ผญา คติสอนใจประจำวันที่ 3 มิถุนายน 2567:: อ่านผญา 
สอนให้กุมภีแข้ลงหนองมันบ่ค่อง สอนให้แข้ล่องน้ำคำนั้นบ่ควร แปลว่า เรื่องลงน้ำ และว่ายน้ำ เราเป็นคน ไม่ต้องไปสอนจระเข้ หมายถึง รู้ไม่มาก รู้ไม่ถ่องแท้ อย่าได้โอ้อวดความรู้


  ล็อกอินเข้าระบบ  
ชื่อ ::
รหัสผ่าน::
*จำสถานะ
 
  รวมมิตรปลาร้านอกไห  
  สวัสดีครับ

     แทบจะไม่มีใครล่วงรู้อย่างลึกซึ้งเลยว่า มีเรื่องราวที่คุณไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่า ในภาคอีสานของประเทศไทยนั้น หลายอย่างมีความเป็นมาอย่างไร หลายอย่างได้เกิดขึ้นแล้วและยังคงอยู่ หลายอย่างเกิดขึ้นแล้ว และได้เลือนลางหายไปแล้วในอดีต เราและทีมงานปลาร้านอกไห จะนำพาคุณผู้ชม จูงมือเดินไปเรียนรู้วิถีชีวิตพื้นบ้านอีสานในแง่มุมต่างๆ เพื่อเปิดโลกทัศน์และมุมมองว่า ทำไมคนภาคอีสานจึงเป็นอย่างนี้ ทำไมต้องใช้ชีวิตกันอย่างนี้ และสิ่งหนึ่งที่จะลืมเสียไม่ได้ก็คือ การสร้างความเป็นไทยที่มีความหลากหลายทางวัฒนธรรม หลากหลายทางเชื้อชาติ หลากหลายประเพณี เพื่อที่เราจะได้เรียนรู้และอยู่ได้กันอย่างสันติ อย่างสงบ ไม่มีความดูถูกเหยียดหยามคนไทยด้วยกันเอง

     ทีมงานปลาร้านอกไห ขอขอบคุณทุกเสียงทุกแรงใจที่มอบให้เรา เราสัญญาว่า เราจะเป็นส่วนหนึ่งที่จะสร้างสรรค์สังคมให้จรรโลงใจ
พร้อมเสมอ
ทีมงานปลาร้านอกไห

กระทู้ธรรมดา... มีข้อความโพสต์ใหม่

  หน้า: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 ตอบกระทู้  
  โพสต์โดย  
รวมนิทานสอนใจหลากสไตล์ (คลิกอ่านบทความต่อเนื่อง)
 
  มังกรเดียวดาย    คห.ที่222)  
  มหาเซียน

ภูมิลำเนา : ขอนแก่น
สมาชิกภาพ : สมาชิกชมรมฯ
เข้าร่วม : 03 มี.ค. 2550
รวมโพสต์ : 3,640
ให้สาธุการ : 8,145
รับสาธุการ : 5,693,940
รวม: 5,702,085 สาธุการ

 
คันซั่น โพนปวดหาย คือสิเป็นของบ่าวปิ่นเนาะ 555

 
 
สาธุการบทความนี้ : 0 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  13 ก.ค. 2555 เวลา 12:01:37  
  www    offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  จารย์ใหญ่    คห.ที่223)  
  อนุเซียนผู้อมตะ

ภูมิลำเนา : มุกดาหาร
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 13 ก.ย. 2552
รวมโพสต์ : 5,168
ให้สาธุการ : 3,230
รับสาธุการ : 9,006,030
รวม: 9,009,260 สาธุการ

 
ฤาษี ตนนี้เผิ่นขลังศักดิ์สิทธิ์ดีเเท้...

 
 
สาธุการบทความนี้ : 0 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  13 ก.ค. 2555 เวลา 20:57:40  
      offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  อีเกียแดง {แห่งรัตติกาล}    คห.ที่224)  
  อนุเซียนผู้อมตะ

ภูมิลำเนา : บุรีรัมย์ @ขอนแก่น
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 07 เม.ย. 2552
รวมโพสต์ : 5,431
ให้สาธุการ : 4,145
รับสาธุการ : 11,457,460
รวม: 11,461,605 สาธุการ

 


คุณมังกรเดียวดาย:
คันซั่น โพนปวดหาย คือสิเป็นของบ่าวปิ่นเนาะ 555


อ้ายปิ่นเลามักเฟียโพนติอ้าย..ฮ่าๆๆ













คุณจารย์ใหญ่:
ฤาษี ตนนี้เผิ่นขลังศักดิ์สิทธิ์ดีเเท้...


ฤาษีตาไฟตินั่น

 
 
สาธุการบทความนี้ : 529 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  14 ก.ค. 2555 เวลา 07:19:24  
    MySite  offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  อีเกียแดง {แห่งรัตติกาล}    คห.ที่225) นิทานคำกลอนสอนใจในคำผญา หมาน้อยลืมคุณ  
  อนุเซียนผู้อมตะ

ภูมิลำเนา : บุรีรัมย์ @ขอนแก่น
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 07 เม.ย. 2552
รวมโพสต์ : 5,431
ให้สาธุการ : 4,145
รับสาธุการ : 11,457,460
รวม: 11,461,605 สาธุการ

 


นิทานคำกลอนผญาสอนใจ สไตล์รุทธิ์ อีเกียแดง แห่งรัตติกาล

  เรื่อง หมาน้อยผู้ลืมคุณ

          นิทานกลอนคติธรรม ตอนที่หนึ่งครับ

โอน้อ ขอลองจับขยับเรื่อง เยื้องย่างในทางกลอน
กับคำสอนในตอนหลัง ดั่งนิทานที่ขานแจ้ง
ยกแสดงมาแปลงเว้า ขัดเกลาคำให้จำจื่อ
หากว่าคือกะถือไว้ เอาใจน้อมต้อมใส่นำ เด้อครับ

สาธุเด้อ คุณพระพุทธเลิศล้ำ ให้ค้ำเกี่ยว..ทางจิต
ร้อยเรียงคำจงสำฤทธิ์ อย่าติดขวง..คาค้าง
ให้ส่องทางกระจ่างแจ้ง สิแปลงคำให้จำก่อ
ขอยกยอต่อเหนือเกล้า เอามาน้อมต้อมใส่ลง สาธุ

ประนมกรน้อมโน้ม ก้มต่อน้ออาจารย์
ผู้ประสานคำสอน กลอนผญาได้พาแจ้ง
ให้เป็นแสงส่องชี้ ให้มีทางได้สานก่อ
ยามติดขัดให้พัดพ้อ กลอนไหลจ้อได้ต่อลง

พี่น้องเอ๊ย กล่าวเถิงดงหล่ะพงไม้ ผืนใหญ่ในภูฏาน
ขนานนามตามหลัก จักซื่อหยั๋งบ่ทันฮู้ (ฮ่วยเนาะ)
มีท่านครูผู้ประเสริฐ เลิศทางคุณได้หนุนเกี่ยว
สัตว์ทั้งหลายต่างหมายเกี้ยว เหนี่ยวใจน้อมต้อมต่อคุณ

ความการุณท่านสูงเอื้อ เกื้อกูลต่อน้อฝูงสัตว์
ทางมนตราคณานับ จับเสกหยั๋งกะฟัง-ฟื้น
แหม่นตายคืนกะยืนได้ สัตว์น้อมในวจีดั่ง
สื่อสารฟังคำได้ บ่ไกลเจ้าดอกเหล่าคน

ยกบทบาทเบื้องต้น มาวนใส่ในทางกลอน
ยินเสียงหอนบ้างนอนคราง ใต้หล่างเถียงพระคุณท่าน
สุดสงสารน้อหมาน้อย ขี้เฮี้ยนหลอยกินทั่ว
ลามทั้งตัวพ่องหัวเจ้า มันนอนเส่า(เศร้า) เกาหยั่งคืน

เป็นที่น่าสมพื้น ได้แต่ตื่นหล่ะมืนตา
นั่งผวาย้อนว่าคัน สิลุกหันกะพลันล้ม
ปวดระบมจนซมซ้อน อาจารย์มองตรองแล้วหน๊าย โอยเนาะ
เลยปัดคลายทุกข์ซ้อน จนนอนได้ในหว่างคืน ซั้นแหล๊วครับ

อีเกียแดง แห่งรัตติกาล/

 
 
สาธุการบทความนี้ : 322 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  01 ส.ค. 2558 เวลา 07:25:18  
    MySite  offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  อีเกียแดง {แห่งรัตติกาล}    คห.ที่226)  
  อนุเซียนผู้อมตะ

ภูมิลำเนา : บุรีรัมย์ @ขอนแก่น
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 07 เม.ย. 2552
รวมโพสต์ : 5,431
ให้สาธุการ : 4,145
รับสาธุการ : 11,457,460
รวม: 11,461,605 สาธุการ

 


นิทานคำกลอนผญาสอนใจ สไตล์รุทธิ์ อีเกียแดง แห่งรัตติกาล

  เรื่อง หมาน้อยผู้ลืมคุณ

          นิทานกลอนคติธรรม ตอนที่สองครับ

โอน้อ ทางหมาน้อยกะพลอยปลื้ม แหม่นยืนย่างกะพลางสุข
บ่ว่านอนหรือลุก กะสุขขีบ่มีฮ้อน
หมาน้อยนอนแนบไหว้ ถวายงานเอาการก่อ
สองปีขอนอบน้อม ยอมรับใซ้เพื่อไถ่คุณ สั่นแหล๊วครับ

หล่วงสองปีบ่มีวุ่น ย้อนหนุนต่อน้อความดี
อาจารย์มีใจฮัก แหม่นหนักหนากะพาแก้
กุศลมีแหม่นดีแท้ บ่แหว่ทางจนตางหล่วง
ประพฤติควรได้หวนน้อม กะถึงพร้อมค่างาม

จวบหลายกาลว่านานแล้ว ยังแน่วต่อน้อความดี
บ่มีหนีห่างทาง บ่ปล่อยวางจนการวุ่น
ความการุณหนุนน้อม ต้อมใส่ทางดั่งวาทว่า
อาจารย์หาพรล้ำ ได้นำมอบตอบต่อคืน (โอ้ หมาน้อยสิได้ขอพรบัดนี่หล่ะ)

พี่น้องเอ๋ย ทางหมาน้อยกะพลอยชื่น แหม่นยืนคิดในใจ
พร้อมขานไขในประสงค์ อาจารย์คงสิเห็นพร้อม
ว่าแล้วยอมือน้อม ประนมกรตั้งเที่ยง
เปล่งสำเนียงเสียงเว้า เปลี่ยนเอาร่างราชสีห์ ว่าซ้านครับ (โอ้เนาะ)

------คือว่าซั้นน้อท้าว-----

อยากเที่ยวไปในโลกนี่ บ่มีสิ่งคาขวง
สัตว์ทั้งปวงให้เกรงขาม บัดยามกลายในภายพื้น
อาจารย์ยืนมืนตาจ้อง ท่องอาคมให้สมดั๊ง
-------โอมเพี้ยง------
หมาน้อยพลันกลายร่าง สู่ทางราชสีห์ สั่นแหล่วครับ

โอน้อ สมใจหมายในภายนี่ กะรี่แล่นทางจร
ชมนครพฤกษา ผืนป่างามตามใจต้อง
ตะวันรอนหลบนอนถ่ำ(ถ้ำ) จนหลายวันได้ผันก่าย
ราชสีห์กะย่างย้าย หมายพ้อต่อคู่งาม (โอ้ เพินพ้อผู้สาวสั่นแหล่ว)

พี่น้องเอ๋ย ใจประสงค์คงคาน้ำ ยังตามต่อน้อนำหา
ใจประสงค์กานดา กะว่านำจนตำพ้อ
ยกใจยอพอใจเจ้า ราชสีห์สาวผู้ล้ำค่า
เกี้ยวพาราพาใจมอบ...ตอบสาวเจ้าว่าเหล่าปอง เด้อบัดนี่

ราชสีห์สาวหล่ะทางน้อง กะเปิดป่องชายตา
รับวาจาของชาย หากหมายสมสิชมซ้อน
เปล่งเสียงวอนอ่อนวาท หากคารมนั่นสมว่า
ให้นำพาว่าแม่เจ้า..ให้นำเอาอี๊พ่อเจ้า มาวานเว้าต่อเผ่านาง เด้ออ้าย

โอ้เนาะ ปานว่าราคีคล้ำ มาตำหน่วงทางใจ
สิบอกไปในความจริง กะย้านสิงห์นางเกรี้ยว
นางเอ๊ย ขอหลบเทียวคืนบ้าน ถิ่นภูฏานสถานที่ ก่อนเด้อ
สิบราตรีสิคืนโค้ง ดำรงไว้ต่อคำ เด้อหล่า

อีเกียแดง แห่งรัตติกาล

 
 
สาธุการบทความนี้ : 284 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  01 ส.ค. 2558 เวลา 07:28:17  
    MySite  offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  อีเกียแดง {แห่งรัตติกาล}    คห.ที่227)  
  อนุเซียนผู้อมตะ

ภูมิลำเนา : บุรีรัมย์ @ขอนแก่น
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 07 เม.ย. 2552
รวมโพสต์ : 5,431
ให้สาธุการ : 4,145
รับสาธุการ : 11,457,460
รวม: 11,461,605 สาธุการ

 



นิทานคำกลอนผญาสอนใจ สไตล์รุทธิ์ อีเกียแดง แห่งรัตติกาล

  เรื่อง หมาน้อยผู้ลืมคุณ

          นิทานกลอนคติธรรม ตอนจบครับ



พี่น้องเอ๋ย ราชสีห์คิดการณ์ล้ำ ความใฝ่ต่ำได้นำเจอ
เผลออุบายสิวายชนน์ ให้แก่คนที่เคยเลี้ยง
ปิดทางเสียงเพื่อเสี่ยงส่น เรื่องตนมีเซื้อเก่า
คันว่ามีอาจารย์เจ้า กะคงเว้าให้เลาเสีย แท้แหล่ว

โอน้อ กรรมนำเฟียตั้งแต่เริ่ม เผดิมคิดจิตมัวหมอง
ราชสีห์มองบ่เห็น คงถึงเวรน้อเกินแล้ว
บ่เห็นแววสิคืนได้ หัวใจในแหม่นดำด๊าง พี่น้องเอ๊ย
โจนทะยานขานก้อง สิจองล้างค่าคุณ ฮึ่ม!! (เอาแล้วบัดนี่)

ทางอาจารย์ผู้ใจมุ่ง ผดุงต่อน้อความดี
ประกายมีแสงทิพย์ จิตส่องเห็นหล่ะเวรฮ้าย
ขยับกายเที่ยงหมั่น หันสู่ธรรมที่ตั้งต่อ
หลับตารอต่อศิษย์เจ้า ผู้เนาอ้อนแต่ก่อนกาล สั่นแหล๊ว

อวสานนิทานท้าย ขยายเรื่องให้เนืองตรอง
สิงห์ผยองถืกจองจับ กลับเป็นหมาในคราพุ้น
ย้อนลืมคุณอาจารย์เจ้า ตัณหาเมาจนเขลาโง่
สมพาโลน้อโตเจ้า ขี้เฮี้ยนเข้าหล่ะเหล่าคืน (จื่อบ่)

พี่น้องเอ๋ย นิทานกลอนสอนบ่ตื้น ให้ตื่นต่อน้อคำจา
ภูมิปัญญาให้ตรองตรึก สำนึกคุณเป็นบุญแท้
ให้ลองแปลนิทานเค้า มาเหล่ามองตรองให้ถี่
ขอจบลงแหม่นตรงนี่..นิทานมีหล่ะส่ำนี่..วาทีน้อมหล่ะต่อคุณ เด้อครับ

หากว่าไปในภายพุ้น บุญมีต่อกะพอเสริม
ปัญญาเติมทางใจ สว่างในได้เห็นแจ้ง
อีเกียแดงพร้องแจงแจก แนบสำนวนมาหวนต่อ
นิทานธรรมคงจำพ้อ ขอคืนเค้าได้เลายิน

ผญากลอนบ่ฮ่อนสิ้น หากศิลป์ส่งยังคงดัง
ลูกหลานยังฮ่วมสาน คือดั่งกาลที่นานล่วง
พอปานดวงไฟแก้ว ยังเห็นแววประกายค่า
ศิวิไลในผืนหล้า..อีสานหล่าได้ส่ายิน..เสียงพิณอ้อน.....

น้อมจิตคารวะ
อีเกียแดง แห่งรัตติกาล

 
 
สาธุการบทความนี้ : 262 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  01 ส.ค. 2558 เวลา 07:29:41  
    MySite  offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  อีเกียแดง {แห่งรัตติกาล}    คห.ที่228) ผญาบุญเผวดเดือนสี่  
  อนุเซียนผู้อมตะ

ภูมิลำเนา : บุรีรัมย์ @ขอนแก่น
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 07 เม.ย. 2552
รวมโพสต์ : 5,431
ให้สาธุการ : 4,145
รับสาธุการ : 11,457,460
รวม: 11,461,605 สาธุการ

 


พี่น้องเอ๋ย ขอยอยกถกเค้า วิถีเก่าแต่คราวหลัง
หลายคนยังหล่ะยึดถือ จื่อเห็นเป็นคำอ้าง
วิถีทางบ่ต่างเค้า ได้รวมเอาศรัทธาแกร่ง
ดั่งแสงธรรมได้นำแจ้ง แปงทางฮู้สู่ค่าควร


หญิงและชายต่างหมายล้วน ได้หวนก่อต่องานบุญ
เดือนสี่หมุนหล่ะอ่วยมา ศรัทธาใจต่างไหลน้อม
พะยอมหอมกลิ่นเค้า เจ้ามันปลากะว่ากรุ่น
ผะเหวดบุญคือทุนเอื้อ ได้เฟือส่าง(สร้าง)หย่างต่อฮอย


พี่น้องเอ๊ย ประวัติดีมีบ่น้อย บ่อาจปล่อยให้ลอยสูญ
ขอจับจูนค่าคำ ให้นำเห็นหล่ะทางเค้า
ส่องเห็นเงาผู้เอาฤษก เบิกแนวทางให้ตางก่อ
เอาแค่พอให้ฮู้..ยกนามซูเอ่ยอ้าง ให้ทางเจ้าได้เลายิน


โอน้อ พระมาลัยผู้ไกลสิ้น กิเลสปิ่นหล่ะทางจร
นามกรขจรไกล อยู่ในพงศ์เซื้อ
ฤทธาเหลือจนเฟือล้น เหาะเดินวนจนคนส่า
สวรรค์ดาวอยู่ฮาวฟ้า เทวาพ้องกะส่องชม


จุฬามณีกะบ่ม้ม ได้ชมต่อน้อเมืองบน
ดั่งว่าผลค่าธรรม ได้ส่องนำจนเห็นแจ้ง
ประดุจแสงแยงซี้ ชุลีกรได้น้อมต่อ
ดั่งแสงธรรมให้นำพ้อ น้อแก้วค่างาม


พระศรีอารย์คือนามท่าน ผู้ผันถ่ายในภายกาล
สืบความงามทางใจ ให้ฮุ่งใสเทียมแก้ว
สิต่อแนวโคดมท่าน ขันใจรวมให้กวมแกร่ง
ไผอยากแยงฮ่วมแปงปั้น ให้หมั่นส่าง(สร้าง)ทางหย่างควร


สู่ความดีที่งามล้วน ในมวลแก่นทางใจ
หากว่าไผเฮ็ดนำ ผลกระทำย่อมเห็นแจ้ง
ยกแสดงไว้สามข่อ(ข้อ) ฝากต่อทางมาลัยท่าน
ให้จือจำหล่ะนำมั่น สิผันพ้อหล่ะต่อทาง ซั้นแหล๊ว


โอน้อ คุณมารดาว่าเลิศล้ำ บิดาส่ำเทียมเถิง
ให้เจ้าเทินค่าสูง ผดุงงามคือเว้า
อีกทั้งพุทธองค์เจ้า น้อมเอาคุณให้หนุนซ่อย
หล่ะอย่าสะคอยยุเย้า ให้สงฆ์เจ้าสิ้นเหล่าควร


ประพฤติธรรมนำซ้วน ให้ควรค่าว่าทางใจ
ผะเหวดในชาดก ถืกยกเอาหล่ะมาอ้าง
ให้เสริมทางให้สานคล้อง จ่องแนวทางอย่าตางเก่า
สิได้พบเมตไตรยเจ้า ในคราวหน่า(หน้า)บัดห่าลุน พุ้นแหล๊ว


พี่น้องเอ๋ย เป็นประวัติแต่ภายพุ้น ที่หนุนส่องจนมองเห็น
จนสืบเป็นค่าฮอย ที่คอยเพียรหล่ะเวียนน้อม
ดอกพะยอมหอมกลิ่นค้าง กะเถิงทางหว่างเดือนสี่
ผะเหวดบุญหล่ะคราวนี่ คนปรี่ร่วมว่าฮ่วมงาน ซั้นแหล๊วครับ


เตรียมสถานให้งามพร้อม พระซ้อมอ่านมาลัยแสน
ธรรมาสน์แขวนสายโยง ผูกธงทิวจนปลิวว่อน
ทั้งกัณฑ์หลอนกะเตรียมเอ้ สนุกเฮฮ้องหม่วน
ผะเหวดลายงามล้วน สมควรค่าหล่ะว่ายิล


สิบสามกัณฑ์ทั้งเหมิดสิ้น เสียงยินส่งยังคงดัง
แห่ตามหลังดั่งสู่เมือง ตามเรื่องราวแต่คราวกี้
นางมัทรีมีสมส่าง(สร้าง) ชูชกพราหมณ์กะตามต่อ
อีกกัณหาชาลีจ้อ ถืกพราหมณ์ล่อหล่ะสู่เมือง


โอน้อ สมมุติทำหล่ะนำเรื่อง ประเทืองค่าจนพาเห็น
ศีล-ทานเป็นเช่นผลควร ให้หวนตรองดั่งคองเค้า
ฟังธรรมเอาหล่ะใจตั้ง อีกศีล-ทานกะตางต่อ
อย่างละพันสรรหาพ้อ มายอไว่หล่ะใส่งาน


มาลางามดอกบานแย้ม กะแต้มต่อน้องานบุญ
ธูปเทียนหนุนเป็นบุญงาม กะเอาตามดั่งเคยเว้า
อีกทั้งเข่า(ข้าว)เหนียวปั้น กะขันเอาเล่าพันท่อ
มายกยอหล่ะห่อปั้น ขันร่วมให้ฮ่วมมี


พี่น้องเอ๊ย ขออ่วยลงหล่ะตรงนี่ วิถีเรื่องให้เนืองตรอง
ฮักษาคองแต่ก่อนกาล ให้สืบสานหล่ะคงไว้
อีสานไทยสืบสายร่วม สวมสัมพันธ์บ่หันปล่อย
ยังกรุ่นฮอยคอยเห็นเค้า..อีเกียแดงยังแจงเว้า..เอามาอ้างบ่ต่างเคย อยู่เด้ครับ

บทกลอนผญาโดย อีเกียแดง แห่งรัตติกาล

 
 
สาธุการบทความนี้ : 240 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  01 ส.ค. 2558 เวลา 07:44:11  
    MySite  offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  ปลาร้านอกไห   ตอบเต็มรูปแบบ || Quick Reply  
  หน้า: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23

  Quick Reply  
       
  เรื่อง:   
 
รายละเอียด*: 

ใช้ html ได้ 
(เฉพาะที่กำหนดให้) 

ใช้ bbcode ได้  
ใช้ space bar ได้  
(เฉพาะรายละเอียด) 



โดยคุณ*:
อีเมล์:

คุณต้องสมัครสมาชิก
และล็อกอินเข้าระบบ
จึงจะโพสต์ได้ครับ

   
 
     กฏกติกา มารยาท
 1. ขอความกรุณา ไม่โพสต์ข้อความประกาศโฆษณาขายของ หรือชักนำในเชิงธุรกิจ
 2. ขอความกรุณา ไม่โพสต์ข้อความหรือรูปภาพที่ขัดแย้งต่อศีลธรรมอันดี หรือนำไปสู่การทะเลาะวิวาท
 3. ขอความกรุณาไม่โพสต์ข้อความหรือรูปภาพที่ทำให้เสื่อมเสียชื่อเสียงบุคคลอื่น หรือหมิ่นสถาบันชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์
 4. การคัดลอกบทความของบุคคลอื่นมาโพสต์ กรุณาอ้างอิงที่มา เพื่อเป็นการให้เกีียรติ และเคารพในภูมิปัญญาของเจ้าของบทความ

 
       
   

Creative Commons License
รวมนิทานสอนใจหลากสไตล์ --- ปลาร้านอกไห (ปลาร้านอกไห --- อีสานจุฬาฯ)