| |
ยอดปรมาจารย์
ภูมิลำเนา : ร้อยเอ็ด + ขอนแก่น
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 17 มี.ค. 2553
รวมโพสต์ : 787
ให้สาธุการ : 45
รับสาธุการ : 1,587,510
รวม: 1,587,555 สาธุการ
|
|
ทวยราษฎร์ม้วยตายเกลื่อนหนองแสง ย้อนขี้แห้งเป็นพิษจั่งไฟอาบไว้
บางพ่องหงายขาซี้ตายเสียเดียรดาษ เต็มตลาดอูดเอ้าเหม็นไส้เน่าใน
กุดจี่แดงแจ้งให้มวลหมู่แมงวัน ให้มันบินมาไวจ๋อกินหนังซิ้น
ยินข่าวแล้วแมงวันเขียวหมู่ใหญ่ กายเลาะก้ำบาค้ำเบ้าคำ
ท้าวถามโตนำหน้าสิฟ้าวฟั่งไปไส ใจประสงค์หยังน้อจั่งด่วนหนีทางนี้
มีเหตุฮ้อนแนวได๋บอกแหน่ ตางพักแวกินน้ำเซายั้งเรียกพลัง
ฟังคำเว้าบาคำถามไถ่ หัวหน้าใหญ่หมู่นั้นเลยแจ้งตอบแถลง
ผมสิแงงไปหน้าหนองแสงเมืองใหญ่ สิฟ้าวไปกินซิ้นทางนั้นย้านบ่ทัน ขะน้อย
ทางเมืองนั้นเป็นหยังท้าวว่า ฮือว่าห่าปอบเป้าเนาค่ายด่วนตาย หือได๋
แมงวันเขียวบอกท้าวมีซากตายหลาย ย้อนอุบายแมงกุดป่าแดงดอนแล้ง
ตอนนี้หนองแสงเศร้าแมงเขลายาดแย่ง กุดจี่แดงหมู่ฮ้ายยายฮ้อนทั่วนคร
ตอนนี้นั้นต่างเก่าบ่คือหลัง หนองแสงพังวอดวายเหลือฮ้าย
ตายเกลื่อนบ้านแมงกุดถืกยาเบื่อ บ่เว้นเขือผู้เฒ่าเนาบ้านเนื้อยาน
ส่วนว่าท่านองค์เอกภูบาล บ่อาจทานหมู่แมงป่าแดงซุมแฮ้ง
กุดจี่แดงประหารท่านหลายวันพ้นผ่าน มันทะยานล่วงขึ้นครองพื้นทั่วผืน
ผมสิบืนบินข้ามทางไกลพร้อมไพร่ สิให้ไวกว่าแฮ้งยามแ้จ้งยาดแมง
จึงได้แยงกายก้ำเคียมเลาเลาะเหล่า ขอแต่ภูบาลเจ้าปล่อยให้ผ่านไป แน่ถ่อน .. (ปิ่นลม , ต้องแล่ง)
บัดนี้ ขอกล่าวย้อนเบ้าคำบาบ่าว นับแต่คำเบ้าท้าวไกลหน้าพ่อตา
ท้าวก็พานางน้องเมียแพงกลับแหล่ง เมืออยู่หอแห่งห้องเทียมน้องอยู่สอง
พากันครองเมืองสร้างสำราญพ้นผ่าน ยังบ่ฮู้ว่าบ้านเมืองสิเศร้าหง่วมเหงา
สองคนเจ้าบ่ฮู้ภัยพาลเมืองพ่อ ปานนี้นอเผิ่นจากแล้วลาได้ห่างไล
อันว่าในคราวนั้นกรรมทันนำไล่ จักได้บังเกิดให้สองสิฮ้างห่างทาง
สองสิป๋าวางเว้นไกลเสียหนีจาก สองสิพลัดพรากเว้นคราวนี้ห่างหนี
ตกทีเสียสูญเศร้าพงษ์พันธ์บั้นบ่อน ตกถึงตอนบ่อนบั้นคราวสิไห้ฮ่ำไฮ
คอยฟังไปนิทานเรื่องเบ้าคำบาบ่าว อย่าฟ้าวหน่ายเด้อพี่น้องผู้ฟังข้ากล่าวจา
..(จารย์ใหญ่)
ในเวลาตอนนั้นท้าวเบ้าคำได้ฮู้ข่าว ทราบเรื่องราวเหตุฮ้ายแมงวันแจ้งกล่าวแจง
จึงได้แจ้งประชุมหมู่เสนา มีวาจาให้กรีธาทัพท้า
รบซึ่งหน้ากับแมงแดงกำแหงชั่ว บ่มีกลัวเกรงย้านมารฮ้ายจังไฮ
ท้าวจึงได้ลาสั่งภรรยา แพงตาคำให้หล่ำคองพี่เด้อน้อง
ให้เจ้าปองเป็นเจ้าปกเมืองแทนพี่ พี่ไปรบเทื่อนี้บ่ดนซ้าสิต่าวมา
สั่งลาแล้วจึงกรีธาทัพใหญ่ หวังสิไปขยี้กุดจี่ฮ้ายให้มลาย
โยธาย้ายบินสู่หนองแสง ตอนตะเว็นพวมแดงสาดแสงพวมแจ้ง
แงงไปหน้าโยธาพร้อมพร่ำ นำขบวนโดยท้าวคำเบ้าแห่งดงเลา
กล่าวถึงเจ้าแมงแดงกุดจี่ใหญ่ คิดแผนการณ์โฉดฮ้ายมายม้างทุกทาง
หลังจากตั้งตนนั่งครองเมือง เป็นราชาโฉดมัวเมามั่ว
ตัวก็เฒ่าชราปูนปานปู่ เฒ่าหัวงูคักแท้แวห้าวหาแต่สาว
กุดจี่เบ้าสาวงามแฮกฮุ่น สั่งสมุนหาหิ้วมาซิมส้มซื่นซม
เขาว่าโฉมเฉลาหล้าแพงตางามค่อง คิดหวังปองเป็นซู้ซูซ้อนฮ่วมซอน
วางอุบายฮ่วมซ้อนนอนฮ่วมแพงตา ได้เวลาจวบเหมาะพอดีคราวนี้
คือว่ากุดจี่ท้าวเบ้าคำออกจากเหล่า ให้แพงตาสนมท่าว เด็กน้อยและฝูงเฒ่า อยู่เฝ้าดงเลา
เฒ่าให้กรีธาย้ายยายโยธาตั้งหน้าต่อ ประจันหน้าพ้อว้อต่อทัพเบ้าแห่งดงเลา
แลงซอดเซ้าเซ้าซอดแลงแสร้งตรึงต่อ เขาท้ารบกะบ่ง้อรอซ้นบ่มีสน
อีกทางหนึ่ง เฒ่าให้ลี้หลีกซ้นลอบเข้าไปถึงในเหล่า ในดงเลาแดนด้าวลงโผ่งฮอดโพรง
อันดงเลาตอนนั้นทหารหาญมีนิดหน่อย เหลือตั้งแต่เด็กน้อยฝูงเฒ่าและสาว
โฉมเฉลาหล้าแพงตาสนมท่าว สู้แฮงเขาบ่ได้จึงโหยไห้ฮ่ำไฮ
เขาก็จับเอาได้แพงตาน้อยอ่อน แล้วพาจรจากห้องฮูโผ่งป่องโพรง
ออกจากโผ่งสิโค้งอ่วยหนองแสง พอตะเว็นค่ำแลงจึงพักเซาพวมเซ้า ... ( มังกรดียวดาย )
เขาก็พานางเข้าพักเซาให้หายเซ่า ฮอดมื้อเซ้าสิพาย้ายทอดถวาย
ขังนาถไว้บ่อนเก่าเคยเนาหลัง หนองแสงวังโผ่งหลวงโฮงก้วง
หลวงหลายแท้ทาสามันแต่ง แยงนาถน้อยคอยแจ้งค่ำแลง
แมงแดงกล้าหทารหลวงตนอาจ ปานซาติแฮ้งโตฮ้ายอยู่ภาย
นางกะบายแขนหล่าทาสาสนมท่าว เซื้อชาติเจ้าแนวเบ้าดั่งเฮา
เขาสิเอาเอื้อยเข้าถวายหลวงตนใหญ่ ซ่อยเอื้อยไว้พาลี้จากหนี แน่ถ่อน
แล้วเฮาพากันลี้หนีจากหนองแสง แยงป่าเลาเขตเขาดงข้าว
ไปหาเจ้าเบ้าคำเขยใหญ่ อย่าสิอยู่เป็นข่อยแนวแฮ้งป่าแดง
สาวสนมแจ้งแถลงตอบแพงตา แม่นว่าเป็นทาสากุดแดงซุมแฮ้ง
บ่ว่าแลงหรือเซ้าเนาโฮงกลางท่ง บ่อาจหลงซาติเซื้อแนวเบ้าหมู่เฮา
แลงหรือเซ้าเขาแนมคักแน่ แม่นว่าแวไปหม่นนำก้นสู่คน
ขอให้พระแม่เจ้าทนเอาสาก่อน ตอนหน้านี้เชิญเจ้าพักเซา ก่อนถ่อน ........ (ต้องแล่ง)
|
|
|
