มาเว้าผญากันเด้อพี่น้องเด้อ --- เว็บบอร์ดอีสานจุฬาฯ

ประวัติชมรม ตราชมรม วัตถุประสงค์ชมรม วิสัยทัศน์ชมรม ทำเนียบประธานชมรม โครงสร้างการบริหาร คณะกรรมการชมรม กิจกรรมชมรม ปฏิทินกิจกรรม ข่าวสารจากชมรมฯ Hot Short News คลังภาพกิจกรรมชมรม แผนที่ชมรมฯ ชมรมอีสาน เพื่อนบ้าน

ฮีตสิบสองคองสิบสี่ เรือนสามน้ำสี่ ผญาอีสาน ดนตรีอีสาน ฟ้อนรำพื้นบ้านอีสาน นิทาน การละเล่น คำทวย กลอนอีสาน-ผญา ประเพณีอีสาน

ฟังเพลงโปงลาง ดูวีดีโอม่วนๆ ฟังลายเแคนเฒ่าเก่า ร้องคาราโอเกะ ขอเพลงคาราโอเกะ

ภาษาอีสาน จังหวัดในอีสาน ของแซบอีสาน วิถีอีสาน นิทานพื้นบ้าน นิทานก้อม ห้องอักษรไทน้อย ห้องอักษรธรรมอีสาน

โสเหล่สภาไนบักขามคั่ว ห้องโสกันฉันพี่น้อง ห้องลายเพลงพื้นบ้านอีสาน ห้องอักษรไทน้อย ห้องอักษรธรรมอีสาน

ผญา คติสอนใจประจำวันที่ 26 เมษายน 2568::

อ่านผญา

อย่าได้ติดตามก้นของคนท้องหยึ่ง มันสิตดใส่เจ้าให้ดังเว้อปึ่งเหม็น แปลว่า อย่าได้เดินตามก้นของคนท้องอืด เขาจะตดใส่ ให้ได้ดมกลิ่นเหม็นๆ หมายถึง คนชั่ว มีพฤติกรรมไม่ดี ไม่ควรเลียนแบบ หรือเอาเป็นเยี่ยงอย่าง

ค้นหาสาธุการ ปลาร้านอกไห

พบทั้งหมด 18 หัวข้อ

หน้า: 1

โพสต์โดย

6) มาเว้าผญากันเด้อพี่น้องเด้อ

sinponglang

คห.ที่92) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

ศิษย์น้องเล็ก

ภูมิลำเนา : กาฬสินธุ์
เข้าร่วม : 10 ธ.ค. 2550
รวมโพสต์ : 24
ให้สาธุการ : 0
รับสาธุการ : 89820
รวม: 89820 สาธุการ

ผญา…ต้อนรับและทักทาย...พี่น้องนักผญา
ว่าโอนอ...พี่น้องเอย…
เฮาหากแนวนามเซื้อ…..แซงหมากนาวสีหวานเหว่อ
คอบว่าต้นต่างต้น…..ความส้มจั่งต่างกัน
ขอต้อนรับทุกๆ ท่าน…..เข้าสู่เว็บของชมรม
"sinponglang" คือนามผม.....ผู้แต่งมาผญาก้อม
สิบนิ้วอัญชุลีน้อม…..เหนือเศียรตางเทียนธูป
หมูบกราบแล้ว …..คุณแก้วหน่วยพระตรัย
ขอสะหนำรำลึกไว้…..เท่าชั่วชีวายัง
ขอบพระคุณในแววหวัง…..ทุกพลังแรงใจเจ้า
มาถะแม๊...มาโฮมเต้า…..เตินกันทุกชั้นส่วน
ชาวอีสานซ่อยซ้วน.....กันพร้อมพร่ำขบวน
เลือดอีสานล้วน-ล้วน…..ให้เกาะกลุ่มเป็นซุมแซง
อย่าสะมีหองแหง…..ให้เหี่ยวโหยโรยร่วง
ไทยอื่นเขาสิแซวท้วง.....ว่าไทยเฮา "บ่เอาถ่าน"
ไผล่ะนอสิบ่ย้าน…..ไทยบ้านเพิ่นเยาะหยัน
โอกาสดีมื้อนี้นั้น…..มากรองกลั่นกวีกานต์
จากสติปัญญาญาณ…..ที่อ่อนเยาว์ยังเบาตื้อ
ถามข่าวสารของวานมื้อ…..เป็นแนวได๋ให้บอกแหน่
มีแนวได๋ให้ซ่อยแก้…..ตูข๋อยสิซ่อยกัน
ต้อนรับท่าน..."ลูกแม่มูล" …..เขียนความเห็น
"บ่าวอุบล" จารลายเซ็น…..ซ่อยเสริมกะเยิมย้อน
ความเห็นตอนต่อจากนั้น …..คนสำคัญที่มั่นแก่น
"สุดสายแนน”ผู้เค้า…..กะมาเยี่ยมจั่งเปี่ยมบุญ
"คุณสายแนน" ผู้เพิ่นคุ้น…..เคยได้อ่านผญาตอย
น้องจุกน้อยอุบล…..ผู้เคยจาผญาไว้
ตักแรงใจมาเติมให้เว็ปจุฬา กได้กล้ากลั่น
"บ่าวภูไท นคร ฯ" ซื่อนั้น…..ฟังบ่ห้วนม่วนอี่หลี
"กกกก" ผู้นี้…..คงเป็นหนุ่มภูมิใจเขียน
"คุณบีม" กลับมาเวียน…..ไถ่ถามทุกย่ามว่าง
สารพันการสรรค์สร้าง…..ทางปัญญากล้าอวดโอ่
"เซียงคำพา" ผู้มาตรโก้.....บ่อเคยห้างให้ห่างไกล
คนสำคัญขาดบ่ได้ …..จำได้ไป่ "sinponglang"
บ่อเคยจางความผญา.....บาดผ่านมายังจาต้าน
จักคำหวานคำส้ม.....คารมกลอนซ้อนลายหว่า
คติธรรมเป็นผญา..ภาคภาษาพื้นบ้าน......เผิ่น (ผม) จาต้านอยู่บ่อเซา
“สเลเต” ผู้เค้า.....คนเว้าหม่วนผญาหลาย
ยังสนใจไต่ถาม.....ตามกะเยิมที่เคยคุ้น
“อ้ายวิบูลย์” คุณจุลินทร์ “ ได้ยินเว้า.....เลยแวะมาผญาตื่ม
“บ่าวอุบลคนโก้” กะบ่อลืม.....ตื่มพาทีต่อท้ายหว่าโตฮู้บ่อท่อเขา
“จ.เขมจิตต์” ผู้เว้า.....ผญาหม่วนชวนสนใจ
คติธรรมจำนรรจา.....แต่งผญามาจาแจ้ง
“คุณผาแดง” แถลงข้อ.....ต่อเสริมกลอนป้อนน้องพี่
ลืมบ่ลงดี้-ดี้.....ฤดีปลื้มตื่มกระแส
"คุณใบลาน " ผู้บ่แพ้…..มาดู๋แหน่กะคงดี
"อ้ายเซียง" เผิ่นพาที…..ย้องหว่าดีสิมีหม๋อง
"คุณกฤษฏา" วาจาก้อง…..จีบผู้สาวเว้าความแหม่น
ย้อนอยากได้มาเป็นแฟน.....จั่งได้เปิดปากเกี้ยว..คุยเจ้าอย่างบ่ออาย
"พันโพน พันภู" ซ้ำแฮ่งฮ้าย.....ผญาจ่ายจำนรรจา
หว่านผญาคารม.....ออกปากชมหว่าเฮาโก้
อันว่าโพธิ์ศรีสร้อย.....ใบบ่อดกนกบ่อแก่น
หมากบ่หวานจ้อยจ้อย…..กาเอี้ยงบ่อเที่ยวแว
ขอบพระคุณแท้-แท้…..หัตถาทอบขึ้นเหนือหัว
"คุณพี่ ว.เมืองดอกบัว" …..ถิ่นอุบลฯ ผู้คนโก้
ป๊าดติโท...เจ้าโฉมทะนีหน้า…..ความผญาสังมาหม่วน (แท้นอ)
หม่วนกะเดี้ยหม่วนกะด้อ…..พออยากเว้าต่อคำ (เบิ่งเด)
หันมาจาบ่อนกล้ำ..... “จารย์โด่ง” ผู้มาเยือน
เตือนสติคนเฮา.....อย่าเล่าลืมภูมิพื้น
วันหรือคืนให้จำไว้.....เป็นใหญ่มาอย่าลืมหมู่
ยามตกอับสิอดสู...หมู่สิป๋าปล่อยถิ่ม.....โตสิปู้อยู่ผู้เดียว
นี่แค่เพียงหนึ่งเสี้ยว.....ผู้มาทักทายกัน
เว็ปอีสานจุฬา.....คนแวะมาบ่อเคยเบี้ยว
“หนุ่มภูเขียว” ยังมาเว้า.....อัศจรรย์บ่อเซา...กุ้งคือกินปลาดึกใหญ่
“บักหำน้อย” ผู้บ่าวไค...แวะมาไขฝากย้ำ.....คันมีแล้วอย่าหยิ่งหลาย
“บ่าวชุมแพ” เผิ่นผู้อ้าย.....คนขอนแก่นแดนเสียงพิณ
หว่าได้ยินเสียงงัว.....อย่าหว่างัวเจ้าของฮ้อง
ห่าเป็นแนวนามเซื้อ เสื้อลายสิเป็นโทษ
โปรดพิจารณ์อย่าอยากได้.....เกินฮ้ายให้ค่อยซอม
เพื่อบ่อให้อ้อมค้อม.....ต้อมเข้าใส่ในผญา
“sawanbanna.com” .....เว็ปดีดีมีมาเยี่มม
เจ้าผู้เฮียมเมืองเกินร้อย.....”บ่าวพนมไพร” คนใจซื่อ
“หนุ่มศรีสะเกษ” คนซ่าลือ..หว่าเผิ่นคึดฮอดบ้าน.....เลยมาต้านต่อผญา
“หนุ่มเมืองพนา” บ่อได้ซ้า.....เข้ามาต่อทำนองกลอน
แสดงวาทบทออนซอน.....ป่อนผญามาแถมท้าย
มีแต่ดีบ่อมีฮ้าย ยามได้ฟังใจว่อนหวี่
นี่หละคือของดี บ้านหมู่เฮาเจ้าและข่อย.....ฟ้าวมาต้อยดอกซ่อยจำ
ศักราชล่วงล้ำ…..หลายขวบคราวฤดู
แต่ผญาตำราครู…..บ่ห่างหูแฮมฮ้าง
บทประพันธ์สรรค์สร้าง…..เป็นแนวทางมีอิงอ้างอีกคือเก่า
ขอต้อนรับอีสานเฮา.....จ่ายผญามามื้อนี้
หวังเป็นที่ฮักแพง...สิหวังแล้งอยู่บ่นอ …..
พี่น้องเอย …หมู่เฮาเอ้ย...

(อาจจะยาวจักหน่อยเด้อครับเด้อ)

สาธุการบทความนี้ : 912 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 912 ครั้ง

10 ต.ค. 2549 เวลา 17:32:03

ขึ้นบน ลงล่าง

โพสต์โดย

6) มาเว้าผญากันเด้อพี่น้องเด้อ

sinponglang

คห.ที่11) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

พี่น้องชาวอีสานเอย...
กลับมาอีกเถื่อนี้มีเรื่องเก่ามาขอถาม
เข้ามายามไทเฮาชาวอีสานย้านไลร้าง
สินธุ์โปงลางคนเค้าจับสำเนากลอนมาเอ่ย
เผยสำนวนออกเว้าถามข่าวเจ้าเลือดข้าวเหนียว
เผิ่นหว่าถามข่าวบ้านถามข่าวเถิงเสา
ถามข่าวข้าวถามข่าวเถิงนา
ถามข่าวปลาถามหาเถิงข้อง
คันถามข่าวพี่น้อง แหม่นเจ้าอยู่สุขสำบายดีบ่อนอ
หรือแหม่นมีความทุกข์สิ่งได๋บ่อนอป้า
เฮ็ดไห่หมานปลาเฮ็ดนาเจ้าหมานฝ้าย หรือแหม่นสุขสำบายหายฮ้อนนอนอั่ง บ่อเด
หรือมีทุกข์อีหยังเงินคำหลั่งอั่งเต้าโฮมเจ้าคู่สู่คนบ่อนอโยม...

เถื่อนี้ฝากผญาไว้ซ่ำนี้ก่อนกะแล้วกันเด้อ เข้ามาอีกเถื่อหน้าจั่งสิเอามาฝากอีก
ขอให้ชาวอีสานสู่คนมีความสุขหลาย ๆ อย่าได้เจ็บเกินคน อย่าได้จนกว่าไผกะแล้วกันเนาะ
เจริญพร......

สาธุการบทความนี้ : 520 ครั้ง
จากสมาชิก : 1 ครั้ง
จากขาจร : 519 ครั้ง

02 ก.ย. 2549 เวลา 09:54:03

ขึ้นบน ลงล่าง

โพสต์โดย

6) มาเว้าผญากันเด้อพี่น้องเด้อ

sinponglang

คห.ที่1096) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

บ่อได้มายามเยี่ยม.....เฮียมเผลอไปอยู่ไกลถิ่น
แต่ถวิลคิดฮอดบ้าน....อีสานเค้าอยู่บ่อลืม
มื้อนี่แสนปราบปลื้ม.....ได้คืนอ่วยมายาม
มาไต่ถามแฟนผญา.....หว่าอยู่ดีบ่อนออ้าย
สุขซำบายคือเค้า.....บ่อไทเฮาลองเว้าเบิ่ง
บ่อได้โพสผญาเหิง.....บ่อได้มาส่องเยี่ยม    เฮียมนี่จั่งคิดถึง
แหม่นหว่าผมบ่อได้ลึ่ง.....อ้ายพี่เบิ๊ดสู่คน
แต่ตัวตนบวกความจริง.....ของบ่าวสินธุ์ชื่นชมอ้าย
เทิงพี่ชายเซียงน้อย.....นักปรัชญาผญาใหญ่
สินธุ์  โปงลางสุดเลื่อมใส.....ในหัวใจแห่งอ้าย     เซียงน้อยเก่งผญา
ผญาเฮาจั่งเจิดจ้า.....จรัสแจ่มแกมสมัย
วรรณกรรมอีสานไทย.....จั่งอยู่ยงทรงคุณค่า
คันครูบาอาจารย์เว้า......ผญาเฮาบ่อเซาง่าย
ภูมิปัญญาบ่อสูญหาย.....อีสานเฮาบ่อเสื่อมสิ้น     แดนดินนี่บ่อเสื่อมสูญ....
แท้แหล่ว.....อ้ายเซียงเอย.....พี่น้องเฮานี่เอ้ย

สาธุการบทความนี้ : 504 ครั้ง
จากสมาชิก : 1 ครั้ง
จากขาจร : 503 ครั้ง

01 ก.ย. 2552 เวลา 20:47:56

ขึ้นบน ลงล่าง

โพสต์โดย

6) มาเว้าผญากันเด้อพี่น้องเด้อ

sinponglang

คห.ที่36) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

ผญา…ตอบอาจารย์ จ. เขมจิตต์
อาจารย์ จ. เขมจิตต์เอย…
ฟังวาจาบ่อนบั้นอาจารย์หว่าภาษากลอน
มาฮำฮอนแล้วเป็นทุกข์อุกกะใจนำความเว้า
คึดเห็นมาพาใจเศร้าแนวคนเฮาเป็นลายต่าง
เดินกันคนละทางย่างหนีธรรมพุทธเจ้าลืมความเว้าที่กล่าวมา
คบกันเพียงพ้อหน้าจักสิหว่าแนวได๋
ความในใจของเขาบ่ออาจเดาเองได้
อย่าใส่ใจนำความเว้ามโนเฮาสิพล้อยด่าง
ความเว้าคนมีหลายอย่าง มีเว้าดีเว้าฮ้ายอย่าไปเตื้องต่อคำ
คือโบราณเผิ่นหว่า…
อย่าไปฟังความเว้าของคนมันเกินง่าย
มีเทิงหงายและคว่ำคำเว้าบ่อยู่ความ
เขาฮักเขากะย้องเขาซังเขากะด่า
แนววาจาปิ้นได้สมัยนี้ผัดแห่งหลาย
เป็นนำยุคที่เผิ่นหว่า…
ยุคต้นไม้ใบบ่อป่งยามฝน
กะย้อนคนเทียวตัดจนหว่าเป็นเขาหัวโล้น
บาดยามฝนเทลงให้จักป่าใสใบสิป่ง
เว้ากันแบบตรงตรงป่าบ่อเหลือเสือบ่อซ้นกะคนแท้เป็นผู้ทำ
กลายเป็นยุคขาดน้ำทามขาดป่านาขาดฝน
คนขาดธรรมนำปกจั่งก่อกวนเมืองบ้าน
ยุคคนพาลเป็นเจ้ายุคเสาเมืองถูกดูหมิ่น
ตกหว่างยุคคนลืมศีลดีแต่ปากหากเว้าได้แต่ใจเพี้ยนเปลี่ยนไป
ตกหว่างยุคภาคใต้ไฟโหมลุกลามเผา
ย้อนคนเขาเอนเอียงเบี่ยงคำสอนไปคนด้าน
สถานการณ์กะเลยแย่แปลจากดีไปเป็นชั่ว
คนหวาดกลัวทั่วแค้วนชาวแดนใต้จั่งผวา
ตกหว่างยุคน้ำจากฟ้าล้นอั่งเข้าถั่งโถม
หลังคาจมธาราย้อนป่าดงพงษ์พรรณไม้
ถูกทำลายไปเสียสิ้นเหลือแต่ดินสิ้นพรรณป่า
บาดฝนเทลงมาป่าบ่อมีอุ้มน้ำ ทามบ่อมีป่าไม้คนจั่งให้ซั่วแซว
มันหากเกิดขึ้นแล้วแนวยุคคนใจมัว
มีแต่หัวเบิ๊ดความคึดย้อนยึดติดตัณหากุ้ม
เปรียบดั่งซุมบัวในน้ำเกิดอยู่ในใต้ตมเน่า
เป็นอาหารปลาเต่าคือจั่งคนถูกตุ้มตัณหาหุ้มบ่อดี
ตกหว่างคนยุคนี้อยากมีหลื่นบรรดาศักดิ์
ย้อนบ่อจักความพอจั่งสอพลอหาทางได้
บ่อหว่าไผเด้อท่านกะคือกันอยากได้หลื่น
ฝืนความโลภบ่อได้ใจเลยเลี้ยวไปเกี่ยวโกง
เว้าโจ้งโจ้งแต่ใจคดบ่อมีหลัก
บอกหว่าเฮาจงรักภักดีบ่อมีเบี้ยว
ใจดวงเดียวถวายให้พ่อของไทยไผบ่อท่อ
คดหรืองอพอเว้าได้แต่ใจแท้ส่องบ่อเห็น
ตกหว่างคนสิเต้นเล่นขายไฟให้ไหม้พ่อ
ความบ่อพอย้อนอยากได้แหม่นไฟไหม้กะส่วนยอม
เว้าให้ต้อมหมายความหว่าคนลืมคุณ
คิดนำทุนเป็นหลักบ่อตระหนักดีชั่ว
เลยเมามัวแต่แนวได้เปรียบขายไฟให้ไหม้พ่อ
ถูกบ่อนอข้อนี่ผอวญข้าหว่าแถลง
ยุคต่อไปยุคใจคนสิแล้งย้อนแค้นคั่งนำเงินตรา
แสวงหาเงินคำมนุษยธรรมลืมเกลี้ยง
คิดแต่เพียงทางได้วิธีได๋กะตามอย่า
ขอแต่ได้เงินมาวิธีหาสิชั่วฮ้ายโสหาได้บ่อใส่ใจ
ยุคต่อไปปลาสิได้ไล่สวบแส่วกินแมวโพง
คนขี้โกงสิครองเมืองเรื่องวุ่นวายสิหลายล้น
ย้อนหมู่คนใจขี้ฮ้ายสิทำลายพวกเผ่า
เปรียบเต่าปลาอยู่น้ำสิไล่ปล้ำสวบแมว
ยุคตาเว็นคล้อยแล้วบ่อมีอ่วยคืนกลับ
อัสดงลงลับบ่อต่าวคืนมาแจ้ง
ยุคแห่งแสงพระธรรมเศร้าเพราะคนเฮาบ่อเตื้องต่อ
ลูกฆ่าแม่ตีพ่อหญิงข่มชายอ้ายน้องไฟสิต้องแผดเผา
ตกยุคคนมักเว้ามาพ้อพบบรรจบกัน
ปานฝนตกขี้หมูไหลคนจัญไรมาพ้อ
พวกสอพลอมักยอย้องเว้าพื้นโตโสความเผิ่น
ศีลข้อสี่ถูกเมินเว้าความจริงบ่อได้บาดยามเจ้ากล่าวขาน
ยุคของดินสิห่างบ้านสถานที่เคยอาศัย
ย้อนต้องไปหาเงินเมืองป่าปูนจนลืมบ้าน
ห่างเฮือนซานที่เคยซ้นห่างไกลคนไกลถิ่น
เปรียบคือดินห่างบ้านเฮือนซานซ้นแหม่นบ่อมี
ตกมาในยุคนี้กองไฟใหญ่บ่อมีสี
ลุกบ่อมีแสงเฮืองมีแต่เพียงความฮ้อน
เปรียบคือตอนโกธาฮ้ายไฟในใจสิครุกรุ่น
ความการุณสิมอดเกลี้ยงมีเพียงแท้ตั้งแต่สูน
ในหัวใจเจ้าสิวุ่นเคืองขุ่นโกธา
อุปมาคือกองไฟไหม้อยู่กลางตาเว็นแจ้ง
บ่อมีสีแสงได้ไหม้หัวใจคนให้หมุ่น
แตกเป็นจุณหมุ่นม้างทลายล้างห่างเพ
อีกอย่างหนึ่ง…เปรียบยุคคนมักเอ้มักแต่งแยงกระจก
แต่ทางในใจพอปานนารกฮกพอปานนาเฮื้อ
มันบ่อเหลือหยังแล้วแนวคนงามแต่ทางนอก
ปอกเข้าไปให้แข่นในแกนแท้ผัดเน่าเหม็น
เปรียบดั่งเช่นไฟบ่อฮุ่งจรุงสี
คงบ่อมีอัตถาประโยชน์หยังให้คนใช้
เป็นแต่เพียงไฟไหม้บ่อมีแสงประกายส่อง
คนยุคนี้เด้อพี่น้องสิเป็นบั้นจั่งกล่าวมา
แท้เด…อาจารย์ จ. เขมจิตต์เอย…ญาติโยมเอ้ย…

(อ่านเป็นทำนองผญาเอาเองเด้อ)

แต่งโดย...สินธุ์ โปงลาง เลขานุการชมรมนิสิตชาวอีสาน มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เมื่อวันที่ 1 ธันวาคม 2548

สาธุการบทความนี้ : 489 ครั้ง
จากสมาชิก : 2 ครั้ง
จากขาจร : 487 ครั้ง

04 ก.ย. 2549 เวลา 11:35:10

ขึ้นบน ลงล่าง

โพสต์โดย

6) มาเว้าผญากันเด้อพี่น้องเด้อ

sinponglang

คห.ที่75) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

เห็นแล้วอดบ่อได้.....อยากถามไถ่เป็นผญา
เสวนาไต่ถาม.....ตามประสาคนมาเยี่ยม
เฮียมนี่คือแฟนเค้า.....เว้าผญามาแต่ก่อน
เคยส่งกลอนฝากไว้.....จนไทยเจ้าคึดสะออน
จนกระทู้ฮ้อนฮ้อน.....ล้มเหลือเถื่อจนเหลือใจ
คึดเสียดายความผญา.....ที่แต่งมาแต่นานเนิ่น
แต่บังเอิญคราวนี้.....มีอีกทีเลยมาเยี่ยมมาส่อง
แต่สมองหากปู้.....ขอเซาไว้..จั่งพ้อกัน

บ่อได้เข้ามาเยี่ยมซะนาน เพราะหว่าบ่อเห็นกระทู้ผญา แต่พอเข้ามาคราวนี้เห็นแล้วเลยขอทักทายก่อนกะแล้วกัน งาวงนอนแล้ว แต่งผญาบ่อออก เอาไว้ซ่ำนี้ก่อนเด้อ จั่งพ้อกันใหม่ คิดฮอดอีสานจุฬา ฯ คือเก่า

สาธุการบทความนี้ : 482 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 482 ครั้ง

17 ก.ย. 2549 เวลา 00:29:15

ขึ้นบน ลงล่าง

โพสต์โดย

6) มาเว้าผญากันเด้อพี่น้องเด้อ

sinponglang

คห.ที่490) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

สุขทวีตื่มล้น....คนบ้านซ่าห้าบ้านลือ
หว่าเขาคือพี่เซียง.....นามหว่าเซียงน้อยหนองข้อง
ตามที่มองคักแล้ว.....เซียงแนวได๋สังผู้ใหญ่ (แท้นอ)
แหม่นเป็นเซียงได้จั่งได๋.....ลองเจ้าไขว่าเว้าสำเนาข้อต่อถาม (เบิ่งดู)

เว้าเล่นเด้อครับ

สาธุการบทความนี้ : 477 ครั้ง
จากสมาชิก : 1 ครั้ง
จากขาจร : 476 ครั้ง

16 พ.ค. 2551 เวลา 23:09:18

ขึ้นบน ลงล่าง

โพสต์โดย

6) มาเว้าผญากันเด้อพี่น้องเด้อ

sinponglang

คห.ที่89) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

แต่อ้ายแหล่ว...
ย้านแต่นาบ่อสมน้ำ
ย้านแต่ซามบ่อสมป่น
ย้านแต่คนผู้เว้า...บ่อสมเจ้าผู้ฟัง
ย้านแต่เฮือบ่อเกิ่งดั้ง
ย้านแต่คลั่งบ่อสมไหม
ย้านแต่ไฟบ่อสมฟืน
ย้านแต่ปืนบ่อสมหมื่อ
ย้านแต่มือบ่อสมฟ้อน
ย้านแต่หมอนบ่อสมสาด
ย้านเดนอ...ย้านแต่คาดลาดล้ม..ลงห้วยสิป่วยการ
ซั้นเด...พะนางเอย.....น้องสาวหล้าบ่าวพี่ชายเอ้ย.....

สาธุการบทความนี้ : 474 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 474 ครั้ง

09 ต.ค. 2549 เวลา 20:08:26

ขึ้นบน ลงล่าง

โพสต์โดย

6) มาเว้าผญากันเด้อพี่น้องเด้อ

sinponglang

คห.ที่93) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

ฝนหลงฟ้า.....ซลธาหลงฝั่ง
ไหลถั่งโถมหมู่บ้าน.....เป็นตาย่านอี่หลี
ทุกมื้อนี้.....ข่าวหน้าหนึ่งหนังสือพิมพ์
อ่านแล้วหลงสะเทือนใจ.....อุทกภัยผลาญบ้าน
เฮือนบ่ซานสูญสิ้น.....โคลนหรือดินน้ำทะลัก
ภรรยาสุดที่ฮัก พ่อแม่ทั้งลูกเต้า.....จมน้ำต่อตา
แต่มื้อวานยังพ้อหน้า.....คุยม่วนสนุกกัน
เดิ๊กข๋อน ๆ นอนกะกำลังฝัน.....เงียบงันเย็นจ้อย
ประชาชนหลายร้อย.....บ่มีไผสิฮู้เมื่อ
งัวควายเป็ดไก่เย้า.....หมาเฒ่ากะเหล่านอน
คราวสิเกิดเดือดฮ้อน.....ผีป่าสวาปาม
ฟ้าคำรามระงมฝน.....หมู่คนกะหลับสิ้น
ฝนตกรินบ่ยอมเอื้อน.....แนมหาเดือนกะมืดมิด
เมโฆปิดบ่เปิดฟ้า.....ฝนกะบ้าอยู่บ่ถอง
เดชะบุญของพี่น้อง.....ผองถิ่นดินไทยแลนด์
แหม่นสิแสนความทุกข์.....กะผ่านไปจนม้ม
ความระทมน้ำตาย้อย.....พ่อเฮาคอยซับบ่ออย่า
องค์ราชาเทิดไท้.....ลูกขอไหว้นบคุณ

สาธุการบทความนี้ : 466 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 466 ครั้ง

11 ต.ค. 2549 เวลา 22:43:56

ขึ้นบน ลงล่าง

โพสต์โดย

6) มาเว้าผญากันเด้อพี่น้องเด้อ

sinponglang

คห.ที่546) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

สุขทวีตื่มล้น.....คนเคยฮักสลักจิต
ไมตรีมิตรอุ่นละไม.....แหม่นอยู่ไกลกะยังเกี้ยว
สายเลือดเดียวอีสานเชื้อ.....เอื้อให้เฮาเจ้าน้องพี่
เตื่อนให้ฮักในศักดิ๋ศรี.....ให้ยึดดีเป็นที่ตั้ง.....เป็นแปวท้างแหม่นหย่างเดิน
ไกลกะเอิ้นใกล้กะเอิ้น.....มาถามข่าวบ่อเซาหยุด
จันทร์อังคารวันพุธ.....พหัสศุกร์ยังคือเค้า
จวบวันเสาร์อาทิตย์แจ้ง.....อัสดงลงขอบป่า
กาลเวลาผ่านเยิ้น.....กะยังเอิ้นข่าวกัน
คือจั่งผมนี่นั่น.....ได้พลัดพรากจากดินแดน
จากไทยแลนด์สยามมา.....จากทุ่งนาจากควายตู้
จากหน่วยภูที่เคยเล่น.....จากกองเพลหลวงพ่อ
กะยังฮักกะยังห่อ.....ความฮักหอมตอมตุ้ม.....นำซุมเชื้อชาติอีสาน...อยู่เด..

คิดฮอดอีสานบ้านเฮา.....คึดฮอดผู้เฒ่า.....คึดฮอดแฮง ๆ
คิดฮอดทุกคนในเว็บไชด์.....นอกเว็บไซด์.....

สาธุการบทความนี้ : 466 ครั้ง
จากสมาชิก : 2 ครั้ง
จากขาจร : 464 ครั้ง

13 ก.ค. 2551 เวลา 17:08:17

ขึ้นบน ลงล่าง

โพสต์โดย

6) มาเว้าผญากันเด้อพี่น้องเด้อ

sinponglang

คห.ที่83) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

ขออภัยไว้ก่อนด้น.....ผญาหย่อยผู้คอยฟัง
โตผมยังบ่อไปใส.....ย้อนหว่าใจไปบ่อพ้น
ห่างไปดนบ่อมาเยี่ยม.....เฮียมยอมืออย่าถือหว่า
แต่มื้อนี้ได้แวะมา.....จาผญาตื่มท้ายสมพอให้ฮ่ำฮอน
เขียนผญาฝากต้อน.....ย้อนความทุกข์อุกหัวใจ
สาวคนไคผู้เคยฮัก.....บ่อภักดีหนีไกลเยิ้น
หลงทางเดินไปคนกล้ำ.....หลงลืมคำสัญญาเก่า
ผมกะเลยนั่งเศร้า.....พออยากฮ้องก่องน้ำตา
มองแสงไฟใสส่องฟ้า.....นภาพราวดาวดาษดื่น
ตกกลางคืนคึดฮอดน้อง.....เหลียวมองฟ้าเบิ่งแต่ดาว
ลมหนาวพัดหง่าพร้าว.....พัดกายพี่ที่เย็นชา
นอนเถียงนาเบิ่งเดือนหงาย.....คิดแล้วชายสิเป็นบ้า
คิดฮอดสาวนางหล่า.....ผู้ลาไกลไปจากพี่
เงียบมิดหมี่หนีมักอ้าย.....หลายปีเข้าบ่อต่าวมา
วสันตะสิหล่วงฟ้า.....ฝนรินลาฟ้าฮ้องสั่ง
ใกล้ยามหนาวสิเข้ายั่ง.....บ่าวสาวต่างกะแต่งดอง
ส่วนหว่าตัวอีน้อง.....แฟนพี่จักอยู่ใส
ไปอยู่ไทยหรือลาว.....บ่อข่าวมาให้ชายฮู้
หรือหว่านางมีชู้.....บ่าวงามคนฮักใหม่
ใกล้ลมหนาวพัดหล่วงย้าย.....โตเจ้าจั่งบ่อหวน
ยินเสียงแคนแล่นซ้วน.....ฟังแล้วหม่วนตอนยามดึก
ชายพะวงหลงนึก.....หว่าแหม่นนางมาเอิ้น
นั่งฟังเพลินจนเดิกข่อน.....ลมพัดวอนมันหนาวหน่วง
เจ็บในทรวงของหมักอ้าย.....ตอนลมย้ายผ่านคีง
อ้ายเด.....หล่าเอ้ย....พะนางเอ้ย...

เว้ามาแห่งอยากไห้...บ่อเว้าต่อดอก...เอาไว้ซ่ำนี้ก่อนเด้อครับ....ขอโตไปนั่งเบิ่งดาวต่อก่อน พอคลายความเศร้า....

สาธุการบทความนี้ : 458 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 458 ครั้ง

29 ก.ย. 2549 เวลา 22:48:08

ขึ้นบน ลงล่าง

โพสต์โดย

6) มาเว้าผญากันเด้อพี่น้องเด้อ

sinponglang

คห.ที่831) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

ปราชญ์อีสานทุกท่านเอย...

บ่อต้องเกี่ยงกันดอก.....หว่าไผเก่งเขียนผญา
บ่อต้องวาจาเถียง.....หว่าแหม่นไผเซียนแท้
บ่อต้องแปลผมกะฮู้.....หว่าครูกลอนผญาหย่อย
คือเซียงน้อยหนองข้องผู้อ้าย.....เจ้าชายน้อยผู้แหม่นเซียน
มังกรเดียวดายกะบ่อเพี้ยน.....เขียนต่อผญาเติม
เพิ่มสีสันให้เห็นชัด.....จ่ายกระบัดสำนวนแท้
ยามมาแวมายามยื้อ.....คือได้เห็นญาอ้ายพี่
เขียนผญาคารมดี.....สินธุ์โปงลางอ่านแล้ว นับถือเจ้าไว้ใส่เศียร
นับถือท่านผู้สู่คน...แท้เด....ครูบาอาจารย์เอย.....ครูบาอาจารย์เอ้ย....

ช่วงนี้บ่อค่อยได้เข้ามาเยี่ยม อินเตอร์เน็ตขัดข้อง แต่กะสิพยายามเข้ามาจอบเบิ่งดู๋ ๆ เด้อครับ อาจารย์ผญา อาจารย์มังกรเดียวดายกะดี เซียงน้อยหนองข้องกะดี เข้ามาเขียนไว้หลาย ๆ แหน่เด้อครับ

สาธุการบทความนี้ : 423 ครั้ง
จากสมาชิก : 1 ครั้ง
จากขาจร : 422 ครั้ง

03 ต.ค. 2551 เวลา 19:56:43

ขึ้นบน ลงล่าง

โพสต์โดย

6) มาเว้าผญากันเด้อพี่น้องเด้อ

sinponglang

คห.ที่88) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

ใจประสงค์หยังแล้ว.....เมืองแกวกะดั้นฮอด
ใจประสงค์ต่อเจ้า.....แหม่นดึงไว้กะบ่อฟัง
ใจประสงค์ต่อตั้ง.....สิดั้นหย่างหนทางไกล
ใจประสงค์ต่อใจ.....สิด่วนไปบ่อมีล้า
ใจประสงค์ต่อฟ้า.....ถึงอยู่ดินสิบินเสิ่น
ใจประสงค์คักแล้ว.....บ่อมีแป้วแหม่นบ่อสม
ใจประสงค์ต่ออ้ม.....แหม่นจมแผ่นธรณี
ใจประสงค์คนดี.....สิมุดธรณีดั้น
ใจประสงค์สิจาต้าน.....ต่อนางสิเอิ้นใส่
ใจประสงค์สิ่งได๋.....บ่าวพี่ชายสิบ่อย้าน.....ย้อนความด้านฮักแพง
ใจประสงค์บาทแบงค์.....อย่าลืมมั่นขยันหา
ใจประสงค์ปูปลา.....ให้ใส่ไทรดักต้อน
ใจประสงค์ต่อม้อน.....ให้ปลูกมอญไว้ป้อนเผิ่น
ใจประสงค์เพลิดเพลิน.....ให้หันมาซ่อยเว้า...ผญาเจ้าจั่งหม่วนใจ
ใจประสงค์ฝากไว้.....จั่งได้แต่งเอามาเขียน
ใจประสงค์ความเพียร.....จั่งได้เขียนผญาเต้า  (เต้า หมายถึง ร่วมด้วย)
ใจประสงค์อยากเว้า.....ความผญาจั่งมาตื่ม
ใจประสงค์บ่ออยากลืม.....ความผญาแต่เค้า.....กะเลยเว้าอยู่บ่อถอง  (ถอง หมายถึง ไปเรื่อย ๆ หรือ บ่อย ๆ)

แต่อ้ายแหล่ว...
ย้านแต่นาบ่อสมน้ำ
ย้านแต่ซามบ่อสมป่น
ย้านแต่คนผู้เว้า...บ่อสมเจ้าผู้ฟัง
ย้านแต่เฮือบ่อเกิ่งดั้ง
ย้านแต่คลั่งบ่อสมไหม
ย้านแต่ไฟบ่อสมฟืน
ย้านแต่ปืนบ่อสมหมื่อ
ย้านแต่มือบ่อสมฟ้อน
ย้านแต่หมอนบ่อสมสาด
ย้านเดนอ...ย้านแต่คาดลาดล้ม..ลงห้วยสิป่วยการ
ซั้นเด...พะนางเอย.....น้องสาวหล้าบ่าวพี่ชายเอ้ย....

สาธุการบทความนี้ : 420 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 420 ครั้ง

09 ต.ค. 2549 เวลา 20:07:01

ขึ้นบน ลงล่าง

โพสต์โดย

6) มาเว้าผญากันเด้อพี่น้องเด้อ

sinponglang

คห.ที่218) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

อุกขะหลุกทุกข์ใจข่อย.....บ่อได้ค่อยเข้ามายาม
ย้อนพวมตามความฝัน.....สู้เฮ็ดงานหาเงินเบี้ย
อยากแต่งเมียมาซ้อน.....กะเลยจรจากพวกหมู่
อยู่ผู้เดียวเทียวต่อเส้น.....หาทางเว้นหมู่สหาย
มื้อนี้พออยู่ได้....เลยมาอ่านจารลายเซ็น
เข้ามาเป็นกำลังใจ.....ให้หมู่เฮาพอใจปลื้ม
บ่อเคยลืมทางเว็บไซด์.....แหม่นจั่งได๋ยังคือเก่า
เลยมาจามาเล่า เอาสำนวนผอวญข้า.....มาจาต้อยตื่มผญา
ซั้นเด...พี่น้องเอย.....ชาวอีสานจุฬาเฮานี่เอ้ย....

สาธุการบทความนี้ : 406 ครั้ง
จากสมาชิก : 1 ครั้ง
จากขาจร : 405 ครั้ง

17 ก.พ. 2551 เวลา 12:56:17

ขึ้นบน ลงล่าง

โพสต์โดย

6) มาเว้าผญากันเด้อพี่น้องเด้อ

sinponglang

คห.ที่99) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

5 ธันวาวัสสารอบ.....จวนจ่อเข้ามาเถิง
อภิวันทนังนบ.....น้อมส่งพรราชันไท้
ผองชาวไทยสราญล้น.....วันเฉลิมพระชนม์พระองค์พ่อ
ปวงพสกนบจ้อก้อ.....บังคมเบื้องบาทยุคล
เป็นโพธิ์ไทรให้ไพร่ซ้น.....เสโทหลั่งบ่อเซาหยุด
มหาสมุทรทะเลหลวง.....บ่อมีปานเปรียบได้
เสด็จไปบ่อทรงล้า.....ชาวประชาได้ใจอุ่น
น้ำพระทัยบ่อเคยศูนย์.....มีแต่พูลต่อเพิ่ม เติมเต็มให้ราษฎร
พสกหนาวเดือดฮ้อน.....พระองค์ผ่อนให้คลายเข็ญ
พสกเย็นพระองค์พัด.....เป่าปัดให้ไกลเยิ้น
บุญเหลือเกินได้เกิดใต้.....เศวตฉัตรสมเด็จพ่อ
บุญคนไทยกะด้อ.....มีพ่ออุ้มโอบเอา...

ขออภัยมื้อนี้คิดหยังบ่อค่อยออก ....เอาไว้แค่นี้กะแล้วกันนอคับ....ไว้เถื่อหน้าสิมาแต่งแก้ใหม่

สาธุการบทความนี้ : 395 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 395 ครั้ง

23 พ.ย. 2549 เวลา 13:43:42

ขึ้นบน ลงล่าง

โพสต์โดย

6) มาเว้าผญากันเด้อพี่น้องเด้อ

sinponglang

คห.ที่220) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

พี่น้องเอย....เผิ่นหว่า

ศิษย์บ่อมีครูเตือน เฮือนบ่อมีรเสาค้ำ.....เป็นหมอลำบ่อมีโอ่
แคนบ่อมีลูกโป้.....เป็นได้บ่อฮ่อนคูณ
มูลบ่อมีหยังให้....ไฟบ่อมีซี้นจี่
ไหมบ่อมีคั่งย้อม.....แหม่นทอได้กะบ่องาม
มีแต่ซามบ่อมีซ้อน....มีแต่หมอนบ่อมีสาดมีเสื่อ
มีแต่เกลือส้มบ่อมีให้จ้ำ.....แหม่นกำไว้กะถ่อเค็ม
มีแต่เข็มบ่อมีด้าย.....ใสสิหมายเย็บแส่ว
มีแต่แก้วน้ำบ่อให้.....สิกินได้ฮ่อนซะลือ
มีแต่ใช้แต่ซื้อ.....บ่อหาตื่มสตางค์หมด
มีแต่เอาบ่อแทนทด.....ตอบบุญคุณท่าน
มีแต่งานบ่อมีมื้อ.....สิพักเซาคงเหงาเหมื่อย
มีแต่ผลัดไปเรื่อย ๆ.....คงพบพ้อสิ่งบ่อดี
มีแต่ใช้แต่ชี้.....บ่อลองเฮ็ดเอาเอง
มีแต่เกรงเบิดแฮง.....บ่ออาจแปลงสำเร็จได้
มีแต่ไปบ่อมีย้อน....กลับเฮือนนอนบ่อนเก่า
มีแต่เว้าแต่เว้า.....บ่อทำด้วยสิป่วยการ
มีแต่คร้านแต่คร้าน.....บ่อมีหมั่นคงตกอับ
มีแต่จับบ่อมีบาย.....คงเสียลายพ่อซายแท้
มีแต่แหบ่อมีค้อง.....ปลาถูกมองเบิดแนวใส่
มีแต่แนวอยากได้.....บ่อหาไว้บ่อฮ่อนมี
แท้แหล่ว...พี่น้องเอย.....ชาวอีสานเฮานี่เอ้ย....

สาธุการบทความนี้ : 386 ครั้ง
จากสมาชิก : 1 ครั้ง
จากขาจร : 385 ครั้ง

14 มี.ค. 2551 เวลา 21:25:38

ขึ้นบน ลงล่าง

โพสต์โดย

6) มาเว้าผญากันเด้อพี่น้องเด้อ

sinponglang

คห.ที่504) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

อ้ายเซียงน้อยเอย...

สินธุ์ โปงลางซื่อนี้.....แหม่นเกิดอยู่กาฬสินธุ์
บ่อนทำกินผัดอยู่เมือง.....ป่าปูนทางกรุงกว้าง
มาวัดดวงอยู่ไกลบ้าน.....มาทำงานอยู่ไกลถิ่น
แหม่นเกิดอยู่กาฬสินธุ์.....บ่อนเฮ็ดกินผัดอยู่พี้.....ทางกล้ำฝ่ายกรุง
บางเวลางานกะยุ่ง.....จนลืมต่าวคืนเฮือน
เดือนชนเดือนปีชนปี.....จั่งค่อยมีเวลาว่าง
จนหลงทางยามเมือบ้าน.....ย้อนจากนานจนลืมต่าว
เพราะบางครั้งและบางคราว.....กะเดินทางย่างเยิ้น.....จนไกลเยิ้นบ่อนพักเซา
แต่กะขอรับปากเจ้า.....คันผมอ่วยคืนมา
สิอาสาพาพี่เซียง.....เที่ยวเมืองลำปาวแท้
สิพาแวไปทางแคว้น.....แดนภูไทใสสาดส่อง
ให้อ้ายคองถ่าได้.....ได้ไปแท้อย่างแน่นอน

*** ปีนี้สิไปทำงานอยู่มาเลเซียกำหนดการ 1 ปี ปีหน้าจั่งสิกลับมา ให้ผมกลับมาก่อนเด้อจั่งหว่ากัน ***

สาธุการบทความนี้ : 346 ครั้ง
จากสมาชิก : 1 ครั้ง
จากขาจร : 345 ครั้ง

23 พ.ค. 2551 เวลา 15:32:36

ขึ้นบน ลงล่าง

โพสต์โดย

6) มาเว้าผญากันเด้อพี่น้องเด้อ

sinponglang

คห.ที่1357) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

แหม่นเจ้าเนาว์พักซ้น....อยู่ทางถิ่นดินแดนได๋
คือหว่าไกลเมืองเฮา....บ่าวดอกคูณเมืองมหาเอ้ย
อย่าทำเฉยฟ้าวมาเว้า.....ตอบคำถามให้ฟังแหน่
หว่าไปแวพักซ้น....อยู่ใสแท้อ้ายพี่เอย...

สาธุการบทความนี้ : 303 ครั้ง
จากสมาชิก : 1 ครั้ง
จากขาจร : 302 ครั้ง

14 ก.พ. 2553 เวลา 16:05:10

ขึ้นบน ลงล่าง

โพสต์โดย

6) มาเว้าผญากันเด้อพี่น้องเด้อ

sinponglang

คห.ที่878) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

พี่น้องเอย....เผิ่นหว่า

วันเวลาที่ล่วงพ้น.....เดือนกะผ่านเป็นพ.ศ.
หนาวแล้วนอไทยอีสาน.....ถิ่นสถานไกลเหลือล้น
วสันตะสละพ้น.....ลมเหมันต์มาจั้นต่อ
นั่งกอดเข่าก่อส่อ.....แคมกองไฟได้อ่วยข้าง...เอาไฟย่างจั่งอยู่เป็น
(ขั๋นบ่ซั้น)  เดี๋ยวหัวใจสิบ่เต้น.....คีงเสม่นทัว-ทัว
ผ้าห่มนวมขอมหัว.....ผ่างไฟได้เย็นจิ้ว
ตีนมือซาทั้งสิบนิ้ว.....อุณหภูมินับมื้อลด
พวกผู้เฒ่าสั่นทด-ทด.....ตาหลูโตนคนบ้านข่อย.....เย็นจ้อยอยู่บ่ถอง
หมู่เจ้าเด้พี่น้อง.....ก้ำฝ่ายนครหลวง
แม่นหนาวทรวงคือคนจา.....หรือแม่นพากันฮ้อน
แม่นเจ้าพากันย้อน.....ใส่เสียงกลองฮ้องเข้าหมู่  (อยู่บ่)
จั่งได้ลืมควยอี่ตู้.....ให้ทนสู้อยู่ดาย
จั่งได้ป๋าเอื้อยอ้าย.....พ่อและแม่เมืองอีสาน
สุขสำราญอยู่เมืองหลวง.....ห่วงแหน่เด้อเกลอเพื่อน
ลมเหมันต์วสันต์เคลื่อน.....ดินสิแหงแล้งไง่
เหลือตอเฟืองฝากท่งไว้.....แดดพอได้จี่เผา
เย็นเพียงกายใจอั่งเอ้า.....ย้อนว่าห่วงเฮือนซาน
เป็นได๋นอทางอีสาน.....ย่านแต่ปานหมากหอยไข้
ขั๋นแม่นคืนเมือได้.....อยากคืนไปมื้อฮ้อยเทื่อ  (พุ่นแล้ว)
อยากคืนเมือห่มผ้า.....ให้สองไท้พ่อแม่โต
หัวลมหนาวบ่อ่าวโอ้.....ต้มน้ำอุ่นอาบยังไค
ลูกซ่างหนีมาไกล.....ส่งแต่ใจไปยามเยี่ยม
พอปานเสียมที่ไกลบ้อง.....พอปานทองไกลขี้กั่ว
ย้อนไกลตัวเฮ็ดบ่ได้.....อยากเมือใกล้หากบ่เป็น
พี่น้องเอย..ท่านอย่าเว้น.....พากันเฮ็ดกันทำ
ปรนนิบัติเป็นประจำ.....พ่อแม่เฮาให้บุญยู้
อย่าดูแลแต่เพียงซู้.....สายสัมพันธ์มันสิกิ่ว
เทิดพระคุณไว้หว่างคิ้ว.....สิบนิ้วจั่งสิสม
คารวะกราบก้ม.....ไว้เหนือเกศเกศี  (พุ่นเด้อ)
สิซ่อยเสริมบารมี.....ให้ฮุ่งเอืองเหลืองเหลื๋อม
พากันเจียมใจถ๋อน.....ภารดรสิฮู้ฮ่อม
สุขสิหนุนบุญสิพร้อม.....ซอมเบิ่งเอาเจ้าสิแจ้ง
สิบานแบ้งค์ซื่นสะออน   (ดอกนา) พี่น้องเอย...พี่น้องเอ้ย....

คำว่า  ภารดรในที่นี้  แปลว่า  เด็ก ๆ หรือ หนุ่มสาวทั้งหลายนะครับ...

หน้าหนาวแล้วคึดฮอดบ้านคนอยู่บ้านครับ  เลยแต่งผญาบทนี้ขึ้นมาฝากถามคนเมืองใบตองกรุง.....หว่าโทรไปยามอีพ่อ-อีแม่เฮาหรือยังครับ   แหม่นไปห่มผ้าให้เผิ่นเซาหนาวกายบ่อได้   แต่เฮากะอย่าลืมโทรไปห่มผ้าให้เผิ่นเซาหนาวใจแหน่เด้อ....

สาธุการบทความนี้ : 295 ครั้ง
จากสมาชิก : 1 ครั้ง
จากขาจร : 294 ครั้ง

09 ธ.ค. 2551 เวลา 21:42:40

ขึ้นบน ลงล่าง

หน้า: 1

มาเว้าผญากันเด้อพี่น้องเด้อ --- เว็บบอร์ดอีสานจุฬาฯ