ผญา คติสอนใจประจำวันที่ 3 มิถุนายน 2567:: อ่านผญา 
ไผหากคองคอยถ่าคนตายว่าสิต่าว คือดั่งดาวอยู่ฟ้าคอยได้กะบ่มา แปลว่า ใครที่จะเฝ้ารอคอยให้คนตายกลับมา ก็เหมือนรอคอยดาวบนฟ้าให้มาหา หมายถึง คนตายแล้ว ไม่อาจฟื้นคืนมาได้ อย่าได้เศร้าโศกคร่ำครวญหาจนไม่เป็นอันทำอะไร


  ล็อกอินเข้าระบบ  
ชื่อ ::
รหัสผ่าน::
*จำสถานะ
 
  รวมมิตรปลาร้านอกไห  
  สวัสดีครับ

     แทบจะไม่มีใครล่วงรู้อย่างลึกซึ้งเลยว่า มีเรื่องราวที่คุณไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่า ในภาคอีสานของประเทศไทยนั้น หลายอย่างมีความเป็นมาอย่างไร หลายอย่างได้เกิดขึ้นแล้วและยังคงอยู่ หลายอย่างเกิดขึ้นแล้ว และได้เลือนลางหายไปแล้วในอดีต เราและทีมงานปลาร้านอกไห จะนำพาคุณผู้ชม จูงมือเดินไปเรียนรู้วิถีชีวิตพื้นบ้านอีสานในแง่มุมต่างๆ เพื่อเปิดโลกทัศน์และมุมมองว่า ทำไมคนภาคอีสานจึงเป็นอย่างนี้ ทำไมต้องใช้ชีวิตกันอย่างนี้ และสิ่งหนึ่งที่จะลืมเสียไม่ได้ก็คือ การสร้างความเป็นไทยที่มีความหลากหลายทางวัฒนธรรม หลากหลายทางเชื้อชาติ หลากหลายประเพณี เพื่อที่เราจะได้เรียนรู้และอยู่ได้กันอย่างสันติ อย่างสงบ ไม่มีความดูถูกเหยียดหยามคนไทยด้วยกันเอง

     ทีมงานปลาร้านอกไห ขอขอบคุณทุกเสียงทุกแรงใจที่มอบให้เรา เราสัญญาว่า เราจะเป็นส่วนหนึ่งที่จะสร้างสรรค์สังคมให้จรรโลงใจ
พร้อมเสมอ
ทีมงานปลาร้านอกไห

กระทู้ธรรมดา... มีข้อความโพสต์ใหม่

  หน้า: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 ตอบกระทู้  
  โพสต์โดย  
นิยายชีวิตอีสาน เรื่อง โสกฮัง - ตาดไฮ ( โดย บ่าวปิ่นลม พรหมจรรย์ ) (คลิกอ่านบทความต่อเนื่อง)
 
  สาวส่า เมืองยโส    คห.ที่51)  
  เจ้ายุทธภพน้อยจ้า
ภูมิลำเนา : ยโสธร
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 01 ก.ย. 2552
รวมโพสต์ : 1,784
ให้สาธุการ : 155
รับสาธุการ : 3,020,150
รวม: 3,020,305 สาธุการ

 
น้องถ่าอ่านอยู่จ้า
อ้ายปิ่นลม บ่ได้เมือบ้านดอก
บ่มีเงินค่ารถ ว่าสิขี่เกวียนเมือคือเพิ่น
กะบ่มีเงินซื้อเกวียนอีก
ยากหลาย เมิดปัญญา

 
 
สาธุการบทความนี้ : 251 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  09 เม.ย. 2553 เวลา 18:54:06  
      offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  ต้องแล่ง    คห.ที่52)  
  ยอดปรมาจารย์

ภูมิลำเนา : ร้อยเอ็ด + ขอนแก่น
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 17 มี.ค. 2553
รวมโพสต์ : 787
ให้สาธุการ : 45
รับสาธุการ : 1,598,780
รวม: 1,598,825 สาธุการ

 
คุณสาวส่า เมืองยโส:
น้องถ่าอ่านอยู่จ้า
อ้ายปิ่นลม บ่ได้เมือบ้านดอก
บ่มีเงินค่ารถ ว่าสิขี่เกวียนเมือคือเพิ่น
กะบ่มีเงินซื้อเกวียนอีก
ยากหลาย เมิดปัญญา


ย่างนับหมอนรถไฟเมือกะได้ตั้ว   ทางนี้กะสินับไปจากขอนแจ่นไปพ้อกันอยู่โคราชเด้อ

 
 
สาธุการบทความนี้ : 189 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  10 เม.ย. 2553 เวลา 03:58:22  
      offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  ปิ่นลม    คห.ที่53)  
  เซียน

ภูมิลำเนา : สกลนคร
สมาชิกภาพ : สมาชิกชมรมฯ
เข้าร่วม : 16 มี.ค. 2553
รวมโพสต์ : 2,213
ให้สาธุการ : 180
รับสาธุการ : 4,969,660
รวม: 4,969,840 สาธุการ

 
เหวย  คือเป็นตา ลุโตน แถะ สาวส่า ฯ กับอ้ายต่องแล่งแมะ

คันบ่มีเงิน กะ ขายซ้าง
คันบ่มีซ้าง กะ ซื้อเอาเด้อ... เพิ่นว่า

อั่นเรื่อง ลิลิตฟ้า ฯ ของอ้ายรุทธิ์ เพิ่นกำลังเข้มข้น พะนะ
กำลังขึ้นโคก..ไปยิงปลาค่อ...งึดหลาย
โคกบ้านได๋ มีน้ำหลายปานนั้น..
พาบ่าวปิ่นลม ไปเบิ่งแนเด้อ..

 
 
สาธุการบทความนี้ : 238 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  10 เม.ย. 2553 เวลา 12:15:43  
      offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  อีเกียแดง {แห่งรัตติกาล}    คห.ที่54)  
  อนุเซียนผู้อมตะ

ภูมิลำเนา : บุรีรัมย์ @ขอนแก่น
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 07 เม.ย. 2552
รวมโพสต์ : 5,431
ให้สาธุการ : 4,145
รับสาธุการ : 11,457,830
รวม: 11,461,975 สาธุการ

 
งึดบ่าวปิ่นลมหลายเด้บาดเนี่ยะ ริวกับพ่อบ่ได้ขึ้นโคกน๊า เพินพากันลงไปหนองกฐินตั๊วะ  ซุมเด็กน้อยพุ้นหน่ะขึ้นโคกไปยิงนกยิงกะปอม  โอย.....จั่งใด๋หนิ ผมกะเริ่มงง เจ้าของคือกัน   


เว้าเรื่องปลาค่อน้อ หว่างพักเที่ยงโทรกลับบ้านเพินพากันสาหลุมอยู่บ้าน แม่เลาว่าปลาค่อมีแต่โตใหญ่ๆพะนะ  กำลังสิหาฮังมดแดงมาใส่ต้มปลาค่อใหญ่อยู่ พะนะ  โอย...อยากนำเด๊

 
 
สาธุการบทความนี้ : 202 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  10 เม.ย. 2553 เวลา 12:50:14  
    MySite  offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  ปิ่นลม    คห.ที่56)  
  เซียน

ภูมิลำเนา : สกลนคร
สมาชิกภาพ : สมาชิกชมรมฯ
เข้าร่วม : 16 มี.ค. 2553
รวมโพสต์ : 2,213
ให้สาธุการ : 180
รับสาธุการ : 4,969,660
รวม: 4,969,840 สาธุการ

 



ตอน..งัวเหี่ย... ( เหี่ย  ภาษาอีสาน แปลว่า หาย )

สิ้นฤดูทำนาแล้ว ทุ่งนาก็มีแต่เถียงนาบ่มีคนอยู่ ท่งนาก็เงียบเหงาฮ้าง  เสียงจักจั่น อนอึงก้องโคก
คือดั่งเสียง วงออเครสต้า บรรเลงในโรงละคร ใบไม้เริ่มผลิใบสีเขียวอ่อน ต้อนรับลมร้อนของเดือน เมษา
ทิวไม้ชายทุ่งที่เคยแห้งโกร่งกร่าง กลายเป็นเขียวขจีอีกครั้งตามวัฏจักร ของฤดูกาล
“บักลม” เด็กน้อยแห่งหมู่บ้านห้วยแฝก อายุย่างสิบปี นุ่งซ่งหัวฮูด ย้อมหม้อฮ่อม ไม่มีเข็มขัด แต่ใช้เชือกลำปอมัดแอวแทน  ไผเห็นเขากะท้วงว่า เท่ห์ เทหะวัตถุ หลาย  ใส่เสื้อลายหมาเห่า ที่แม่ซื้อให้ ตั้งแต่
ไปงานบุญธาตุพนม ปีที่แล้ว ใส่จนเก่าขาดแล้วขาดอีก แต่กะปะชุนเอา  
“ลม” สะพายข่อง มัดเอา “บั้งต๋ง “ ใส่แอว มือถือไม้ ส่าว ไปหาติดจักจั่นอยู่โคกกับพ่อ  ปลายไม้ส่าวมีไม้ไผ่ ที่พ่อเหลาให้มันเรียวๆ น้อย ๆ  จุ่ม”ตั๋ง” เอาไว้ถ่าติดจักจั่นบนต้นไม้   สายตาส่ายหาจักจั่น หูก็ฟังเสียง
ว่าจักจั่นฮ้องอยู่ต้นไม้ต้นใด  เมื่อเห็นตัวมันแล้ว ก็ ค่อยๆ เอาไม้แยงขึ้นไป พยามบังคับ ปลายไม้ที่จุ่มยางเหนียวๆ ให้ไปแตะที่ตัวของจักจั่นให้ได้   การจะทำอย่างนั้นได้ ต้องตั้งใจ บังคับไม่ให้มือสั่นให้ไม้นิ่งๆ  จนต้องกลั้นหายใจหน้าแดงหน้าดำ   กลั้นหายใจนานก็ไม่ได้ เพราะขี้มูกอยู่ซานดัง คอยสิขะลาด ออกมาอยู่เรื่อย  ต้องสืบเข้าไปใหม่  ครืดๆ คราด ๆ
“ โอย.บักลมสีแหล่  มึงกะสั่งออกมา ถะแมะ ขี้มูก จ่งไว้กินปุ่งติ “
ตาวาด หรือ นายวาดเขียน ชื่อตามทะเบียนราษฎร์ ผู้เป็นพ่อเอิ้นมาฮ้ายลูก
“ ตื่นเบิ๊ด..! อีพ่อนี่กะดาย คนกำลังตั้งใจเนาะ จักจั่นหนีเบิ๊ดแล้ว บัดทีนี่ “
ลมบ่นพึมพำ
ผู้เป็นพ่อเดินไปเด็ดเอาใบไม้ มาแทนกระดาษชำระ เอามาเช็ดน้ำมูกให้ลูกชาย
“ เอ้า..! สั่งออกมา แฮงๆ “    แกออกคำสั่งพลางเอาใบไม้ มาเช็ดจมูกลูกชาย
“ มึงสิจ่งไว้หยัง เขียวขื่อลื่อ  บ่อายผู้สาวติ “   แกยังว่าติเตียนไม่ขาดปาก
ปีนี้จักจั่นค่อนข้างหลาย แสดงว่าปีนี้ฝนดี ตามคำโบราณว่า   สังเกตได้จากจักจั่น
มีตามต้นไม้แทบทุกต้น
เวลาเดินใต้ร่มไม้ จะมีหยดน้ำเป็นฝอย ที่เกิดจากเยี่ยวของจักจั่น เหมือนเดินตาก
ฝนพรำ ไม่มีผิด
“ พ่อเจ้าได้หลายบ่  ข่อยได้ประมาณห้าสิบโต แล้วเด้อ “
เด็กน้อยเปิดข่อง เอาจักจั่นอ้างพ่อ  ทำหน้าตาภูมิใจในฝีมือการติดจักจั่น ภายในข่อง
มีจักจั่นไต่อยู่เต็ม เวลาเขย่า มันก็ร้องระงม
“  หืมมม...จั๊กจั่น ตาบอด.. “  ตาวาดพูดเย้ยลูกชาย พลางยิ้มๆ
“ โอยเจ้ากะดาย ย้องข่อยกะบ่ได้เน๊าะ “ ลูกชายเมินหน้างอนประสาเด็ก
“ เอออ..บักหล่า จะแม่นมึงเก่งเน๊าะ..พ่อพญา...” ตาวาดพูดประชด หัวเราะอารมณ์ดี
“ เออ..จั๋งซี้แน..แมะ.”  ลมปิดฝาข่องลง แล้วกะเดินเลาะหาติดจักจั่นต่อ

สองพ่อลูกลัดเลาะตามป่าโคก บ้างก็วกวน ตามต้นกุง ต้นฮัง แหงนหน้าหาแมลงเจ้าของรางวัลแผ่นเสียงทองคำเค ที่ร้องร่ำ ได้ตลอดวันไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย

ความจริงแล้ว ตัวจักจั่น เป็นวงจรชีวิตสุดท้ายของมัน หลังจากโผล่ออกมาจาก
พื้นดินลอกคราบเป็นจักจั่นมันจะมีชีวิตอยู่ได้ 10 – 15 วัน  ช่วงนี้ของชีวิต มันจะ
ไม่กินอะไร นอกจากค้ำค้าง  หน้าที่อย่างเดียวคือร้องหาคู่ ผสมพันธ์ วางไข่ในดิน หรือเปลือกไม้ แล้วก็ตาย...
อันจักจั่นนั้น ใช้ชีวิตส่วนใหญ่ในผืนดิน ของป่าโคกที่มีใบไม้ทับถมกัน เกิดเป็นความอุดม มันใช้ชีวิตอยู่ใต้ดิน 5-7 ปี   ในปีสุดท้ายจึงจะมาเป็นจักจั่น

“ พ่อ...มื้อวานนี้ ข่อยเห็นเขาอ้ายต้าง รถจ๊ก เอาไฟฟ้าสีม่วงๆ มาไต้เอาจั๊กจั่น แมะ เลาได้หลายๆ “
“ หืมม...จื่อไว้เด้อบักหล่า..เฮ็ดแบบนั้น จั๊กจั่นสิสูญพันธ์ ดับแนว   เอาตั๋งมาหาติดเอาแบบนี้หละ ดีแล้ว “
ลมทำหน้า ฉงวน
“ เป็นหยังละพ่อ”  ลมถามพ่อด้วยความสงสัย
“ เอาไฟมาไต้เอา จักจั่นอยู่ในโคก บ่เคยเห็นไฟ มีถ่อได๋ กะบินหาไฟเบิด.ดับแนว.”
แกอธิบายสีหน้ากังวล
“ มันเอาเปรียบสัตว์โพด หล่า  เฮาเอาตั๋งมาติด ยังมีได้แน บ่ได้แน บินหนีไป
กะหลาย  ยังมีเหลือรอด”
แกทิ้งช่วงไว้ครู่หนึ่ง เสียงจักจั่น ยังคงดังก้องในโสตประสาท
“ เฮาเป็นคนหล่า..มีปัญญาหลายกว่าจั๊กจั่นหลายเท่า  มันกะมีสิทธิ์ขยายเผ่าพันธุ์ อยู่คู่โลก คือกันกับเฮาคึดเบิ่ง  หากมีคนรวยกว่าเฮา ฉลาดกว่าเฮา มาเอาเปรียบเฮา จนเฮาบ่มีหม่องอยู่หม่องกิน สิเป็นแนวได๋ “
แกถอนหายใจเฮือกใหญ่..ทิ้งให้ลูกชายจดจ่อกับคำพูด
“ เป็นจั่งได๋ หละพ่อ.. “  ลมถามพ่อ เพราะจินตนาการบ่ ออก
“ ตายแห้ง..ดากโกน..คือบักบวบเฒ่า แล่วหล่าเอ้ยยย...”
ตาวาด ตบหัวลูกชาย.. หลีกเลี่ยงความรุนแรงในคำอธิบายเป็นการเปรียบเทียบด้วยสำนวนอีสาน..

 
 
สาธุการบทความนี้ : 425 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  10 เม.ย. 2553 เวลา 16:02:02  
      offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  มังกรเดียวดาย    คห.ที่57)  
  มหาเซียน

ภูมิลำเนา : ขอนแก่น
สมาชิกภาพ : สมาชิกชมรมฯ
เข้าร่วม : 03 มี.ค. 2550
รวมโพสต์ : 3,640
ให้สาธุการ : 8,145
รับสาธุการ : 5,694,080
รวม: 5,702,225 สาธุการ

 
ด้วงจักจั่น เป็นโตจั่งได๋ฮึ บ่เคยเห็น หรืออาจสิเคยเห็นแต่บ่ฮู้จัก

เคยเห็นแต่ด้วงแมงกอก ด้วงกุดจี่แมะครับ

 
 
สาธุการบทความนี้ : 281 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  10 เม.ย. 2553 เวลา 16:55:57  
  www    offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  ปิ่นลม    คห.ที่59)  
  เซียน

ภูมิลำเนา : สกลนคร
สมาชิกภาพ : สมาชิกชมรมฯ
เข้าร่วม : 16 มี.ค. 2553
รวมโพสต์ : 2,213
ให้สาธุการ : 180
รับสาธุการ : 4,969,660
รวม: 4,969,840 สาธุการ

 


เป็นแบบนี้ละครับ มันอยู่ในดิน บ่ค่อยเห็นมันดอกครับ

 
 
สาธุการบทความนี้ : 214 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  10 เม.ย. 2553 เวลา 18:11:07  
      offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  ปิ่นลม    คห.ที่60)  
  เซียน

ภูมิลำเนา : สกลนคร
สมาชิกภาพ : สมาชิกชมรมฯ
เข้าร่วม : 16 มี.ค. 2553
รวมโพสต์ : 2,213
ให้สาธุการ : 180
รับสาธุการ : 4,969,660
รวม: 4,969,840 สาธุการ

 


อันนี้  ฮังมัน  เด้อ อ้ายมังกร. ฯ
ถ่าเห็นอยู่นำโคก อย่าว่า แปวแย้เด้อ..

 
 
สาธุการบทความนี้ : 323 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  10 เม.ย. 2553 เวลา 18:12:16  
      offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  ปิ่นลม    คห.ที่61)  
  เซียน

ภูมิลำเนา : สกลนคร
สมาชิกภาพ : สมาชิกชมรมฯ
เข้าร่วม : 16 มี.ค. 2553
รวมโพสต์ : 2,213
ให้สาธุการ : 180
รับสาธุการ : 4,969,660
รวม: 4,969,840 สาธุการ

 


นี่ตัว มัน กำลังไต่ขึ้นมาลอกคราบ

 
 
สาธุการบทความนี้ : 276 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  10 เม.ย. 2553 เวลา 18:15:14  
      offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  ปิ่นลม    คห.ที่63)  
  เซียน

ภูมิลำเนา : สกลนคร
สมาชิกภาพ : สมาชิกชมรมฯ
เข้าร่วม : 16 มี.ค. 2553
รวมโพสต์ : 2,213
ให้สาธุการ : 180
รับสาธุการ : 4,969,660
รวม: 4,969,840 สาธุการ

 


อันนี้วงจรชีวิตสุดท้ายครับ
จ้องสืบพันธุ์อย่างเดียว ( คือไผน้อ)

ผมว่าอ้ายมังกร ฯ เคยเห็นอยู่ดอกครับ
แต่บ่คิดว่าสิเป็นด้วงจักจั่น

 
 
สาธุการบทความนี้ : 213 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  10 เม.ย. 2553 เวลา 18:23:10  
      offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  ปลาร้านอกไห   ตอบเต็มรูปแบบ || Quick Reply  
  หน้า: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167

   

Creative Commons License
นิยายชีวิตอีสาน เรื่อง โสกฮัง - ตาดไฮ ( โดย บ่าวปิ่นลม พรหมจรรย์ ) --- ปลาร้านอกไห (ปลาร้านอกไห --- อีสานจุฬาฯ)