ผญา คติสอนใจประจำวันที่ 28 เมษายน 2568:: อ่านผญา 
นกหนูบ่ห่อนหนีไกลห้วยหากินไกลถิ่น ควายบ่ห่อนหนีบวกน้ำกินหั้นพร่ำนอน แปลว่า นกหนู ไม่หนีไกลห้วยหากินไกลถิ่น ควายไม่หนีไกลปลัก กินน้ำและนอนในปลัก หมายถึง ไม่พึงลืมบ้านเกิดเมืองนอน


  ค้นหาสาธุการ กระดานสนทนาชมรมอีสานจุฬาฯ  

หน้า: 1  
  โพสต์โดย   20) ฟังนิทานก้อม หย่ำไนบักขามคั่ว  
  อิแหล้โสตาย    คห.ที่108)       [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]  
  ศิษย์ใหม่ไร้วรยุทธ์

ภูมิลำเนา : ร้อยเอ็ด
เข้าร่วม : 08 ต.ค. 2550
รวมโพสต์ : 1
ให้สาธุการ : 0
รับสาธุการ : 4290
รวม: 4290 สาธุการ
 
คุณบักหำน้อย:
วันหนึ่งพ่อตากับลูกเขยพากันไปรื้อบ่อน้ำดื่มน้ำใช้ พอขุดไปขุดมา พ่อตาไม่รู้ว่าเป็นอะไรท้องไส้ไม่ดี เกิดผายลมออกมา ลูกเขยรู้สึกเหม็นมากเลยพูดว่า

"เหม็นตดหมาตัวไหนครับ พ่อ"

พ่อตาโกรธมาก เลยพูดขึ้นว่า
"อ้าว ไอ้ทิด ในบ่อนี้ก็มีแต่กูกับมึงเท่านั้น ทำไมมึงพูดงี้วะ"

พ่อตาได้แต่แค้นอยู่ในใจ ที่ลูกเขยเรียกตนเองว่าหมา และก็คิดหาโอกาสแก้แค้น พอรื้อบ่อน้ำเสร็จ พ่อตาก็เลยถามลูกเขยว่า
"ไอ้ทิด มีเงินมั้ย"

ลูกเขยตอบว่า "มีอยู่ไม่มากเท่าไหร่พ่อ"

พ่อตาเลยชวน "เล่นโบกกันมั้ยละ"
(โบก เป็นการพนันคล้ายไฮโลว์ แต่ใช้เม็ดมะขามผ่าครึ่งเป็นอุปกรณ์หลัก)

ลูกเขยตกลง ก็เลยพากันเล่นโบก เล่นไปเล่นมา ลูกเขยเสียตังค์ให้พ่อตาจนหมด ลูกเขยกำลังติดลมอยากเล่นต่อ เลยขอยืมพ่อตา

"พ่อๆ ขอยืมตังค์ซักหน่อย พอได้ต่อทุน"

พอตาก็ตอบว่า "ยืมไม่ได้หรอกไอ้ทิด กูก็เสียเหมือนกัน"

ลูกเขยโกรธพ่อตามาก เลยพูดขึ้นว่า

"โอ้ย ไม่รู้เสียให้โคตรพ่อใคร เล่นกันอยู่สองคนเท่านั้น" ฮ่าๆๆๆๆๆพ่อเถ่ากะคักลูกเขยกะบ่ยอม

  
 
สาธุการบทความนี้ : 406 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 406 ครั้ง
  
 
  11 ต.ค. 2550 เวลา 15:44:55  
   ขึ้นบน ลงล่าง  
 
         

  หน้า: 1

   

Creative Commons License
ฟังนิทานก้อม หย่ำไนบักขามคั่ว --- เว็บบอร์ดอีสานจุฬาฯ