| |
อนุเซียนผู้อมตะ
ภูมิลำเนา : บุรีรัมย์ @ขอนแก่น
สมาชิกภาพ : สมาชิกทั่วไป
เข้าร่วม : 07 เม.ย. 2552
รวมโพสต์ : 5,431
ให้สาธุการ : 4,145
รับสาธุการ : 11,376,170
รวม: 11,380,315 สาธุการ
|
|
ต่อบ่าวลุ่มดอนไข่ ตอนที่ ๒ โดดเรียน เข้าป่า เก็บหมากไม้ ล่าสัตว์ เล่นน้ำ
 (ลักหลอยรูปบ่าวลุ่มดอนไข่ครับ) ฮ่าๆๆ ขอบคุณไปนำ
ย่างโสกันโหวกเหวกมาสักพักนึงกะฮอดชลประทาน ทุกคนกะพ้อมใจกันหยุดกึก แล้วกะเซาปากเซาเว้ากัน
เพราะมีสระโรงเรียนอยู่ติด ๆ กับชลประทาน สระโรงเรียนม่องนี้สิมีชมรมเกษตร เล้าไก่
แปลงผักของนักเรียนเต็มไปเมิด ลังเทือมีอาจารย์กำลังคุมเด็กนักเรียนชั้นอื่นอยู่ เพิ่นสิเห็นว่าซั่นเถาะ (รอบคอบบ่)
ดังนั้นเลยต้องพากันย่างม่นป่าแน่จักหน่อย ค่อยเลาะป่าไปจนหวิด
พอย่างพ้นชลประทานมา ก็เลี้ยวเข้าทางเกวียนที่ชาวบ้านขะเจ้าไว้เทียวไปนากัน
เฮ้อ... แต่ละคนแอบถอนหายใจ (55 กว่าสิหวิดโซนอันตรายมาได้ หนีเรียนมันยากแนวนี้ตั๊วนิ)
ส่วนในความคิดเด็กหญิงสาคือจั่งได้หลุดมาอยู่อีกโลกหนึ่ง (โลกพระจันทร์ พะนะ)อากาศที่เย็นสบาย ความเงียบสงบของป่า แนมลงพื้นดินกะเห็นขี่ดิน ฮ่วย!! เป็นทางเกวียนหินปนทราย
แนมขึ้นเทิงฟ้ากะเห็นขี่ฝ่า ฮ่วย!!! เห็นฟ้าพอรำไร ย้อนมีต้นไม้สูงใหญ่ ต้นยางนา ต้นอะลาง
และอื่น ๆ ปกคลุมหนทางปิดแสงแดดจนเกือบมิด
สองข้างทางกะสิเป็นไฮ่นาของชาวบ้าน ย่างมาสักได้คาวนึง แต่ละคนกะเริ่มหันหน้าหันหลัง คือสิขอคำปรึกษากัน
ย้อนทางที่สิไปข้างหน้ามี น้ำ ซึ่งบ่ถืกกันกับชุดนักเรียนที่ใส่กันอยู่แท้ ๆ
สรุป เลยต้องพากันถอด หิ้วเอาซั่นแหล่ว ชีวิตการโดดเรียนรอบนี้
(แสดงว่ามีหลายรอบเด๊เนาะ)รู้สึกว่าสิคุ้มค่าขนาด
ย่างตีนเปิม ไปนำทางขี้หินแฮ่ มีน้ำไหลเซาะหนทางเป็นฮ่องน้อย ๆ พอท่วมหลังตีน
เด็กหญิงสาย่างนำฮ่องออดลอดๆ แนวมันเย็นดี แนมหาปลาบืนอีกะปูไต่นำทางน้ำ
แนมหาหมากผีพ่วน สิ่งที่หมายปอง เสียงคุยกันดังเจี๊ยวจ๊าวไปนำทาง
เฮ้ย ๆ เจ้าของอย่าสิไปจับมัน มันสิหนีบมือเอาเด๊ เสียงเด็กชายไข่ดังมาทางหลัง
ตอนนี่เด็กหญิงสาสิกำลังก้มไปจับอีกะปูก้ามใหญ่ (ทำมาเป็นห่วงคือ ปานเฮาเป็นลูกผู้ดี บ่เคยจับบ่เคยบายเอาโลด เหอะๆ)
เค้าอยากได้นั่นเด๊ สิเฮ็ดจั่งได๋ซั่น ออนซอนก้ามมัน สิหักเอาแต่ก้ามกะหลีโตน เด็กหญิงสาเจรจาเสียงออดอ้อนตาหน่าย
มานี่ซั่นนะ สิจับก้ามมันไว้ให้ก่อน เจ้าของจั่งจับเอา เด็กชายไข่เว้า
แล้วกะนั่งลงหาลายจับกะปูที่กำลังยกก้ามใส่
เอาเจ้าของบ่ย้านมันหนีบติฮั่น เด็กหญิงสาถามกลับ
ถ้ามันหนีบเค้า เค้ากะเจ็บคนเดียวเด๊ล่ะ แต่ถ้ามันหนีบเจ้าของ เค้ากะสิเจ็บนำ พุ้นน่ะ เด็กชายไข่กะคารมดีขนาด
เด็กหญิงสากะซงสิแก้มฮ้อน ๆ แล้วล่ะ เลยแก้เก้อจักหน่อย
เอ๊า หนีบเค้าแล้วเจ้าของสิมาเจ็บนำเฮ็ดหยัง คนละคนกัน
บ่ได้ดอก ถ่ามีไผมาเฮ็ดให้คนที่เฮาห่วงใยเจ็บ เฮากะเจ็บคือกัน ป๊าดดด ตายละข่อย เด็กหญิงสาเขินม้วนพอปานสาดวัดที่เณรน้อยกู้เสี่ยงหลวงพ่อไว้เพราะติดขี่ไก่โป่ บ่เอาฮอดกะปู
โอ๊ย ขี้เดียดสองคนนี่เด๊ เอี๊ยะ เด็กชายหน่อ เด็กชายปิ่น เด็กชายใหญ่ หมู่ที่ย่างนำก้นมาฮ้องใส่
แล้วเสียงฮิ้วววๆ คำแซวของหมู่ๆ กะนำก้นมา เล่นเอาเด็กหญิงสากับเด็กชายไข่เว้าบ่ออก ได้แต่แนมตากันเป็นแมวเป้าอยู่สองคน
(บ่ได้สังเกตว่าสิมีคนซอมเนาะ กะดาย อายหลายกะหยังว่า) เด็กหญิงสางวกหลังออกมาจ่ม
|
|
|
