ผญา คติสอนใจประจำวันที่ 20 พฤษภาคม 2567:: อ่านผญา 
อย่าได้กดเขาย้องยอโตผิดฮีต อย่าได้หวีดหวีดเว้าประสงค์ขึ้นข่มเขา แปลว่า อย่าได้อวดอ้างตนว่าดี แต่กดข่มผู้อื่น อย่าได้พูดเอาแต่ดีเข้าตัว ชั่วให้ผู้อื่น หมายถึง ไม่ควรยกตนข่มผู้อื่น


  ล็อกอินเข้าระบบ  
ชื่อ ::
รหัสผ่าน::
*จำสถานะ
 
  วิถีชีวิตชาวอีสาน  
       ดินแดนอีสาน มีวัฒนธรรม ประเพณี เฉพาะตน มีวิถีชีวิตความเป็นอยู่ ที่เรียบง่าย ท่ามกลางความแร้นแค้น ชาวอีสาน มีความเป็นอยู่เช่นไร ใช้ชีวิตอยู่เช่นไร สร้างศิลปะ วัฒนธรรม ประเพณีเช่นไรขึ้นมา

     แต่ละจังหวัด แต่ละสถานที่ อาจมีวิถีชิวิต ความเป็นอยู่ ที่แตกต่าง ตามลักษณะพื้นที่ หรือธรรมชาิติที่มีอยู่ แต่อย่างไรก็ตาม ทั้งหมด ล้วนคือวิถีชิวิตแห่งชาวอีสาน

     เชิญทุกๆท่าน ร่วมเขียนบทความ เรื่องสั้น เล่าวิถีชิวิต ความเป็นอยู่แห่งชาวอีสาน ได้แล้วครับ...



กระทู้ธรรมดา... มีข้อความโพสต์ใหม่

  หน้า: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 ตอบกระทู้  
  โพสต์โดย  
นิยายชีวิตอีสาน เรื่อง โสกฮัง - ตาดไฮ ( โดย บ่าวปิ่นลม พรหมจรรย์ ) ฉบับผญา (คลิกอ่านบทความต่อเนื่อง)
 
  ปิ่นลม    คห.ที่31)  
  เซียน

ภูมิลำเนา : สกลนคร
สมาชิกภาพ : สมาชิกชมรมฯ
เข้าร่วม : 16 มี.ค. 2553
รวมโพสต์ : 2,213
ให้สาธุการ : 180
รับสาธุการ : 4,935,280
รวม: 4,935,460 สาธุการ
 
คุณบ่าวหน่อ:
คุณรุทธิ์  (อีเกียแดง):
คุณบ่าวหน่อ:
อันผู้ข่าบ่าวหน่อน้อย บ่เก่งการทางผญา
เลยบ่กล้าเข้ามาอ้านกลอนแล้วคอมเม้นต์
ได้แต่เทียวแล่นเล่น เซินไปหน้อทางอื่น
ย้านตกม้าตายน้ำตื้น เลยได้เม้นต์หยังหลาย พี่น้องเอ๋ย....
บุ๊ยยยย  อันผู้ข่าบ่าวหน่อน้อย พะนะ


กลอนผญาพาไป กะยังว่า

อะเห้อ....เติ๊ด..........
น้อย บ่ น้อย เบิ่ง บักไอคอนโลด หวา
ขอจ๊วด..ด..!  อ้ายหน่อ จั๊ก บาดเถาะ

 
 
สาธุการบทความนี้ : 180 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  26 เม.ย. 2553 เวลา 18:54:39  
      offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  จารย์ใหญ่    คห.ที่32) เรื่องสั้นอีสาน มาซ่อยกันเด้อ (ผญา)...บั้นแรก  
  อนุเซียนผู้อมตะ

ภูมิลำเนา : มุกดาหาร
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 13 ก.ย. 2552
รวมโพสต์ : 5,168
ให้สาธุการ : 3,230
รับสาธุการ : 8,946,820
รวม: 8,950,050 สาธุการ
 

บัดนี้  ข้าจักพรรณาให้ ผญายาวสิได้หย่าว    ฟังเด้อชาวพี่น้องให้คอยจ้องอ่านเอา
อันนิทานสิได้เว้าเป็นมาจั่งได๋หน่อ             อดรอฟังผู้ข้าสิว่าเรื่องต่อกลอน
ขอกล่าวย้อนตอนแรกชื่อเรื่องสั้นอีสาน        ขนานนามมา ว่าซ่อยกันเด้อพี่น้อง
ก็หากมีในห้องปลาแดกบ่มีไห                 ไทยอีสานจุฬาฯ เวปเฮาเผิ่นพาเว้า

เริ่มแรกเค้าผู้เขียนเติมแต้มแต่ง               กล่าวแสดงบอกไว้ ปิ่นลม นั้นให้จื่อจำ
คำวาทะหม่วนแม้งแยงดูคักแน่               เขียนได้ดีแท้แท้หัวร่ออยู่บ่เซา
สรรหาคำมาเล่าเว้าเรื่องแต่ก่อน              ออนซอนหลายคิดฮอดบ้าน อ่านแล้วอยู่บ่เป็น
มีบทหัวหยอกเล่นขำขันบางแห่ง             อ่านแล้วเพลินแข่วแห้ง  ทั้งยิ้มพ่องหัว

ตัวข้านี้ สินำมาจากล่าว                   เล่าต่อเรื่องสืบเนื่องต่อนิทาน
เขียนไปอีกด้านเป็นผญาสิได้ว่า          หาเอาคำมาต้าน หว่านออกคือปุ๋ย
ลางเทื่อหลุยเลิกเลิ่นเด๋อด๋าบ่เข้าท่า    ขออภัยผู้ข้าเผิ่นพาเว้ากล่าวขาน
เว้าถึงเมืองและบ้านแดนอีสานแต่เก่า    เว้าแล้วคิดค่ำค้อยคณิงบ้านเก่าหลัง

ฟังเด้อพวกพี่น้องฝูงหมู่ทั้งหลาย               ทั้งหญิงชายสู่คนให้ฟังบั้น
หันมาเข้าในนิทานสาก่อน                       กล่าวบ่อนบั้นหนาวหน้าท่งนา
เดือนธันวาลมพัดส่าวตอเฟืองอยู่ไหว่ไหว่     กอไผ่บ้านสีกันเสียงส่ง
ลมพัดท่งวื่นวื่นทรายปลิวขึ้นไหง่           แนมทางได๋คือดั่งพรายภูตล่อง ลอยข้ามท่งนา....

มาบัดนี้พัดแต่ข้าวขึ้นเล้า          เถียงนากะแปนเปล่า
คนเข้าบ้านห่างเถียงนาลาจาก   ฟากท่งพุ้นยังแน่งัวควาย
ยายกันไปเลาะนากินหญ้า        จิกทั้งฮังป่าไม้ก็ใบร่วงหล่นขู
นกหนูฮ้องก็จางหายมิดหมี่       ยามนี้อีสานแล้งคือนิยายถืกสาป พุ้นแหล่ว

ฟังยินเสียงไก่ผู้คอกขันออกหากัน          ฟังดีดีความมันอยู่ไปก็รกโลก
ไก่ผู้โอกโวกเวกฮ้องชมแซวชู้ไก่          ต้มใส่หม้อแกล้มเหล้าคือสิแซบคักหลาย
กล่าวถึงเซียงน้อยอ้ายบ่าวแวงส่ำใหญ่   คนไค ต่อยหมากไม้ หมากตูมพุ้นอยู่โพน
ว่าจักเอาผลต้น ทำกาวติดว่าว             ว่าแล้วฟ้าวเก็บได้หน่วยหมากตูม

อันว่าเฮ็ดว่าวนี้ปูนซิเมนต์กระดาษเก่า      เอาตราเสือท่อนั้นเหลือหั้นบ่ดี
ตราอินทรีบ่ได้ขาดไวบ่เป็นท่า              หาเฮ็ดหางหากแม่นผ้าครูบาคักแน่
สูตรสำเร็จแท้แท้จีวรผ้าเผิ่นคลุม            ผ้าที่เผิ่นห่มตุ้มคลุมแล้วหากดีหลาย
ฉีกเป็นสายเป็นเส้นยาวยาวผูกใส่           อ่านแล้วจำจื่อไว้หางว่าวบ่าวเซียง

มีว่าวแล้วบ่มีเสียงมันบ่ข่อง           ติด สะนู น้อพี่น้อง เสียงลมต้องค่อยฟัง
เสียงดังว่าดื้อดีดื่อ ดื้อแล้วดัง         ฟังแล้วหม่วนหู   อันสะนูลมต้องเฮ็ดมาจากไสแน่
ฟังเด้อข้าสิแก้แปลให้สู่ฟัง             เริ่มแรกตั้งเหลาไม้เฮ็ดคัน
คือดังคันธนูศรเตรียมหามาไว้         ใบหมากขามบ่ได้ เอาใบตาลให้จำจื่อ
นอกนั้นคือขี้สูดกับด้ายใส่กัน          ใบตาลนั้นเหลาบางๆไว้บ้างเสียงนั้นจั่งสิดี
เว้าเรื่องนี้เซียงน้อยชำนาญ           ปานว่าเทพเข้าขั้น ยังนั้นแต่เรื่องเดียว

เรื่องสิว่าเว้าเกี้ยวคุยสาวบ่เป็นท่า                     เห็นหน้าสาวปานว่าพ้อเสือสิคาบงับคอ
จำเป็นเลยต้องเป็นโสด อดเอาคือว่า                 เต็มฝ่ามือเหื่อย้อยคันเห็นหน้าผู้สาว
คุยสาวนำเขาแน่ล่ะท้าว คุยนำสาวแน่ละบ่าว        กลายคราวย้านค้างบ้านเมียซ้อนบ่มี
เต็มทีเด้ ย้านเกเด่ อยู่คนเดียว                 สิบ่เหลียวมองไผแน่บ่น้อใจเจ้า            

เว้าว่าไปยังมีเว้นเซียงเห็นบ่สั่น     แม่นจันเพ็ญ น้องหล่าเชียงกล้าเข้าหา
ย้อนว่าอยู่ชิดใกล้เฮ็ดนาติดท่ง       เคยเข้าดงป่าไม้ขุดก่นหัวมัน
สองเคยไปนำกันแต่คราวยังน้อย    ไปขุดกลอยหัวสั้นขุดมันหัวใหญ่
ไปไต้กบก้านเขียดคราวพุ้นแต่หลัง   ทางโสกฮังฮ่องน้ำเคยคุยเว้าหนุ่มสาว

มาคราวนี้ เต็มทีใจมันค้อยเหงี่ยง              เซียงตะเกียงมอดมืด ตกระหว่างความฮัก  
จักสิทำฉันใดแท้ บ่ฮู้เมื่อคราวพอน้อย        ถึงแม่นคนคอยบอกบ่มีฮู้เมื่อคีง
ย้านแต่จริงคือเขาเว้าคือความเขาว่า         ฮู้ว่านางน้องหล่าเขาสิต้านกล่าวขอ
โอนอชีวิตฮ้างเซียงเอยเป็นตาหน่าย        ถ้าอ้ายขายข้าวได้ สายแล้วย้านบ่ทัน

โจ๋บทบั้น เซียงเอยตกฮ่อง              ตกหลุมรักฮอดก้นทนได้ย้านบ่ไหว
ย้อนหัวใจมันไห้สิทนทานจั่งได๋อยู่      อยู่กะอยู่บ่ได้ไห้กะไห้บ่ออก มันคาคอแค้นจ่อหล่อ
เขาสิขอเอาน้อง พี่นอนห้องพ่องน้ำตา   คิดเห็นความสาวหล่าอ้ายว่าเคยถาม
ยามเขาขอน้องหล้า อ้ายสิว่าแนวใด    พี่กะบอกบ่ได้หัวใจไห้อยู่ใน    

สายลมเอยพัดห้องจันเพ็ญทางหน้าต่าง      พัดพ่างคีงเป็นช่วงช่วงเย็นห้วงทั่วอณู
มองดูลมพานพร้าวแสงจันทร์เงาพาดผ่าน    ส่องหน้าต่างบานน้อยเห็นด้าวหมู่ดาว
สะนูว่าวดังแว่ววีแวแว้วีแว่                      ตามแต่ลมพัดพุ้นใสเรื่อยเข้าใส่หู
สะนูเอ้ยเซียงน้อยบ่เคยหยุดเสียงส่ง          ดังจากท่งฟากพุ้นความหลังข้อยอ่อยใจ

ความหลังฝังในใจจี้มีกังวลหลายอย่าง   นางจันเพ็ญนาทหล่าไผเด้นาสิซ่อยผ่อน
คราวนี้อิดอ่อนแล้วย้านแต่สู้อยู่บ่ไหว     สายป่านในถือไว้ลมเอยพัดโบก
โชคชาตาบ่ให้แสนสิฝั้นกะเล่ามาย       เสียดายเด้อ้ายผู้ฮักสิบ่ได้อยู่แฝง
เสียแฮงเด้ผู้ข้อยแพงสิบ่ได้อยู่ซ้อน       สิลาป๋าไกลห่าง..นางเอยเสียใจเอย

บัดนี้ เดิกกะเดิกมาแล้วไก่ขันวอนว่อน     ตอนนี้เย็นทั่วทีปเหมือยลงค้างอยู่
หญ้าแห้วหมูหน้าบ้านลานหน้าต่อเฮือน   ได้ยินเสียงแม่เอื้อนนึ่งข้าวเป่าไฟ
ควันในเตาลอยใหลเข้าฮูดังคือว่า           แม่นว่าคลุมห่อหน้าผ้าขี้งาปกห่อ กะตามถ้อน
นอนลุกได้จันเพ็ญมาซ่อยแม่                นึ่งเข้าเหนียวแต่เช้าคนสิเต้าหลั่งโฮม

เขาสิมาโอมเอาน้องทาบทามส่งล่าม   ยามนี้พ่อใหญ่ค้ำนำปล้ำไก่ยอง
เอาไว้ฮับพี่น้องการกินไว้ถ้าสู่             เฒ่ากระต่าอยู่พุ้นสิมาต้านกล่าวขอ
ขอเอานางหน่อหล่าจันเพ็ญคือว่า        หำเอ้ยหล่าลุกเด้อฟ้าวแน่
แม่บอกให้เอิ้นอาวสอนผู้ใหญ่            พ่อลุงใสพร่ำพร้อมให้ไปเอิ้นกล่าวขาน

 
 
สาธุการบทความนี้ : 619 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  27 เม.ย. 2553 เวลา 07:19:59  
      offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  ปิ่นลม    คห.ที่33)  
  เซียน

ภูมิลำเนา : สกลนคร
สมาชิกภาพ : สมาชิกชมรมฯ
เข้าร่วม : 16 มี.ค. 2553
รวมโพสต์ : 2,213
ให้สาธุการ : 180
รับสาธุการ : 4,935,280
รวม: 4,935,460 สาธุการ
 
คอมเมนท์ เด้อ อันนี้

อั่น ไก่ หยอง นี้         คือไก่ลอดห่า. แม่นติอ้าย
ซุมมันตายเบิดเสี่ยง    เลี้ยงไว้กะบ่ยัง
ยังแต่โต น้อยๆ         ขนหยอง สยองเกล้า
พอได้เลาะขึ้นเล้า       งอยกินข้าวหลงลาน...เดิ๊ก..

 
 
สาธุการบทความนี้ : 203 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  27 เม.ย. 2553 เวลา 15:41:31  
      offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  จารย์ใหญ่    คห.ที่34)  
  อนุเซียนผู้อมตะ

ภูมิลำเนา : มุกดาหาร
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 13 ก.ย. 2552
รวมโพสต์ : 5,168
ให้สาธุการ : 3,230
รับสาธุการ : 8,946,820
รวม: 8,950,050 สาธุการ
 
โอะ... ลืมมาต่อกลอนเรื่องทางนี้นำเนาะ  หลงทีปหลงแดนหมดแล้ว
กลอนยุ่งกันปานว่า....อิหยังล่ะหือ....

รอจักหน่อยเด้อครับผม....

 
 
สาธุการบทความนี้ : 178 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  30 เม.ย. 2553 เวลา 21:53:16  
      offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  ปิ่นลม    คห.ที่35)  
  เซียน

ภูมิลำเนา : สกลนคร
สมาชิกภาพ : สมาชิกชมรมฯ
เข้าร่วม : 16 มี.ค. 2553
รวมโพสต์ : 2,213
ให้สาธุการ : 180
รับสาธุการ : 4,935,280
รวม: 4,935,460 สาธุการ
 
หึยย  แบกแต่ แคน  จนลืมฮอดน้องนุ่ง ซังเด้..

 
 
สาธุการบทความนี้ : 0 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  30 เม.ย. 2553 เวลา 21:54:33  
      offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  อีเกียแดง {แห่งรัตติกาล}    คห.ที่36)  
  อนุเซียนผู้อมตะ

ภูมิลำเนา : บุรีรัมย์ @ขอนแก่น
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 07 เม.ย. 2552
รวมโพสต์ : 5,431
ให้สาธุการ : 4,145
รับสาธุการ : 11,376,160
รวม: 11,380,305 สาธุการ
 
คุณจารย์ใหญ่:
โอะ... ลืมมาต่อกลอนเรื่องทางนี้นำเนาะ  หลงทีปหลงแดนหมดแล้ว
กลอนยุ่งกันปานว่า....อิหยังล่ะหือ....

รอจักหน่อยเด้อครับผม....
ผมหล่ะปวดหัวนำ  เรื่อยๆครับทางนั้นแน ทางนี้แน  (หลายทางแท้หล่ะ) ปวดหายจั๊กซองซะเป็นหยั๋ง

 
 
สาธุการบทความนี้ : 217 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  30 เม.ย. 2553 เวลา 22:08:52  
    MySite  offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  จารย์ใหญ่    คห.ที่37)  
  อนุเซียนผู้อมตะ

ภูมิลำเนา : มุกดาหาร
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 13 ก.ย. 2552
รวมโพสต์ : 5,168
ให้สาธุการ : 3,230
รับสาธุการ : 8,946,820
รวม: 8,950,050 สาธุการ
 
คุณปิ่นลม:
หึยย  แบกแต่ แคน  จนลืมฮอดน้องนุ่ง ซังเด้..


แบกแต่ คน โอะ แคน กะบ่ได้ลืมน้องนุ่งหรอก ไคแหน่น้องนุ่ง ถ้าน้องบ่นุ่งจักสิเป็นจั่งได๋เนาะ.....

 
 
สาธุการบทความนี้ : 221 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  30 เม.ย. 2553 เวลา 23:47:42  
      offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  ปิ่นลม    คห.ที่38)  
  เซียน

ภูมิลำเนา : สกลนคร
สมาชิกภาพ : สมาชิกชมรมฯ
เข้าร่วม : 16 มี.ค. 2553
รวมโพสต์ : 2,213
ให้สาธุการ : 180
รับสาธุการ : 4,935,280
รวม: 4,935,460 สาธุการ
 
คุณจารย์ใหญ่:
คุณปิ่นลม:
หึยย  แบกแต่ แคน  จนลืมฮอดน้องนุ่ง ซังเด้..


แบกแต่ คน โอะ แคน กะบ่ได้ลืมน้องนุ่งหรอก ไคแหน่น้องนุ่ง ถ้าน้องบ่นุ่งจักสิเป็นจั่งได๋เนาะ.....


ซื้อ ใบมีดแถ...ให้เขา ถ่อนั้น แหล่ว

 
 
สาธุการบทความนี้ : 195 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  01 พ.ค. 2553 เวลา 11:17:13  
      offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  จารย์ใหญ่    คห.ที่39)  
  อนุเซียนผู้อมตะ

ภูมิลำเนา : มุกดาหาร
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 13 ก.ย. 2552
รวมโพสต์ : 5,168
ให้สาธุการ : 3,230
รับสาธุการ : 8,946,820
รวม: 8,950,050 สาธุการ
 
คุณปิ่นลม:
คุณจารย์ใหญ่:
คุณปิ่นลม:
หึยย  แบกแต่ แคน  จนลืมฮอดน้องนุ่ง ซังเด้..


แบกแต่ คน โอะ แคน กะบ่ได้ลืมน้องนุ่งหรอก ไคแหน่น้องนุ่ง ถ้าน้องบ่นุ่งจักสิเป็นจั่งได๋เนาะ.....


ซื้อ ใบมีดแถ...ให้เขา ถ่อนั้น แหล่ว


นึกว่าให้ถอนขนพะนะ จ๊วดดด....

 
 
สาธุการบทความนี้ : 191 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  02 พ.ค. 2553 เวลา 09:22:47  
      offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  ปิ่นลม    คห.ที่40)  
  เซียน

ภูมิลำเนา : สกลนคร
สมาชิกภาพ : สมาชิกชมรมฯ
เข้าร่วม : 16 มี.ค. 2553
รวมโพสต์ : 2,213
ให้สาธุการ : 180
รับสาธุการ : 4,935,280
รวม: 4,935,460 สาธุการ
 
ฟ้าว มาแต่งต่อ แน  วัยสะรุ่น อยากอ่าน..

 
 
สาธุการบทความนี้ : 0 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  03 พ.ค. 2553 เวลา 17:38:48  
      offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  ปราร้านอกไห   ตอบเต็มรูปแบบ || Quick Reply  
  หน้า: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16

   

Creative Commons License
นิยายชีวิตอีสาน เรื่อง โสกฮัง - ตาดไฮ ( โดย บ่าวปิ่นลม พรหมจรรย์ ) ฉบับผญา --- วิถีชีวิตชาวอีสาน (ปลาร้านอกไห --- อีสานจุฬาฯ)