวข้อย เชี่ยวชาญนัก    (บ่าวหน่อ)
ด้วยรู้จัก ใช้แต่เล็ก จนเติบใหญ่  (ลุ่มดอนไข่)
ไม่มีไห ใร้ปลาร้า น่าเศร้าใจ (จารย์ใหญ่)
เป็นเรื่องใหญ่ คนอีสาน บ้านของเฮา (บ่าวหน่อ)

เอามันไปเผา  เอามันไปเผา  เอามันไปเผา (ปิ่นลม)
เอาลงเตา เผาปั้น  เป็นไห , หม้อ (ปิ่นลม)
มีข้าวหวาน ยัดลงไป ให้เฝ้ารอ  (จารย์ใหญ่)
ไม่นานก็ ได้ปั้นน้ำ สำราญกัน (สาวส่าฯ ขอแจมนำแน่)

อดีตกาล ไหนี้ เป็นไหผี    (บ่าวหน่อ)
คนมั่งมี ใส่ทรัพย์สิน ฝังดินไว้   (ลุ่มดอนไข่)
วันนี้เปลี่ยน ข้าวหวานใส ใส่ลงไป (จารย์ใหญ่)
ปิดปากไว้ ซ่อนให้ดี ที่ลับตา  (ลุ่มดอนไข่)

อนิจจา  ข้าวหวานข้า  ออกรสเปรี๊ยว (ต้องแล่ง)
อีกนิดเีดียว คงบูดเน่า ไม่เข้าท่า  (จารย์ใหญ่)
เพราะมีคน หลอย "ปั้นขี้"   ก่อนเวลา  
ยังไม่ผ่าน้ำเลย    ย่องมาซิม          (ปิ่นลม)  
  

ยกไหริน สายตาจ้อง พ้องสงสัย  (อีเกียแดง)
มีอะไร ปนออกมา น่าฉงน  (ลุ่มดอนไข่)
บวกกับกลิ่น ที่คละคลุ้ง แสนพิกล  (อีเกียแดง)  
ผมอีกคน คงไม่กิน มันเน่าเอย  (จารย์ใหญ่)

ขอเอื้อนเอ่ย เผยกลอนเล่า เรื่องข้าวหวาน
เป็นตำนาน  พันผูก  ช่างสุขสม  
ฝีมือของ  ท่านปีโป้ บ่าวปิ่นลม
คนชื่นชม  คือจารย์ใหญ่  เทียวไปชิม .......  (จารย์ใหญ่ - ต้องแล่ง- ..)


จารย์ ฯ ท่านมาปรึกษา เรื่อง ฤาษี  
ไม่ได้มีเจตนา  เรื่องข้าวหวาน  
แวะมาคุย       ประสาคนศีลทาน  
อันข้าวหวาน   ส่วนประกอบ โดยชอบกัน ( ปิ่นลม )

ทั้งไหนั้น ไหนี้ มีที่มา
ใส่ปลาร้า หมักสาโท  โอ้สวรรค์ (จารย์ใหญ่)
เก็บหน่อไม้ ใส่น้ำปลา สารพัน  (ลุ่มดอนไข่)
เป็นฉันใด  ก็ฉันนั้น  หรือฉันเพล     (ต้องแล่ง)

ท่านฤาษี จารย์ใหญ่ ไม่ฉันเช้า (บ่าวหน่อ)
แต่ฉันข้าว ที่กรองกลั่น จนน้ำใส (อีเกียแดง)
ฉันทุกวัน ฉันทุกมื้อ อยู่ร่ำไป    (อีเกียแดง)

สุขหรือไร ใครไม่รู้ คู่น้ำเมา       (จารย์น้อย)

ไหที่เก่า มีคุณค่า น่าจำจด    (อีเกียแดง)
ลายงามงด มีคุณค่า น่าสะสม (ลุ่มดอนไข่)  
ของดีดี ใครได้เห็น ต้องชื่นชม    (อีเกียแดง)
ซุกไหล้ม ไยไม่แตก แปลกจริงจริง (บ่าวหน่อ)

หรืออาจเป็น  ไหหิน  เช่นถิ่นลาว   (ต้องแล่ง)
มีผู้สาว นอนกอดไห ก่อไฟผิง (บ่าวหน่อ)
เหลือบยุงกัด ทากบืนไต่ ไม่ติงคีง
แม้โสติง เดินผ่าน ไม่ย้านเลย (มังกรเดียวดาย)

เคยได้ยิน คำกล่าว เขาเล่าไว้
ว่ามีไห สัญจร เดินร่อนเร่  (จารย์น้อย)

หลวงพระบาง  ผ่านเวียงจันทน์  ยันปากเซ (แต้งล่อง)
อย่าไขว้เขว คิดว่าถิ่น แดนภูเวียง  (อีเกียแดง)

ได้ยินเสียง เจรจา ช่างน่ารัก (อีเกียแดง)
โอ้งามนัก สาวฝั่งเวียง อยากเคียงขวัญ   (อีเกียดำ)  

เธออุ้มไห ปลาแดก แบกทั้งวัน (มังกาย)
เดินเฉิดฉัน ส่งสายตา หาอีเกีย (มังกาย)

เคยเห็นไห  ลายมังกือ  ถือลูกแก้ว (แต้งล่อง)
นั่งกินแห้ว หย่ำก๊วดก๊วด นวดหัวเสือ (บ่าวหน่อ)
ขนตางอน หงอนสีฟ้า ตาสีเนื้อ (ลุ่มดอนไข่)
ก่อนจะเชื่อ โปรดใช้จิต คิดไตร่ตรอง  (ลุ่มดอนไข่)

ไหมังกรฯ เคยได้ยิน จากถิ่นเหนือ
ว่ามีเชื้อ เปล่งแสงได้ คล้ายถ่านหิน  (อีเกียแดง)
แถวก้นบ่อ เมืองอุบล  เห็นจนซิน  (หนุ่มมหาน้อย)

ใส่ทรัพย์สิน ในไห ไว้บูชา (บ่าวหน่อ)

อยากรู้ว่า ไหทางใต้ ใช้ทำไหร๊ (อีเกียแดง)
หากท่านใด ที่รับรู้ อย่าอยู่เฉย (ลุ่มดอนไข่)
ไหทางใต้ เอาไว้ใส่ กุ้งเคย     ( ปิ่นลม)
กลิ่นไม่เหย ออกจากไห ได้อารมณ์ (บ่าวหน่อ)

เขาต้องบ่ม ไว้กี่วัน จึงฉันได้  (อีเกียแดง)
อันนี้ไม่ รู้แจ้ง แถลงไข ( ปิ่นลม)
แล้วมีใคร รู้บ้าง ขอบอกไป(ลุ่มดอนไข่)
ออกนอกไห ถามจีกหลีก จอกหลอกแท้   (ปิ่นลม)  

ชมรมเรา มีเซียนกลอน มากมายนัก (บ่าวหน่อ)
มีเพื่อนรัก มีพี่น้อง ลองเข้ามา        (จารย์น้อย)
ภาษาอีสาน บ้านเกิดเรา ร่วมสนทนา(ลุ่มดอนไข่)
ตายหละหวา นี่มันกลอน อะไรกัน (บ่าวหน่อ)

มีทั้งคน  มักเมา  และมักมันส์ (ปิ่นลม)
อยู่นำกัน เบ็ดเสร็จ ผสมผสาน (อีเกียแดง)
เบิ่งมุ่นเอ้เล้ บ่อจั๊กนั่ง ฮึจั๊กคลาน (ป้าหน่อย)  
บ่าวขี้คร้าน ชอบนอนเว็น ก็ยังมี  ( อีเกียแดง)

วันนี้ว่า จะไป หาแม่ค้า (บ่าวหน่อ)
ฝากด้วยหนา ฝากความรัก ให้ยาหยี  ( อีเกียแดง)  
จะไปซื้อ เหล้าขาวซัก ซาวดีกรี (บ่่าวหน่อ)
ถ้าหากมีลาบงัว  ฝากเอามา(ปิ่นลม)

เปิดคอมมา จักแม่นสิ เล่นอีหยัง (บ่าวหน่อ)
ฟังทางนี้ มีเท็กซัส จัดให้เล่น (บ่าวน้อย)
มีกติกา ว่าอย่างไร แจงชัดเจน(ลุ่มดอนไข่)

ไม่เคยเห็น  เหมียนกัน  ฉันกะดาย  (ต้องแล่ง)  

เชิญอ้ายซาย นามต้องแล่ง แยงเฟคบุ๊ค
สาวสวยสุด อยู่ทางนั้น ช่างมากหลาย
(บ่าวส่ำน้อยคอยรัก)
เทิงย่างหนี เทิงย่างเลาะ เทิงย่างกลาย (อีเกียแดง)

ฮ่วยตาลาย ขอยาดม ให้ผมแหน่ (ลุ่มดอนไข่)

ขอยาดม เอาไป ไว้เฮ็ดหยัง  [บ่าวหน่อ]
ไว้ยัดดัง  ยามวิงเวียน  อาเจียนไหล [ต้องแล่ง]
ยามปวดหัว ตัวร้อน หรืออ่อนใจ [อีเกียแดง]
ติดตัวไว้ ได้พึ่งพา ยาสามัญ (ลุ่มดอนไข่)

พูดเรื่องไห จนปวดหัว ทั้งตัวร้อน (ผู้มาใหม่)  
ฟันผุกร่อน ขนคิ้วร่วง ขนตาหาย  (อีเกียแดง)  
กินไม่ได้ นอนไม่หลับ ตับไตวาย  (ลุ่มดอนไข่)
อุ๊ย.ต๊ายตาย ตายแน่แน่ แย่จริงจริง  (อีเกียแดง)


ชะเอยอิง....เลียดดัง..ถั่งออกมา ( ปิ่นลม )
เหมือนกับว่า น้ำพุร้อน ทะลักไหล  (อีเกียแดง)
มีคนงาม ตามห้ามเลือด คือสิไค (ลุ่มดอนไข่)
แม่นสิไหล เหมิดโต กะซางมัน  (อีเกียแดง)

อันพวกท่าน เขียนกลอน ออนซอนหลาย (บ่าวน้อย)

 
 
สาธุการบทความนี้ : 211 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  04 พ.ค. 2554 เวลา 21:09:22  
      offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  ลุ่มดอนไข่    คห.ที่168)  
  อนุเซียน

ภูมิลำเนา : บึงกาฬ - หนองคาย
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 15 มิ.ย. 2553
รวมโพสต์ : 1,601
ให้สาธุการ : 2,855
รับสาธุการ : 3,783,390
รวม: 3,786,245 สาธุการ

 
อันไหนี้ มีค่า  กว่าไหผี  ( ปิ่นลม)
คือไหคำ ชั้นดี มิสงสัย (บ่าวหน่อ)
เป็นไหคำ ร้อยล้าน หรืออย่างไร(อีเกียแดง)
หรือข้างใน มีเบ้าคำ อันสำคัญ (ต้องแล่ง)

อันว่าไห มีไว้ใส่ สำมะปิ ( ปิ่นลม )
ลองใช้ซิ ท่านจะได้ หายสงสัย (ลุ่มดอนไข่)
ใช้ทุกวัน ต้องควักล้วง อยู่ร่ำไป (อีเกียแดง)
เมื่อเลิกใช้ ล้างเสร็จ  เช็ดให้ดี   (ต้องแล่ง)

ทุกวันนี้ ใครบางคน ชอบเฝ้าไห    (อีเกียแดง)
คงหมายถึง จารย์ใหญ่ ท่านฤาษี
วรรคต่อไปให้ลงท้าย  ด้วยสระ "อี"    (ปิ่นลม)
ด้วยกลอนนี้ ทนไม่ได้ ต้องโผล่มา (จารย์ใหญ่)

เรื่องไหนี้ ตัวข้อย เชี่ยวชาญนัก    (บ่าวหน่อ)
ด้วยรู้จัก ใช้แต่เล็ก จนเติบใหญ่  (ลุ่มดอนไข่)
ไม่มีไห ใร้ปลาร้า น่าเศร้าใจ (จารย์ใหญ่)
เป็นเรื่องใหญ่ คนอีสาน บ้านของเฮา (บ่าวหน่อ)

เอามันไปเผา  เอามันไปเผา  เอามันไปเผา (ปิ่นลม)
เอาลงเตา เผาปั้น  เป็นไห , หม้อ (ปิ่นลม)
มีข้าวหวาน ยัดลงไป ให้เฝ้ารอ  (จารย์ใหญ่)
ไม่นานก็ ได้ปั้นน้ำ สำราญกัน (สาวส่าฯ ขอแจมนำแน่)

อดีตกาล ไหนี้ เป็นไหผี    (บ่าวหน่อ)
คนมั่งมี ใส่ทรัพย์สิน ฝังดินไว้   (ลุ่มดอนไข่)
วันนี้เปลี่ยน ข้าวหวานใส ใส่ลงไป (จารย์ใหญ่)
ปิดปากไว้ ซ่อนให้ดี ที่ลับตา  (ลุ่มดอนไข่)

อนิจจา  ข้าวหวานข้า  ออกรสเปรี๊ยว (ต้องแล่ง)
อีกนิดเีดียว คงบูดเน่า ไม่เข้าท่า  (จารย์ใหญ่)
เพราะมีคน หลอย "ปั้นขี้"   ก่อนเวลา  
ยังไม่ผ่าน้ำเลย    ย่องมาซิม          (ปิ่นลม)  
  

ยกไหริน สายตาจ้อง พ้องสงสัย  (อีเกียแดง)
มีอะไร ปนออกมา น่าฉงน  (ลุ่มดอนไข่)
บวกกับกลิ่น ที่คละคลุ้ง แสนพิกล  (อีเกียแดง)  
ผมอีกคน คงไม่กิน มันเน่าเอย  (จารย์ใหญ่)

ขอเอื้อนเอ่ย เผยกลอนเล่า เรื่องข้าวหวาน
เป็นตำนาน  พันผูก  ช่างสุขสม  
ฝีมือของ  ท่านปีโป้ บ่าวปิ่นลม
คนชื่นชม  คือจารย์ใหญ่  เทียวไปชิม .......  (จารย์ใหญ่ - ต้องแล่ง- ..)


จารย์ ฯ ท่านมาปรึกษา เรื่อง ฤาษี  
ไม่ได้มีเจตนา  เรื่องข้าวหวาน  
แวะมาคุย       ประสาคนศีลทาน  
อันข้าวหวาน   ส่วนประกอบ โดยชอบกัน ( ปิ่นลม )

ทั้งไหนั้น ไหนี้ มีที่มา
ใส่ปลาร้า หมักสาโท  โอ้สวรรค์ (จารย์ใหญ่)
เก็บหน่อไม้ ใส่น้ำปลา สารพัน  (ลุ่มดอนไข่)
เป็นฉันใด  ก็ฉันนั้น  หรือฉันเพล     (ต้องแล่ง)

ท่านฤาษี จารย์ใหญ่ ไม่ฉันเช้า (บ่าวหน่อ)
แต่ฉันข้าว ที่กรองกลั่น จนน้ำใส (อีเกียแดง)
ฉันทุกวัน ฉันทุกมื้อ อยู่ร่ำไป    (อีเกียแดง)

สุขหรือไร ใครไม่รู้ คู่น้ำเมา       (จารย์น้อย)

ไหที่เก่า มีคุณค่า น่าจำจด    (อีเกียแดง)
ลายงามงด มีคุณค่า น่าสะสม (ลุ่มดอนไข่)  
ของดีดี ใครได้เห็น ต้องชื่นชม    (อีเกียแดง)
ซุกไหล้ม ไยไม่แตก แปลกจริงจริง (บ่าวหน่อ)

หรืออาจเป็น  ไหหิน  เช่นถิ่นลาว   (ต้องแล่ง)
มีผู้สาว นอนกอดไห ก่อไฟผิง (บ่าวหน่อ)
เหลือบยุงกัด ทากบืนไต่ ไม่ติงคีง
แม้โสติง เดินผ่าน ไม่ย้านเลย (มังกรเดียวดาย)

เคยได้ยิน คำกล่าว เขาเล่าไว้
ว่ามีไห สัญจร เดินร่อนเร่  (จารย์น้อย)

หลวงพระบาง  ผ่านเวียงจันทน์  ยันปากเซ (แต้งล่อง)
อย่าไขว้เขว คิดว่าถิ่น แดนภูเวียง  (อีเกียแดง)

ได้ยินเสียง เจรจา ช่างน่ารัก (อีเกียแดง)
โอ้งามนัก สาวฝั่งเวียง อยากเคียงขวัญ   (อีเกียดำ)  

เธออุ้มไห ปลาแดก แบกทั้งวัน (มังกาย)
เดินเฉิดฉัน ส่งสายตา หาอีเกีย (มังกาย)

เคยเห็นไห  ลายมังกือ  ถือลูกแก้ว (แต้งล่อง)
นั่งกินแห้ว หย่ำก๊วดก๊วด นวดหัวเสือ (บ่าวหน่อ)
ขนตางอน หงอนสีฟ้า ตาสีเนื้อ (ลุ่มดอนไข่)
ก่อนจะเชื่อ โปรดใช้จิต คิดไตร่ตรอง  (ลุ่มดอนไข่)

ไหมังกรฯ เคยได้ยิน จากถิ่นเหนือ
ว่ามีเชื้อ เปล่งแสงได้ คล้ายถ่านหิน  (อีเกียแดง)
แถวก้นบ่อ เมืองอุบล  เห็นจนซิน  (หนุ่มมหาน้อย)

ใส่ทรัพย์สิน ในไห ไว้บูชา (บ่าวหน่อ)

อยากรู้ว่า ไหทางใต้ ใช้ทำไหร๊ (อีเกียแดง)
หากท่านใด ที่รับรู้ อย่าอยู่เฉย (ลุ่มดอนไข่)
ไหทางใต้ เอาไว้ใส่ กุ้งเคย     ( ปิ่นลม)
กลิ่นไม่เหย ออกจากไห ได้อารมณ์ (บ่าวหน่อ)

เขาต้องบ่ม ไว้กี่วัน จึงฉันได้  (อีเกียแดง)
อันนี้ไม่ รู้แจ้ง แถลงไข ( ปิ่นลม)
แล้วมีใคร รู้บ้าง ขอบอกไป(ลุ่มดอนไข่)
ออกนอกไห ถามจีกหลีก จอกหลอกแท้   (ปิ่นลม)  

ชมรมเรา มีเซียนกลอน มากมายนัก (บ่าวหน่อ)
มีเพื่อนรัก มีพี่น้อง ลองเข้ามา        (จารย์น้อย)
ภาษาอีสาน บ้านเกิดเรา ร่วมสนทนา(ลุ่มดอนไข่)
ตายหละหวา นี่มันกลอน อะไรกัน (บ่าวหน่อ)

มีทั้งคน  มักเมา  และมักมันส์ (ปิ่นลม)
อยู่นำกัน เบ็ดเสร็จ ผสมผสาน (อีเกียแดง)
เบิ่งมุ่นเอ้เล้ บ่อจั๊กนั่ง ฮึจั๊กคลาน (ป้าหน่อย)  
บ่าวขี้คร้าน ชอบนอนเว็น ก็ยังมี  ( อีเกียแดง)

วันนี้ว่า จะไป หาแม่ค้า (บ่าวหน่อ)
ฝากด้วยหนา ฝากความรัก ให้ยาหยี  ( อีเกียแดง)  
จะไปซื้อ เหล้าขาวซัก ซาวดีกรี (บ่่าวหน่อ)
ถ้าหากมีลาบงัว  ฝากเอามา(ปิ่นลม)

เปิดคอมมา จักแม่นสิ เล่นอีหยัง (บ่าวหน่อ)
ฟังทางนี้ มีเท็กซัส จัดให้เล่น (บ่าวน้อย)
มีกติกา ว่าอย่างไร แจงชัดเจน(ลุ่มดอนไข่)

ไม่เคยเห็น  เหมียนกัน  ฉันกะดาย  (ต้องแล่ง)  

เชิญอ้ายซาย นามต้องแล่ง แยงเฟคบุ๊ค
สาวสวยสุด อยู่ทางนั้น ช่างมากหลาย
(บ่าวส่ำน้อยคอยรัก)
เทิงย่างหนี เทิงย่างเลาะ เทิงย่างกลาย (อีเกียแดง)

ฮ่วยตาลาย ขอยาดม ให้ผมแหน่ (ลุ่มดอนไข่)

ขอยาดม เอาไป ไว้เฮ็ดหยัง  [บ่าวหน่อ]
ไว้ยัดดัง  ยามวิงเวียน  อาเจียนไหล [ต้องแล่ง]
ยามปวดหัว ตัวร้อน หรืออ่อนใจ [อีเกียแดง]
ติดตัวไว้ ได้พึ่งพา ยาสามัญ (ลุ่มดอนไข่)

พูดเรื่องไห จนปวดหัว ทั้งตัวร้อน (ผู้มาใหม่)  
ฟันผุกร่อน ขนคิ้วร่วง ขนตาหาย  (อีเกียแดง)  
กินไม่ได้ นอนไม่หลับ ตับไตวาย  (ลุ่มดอนไข่)
อุ๊ย.ต๊ายตาย ตายแน่แน่ แย่จริงจริง  (อีเกียแดง)


ชะเอยอิง....เลียดดัง..ถั่งออกมา ( ปิ่นลม )
เหมือนกับว่า น้ำพุร้อน ทะลักไหล  (อีเกียแดง)
มีคนงาม ตามห้ามเลือด คือสิไค (ลุ่มดอนไข่)
แม่นสิไหล เหมิดโต กะซางมัน  (อีเกียแดง)

อันพวกท่าน เขียนกลอน ออนซอนหลาย (บ่าวน้อย)
ผู่คนกลาย เข้ามา ได้หาอ่าน (ลุ่มดอนไข่)

 
 
สาธุการบทความนี้ : 186 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  05 พ.ค. 2554 เวลา 00:30:28  
    MySite  offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  อีเกียแดง {แห่งรัตติกาล}    คห.ที่169)  
  อนุเซียนผู้อมตะ

ภูมิลำเนา : บุรีรัมย์ @ขอนแก่น
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 07 เม.ย. 2552
รวมโพสต์ : 5,431
ให้สาธุการ : 4,145
รับสาธุการ : 11,376,170
รวม: 11,380,315 สาธุการ

 
                     (มอบแด่ผู้ซายที่มักเบิ่ง..ไหผี..)


อันไหนี้ มีค่า  กว่าไหผี  ( ปิ่นลม)
คือไหคำ ชั้นดี มิสงสัย (บ่าวหน่อ)
เป็นไหคำ ร้อยล้าน หรืออย่างไร(อีเกียแดง)
หรือข้างใน มีเบ้าคำ อันสำคัญ (ต้องแล่ง)

อันว่าไห มีไว้ใส่ สำมะปิ ( ปิ่นลม )
ลองใช้ซิ ท่านจะได้ หายสงสัย (ลุ่มดอนไข่)
ใช้ทุกวัน ต้องควักล้วง อยู่ร่ำไป (อีเกียแดง)
เมื่อเลิกใช้ ล้างเสร็จ  เช็ดให้ดี   (ต้องแล่ง)

ทุกวันนี้ ใครบางคน ชอบเฝ้าไห    (อีเกียแดง)
คงหมายถึง จารย์ใหญ่ ท่านฤาษี
วรรคต่อไปให้ลงท้าย  ด้วยสระ "อี"    (ปิ่นลม)
ด้วยกลอนนี้ ทนไม่ได้ ต้องโผล่มา (จารย์ใหญ่)

เรื่องไหนี้ ตัวข้อย เชี่ยวชาญนัก    (บ่าวหน่อ)
ด้วยรู้จัก ใช้แต่เล็ก จนเติบใหญ่  (ลุ่มดอนไข่)
ไม่มีไห ใร้ปลาร้า น่าเศร้าใจ (จารย์ใหญ่)
เป็นเรื่องใหญ่ คนอีสาน บ้านของเฮา (บ่าวหน่อ)

เอามันไปเผา  เอามันไปเผา  เอามันไปเผา (ปิ่นลม)
เอาลงเตา เผาปั้น  เป็นไห , หม้อ (ปิ่นลม)
มีข้าวหวาน ยัดลงไป ให้เฝ้ารอ  (จารย์ใหญ่)
ไม่นานก็ ได้ปั้นน้ำ สำราญกัน (สาวส่าฯ ขอแจมนำแน่)

อดีตกาล ไหนี้ เป็นไหผี    (บ่าวหน่อ)
คนมั่งมี ใส่ทรัพย์สิน ฝังดินไว้   (ลุ่มดอนไข่)
วันนี้เปลี่ยน ข้าวหวานใส ใส่ลงไป (จารย์ใหญ่)
ปิดปากไว้ ซ่อนให้ดี ที่ลับตา  (ลุ่มดอนไข่)

อนิจจา  ข้าวหวานข้า  ออกรสเปรี๊ยว (ต้องแล่ง)
อีกนิดเีดียว คงบูดเน่า ไม่เข้าท่า  (จารย์ใหญ่)
เพราะมีคน หลอย "ปั้นขี้"   ก่อนเวลา  
ยังไม่ผ่าน้ำเลย    ย่องมาซิม          (ปิ่นลม)  
  

ยกไหริน สายตาจ้อง พ้องสงสัย  (อีเกียแดง)
มีอะไร ปนออกมา น่าฉงน  (ลุ่มดอนไข่)
บวกกับกลิ่น ที่คละคลุ้ง แสนพิกล  (อีเกียแดง)  
ผมอีกคน คงไม่กิน มันเน่าเอย  (จารย์ใหญ่)

ขอเอื้อนเอ่ย เผยกลอนเล่า เรื่องข้าวหวาน
เป็นตำนาน  พันผูก  ช่างสุขสม  
ฝีมือของ  ท่านปีโป้ บ่าวปิ่นลม
คนชื่นชม  คือจารย์ใหญ่  เทียวไปชิม .......  (จารย์ใหญ่ - ต้องแล่ง- ..)


จารย์ ฯ ท่านมาปรึกษา เรื่อง ฤาษี  
ไม่ได้มีเจตนา  เรื่องข้าวหวาน  
แวะมาคุย       ประสาคนศีลทาน  
อันข้าวหวาน   ส่วนประกอบ โดยชอบกัน ( ปิ่นลม )

ทั้งไหนั้น ไหนี้ มีที่มา
ใส่ปลาร้า หมักสาโท  โอ้สวรรค์ (จารย์ใหญ่)
เก็บหน่อไม้ ใส่น้ำปลา สารพัน  (ลุ่มดอนไข่)
เป็นฉันใด  ก็ฉันนั้น  หรือฉันเพล     (ต้องแล่ง)

ท่านฤาษี จารย์ใหญ่ ไม่ฉันเช้า (บ่าวหน่อ)
แต่ฉันข้าว ที่กรองกลั่น จนน้ำใส (อีเกียแดง)
ฉันทุกวัน ฉันทุกมื้อ อยู่ร่ำไป    (อีเกียแดง)

สุขหรือไร ใครไม่รู้ คู่น้ำเมา       (จารย์น้อย)

ไหที่เก่า มีคุณค่า น่าจำจด    (อีเกียแดง)
ลายงามงด มีคุณค่า น่าสะสม (ลุ่มดอนไข่)  
ของดีดี ใครได้เห็น ต้องชื่นชม    (อีเกียแดง)
ซุกไหล้ม ไยไม่แตก แปลกจริงจริง (บ่าวหน่อ)

หรืออาจเป็น  ไหหิน  เช่นถิ่นลาว   (ต้องแล่ง)
มีผู้สาว นอนกอดไห ก่อไฟผิง (บ่าวหน่อ)
เหลือบยุงกัด ทากบืนไต่ ไม่ติงคีง
แม้โสติง เดินผ่าน ไม่ย้านเลย (มังกรเดียวดาย)

เคยได้ยิน คำกล่าว เขาเล่าไว้
ว่ามีไห สัญจร เดินร่อนเร่  (จารย์น้อย)

หลวงพระบาง  ผ่านเวียงจันทน์  ยันปากเซ (แต้งล่อง)
อย่าไขว้เขว คิดว่าถิ่น แดนภูเวียง  (อีเกียแดง)

ได้ยินเสียง เจรจา ช่างน่ารัก (อีเกียแดง)
โอ้งามนัก สาวฝั่งเวียง อยากเคียงขวัญ   (อีเกียดำ)  

เธออุ้มไห ปลาแดก แบกทั้งวัน (มังกาย)
เดินเฉิดฉัน ส่งสายตา หาอีเกีย (มังกาย)

เคยเห็นไห  ลายมังกือ  ถือลูกแก้ว (แต้งล่อง)
นั่งกินแห้ว หย่ำก๊วดก๊วด นวดหัวเสือ (บ่าวหน่อ)
ขนตางอน หงอนสีฟ้า ตาสีเนื้อ (ลุ่มดอนไข่)
ก่อนจะเชื่อ โปรดใช้จิต คิดไตร่ตรอง  (ลุ่มดอนไข่)

ไหมังกรฯ เคยได้ยิน จากถิ่นเหนือ
ว่ามีเชื้อ เปล่งแสงได้ คล้ายถ่านหิน  (อีเกียแดง)
แถวก้นบ่อ เมืองอุบล  เห็นจนซิน  (หนุ่มมหาน้อย)

ใส่ทรัพย์สิน ในไห ไว้บูชา (บ่าวหน่อ)

อยากรู้ว่า ไหทางใต้ ใช้ทำไหร๊ (อีเกียแดง)
หากท่านใด ที่รับรู้ อย่าอยู่เฉย (ลุ่มดอนไข่)
ไหทางใต้ เอาไว้ใส่ กุ้งเคย     ( ปิ่นลม)
กลิ่นไม่เหย ออกจากไห ได้อารมณ์ (บ่าวหน่อ)

เขาต้องบ่ม ไว้กี่วัน จึงฉันได้  (อีเกียแดง)
อันนี้ไม่ รู้แจ้ง แถลงไข ( ปิ่นลม)
แล้วมีใคร รู้บ้าง ขอบอกไป(ลุ่มดอนไข่)
ออกนอกไห ถามจีกหลีก จอกหลอกแท้   (ปิ่นลม)  

ชมรมเรา มีเซียนกลอน มากมายนัก (บ่าวหน่อ)
มีเพื่อนรัก มีพี่น้อง ลองเข้ามา        (จารย์น้อย)
ภาษาอีสาน บ้านเกิดเรา ร่วมสนทนา(ลุ่มดอนไข่)
ตายหละหวา นี่มันกลอน อะไรกัน (บ่าวหน่อ)

มีทั้งคน  มักเมา  และมักมันส์ (ปิ่นลม)
อยู่นำกัน เบ็ดเสร็จ ผสมผสาน (อีเกียแดง)
เบิ่งมุ่นเอ้เล้ บ่อจั๊กนั่ง ฮึจั๊กคลาน (ป้าหน่อย)  
บ่าวขี้คร้าน ชอบนอนเว็น ก็ยังมี  ( อีเกียแดง)

วันนี้ว่า จะไป หาแม่ค้า (บ่าวหน่อ)
ฝากด้วยหนา ฝากความรัก ให้ยาหยี  ( อีเกียแดง)  
จะไปซื้อ เหล้าขาวซัก ซาวดีกรี (บ่่าวหน่อ)
ถ้าหากมีลาบงัว  ฝากเอามา(ปิ่นลม)

เปิดคอมมา จักแม่นสิ เล่นอีหยัง (บ่าวหน่อ)
ฟังทางนี้ มีเท็กซัส จัดให้เล่น (บ่าวน้อย)
มีกติกา ว่าอย่างไร แจงชัดเจน(ลุ่มดอนไข่)

ไม่เคยเห็น  เหมียนกัน  ฉันกะดาย  (ต้องแล่ง)  

เชิญอ้ายซาย นามต้องแล่ง แยงเฟคบุ๊ค
สาวสวยสุด อยู่ทางนั้น ช่างมากหลาย
(บ่าวส่ำน้อยคอยรัก)
เทิงย่างหนี เทิงย่างเลาะ เทิงย่างกลาย (อีเกียแดง)

ฮ่วยตาลาย ขอยาดม ให้ผมแหน่ (ลุ่มดอนไข่)

ขอยาดม เอาไป ไว้เฮ็ดหยัง  [บ่าวหน่อ]
ไว้ยัดดัง  ยามวิงเวียน  อาเจียนไหล [ต้องแล่ง]
ยามปวดหัว ตัวร้อน หรืออ่อนใจ [อีเกียแดง]
ติดตัวไว้ ได้พึ่งพา ยาสามัญ (ลุ่มดอนไข่)

พูดเรื่องไห จนปวดหัว ทั้งตัวร้อน (ผู้มาใหม่)  
ฟันผุกร่อน ขนคิ้วร่วง ขนตาหาย  (อีเกียแดง)  
กินไม่ได้ นอนไม่หลับ ตับไตวาย  (ลุ่มดอนไข่)
อุ๊ย.ต๊ายตาย ตายแน่แน่ แย่จริงจริง  (อีเกียแดง)


ชะเอยอิง....เลียดดัง..ถั่งออกมา ( ปิ่นลม )
เหมือนกับว่า น้ำพุร้อน ทะลักไหล  (อีเกียแดง)
มีคนงาม ตามห้ามเลือด คือสิไค (ลุ่มดอนไข่)
แม่นสิไหล เหมิดโต กะซางมัน  (อีเกียแดง)

อันพวกท่าน เขียนกลอน ออนซอนหลาย (บ่าวน้อย)
ผู่คนกลาย เข้ามา ได้หาอ่าน (ลุ่มดอนไข่)

สุขอุรา บานตะไท ใจเบิกบาน
(อีเกียแดง)

 
 
สาธุการบทความนี้ : 174 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  05 พ.ค. 2554 เวลา 08:45:36  
    MySite  offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  บ่าวหน่อ    คห.ที่170)  
  อภิมหาเซียน

ภูมิลำเนา : ร้อยเอ็ด
สมาชิกภาพ : สมาชิกชมรมฯ
เข้าร่วม : 03 มี.ค. 2550
รวมโพสต์ : 4,206
ให้สาธุการ : 185
รับสาธุการ : 6,554,430
รวม: 6,554,615 สาธุการ

 
(มอบแด่ผู้ซายที่มักเบิ่ง..ไหผี..)


อันไหนี้ มีค่า  กว่าไหผี  ( ปิ่นลม)
คือไหคำ ชั้นดี มิสงสัย (บ่าวหน่อ)
เป็นไหคำ ร้อยล้าน หรืออย่างไร(อีเกียแดง)
หรือข้างใน มีเบ้าคำ อันสำคัญ (ต้องแล่ง)

อันว่าไห มีไว้ใส่ สำมะปิ ( ปิ่นลม )
ลองใช้ซิ ท่านจะได้ หายสงสัย (ลุ่มดอนไข่)
ใช้ทุกวัน ต้องควักล้วง อยู่ร่ำไป (อีเกียแดง)
เมื่อเลิกใช้ ล้างเสร็จ  เช็ดให้ดี   (ต้องแล่ง)

ทุกวันนี้ ใครบางคน ชอบเฝ้าไห    (อีเกียแดง)
คงหมายถึง จารย์ใหญ่ ท่านฤาษี
วรรคต่อไปให้ลงท้าย  ด้วยสระ "อี"    (ปิ่นลม)
ด้วยกลอนนี้ ทนไม่ได้ ต้องโผล่มา (จารย์ใหญ่)

เรื่องไหนี้ ตัวข้อย เชี่ยวชาญนัก    (บ่าวหน่อ)
ด้วยรู้จัก ใช้แต่เล็ก จนเติบใหญ่  (ลุ่มดอนไข่)
ไม่มีไห ใร้ปลาร้า น่าเศร้าใจ (จารย์ใหญ่)
เป็นเรื่องใหญ่ คนอีสาน บ้านของเฮา (บ่าวหน่อ)

เอามันไปเผา  เอามันไปเผา  เอามันไปเผา (ปิ่นลม)
เอาลงเตา เผาปั้น  เป็นไห , หม้อ (ปิ่นลม)
มีข้าวหวาน ยัดลงไป ให้เฝ้ารอ  (จารย์ใหญ่)
ไม่นานก็ ได้ปั้นน้ำ สำราญกัน (สาวส่าฯ ขอแจมนำแน่)

อดีตกาล ไหนี้ เป็นไหผี    (บ่าวหน่อ)
คนมั่งมี ใส่ทรัพย์สิน ฝังดินไว้   (ลุ่มดอนไข่)
วันนี้เปลี่ยน ข้าวหวานใส ใส่ลงไป (จารย์ใหญ่)
ปิดปากไว้ ซ่อนให้ดี ที่ลับตา  (ลุ่มดอนไข่)

อนิจจา  ข้าวหวานข้า  ออกรสเปรี๊ยว (ต้องแล่ง)
อีกนิดเีดียว คงบูดเน่า ไม่เข้าท่า  (จารย์ใหญ่)
เพราะมีคน หลอย "ปั้นขี้"   ก่อนเวลา  
ยังไม่ผ่าน้ำเลย    ย่องมาซิม          (ปิ่นลม)  
  

ยกไหริน สายตาจ้อง พ้องสงสัย  (อีเกียแดง)
มีอะไร ปนออกมา น่าฉงน  (ลุ่มดอนไข่)
บวกกับกลิ่น ที่คละคลุ้ง แสนพิกล  (อีเกียแดง)  
ผมอีกคน คงไม่กิน มันเน่าเอย  (จารย์ใหญ่)

ขอเอื้อนเอ่ย เผยกลอนเล่า เรื่องข้าวหวาน
เป็นตำนาน  พันผูก  ช่างสุขสม  
ฝีมือของ  ท่านปีโป้ บ่าวปิ่นลม
คนชื่นชม  คือจารย์ใหญ่  เทียวไปชิม .......  (จารย์ใหญ่ - ต้องแล่ง- ..)


จารย์ ฯ ท่านมาปรึกษา เรื่อง ฤาษี  
ไม่ได้มีเจตนา  เรื่องข้าวหวาน  
แวะมาคุย       ประสาคนศีลทาน  
อันข้าวหวาน   ส่วนประกอบ โดยชอบกัน ( ปิ่นลม )

ทั้งไหนั้น ไหนี้ มีที่มา
ใส่ปลาร้า หมักสาโท  โอ้สวรรค์ (จารย์ใหญ่)
เก็บหน่อไม้ ใส่น้ำปลา สารพัน  (ลุ่มดอนไข่)
เป็นฉันใด  ก็ฉันนั้น  หรือฉันเพล     (ต้องแล่ง)

ท่านฤาษี จารย์ใหญ่ ไม่ฉันเช้า (บ่าวหน่อ)
แต่ฉันข้าว ที่กรองกลั่น จนน้ำใส (อีเกียแดง)
ฉันทุกวัน ฉันทุกมื้อ อยู่ร่ำไป    (อีเกียแดง)

สุขหรือไร ใครไม่รู้ คู่น้ำเมา       (จารย์น้อย)

ไหที่เก่า มีคุณค่า น่าจำจด    (อีเกียแดง)
ลายงามงด มีคุณค่า น่าสะสม (ลุ่มดอนไข่)  
ของดีดี ใครได้เห็น ต้องชื่นชม    (อีเกียแดง)
ซุกไหล้ม ไยไม่แตก แปลกจริงจริง (บ่าวหน่อ)

หรืออาจเป็น  ไหหิน  เช่นถิ่นลาว   (ต้องแล่ง)
มีผู้สาว นอนกอดไห ก่อไฟผิง (บ่าวหน่อ)
เหลือบยุงกัด ทากบืนไต่ ไม่ติงคีง
แม้โสติง เดินผ่าน ไม่ย้านเลย (มังกรเดียวดาย)

เคยได้ยิน คำกล่าว เขาเล่าไว้
ว่ามีไห สัญจร เดินร่อนเร่  (จารย์น้อย)

หลวงพระบาง  ผ่านเวียงจันทน์  ยันปากเซ (แต้งล่อง)
อย่าไขว้เขว คิดว่าถิ่น แดนภูเวียง  (อีเกียแดง)

ได้ยินเสียง เจรจา ช่างน่ารัก (อีเกียแดง)
โอ้งามนัก สาวฝั่งเวียง อยากเคียงขวัญ   (อีเกียดำ)  

เธออุ้มไห ปลาแดก แบกทั้งวัน (มังกาย)
เดินเฉิดฉัน ส่งสายตา หาอีเกีย (มังกาย)

เคยเห็นไห  ลายมังกือ  ถือลูกแก้ว (แต้งล่อง)
นั่งกินแห้ว หย่ำก๊วดก๊วด นวดหัวเสือ (บ่าวหน่อ)
ขนตางอน หงอนสีฟ้า ตาสีเนื้อ (ลุ่มดอนไข่)
ก่อนจะเชื่อ โปรดใช้จิต คิดไตร่ตรอง  (ลุ่มดอนไข่)

ไหมังกรฯ เคยได้ยิน จากถิ่นเหนือ
ว่ามีเชื้อ เปล่งแสงได้ คล้ายถ่านหิน  (อีเกียแดง)
แถวก้นบ่อ เมืองอุบล  เห็นจนซิน  (หนุ่มมหาน้อย)

ใส่ทรัพย์สิน ในไห ไว้บูชา (บ่าวหน่อ)

อยากรู้ว่า ไหทางใต้ ใช้ทำไหร๊ (อีเกียแดง)
หากท่านใด ที่รับรู้ อย่าอยู่เฉย (ลุ่มดอนไข่)
ไหทางใต้ เอาไว้ใส่ กุ้งเคย     ( ปิ่นลม)
กลิ่นไม่เหย ออกจากไห ได้อารมณ์ (บ่าวหน่อ)

เขาต้องบ่ม ไว้กี่วัน จึงฉันได้  (อีเกียแดง)
อันนี้ไม่ รู้แจ้ง แถลงไข ( ปิ่นลม)
แล้วมีใคร รู้บ้าง ขอบอกไป(ลุ่มดอนไข่)
ออกนอกไห ถามจีกหลีก จอกหลอกแท้   (ปิ่นลม)  

ชมรมเรา มีเซียนกลอน มากมายนัก (บ่าวหน่อ)
มีเพื่อนรัก มีพี่น้อง ลองเข้ามา        (จารย์น้อย)
ภาษาอีสาน บ้านเกิดเรา ร่วมสนทนา(ลุ่มดอนไข่)
ตายหละหวา นี่มันกลอน อะไรกัน (บ่าวหน่อ)

มีทั้งคน  มักเมา  และมักมันส์ (ปิ่นลม)
อยู่นำกัน เบ็ดเสร็จ ผสมผสาน (อีเกียแดง)
เบิ่งมุ่นเอ้เล้ บ่อจั๊กนั่ง ฮึจั๊กคลาน (ป้าหน่อย)  
บ่าวขี้คร้าน ชอบนอนเว็น ก็ยังมี  ( อีเกียแดง)

วันนี้ว่า จะไป หาแม่ค้า (บ่าวหน่อ)
ฝากด้วยหนา ฝากความรัก ให้ยาหยี  ( อีเกียแดง)  
จะไปซื้อ เหล้าขาวซัก ซาวดีกรี (บ่่าวหน่อ)
ถ้าหากมีลาบงัว  ฝากเอามา(ปิ่นลม)

เปิดคอมมา จักแม่นสิ เล่นอีหยัง (บ่าวหน่อ)
ฟังทางนี้ มีเท็กซัส จัดให้เล่น (บ่าวน้อย)
มีกติกา ว่าอย่างไร แจงชัดเจน(ลุ่มดอนไข่)

ไม่เคยเห็น  เหมียนกัน  ฉันกะดาย  (ต้องแล่ง)  

เชิญอ้ายซาย นามต้องแล่ง แยงเฟคบุ๊ค
สาวสวยสุด อยู่ทางนั้น ช่างมากหลาย
(บ่าวส่ำน้อยคอยรัก)
เทิงย่างหนี เทิงย่างเลาะ เทิงย่างกลาย (อีเกียแดง)

ฮ่วยตาลาย ขอยาดม ให้ผมแหน่ (ลุ่มดอนไข่)

ขอยาดม เอาไป ไว้เฮ็ดหยัง  [บ่าวหน่อ]
ไว้ยัดดัง  ยามวิงเวียน  อาเจียนไหล [ต้องแล่ง]
ยามปวดหัว ตัวร้อน หรืออ่อนใจ [อีเกียแดง]
ติดตัวไว้ ได้พึ่งพา ยาสามัญ (ลุ่มดอนไข่)

พูดเรื่องไห จนปวดหัว ทั้งตัวร้อน (ผู้มาใหม่)  
ฟันผุกร่อน ขนคิ้วร่วง ขนตาหาย  (อีเกียแดง)  
กินไม่ได้ นอนไม่หลับ ตับไตวาย  (ลุ่มดอนไข่)
อุ๊ย.ต๊ายตาย ตายแน่แน่ แย่จริงจริง  (อีเกียแดง)


ชะเอยอิง....เลียดดัง..ถั่งออกมา ( ปิ่นลม )
เหมือนกับว่า น้ำพุร้อน ทะลักไหล  (อีเกียแดง)
มีคนงาม ตามห้ามเลือด คือสิไค (ลุ่มดอนไข่)
แม่นสิไหล เหมิดโต กะซางมัน  (อีเกียแดง)

อันพวกท่าน เขียนกลอน ออนซอนหลาย (บ่าวน้อย)
ผู่คนกลาย เข้ามา ได้หาอ่าน (ลุ่มดอนไข่)
สุขอุรา บานตะไท ใจเบิกบาน
(อีเกียแดง)
ไม่กลัวคน รำคาญ ก็ตามใจ (บ่าวหน่อ)  

 
 
สาธุการบทความนี้ : 174 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  05 พ.ค. 2554 เวลา 09:01:21  
  www    offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  ต้องแล่ง    คห.ที่171)  
  ยอดปรมาจารย์

ภูมิลำเนา : ร้อยเอ็ด + ขอนแก่น
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 17 มี.ค. 2553
รวมโพสต์ : 787
ให้สาธุการ : 45
รับสาธุการ : 1,587,500
รวม: 1,587,545 สาธุการ

 
ตัดเข้าสู่โหมดลำทางสั้น


อันพวกท่าน เขียนกลอน ออนซอนหลาย (บ่าวน้อย)
ผู่คนกลาย เข้ามา ได้หาอ่าน (ลุ่มดอนไข่)
สุขอุรา บานตะไท ใจเบิกบาน (อีเกียแดง)
ไม่กลัวคน รำคาญ ก็ตามใจ (บ่าวหน่อ)  

จะลำคลาน  หรือคลานลำ  สำราญจิต  (ต้องแล่ง)

 
 
สาธุการบทความนี้ : 195 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  05 พ.ค. 2554 เวลา 17:12:14  
      offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  อีเกียแดง {แห่งรัตติกาล}    คห.ที่172)  
  อนุเซียนผู้อมตะ

ภูมิลำเนา : บุรีรัมย์ @ขอนแก่น
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 07 เม.ย. 2552
รวมโพสต์ : 5,431
ให้สาธุการ : 4,145
รับสาธุการ : 11,376,170
รวม: 11,380,315 สาธุการ

 
ตัดเข้าสู่โหมดลำทางสั้น


อันพวกท่าน เขียนกลอน ออนซอนหลาย (บ่าวน้อย)
ผู่คนกลาย เข้ามา ได้หาอ่าน (ลุ่มดอนไข่)
สุขอุรา บานตะไท ใจเบิกบาน (อีเกียแดง)
ไม่กลัวคน รำคาญ ก็ตามใจ (บ่าวหน่อ)  

จะลำคลาน  หรือคลานลำ  สำราญจิต  (ต้องแล่ง)
ไม่ได้คิด ขอแค่มี บักน้ำใส (อีเกียแดง)  

 
 
สาธุการบทความนี้ : 166 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  05 พ.ค. 2554 เวลา 18:32:37  
    MySite  offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  ลุ่มดอนไข่    คห.ที่173)  
  อนุเซียน

ภูมิลำเนา : บึงกาฬ - หนองคาย
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 15 มิ.ย. 2553
รวมโพสต์ : 1,601
ให้สาธุการ : 2,855
รับสาธุการ : 3,783,390
รวม: 3,786,245 สาธุการ

 
ตัดเข้าสู่โหมดลำทางสั้น


อันพวกท่าน เขียนกลอน ออนซอนหลาย (บ่าวน้อย)
ผู่คนกลาย เข้ามา ได้หาอ่าน (ลุ่มดอนไข่)
สุขอุรา บานตะไท ใจเบิกบาน (อีเกียแดง)
ไม่กลัวคน รำคาญ ก็ตามใจ (บ่าวหน่อ)  

จะลำคลาน  หรือคลานลำ  สำราญจิต  (ต้องแล่ง)
ไม่ได้คิด ขอแค่มี บักน้ำใส (อีเกียแดง)  
เชิญทุกท่าน สนุกสนาน สำราญใจ (ลุ่มดอนไข่)

 
 
สาธุการบทความนี้ : 176 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  05 พ.ค. 2554 เวลา 23:37:34  
    MySite  offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  บ่าวหน่อ    คห.ที่174)  
  อภิมหาเซียน

ภูมิลำเนา : ร้อยเอ็ด
สมาชิกภาพ : สมาชิกชมรมฯ
เข้าร่วม : 03 มี.ค. 2550
รวมโพสต์ : 4,206
ให้สาธุการ : 185
รับสาธุการ : 6,554,430
รวม: 6,554,615 สาธุการ

 
ตัดเข้าสู่โหมดลำทางสั้น


อันพวกท่าน เขียนกลอน ออนซอนหลาย (บ่าวน้อย)
ผู่คนกลาย เข้ามา ได้หาอ่าน (ลุ่มดอนไข่)
สุขอุรา บานตะไท ใจเบิกบาน (อีเกียแดง)
ไม่กลัวคน รำคาญ ก็ตามใจ (บ่าวหน่อ)  

จะลำคลาน  หรือคลานลำ  สำราญจิต  (ต้องแล่ง)
ไม่ได้คิด ขอแค่มี บักน้ำใส (อีเกียแดง)  
เชิญทุกท่าน สนุกสนาน สำราญใจ (ลุ่มดอนไข่)
เอ๊ะจารย์ใหญ่ หายไปใส  คือบ่มา(บ่าวหน่อ)  

 
 
สาธุการบทความนี้ : 206 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  06 พ.ค. 2554 เวลา 09:45:45  
  www    offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  อีเกียแดง {แห่งรัตติกาล}    คห.ที่175)  
  อนุเซียนผู้อมตะ

ภูมิลำเนา : บุรีรัมย์ @ขอนแก่น
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 07 เม.ย. 2552
รวมโพสต์ : 5,431
ให้สาธุการ : 4,145
รับสาธุการ : 11,376,170
รวม: 11,380,315 สาธุการ

 
ตัดเข้าสู่โหมดลำทางสั้น


อันพวกท่าน เขียนกลอน ออนซอนหลาย (บ่าวน้อย)
ผู่คนกลาย เข้ามา ได้หาอ่าน (ลุ่มดอนไข่)
สุขอุรา บานตะไท ใจเบิกบาน (อีเกียแดง)
ไม่กลัวคน รำคาญ ก็ตามใจ (บ่าวหน่อ)  

จะลำคลาน  หรือคลานลำ  สำราญจิต  (ต้องแล่ง)
ไม่ได้คิด ขอแค่มี บักน้ำใส (อีเกียแดง)  
เชิญทุกท่าน สนุกสนาน สำราญใจ (ลุ่มดอนไข่)
เอ๊ะจารย์ใหญ่ หายไปใส  คือบ่มา(บ่าวหน่อ)  

ได้ข่าวว่า กำลังวุ่น ครุ่นคิดหนัก  (อีเกียแดง)

 
 
สาธุการบทความนี้ : 175 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  06 พ.ค. 2554 เวลา 11:01:57  
    MySite  offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  ลุ่มดอนไข่    คห.ที่176)  
  อนุเซียน

ภูมิลำเนา : บึงกาฬ - หนองคาย
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 15 มิ.ย. 2553
รวมโพสต์ : 1,601
ให้สาธุการ : 2,855
รับสาธุการ : 3,783,390
รวม: 3,786,245 สาธุการ

 
ตัดเข้าสู่โหมดลำทางสั้น


อันพวกท่าน เขียนกลอน ออนซอนหลาย (บ่าวน้อย)
ผู่คนกลาย เข้ามา ได้หาอ่าน (ลุ่มดอนไข่)
สุขอุรา บานตะไท ใจเบิกบาน (อีเกียแดง)
ไม่กลัวคน รำคาญ ก็ตามใจ (บ่าวหน่อ)  

จะลำคลาน  หรือคลานลำ  สำราญจิต  (ต้องแล่ง)
ไม่ได้คิด ขอแค่มี บักน้ำใส (อีเกียแดง)  
เชิญทุกท่าน สนุกสนาน สำราญใจ (ลุ่มดอนไข่)
เอ๊ะจารย์ใหญ่ หายไปใส  คือบ่มา(บ่าวหน่อ)  

ได้ข่าวว่า กำลังวุ่น ครุ่นคิดหนัก  (อีเกียแดง)

กำลังพัก ฟื้นหัวใจ ให้กล้าแกร่ง (ลุ่มดอนไข่)

 
 
สาธุการบทความนี้ : 162 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  06 พ.ค. 2554 เวลา 13:01:33  
    MySite  offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  ปราร้านอกไห   ตอบเต็มรูปแบบ || Quick Reply  
  หน้า: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57

   

Creative Commons License
เทศกาลงานไหม ประเพณีผูกเสี่ยว และงานกาชาด จังหวัดขอนแก่น 2553 --- วิถีชีวิตชาวอีสาน (ปลาร้านอกไห --- อีสานจุฬาฯ)