ภูมิลำเนา : ศรีสะเกษ
เข้าร่วม : 16 ต.ค. 2551
รวมโพสต์ : 2
ให้สาธุการ : 0
รับสาธุการ : 5780
รวม: 5780 สาธุการ
 กลางทุ่งนาอันยิ่งใหญ่ของบ้านนา การได้กลับมาอีกครั้งก็ทำให้รู้จักตัวเองมาขึ้น นอนเล่นไม่นานนักได้ยินเสียงคนเรียกหา ผมส่งเสียงเพื่อเรียกให้เขาเดินเข้ามาหาผมเอง เมื่อมองเบื้องหน้าก็ต้องกล้มลงกราบทันที หลวงพ่อเดินมาหานี้เอง หลวงพ่อนั่งพูดคุยกับผมอย่างเป็นกันเองในรื่องของวัฒนธรรมบางอย่างที่กำลังหายไป หลวงพ่อถามว่า "หำเอ้ยยามใด๋สิกลับมาอยู่บ้านเฮา คู่มือนี่อิหยังงกะต่างไปหลาย คนเข้าวัดกะหน่อยลง เขาไปม่วนทางโลกกันเบิดแล้ว แต่กี้้บ้านเฮาพอเข้าพรรษา ไทบ้านสิพาลูกหลานมาทำวัตร สวดมนต์ แล้วกะสวดสรภัญญ์อยู่วัด แต่สี่ห้าปีมานิ้บ่คือเก่าได๋น้อย เขาพากันบ้าผิดฮีตผิดครองจนในบ้านบ่มีความสามัคคีกันแล้ว โอ้ยมันน่าเหมือนแท้ หลวงพ่อเองกะเฒ่าพอแฮ้งแล้ว จักสิอยู่ได้โดนปานใด๋ เลยอยากให้หมู่โตรักษาไว้ เมืองใหญ่ให้อิหยังโตแหน่ หลวงพ่อถามแหน่ แล้วชีวิตโตสิให้เขาจำหรือเขาลืม คันพอกลับกะกลับเด้อบ้านเฮา มาเบิ่งพ่อแม่แหน่ เลาอยู่นำเฮาบ่โดนได๋ อย่าลืมเด้อ คั้นพ้อเฮ็ดได๋ก่ะซ่อมหลวงพ่อฮักษาสรภัญญ์ไว้ให้ลูกหลายได๋เบิ่งนำแน่" |
| ขึ้นบน ลงล่าง |
