|
หน้าบ้าน
|
อีสานจุฬาฯ
|
มูนมังอีสาน
|
ม่วนซื่นโฮแซว
|
ปลาร้านอกไห
|
กระดานข่าว
|
แมลงแห่งอีสาน
|
อาหารแห่งอีสาน
|
สมุดเยี่ยม
|
ประวัติชมรม
ตราชมรม
วัตถุประสงค์ชมรม
วิสัยทัศน์ชมรม
ทำเนียบประธานชมรม
โครงสร้างการบริหาร
คณะกรรมการชมรม
กิจกรรมชมรม
ปฏิทินกิจกรรม
ข่าวสารจากชมรมฯ
Hot Short News
คลังภาพกิจกรรมชมรม
แผนที่ชมรมฯ
ชมรมอีสาน เพื่อนบ้าน
ฮีตสิบสองคองสิบสี่
เรือนสามน้ำสี่
ผญาอีสาน
ดนตรีอีสาน
ฟ้อนรำพื้นบ้านอีสาน
นิทาน
การละเล่น
คำทวย
กลอนอีสาน-ผญา
ประเพณีอีสาน
ฟังเพลงโปงลาง
ดูวีดีโอม่วนๆ
ฟังลายเแคนเฒ่าเก่า
ร้องคาราโอเกะ
ขอเพลงคาราโอเกะ
ภาษาอีสาน
จังหวัดในอีสาน
ของแซบอีสาน
วิถีอีสาน
นิทานพื้นบ้าน
นิทานก้อม
ห้องอักษรไทน้อย
ห้องอักษรธรรมอีสาน
โสเหล่สภาไนบักขามคั่ว
ห้องโสกันฉันพี่น้อง
ห้องลายเพลงพื้นบ้านอีสาน
ห้องอักษรไทน้อย
ห้องอักษรธรรมอีสาน
ผญา คติสอนใจประจำวันที่ 20 พฤษภาคม 2567
::
อ่านผญา
ผักหมเหี้ยนกลางทางเจ้าอย่าฟ้าวเหยียบย่ำ บาดห่าถอดยอดขึ้นยังสิได้ก่ายเกย
แปลว่า
ผักขมด้วนตามทาง อย่าเพิ่งเดินเหยียบย่ำ เผื่อออกยอดขึ้นมา จะได้เก็บกินได้
หมายถึง
คนล้ม อย่าซ้ำเติม คนพลาดพลั้ง อย่าเหยียดหยาม
ล็อกอินเข้าระบบ
ชื่อ ::
รหัสผ่าน::
*จำสถานะ
ลืม password
Login ไม่ได้
สมัครสมาชิก Website
ทำไมต้องเป็นสมาชิก
Board Style: โฮม๕๑(น้ำเงิน)
set board style
สมาชิกทั้งหมด
: 4,462 คน
ล่าสุด:
โอปอ
เมื่อ: 05 พ.ค. 2567
รวมมิตรปลาร้านอกไห
สวัสดีครับ
แทบจะไม่มีใครล่วงรู้อย่างลึกซึ้งเลยว่า มีเรื่องราวที่คุณไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่า ในภาคอีสานของประเทศไทยนั้น หลายอย่างมีความเป็นมาอย่างไร หลายอย่างได้เกิดขึ้นแล้วและยังคงอยู่ หลายอย่างเกิดขึ้นแล้ว และได้เลือนลางหายไปแล้วในอดีต เราและทีมงานปลาร้านอกไห จะนำพาคุณผู้ชม จูงมือเดินไปเรียนรู้วิถีชีวิตพื้นบ้านอีสานในแง่มุมต่างๆ เพื่อเปิดโลกทัศน์และมุมมองว่า ทำไมคนภาคอีสานจึงเป็นอย่างนี้ ทำไมต้องใช้ชีวิตกันอย่างนี้ และสิ่งหนึ่งที่จะลืมเสียไม่ได้ก็คือ การสร้างความเป็นไทยที่มีความหลากหลายทางวัฒนธรรม หลากหลายทางเชื้อชาติ หลากหลายประเพณี เพื่อที่เราจะได้เรียนรู้และอยู่ได้กันอย่างสันติ อย่างสงบ ไม่มีความดูถูกเหยียดหยามคนไทยด้วยกันเอง
ทีมงานปลาร้านอกไห ขอขอบคุณทุกเสียงทุกแรงใจที่มอบให้เรา เราสัญญาว่า เราจะเป็นส่วนหนึ่งที่จะสร้างสรรค์สังคมให้จรรโลงใจ
พร้อมเสมอ
ทีมงานปลาร้านอกไห
กระทู้ธรรมดา... มีข้อความโพสต์ใหม่
กระทู้ธรรมดา... ไม่มีข้อความโพสต์ใหม่
กระทู้มีรูปภาพประกอบ
แสดงความคิดเห็น
กฏกติกา มารยาท
1. ขอความกรุณา ไม่โพสต์ข้อความประกาศโฆษณาขายของ หรือชักนำในเชิงธุรกิจ
2. ขอความกรุณา ไม่โพสต์ข้อความหรือรูปภาพที่ขัดแย้งต่อศีลธรรมอันดี หรือนำไปสู่การทะเลาะวิวาท
3. ขอความกรุณาไม่โพสต์ข้อความหรือรูปภาพที่ทำให้เสื่อมเสียชื่อเสียงบุคคลอื่น หรือหมิ่นสถาบันชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์
4. การคัดลอกบทความของบุคคลอื่นมาโพสต์ กรุณาอ้างอิงที่มา เพื่อเป็นการให้เกีียรติ และเคารพในภูมิปัญญาของเจ้าของบทความ
เรื่อง:
สีตัวอักษร:
มาตรฐาน
แดงเข้ม
แดง
ส้ม
ส้มเข้ม
น้ำตาล
เหลือง
เขียว
เขียวเข้ม
มะกอก
ฟ้า
น้ำเงิน
น้ำเงินเข้ม
คราม
ม่วง
ชมพู
ดำ
ขนาดตัวอักษร:
เล็กมาก(9)
เล็ก(11)
ปกติ(14)
กลาง(16)
ใหญ่(18)
ใหญ่มาก(24)
*ไม่เกิน24
ปิดท้ายคำสั่ง
วิธีนำเข้าimeem
วิธีนำเข้าYouTube
รายละเอียด*:
ใช้ html ได้
(เฉพาะที่กำหนดให้)
ใช้ bbcode ได้
ใช้ space bar ได้
(เฉพาะรายละเอียด)
ย้อนกลับ
[qt=คุณน.นม:] คำเอ๋ยหล่า... สุนันทา ผุสาวพี่ อ้ายทำงานหาเงินยุพี้หลายปีแล้วหากเมื่อยใจ บ่มีไผมาเยี่ยมเหลียวแลแม้แต่หน่อย ทุกข์ทั้งกายทุกข์ทั้งใจพร่ำพร้อมเกือบยอมแพ้โชคชะตา วาสนาผลาล้นได้มาพ้อหน้ามลคนงามหนองผักแว่น (เสลภูมิ) อยากได้เด๋...อยากได้เจ้าเป็นแฟน หญ่างควงแขนกับบักอ้ายไผเห็นแล้วให้ซ่าลือ ว่าคือสมกันแท้ยืนเฮียงกันยุล่องส่อง คั่นได้ถือไม้เท้ายอดทองไม้กระบองยอดแก้ว...สาแล้วจั่งสิควร คนน้อยเอ้ย...อ้ายนี่เทิดทูนเจ้าเหนือกระหม่อมจอมศรี ฮักยิ่งกว่าชีวีเปรียบเสมือนตาอ้าย ยามได๋ได้แลจ้องมองดูมีเสน่ห์ รูประหงษ์งามคักเด้อ้ายเห็นแล้วว่ามักหลาย คนน้อยเอ้ย...อ้ายนี่ฮักแต่เจ้าเฝ้าคิดคำนึงหา บ่อยากไกลสายตาแต่หากจำเป็นแล้ว แนวว่าชายคนไฮ้จำต้องไปหาเงินก่อน เอาไว้ผ่อนงวดวีโก้เด้อหล่าให้ซ่อยจำ ทุกคำจาสองเฮาเว่านำกันให้เจ้าจื่อ ถือสัจจะเที่ยงมั่นสัญญาไว้อย่าสิลืม คำเอ๋ยหล่า... สุนันทา ผุสาวพี่ ฮู้ไว้เด้อ...ฮู้ไว้แหน่คนดีทุกนาทีผ่านพ้นอ้ายทนได้ญ่อนฮักนาง ทางเคยเทียวมีหลายเส้นเดียวนี้อ้ายเซาผ่าน ญ่อนว่าฮักตาหวานให้สงสารบักอ้ายแหน่เด้อน้องหม่อมพะนาง อย่าให้คองคอยถ่าคอยไปแล้วเสียเปล่า คอยเอาลูกพระเจ้ามันสิเฒ่าแก่ตาย อ้ายนี่คิดต่อเจ้าเอาแน่บ่มีวาง คิดต่อนางหว่างได๋สิเอาอ้าย คิดฮอดหลายอยากเห็นหน้า แต่บ่มีเวลาญ่อนงานอ้ายยุไกลฝั่ง อยากไปนั่งยุนำอยากฟังเสียงเจ้าเว่าหัว-ยิ้มกะอิ่มใจ คนน้อยเอ้ย...คำสัญญาที่ว่าไว้ห้าปีปลายนางเรียนก่อน ตอนนี้ใกล้ขวบมื้อแล้วนางน้องว่าจั่งได๋ ให้นางไขคำต้านแถลงการณ์บอกกล่าว พอได้ฮู้เรื่องราวว่าผุสาวบักอ้ายในใจเจ้าคิดอีหยัง หรือเจ้ายังบ่ทันพร้อมอยากซอมดูอีกจักหน่อย คอยถ่าเบิ่งมื้อหน้าสัญญานั้นได้ขวบปี ว่าจั่งได๋เด้หล่า...หากอ้ายว่าสิมาขอ ปลาย พ.ศ.เดือนสิบสองให้ฮินตรองดูบ้าง ทางพ่อลุงแม่ป้าอาวอาพ่อกับแม่ เถิ่งเฒ่าแก่ผู้เฒ่าเพิ่นจาเว่าว่าจั่งได๋ ส่วนว่าชายนั้นไซร้พ่อแม่บ่มีขัด จัดให้ตามประสงค์ที่เอ่ยมาเพลานี้ แล้วคนดีว่าได๋น้องหรือมีคนมามอง มีคนจองไว้แล้วไป่ให้นางไขกล่าวต้านจาเว่า...เบิ่งก่อนนา คำเอ๋ยหล่า...โบราณเพิ่นว่าไว้ ไกลขอให้ไกลแต่บ้านฮั่วไฮ่นาสวน ไกลขอให้ไกลแต่มวลหมู่เฮือนกับเล้า ส่วนว่าวาจาเว่าสองคนเฮาอย่าได้ห่าง ต่างคนแม่นสิยุต่างบ้านคำเว่าอย่าห่างกัน คั่นบ่ฮักให้เจ้าเว่าคั่นบ่เอาให้เจ้าว่า บอกอ้ายมาเถาะหล่าให้ไวฟ้าวอย่าสิเฉย ว่าอ้ายเชยว่าอ้ายเฒ่าบ่แงงเงากระจกส่อง บอกอ้ายมาโลดเด้อน้องสิยอมเจ้าแต่ผุเดียว...คนน้อยเอ้ย คนน้อยเอ้ย...ความฮักแพงแถลงน้อง ความหมายปองบ่อยากห่าง บ่อยากไกลพรากข้างนางน้องให้ห่างเหิน มามื่อนี่ถือว่าพี่นี่เอิ้นสิมาสั่งไปตามลม ก่อนแหล่ว ลมกะคงสิเชยพัดโบกมาเด้อทางน้อง ความหมายปองของอ้ายชายคนจนบ่เคยเปลี่ยน คำเอ้ย ถึงปีเดือนเคลื่อนย้ายทางชายนี่ดอกซื่อตรง อ้ายบ่คดเด้อบ่โค้งสิตรงต่อดอกคำแพง ขอแถลงให้นางฟังสู่ประการให้เห็นแจ้ง ขอคำแพงนางหล่า สุนันทา อย่าลืมพี่ ความหวังดีมีต่อน้องบ่ลืมได้แม่นง่ายดาย แท้แหล้ว[/qt]
คลิกดูรูปแสดงอารมณ์
โดยคุณ*:
คุณต้องสมัครสมาชิก
และล็อกอินเข้าระบบ
จึงจะโพสต์ได้ครับ
อีเมล์:
ชมรมศิลปวัฒนธรรมอีสาน จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ใต้อัฒจันทร์สนามกีฬาจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ปทุมวัน กรุงเทพฯ :
ติดต่อชมรม
เนื้อหาใน
เว็บบอร์ด
และ
ปลาร้านอกไห
ในเว็บไซต์
www.isan.clubs.chula.ac.th
ใช้
สัญญาอนุญาตของครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกัน 3.0 ประเทศไทย
ห้ามนำเนื้อหาไปใช้เพื่อการค้า การนำไปเผยแพร่ต่อ ต้องอ้างอิงถึงที่มา
<
อ่านเงื่อนไข
>
รวมมิตรปลาร้านอกไห ---