ผญา คติสอนใจประจำวันที่ 21 พฤษภาคม 2567:: อ่านผญา 
ไผผู้พาโลล้นโลภามักมาก โลภลื่นล้นเมือหน้าบ่ดี แปลว่า ใครที่มักโลภ โลภมากเกินพอดี ย่อมมีคติหรือทางไปที่ไม่ดี หมายถึง ไม่พึงเป็นคนโลภมาก พึงหาเลี้ยงชีพด้วยความสุจริต

บทบรรณาธิการ  

บทบรรณาธิการ
เลือกปี



          บทบรรณาธิการประจำเดือน เมษายน 2553 ปักษ์หลัง  


ลมหัวกุดพัดต้องง้องไหง่ฝุ่นตลบ
อบอวนฝุ่นละอองพ่องขี้งัวกะปลิวว่อน
เด็กน้อยจ้อนซ่งขึ้นแล่นเข้าหาโยนผ้าใส่
ผ้าปลิวค้างง่าไม้หาไม้ส่าวมาต่อยเอา สาแหลว..


สำบายดีพี่น้องซุขู่ซุคนครับ

การแตกบ้าน กะผ่านไปแล้ว
สงกรานต์บ้านเฮากะผ่านไปแล้ว
ผ้าป่าสามัคคีหลายๆหม่อง กะผ่านไปแล้ว
กะสิ เทิงฮ้อน เทิงเย็น เทิงเมื่อย เทิงม่วน เทิงได้บุญเทิงได้บาป เทิงได้หาบเทิงได้คอน เทิงได้นอนเทิงได้นั่ง เทิงได้ย่างเทิงได้แล่น เทิงได้แอ่นเทิงได้ฟ้อน เทิงได้ย้อนใส่แคน.. ผสมปนเปกันไปสมซื่อว่าคนเนาะครับ

แต่ละคน พากันชาร์ตแบตชีวิตแล้ว กะหันมาสู้งานสู้ชีวิตต่อบ่ท้อถอย จากอดีตที่เคยเป็นเด็กน้อย หายิงกะปอม ก่นแย้ ก่นอึ่ง ห่างนกคุ่ม ไต้แมงจินูน ขัวกุดจี่ ติดจักจั่น แหย่ไข่มดแดง หาปูหาปลา หาหอย หากบหาเขียด ตามประสาชีวิตท้องนาป่าไพร คิดฮอดสมัยเป็นเด็กน้อย กะจั่งแม่นอ่าวโอ้หาความเก่าความหลัง เนาะครับ นี่ล่ะ

หอมดอกจิกคิดฮอดความหลัง หอมดอกฮังคิดฮอดความเก่า หอมดอกคัดเค้าคือสิเฒ่าบ่เป็น

โดยเฉพาะช่วงนี้ เรื่องสั้นเกี่ยวกับอีสานบ้านเฮา ของบ่าวปิ่นลม กับ ลิขิตของฟ้าหรือความมานะของตน ของบ่าวรุทธิ์อีเกียแดง กำลังฮิตติดอันดับ ให้ผู้อ่านได้อ่าวโอ้ความหลังเนาะครับ กะลองไปจอบติดตามเบิ่งเด้อครับ

นอกจากนั้น กะมีเรื่อง กุดจี่เบ้า ที่บ่าวต้องแล่ง เป็นคนริเริ่ม แต่งเป็นนิทานคำกลอนผญาอีสาน อันนี้ กะน่าติดตามคือกัน กะเชิญชวนไปอ่านเอาสำนวนผญาเนาะครับ

คนบ้านเฮาหลายต่อหลาย ได้ออกจากบ้านไปหาร่ำเรียนแหน่ ไปเฮ็ดงานแหน่ สร้างฝันของเจ้าของตามแฮงที่มี สุดท้ายปลายฝันแล้ว ทุกคนกะอ่าวโอ้ฮอดบ้านเฮือนซานแดนเกิด คิดอยากกลับต่าวบ้านคืนสร้างแปงอีสาน เนาะครับ

ขอเป็นกำลังใจให้พี่น้องทุกคนครับ


                                                             ขอบคุณช่างภาพเด้อครับ ถ่ายรูปงามคัก

     ดอกจานแดงบานแย้ม แต้มแต่งนาดอน    กลีบเจ้างอนโงแงน แอ่นปานอัปสรฟ้อน
     สุริโยฮ้อน สาดเสริมแสงส่อง                   ลมพานต้อง บ่สะท้านยืนทัดทาน
     กลีบดอกจานบานแย้ม แต้มแต่งยังนภา    อ้ากลีบบางอ้างปักษา แสดสีสุรีย์ต้อง
     หวังเทียวท่อง แสวงฝันอันสูงค่า โบยบินดั่งสกุณา ทั่วโลกาฟ้ากว้าง มโนหมั้นปณิธาน
     แสวงฝันอุดมเลิศ สุดสิ่งอุดมฝัน             สิเสกสรรค์ฝันได๋ บ่คักในฤทัยซ้ำ
     ซ่ำปลายฝันมโนล้ำ สุดฝันมโนแจ่ม         คือได้เติมแต่งแต้ม ประดับบ้านท่งดอกจาน


         ดอกจานแดง แต้มแต่ง แล้งลมร้อน           โค้งงองอน อ้อนแอ้น แอ่นอวดโฉม
         ระอุไอ รวิร้อน แรงลมโลม                        มิโรยล้ม โน้มกลีบก้าน หันลงดิน
         กลีบดอกจาน บานแย้ม แต้มแต่งฟ้า          ชูช่อร่า อ้ากลีบบาง อ้างปักษิน
         มุ่งหมายมั่น สักวันข้าฯ จะโบยบิน             ดั่งปักษิน แสวงฝัน อันอุดม
         แสวงฝัน ฝันสุด แห่งปลายฝัน                 จะเสกสรรค์ ฝันใด ไม่สุขสม
         เท่าเสกสรรค์ ปลายฝัน อันอุดม                รวิโลม พระพายต้อง แห่งท้องนา ฯ




         บทบรรณาธิการโดย : มังกรเดียวดาย

 
Creative Commons License

ชมรมอีสานจุฬาฯ... บทบรรณาธิการ