ผญา คติสอนใจประจำวันที่ 26 เมษายน 2568:: อ่านผญา 
ทุกข์ยากฮ้ายกายก่ำผอมโซ ยากนำโตบ่มีเงิน เผิ่นบ่ถามเถิงจ้อย แปลว่า ยากจนข้นแค้น ตัวดำผอมโซ ไม่มีเงิน จึงไม่มีใครถามถึง หมายถึง ไม่พึงเลือกคบหาสหายเพียงเพราะทรัพย์สินเงินทองและรูปกาย


  ล็อกอินเข้าระบบ  
ชื่อ ::
รหัสผ่าน::
*จำสถานะ
 
  รวมมิตรปลาร้านอกไห  
  สวัสดีครับ

     แทบจะไม่มีใครล่วงรู้อย่างลึกซึ้งเลยว่า มีเรื่องราวที่คุณไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่า ในภาคอีสานของประเทศไทยนั้น หลายอย่างมีความเป็นมาอย่างไร หลายอย่างได้เกิดขึ้นแล้วและยังคงอยู่ หลายอย่างเกิดขึ้นแล้ว และได้เลือนลางหายไปแล้วในอดีต เราและทีมงานปลาร้านอกไห จะนำพาคุณผู้ชม จูงมือเดินไปเรียนรู้วิถีชีวิตพื้นบ้านอีสานในแง่มุมต่างๆ เพื่อเปิดโลกทัศน์และมุมมองว่า ทำไมคนภาคอีสานจึงเป็นอย่างนี้ ทำไมต้องใช้ชีวิตกันอย่างนี้ และสิ่งหนึ่งที่จะลืมเสียไม่ได้ก็คือ การสร้างความเป็นไทยที่มีความหลากหลายทางวัฒนธรรม หลากหลายทางเชื้อชาติ หลากหลายประเพณี เพื่อที่เราจะได้เรียนรู้และอยู่ได้กันอย่างสันติ อย่างสงบ ไม่มีความดูถูกเหยียดหยามคนไทยด้วยกันเอง

     ทีมงานปลาร้านอกไห ขอขอบคุณทุกเสียงทุกแรงใจที่มอบให้เรา เราสัญญาว่า เราจะเป็นส่วนหนึ่งที่จะสร้างสรรค์สังคมให้จรรโลงใจ
พร้อมเสมอ
ทีมงานปลาร้านอกไห

กระทู้ธรรมดา... มีข้อความโพสต์ใหม่

  หน้า: 1 ตอบกระทู้  
  โพสต์โดย    
  บ่าวพนมไพร    คห.ที่1) คิดฮอดบ้านเฮาเนาะ (คิดฮอดอี่พ่ออี่แม่เด้)  
  ศิษย์น้องเล็ก

ภูมิลำเนา : ร้อยเอ็ด
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 08 พ.ค. 2551
รวมโพสต์ : 24
ให้สาธุการ : 90
รับสาธุการ : 112,570
รวม: 112,660 สาธุการ

 
   ฝนตกมาแล่วคือคิดฮอดบ้านแถ่น้อ...อี่พ่ออี่แม่เอ้ย
บ่ฮู้ว่าทุกมื่อนี่บ้านเฮานั่นเป็นจั่งได๋  
อยากกลับเด้อยากสิกลับไปบ้าน
กลับอีสานเฮือนซานบ่อนเคยเนา  
อี่พ่อเอ้ยอี่แม่เอ้ยลูกคิดฮอดตั้งแต่เจ้า
ปานนี่อยู่จั่งได๋...พ่อแม่เอ้ย
บ่ได้กลับเมือยามเจ้า  ได้ถามข่าวแต่ทางสาย  
แนวว่ามาอยู่ไกล ก้ำฝ่ายเมืองหลวงพี้  
ได้มาทำการสร้าง ฮำเฮียนเขียนอ่าน
จำใจต้องจากบ้าน ผมนั่นคิดนำหลาย  
ย่อนว่าอี่แม่ลาวนั่นบ่สำบาย...สั่นดอก  
อี่แม่เอ้ย..อย่าสะโหมงานหลาย กายเจ้านั่นแฮ่งอ่อนแฮง  
แนวว่าโรคหัวใจที่เป็นนั่น มันสิผันเป็นแฮงดอกกว่าเก่า..แม่เอ้ย
ลูกซายแม่เป็นห่วงเจ้า  ผู่เถ้าแม่นแก่กาย  
ลูกได้ขยันเฮียนเขียนสร้าง  จนจบมาแล่วอี่แม่
วิศวกรไฟฟ้าดอกคักแท้  ผมนั่นดีใจหลาย  
เฮ็ดสำเร็จไปอีกขั้น  อันความฝันของพ่อแม่
กว่าสิได้มาน้อกะย่ำแย่  พ่อแม่นั่นเบิ้ดนำหลาย  
อดไว้ก่อนพ่อแม่ข่อย  ลูกสิค่อยทะยอยหา
สิค่อยเก็บดอกเงินตรา  ส่งมาดอกทางบ้าน  
คือสิพอน้อสร้างบ้าน  เฮือนซานหลังเก่า
อีกบ่โดนดอกหมู่เจ้า  คงสิได้แม่นสำบาย...อยู่ดอก
ลูกเขียนไปน้ำตาย้อย  อันโตข่อยห่วงเจ้าหลาย..แท้น้อ
เทิ่งเขียนไปคิดฮอดไป  ซางห่วงใยแต่ทางบ้าน
เทิ่งผู้สาวน้ออ้ายนั่น  แม่นลืมกันแล่วล่ะไป๊
คำสัญญาที่ว่าไว้  เจ้าจำได้อยู่บ่น้อ...น้องหล้าเอ้ย  
ต้องขอเซาผญาน้อเอาไว้  ทางในใจอ้ายหดหู่
บ่อาจกลั้นเอาไว้อยู่  ขอทุกคนจงรับรู้ผมนั่นคิดฮอดหลาย    
มื่อหลังจั่งสิได้  โทรหาดอกถามข่าว
ขออวยพรให้หมู่เจ้า  เทิ่งผู้เถ้าและผู้แก่
อี่แม่อี่พ่อสำคัญแท้  ควรยกขึ้นไว้เหนือหัว
ขอให้มีความสุขล้น  เกินเมืองคนผมคิดว่า    
แนวโรคฮ้ายอย่าพบพ้อ  มาใกล้ดอกย่างกราย...สาธุๆ      

   * พ่อแม่ลำบากย่อนเฮามาคักแล่วถึงเวลาที่เฮาต้องแทนบุญคุณเพิ่น
เพิ่นว่าผู้ใดลืมคุณพ่อแม่แล่วแม่นสิทำการสร้างแนวใดกะบ่มีเจริญได้
คุณพ่อคุณแม่ควรยกไว้เหนือหัว

 
 
สาธุการบทความนี้ : 228 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  18 พ.ค. 2551 เวลา 07:33:22  
  www    offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  บ่าวพนมไพร    คห.ที่2) เชิญเที่ยวงานบุญบั้งไฟล้าน อ.พนมไพร  
  ศิษย์น้องเล็ก

ภูมิลำเนา : ร้อยเอ็ด
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 08 พ.ค. 2551
รวมโพสต์ : 24
ให้สาธุการ : 90
รับสาธุการ : 112,570
รวม: 112,660 สาธุการ

 
มาเด้อ...อ้ายเซียงข้องเอาบุญนำกัน

***ผมนี่เนาหนห้องร้อยเอ็ดคำก้ำบ้านอยู่  
มีไผแหน่บ่ฮู้ เมืองร้อยเกินนั่นแม่นบ่มี
เพิ่นว่าถิ่นผ้าไหมชั้นดี  แถมยังมีสตรีโสภาผ่อง
ขอเชิญพวกพี่น้อง  มาเยี่ยมยามกัน..แหน่เด้อ  
เมืองพนมไพรนั่น  เป็นอำเภอดอกม่องอยู่
ขอประชาสัมพันธ์ให้รับรู้  เสมอด้ามดั่งกัน
แนวที่ขึ้นซื่อนั่น  เป็นงานบุญบั้งไฟใหญ่
บุญบั้งไฟล้านพุ้นตั้วอ้าย  พี่เซียงน้อยเชิญชมกัน
วันเพ็ญเดือนเจ็ดทุกปีนั่น  จัดกันเป็นงานใหญ่
คนมาจากทั่วฟ้าเมืองไทย  เทิ่งเหนือกลางอีสานใต้
โฮมกันไว้ดอกม่องเดียว  เชิญมาเที่ยวเบิ่งกะได้
บั้งไฟหลายคักแหน่  สมใจดอกแท้ๆ  เมื่อบ้านแม่นอิ่มใจ
มันหากเป็นตาย่านฮ้าย  คนใด๋นั่นแม่นบ่เคย..พี่น้องเอ้ย
  ร่วมสืบสานกันเอาไว้  ประเพณีบุญบั้งไฟให้คงอยู่
ให้ชาวโลกเพิ่นรับรู้  จรวดอีสานนั่นคักปานใด๋...พี่น้องผม
  
   ***บุญบั้งไฟล้านพนมไพรจัดกันทุกวันเพ็ญเดือนเจ็ดของทุกปี  มื่อจุดนั่นบั้งไฟหลายที่สุดในโลกครับพี่น้อง  จุดกันตั้งแต่บ่ทันแจ้งเลยที่เดียว ขอประชาสัมพันธ์สำหรับเซียนบั้งไฟเด้อครับ  หรือว่าพี่น้องที่ชื่นชอบกะดีปีนี่ตรงกับวันที่ 18-19 มิ.ย. ครับ  จั่งได๋กะระมัดระวังกันแหน่สำหรับผู้ที่ไปเที่ยวงานเพื่อความปลอดภัย

 
 
สาธุการบทความนี้ : 244 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  18 พ.ค. 2551 เวลา 08:51:37  
  www    offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  บ่าวพนมไพร    คห.ที่3)  
  ศิษย์น้องเล็ก

ภูมิลำเนา : ร้อยเอ็ด
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 08 พ.ค. 2551
รวมโพสต์ : 24
ให้สาธุการ : 90
รับสาธุการ : 112,570
รวม: 112,660 สาธุการ

 
***ไกลกายเจ้า  ใจกะอยู่นำนาง
บ่มีทางไกลกัน  ให้พรากหนีข้าง
แม่นสิอยู่ฟากฟ้า  สิหย่อเป็นแผ่นดินเดียว
คราวสิบคืนซาวคืน  สิหย่อเป็นคราวมื่อ
ครั้นความมักความฮักมันคือข้าว  สิขอกินให้มันอิ่ม
ครั้นความมักความฮัก  มันคือน้ำบ่อแก้ว
สิลงล้างอาบสรง...น้องเอ้ย
ไกลมื่อนี่  มื่ออื่นสิมาหา
ครั้นแม่นชีวายัง  สิหมั่นมาหาเจ้า
ไกลไปหน้า  บ่มีวันสิมาจวบ
มื่อสืบมื่  ไปหน้าผัดแห่งไกล

 
 
สาธุการบทความนี้ : 263 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  18 พ.ค. 2551 เวลา 09:04:36  
  www    offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  อ้ายโอ๊ต    คห.ที่4)  
  ขาจร


 


มาดูการแต่งกาย ภูไท ให้ชัดๆ

 
 
สาธุการบทความนี้ : 307 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  28 มี.ค. 2552 เวลา 13:45:29  
  ตอบอ้างอิง  
 
  ปิ่นลม    คห.ที่5) ของจิง วิถีอีสาน ( ปัจจุบัน)  
  เซียน

ภูมิลำเนา : สกลนคร
สมาชิกภาพ : สมาชิกชมรมฯ
เข้าร่วม : 16 มี.ค. 2553
รวมโพสต์ : 2,213
ให้สาธุการ : 180
รับสาธุการ : 5,440,870
รวม: 5,441,050 สาธุการ

 
พ่อตู้ค้ำ นั่งมวนยาเส้น ที่เลาปลูกเอง ยามเฮ็ดนาแล้ว  เลากะปลูกยาสูบ ริมหาด “แม่น้ำยาม”
กระดาษมวน กะบ่ต้องไปซื้อหา ตัดเอาใบตองกล้วย “ทะนีออง” มาตากไว้ ๓ แดด ตัดเป็นท่อนๆ
ขนาดพอเหมาะ  ซำนี้กะ สุขโขแล้ว
พ่อตู้ค้ำ เลาปลูกต้นงิ้วไว้หลายต้น รอบๆ เฮือน  เคยถามเลาว่า
“ ปลูกต้นงิ้วไว้หลายแถะพ่อตู้”
“ ต้นงิ้วคู่กับคนอีสาน  ตามเฮือนซานให้หาปลูกไว้”
“ มีประโยชน์หยังแน พ่อตู้”  ผู้ถาม หม่นซูซี บ่เลิก
“ ปลูกไว้ให้แม่ใหญ่ศรี ยัดหมอน ยัดสื่อ ยัดผ้าห่ม “
แกว่าพลางชำเลืองไปทาง แม่ใหญ่ศรี กำลังงกง่วน ต่ำหูก อยู่ใต้ตาล่างเฮือน
“ ปลูกยามหลานแอ่ว อยากเล่นของเล่น กะเอาไม้งิ้ว มาเฮ็ดรถ เอ็ดปืน เฮ็ดดาบไม้งิ้ว ให้มัน“
“ ปลูกไว้ ยามเด็กน้อย อยากกิน ขนมไข่ขี้เจี้ยม กะต่อยเอาหมากแก่ เอาไปแลก ขนม”
“ ปลูกเอาไว้ ล่อ อีเจีย ดังวีก มันมากินดอกงิ้ว ยามแลง   ”
“ ปลูกเอาไว้ ให้เด็กน้อย เอาหมากงิ้วอ่อน มาเล่นยิงบั้งโผ๊ะ ”
“ ปลูกไว้ถ่าเจาะเอาด้วงงิ้ว กับ แมงหัวแข็งจี่ กิน ยามผิงไฟ หน้าหนาว ”
“ ปลูกไว้ ยามเฮ็ดบุญ เฮ็ดทาน กะเอาไม้งิ้ว ไปเอ็ด โฮงเทียน โฮงเผิ่ง  , หัวทุง  ถวายพระ ”
“ ต้นใด มันแก่แล้วกะเอามาเฮ็ดฟืน หุงหาอาหาร ”
พืชพันธ์เพื่อชีวิต ของคนถิ่น...............................................................

สิบปีต่อมา พ่อตู้ค้ำ สิฮู้บ่น้อ  อ้ายคำสอน ลูกชายแก ตัดต้นงิ้ว ทิ้งหมดแล้ว
“ อ้ายสอน  เจ้าตัดต้นงิ้วออก สิปลูกอีหยัง”
“ โอย มันฮกเฮือน ดอก  กูเลยตัดถิ่ม บักโต้น มึงนี่ บ่ทันสมัย เลย ทุกมื้อนี่ เขาต้องปลูกพืชเศรษฐกิจ”
“ ต้นหยัง หว่า พืชเศษทะกิด เจ้า ”
“  นี่ ๆ  ต้นตะกูยักษ์  มึงเคยได้ยินบ่”
“ หึ ! บ่เคย  ”
“  ปลูกง่าย โตเร็ว ได้กำไรดี ”
“ ไผบอกเจ้า ว่าปลูกแล้วดี”  ผมถามด้วยความอยากรู้
“ เหวย  เขาส่า เขาลือ กันโจ้งๆ  ว่าไทหนองคาย ไทขอนแก่น ปลูกแล้ว ร่ำแล้วรวย
มึงไปหาซื้อมาปลูกติละ เบี้ยละ ห้าสิบบาท ”
“ ข่อย คิดเบิ่งก่อนเด้อ ”  ว่าแล้วก็เดินจากมา
........... คิดฮอดคำเว้า พ่อตู้ค้ำ..................................
“ ต้นงิ้วคู่กับคนอีสาน  ตามเฮือนซานให้หาปลูกไว้”
“ ปลูกไว้ เอานวนมัน ยัด หมอน ยัดผ้าห่ม “ ( ไม่จำเป็น มี ผ้าห่มโตโต้แล้ว * ของต่างประเทศ)
“ ปลูกไว้เฮ็ดของเล่นให้ลูกหลาน ” ( บ่จำเป็น มีเกมส์คอม ฯ เกมส์ คอนโซล แล้ว  * ของต่างประเทศ)
“ ปลูกไว้แลก ขนม ให้ลุกหลาน ” ( บ่จำเป็น มีไอติมวอลท์ ขายแล้ว * ของต่างประเทศ )
“ ปลูกไว้ให้ อีเจีย กิน ” ( บ่จำเป็น ต้องเผื่อสัตว์สายพันธ์อื่น ที่ดินของเฮา เฮาเสียภาษี อีเจีย นกหนู
มันบ่ได้เสียภาษีซ่อยเฮา เผื่อมันเฮ็ดหยัง )
“ ปลูกไว้เฮ็ด เครื่องประกอบเฮ็ดบุญ เฮ็ดทาน ” (   บ่จำเป็น มันอยู่ที่ใจ บ่แม่นต้นไม้)
“ ปลูกไว้กิน แมงหัวแข็ง , ด้วงงิ้ว ยามผิงไฟ หน้าหนาว” ( .เดี๋ยวนี้เขากินสุกี้.. * ของต่างประเทศ)
“ ปลูกไว้เฮ็ดฟืนหุงหาอาหาร” ( บ่จำเป็น เฮามีร้านแก๊ส เจ็กอู๋ * นำเข้าจากพม่า )
“.......ปลูกเฮ็ดหยัง........???????..”  ( พืชเศรษฐกิจ จากปากต่อปาก (ข่าว)...  )
ด้วยความขัดข้องใจ จึงต้นหวนกลับไปถาม  อ้ายคำสอนใหม่
“ แล้ว ต้นตะกูยักษ์  มันมาจากใส หละ ไผเอาเบี้ยมาขาย ”
“ ต้นกำเนิดอยู่ ต่างประเทศ  เจ็กอู๋ รับจาก นายใหญ่ค้าพันธุ์ไม้ ในเมือง มาขาย ”
“.........พืชเศรษฐกิจ.........”

 
 
สาธุการบทความนี้ : 334 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  19 มี.ค. 2553 เวลา 15:18:35  
      offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  ต้องแล่ง    คห.ที่6)  
  ขาจร


 
อยากฟังเด้...  

อยากฟังลมพัดพร้าวลายแคนแล่นแจ้น      มิตรหมอแคนแฟนต่างด้าวคือสิห่าวบ่หาว
คือสิจ้าวปานลมอ่วยยามสงัด                นิ้วตวัดฮูแคนกรีดกรายขัวซ้าย
ตางเป็นเสียงกระจายเอิ้นสำเนียงบอกผ่าน ผู้บ่ทันได้ซู้ฟังแล้วฮ่ำคนิง
ยืนคิ๊งนิ๊งได้ยินแคนจารย์ใหญ่                ไผผู้ขาดคู่ซ้อนนอนแล้งสะเม่นคิง
ซุมที่ผิงอ่วยข้างขางไฟให้หนาวตื่ม          ให้ได้ลืมลุกฟ้อนตอนท้าวหย่าวแคน  แน่เปี๋ยง

 
 
สาธุการบทความนี้ : 281 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  09 ธ.ค. 2553 เวลา 20:47:08  
  ตอบอ้างอิง  
 
  ต้องแล่ง    คห.ที่7)  
  ยอดปรมาจารย์

ภูมิลำเนา : ร้อยเอ็ด + ขอนแก่น
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 17 มี.ค. 2553
รวมโพสต์ : 787
ให้สาธุการ : 45
รับสาธุการ : 1,758,720
รวม: 1,758,765 สาธุการ

 

 
 
สาธุการบทความนี้ : 0 ครั้ง
ให้สาธุการบทความนี้
 
 
  09 ธ.ค. 2553 เวลา 20:48:23  
      offline ติดต่อหลังเวที ติดต่อโดยเมล์ ตอบอ้างอิง  
 
  ปราร้านอกไห   ตอบเต็มรูปแบบ || Quick Reply  
  หน้า: 1

  Quick Reply  
       
  เรื่อง:   
 
รายละเอียด*: 

ใช้ html ได้ 
(เฉพาะที่กำหนดให้) 

ใช้ bbcode ได้  
ใช้ space bar ได้  
(เฉพาะรายละเอียด) 



โดยคุณ*:
อีเมล์:

คุณต้องสมัครสมาชิก
และล็อกอินเข้าระบบ
จึงจะโพสต์ได้ครับ

   
 
     กฏกติกา มารยาท
 1. ขอความกรุณา ไม่โพสต์ข้อความประกาศโฆษณาขายของ หรือชักนำในเชิงธุรกิจ
 2. ขอความกรุณา ไม่โพสต์ข้อความหรือรูปภาพที่ขัดแย้งต่อศีลธรรมอันดี หรือนำไปสู่การทะเลาะวิวาท
 3. ขอความกรุณาไม่โพสต์ข้อความหรือรูปภาพที่ทำให้เสื่อมเสียชื่อเสียงบุคคลอื่น หรือหมิ่นสถาบันชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์
 4. การคัดลอกบทความของบุคคลอื่นมาโพสต์ กรุณาอ้างอิงที่มา เพื่อเป็นการให้เกีียรติ และเคารพในภูมิปัญญาของเจ้าของบทความ

 
       
   

Creative Commons License
ชมรมศิลปวัฒนธรรมอีสาน จุฬาฯ www.isan.clubs.chula.ac.th --- ปลาร้านอกไห (ปลาร้านอกไห --- อีสานจุฬาฯ)