ภาษาอีสาน |
ความหมาย |
อ้างอิงจังหวัด |
บทบรรยายโดย |
ขี้เมี่ยง |
ขี้สนิม |
ร้อยเอ็ด |
บ่าวหน่อ เมืองพลาญ |
ขี้โยย |
สำออย |
ร้อยเอ็ด |
บ่าวหน่อ เมืองพลาญ |
ขี้ล่าย |
ขีเหร่/ดูไม่ดี ไม่น่าดู มีความหมายเดียวกับคำว่า ผู้ฮ้าย |
มุกดาหาร |
จารย์ใหญ่ |
ขีว/เหม็นขีว |
กลิ่นเหม็นไหม้ที่มีกลิ่นฉุนหรือเหม็นสาบ/เหม็นเขียว |
มุกดาหาร |
จารย์ใหญ่ |
ขี้สีก |
เป็นดินโคลนของน้ำเสียที่ขังอยู่ใต้ถุนบ้านมีกลิ่นเหม็น สีดำ |
หนองคาย |
ตึ๋ง |
ขี่หมินหม่อ |
เขม่าก้นหม้อ |
มหาสารคาม |
tigerphitsanu |
ขี้หลัก |
คนเห็นแก่ตัว/คนหัวหมอ/คนชอบเอาเปรียบคนอื่น |
มุกดาหาร |
จารย์ใหญ่ |
ขี่หิน |
ก้อนหิน,ลูกหิน,หิน |
ขอนแก่น |
สาวพระยืน |
ขี้เหงี่ย ขี้เงียงเหงี่ย |
เป็นคำนาม หมายถึงผงหรือฝุ่น(ละอองเล็กๆ) |
ขอนแก่น |
ดอกเตอร์ แป้ป |
ขี้อ่ง / คนขี้อ่ง |
คนถือตัว มาดเยอะ หยิ่งทะนงตน |
มุกดาหาร |
จารย์ใหญ่ |
ขี้อ่ง |
หยิ่ง |
อุดรธานี |
บ่าวเดช |
ขี้ฮ้าย |
ขี้เหร่ |
หนองคาย |
อ่อนดี |
ขี่ |
ขี้ |
นครราชสีมา |
โคราช |
ขุโคบ |
ร่วงพรู - หล่นกราว (ประมาณนั้นครับ) |
บุรีรัมย์ @ขอนแก่น |
รุทธิ์ อีเกียแดง |
ขุม |
หลุม |
มุกดาหาร |
จารย์ใหญ่ |
ขู |
ตกหล่น ร่วงหล่นโปรยปราย |
ขอนแก่น |
มังกรเดียวดาย |
ขู๋ |
ร่วงหล่น/หลุดร่วง/หลุดออก |
มุกดาหาร |
จารย์ใหญ่ |
เข่ง |
ขึง/ตึง/ทำให้ตึง |
มุกดาหาร |
จารย์ใหญ่ |
เขญ |
คือการเปิดสิ่งของต่างๆ |
มหาสารคาม |
สาวนางน้อย |
เข็ดแข่ว/เข็ดแข้ว |
เสียวฟัน |
มุกดาหาร |
จารย์ใหญ่ |
เข็ด |
เข็ดหลาบ/ที่มีอาถรรพ์ ขลังมาก ศักดิ์สิทธิ์ /เฮี้ยนมาก/เสียวฟัน |
มุกดาหาร |
จารย์ใหญ่ |
เข็นไน |
เข็นฝ้าย |
บุรีรัมย์ @ขอนแก่น |
รุทธิ์ อีเกียแดง |
เขย |
การแกะ การเปิด |
มหาสารคาม |
แดนอังคาร ราชแสง |
เขย |
ไขออก เช่นไขประตู |
บุรีรัมย์ @ขอนแก่น |
รุทธิ์ อีเกียแดง |
เขา |
เขา(พวกเขา) บุรุษที่3/เรา เค้า ฉัน บุรุษที่1 |
หนองคาย |
อ่อนดี |
เข้ากรรม |
การอยู่ปริวาสกรรมของพระภิกษุ |
มุกดาหาร |
จารย์ใหญ่ |
เข่าขอดหม้อ |
ข้าวหมดไม่มีจะกินแล้ว |
บุรีรัมย์ @ขอนแก่น |
รุทธิ์ อีเกียแดง |
เข่าบ่อน |
เข้าห้องนอน |
บุรีรัมย์ @ขอนแก่น |
รุทธิ์ (อีเกียแดง) |
เขิง |
กระด้งใบเล็กๆเรียกว่า เขิง ใบใหญ่ เรียกว่า กระด้ง |
มุกดาหาร |
จารย์ใหญ่ |
เขี่ยน |
เปลี่ยน -ย้าย-หรือทำให้เป็นฝอยเส้นเล็กเส้นน้อย |
มุกดาหาร |
จารย์ใหญ่ |
|
|
|
|