|
หน้าบ้าน
|
อีสานจุฬาฯ
|
มูนมังอีสาน
|
ม่วนซื่นโฮแซว
|
ปลาร้านอกไห
|
กระดานข่าว
|
แมลงแห่งอีสาน
|
อาหารแห่งอีสาน
|
สมุดเยี่ยม
|
ประวัติชมรม
ตราชมรม
วัตถุประสงค์ชมรม
วิสัยทัศน์ชมรม
ทำเนียบประธานชมรม
โครงสร้างการบริหาร
คณะกรรมการชมรม
กิจกรรมชมรม
ปฏิทินกิจกรรม
ข่าวสารจากชมรมฯ
Hot Short News
คลังภาพกิจกรรมชมรม
แผนที่ชมรมฯ
ชมรมอีสาน เพื่อนบ้าน
ฮีตสิบสองคองสิบสี่
เรือนสามน้ำสี่
ผญาอีสาน
ดนตรีอีสาน
ฟ้อนรำพื้นบ้านอีสาน
นิทาน
การละเล่น
คำทวย
กลอนอีสาน-ผญา
ประเพณีอีสาน
ฟังเพลงโปงลาง
ดูวีดีโอม่วนๆ
ฟังลายเแคนเฒ่าเก่า
ร้องคาราโอเกะ
ขอเพลงคาราโอเกะ
ภาษาอีสาน
จังหวัดในอีสาน
ของแซบอีสาน
วิถีอีสาน
นิทานพื้นบ้าน
นิทานก้อม
ห้องอักษรไทน้อย
ห้องอักษรธรรมอีสาน
โสเหล่สภาไนบักขามคั่ว
ห้องโสกันฉันพี่น้อง
ห้องลายเพลงพื้นบ้านอีสาน
ห้องอักษรไทน้อย
ห้องอักษรธรรมอีสาน
ผญา คติสอนใจประจำวันที่ 3 มิถุนายน 2567
::
อ่านผญา
หมากส้มมอ ไปคาคอมั่ง มั่งบ่ขี้ สามมื้อกระต่ายตาย
แปลว่า
ลูกสมอไปติดคอละมั่ง ละมั่งไม่ขี้สามวัน กระต่ายตาย
หมายถึง
เหตุหนึ่งอย่าง อาจนำไปสู่ผลหลายๆ อย่าง ดังนั้น พึงระมัดระวังการกระทำของเราเอง
ล็อกอินเข้าระบบ
ชื่อ ::
รหัสผ่าน::
*จำสถานะ
ลืม password
Login ไม่ได้
สมัครสมาชิก Website
ทำไมต้องเป็นสมาชิก
Board Style: โฮม๕๑(น้ำเงิน)
set board style
สมาชิกทั้งหมด
: 4,462 คน
ล่าสุด:
โอปอ
เมื่อ: 05 พ.ค. 2567
รวมมิตรปลาร้านอกไห
สวัสดีครับ
แทบจะไม่มีใครล่วงรู้อย่างลึกซึ้งเลยว่า มีเรื่องราวที่คุณไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่า ในภาคอีสานของประเทศไทยนั้น หลายอย่างมีความเป็นมาอย่างไร หลายอย่างได้เกิดขึ้นแล้วและยังคงอยู่ หลายอย่างเกิดขึ้นแล้ว และได้เลือนลางหายไปแล้วในอดีต เราและทีมงานปลาร้านอกไห จะนำพาคุณผู้ชม จูงมือเดินไปเรียนรู้วิถีชีวิตพื้นบ้านอีสานในแง่มุมต่างๆ เพื่อเปิดโลกทัศน์และมุมมองว่า ทำไมคนภาคอีสานจึงเป็นอย่างนี้ ทำไมต้องใช้ชีวิตกันอย่างนี้ และสิ่งหนึ่งที่จะลืมเสียไม่ได้ก็คือ การสร้างความเป็นไทยที่มีความหลากหลายทางวัฒนธรรม หลากหลายทางเชื้อชาติ หลากหลายประเพณี เพื่อที่เราจะได้เรียนรู้และอยู่ได้กันอย่างสันติ อย่างสงบ ไม่มีความดูถูกเหยียดหยามคนไทยด้วยกันเอง
ทีมงานปลาร้านอกไห ขอขอบคุณทุกเสียงทุกแรงใจที่มอบให้เรา เราสัญญาว่า เราจะเป็นส่วนหนึ่งที่จะสร้างสรรค์สังคมให้จรรโลงใจ
พร้อมเสมอ
ทีมงานปลาร้านอกไห
กระทู้ธรรมดา... มีข้อความโพสต์ใหม่
กระทู้ธรรมดา... ไม่มีข้อความโพสต์ใหม่
กระทู้มีรูปภาพประกอบ
แสดงความคิดเห็น
กฏกติกา มารยาท
1. ขอความกรุณา ไม่โพสต์ข้อความประกาศโฆษณาขายของ หรือชักนำในเชิงธุรกิจ
2. ขอความกรุณา ไม่โพสต์ข้อความหรือรูปภาพที่ขัดแย้งต่อศีลธรรมอันดี หรือนำไปสู่การทะเลาะวิวาท
3. ขอความกรุณาไม่โพสต์ข้อความหรือรูปภาพที่ทำให้เสื่อมเสียชื่อเสียงบุคคลอื่น หรือหมิ่นสถาบันชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์
4. การคัดลอกบทความของบุคคลอื่นมาโพสต์ กรุณาอ้างอิงที่มา เพื่อเป็นการให้เกีียรติ และเคารพในภูมิปัญญาของเจ้าของบทความ
เรื่อง:
สีตัวอักษร:
มาตรฐาน
แดงเข้ม
แดง
ส้ม
ส้มเข้ม
น้ำตาล
เหลือง
เขียว
เขียวเข้ม
มะกอก
ฟ้า
น้ำเงิน
น้ำเงินเข้ม
คราม
ม่วง
ชมพู
ดำ
ขนาดตัวอักษร:
เล็กมาก(9)
เล็ก(11)
ปกติ(14)
กลาง(16)
ใหญ่(18)
ใหญ่มาก(24)
*ไม่เกิน24
ปิดท้ายคำสั่ง
วิธีนำเข้าimeem
วิธีนำเข้าYouTube
รายละเอียด*:
ใช้ html ได้
(เฉพาะที่กำหนดให้)
ใช้ bbcode ได้
ใช้ space bar ได้
(เฉพาะรายละเอียด)
ย้อนกลับ
[qt=คุณรุทธิ์ (อีเกียแดง):][size=14][color=blue]ต่อบ่าวลุ่มดอนไข่ [color=red] ตอนที่ ๒ โดดเรียน เข้าป่า เก็บหมากไม้ ล่าสัตว์ เล่นน้ำ [/color] [center][img]http://www.isan.clubs.chula.ac.th/para_norkhai/up_files/20100905023221.jpg[/img][/center] [color=red] (ลักหลอยรูปบ่าวลุ่มดอนไข่ครับ)[/color] ฮ่าๆๆ ขอบคุณไปนำ ย่างโสกันโหวกเหวกมาสักพักนึงกะฮอดชลประทาน ทุกคนกะพ้อมใจกันหยุดกึก แล้วกะเซาปากเซาเว้ากัน เพราะมีสระโรงเรียนอยู่ติด ๆ กับชลประทาน สระโรงเรียนม่องนี้สิมีชมรมเกษตร เล้าไก่ แปลงผักของนักเรียนเต็มไปเมิด ลังเทือมีอาจารย์กำลังคุมเด็กนักเรียนชั้นอื่นอยู่ เพิ่นสิเห็นว่าซั่นเถาะ (รอบคอบบ่) ดังนั้นเลยต้องพากันย่างม่นป่าแน่จักหน่อย ค่อยเลาะป่าไปจนหวิด พอย่างพ้นชลประทานมา ก็เลี้ยวเข้าทางเกวียนที่ชาวบ้านขะเจ้าไว้เทียวไปนากัน เฮ้อ... แต่ละคนแอบถอนหายใจ (55 กว่าสิหวิดโซนอันตรายมาได้ หนีเรียนมันยากแนวนี้ตั๊วนิ) ส่วนในความคิด[color=red]เด็กหญิงสา[/color]คือจั่งได้หลุดมาอยู่อีกโลกหนึ่ง [color=red](โลกพระจันทร์ พะนะ)[/color]อากาศที่เย็นสบาย ความเงียบสงบของป่า [color=red]แนมลงพื้นดินกะเห็นขี่ดิน ฮ่วย!! [/color] เป็นทางเกวียนหินปนทราย [color=red]แนมขึ้นเทิงฟ้ากะเห็นขี่ฝ่า ฮ่วย!!! [/color]เห็นฟ้าพอรำไร ย้อนมีต้นไม้สูงใหญ่ ต้นยางนา ต้นอะลาง และอื่น ๆ ปกคลุมหนทางปิดแสงแดดจนเกือบมิด สองข้างทางกะสิเป็นไฮ่นาของชาวบ้าน ย่างมาสักได้คาวนึง แต่ละคนกะเริ่มหันหน้าหันหลัง คือสิขอคำปรึกษากัน ย้อนทางที่สิไปข้างหน้ามี น้ำ ซึ่งบ่ถืกกันกับชุดนักเรียนที่ใส่กันอยู่แท้ ๆ สรุป เลยต้องพากันถอด หิ้วเอาซั่นแหล่ว ชีวิตการโดดเรียนรอบนี้ (แสดงว่ามีหลายรอบเด๊เนาะ)รู้สึกว่าสิคุ้มค่าขนาด ย่างตีนเปิม ไปนำทางขี้หินแฮ่ มีน้ำไหลเซาะหนทางเป็นฮ่องน้อย ๆ พอท่วมหลังตีน เด็กหญิงสาย่างนำฮ่องออดลอดๆ แนวมันเย็นดี แนมหาปลาบืนอีกะปูไต่นำทางน้ำ แนมหาหมากผีพ่วน สิ่งที่หมายปอง เสียงคุยกันดังเจี๊ยวจ๊าวไปนำทาง [color=red]เฮ้ย ๆ เจ้าของอย่าสิไปจับมัน มันสิหนีบมือเอาเด๊[/color] เสียงเด็กชายไข่ดังมาทางหลัง ตอนนี่เด็กหญิงสาสิกำลังก้มไปจับอีกะปูก้ามใหญ่ (ทำมาเป็นห่วงคือ ปานเฮาเป็นลูกผู้ดี บ่เคยจับบ่เคยบายเอาโลด เหอะๆ) [color=green]เค้าอยากได้นั่นเด๊ สิเฮ็ดจั่งได๋ซั่น ออนซอนก้ามมัน สิหักเอาแต่ก้ามกะหลีโตน[/color] เด็กหญิงสาเจรจาเสียงออดอ้อนตาหน่าย [color=red]มานี่ซั่นนะ สิจับก้ามมันไว้ให้ก่อน เจ้าของจั่งจับเอา[/color] เด็กชายไข่เว้า แล้วกะนั่งลงหาลายจับกะปูที่กำลังยกก้ามใส่ [color=green]เอาเจ้าของบ่ย้านมันหนีบติฮั่น[/color] เด็กหญิงสาถามกลับ [color=red]ถ้ามันหนีบเค้า เค้ากะเจ็บคนเดียวเด๊ล่ะ แต่ถ้ามันหนีบเจ้าของ เค้ากะสิเจ็บนำ[/color] พุ้นน่ะ เด็กชายไข่กะคารมดีขนาด เด็กหญิงสากะซงสิแก้มฮ้อน ๆ แล้วล่ะ เลยแก้เก้อจักหน่อย [color=green]เอ๊า หนีบเค้าแล้วเจ้าของสิมาเจ็บนำเฮ็ดหยัง คนละคนกัน[/color] [color=red]บ่ได้ดอก ถ่ามีไผมาเฮ็ดให้คนที่เฮาห่วงใยเจ็บ เฮากะเจ็บคือกัน[/color] ป๊าดดด ตายละข่อย [size=16][color=black]เด็กหญิงสาเขินม้วนพอปานสาดวัดที่เณรน้อยกู้เสี่ยงหลวงพ่อไว้เพราะติดขี่ไก่โป่ [/color][/size]บ่เอาฮอดกะปู [size=24][color=black]โอ๊ย ขี้เดียดสองคนนี่เด๊ เอี๊ยะ[/color][/size] เด็กชายหน่อ เด็กชายปิ่น เด็กชายใหญ่ หมู่ที่ย่างนำก้นมาฮ้องใส่ แล้วเสียงฮิ้วววๆ คำแซวของหมู่ๆ กะนำก้นมา เล่นเอาเด็กหญิงสากับเด็กชายไข่เว้าบ่ออก ได้แต่แนมตากันเป็นแมวเป้าอยู่สองคน (บ่ได้สังเกตว่าสิมีคนซอมเนาะ กะดาย อายหลายกะหยังว่า) เด็กหญิงสางวกหลังออกมาจ่ม [/color][/size][/qt]
คลิกดูรูปแสดงอารมณ์
โดยคุณ*:
คุณต้องสมัครสมาชิก
และล็อกอินเข้าระบบ
จึงจะโพสต์ได้ครับ
อีเมล์:
ชมรมศิลปวัฒนธรรมอีสาน จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ใต้อัฒจันทร์สนามกีฬาจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ปทุมวัน กรุงเทพฯ :
ติดต่อชมรม
เนื้อหาใน
เว็บบอร์ด
และ
ปลาร้านอกไห
ในเว็บไซต์
www.isan.clubs.chula.ac.th
ใช้
สัญญาอนุญาตของครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกัน 3.0 ประเทศไทย
ห้ามนำเนื้อหาไปใช้เพื่อการค้า การนำไปเผยแพร่ต่อ ต้องอ้างอิงถึงที่มา
<
อ่านเงื่อนไข
>
รวมมิตรปลาร้านอกไห ---