ผญา คติสอนใจประจำวันที่ 28 เมษายน 2568:: อ่านผญา 
สิบแหนงไม้ซาวแหนงไม้บ่ปานแหนงไม้ดู่ สิบแก่นคู้ซาวแก่นคู้บ่ปานไม้แก่นจันทน์ แปลว่า กิ่งไม้อื่นเป็นสิบยี่สิบ ก็เทียบกิ่งประดู่ไม่ได้ แก่นไม้อื่นเป็นสิบยี่สิบ ก็เทียบแก่นไม้จันทน์ไม่ได้ หมายถึง คนดี มีศีลธรรม มีความรู้ ความสามารถ ย่อมเป็นที่ต้องการของสังคม


  ค้นหาสาธุการ กระดานสนทนาชมรมอีสานจุฬาฯ  

หน้า: 1  
  โพสต์โดย   354) เพชร ภูเวียง  
  เพชร ภูเวียง    คห.ที่0) เพชร ภูเวียง      [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]  
  ศิษย์น้อง

ภูมิลำเนา : ขอนแก่น
เข้าร่วม : 31 มี.ค. 2551
รวมโพสต์ : 39
ให้สาธุการ : 0
รับสาธุการ : 108150
รวม: 108150 สาธุการ
 
จากเศษทรายหายหล่นก้นหุบเขา
ไร้แววเงาเท่าเพชรเม็ดเอกอื่น
เจียระไนใสแสงแข่งวันคืน
ก้มหน้าฝืนคมมีดฝังกรีดกาย
เคยอยู่นาค่าน้อยด้อยยศศักดิ์
เคยอกหักรักหดหมดความหมาย
เคยผิดหวังนั่งเศร้าเหงาแทบตาย
เคยแพ้พ่ายแฟนจากเพราะยากจน
หลบไออุ่นกรุ่นหญิงหวังอิงแอบ
หลบเลียแสบแผลเป็นลำเค็ญผล
หลบช่องว่างขวางกั้นสูงชั้นชน
หลบหน้าบนทางขนานกับหวานใจ
มาอยู่กรุงมุ่งมั่นปั้นชีวิต
หวังลิขิตก่อประกายเม็ดทรายใส
หวังเป็นหนึ่งพึ่งตนฝึกฝนไป
จุดหมายไกลเอื้อมฝันวันของเรา
กว่าจะพราววาววับเหมือนกับเพชร
ต้องแอบเช็ดน้ำตาหลบหน้าเขา
ชีวิตเปลี่ยวเดียวเดินเนิ่นนานเนา
กี่เงียบเหงาจึงจะหรูเพชรภูเวียง

 
 
สาธุการบทความนี้ : 321 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 321 ครั้ง
  
 
  01 พ.ค. 2551 เวลา 15:45:16  
   ขึ้นบน ลงล่าง  
 
         

  โพสต์โดย   357) ผีโขมด  
  เพชร ภูเวียง    คห.ที่0) ผีโขมด      [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]  
  ศิษย์น้อง

ภูมิลำเนา : ขอนแก่น
เข้าร่วม : 31 มี.ค. 2551
รวมโพสต์ : 39
ให้สาธุการ : 0
รับสาธุการ : 108150
รวม: 108150 สาธุการ
 
ผีโขมด
ขิงก็ราข่าก็แรงแข่งกันโหด
ผีโขมดห้ำหั่นชิงกันฉาว
เงินอำนาจสาดซัดวัดมือยาว
สังคมร้าวสุดอนาถขาดคนแล
อ้างประชาหากินลิ้นแทบหลุด
ใครขวางขุดโคตรเหง้าออกเผาแผ่
สังคมกว้างร่วงผล็อยถูกลอยแพ
เพราะคนแก้คือเหลือบเขมือบกิน
ข้าวก็ยากหมากก็แพงแบงก์ก็ขาด
แย่งอำนาจเมามันชั้นกังฉิน
อำนาจรัฐผลัดกันชมปมทมิฬ
ไฟลามดินสุมฟ้าหมดค่าคน
เห็นประโยชน์โฉดเขลาพร้อมเข้าผูก
แย่งกระดูกงานถนัดผลัดกันขน
เอาทุกอย่างอ้างว่าประชาชน
ก้าวเดินบนทางบาปก้มกราบทุน
ขึ้นบนภูดูสุกรตอนโลภหล่ม
แย่งอาจมอำนาจปีศาจขุน
แบบฉบับลับลวงพรางร่างนักบุญ
เห็นโทษคุณมารเทพรู้เจ็บจำ
เพชร  ภูเวียง

 
 
สาธุการบทความนี้ : 303 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 303 ครั้ง
  
 
  02 พ.ค. 2551 เวลา 13:26:01  
   ขึ้นบน ลงล่าง  
 
         

  โพสต์โดย   143) ร้อยกรองกวีกานต์ ร้อยกลอนกวีกัน  
  เพชร ภูเวียง    คห.ที่35) ดอกคูนคอยคน      [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]  
  ศิษย์น้อง

ภูมิลำเนา : ขอนแก่น
เข้าร่วม : 31 มี.ค. 2551
รวมโพสต์ : 39
ให้สาธุการ : 0
รับสาธุการ : 108150
รวม: 108150 สาธุการ
 
ดอกคูนเหลืองพลิ้วก้านบานคาต้น รอคอยคนพลัดถิ่นอย่างสิ้นหวัง
ดอกคูนเหลืองเรืองสล้างข้างเถียงพัง คนจนหลั่งจากทุ่งเข้ากรุงทอง
ดอกคูนเหลืองเรืองระยับรับลมร้อน คนจนอ่อนแรงล้านัยน์ตาหมอง
ดอกคูนเหลืองเฟื่องฟูแมงภู่จอง คนจนต้องสิทธิ์หายนายตีตรา
ดอกคูนเหลืองเรืองดอกหยอกผีเสื้อ คนจนเหลือแรงกายนายถามหา
ดอกคูนรักจักจั่นร้องลั่นนา คนจนบ่าแรงบุกร้องทุกข์ใคร
ดอกคูนรักผักหวานบานกลางป่า คนจนล้าแรงอ่อนจะนอนไหน
ดอกคูนรักผักติ้วอ่อนพลิ้วใบ คนจนใกล้ท้องอดเมื่อหมดแรง
ดอกคูนรักดอกจานหวานกลางทุ่ง คนจนยุ่งงานจะหยุดแดดสุดแสง
ดอกคูนรักกากะเลาเคล้าม่วงแดง คนจนแกร่งแรงขายหมายแลกเงิน
ดอกคูนพลิ้วลิ่วแคนเสียงแล่นแตร่ คนจนแย่ไหวหวาดข้าวขาดเขิน
ดอกคูนพลิ้วลิ่วร่ำเสียงลำเดิน คนจนเอิ้นใส่ไผไร้คนแล
ดอกคูนพลิ้วลิ่วเพลินเอิ้นขวัญลั่น คนจนหวั่นขวัญหายยามนายแฉ
ดอกคูนพลิ้วลิ่วถิ่นพิณกล่อมแด คนจนแน่นอนทุกข์อุกอั่งใจ
ดอกคูนพลิ้วลิ่วระย้าท้าแดดเปรี้ยง คนจนเสี่ยงหางานนานแค่ไหน
ดอกคูนพลิ้วลิ่วช่อรอคนไกล คนจนไร้เงินลับรอกลับรัง
ดอกคูนพลิ้วลิ่วหล่นบนลานกว้าง คนจนอ้างว้างจิตสิ้นคิดหวัง
ดอกคูนพลิ้วหล่นบนเถียงพัง คนยังพลัดถิ่นกินน้ำตา.

 
 
สาธุการบทความนี้ : 287 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 287 ครั้ง
  
 
  08 พ.ค. 2551 เวลา 16:54:05  
   ขึ้นบน ลงล่าง  
 
         

  โพสต์โดย   354) เพชร ภูเวียง  
  เพชร ภูเวียง    คห.ที่1) กลอน      [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]  
  ศิษย์น้อง

ภูมิลำเนา : ขอนแก่น
เข้าร่วม : 31 มี.ค. 2551
รวมโพสต์ : 39
ให้สาธุการ : 0
รับสาธุการ : 108150
รวม: 108150 สาธุการ
 
พระครูสิริปริยัตยากร  อาจริยบูชากถา
พระ อาจารย์ชาญฉลาดผู้ปราดเปรื่อง มีครบเครื่องธรรมทานหลักการสอน
ครู ชีวิตจิตวิญญาณประทานพร      เปรียบบิดรสอนบุตรสุดวิชา
สิริ คุณบุญเขตวิเศษศักดิ์ เปี่ยมล้นรักเทพประทานการศึกษา
ปริยัต ปฏิบัติจัดให้มา ศิษย์ล้ำค่าปฏิเวธพิเศษชน
ตยา- คีชี้ธรรมนำชีวิต              ดุจเข็มทิศชี้สว่างทางกุศล
กร สร้างสรรค์ปั้นประดิษฐ์ศิษย์ของตน งามเลิศล้นเป็นปราชญ์คู่ชาติไทย
สั่ง      ออกกฎกติการักษาศิษย์ จนอุกฤษฏ์คุณธรรมสมคำไข
สอน แจ่มชัดขัดเกลาเข้าถึงใจ ส่งศิษย์ให้สูงสมัครมุ่งรักดี
ศิษย์ น้อยใหญ่ใสผ่องดั่งทองทาบ คุณภาพคุณธรรมนำศักดิ์ศรี
ให้ ความคิดความรู้คู่อารี สังคมมีสันติภาพตราบนิรันดร์
เป็น บัณฑิตคิดไกลวิสัยทัศน์ เจิดจรัสชีวิตชิดสุขสันต์
คน เต็มค่าเต็มบุญคุณอนันต์ เติมเต็มขั้นเต็มศิษย์เต็มจิตใจ
ดี เพราะนำคำอาจารย์สมานจิต เปลี่ยนชีวิตรันทดเป็นสดใส
ไม่      ลำบากตรากตรำเพราะคำใคร ศิษย์เติบใหญ่สูงค่าเพราะอาจารย์
มี        ท้องฟ้าสีทองผ่องโสภิต เป็นบัณฑิตเพราะครูผู้กล่าวขาน
วัน      นี้ถึงวันไหนในดวงมาน ยังกราบกรานเทิดล้ำคำของครู
หยุด    คิดถึงอดีตกรีดสำนึก เสียงครูกึกก้องสอนก่อนเลิศหรู
พัก      การงานประสานจิตคิดถึงครู กตัญญูการุญภาพตราบฟ้าดิน.
นายอดุลย์  คนแรง ป.ธ.๙.,  พธ.บ.,ศษ.บ.,น.บ.,ศศ.ม.
อาจารย์ประจำคณะมนุษยศาสตร์
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
ประพันธ์ในฐานะลูกศิษย์

วัดตาลเรียงเสียงครูสั่ง
วัด     กายใจใฝ่หาค่าสูงสุด เป็นมนุษย์หรือคนบนวิถี
ตาล ส่งยอดสอดฟ้าสูงค่าดี ผ่านเดือนปีแกร่งกล้าท้าสายลม
เรียง เอื้อมสอยร้อยดีสู่ชีวิต เฝ้าลิขิตฝึกตนจนสุขสม
บ้าน เป็นแหล่งแต่งหนุนบุญนิยม คนเกลียวกลมร่วมประกอบชอบแบ่งปัน
ผือ   พืชน้ำงามกอใช้ทอเสื่อ คนเดินเพื่อข้ามท้อสู้ทอฝัน
คือ สองสิ่งยิ่งสู้งามคู่กัน งานสร้างสรรค์คนผือก้องชื่อไกล
ที่   เคยอยู่อู่เคยนอนเมื่อตอนเด็ก ถึงจะเล็กครูอบรมบ่มนิสัย
เล่า   โอวาทศาสตร์ศิลป์รินรดใจ ยิ่งเติบใหญ่ยิ่งรู้คำครูวอน
เรียน บาลีมีหวังขลังสืบศาสน์ เสียงแปลปราชญ์ซึ้งใจครูใฝ่สอน
เปลี่ยน  ความเห็นเย็นย่ำครูพร่ำพร อุทาหรณ์ครูประสิทธิแนบชิดตน
คุณ   ธรรมคำดีที่ครูสั่ง คงเฝ้าฝังกลางใจใฝ่ฝึกฝน
ค่า   มนุษย์สุดประเสริฐล้ำเลิศคน ก็เพราะผลครูสั่งยังฝังใจ
เป็น บัณฑิตคิดรู้ตามครูบอก ตำแหน่งกรอกอาจารย์คนขานไข
มหา จุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เดินก้าวใหม่อีกหนสร้างผลงาน
สูง ตำแหน่งแห่งตนเสริมคนป่า ลูกชาวนาเชื่อครูรู้ภูมิฐาน
ค่า คนยากจากเข็ญเป็นอาจารย์ เกิดตำนานนักสู้ผู้พากเพียร
ของ สุดเอื้อมเชื่อมมองหมายต้องจิต คงสัมฤทธิ์ผลพลันเพียงหมั่นเขียน
คน จริงแท้แน่นักฝักใฝ่เรียน ฐานะเปลี่ยนเลิศล้ำเพราะคำครู.

นายอดุลย์  คนแรง ป.ธ.๙.,  พธ.บ.,ศษ.บ.,น.บ.,ศศ.ม.
อาจารย์ประจำคณะมนุษยศาสตร์
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย



ดอกคูนคอยคน
ดอกคูนเหลืองพลิ้วก้านบานคาต้น          รอคอยคนพลัดถิ่นอย่างสิ้นหวัง
ดอกคูนเหลืองเรืองสล้างข้างเถียงพัง      คนจนหลั่งจากทุ่งเข้ากรุงทอง
ดอกคูนเหลืองเรืองระยับรับลมร้อน         คนจนอ่อนแรงล้านัยน์ตาหมอง
ดอกคูนเหลืองเฟื่องฟูแมงภู่จอง             คนจนต้องสิทธิ์หายนายตีตรา
ดอกคูนเหลืองเรืองดอกหยอกผีเสื้อ        คนจนเหลือแรงกายนายถามหา
ดอกคูนรักจักจั่นร้องลั่นนา                   คนจนบ่าแรงบุกร้องทุกข์ใคร
ดอกคูนรักผักหวานบานกลางป่า            คนจนล้าแรงอ่อนจะนอนไหน
ดอกคูนรักผักติ้วอ่อนพลิ้วใบ                 คนจนใกล้ท้องอดเมื่อหมดแรง
ดอกคูนรักดอกจานหวานกลางทุ่ง          คนจนยุ่งงานจะหยุดแดดสุดแสง
ดอกคูนรักกากะเลาเคล้าม่วงแดง           คนจนแกร่งแรงขายหมายแลกเงิน
ดอกคูนพลิ้วลิ่วแคนเสียงแล่นแตร่           คนจนแย่ไหวหวาดข้าวขาดเขิน
ดอกคูนพลิ้วลิ่วร่ำเสียงลำเดิน                คนจนเอิ้นใส่ไผไร้คนแล
ดอกคูนพลิ้วลิ่วเพลินเอิ้นขวัญลั่น            คนจนหวั่นขวัญหายยามนายแฉ
ดอกคูนพลิ้วลิ่วถิ่นพิณกล่อมแด              คนจนแน่นอนทุกข์อุกอั่งใจ
ดอกคูนพลิ้วลิ่วระย้าท้าแดดเปรี้ยง          คนจนเสี่ยงหางานนานแค่ไหน
ดอกคูนพลิ้วลิ่วช่อรอคนไกล                 คนจนไร้เงินลับรอกลับรัง
ดอกคูนพลิ้วลิ่วหล่นบนลานกว้าง            คนจนอ้างว้างจิตสิ้นคิดหวัง
ดอกคูนพลิ้วลิ่งหล่นบนเถียงพัง              คนจนยังพลัดถิ่นกินน้ำตา.

นายอดุลย์  คนแรง ป.ธ.๙.,  พธ.บ.,ศษ.บ.,น.บ.,ศศ.ม.
อาจารย์ประจำคณะมนุษยศาสตร์
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย



บ้านทุ่งชมพู
บ้าน เคยอยู่อู่เคยนอนสะท้อนจิต ภาพชีวิตวัยเยาว์เข้าศึกษา
ทุ่ง เลี้ยงควายริมเขื่อนติดเตือนตา ผักหวานป่าโสกเสืองามเหลือเกิน
ชม ฝายหลากมากบัววัวอีแว้ ภูกระแตทรายขาวพราวโขดเขิน
พู หนองหว้าพาให้ใจเพลิดเพลิน เที่ยวดุ่มเดินชมป่าสีดาดง
ที่ บ้านเก่ารักเกิดเทิดทูนมั่น เฝ้าผูกพันรักถิ่นดินทรายผง
เคย ต้อนควายชายทุ่งชมรุ้งวง เสียงเพื่อนส่งอย่าชี้เดี๋ยวจี้อม
อยู่ สร้างสรรค์กันมาประสายาก ถึงลำบากยากไร้ใจสุขสม
อู่ ข้าวน้ำซ่ามปลานาอุดม ลมพลิ้วพรมภูขี้เบ้าโปงเว้าดิน
เคย ตื่นเช้าเข้าป่าหาเก็บเห็ด สองมือเด็ดผักหวานด่านโคกหิน
นอน เถียงนาหน้าหนาวขาร้าวริน จี่ข้าวกินจ้ำแจ่วแซบแล้วงาย
เป็น แค่เด็กเลี้ยงควายที่หมายมุ่ง ฟังลูกทุ่งลำเดินเพลินเหลือหลาย
สวรรค์  บ้านป่าเขาเฮาสบาย มีเอื้อยอ้ายแม่พ่อรอพบพาน
บน บ้านทุ่งชมพูอยู่ขอนแก่น ม่วนเสียงแคนพิณพร้อมกล่อมอีสาน
ดิน แดนคูนพูนดอกออกตระการ ช่อเหลืองบานออดอ้อนออนซอนเรา
ถิ่น ภูเวียงเคียงเสน่ห์ทะเลป่า กะปอมก่าพันธุ์โตไดโนเสาร์
บ้าน เลี้ยงควายเลี้ยงผึ้งซาบซึ้งเนา ถักทอเข้าไหมมัดหัตถกรรม
นา ข้าวเหนียวเสี่ยวเฮ็ดเม็ดขาวอ่อน หอมสะออนข้าวใหม่ใจถลำ
เรา อิ่มเอิบเปิบข้าวทุกคราวคำ กินสุขล้ำล้นเหลือจากเหงือเรา


นายอดุลย์  คนแรง ป.ธ.๙.,  พธ.บ.,ศษ.บ.,น.บ.,ศศ.ม.
อาจารย์ประจำคณะมนุษยศาสตร์
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

พระครูปุญวราภรณ์
พระ เถระสุปฏิปันน์สุวรรณรัตน์ สรรพสัตว์เมตตาสูงค่าสงฆ์
ครู น้อมหนุนคุณธรรมนำซื่อตรง วิชาส่งจรณะสง่างาม
ปุญ มีมากหลากสวรรค์แต่วันเกิด บุตรล้ำเลิศอภิชาติปราชญ์เกรงขาม
วรา กรพรแสวงเข้มแข็งนาม สู้ทุกยามเร่งรุดสุดพากเพียร
ภรณ์ ค้ำจุนคุณค่าศึกษามาก ข้ามพ้นขวากหนามคมข่มขีดเขียน
เจ้า แห่งธรรมนำหมู่รีบรู้เรียน ดังแสงเทียนนำศิษย์พิชิตชัย
คณะ งามตามสงฆ์องค์ประมุข สันติสุขสันติภาพอาบสดใส
อำเภอ พื้นชื่นฉ่ำเย็นร่ำไป ผู้นำใช้วิสัยทัศน์ชี้ชัดทาง
เกษตร กรร้อนดับรับโอวาท พ้นจากทาสอบายมุขสุขฟ้าสาง
วิสัย เปลี่ยนเรียนรู้สู่สายกลาง ไตรรัตน์สร้างไตรสิกขาเสริมค่าคน
ผู้ ชี้ธรรมนำไทยให้เปรื่องปราด ใจสะอาดใจสงบพบกุศล
เป็น โคมทองส่องสว่างกลางมืดมน ดังเทพดลบันดาลสุขทุกเวลา
ประทีป แก้วแพรวค่าปัญญาเลิศ ศีลธรรมเจิดจ้าในไตรสิกขา
ธรรม วินัยใสสว่างกลางดวงตา เป็นมหาศิลป์ศาสตร์ปราชญ์บาลี
นำ ศิษย์เยือนเดือนดาวทางก้าวหน้า ปลุกศิษย์กล้าให้เยี่ยมเปี่ยมราศี
ทาง สวรรค์พลันประสบพบรู้ดี เพราะศิษย์มีเทพเจ้าปัดเป่าภัย
พ้น จนยากจากนิรันดร์วันมืดบอด สู่เยี่ยมยอดสุขสว่างทางฟ้าใส
ทุกข์ ดับดิ้นสิ้นหายจากกายใจ เพราะศิษย์ได้ครูวิเศษผู้เมตตา.

นายอดุลย์  คนแรง ป.ธ.๙.,  พธ.บ.,ศษ.บ.,น.บ.,ศศ.ม.
อาจารย์ประจำคณะมนุษยศาสตร์
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
ประพันธ์ในฐานะลูกศิษย์


พระธรรมโกศาจารย์
พระ เถระสง่าสงฆ์ทรงศิลป์ศาสตร์ มหาปราชญ์มหาคุณบุญวิถี
ธรรม กถึกตรึกต้องคล้องฤดี ถ้อยคำมีอรรถรสรินหยดใจ
โก ศลเกิดเลิศล้ำทั้งธรรมโลก แดนอโศกเรืองนามตามสมัย
ศา สตราจารย์หาญค้ำธรรมวินัย ทั่วโลกได้มหาปราชญ์ผู้อาจอง
จารย์ หนุนธรรมนำทางให้สร่างโศก ชนทั่วโลกดื่มพระธรรมจากคำสงฆ์
อธิ คมชมวิมุตติวิสุทธิ์ทรง โลกเย็นลงเพราะพุทธบุตรชี้ทาง
การ งานน้อมพร้อมสรรพระดับโลก เปรียบวิโมกข์พุทธสัมพันธ์วันฟ้าสาง
บดี พุทธสุดหล้าเชิญมาวาง ร่วมคิดสร้างสรรค์โลกดับโศกตรม
มหา ปราชญ์ศาสนากล้าป้องปก ไตรปิฎกยกแสดงแจ้งชัดสม
วิทยา น่าปฏิบัติเคร่งครัดชม พลันอุดมปฏิเวธวิเศษดี
ลัย ลาวัณย์ชั้นสูงผดุงศาสน์ ที่ประกาศไตรปิฏกยกศักดิ์ศรี
มหา ราชปิยะองค์วงศ์จักรี พระภูมีเรืองฤทธิ์สฤษฏ์วาง
จุฬา จุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว เปรื่องปราดทั่ววิสัยทัศน์จัดให้สร้าง
ลง พระปรมาภิไธยไว้ชี้ทาง สูงวิทย์อ้างไตรปิฎกยกชั้นชน
กรณ กอรปเกื้อปณิธานสืบสานศาสน์ แหล่งประสาธน์ความรู้คู่กุศล
ราช ทานปริญญาสูงค่าคน ประโยชน์ล้นรินหลั่งสังคมไทย
วิทยา กล้าหาญหนุนคุณภาพ ธรรมซึมซาบเปี่ยมรู้สู่นิสัย
ลัย ดุจดาวก้าวหน้าก้องฟ้าไกล เพราะเราได้อธิการชาญโลกธรรม.
นายอดุลย์  คนแรง ป.ธ.๙.,  พธ.บ.,ศษ.บ.,น.บ.,ศศ.ม.
อาจารย์ประจำคณะมนุษยศาสตร์
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย



พระเพทาย นนฺทวโร
พระเพทายพรายแพรวฉายแววส่อง ฉายาคล้องนันทวโรสโมสร
           ศรัทธาท่านวันชัยผู้ให้พร จากนาครสู่ป่าหาสุขใจ
ภูสังโฆญาณวิสุทธิโสภณ แหล่งหลุดพ้นพุทธธรรมนำสมัย
สำนักสงฆ์ทรงธรรมค้ำจุนไทย บ่อบุญใหญ่หลั่งล้นยอดคนดี
           เดินบนทางสว่างรู้สายปู่มั่น พุทโธพลันเพ่งพร่ำธรรมวิถี
  หลวงปู่เทสก์หลวงปู่ชาผู้อารี ฝากวจีฝังจิตเฝ้าคิดดู
           ปฏิบัติขัดเกลาทุกเช้าค่ำ สะอาดย่ำสงบเยือนศักดิ์เลื่อนหรู
ธรรมวินัยใสสว่างตามอย่างครู เคร่งครัดอยู่เพียรสละพร้อมละวาง
ทิ้งทั้งหมดยศฐาน์บรรดาศักดิ์ เพื่อประจักษ์สุขสันต์วันฟ้าสาง
สุขในธรรมล้ำหมายทางสายกลาง เยือกเย็นอย่างอริยสงฆ์พงศ์พระงาม
เอาเสียงนกสกุณามาเป็นเพื่อน เอาดวงเดือนแทนแสงไฟในสนาม
เอาบาตรเหล็กแทนหมอนดับร้อนลาม เอาฟ้าครามแทนบ้านเนิ่นนานมา
เป็นราชาในกลดน้อยค่อยเพริศแพร้ว เป็นสงฆ์แก้วธรรมทายาทศาสนา
เป็นเขตบุญคุณไสวในโลกา เป็นมหาพุทธบุตรวิสุทธิชน
เป็นโคมทองส่องทางกลางมืดมิด เป็นบัณฑิตนำทางสร้างกุศล
เป็นผู้นำค้ำจิตมิ่งมิตรชน เมตตาล้นแผ่โบกดับโรคภัย
เพทายแดงแสงสว่างกลางศีลศาสน์ เป็นนักปราชญ์นาบุญคุณสดใส
พรล้วนประเสริฐเลิศล้ำธรรมวินัย อยู่ห่างไกลสรรพกิเลสวิเศษธรรม.

นายอดุลย์  คนแรง ป.ธ.๙.,  พธ.บ.,ศษ.บ.,น.บ.,ศศ.ม.
อาจารย์ประจำคณะมนุษยศาสตร์
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย



กลุ่มพระไตรปิฎกศึกษา
ท่านบุญเทียมเยี่ยมค่าหัวหน้ากลุ่ม นำประชุมพร้อมพักตร์สมัครสมาน
ท่านโยธินปิ่นมหาวิชาการ รังสรรค์งานขับเคลื่อนสู่เดือนดาว
ท่านพระครูวรเขตคณารักษ์ ผู้ชี้หลักธรรมสว่างกระจ่างขาว
ท่านศิริวัฒน์พัฒนาเนื้อหาพราว พรั่งพรูกล่าวสมดอกเตอร์เสนอดี
ท่านพระครูสิริปริยัตยานุกิจ ประกาศิตนำทางสร้างศักดิ์ศรี
ท่านวิศิตคิดได้มุมใหม่มี แต่งเติมตีธรรมบทหลั่งรดริน
ดอกเตอร์ใจไขขานชาญฉลาด สมนักปราชญ์เลิศล้ำธรรมถวิล
ท่านอานนท์คนสง่าในธานิน สูงสรรพศิลปะศาสตร์ชาติเมธี
ดอกเตอร์สุทธิพงษ์มั่นคงหลัก เริ่มรู้รักนำร่องผ่องวิถี
ท่านณัฐพลคนเก่งเปล่งวจี ดลฤดีอนุรักษ์สู่หลักชัย
ท่านสุเทพเสพวิชารักษาศาสน์ ผู้เปรื่องปราดเชี่ยวชาญคอยขานไข
ท่านโสภณคนกล้าปัญญาไว ฉลาดในคอมพิวเตอร์เสนองาน
ท่านช่วงวิทย์คิดไกลวิสัยทัศน์ เจิดจรัสชี้นำคำกล่าวขาน
ท่านเกรียงศักดิ์หลักล้ำนำวิญญาณ พร้อมแว่วหวานธรรมล้วนมอบมวลชน
อมรลักษณ์น้องสาวพราวเสน่ห์ ยิ้มสุดเก๋ตราตรึงซึ้งกุศล
ท่านอดุลย์ครุ่นประดิษฐ์คิดกลอนกล บูชาผลล้ำค่าวิชาการ
ท่านไพรินทร์ศีลธรรมนำประกาศ เข้ากับศาสตร์สมัยใหม่ไขคำหวาน
ไตรปิฎกศึกษาสูงค่านาน มอบสุขผ่านสันติภาพอาบโลกเย็น

นายอดุลย์  คนแรง ป.ธ.๙.,  พธ.บ.,ศษ.บ.,น.บ.,ศศ.ม.
อาจารย์ประจำคณะมนุษยศาสตร์
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย




หนึ่งครั้งที่วังน้อย
น้ำไม่ไหลไฟดับนับว่ายุ่ง นอนฟังยุงร้องเพลงบรรเลงเสียง
หลับแล้วตื่นฝืนทนนอนบนเตียง หุ้มตัวเพียงผ้าห่มระทมทน
เลือดหลายหยดรดหลั่งที่วังน้อย ดังด้ำพลอยผีซ้ำระกำผล
ทั้งรุมร้อนนอนมิหลับนับร้อยคน ทั้งกังวลน้ำมิอาบคราบเหงื่อไคล
น้ำตาเทียนเวียนหยดหลั่งรดแท่ง ริบหรี่แสงเปลววะวับกลับสดใส
เปลี่ยนวิกฤตเป็นโอกาสสะอาดใจ ยึดมั่นในปณิธานงานตำรา
มจร.ทอฝันอันยิ่งใหญ่ ล้ำเลิศในวิชาการงานศึกษา
มันสมองผ่องระดมเฉียบคมมา เพิ่มคุณค่าสถาบันให้มั่นคง
ทั้งส่วนกลางวิทยาเขตเกรดสูงขั้น ร่วมสร้างสรรค์งานรุดจุดประสงค์
ศาสนาทั่วไปให้ดำรง พิธีกรรมพุทธ์ส่งตรงตำรา
ภาษาศาสตร์ปราดเปรื่องเนื้อเรื่องปก ไตรปิฎกศึกษาจ้าศักดิ์ศรี
ร่างหนังสือลือลั่นวรรณคดี จดบาลีเจิดจรัสแจ่มชัดเจน
ประชุมก่อนร้อนหลั่งที่วังน้อย เคลื่อนทัพถอยรีบระหกต้องผกเผ่น
วลัยอลงกรณ์ร้อนดับหลับพักเอน ประชุมเด่นที่ใหม่ใจเบิกบาน
งานสำเร็จเสร็จหวังสมดังคิด เหลือเพียงจิตติดใจใบหน้าหวาน
อีกนัยน์ตาจ้าจบเคยพบพาน รออีกนานแต่ไหนจะได้เจอ
และแล้ววันอำลาก็มาถึง คงตราตรึงถึงเพื่อนเตือนเสมอ
อยู่ต่างทิศจิตใจใฝ่ละเมอ อยากพบเกลอเพื่อนเก่าเคล้าคิดกัน

นายอดุลย์  คนแรง ป.ธ.๙.,  พธ.บ.,ศษ.บ.,น.บ.,ศศ.ม.
อาจารย์ประจำคณะมนุษยศาสตร์
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

 
 
สาธุการบทความนี้ : 286 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 286 ครั้ง
  
 
  01 พ.ค. 2551 เวลา 15:56:13  
   ขึ้นบน ลงล่าง  
 
         

  โพสต์โดย   354) เพชร ภูเวียง  
  เพชร ภูเวียง    คห.ที่5) อิสานบ้านเฮา      [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]  
  ศิษย์น้อง

ภูมิลำเนา : ขอนแก่น
เข้าร่วม : 31 มี.ค. 2551
รวมโพสต์ : 39
ให้สาธุการ : 0
รับสาธุการ : 108150
รวม: 108150 สาธุการ
 
ที่ราบสูงทุ่งดอกจานบานสะพรั่ง
ประดุจดังไฟลามฟ้าแดงจ้าเหลือง
อารยธรรมล้ำเอ๋ยเคยรุ่งเรือง
ทอประเทืองทั่วโคงโขงชีมูล
ดอกติ้วขาวพราวสดหวานหยดย้อย
กระเจียวน้อยหยอกกระเลาเย้าแสงสูรย์
หว่านตูบหมูบจุบหญ้าคันนานูน
เหลืองดอกคูนช่ออ่อนออดอ้อนลม
ไดโนเสาร์ภูเวียงเคียงภาพลักษณ์
กะปอมยักษ์ดึกดำบรรพ์ร้องกันขรม
เล็มใบไม้ใกล้ภูผาเพลินน่าชม
ผ่านยุคล่มเหลือทรากฝากให้ดู
ธาตุพนมสมนามงามสง่า
เป็นขวัญหล้าเพียงพิศวิจิตรหรู
บรรจุธาตุปราชญ์อุดมบรมครู
มั่นคงอยู่คู่ออีสานบ้านของเฮา
เปี่ยมน้ำใจไมตรีอารีเอื้อ
ดังญาติเครือการุณกลางขุนเขา
พิณแคนหวานหว่านล้อมกล่อมลำเนา
โปงลางเร้าท่าเซิ้งชวนเบิ่งแหนม

 
 
สาธุการบทความนี้ : 280 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 280 ครั้ง
  
 
  03 พ.ค. 2551 เวลา 14:05:07  
   ขึ้นบน ลงล่าง  
 
         

  โพสต์โดย   359) กว่าจะได้เป็นดาว  
  เพชร ภูเวียง    คห.ที่0) กว่าจะได้เป็นดาว      [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]  
  ศิษย์น้อง

ภูมิลำเนา : ขอนแก่น
เข้าร่วม : 31 มี.ค. 2551
รวมโพสต์ : 39
ให้สาธุการ : 0
รับสาธุการ : 108150
รวม: 108150 สาธุการ
 
กว่าจะผ่านกาลเวลามาถึงนี้             ผ่านขวากหนามมากมีกี่ขวามหนาม
กว่าจะผ่านความขุกเข็ญที่คุกคาม      ผ่านคนเกลียดเยียดหยามมากี่คน
ได้โอกาสเป็นปราชญ์ที่ปราดเปรื่อง   ก็ให้เปรื่องดังปราชญ์ที่อาจกล้า
ได้นั่งวออยู่หอเจ้าเฝ้าราชา             ก็อย่าลืมน้ำตาประชาไทย
เป็นบัณฑิตขอให้เป็นเช่นบัณฑิต      อย่าหลงผิดคิดว่าข้ายิ่งใหญ่
เป็นบัณฑิตเขาเป็นกันเช่นไร           อย่าหลงไหลได้ปลึ้มลืมคนจน
ดาวหลากดวงร่วงพราวจากราวฟ้า     เปรียบน้ำตาประชาชีที่ขัดสน
ดาวที่ยังพราวพร่างอยู่ข้างบน          เปรียบเช่นคนเสวยสุขสนุกนิรันดร

 
 
สาธุการบทความนี้ : 263 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 263 ครั้ง
  
 
  04 พ.ค. 2551 เวลา 11:57:02  
   ขึ้นบน ลงล่าง  
 
         

  โพสต์โดย   143) ร้อยกรองกวีกานต์ ร้อยกลอนกวีกัน  
  เพชร ภูเวียง    คห.ที่44) ไผคือผู้อยู่แพงกินแฮงเพื่อน      [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]  
  ศิษย์น้อง

ภูมิลำเนา : ขอนแก่น
เข้าร่วม : 31 มี.ค. 2551
รวมโพสต์ : 39
ให้สาธุการ : 0
รับสาธุการ : 108150
รวม: 108150 สาธุการ
 
เพิ่นมองเห็นเป็นลาวเป็นชาวบ้าน
หน้าเซ่อเซ่อจากอิสานสังเวชสิ้น
เหม็นสาบเนื้อเหงื่อไคลที่ไหลริน
รู้ว่ากินข้าวเหนียวทุดเสี่ยวจัง
ทุกคำพูดไหลพรูล้วนดูถูก
สั่งขี้มูกถุยน้ำลายเหมือนอ้ายงั่ง
เห็นเป็นเศษซากศพเดินเซซัง
หิ้วลูกหลานสะพายหลังแล้วแบมือ
การกระทำเพื่อที่ต่อชีวิต
ข้อยมีสิทธิ์เฮ็ดได้บ่ได้หรือ
ที่เพิ่นเสพสุขสบายมาหลายมื้อ
เป็นกระสือสังคมอยู่นมนาน
ฉันใดยังยกย่องสยองหัว
เพิ่นทำชั่วก็มิกล้าจะว่าขาน
ปล่อยพวกเพิ่นสะดิ้งสะบิ้งบาน
บ่เคยที่ทำงานแต่บ้านโต
กินอาหารจานละหมื่นถึงชื่นอก
พูดฝรั่งลิ้นกระดกกระโดนโด่
ไปฉีดแก้มแย้มยุ้ยยังคุยโว
งัดสายสร้อยเส้นเท่าโซ่ขึ้นสวมคอ
เล่นละครตบตาประชาชาติ
ตบกันเองฉาดฉาดอนาถหนอ
แย่งอำนาจสังเวยไม่เคยพอ
แม่นแท้น้อกรุงเทพของเทวดา
เฮาเป็นคนอีสานเป็นบ้านนอก
แต่บ่เคยคิดหลอกใครดอกหนา
เกิดมากับกองฟางที่กลางนา
บ่ได้กำเนิดมามีรอบรั้ว
ไผคือผู้อยู่แพงกินแฮงเพื่อน
ไผเล่าเอื้อนเอากรรมมากดหัว
ไผเล่าแผลพร้อยพร่างไปทั้งตัว
ไผเล่ากลัวการตื่นสู้ของหมู่เฮา

 
 
สาธุการบทความนี้ : 251 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 251 ครั้ง
  
 
  23 พ.ค. 2551 เวลา 17:41:54  
   ขึ้นบน ลงล่าง  
 
         

  โพสต์โดย   354) เพชร ภูเวียง  
  เพชร ภูเวียง    คห.ที่7) ด่านสาวคอย      [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]  
  ศิษย์น้อง

ภูมิลำเนา : ขอนแก่น
เข้าร่วม : 31 มี.ค. 2551
รวมโพสต์ : 39
ให้สาธุการ : 0
รับสาธุการ : 108150
รวม: 108150 สาธุการ
 
ตำนานรักภูพานสาวบ้านป่า
คอยสัญญาเนิ่นนานกลางลานหิน
นวลแก้มหญิงอิ่งอ้อยเหงื่อย้อยริน
วนเวียนถิ่นนัดหมายคอยชายมา
ลมสะบัดพัดตองดังก้องกึก
ใจระทึกเหมือนชายเพรียกร้องเรียกหา
มองเมฆน้อยลอยวนบนนภา
ดังดวงหน้าคนใกล้ยิ้มให้จำ
เก็บผักหวานก้านใหม่อวบใบอ่อน
ยั่วยอดงอนอ้อนแกงยามแลงค่ำ
เอื้อมมือเรียวเกี่ยวไว้หลายกอบกำ
หวังชายกล้ำมาถึงจึงจะแกง
นกคืนรังนั่งดูคอยคู่เปลี่ยว
ชั่งโดดเดี่ยวไร้ชายเคียงกายแฝง
ลมหายใจใกล้หมดรันทดแรง
น้ำตาแห้งเหือดหายตายเพราะตรม
เกิดลานหินถิ่นระบือสาวซื่อสัตย์
นารีรัตน์งามสง่าสูงค่าสม
มั่นในรักศักดิ์ศรีดีน่าชม
คนนิยมกล่าวขานด่านสาวคอย

 
 
สาธุการบทความนี้ : 238 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 238 ครั้ง
  
 
  03 พ.ค. 2551 เวลา 15:29:07  
   ขึ้นบน ลงล่าง  
 
         

  โพสต์โดย   143) ร้อยกรองกวีกานต์ ร้อยกลอนกวีกัน  
  เพชร ภูเวียง    คห.ที่30) ดอกคูนดอกจาน      [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]  
  ศิษย์น้อง

ภูมิลำเนา : ขอนแก่น
เข้าร่วม : 31 มี.ค. 2551
รวมโพสต์ : 39
ให้สาธุการ : 0
รับสาธุการ : 108150
รวม: 108150 สาธุการ
 
เหลืองดอกคูนพลิ้วก้านบานคาต้น
แดงดอกจานร่วงหล่นบนลานกว้าง
ดอกตี้วป่าท้าทายสายลมพลาง
กบอึงอ่างร้องคู่เย้ยปูนา
ฟังเสียงพิณโตดโตงจากโค้งใต้
เคล้าเสียงแคนลูบไล้ดอกติ้วป่า
หนุ่มออดอ้อนฮักเจ้าสาวบ้านนา
ปล่อยผญาคำคมจนจำเจ

 
 
สาธุการบทความนี้ : 227 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 227 ครั้ง
  
 
  08 พ.ค. 2551 เวลา 15:54:30  
   ขึ้นบน ลงล่าง  
 
         

  โพสต์โดย   143) ร้อยกรองกวีกานต์ ร้อยกลอนกวีกัน  
  เพชร ภูเวียง    คห.ที่40) อีสาน      [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]  
  ศิษย์น้อง

ภูมิลำเนา : ขอนแก่น
เข้าร่วม : 31 มี.ค. 2551
รวมโพสต์ : 39
ให้สาธุการ : 0
รับสาธุการ : 108150
รวม: 108150 สาธุการ
 
อิสานทุกข์ยากไฮ้เฮ็ดนาไฮ่บ่มีผล           ฝนบ่ตกฮ่วยฮ่ำจึงระกำเคืองแค้น
แดนอิสานฝนแล้งมาขายแฮงอยู่นอกถิ่น    ดินอิสานบ่ซุ่มจื้นจึงบ้าอยู่ทั่วเมือง
เฮาฮีบไปเบิ่งบ้านอิสานไง่ดินทรายผง     ไปเบิ่งดงแดนไพรป่าไม้คนฮานป้ำ
ไปเบิ่งคงคาน้ำในหนองบึงโบก              ไปเบิ่งโคกแด่นแด้กระแตเต้นไต่ขอน
ฮีบคืนเมือเบิ่งบ้านเฮาอิสานน้องพี่         ที่ลำบากยากแค้นแสนกลั้นเกลือนกระหาย
หลายคนทุกข์ยากฮ้ายหิวฮอดทรมาน     เที่ยวทำงานขอกินถิ่นอีสานไลบ้าน
พ่องซมซานนอนค้างฮิมทางกลางฟุตบาท  เป็นข้าทาสซ่วงใซ้เขาขังไว้ก่ายกอง
อยากซ่อยผองพี่น้องให้พ้นผ่านทรมาน      สุขสำราญตามประสาผู้ปัญญาเยาว์น้อย
ให้เจ้าคอยซอมซิ่งหลิงดูอิสานภาค          ยากจนคนทุกข์ไฮ้ให้ขวัญเจ้าล่ำมอง
มาซ่อยซูพี่น้องอิสานภาคซุมเฮา     ปลุกปวงเขาผู้นอนหลับล่ำลื่นคลองเอาเหลือล้น
แสนทุกข์คนฮนไฮ้ให้เบิ่งมองแลล่ำ    ตาดำสองหน่วยน้อยค่อยมองเยี่ยมเบิ่งอิสาน
เฮามาพากันสร้างเมืองอิสานให้เฮืองฮุ่ง  เชิญพ่อลุงแม่ป้าหันหน้ามาซอยกัน
คันเจ้าออกจากบ้านไปอยู่ถิ่นแดนได๋      ให้ค่อยเสาะแสวงหาหมู่เดียวกันไว้
ให้ฮักแพงกันแท้ไทเดียวอย่าลดหล่า    เปรียบดังอ้ายและน้องเกิดในท้องแม่เดียว
อิสานสิเหมิดเศร้าซุมเฮาสิเย็นซุ่ม        ซุมพ่อลุงแม่ป้าญาอ้ายคู่สู่คน
คืนมาแปงสร้างบ้านเฮียนซานบ่อนเคยอยู่  ซุมพ่อลุงแม่ป้ายังคอยท่าอยู่อิสาน

 
 
สาธุการบทความนี้ : 227 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 227 ครั้ง
  
 
  21 พ.ค. 2551 เวลา 14:59:04  
   ขึ้นบน ลงล่าง  
 
         

  โพสต์โดย   354) เพชร ภูเวียง  
  เพชร ภูเวียง    คห.ที่8) อัตลักษณ์มจร.      [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]  
  ศิษย์น้อง

ภูมิลำเนา : ขอนแก่น
เข้าร่วม : 31 มี.ค. 2551
รวมโพสต์ : 39
ให้สาธุการ : 0
รับสาธุการ : 108150
รวม: 108150 สาธุการ
 
จิตสำนึกสึกหรอหลับรอปลุก            รีบเร่งลุกขึ้นสู้รู้เราเขา
อัตลักษณ์จักเกิดเลิศลำเนา              หลอมรวมเข้ามันสมองผ่องอำไพ
พุทธมนุษย์สังคมระดมครุ                 พร้อมเปิดกรุวิทยาเขตเวทย์ไสว
ห้องเรียนใต้เหนืออีสานถิ่นฐานไกล     บวกลบได้อัตลักษณ์ประจักษ์ชน
วิสัยทัศน์ปรัชญากล้าประสิทธิ์           พันธกิจโครงร่างทางกุศล
ยุทธศาสตร์ปราดเปรื่องเรื่องของตน     บรรลุผลปึกแผ่นจัดแผนงาน
ร่วมกันหาค่านิยมห่มชีวิต                  หวังอุทิศวัฒนธรรมล้ำประสาน
สอนวิจัยใสสสง่าวิชาการ                  ธรรมทานรู้รอบมอบสังคม
อัตลักษณ์ศักดิ์ศรีต้องดีเด่น                หลบหลีกเร้นอัปลักษณ์หลักขื่นขม
ปั้นดินเป็นเช่นดาวพราวน่าชม             ความรู้สมคุณธรรมค้ำชาติไทย
ศูนย์กลางพุทธศาสนาศึกษาผ่าน          บูรณาการศาสตร์รวมร่วมสมัย
ส่องวิถีชีวิตนำจิตใจ                         สุขสดใสบริสุทธิ์พุทธธรรม
ครูคู่ศิษย์วิจัยไร้จำกัด                       ตามถนัดพัฒนาค่าคมขำ
สุขเก่งดีมีใส่ใจประจำ                       พูดคิดทำก่อประโยชน์โดดเด่นแดน
คนคืองานสานร้อยคอยครูถัก               ศูนย์กลางหลักพัฒนาสูงค่าแสน
มือใครปั้นสรรค์ศิษย์ลิขิตแกน               ให้รู้แผนรอบลึกฝึกแล้วงาม
อัตลักษณ์มจร.ทอแสงส่อง                  ปัญญาผ่องแผ้วบุญคุณล้นหลาม
คนยอมรับนับถือเลื่องลือนาม                ประกาศความดับโศกโลกร่มเย็น

 
 
สาธุการบทความนี้ : 222 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 222 ครั้ง
  
 
  07 พ.ค. 2551 เวลา 18:15:08  
   ขึ้นบน ลงล่าง  
 
         

  โพสต์โดย   143) ร้อยกรองกวีกานต์ ร้อยกลอนกวีกัน  
  เพชร ภูเวียง    คห.ที่32) ไต้กบ      [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]  
  ศิษย์น้อง

ภูมิลำเนา : ขอนแก่น
เข้าร่วม : 31 มี.ค. 2551
รวมโพสต์ : 39
ให้สาธุการ : 0
รับสาธุการ : 108150
รวม: 108150 สาธุการ
 
ไต้กบเขียดหากะปอมล้อมดักแย้
ประทังแก้ไส้กิ่วความหิวโหย
ข้าวผักหญ้าตายสิ้นดิ้นแดโดย
ลมร้อนโชยใครเล่าเฝ้าอาวรณ์

 
 
สาธุการบทความนี้ : 221 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 221 ครั้ง
  
 
  08 พ.ค. 2551 เวลา 16:45:47  
   ขึ้นบน ลงล่าง  
 
         

  โพสต์โดย   143) ร้อยกรองกวีกานต์ ร้อยกลอนกวีกัน  
  เพชร ภูเวียง    คห.ที่34) บ้านทุ่งชมพู      [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]  
  ศิษย์น้อง

ภูมิลำเนา : ขอนแก่น
เข้าร่วม : 31 มี.ค. 2551
รวมโพสต์ : 39
ให้สาธุการ : 0
รับสาธุการ : 108150
รวม: 108150 สาธุการ
 
บ้านทุ่งชมพู
บ้าน เคยอยู่อู่เคยนอนสะท้อนจิต ภาพชีวิตวัยเยาว์เข้าศึกษา
ทุ่ง เลี้ยงควายริมเขื่อนติดเตือนตา ผักหวานป่าโสกเสืองามเหลือเกิน
ชม ฝายหลากมากบัววัวอีแว้ ภูกระแตทรายขาวพราวโขดเขิน
พู หนองหว้าพาให้ใจเพลิดเพลิน เที่ยวดุ่มเดินชมป่าสีดาดง
ที่ บ้านเก่ารักเกิดเทิดทูนมั่น เฝ้าผูกพันรักถิ่นดินทรายผง
เคย ต้อนควายชายทุ่งชมรุ้งวง เสียงเพื่อนส่งอย่าชี้เดี๋ยวจี้อม
อยู่ สร้างสรรค์กันมาประสายาก ถึงลำบากยากไร้ใจสุขสม
อู่ ข้าวน้ำซ่ามปลานาอุดม ลมพลิ้วพรมภูขี้เบ้าโปงเว้าดิน
เคย ตื่นเช้าเข้าป่าหาเก็บเห็ด สองมือเด็ดผักหวานด่านโคกหิน
นอน เถียงนาหน้าหนาวขาร้าวริน จี่ข้าวกินจ้ำแจ่วแซบแล้วงาย
เป็น แค่เด็กเลี้ยงควายที่หมายมุ่ง ฟังลูกทุ่งลำเดินเพลินเหลือหลาย
สวรรค์  บ้านป่าเขาเฮาสบาย มีเอื้อยอ้ายแม่พ่อรอพบพาน
บน บ้านทุ่งชมพูอยู่ขอนแก่น ม่วนเสียงแคนพิณพร้อมกล่อมอีสาน
ดิน แดนคูนพูนดอกออกตระการ ช่อเหลืองบานออดอ้อนออนซอนเรา
ถิ่น ภูเวียงเคียงเสน่ห์ทะเลป่า กะปอมก่าพันธุ์โตไดโนเสาร์
บ้าน เลี้ยงควายเลี้ยงผึ้งซาบซึ้งเนา ถักทอเข้าไหมมัดหัตถกรรม
นา ข้าวเหนียวเสี่ยวเฮ็ดเม็ดขาวอ่อน หอมสะออนข้าวใหม่ใจถลำ
เรา อิ่มเอิบเปิบข้าวทุกคราวคำ กินสุขล้ำล้นเหลือจากเหงือเรา

 
 
สาธุการบทความนี้ : 217 ครั้ง
จากสมาชิก : 1 ครั้ง
จากขาจร : 216 ครั้ง
  
 
  08 พ.ค. 2551 เวลา 16:52:04  
   ขึ้นบน ลงล่าง  
 
         

  โพสต์โดย   143) ร้อยกรองกวีกานต์ ร้อยกลอนกวีกัน  
  เพชร ภูเวียง    คห.ที่33) เก็บรวงข้าวหล่น      [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]  
  ศิษย์น้อง

ภูมิลำเนา : ขอนแก่น
เข้าร่วม : 31 มี.ค. 2551
รวมโพสต์ : 39
ให้สาธุการ : 0
รับสาธุการ : 108150
รวม: 108150 สาธุการ
 
แบกเสียมเฮี้ยนคอนตระกร้าหารวงข้าว
เสียงเจี้ยวจ้าวคุยกันแสร้งสรรหา
ฟังลำเพลินเชิญยิ้มริมท้องนา
ตามประสากันดารบ้านนาเฮา

 
 
สาธุการบทความนี้ : 215 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 215 ครั้ง
  
 
  08 พ.ค. 2551 เวลา 16:49:25  
   ขึ้นบน ลงล่าง  
 
         

  โพสต์โดย   356) ไม่ได้เรียนจุฬาเด้อคับ แต่แอบมักสาวจุฬา มาอยู่นำได้อยู่บ่  
  เพชร ภูเวียง    คห.ที่8) สาวจุฬาฯ      [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]  
  ศิษย์น้อง

ภูมิลำเนา : ขอนแก่น
เข้าร่วม : 31 มี.ค. 2551
รวมโพสต์ : 39
ให้สาธุการ : 0
รับสาธุการ : 108150
รวม: 108150 สาธุการ
 
สาวจุฬาฯน่าค้นล้นดวงจิต
มองแก้มนิดยิ้มหน่อยซึ้งรอยหวาน
สวยเก่งดีมีครบเพียงพบพาน
นึกตำนานกระต่ายมองหมายจันทร์

 
 
สาธุการบทความนี้ : 213 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 213 ครั้ง
  
 
  07 พ.ค. 2551 เวลา 18:34:40  
   ขึ้นบน ลงล่าง  
 
         

  โพสต์โดย   143) ร้อยกรองกวีกานต์ ร้อยกลอนกวีกัน  
  เพชร ภูเวียง    คห.ที่43) อำลาอาลัย      [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]  
  ศิษย์น้อง

ภูมิลำเนา : ขอนแก่น
เข้าร่วม : 31 มี.ค. 2551
รวมโพสต์ : 39
ให้สาธุการ : 0
รับสาธุการ : 108150
รวม: 108150 สาธุการ
 
และแล้ววันอำลาก็มาถึง
หวนคะนึงความหลังให้อาลัยหา
ครั้งที่เราเคยเรียนร่วมกันมา
แล้วเวลาก็มาพรากเราจากกัน
ภาพอดีตความหลังยังปรากฎ
แสนรันทดห่วงให้ใจโศกศัลย์
วันอำลาก็มาถึงในคราครัน
โอ้เพื่อนฉันโบกมือลาน้ำตาคลอ
ความเหงาเศร้าปกคลุมชุ่มในจิต
เมื่อยามมิตรจากไกลฝากไว้หนอ
ความคิดถึงชั่วนิรันดร์นั้นเป็นพอ
ลาแล้วหนอความรักเราจากกัน
อีกทั้งลาอาจารย์ที่เคารพ
ศิษย์ขอนบประนมไหว้ด้วยใจมั่น
ได้ประสาธน์สรรพวิชาค่าอนันต์
ความผูกพันลันจิตศิษย์ขอลา
ยามเพื่อนจากไปไกลเมื่อไหร่พบ
อย่าประสบทุกข์ยากลำบากหนา
ขอได้พบความสุขทุกชีวา
ก่อนจากลาขอเพื่อนไปให้โชคดี

 
 
สาธุการบทความนี้ : 211 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 211 ครั้ง
  
 
  23 พ.ค. 2551 เวลา 16:56:26  
   ขึ้นบน ลงล่าง  
 
         

  โพสต์โดย   354) เพชร ภูเวียง  
  เพชร ภูเวียง    คห.ที่6) สงกรานต์บ้านนา      [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]  
  ศิษย์น้อง

ภูมิลำเนา : ขอนแก่น
เข้าร่วม : 31 มี.ค. 2551
รวมโพสต์ : 39
ให้สาธุการ : 0
รับสาธุการ : 108150
รวม: 108150 สาธุการ
 
โขงลดแล้งแหว่งหายลับทรายหาด
ดุจอินทร์วาดสายน้ำยามเอื่อยไหล
ฟองคลื่นขาวเข้าฝั่งมองครั้งใด
เปรียบดวงใจชายป่วนครวญหาเธอ
ตะวันคล้อยคอยคนดีอยู่ที่เก่า
รอยรักเราฝังลึกสำนึกเสมอ
น้ำขอดบ่อรอตักจุดพักเจอ
เหลือเพียงเอ่อน้ำหยดรินรดตา
เคยสาดน้ำฉ่ำหวานสงกรานต์ก่อน
มาลัยซ้อนมะลิวัลย์เสกสรรหา
คล้องคอให้ใฝ่ฝันขวัญชีวา
ชั่วดินฟ้าอย่าสลายคลายผูกพัน
สุขเพียงนิดชิดใกล้แล้วไกลห่าง
สองเราต่างสํญญาสมานฉันท์
จากเพื่อเจอเธอย่ำพร่ำรำพัน
คอยนับวันที่กลับรอรับทาง
เจ้าจากไปหลายปีแล้วที่รัก
เนิ่นนานนักหายหน้าขอบฟ้าขวาง
ลืมคนพลอยคอยรักภักดีนาง
สงกรานต์ร้างไร้คู่อยู่เดียวดาย

 
 
สาธุการบทความนี้ : 206 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 206 ครั้ง
  
 
  03 พ.ค. 2551 เวลา 14:40:45  
   ขึ้นบน ลงล่าง  
 
         

  โพสต์โดย   143) ร้อยกรองกวีกานต์ ร้อยกลอนกวีกัน  
  เพชร ภูเวียง    คห.ที่42) ไลลาทิ่ม      [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]  
  ศิษย์น้อง

ภูมิลำเนา : ขอนแก่น
เข้าร่วม : 31 มี.ค. 2551
รวมโพสต์ : 39
ให้สาธุการ : 0
รับสาธุการ : 108150
รวม: 108150 สาธุการ
 
ลืมบุญคุณพ่อแม่วิ่งหาเงินส่งให้ศึกษา
จนได้เป็นนักศึกษาก็เพราะเงินเพิ่นหาให้
ลืมฮอดยามเจ็บไข้สองเขื่อเพิ่นวิ่งแล่น
ลืมอ้อมแขนแต่น้อยมารดาอุ้มบ่ได้วาง
ลืมบุญคุณพ่อแม่ล้างขี้เยียวจากกายา
ลืมข้าวปลาพ่อเคยหามาสู่กินหยิบป้อน
ลืมยามนอนกินนมท่านจนโตเองสิเป็นบ่าว
ลืมยามหนาวเพิ่นแล่นหาผ้าตุ้มคลุมไว้ให้อุ่นกาย
ลืมฮอดสายสมรหล้าสาวแพงน้องอ่อน
ที่เคยสอนให้น้องหัดไหว้พ่อแม่คิง
ลืมน้องสาวผู้เคยวิ่งแล่นลัดบาดห่าเห็น
ลืมผู้เคยหยอกเล่นยามฮ้ายเมื่อยามบ้าน
ลืมคำหวานน้องสาวหล่าคราวอ้ายไปยามแม่
น่าเอ็นดูแท้แท้บาดนางน้องมานั่งนำ
ลืมน้องสาวหาบน้ำให้พี่อาบกาย
ลืมน้องสาวผู้เคยพายส่งกระเป๋ากลับกรุงกว้าง
ลืมน้องสาวผู้เคยให้ยามอ้ายไกลเพราะเป็นห่วง
คราวอ้ายกลับเมืองหลวงน้องโบกมือแท้แล้น้ำตาย้อยญ่าวไหล
ลืมสตางค์น้องเคยให้ได้เป็นทุนเรียนต่อ
ไปทำงานโรงทอก็เพราะหวังสิได้เงินไว้ส่งพี่ซาย
อ้ายบ่มองเห็นจ้อยคนคอยค้ำเกี่ย
ได้ดีมาเพราะหยาดเหงื่อของพ่อแม่และน้องประคองให้ส่งสูง

 
 
สาธุการบทความนี้ : 205 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 205 ครั้ง
  
 
  23 พ.ค. 2551 เวลา 16:32:39  
   ขึ้นบน ลงล่าง  
 
         

  โพสต์โดย   358) ข้าวเหนียว  
  เพชร ภูเวียง    คห.ที่0) ข้าวเหนียว      [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]  
  ศิษย์น้อง

ภูมิลำเนา : ขอนแก่น
เข้าร่วม : 31 มี.ค. 2551
รวมโพสต์ : 39
ให้สาธุการ : 0
รับสาธุการ : 108150
รวม: 108150 สาธุการ
 
ข้าวเหนียวปั้นซ่างมาเหนียวฮือหมู่
บัดข้าวเหนียวถึกน้ำซ่างเภท์ม้างมุมมลาย
สามัคคีกันไว้คือข้าวเหนียวปั้นบักใหญ่
อย่าสิเภท์แตกม้างคือน้ำถึกข้าวเหนียว

 
 
สาธุการบทความนี้ : 204 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 204 ครั้ง
  
 
  03 พ.ค. 2551 เวลา 12:14:35  
   ขึ้นบน ลงล่าง  
 
         

  โพสต์โดย   354) เพชร ภูเวียง  
  เพชร ภูเวียง    คห.ที่4) ผีโขมด      [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]  
  ศิษย์น้อง

ภูมิลำเนา : ขอนแก่น
เข้าร่วม : 31 มี.ค. 2551
รวมโพสต์ : 39
ให้สาธุการ : 0
รับสาธุการ : 108150
รวม: 108150 สาธุการ
 
ขิงก็ราข่าก็แรงแข่งกันโหด
ผีโขมดห้ำหั่นชิงกันฉาว
เงินอำนาจสาดซัดวัดมือยาว
สังคมร้าวน่าอนาถขาดคนแล
อ้างประชาหากินลิ้นแทบหลุด
ใครขวางขุดโคตรเหง้าออกเผาแผ่
สังคมกว้างร่วงผล็อยถูกลอยแพ
เพราะคนแก้กลายเป็นเหลือบเขมือบกิน
ข้าวก็ยากหมากก็แพงแบงก์ก็ขาด
แย่งอำนาจเมามันชั้นกังฉิน
อำนาจรัฐผลัดกันชมปมทมิฬ
ไฟลามดินสุมฟ้าหมดค่าคน
เห็นประโยชน์โฉดเขลาวิ่งเข้าผูก
แย่งกระดูกงานถนัดผลัดกันขน
เอาทุกอย่างอ้างว่าประชาชน
ก้าวเดินบนทางบาปก้มกราบทุน
ขึ้นบนภูดูสุกรโลภร้อนบ่ม
แย่งอาจมอำนาจปีศาจขุน
แบบฉบับลับลวงพรางร่างนักบุญ
เห็นโทษคุณมารเทพต้องเจ็บจำ

 
 
สาธุการบทความนี้ : 203 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 203 ครั้ง
  
 
  03 พ.ค. 2551 เวลา 13:38:14  
   ขึ้นบน ลงล่าง  
 
         

  โพสต์โดย   143) ร้อยกรองกวีกานต์ ร้อยกลอนกวีกัน  
  เพชร ภูเวียง    คห.ที่31) จากบ้าน      [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]  
  ศิษย์น้อง

ภูมิลำเนา : ขอนแก่น
เข้าร่วม : 31 มี.ค. 2551
รวมโพสต์ : 39
ให้สาธุการ : 0
รับสาธุการ : 108150
รวม: 108150 สาธุการ
 
จากบ้านนาแนวไพรไกลสุดกู่
จากที่อยู่ซอมซอพอซุกหัว
จากอดีตที่คับแค้นแสนมืดมัว
จากครอบครัวจากแม่ดุจแพลอย
จากชีวิตต้อยต่ำช้ำเดี่ยวโดด
จากความโหดโศกเศร้าสุดเหงาหงอย
จากคันไถไร่นาจากป่าดอย
จากคนหนึ่งซึ่งคอยให้กลับคืน

 
 
สาธุการบทความนี้ : 199 ครั้ง
จากสมาชิก : 1 ครั้ง
จากขาจร : 198 ครั้ง
  
 
  08 พ.ค. 2551 เวลา 16:34:14  
   ขึ้นบน ลงล่าง  
 
         

  โพสต์โดย   143) ร้อยกรองกวีกานต์ ร้อยกลอนกวีกัน  
  เพชร ภูเวียง    คห.ที่39) อิสานเฮา      [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]  
  ศิษย์น้อง

ภูมิลำเนา : ขอนแก่น
เข้าร่วม : 31 มี.ค. 2551
รวมโพสต์ : 39
ให้สาธุการ : 0
รับสาธุการ : 108150
รวม: 108150 สาธุการ
 
ยังจำได้ใบตองแห้งลมแล้งพัด               ต้นคูนผลัดใบอ่อนค่อนเดือนสี่
น้ำค้างแล้งแฝงมายายามราตรี               ฟ้าเดือนนี้งามพราวดาวและเดือน
ฟังเสียงแคนแสนเปลี่ยวอยู่เดี่ยวโดด        อกคนโสดชาวนาเขาว่าเถื่อน
เถียงนาน้อยหลังคาฟางอยู่ต่างเรือน        ทุยเป็นเพื่อนคราวเศร้าเหงาฤทัย
กับทรายร้อนแสงแดดที่แฝดเผา            และความเก่าหักขาดของคราดไถ
เว้นว่างวารามือหยุดถือใช้                   อยากร้องไห้ฝนไม่ตกตั้งอกคอย
ดอกคูนเหลืองเฟื่องฟ่อนร่อนลมแล้ง        ภมรแสร้งซอนไซไล่ความหงอย
เกสรหล่นปนกลีบเรืองเหลืองน้อยน้อย     เป็นพลิ้วฝอยหวาดหวิวริ้วอารมณ์
ความอดอยากฝากคาบน้ำตาไว้             พลังใจหดเหี่ยวเปลี่ยวขื่นขม
กินจิ้งหรีดแทนปลาอกข้าตรม                ดื่มน้ำขมปนทรายไม่วายเว้น
ตั้งหน้ามุ่งมาหางานใหม่                      ยังจำได้ครั้งเก่าเรายากเข็ญ
หลับตานึกครั้งใดให้ลำเค็ญ                  ถิ่นไหนเป็นเหมือนที่อีสานกู

 
 
สาธุการบทความนี้ : 195 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 195 ครั้ง
  
 
  20 พ.ค. 2551 เวลา 18:15:04  
   ขึ้นบน ลงล่าง  
 
         

  โพสต์โดย   143) ร้อยกรองกวีกานต์ ร้อยกลอนกวีกัน  
  เพชร ภูเวียง    คห.ที่45) จากภูเวียง      [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]  
  ศิษย์น้อง

ภูมิลำเนา : ขอนแก่น
เข้าร่วม : 31 มี.ค. 2551
รวมโพสต์ : 39
ให้สาธุการ : 0
รับสาธุการ : 108150
รวม: 108150 สาธุการ
 
จากภูเวียงเมืองเก่าขุนเขาป่า
จากบ้านนาสู่กรุงตามมุ่งฝัน
จากควายด่อนก่อนเลี้ยงเคียงคู่กัน
จากเพื่อนฉันเคยจ้องคล้องกะปอม
จากริมเขื่อนเพื่อนเกี่ยวเที่ยวเล่นน้ำ
จากเถื่อนถ้ำภูกระแตดอกแคหอม
จากดอกจานบานแสดอาบแดดดอม
จากข้าวลอมสูงล่ออวดตอฟาง
จากดอกติ้วทิวขาวพราวท้องทุ่ง
จากสายรุ้งฟุ้งเรียวเกี่ยวฟ้าสาง
จากปุยเมฆเฉกเฉลาพลี้วเบาบาง
จากฟ้ากว้างสดใสไกลสุดตา
จากเถียงนาค่าน้อยคอยคนกลับ
จากแวววับหิ่งห้อยลอยเวหา
จากผีเสื้อเรื่อระยับปีกลับลา
จากดอกหญ้าข้างถนนไร้คนมอง
จากกระโดนต้นเก่าเศร้าเคยอยู่
จากชมพูผลอิ่มตันริมหนอง
จากน้ำบ่อรอตักลงหลักจอง
จากพี่น้องอยู่หลังเฝ้าหวังคอย

 
 
สาธุการบทความนี้ : 192 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 192 ครั้ง
  
 
  31 พ.ค. 2551 เวลา 17:00:24  
   ขึ้นบน ลงล่าง  
 
         

  โพสต์โดย   143) ร้อยกรองกวีกานต์ ร้อยกลอนกวีกัน  
  เพชร ภูเวียง    คห.ที่47) ตุ๊กตาน่ารัก      [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]  
  ศิษย์น้อง

ภูมิลำเนา : ขอนแก่น
เข้าร่วม : 31 มี.ค. 2551
รวมโพสต์ : 39
ให้สาธุการ : 0
รับสาธุการ : 108150
รวม: 108150 สาธุการ
 
ตุ๊กตาน่ารักทักทายเก่ง

คุยครื้นเครงแสนสุขสนุกสนาน

ตาคมสวยรวยเสน่ห์เก๋เบิกบาน

ยิ้มแย้มหวานซาบซึ้งติดตรึงใจ

สาวบ้านดอนขอนแก่นดินแดนเกิด

น่าทูนเทิดงามงดสุขสดใส

สู้ชีวิตคิดหลักหนักกว่าวัย

เริ่มเติบใหญ่ปีกกล้าสู่นาคร

อยู่กลางกรุงมุ่งงานทนทานหนัก

กว่าจะพักค่อนเช้าเข้าแนบหมอน

กว่าจะอิ่มลิ้มอุ่นกรุ่นที่นอน

ต้องหนาวร้อนกี่ครั้งหลั่งเหงื่อริน

ยอดหญิงแกร่งแรงกล้าฝ่าฟันโลก

เสาะหาโชคหนาวเหน็บเก็บทรัพย์สิน

สักวันหนึ่งถึงฝั่งตั้งท่าบิน

ข้ามโขดหินลาลับบินกลับรัง

ตุ๊กตาหน้าหวานซาบซ่านจิต

ตรึกตรองคิดเดินเดี่ยวเก็บเกี่ยวหวัง

ต่อเติมฝันมั่นหมายที่แพ้พ้ง

ล้มลุกตั้งตัวต่อทอแสงทอง

 
 
สาธุการบทความนี้ : 180 ครั้ง
จากสมาชิก : 1 ครั้ง
จากขาจร : 179 ครั้ง
  
 
  08 มิ.ย. 2551 เวลา 17:37:59  
   ขึ้นบน ลงล่าง  
 
         

  โพสต์โดย   356) ไม่ได้เรียนจุฬาเด้อคับ แต่แอบมักสาวจุฬา มาอยู่นำได้อยู่บ่  
  เพชร ภูเวียง    คห.ที่10) สาวจุฬาฯ      [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]  
  ศิษย์น้อง

ภูมิลำเนา : ขอนแก่น
เข้าร่วม : 31 มี.ค. 2551
รวมโพสต์ : 39
ให้สาธุการ : 0
รับสาธุการ : 108150
รวม: 108150 สาธุการ
 
สาวจุฬาฯน่าจองแก้มผ่องผุด
ใจหลงหลุดที่เธอเพ้อใฝ่ฝัน
งามเครื่องแบบแอบซึ้งตรึงสัมพันธ์
อยากแนบขวัญแก้มเจ้าสาวจุฬาฯ

 
 
สาธุการบทความนี้ : 167 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 167 ครั้ง
  
 
  08 พ.ค. 2551 เวลา 15:30:02  
   ขึ้นบน ลงล่าง  
 
         

  โพสต์โดย   275) มีใครสนใจจะปฏิบัติธรรมไหม  
  เพชร ภูเวียง    คห.ที่12)       [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]  
  ศิษย์น้อง

ภูมิลำเนา : ขอนแก่น
เข้าร่วม : 31 มี.ค. 2551
รวมโพสต์ : 39
ให้สาธุการ : 0
รับสาธุการ : 108150
รวม: 108150 สาธุการ
 
สวยรวยดีมีสติดำริคิด
สำรวมจิตกำหนดสุดสดใส
สะอาดสงบสว่างกลางดวงใจ
สวรรค์ในโลกมนุษย์พิสุทธิ์ธรรม

 
 
สาธุการบทความนี้ : 9 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 9 ครั้ง
  
 
  17 เม.ย. 2551 เวลา 18:49:46  
   ขึ้นบน ลงล่าง  
 
         

  โพสต์โดย   8) ค่ายวังน้ำมอก อ.ศรีเชียงใหม่ หนองคาย  
  เพชร ภูเวียง    คห.ที่8)       [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]  
  ศิษย์น้อง

ภูมิลำเนา : ขอนแก่น
เข้าร่วม : 31 มี.ค. 2551
รวมโพสต์ : 39
ให้สาธุการ : 0
รับสาธุการ : 108150
รวม: 108150 สาธุการ
 

ขออภัยครับ

ห้องโสกันฉันพี่น้อง สำหรับสมาชิก เท่านั้นครับ
กรุณาล็อกอินเข้าระบบ หรือสมัครสมาชิกก่อนครับ

 
 
สาธุการบทความนี้ : 3 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 3 ครั้ง
  
 
  17 เม.ย. 2551 เวลา 18:35:50  
   ขึ้นบน ลงล่าง  
 
         

  หน้า: 1

   

Creative Commons License
ค่ายวังน้ำมอก อ.ศรีเชียงใหม่ หนองคาย --- เว็บบอร์ดอีสานจุฬาฯ