ภูมิลำเนา : บุรีรัมย์
เข้าร่วม : 14 เม.ย. 2550
รวมโพสต์ : 26
ให้สาธุการ : 0
รับสาธุการ : 31040
รวม: 31040 สาธุการ
 หรือเทพไท้อวยชัยให้หอมหวล หอมละเมียดละไมใจใฝ่ครวญ หรือหอมอวลนวลอกที่อุ่นอิง ใต้ร่มไม้ "มันปลา" คราเย็นย่ำ สองพรอดพร่ำร่ำไรไม่หยุดนิ่ง ตักต่างหมอนนอนตักเคยพักพิง อยากประวิงสองเราคู่อยู่อย่างนั้น... ขบวนแห่แซ่ซ้องก้องราวทุ่ง พ่อใหญ่นุ่งโสร่งไหมใจเริงร่า แม่ใหญ่นุ่งซิ่นขิดพาดแพรวา เดินนำหน้าคือครูบาแห่งนาบุญ เป็นธงชัยผองใจเวไนย เป็นผู้ละมาสู่ธรรมเพื่อนำหนุน เร่งปารมีสานก่อต่อเป็นทุน หวังค้ำจุนสู่ห้วงนฤพาน ท้ายขบวนเป็นกลุ่มผู้หนุ่มสาว ดูพร่างพราวขับแข่งแสงแดดฉาน โอ้เยาว์วัยไฉนหนออยู่มินาน ล่วงเลยผ่านตามคืนวันที่ผันแปร ถึงที่หมายใต้ร่ม "มันปลา" หอม ทุกสิ่งพร้อมน้อมใจใฝ่สวรรค์ เด็ดดอกดวงพวงน้อยร้อยแบ่งปัน บัดนี้นั้นพระเวสฯจะคืนวัง... เซิญเยอ...ภูวนาถไท่อาจองค์ทรงศักดิ์ จักเนาว์แห่งหนได๋ให้คืนมาทางพี้ มัทรีหนีไลข้างทางได๋ให้โค้งต่าว กัณหาชาลีน้อยให้เมื่อพร้อมพร่ำกัน...สาเยอ เดือนสี่หนาวต่อแล้งแดดแรงกล้า เจ้า "มันปลา" ใยปันใจไม่คงมั่น บัดนี้หนอไปชื่นชูผู้ใดกัน ทิ้งทุ่งฝันทิ้งวันเก่าเหย้าเรือนนอน หอมเจ้าเอยเคยดอมดมภิรมย์รื่น อุ่นเจ้าเอยเคยชื่นใจมิถ่ายถอน หวานเจ้าเอยหวานคำเคยพร่ำวอน ขวัญเจ้าเอยขวัญอ่อนจรจากแล้ว... |
| ขึ้นบน ลงล่าง |
