ผญา คติสอนใจประจำวันที่ 28 เมษายน 2568:: อ่านผญา 
เชื้อหมากส้มบ่ห่อนหวาน เชื้อแม่มานบ่ห่อนท้องน้อย แปลว่า ธรรมดาว่า ส้ม ย่อมไม่หวาน คนตั้งครรภ์ ท้องย่อมไม่เล็ก หมายถึง ธรรมดา มันเป็นเช่นนั้นอยู่แล้ว จะให้ได้ดังใจเราทุกอย่างนั้น เป็นไปไม่ได้


  ค้นหากระทู้ ปลาร้านอกไห  

หน้า: 1  
  โพสต์โดย   6) มาเว้าผญากันเด้อพี่น้องเด้อ  
  เพชร ภูเวียง    คห.ที่444) คิดฮอด      [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]  
  ศิษย์น้อง

ภูมิลำเนา : ขอนแก่น
เข้าร่วม : 31 มี.ค. 2551
รวมโพสต์ : 39
ให้สาธุการ : 0
รับสาธุการ : 108150
รวม: 108150 สาธุการ

 
หอมดอกจิกคิดฮอดบ้านหลัง
หอมดอกฮังคิดฮอดบ้านเก่า
หอมดอกคัดเค้าคือจังสิเฒ่าบ่เป็น

 
 
สาธุการบทความนี้ : 22 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 22 ครั้ง
 
 
  02 พ.ค. 2551 เวลา 14:12:35  
   ขึ้นบน ลงล่าง  
 
         

  โพสต์โดย   6) มาเว้าผญากันเด้อพี่น้องเด้อ  
  เพชร ภูเวียง    คห.ที่445) อยากเกี่ยว      [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]  
  ศิษย์น้อง

ภูมิลำเนา : ขอนแก่น
เข้าร่วม : 31 มี.ค. 2551
รวมโพสต์ : 39
ให้สาธุการ : 0
รับสาธุการ : 108150
รวม: 108150 สาธุการ

 
เหลียวเห็นข้าวในนาคิดอยากเกี่ยว
คิดอยากเกี้ยวเจ้าของข้าวกะผองกัน

 
 
สาธุการบทความนี้ : 28 ครั้ง
จากสมาชิก : 1 ครั้ง
จากขาจร : 27 ครั้ง
 
 
  02 พ.ค. 2551 เวลา 14:16:42  
   ขึ้นบน ลงล่าง  
 
         

  โพสต์โดย   6) มาเว้าผญากันเด้อพี่น้องเด้อ  
  เพชร ภูเวียง    คห.ที่446) อัศจรรย์      [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]  
  ศิษย์น้อง

ภูมิลำเนา : ขอนแก่น
เข้าร่วม : 31 มี.ค. 2551
รวมโพสต์ : 39
ให้สาธุการ : 0
รับสาธุการ : 108150
รวม: 108150 สาธุการ

 
อัศจรรย์ใจโอ้ตักแตนโมต้อนหมู่มั่ง
เขียดจะนาต้อนหมูซ้างมายืนเท่อยู่ทงหลวง

 
 
สาธุการบทความนี้ : 29 ครั้ง
จากสมาชิก : 1 ครั้ง
จากขาจร : 28 ครั้ง
 
 
  02 พ.ค. 2551 เวลา 14:21:23  
   ขึ้นบน ลงล่าง  
 
         

  โพสต์โดย   6) มาเว้าผญากันเด้อพี่น้องเด้อ  
  เพชร ภูเวียง    คห.ที่447) ภูเวียง      [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]  
  ศิษย์น้อง

ภูมิลำเนา : ขอนแก่น
เข้าร่วม : 31 มี.ค. 2551
รวมโพสต์ : 39
ให้สาธุการ : 0
รับสาธุการ : 108150
รวม: 108150 สาธุการ

 
ภูเวียงนี้ดินดำน้ำซุ่ม
ปลากุ่มบ้อนคือแข่แกว่งหาง
ปลานางบ้อนคือขางฟ้าลั่น
จั๊กจั่นฮองคือฟ้าล่องบน
มีเสียงแตกจ้นจ้นเทิงปีบโฮแซว
ภูเวียงมีซุแนวแอนระบำลำฟ้อน

 
 
สาธุการบทความนี้ : 403 ครั้ง
จากสมาชิก : 1 ครั้ง
จากขาจร : 402 ครั้ง
 
 
  02 พ.ค. 2551 เวลา 14:26:53  
   ขึ้นบน ลงล่าง  
 
         

  โพสต์โดย   6) มาเว้าผญากันเด้อพี่น้องเด้อ  
  เพชร ภูเวียง    คห.ที่448) อย่าไลอย่าลืม      [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]  
  ศิษย์น้อง

ภูมิลำเนา : ขอนแก่น
เข้าร่วม : 31 มี.ค. 2551
รวมโพสต์ : 39
ให้สาธุการ : 0
รับสาธุการ : 108150
รวม: 108150 สาธุการ

 
คันเจ้าได้ขี่ช้างกั้งฮ่มเป็นพระยา  อย่าสิลืมคันแทนาอีพ่อเฮาเคยปั้น
คันเจ้าได้ขี่ซ้างกั้งฮ่มสัปทน       อย่าสิลืมคนจนผู้ญ่างนำตีนซ้าง
คันเจ้าได้อยู่ยอดฟ้าผาสาทประดับมุข  อย่าสิลืมคนทุกข์ผู้ขี่ควายคอนกล้า

 
 
สาธุการบทความนี้ : 441 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 441 ครั้ง
 
 
  02 พ.ค. 2551 เวลา 14:35:57  
   ขึ้นบน ลงล่าง  
 
         

  โพสต์โดย   6) มาเว้าผญากันเด้อพี่น้องเด้อ  
  เพชร ภูเวียง    คห.ที่449) คอย      [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]  
  ศิษย์น้อง

ภูมิลำเนา : ขอนแก่น
เข้าร่วม : 31 มี.ค. 2551
รวมโพสต์ : 39
ให้สาธุการ : 0
รับสาธุการ : 108150
รวม: 108150 สาธุการ

 
เฮาฮีบไปเบิ่งบ้านอีสานไง่ดินทรายผง
ไปเบิ่งดงแดนหนาป่าไม้คนฮานป้ำ
ไปเบิ่งคงคาน้ำในหนองบึงโบก
ไปเบิ่งโคกแด่นแด้กระแตเต้นไต่ขอน
เฮาฮีบกลับไปสร้างอีสานเฮาให้เฮืองฮุ่ง
พวกพ่อลุงกับแม่ป้ายังคอยท่าอยู่อีสาน

 
 
สาธุการบทความนี้ : 405 ครั้ง
จากสมาชิก : 1 ครั้ง
จากขาจร : 404 ครั้ง
 
 
  02 พ.ค. 2551 เวลา 14:43:43  
   ขึ้นบน ลงล่าง  
 
         

  โพสต์โดย   6) มาเว้าผญากันเด้อพี่น้องเด้อ  
  เพชร ภูเวียง    คห.ที่450) อีสาน      [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]  
  ศิษย์น้อง

ภูมิลำเนา : ขอนแก่น
เข้าร่วม : 31 มี.ค. 2551
รวมโพสต์ : 39
ให้สาธุการ : 0
รับสาธุการ : 108150
รวม: 108150 สาธุการ

 
เมืองอิสานบ่เคยสดใสมีแต่ซื่น
ครองฮีตยืนแต่ครั้งโบราณพุ้นบ่หมุ่นลืม
คือน้ำชึมบ่เคยขาดน้ำใจคนบเคยขุ่น
เป็นเมืองบุญสืบสร้างสานบ้านให้อยู่เย็น
แลไสเห็นงามเหลื่อมของดีมีอยู่ทั่ว
วัฒนธรรมยังอั้วลั้วบ่มัวเศร้าแม่นเก่าหมอง
ภูมิใจในพี่น้องแดนดินทองเด้อน้องพี่
เมืองอีสานเฮามื้อนี้คือมูลข่อนแม่นต่อนคำ

 
 
สาธุการบทความนี้ : 468 ครั้ง
จากสมาชิก : 1 ครั้ง
จากขาจร : 467 ครั้ง
 
 
  02 พ.ค. 2551 เวลา 14:54:21  
   ขึ้นบน ลงล่าง  
 
         

  โพสต์โดย   6) มาเว้าผญากันเด้อพี่น้องเด้อ  
  เพชร ภูเวียง    คห.ที่451) ปะปล่อย      [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]  
  ศิษย์น้อง

ภูมิลำเนา : ขอนแก่น
เข้าร่วม : 31 มี.ค. 2551
รวมโพสต์ : 39
ให้สาธุการ : 0
รับสาธุการ : 108150
รวม: 108150 สาธุการ

 
หล้าเอ่ยสาวอีสานปะปล่อยไว้เฮือนซานทั้งน้องนุง
มาอยู่กรุงแกวก้ำผัดลืมซ้ำแจวบอง
สองตาจ้องถือหนังสือถ่าองหลายเด้อ
เจ้าลืมพ่อแม่ไว้อีสานพุ้นเพิ่นจ่อยโซ
โซเห็นแต่ก้างวางหลานข้าวบ่อยาก
เห็นแต่ดากลูกสาวพุ้นเดินหน้าต่อไป

 
 
สาธุการบทความนี้ : 718 ครั้ง
จากสมาชิก : 1 ครั้ง
จากขาจร : 717 ครั้ง
 
 
  02 พ.ค. 2551 เวลา 15:04:02  
   ขึ้นบน ลงล่าง  
 
         

  โพสต์โดย   1) ขอนแก่น  
  เพชร ภูเวียง    คห.ที่20) ผีโขมด      [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]  
  ศิษย์น้อง

ภูมิลำเนา : ขอนแก่น
เข้าร่วม : 31 มี.ค. 2551
รวมโพสต์ : 39
ให้สาธุการ : 0
รับสาธุการ : 108150
รวม: 108150 สาธุการ

 
ผีโขมด
ขิงก็ราข่าก็แรงแข่งกันโหด
ผีโขมดห้ำหั่นชิงกันฉาว
เงินอำนาจสาดซัดวัดมือยาว
สังคมร้าวสุดอนาถขาดคนแล
อ้างประชาหากินลิ้นแทบหลุด
ใครขวางขุดโคตรเหง้าออกเผาแผ่
สังคมกว้างร่วงผล็อยถูกลอยแพ
เพราะคนแก้คือเหลือบเขมือบกิน
ข้าวก็ยากหมากก็แพงแบงก์ก็ขาด
แย่งอำนาจเมามันชั้นกังฉิน
อำนาจรัฐผลัดกันชมปมทมิฬ
ไฟลามดินสุมฟ้าหมดค่าคน
เห็นประโยชน์โฉดเขลาพร้อมเข้าผูก
แย่งกระดูกงานถนัดผลัดกันขน
เอาทุกอย่างอ้างว่าประชาชน
ก้าวเดินบนทางบาปก้มกราบทุน
ขึ้นบนภูดูสุกรตอนโลภหล่ม
แย่งอาจมอำนาจปีศาจขุน
แบบฉบับลับลวงพรางร่างนักบุญ
เห็นโทษคุณมารเทพรู้เจ็บจำ
เพชร  ภูเวียง

 
 
สาธุการบทความนี้ : 416 ครั้ง
จากสมาชิก : 1 ครั้ง
จากขาจร : 415 ครั้ง
 
 
  02 พ.ค. 2551 เวลา 13:33:29  
   ขึ้นบน ลงล่าง  
 
         

  โพสต์โดย   1) ขอนแก่น  
  เพชร ภูเวียง    คห.ที่21) กลอน      [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]  
  ศิษย์น้อง

ภูมิลำเนา : ขอนแก่น
เข้าร่วม : 31 มี.ค. 2551
รวมโพสต์ : 39
ให้สาธุการ : 0
รับสาธุการ : 108150
รวม: 108150 สาธุการ

 
พระครูสิริปริยัตยากร  อาจริยบูชากถา
พระ อาจารย์ชาญฉลาดผู้ปราดเปรื่อง มีครบเครื่องธรรมทานหลักการสอน
ครู ชีวิตจิตวิญญาณประทานพร      เปรียบบิดรสอนบุตรสุดวิชา
สิริ คุณบุญเขตวิเศษศักดิ์ เปี่ยมล้นรักเทพประทานการศึกษา
ปริยัต ปฏิบัติจัดให้มา ศิษย์ล้ำค่าปฏิเวธพิเศษชน
ตยา- คีชี้ธรรมนำชีวิต              ดุจเข็มทิศชี้สว่างทางกุศล
กร สร้างสรรค์ปั้นประดิษฐ์ศิษย์ของตน งามเลิศล้นเป็นปราชญ์คู่ชาติไทย
สั่ง      ออกกฎกติการักษาศิษย์ จนอุกฤษฏ์คุณธรรมสมคำไข
สอน แจ่มชัดขัดเกลาเข้าถึงใจ ส่งศิษย์ให้สูงสมัครมุ่งรักดี
ศิษย์ น้อยใหญ่ใสผ่องดั่งทองทาบ คุณภาพคุณธรรมนำศักดิ์ศรี
ให้ ความคิดความรู้คู่อารี สังคมมีสันติภาพตราบนิรันดร์
เป็น บัณฑิตคิดไกลวิสัยทัศน์ เจิดจรัสชีวิตชิดสุขสันต์
คน เต็มค่าเต็มบุญคุณอนันต์ เติมเต็มขั้นเต็มศิษย์เต็มจิตใจ
ดี เพราะนำคำอาจารย์สมานจิต เปลี่ยนชีวิตรันทดเป็นสดใส
ไม่      ลำบากตรากตรำเพราะคำใคร ศิษย์เติบใหญ่สูงค่าเพราะอาจารย์
มี        ท้องฟ้าสีทองผ่องโสภิต เป็นบัณฑิตเพราะครูผู้กล่าวขาน
วัน      นี้ถึงวันไหนในดวงมาน ยังกราบกรานเทิดล้ำคำของครู
หยุด    คิดถึงอดีตกรีดสำนึก เสียงครูกึกก้องสอนก่อนเลิศหรู
พัก      การงานประสานจิตคิดถึงครู กตัญญูการุญภาพตราบฟ้าดิน.
นายอดุลย์  คนแรง ป.ธ.๙.,  พธ.บ.,ศษ.บ.,น.บ.,ศศ.ม.
อาจารย์ประจำคณะมนุษยศาสตร์
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
ประพันธ์ในฐานะลูกศิษย์

วัดตาลเรียงเสียงครูสั่ง
วัด     กายใจใฝ่หาค่าสูงสุด เป็นมนุษย์หรือคนบนวิถี
ตาล ส่งยอดสอดฟ้าสูงค่าดี ผ่านเดือนปีแกร่งกล้าท้าสายลม
เรียง เอื้อมสอยร้อยดีสู่ชีวิต เฝ้าลิขิตฝึกตนจนสุขสม
บ้าน เป็นแหล่งแต่งหนุนบุญนิยม คนเกลียวกลมร่วมประกอบชอบแบ่งปัน
ผือ   พืชน้ำงามกอใช้ทอเสื่อ คนเดินเพื่อข้ามท้อสู้ทอฝัน
คือ สองสิ่งยิ่งสู้งามคู่กัน งานสร้างสรรค์คนผือก้องชื่อไกล
ที่   เคยอยู่อู่เคยนอนเมื่อตอนเด็ก ถึงจะเล็กครูอบรมบ่มนิสัย
เล่า   โอวาทศาสตร์ศิลป์รินรดใจ ยิ่งเติบใหญ่ยิ่งรู้คำครูวอน
เรียน บาลีมีหวังขลังสืบศาสน์ เสียงแปลปราชญ์ซึ้งใจครูใฝ่สอน
เปลี่ยน  ความเห็นเย็นย่ำครูพร่ำพร อุทาหรณ์ครูประสิทธิแนบชิดตน
คุณ   ธรรมคำดีที่ครูสั่ง คงเฝ้าฝังกลางใจใฝ่ฝึกฝน
ค่า   มนุษย์สุดประเสริฐล้ำเลิศคน ก็เพราะผลครูสั่งยังฝังใจ
เป็น บัณฑิตคิดรู้ตามครูบอก ตำแหน่งกรอกอาจารย์คนขานไข
มหา จุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เดินก้าวใหม่อีกหนสร้างผลงาน
สูง ตำแหน่งแห่งตนเสริมคนป่า ลูกชาวนาเชื่อครูรู้ภูมิฐาน
ค่า คนยากจากเข็ญเป็นอาจารย์ เกิดตำนานนักสู้ผู้พากเพียร
ของ สุดเอื้อมเชื่อมมองหมายต้องจิต คงสัมฤทธิ์ผลพลันเพียงหมั่นเขียน
คน จริงแท้แน่นักฝักใฝ่เรียน ฐานะเปลี่ยนเลิศล้ำเพราะคำครู.

นายอดุลย์  คนแรง ป.ธ.๙.,  พธ.บ.,ศษ.บ.,น.บ.,ศศ.ม.
อาจารย์ประจำคณะมนุษยศาสตร์
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย



ดอกคูนคอยคน
ดอกคูนเหลืองพลิ้วก้านบานคาต้น รอคอยคนพลัดถิ่นอย่างสิ้นหวัง
ดอกคูนเหลืองเรืองสล้างข้างเถียงพัง คนจนหลั่งจากทุ่งเข้ากรุงทอง
ดอกคูนเหลืองเรืองระยับรับลมร้อน คนจนอ่อนแรงล้านัยน์ตาหมอง
ดอกคูนเหลืองเฟื่องฟูแมงภู่จอง คนจนต้องสิทธิ์หายนายตีตรา
ดอกคูนเหลืองเรืองดอกหยอกผีเสื้อ คนจนเหลือแรงกายนายถามหา
ดอกคูนรักจักจั่นร้องลั่นนา คนจนบ่าแรงบุกร้องทุกข์ใคร
ดอกคูนรักผักหวานบานกลางป่า คนจนล้าแรงอ่อนจะนอนไหน
ดอกคูนรักผักติ้วอ่อนพลิ้วใบ คนจนใกล้ท้องอดเมื่อหมดแรง
ดอกคูนรักดอกจานหวานกลางทุ่ง คนจนยุ่งงานจะหยุดแดดสุดแสง
ดอกคูนรักกากะเลาเคล้าม่วงแดง คนจนแกร่งแรงขายหมายแลกเงิน
ดอกคูนพลิ้วลิ่วแคนเสียงแล่นแตร่ คนจนแย่ไหวหวาดข้าวขาดเขิน
ดอกคูนพลิ้วลิ่วร่ำเสียงลำเดิน คนจนเอิ้นใส่ไผไร้คนแล
ดอกคูนพลิ้วลิ่วเพลินเอิ้นขวัญลั่น คนจนหวั่นขวัญหายยามนายแฉ
ดอกคูนพลิ้วลิ่วถิ่นพิณกล่อมแด คนจนแน่นอนทุกข์อุกอั่งใจ
ดอกคูนพลิ้วลิ่วระย้าท้าแดดเปรี้ยง คนจนเสี่ยงหางานนานแค่ไหน
ดอกคูนพลิ้วลิ่วช่อรอคนไกล คนจนไร้เงินลับรอกลับรัง
ดอกคูนพลิ้วลิ่วหล่นบนลานกว้าง คนจนอ้างว้างจิตสิ้นคิดหวัง
ดอกคูนพลิ้วหล่นบนเถียงพัง คนยังพลัดถิ่นกินน้ำตา.

นายอดุลย์  คนแรง ป.ธ.๙.,  พธ.บ.,ศษ.บ.,น.บ.,ศศ.ม.
อาจารย์ประจำคณะมนุษยศาสตร์
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย



บ้านทุ่งชมพู
บ้าน เคยอยู่อู่เคยนอนสะท้อนจิต ภาพชีวิตวัยเยาว์เข้าศึกษา
ทุ่ง เลี้ยงควายริมเขื่อนติดเตือนตา ผักหวานป่าโสกเสืองามเหลือเกิน
ชม ฝายหลากมากบัววัวอีแว้ ภูกระแตทรายขาวพราวโขดเขิน
พู หนองหว้าพาให้ใจเพลิดเพลิน เที่ยวดุ่มเดินชมป่าสีดาดง
ที่ บ้านเก่ารักเกิดเทิดทูนมั่น เฝ้าผูกพันรักถิ่นดินทรายผง
เคย ต้อนควายชายทุ่งชมรุ้งวง เสียงเพื่อนส่งอย่าชี้เดี๋ยวจี้อม
อยู่ สร้างสรรค์กันมาประสายาก ถึงลำบากยากไร้ใจสุขสม
อู่ ข้าวน้ำซ่ามปลานาอุดม ลมพลิ้วพรมภูขี้เบ้าโปงเว้าดิน
เคย ตื่นเช้าเข้าป่าหาเก็บเห็ด สองมือเด็ดผักหวานด่านโคกหิน
นอน เถียงนาหน้าหนาวขาร้าวริน จี่ข้าวกินจ้ำแจ่วแซบแล้วงาย
เป็น แค่เด็กเลี้ยงควายที่หมายมุ่ง ฟังลูกทุ่งลำเดินเพลินเหลือหลาย
สวรรค์  บ้านป่าเขาเฮาสบาย มีเอื้อยอ้ายแม่พ่อรอพบพาน
บน บ้านทุ่งชมพูอยู่ขอนแก่น ม่วนเสียงแคนพิณพร้อมกล่อมอีสาน
ดิน แดนคูนพูนดอกออกตระการ ช่อเหลืองบานออดอ้อนออนซอนเรา
ถิ่น ภูเวียงเคียงเสน่ห์ทะเลป่า กะปอมก่าพันธุ์โตไดโนเสาร์
บ้าน เลี้ยงควายเลี้ยงผึ้งซาบซึ้งเนา ถักทอเข้าไหมมัดหัตถกรรม
นา ข้าวเหนียวเสี่ยวเฮ็ดเม็ดขาวอ่อน หอมสะออนข้าวใหม่ใจถลำ
เรา อิ่มเอิบเปิบข้าวทุกคราวคำ กินสุขล้ำล้นเหลือจากเหงือเรา


นายอดุลย์  คนแรง ป.ธ.๙.,  พธ.บ.,ศษ.บ.,น.บ.,ศศ.ม.
อาจารย์ประจำคณะมนุษยศาสตร์
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

พระครูปุญวราภรณ์
พระ เถระสุปฏิปันน์สุวรรณรัตน์ สรรพสัตว์เมตตาสูงค่าสงฆ์
ครู น้อมหนุนคุณธรรมนำซื่อตรง วิชาส่งจรณะสง่างาม
ปุญ มีมากหลากสวรรค์แต่วันเกิด บุตรล้ำเลิศอภิชาติปราชญ์เกรงขาม
วรา กรพรแสวงเข้มแข็งนาม สู้ทุกยามเร่งรุดสุดพากเพียร
ภรณ์ ค้ำจุนคุณค่าศึกษามาก ข้ามพ้นขวากหนามคมข่มขีดเขียน
เจ้า แห่งธรรมนำหมู่รีบรู้เรียน ดังแสงเทียนนำศิษย์พิชิตชัย
คณะ งามตามสงฆ์องค์ประมุข สันติสุขสันติภาพอาบสดใส
อำเภอ พื้นชื่นฉ่ำเย็นร่ำไป ผู้นำใช้วิสัยทัศน์ชี้ชัดทาง
เกษตร กรร้อนดับรับโอวาท พ้นจากทาสอบายมุขสุขฟ้าสาง
วิสัย เปลี่ยนเรียนรู้สู่สายกลาง ไตรรัตน์สร้างไตรสิกขาเสริมค่าคน
ผู้ ชี้ธรรมนำไทยให้เปรื่องปราด ใจสะอาดใจสงบพบกุศล
เป็น โคมทองส่องสว่างกลางมืดมน ดังเทพดลบันดาลสุขทุกเวลา
ประทีป แก้วแพรวค่าปัญญาเลิศ ศีลธรรมเจิดจ้าในไตรสิกขา
ธรรม วินัยใสสว่างกลางดวงตา เป็นมหาศิลป์ศาสตร์ปราชญ์บาลี
นำ ศิษย์เยือนเดือนดาวทางก้าวหน้า ปลุกศิษย์กล้าให้เยี่ยมเปี่ยมราศี
ทาง สวรรค์พลันประสบพบรู้ดี เพราะศิษย์มีเทพเจ้าปัดเป่าภัย
พ้น จนยากจากนิรันดร์วันมืดบอด สู่เยี่ยมยอดสุขสว่างทางฟ้าใส
ทุกข์ ดับดิ้นสิ้นหายจากกายใจ เพราะศิษย์ได้ครูวิเศษผู้เมตตา.

นายอดุลย์  คนแรง ป.ธ.๙.,  พธ.บ.,ศษ.บ.,น.บ.,ศศ.ม.
อาจารย์ประจำคณะมนุษยศาสตร์
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
ประพันธ์ในฐานะลูกศิษย์


พระธรรมโกศาจารย์
พระ เถระสง่าสงฆ์ทรงศิลป์ศาสตร์ มหาปราชญ์มหาคุณบุญวิถี
ธรรม กถึกตรึกต้องคล้องฤดี ถ้อยคำมีอรรถรสรินหยดใจ
โก ศลเกิดเลิศล้ำทั้งธรรมโลก แดนอโศกเรืองนามตามสมัย
ศา สตราจารย์หาญค้ำธรรมวินัย ทั่วโลกได้มหาปราชญ์ผู้อาจอง
จารย์ หนุนธรรมนำทางให้สร่างโศก ชนทั่วโลกดื่มพระธรรมจากคำสงฆ์
อธิ คมชมวิมุตติวิสุทธิ์ทรง โลกเย็นลงเพราะพุทธบุตรชี้ทาง
การ งานน้อมพร้อมสรรพระดับโลก เปรียบวิโมกข์พุทธสัมพันธ์วันฟ้าสาง
บดี พุทธสุดหล้าเชิญมาวาง ร่วมคิดสร้างสรรค์โลกดับโศกตรม
มหา ปราชญ์ศาสนากล้าป้องปก ไตรปิฎกยกแสดงแจ้งชัดสม
วิทยา น่าปฏิบัติเคร่งครัดชม พลันอุดมปฏิเวธวิเศษดี
ลัย ลาวัณย์ชั้นสูงผดุงศาสน์ ที่ประกาศไตรปิฏกยกศักดิ์ศรี
มหา ราชปิยะองค์วงศ์จักรี พระภูมีเรืองฤทธิ์สฤษฏ์วาง
จุฬา จุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว เปรื่องปราดทั่ววิสัยทัศน์จัดให้สร้าง
ลง พระปรมาภิไธยไว้ชี้ทาง สูงวิทย์อ้างไตรปิฎกยกชั้นชน
กรณ กอรปเกื้อปณิธานสืบสานศาสน์ แหล่งประสาธน์ความรู้คู่กุศล
ราช ทานปริญญาสูงค่าคน ประโยชน์ล้นรินหลั่งสังคมไทย
วิทยา กล้าหาญหนุนคุณภาพ ธรรมซึมซาบเปี่ยมรู้สู่นิสัย
ลัย ดุจดาวก้าวหน้าก้องฟ้าไกล เพราะเราได้อธิการชาญโลกธรรม.
นายอดุลย์  คนแรง ป.ธ.๙.,  พธ.บ.,ศษ.บ.,น.บ.,ศศ.ม.
อาจารย์ประจำคณะมนุษยศาสตร์
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย



พระเพทาย นนฺทวโร
พระเพทายพรายแพรวฉายแววส่อง ฉายาคล้องนันทวโรสโมสร
           ศรัทธาท่านวันชัยผู้ให้พร จากนาครสู่ป่าหาสุขใจ
ภูสังโฆญาณวิสุทธิโสภณ แหล่งหลุดพ้นพุทธธรรมนำสมัย
สำนักสงฆ์ทรงธรรมค้ำจุนไทย บ่อบุญใหญ่หลั่งล้นยอดคนดี
           เดินบนทางสว่างรู้สายปู่มั่น พุทโธพลันเพ่งพร่ำธรรมวิถี
  หลวงปู่เทสก์หลวงปู่ชาผู้อารี ฝากวจีฝังจิตเฝ้าคิดดู
           ปฏิบัติขัดเกลาทุกเช้าค่ำ สะอาดย่ำสงบเยือนศักดิ์เลื่อนหรู
ธรรมวินัยใสสว่างตามอย่างครู เคร่งครัดอยู่เพียรสละพร้อมละวาง
ทิ้งทั้งหมดยศฐาน์บรรดาศักดิ์ เพื่อประจักษ์สุขสันต์วันฟ้าสาง
สุขในธรรมล้ำหมายทางสายกลาง เยือกเย็นอย่างอริยสงฆ์พงศ์พระงาม
เอาเสียงนกสกุณามาเป็นเพื่อน เอาดวงเดือนแทนแสงไฟในสนาม
เอาบาตรเหล็กแทนหมอนดับร้อนลาม เอาฟ้าครามแทนบ้านเนิ่นนานมา
เป็นราชาในกลดน้อยค่อยเพริศแพร้ว เป็นสงฆ์แก้วธรรมทายาทศาสนา
เป็นเขตบุญคุณไสวในโลกา เป็นมหาพุทธบุตรวิสุทธิชน
เป็นโคมทองส่องทางกลางมืดมิด เป็นบัณฑิตนำทางสร้างกุศล
เป็นผู้นำค้ำจิตมิ่งมิตรชน เมตตาล้นแผ่โบกดับโรคภัย
เพทายแดงแสงสว่างกลางศีลศาสน์ เป็นนักปราชญ์นาบุญคุณสดใส
พรล้วนประเสริฐเลิศล้ำธรรมวินัย อยู่ห่างไกลสรรพกิเลสวิเศษธรรม.

นายอดุลย์  คนแรง ป.ธ.๙.,  พธ.บ.,ศษ.บ.,น.บ.,ศศ.ม.
อาจารย์ประจำคณะมนุษยศาสตร์
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย



กลุ่มพระไตรปิฎกศึกษา
ท่านบุญเทียมเยี่ยมค่าหัวหน้ากลุ่ม นำประชุมพร้อมพักตร์สมัครสมาน
ท่านโยธินปิ่นมหาวิชาการ รังสรรค์งานขับเคลื่อนสู่เดือนดาว
ท่านพระครูวรเขตคณารักษ์ ผู้ชี้หลักธรรมสว่างกระจ่างขาว
ท่านศิริวัฒน์พัฒนาเนื้อหาพราว พรั่งพรูกล่าวสมดอกเตอร์เสนอดี
ท่านพระครูสิริปริยัตยานุกิจ ประกาศิตนำทางสร้างศักดิ์ศรี
ท่านวิศิตคิดได้มุมใหม่มี แต่งเติมตีธรรมบทหลั่งรดริน
ดอกเตอร์ใจไขขานชาญฉลาด สมนักปราชญ์เลิศล้ำธรรมถวิล
ท่านอานนท์คนสง่าในธานิน สูงสรรพศิลปะศาสตร์ชาติเมธี
ดอกเตอร์สุทธิพงษ์มั่นคงหลัก เริ่มรู้รักนำร่องผ่องวิถี
ท่านณัฐพลคนเก่งเปล่งวจี ดลฤดีอนุรักษ์สู่หลักชัย
ท่านสุเทพเสพวิชารักษาศาสน์ ผู้เปรื่องปราดเชี่ยวชาญคอยขานไข
ท่านโสภณคนกล้าปัญญาไว ฉลาดในคอมพิวเตอร์เสนองาน
ท่านช่วงวิทย์คิดไกลวิสัยทัศน์ เจิดจรัสชี้นำคำกล่าวขาน
ท่านเกรียงศักดิ์หลักล้ำนำวิญญาณ พร้อมแว่วหวานธรรมล้วนมอบมวลชน
อมรลักษณ์น้องสาวพราวเสน่ห์ ยิ้มสุดเก๋ตราตรึงซึ้งกุศล
ท่านอดุลย์ครุ่นประดิษฐ์คิดกลอนกล บูชาผลล้ำค่าวิชาการ
ท่านไพรินทร์ศีลธรรมนำประกาศ เข้ากับศาสตร์สมัยใหม่ไขคำหวาน
ไตรปิฎกศึกษาสูงค่านาน มอบสุขผ่านสันติภาพอาบโลกเย็น

นายอดุลย์  คนแรง ป.ธ.๙.,  พธ.บ.,ศษ.บ.,น.บ.,ศศ.ม.
อาจารย์ประจำคณะมนุษยศาสตร์
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย




หนึ่งครั้งที่วังน้อย
น้ำไม่ไหลไฟดับนับว่ายุ่ง นอนฟังยุงร้องเพลงบรรเลงเสียง
หลับแล้วตื่นฝืนทนนอนบนเตียง หุ้มตัวเพียงผ้าห่มระทมทน
เลือดหลายหยดรดหลั่งที่วังน้อย ดังด้ำพลอยผีซ้ำระกำผล
ทั้งรุมร้อนนอนมิหลับนับร้อยคน ทั้งกังวลน้ำมิอาบคราบเหงื่อไคล
น้ำตาเทียนเวียนหยดหลั่งรดแท่ง ริบหรี่แสงเปลววะวับกลับสดใส
เปลี่ยนวิกฤตเป็นโอกาสสะอาดใจ ยึดมั่นในปณิธานงานตำรา
มจร.ทอฝันอันยิ่งใหญ่ ล้ำเลิศในวิชาการงานศึกษา
มันสมองผ่องระดมเฉียบคมมา เพิ่มคุณค่าสถาบันให้มั่นคง
ทั้งส่วนกลางวิทยาเขตเกรดสูงขั้น ร่วมสร้างสรรค์งานรุดจุดประสงค์
ศาสนาทั่วไปให้ดำรง พิธีกรรมพุทธ์ส่งตรงตำรา
ภาษาศาสตร์ปราดเปรื่องเนื้อเรื่องปก ไตรปิฎกศึกษาจ้าศักดิ์ศรี
ร่างหนังสือลือลั่นวรรณคดี จดบาลีเจิดจรัสแจ่มชัดเจน
ประชุมก่อนร้อนหลั่งที่วังน้อย เคลื่อนทัพถอยรีบระหกต้องผกเผ่น
วลัยอลงกรณ์ร้อนดับหลับพักเอน ประชุมเด่นที่ใหม่ใจเบิกบาน
งานสำเร็จเสร็จหวังสมดังคิด เหลือเพียงจิตติดใจใบหน้าหวาน
อีกนัยน์ตาจ้าจบเคยพบพาน รออีกนานแต่ไหนจะได้เจอ
และแล้ววันอำลาก็มาถึง คงตราตรึงถึงเพื่อนเตือนเสมอ
อยู่ต่างทิศจิตใจใฝ่ละเมอ อยากพบเกลอเพื่อนเก่าเคล้าคิดกัน

นายอดุลย์  คนแรง ป.ธ.๙.,  พธ.บ.,ศษ.บ.,น.บ.,ศศ.ม.
อาจารย์ประจำคณะมนุษยศาสตร์
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

 
 
สาธุการบทความนี้ : 482 ครั้ง
จากสมาชิก : 2 ครั้ง
จากขาจร : 480 ครั้ง
 
 
  02 พ.ค. 2551 เวลา 13:36:49  
   ขึ้นบน ลงล่าง  
 
         

  โพสต์โดย   10) ร้อยเอ็ด  
  เพชร ภูเวียง    คห.ที่1) กลอน      [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]  
  ศิษย์น้อง

ภูมิลำเนา : ขอนแก่น
เข้าร่วม : 31 มี.ค. 2551
รวมโพสต์ : 39
ให้สาธุการ : 0
รับสาธุการ : 108150
รวม: 108150 สาธุการ

 
พระครูสิริปริยัตยากร  อาจริยบูชากถา
พระ อาจารย์ชาญฉลาดผู้ปราดเปรื่อง มีครบเครื่องธรรมทานหลักการสอน
ครู ชีวิตจิตวิญญาณประทานพร      เปรียบบิดรสอนบุตรสุดวิชา
สิริ คุณบุญเขตวิเศษศักดิ์ เปี่ยมล้นรักเทพประทานการศึกษา
ปริยัต ปฏิบัติจัดให้มา ศิษย์ล้ำค่าปฏิเวธพิเศษชน
ตยา- คีชี้ธรรมนำชีวิต              ดุจเข็มทิศชี้สว่างทางกุศล
กร สร้างสรรค์ปั้นประดิษฐ์ศิษย์ของตน งามเลิศล้นเป็นปราชญ์คู่ชาติไทย
สั่ง      ออกกฎกติการักษาศิษย์ จนอุกฤษฏ์คุณธรรมสมคำไข
สอน แจ่มชัดขัดเกลาเข้าถึงใจ ส่งศิษย์ให้สูงสมัครมุ่งรักดี
ศิษย์ น้อยใหญ่ใสผ่องดั่งทองทาบ คุณภาพคุณธรรมนำศักดิ์ศรี
ให้ ความคิดความรู้คู่อารี สังคมมีสันติภาพตราบนิรันดร์
เป็น บัณฑิตคิดไกลวิสัยทัศน์ เจิดจรัสชีวิตชิดสุขสันต์
คน เต็มค่าเต็มบุญคุณอนันต์ เติมเต็มขั้นเต็มศิษย์เต็มจิตใจ
ดี เพราะนำคำอาจารย์สมานจิต เปลี่ยนชีวิตรันทดเป็นสดใส
ไม่      ลำบากตรากตรำเพราะคำใคร ศิษย์เติบใหญ่สูงค่าเพราะอาจารย์
มี        ท้องฟ้าสีทองผ่องโสภิต เป็นบัณฑิตเพราะครูผู้กล่าวขาน
วัน      นี้ถึงวันไหนในดวงมาน ยังกราบกรานเทิดล้ำคำของครู
หยุด    คิดถึงอดีตกรีดสำนึก เสียงครูกึกก้องสอนก่อนเลิศหรู
พัก      การงานประสานจิตคิดถึงครู กตัญญูการุญภาพตราบฟ้าดิน.
นายอดุลย์  คนแรง ป.ธ.๙.,  พธ.บ.,ศษ.บ.,น.บ.,ศศ.ม.
อาจารย์ประจำคณะมนุษยศาสตร์
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
ประพันธ์ในฐานะลูกศิษย์

วัดตาลเรียงเสียงครูสั่ง
วัด     กายใจใฝ่หาค่าสูงสุด เป็นมนุษย์หรือคนบนวิถี
ตาล ส่งยอดสอดฟ้าสูงค่าดี ผ่านเดือนปีแกร่งกล้าท้าสายลม
เรียง เอื้อมสอยร้อยดีสู่ชีวิต เฝ้าลิขิตฝึกตนจนสุขสม
บ้าน เป็นแหล่งแต่งหนุนบุญนิยม คนเกลียวกลมร่วมประกอบชอบแบ่งปัน
ผือ   พืชน้ำงามกอใช้ทอเสื่อ คนเดินเพื่อข้ามท้อสู้ทอฝัน
คือ สองสิ่งยิ่งสู้งามคู่กัน งานสร้างสรรค์คนผือก้องชื่อไกล
ที่   เคยอยู่อู่เคยนอนเมื่อตอนเด็ก ถึงจะเล็กครูอบรมบ่มนิสัย
เล่า   โอวาทศาสตร์ศิลป์รินรดใจ ยิ่งเติบใหญ่ยิ่งรู้คำครูวอน
เรียน บาลีมีหวังขลังสืบศาสน์ เสียงแปลปราชญ์ซึ้งใจครูใฝ่สอน
เปลี่ยน  ความเห็นเย็นย่ำครูพร่ำพร อุทาหรณ์ครูประสิทธิแนบชิดตน
คุณ   ธรรมคำดีที่ครูสั่ง คงเฝ้าฝังกลางใจใฝ่ฝึกฝน
ค่า   มนุษย์สุดประเสริฐล้ำเลิศคน ก็เพราะผลครูสั่งยังฝังใจ
เป็น บัณฑิตคิดรู้ตามครูบอก ตำแหน่งกรอกอาจารย์คนขานไข
มหา จุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เดินก้าวใหม่อีกหนสร้างผลงาน
สูง ตำแหน่งแห่งตนเสริมคนป่า ลูกชาวนาเชื่อครูรู้ภูมิฐาน
ค่า คนยากจากเข็ญเป็นอาจารย์ เกิดตำนานนักสู้ผู้พากเพียร
ของ สุดเอื้อมเชื่อมมองหมายต้องจิต คงสัมฤทธิ์ผลพลันเพียงหมั่นเขียน
คน จริงแท้แน่นักฝักใฝ่เรียน ฐานะเปลี่ยนเลิศล้ำเพราะคำครู.

นายอดุลย์  คนแรง ป.ธ.๙.,  พธ.บ.,ศษ.บ.,น.บ.,ศศ.ม.
อาจารย์ประจำคณะมนุษยศาสตร์
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย



ดอกคูนคอยคน
ดอกคูนเหลืองพลิ้วก้านบานคาต้น รอคอยคนพลัดถิ่นอย่างสิ้นหวัง
ดอกคูนเหลืองเรืองสล้างข้างเถียงพัง คนจนหลั่งจากทุ่งเข้ากรุงทอง
ดอกคูนเหลืองเรืองระยับรับลมร้อน คนจนอ่อนแรงล้านัยน์ตาหมอง
ดอกคูนเหลืองเฟื่องฟูแมงภู่จอง คนจนต้องสิทธิ์หายนายตีตรา
ดอกคูนเหลืองเรืองดอกหยอกผีเสื้อ คนจนเหลือแรงกายนายถามหา
ดอกคูนรักจักจั่นร้องลั่นนา คนจนบ่าแรงบุกร้องทุกข์ใคร
ดอกคูนรักผักหวานบานกลางป่า คนจนล้าแรงอ่อนจะนอนไหน
ดอกคูนรักผักติ้วอ่อนพลิ้วใบ คนจนใกล้ท้องอดเมื่อหมดแรง
ดอกคูนรักดอกจานหวานกลางทุ่ง คนจนยุ่งงานจะหยุดแดดสุดแสง
ดอกคูนรักกากะเลาเคล้าม่วงแดง คนจนแกร่งแรงขายหมายแลกเงิน
ดอกคูนพลิ้วลิ่วแคนเสียงแล่นแตร่ คนจนแย่ไหวหวาดข้าวขาดเขิน
ดอกคูนพลิ้วลิ่วร่ำเสียงลำเดิน คนจนเอิ้นใส่ไผไร้คนแล
ดอกคูนพลิ้วลิ่วเพลินเอิ้นขวัญลั่น คนจนหวั่นขวัญหายยามนายแฉ
ดอกคูนพลิ้วลิ่วถิ่นพิณกล่อมแด คนจนแน่นอนทุกข์อุกอั่งใจ
ดอกคูนพลิ้วลิ่วระย้าท้าแดดเปรี้ยง คนจนเสี่ยงหางานนานแค่ไหน
ดอกคูนพลิ้วลิ่วช่อรอคนไกล คนจนไร้เงินลับรอกลับรัง
ดอกคูนพลิ้วลิ่วหล่นบนลานกว้าง คนจนอ้างว้างจิตสิ้นคิดหวัง
ดอกคูนพลิ้วหล่นบนเถียงพัง คนยังพลัดถิ่นกินน้ำตา.

นายอดุลย์  คนแรง ป.ธ.๙.,  พธ.บ.,ศษ.บ.,น.บ.,ศศ.ม.
อาจารย์ประจำคณะมนุษยศาสตร์
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย



บ้านทุ่งชมพู
บ้าน เคยอยู่อู่เคยนอนสะท้อนจิต ภาพชีวิตวัยเยาว์เข้าศึกษา
ทุ่ง เลี้ยงควายริมเขื่อนติดเตือนตา ผักหวานป่าโสกเสืองามเหลือเกิน
ชม ฝายหลากมากบัววัวอีแว้ ภูกระแตทรายขาวพราวโขดเขิน
พู หนองหว้าพาให้ใจเพลิดเพลิน เที่ยวดุ่มเดินชมป่าสีดาดง
ที่ บ้านเก่ารักเกิดเทิดทูนมั่น เฝ้าผูกพันรักถิ่นดินทรายผง
เคย ต้อนควายชายทุ่งชมรุ้งวง เสียงเพื่อนส่งอย่าชี้เดี๋ยวจี้อม
อยู่ สร้างสรรค์กันมาประสายาก ถึงลำบากยากไร้ใจสุขสม
อู่ ข้าวน้ำซ่ามปลานาอุดม ลมพลิ้วพรมภูขี้เบ้าโปงเว้าดิน
เคย ตื่นเช้าเข้าป่าหาเก็บเห็ด สองมือเด็ดผักหวานด่านโคกหิน
นอน เถียงนาหน้าหนาวขาร้าวริน จี่ข้าวกินจ้ำแจ่วแซบแล้วงาย
เป็น แค่เด็กเลี้ยงควายที่หมายมุ่ง ฟังลูกทุ่งลำเดินเพลินเหลือหลาย
สวรรค์  บ้านป่าเขาเฮาสบาย มีเอื้อยอ้ายแม่พ่อรอพบพาน
บน บ้านทุ่งชมพูอยู่ขอนแก่น ม่วนเสียงแคนพิณพร้อมกล่อมอีสาน
ดิน แดนคูนพูนดอกออกตระการ ช่อเหลืองบานออดอ้อนออนซอนเรา
ถิ่น ภูเวียงเคียงเสน่ห์ทะเลป่า กะปอมก่าพันธุ์โตไดโนเสาร์
บ้าน เลี้ยงควายเลี้ยงผึ้งซาบซึ้งเนา ถักทอเข้าไหมมัดหัตถกรรม
นา ข้าวเหนียวเสี่ยวเฮ็ดเม็ดขาวอ่อน หอมสะออนข้าวใหม่ใจถลำ
เรา อิ่มเอิบเปิบข้าวทุกคราวคำ กินสุขล้ำล้นเหลือจากเหงือเรา


นายอดุลย์  คนแรง ป.ธ.๙.,  พธ.บ.,ศษ.บ.,น.บ.,ศศ.ม.
อาจารย์ประจำคณะมนุษยศาสตร์
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

พระครูปุญวราภรณ์
พระ เถระสุปฏิปันน์สุวรรณรัตน์ สรรพสัตว์เมตตาสูงค่าสงฆ์
ครู น้อมหนุนคุณธรรมนำซื่อตรง วิชาส่งจรณะสง่างาม
ปุญ มีมากหลากสวรรค์แต่วันเกิด บุตรล้ำเลิศอภิชาติปราชญ์เกรงขาม
วรา กรพรแสวงเข้มแข็งนาม สู้ทุกยามเร่งรุดสุดพากเพียร
ภรณ์ ค้ำจุนคุณค่าศึกษามาก ข้ามพ้นขวากหนามคมข่มขีดเขียน
เจ้า แห่งธรรมนำหมู่รีบรู้เรียน ดังแสงเทียนนำศิษย์พิชิตชัย
คณะ งามตามสงฆ์องค์ประมุข สันติสุขสันติภาพอาบสดใส
อำเภอ พื้นชื่นฉ่ำเย็นร่ำไป ผู้นำใช้วิสัยทัศน์ชี้ชัดทาง
เกษตร กรร้อนดับรับโอวาท พ้นจากทาสอบายมุขสุขฟ้าสาง
วิสัย เปลี่ยนเรียนรู้สู่สายกลาง ไตรรัตน์สร้างไตรสิกขาเสริมค่าคน
ผู้ ชี้ธรรมนำไทยให้เปรื่องปราด ใจสะอาดใจสงบพบกุศล
เป็น โคมทองส่องสว่างกลางมืดมน ดังเทพดลบันดาลสุขทุกเวลา
ประทีป แก้วแพรวค่าปัญญาเลิศ ศีลธรรมเจิดจ้าในไตรสิกขา
ธรรม วินัยใสสว่างกลางดวงตา เป็นมหาศิลป์ศาสตร์ปราชญ์บาลี
นำ ศิษย์เยือนเดือนดาวทางก้าวหน้า ปลุกศิษย์กล้าให้เยี่ยมเปี่ยมราศี
ทาง สวรรค์พลันประสบพบรู้ดี เพราะศิษย์มีเทพเจ้าปัดเป่าภัย
พ้น จนยากจากนิรันดร์วันมืดบอด สู่เยี่ยมยอดสุขสว่างทางฟ้าใส
ทุกข์ ดับดิ้นสิ้นหายจากกายใจ เพราะศิษย์ได้ครูวิเศษผู้เมตตา.

นายอดุลย์  คนแรง ป.ธ.๙.,  พธ.บ.,ศษ.บ.,น.บ.,ศศ.ม.
อาจารย์ประจำคณะมนุษยศาสตร์
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
ประพันธ์ในฐานะลูกศิษย์


พระธรรมโกศาจารย์
พระ เถระสง่าสงฆ์ทรงศิลป์ศาสตร์ มหาปราชญ์มหาคุณบุญวิถี
ธรรม กถึกตรึกต้องคล้องฤดี ถ้อยคำมีอรรถรสรินหยดใจ
โก ศลเกิดเลิศล้ำทั้งธรรมโลก แดนอโศกเรืองนามตามสมัย
ศา สตราจารย์หาญค้ำธรรมวินัย ทั่วโลกได้มหาปราชญ์ผู้อาจอง
จารย์ หนุนธรรมนำทางให้สร่างโศก ชนทั่วโลกดื่มพระธรรมจากคำสงฆ์
อธิ คมชมวิมุตติวิสุทธิ์ทรง โลกเย็นลงเพราะพุทธบุตรชี้ทาง
การ งานน้อมพร้อมสรรพระดับโลก เปรียบวิโมกข์พุทธสัมพันธ์วันฟ้าสาง
บดี พุทธสุดหล้าเชิญมาวาง ร่วมคิดสร้างสรรค์โลกดับโศกตรม
มหา ปราชญ์ศาสนากล้าป้องปก ไตรปิฎกยกแสดงแจ้งชัดสม
วิทยา น่าปฏิบัติเคร่งครัดชม พลันอุดมปฏิเวธวิเศษดี
ลัย ลาวัณย์ชั้นสูงผดุงศาสน์ ที่ประกาศไตรปิฏกยกศักดิ์ศรี
มหา ราชปิยะองค์วงศ์จักรี พระภูมีเรืองฤทธิ์สฤษฏ์วาง
จุฬา จุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว เปรื่องปราดทั่ววิสัยทัศน์จัดให้สร้าง
ลง พระปรมาภิไธยไว้ชี้ทาง สูงวิทย์อ้างไตรปิฎกยกชั้นชน
กรณ กอรปเกื้อปณิธานสืบสานศาสน์ แหล่งประสาธน์ความรู้คู่กุศล
ราช ทานปริญญาสูงค่าคน ประโยชน์ล้นรินหลั่งสังคมไทย
วิทยา กล้าหาญหนุนคุณภาพ ธรรมซึมซาบเปี่ยมรู้สู่นิสัย
ลัย ดุจดาวก้าวหน้าก้องฟ้าไกล เพราะเราได้อธิการชาญโลกธรรม.
นายอดุลย์  คนแรง ป.ธ.๙.,  พธ.บ.,ศษ.บ.,น.บ.,ศศ.ม.
อาจารย์ประจำคณะมนุษยศาสตร์
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย



พระเพทาย นนฺทวโร
พระเพทายพรายแพรวฉายแววส่อง ฉายาคล้องนันทวโรสโมสร
           ศรัทธาท่านวันชัยผู้ให้พร จากนาครสู่ป่าหาสุขใจ
ภูสังโฆญาณวิสุทธิโสภณ แหล่งหลุดพ้นพุทธธรรมนำสมัย
สำนักสงฆ์ทรงธรรมค้ำจุนไทย บ่อบุญใหญ่หลั่งล้นยอดคนดี
           เดินบนทางสว่างรู้สายปู่มั่น พุทโธพลันเพ่งพร่ำธรรมวิถี
  หลวงปู่เทสก์หลวงปู่ชาผู้อารี ฝากวจีฝังจิตเฝ้าคิดดู
           ปฏิบัติขัดเกลาทุกเช้าค่ำ สะอาดย่ำสงบเยือนศักดิ์เลื่อนหรู
ธรรมวินัยใสสว่างตามอย่างครู เคร่งครัดอยู่เพียรสละพร้อมละวาง
ทิ้งทั้งหมดยศฐาน์บรรดาศักดิ์ เพื่อประจักษ์สุขสันต์วันฟ้าสาง
สุขในธรรมล้ำหมายทางสายกลาง เยือกเย็นอย่างอริยสงฆ์พงศ์พระงาม
เอาเสียงนกสกุณามาเป็นเพื่อน เอาดวงเดือนแทนแสงไฟในสนาม
เอาบาตรเหล็กแทนหมอนดับร้อนลาม เอาฟ้าครามแทนบ้านเนิ่นนานมา
เป็นราชาในกลดน้อยค่อยเพริศแพร้ว เป็นสงฆ์แก้วธรรมทายาทศาสนา
เป็นเขตบุญคุณไสวในโลกา เป็นมหาพุทธบุตรวิสุทธิชน
เป็นโคมทองส่องทางกลางมืดมิด เป็นบัณฑิตนำทางสร้างกุศล
เป็นผู้นำค้ำจิตมิ่งมิตรชน เมตตาล้นแผ่โบกดับโรคภัย
เพทายแดงแสงสว่างกลางศีลศาสน์ เป็นนักปราชญ์นาบุญคุณสดใส
พรล้วนประเสริฐเลิศล้ำธรรมวินัย อยู่ห่างไกลสรรพกิเลสวิเศษธรรม.

นายอดุลย์  คนแรง ป.ธ.๙.,  พธ.บ.,ศษ.บ.,น.บ.,ศศ.ม.
อาจารย์ประจำคณะมนุษยศาสตร์
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย



กลุ่มพระไตรปิฎกศึกษา
ท่านบุญเทียมเยี่ยมค่าหัวหน้ากลุ่ม นำประชุมพร้อมพักตร์สมัครสมาน
ท่านโยธินปิ่นมหาวิชาการ รังสรรค์งานขับเคลื่อนสู่เดือนดาว
ท่านพระครูวรเขตคณารักษ์ ผู้ชี้หลักธรรมสว่างกระจ่างขาว
ท่านศิริวัฒน์พัฒนาเนื้อหาพราว พรั่งพรูกล่าวสมดอกเตอร์เสนอดี
ท่านพระครูสิริปริยัตยานุกิจ ประกาศิตนำทางสร้างศักดิ์ศรี
ท่านวิศิตคิดได้มุมใหม่มี แต่งเติมตีธรรมบทหลั่งรดริน
ดอกเตอร์ใจไขขานชาญฉลาด สมนักปราชญ์เลิศล้ำธรรมถวิล
ท่านอานนท์คนสง่าในธานิน สูงสรรพศิลปะศาสตร์ชาติเมธี
ดอกเตอร์สุทธิพงษ์มั่นคงหลัก เริ่มรู้รักนำร่องผ่องวิถี
ท่านณัฐพลคนเก่งเปล่งวจี ดลฤดีอนุรักษ์สู่หลักชัย
ท่านสุเทพเสพวิชารักษาศาสน์ ผู้เปรื่องปราดเชี่ยวชาญคอยขานไข
ท่านโสภณคนกล้าปัญญาไว ฉลาดในคอมพิวเตอร์เสนองาน
ท่านช่วงวิทย์คิดไกลวิสัยทัศน์ เจิดจรัสชี้นำคำกล่าวขาน
ท่านเกรียงศักดิ์หลักล้ำนำวิญญาณ พร้อมแว่วหวานธรรมล้วนมอบมวลชน
อมรลักษณ์น้องสาวพราวเสน่ห์ ยิ้มสุดเก๋ตราตรึงซึ้งกุศล
ท่านอดุลย์ครุ่นประดิษฐ์คิดกลอนกล บูชาผลล้ำค่าวิชาการ
ท่านไพรินทร์ศีลธรรมนำประกาศ เข้ากับศาสตร์สมัยใหม่ไขคำหวาน
ไตรปิฎกศึกษาสูงค่านาน มอบสุขผ่านสันติภาพอาบโลกเย็น

นายอดุลย์  คนแรง ป.ธ.๙.,  พธ.บ.,ศษ.บ.,น.บ.,ศศ.ม.
อาจารย์ประจำคณะมนุษยศาสตร์
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย




หนึ่งครั้งที่วังน้อย
น้ำไม่ไหลไฟดับนับว่ายุ่ง นอนฟังยุงร้องเพลงบรรเลงเสียง
หลับแล้วตื่นฝืนทนนอนบนเตียง หุ้มตัวเพียงผ้าห่มระทมทน
เลือดหลายหยดรดหลั่งที่วังน้อย ดังด้ำพลอยผีซ้ำระกำผล
ทั้งรุมร้อนนอนมิหลับนับร้อยคน ทั้งกังวลน้ำมิอาบคราบเหงื่อไคล
น้ำตาเทียนเวียนหยดหลั่งรดแท่ง ริบหรี่แสงเปลววะวับกลับสดใส
เปลี่ยนวิกฤตเป็นโอกาสสะอาดใจ ยึดมั่นในปณิธานงานตำรา
มจร.ทอฝันอันยิ่งใหญ่ ล้ำเลิศในวิชาการงานศึกษา
มันสมองผ่องระดมเฉียบคมมา เพิ่มคุณค่าสถาบันให้มั่นคง
ทั้งส่วนกลางวิทยาเขตเกรดสูงขั้น ร่วมสร้างสรรค์งานรุดจุดประสงค์
ศาสนาทั่วไปให้ดำรง พิธีกรรมพุทธ์ส่งตรงตำรา
ภาษาศาสตร์ปราดเปรื่องเนื้อเรื่องปก ไตรปิฎกศึกษาจ้าศักดิ์ศรี
ร่างหนังสือลือลั่นวรรณคดี จดบาลีเจิดจรัสแจ่มชัดเจน
ประชุมก่อนร้อนหลั่งที่วังน้อย เคลื่อนทัพถอยรีบระหกต้องผกเผ่น
วลัยอลงกรณ์ร้อนดับหลับพักเอน ประชุมเด่นที่ใหม่ใจเบิกบาน
งานสำเร็จเสร็จหวังสมดังคิด เหลือเพียงจิตติดใจใบหน้าหวาน
อีกนัยน์ตาจ้าจบเคยพบพาน รออีกนานแต่ไหนจะได้เจอ
และแล้ววันอำลาก็มาถึง คงตราตรึงถึงเพื่อนเตือนเสมอ
อยู่ต่างทิศจิตใจใฝ่ละเมอ อยากพบเกลอเพื่อนเก่าเคล้าคิดกัน

นายอดุลย์  คนแรง ป.ธ.๙.,  พธ.บ.,ศษ.บ.,น.บ.,ศศ.ม.
อาจารย์ประจำคณะมนุษยศาสตร์
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

 
 
สาธุการบทความนี้ : 892 ครั้ง
จากสมาชิก : 1 ครั้ง
จากขาจร : 891 ครั้ง
 
 
  02 พ.ค. 2551 เวลา 13:47:25  
   ขึ้นบน ลงล่าง  
 
         

  โพสต์โดย   16) หนองบัวลำภู  
  เพชร ภูเวียง    คห.ที่1) กลอน      [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]  
  ศิษย์น้อง

ภูมิลำเนา : ขอนแก่น
เข้าร่วม : 31 มี.ค. 2551
รวมโพสต์ : 39
ให้สาธุการ : 0
รับสาธุการ : 108150
รวม: 108150 สาธุการ

 
พระครูสิริปริยัตยากร  อาจริยบูชากถา
พระ อาจารย์ชาญฉลาดผู้ปราดเปรื่อง มีครบเครื่องธรรมทานหลักการสอน
ครู ชีวิตจิตวิญญาณประทานพร      เปรียบบิดรสอนบุตรสุดวิชา
สิริ คุณบุญเขตวิเศษศักดิ์ เปี่ยมล้นรักเทพประทานการศึกษา
ปริยัต ปฏิบัติจัดให้มา ศิษย์ล้ำค่าปฏิเวธพิเศษชน
ตยา- คีชี้ธรรมนำชีวิต              ดุจเข็มทิศชี้สว่างทางกุศล
กร สร้างสรรค์ปั้นประดิษฐ์ศิษย์ของตน งามเลิศล้นเป็นปราชญ์คู่ชาติไทย
สั่ง      ออกกฎกติการักษาศิษย์ จนอุกฤษฏ์คุณธรรมสมคำไข
สอน แจ่มชัดขัดเกลาเข้าถึงใจ ส่งศิษย์ให้สูงสมัครมุ่งรักดี
ศิษย์ น้อยใหญ่ใสผ่องดั่งทองทาบ คุณภาพคุณธรรมนำศักดิ์ศรี
ให้ ความคิดความรู้คู่อารี สังคมมีสันติภาพตราบนิรันดร์
เป็น บัณฑิตคิดไกลวิสัยทัศน์ เจิดจรัสชีวิตชิดสุขสันต์
คน เต็มค่าเต็มบุญคุณอนันต์ เติมเต็มขั้นเต็มศิษย์เต็มจิตใจ
ดี เพราะนำคำอาจารย์สมานจิต เปลี่ยนชีวิตรันทดเป็นสดใส
ไม่      ลำบากตรากตรำเพราะคำใคร ศิษย์เติบใหญ่สูงค่าเพราะอาจารย์
มี        ท้องฟ้าสีทองผ่องโสภิต เป็นบัณฑิตเพราะครูผู้กล่าวขาน
วัน      นี้ถึงวันไหนในดวงมาน ยังกราบกรานเทิดล้ำคำของครู
หยุด    คิดถึงอดีตกรีดสำนึก เสียงครูกึกก้องสอนก่อนเลิศหรู
พัก      การงานประสานจิตคิดถึงครู กตัญญูการุญภาพตราบฟ้าดิน.
นายอดุลย์  คนแรง ป.ธ.๙.,  พธ.บ.,ศษ.บ.,น.บ.,ศศ.ม.
อาจารย์ประจำคณะมนุษยศาสตร์
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
ประพันธ์ในฐานะลูกศิษย์

วัดตาลเรียงเสียงครูสั่ง
วัด     กายใจใฝ่หาค่าสูงสุด เป็นมนุษย์หรือคนบนวิถี
ตาล ส่งยอดสอดฟ้าสูงค่าดี ผ่านเดือนปีแกร่งกล้าท้าสายลม
เรียง เอื้อมสอยร้อยดีสู่ชีวิต เฝ้าลิขิตฝึกตนจนสุขสม
บ้าน เป็นแหล่งแต่งหนุนบุญนิยม คนเกลียวกลมร่วมประกอบชอบแบ่งปัน
ผือ   พืชน้ำงามกอใช้ทอเสื่อ คนเดินเพื่อข้ามท้อสู้ทอฝัน
คือ สองสิ่งยิ่งสู้งามคู่กัน งานสร้างสรรค์คนผือก้องชื่อไกล
ที่   เคยอยู่อู่เคยนอนเมื่อตอนเด็ก ถึงจะเล็กครูอบรมบ่มนิสัย
เล่า   โอวาทศาสตร์ศิลป์รินรดใจ ยิ่งเติบใหญ่ยิ่งรู้คำครูวอน
เรียน บาลีมีหวังขลังสืบศาสน์ เสียงแปลปราชญ์ซึ้งใจครูใฝ่สอน
เปลี่ยน  ความเห็นเย็นย่ำครูพร่ำพร อุทาหรณ์ครูประสิทธิแนบชิดตน
คุณ   ธรรมคำดีที่ครูสั่ง คงเฝ้าฝังกลางใจใฝ่ฝึกฝน
ค่า   มนุษย์สุดประเสริฐล้ำเลิศคน ก็เพราะผลครูสั่งยังฝังใจ
เป็น บัณฑิตคิดรู้ตามครูบอก ตำแหน่งกรอกอาจารย์คนขานไข
มหา จุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เดินก้าวใหม่อีกหนสร้างผลงาน
สูง ตำแหน่งแห่งตนเสริมคนป่า ลูกชาวนาเชื่อครูรู้ภูมิฐาน
ค่า คนยากจากเข็ญเป็นอาจารย์ เกิดตำนานนักสู้ผู้พากเพียร
ของ สุดเอื้อมเชื่อมมองหมายต้องจิต คงสัมฤทธิ์ผลพลันเพียงหมั่นเขียน
คน จริงแท้แน่นักฝักใฝ่เรียน ฐานะเปลี่ยนเลิศล้ำเพราะคำครู.

นายอดุลย์  คนแรง ป.ธ.๙.,  พธ.บ.,ศษ.บ.,น.บ.,ศศ.ม.
อาจารย์ประจำคณะมนุษยศาสตร์
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย



ดอกคูนคอยคน
ดอกคูนเหลืองพลิ้วก้านบานคาต้น รอคอยคนพลัดถิ่นอย่างสิ้นหวัง
ดอกคูนเหลืองเรืองสล้างข้างเถียงพัง คนจนหลั่งจากทุ่งเข้ากรุงทอง
ดอกคูนเหลืองเรืองระยับรับลมร้อน คนจนอ่อนแรงล้านัยน์ตาหมอง
ดอกคูนเหลืองเฟื่องฟูแมงภู่จอง คนจนต้องสิทธิ์หายนายตีตรา
ดอกคูนเหลืองเรืองดอกหยอกผีเสื้อ คนจนเหลือแรงกายนายถามหา
ดอกคูนรักจักจั่นร้องลั่นนา คนจนบ่าแรงบุกร้องทุกข์ใคร
ดอกคูนรักผักหวานบานกลางป่า คนจนล้าแรงอ่อนจะนอนไหน
ดอกคูนรักผักติ้วอ่อนพลิ้วใบ คนจนใกล้ท้องอดเมื่อหมดแรง
ดอกคูนรักดอกจานหวานกลางทุ่ง คนจนยุ่งงานจะหยุดแดดสุดแสง
ดอกคูนรักกากะเลาเคล้าม่วงแดง คนจนแกร่งแรงขายหมายแลกเงิน
ดอกคูนพลิ้วลิ่วแคนเสียงแล่นแตร่ คนจนแย่ไหวหวาดข้าวขาดเขิน
ดอกคูนพลิ้วลิ่วร่ำเสียงลำเดิน คนจนเอิ้นใส่ไผไร้คนแล
ดอกคูนพลิ้วลิ่วเพลินเอิ้นขวัญลั่น คนจนหวั่นขวัญหายยามนายแฉ
ดอกคูนพลิ้วลิ่วถิ่นพิณกล่อมแด คนจนแน่นอนทุกข์อุกอั่งใจ
ดอกคูนพลิ้วลิ่วระย้าท้าแดดเปรี้ยง คนจนเสี่ยงหางานนานแค่ไหน
ดอกคูนพลิ้วลิ่วช่อรอคนไกล คนจนไร้เงินลับรอกลับรัง
ดอกคูนพลิ้วลิ่วหล่นบนลานกว้าง คนจนอ้างว้างจิตสิ้นคิดหวัง
ดอกคูนพลิ้วหล่นบนเถียงพัง คนยังพลัดถิ่นกินน้ำตา.

นายอดุลย์  คนแรง ป.ธ.๙.,  พธ.บ.,ศษ.บ.,น.บ.,ศศ.ม.
อาจารย์ประจำคณะมนุษยศาสตร์
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย



บ้านทุ่งชมพู
บ้าน เคยอยู่อู่เคยนอนสะท้อนจิต ภาพชีวิตวัยเยาว์เข้าศึกษา
ทุ่ง เลี้ยงควายริมเขื่อนติดเตือนตา ผักหวานป่าโสกเสืองามเหลือเกิน
ชม ฝายหลากมากบัววัวอีแว้ ภูกระแตทรายขาวพราวโขดเขิน
พู หนองหว้าพาให้ใจเพลิดเพลิน เที่ยวดุ่มเดินชมป่าสีดาดง
ที่ บ้านเก่ารักเกิดเทิดทูนมั่น เฝ้าผูกพันรักถิ่นดินทรายผง
เคย ต้อนควายชายทุ่งชมรุ้งวง เสียงเพื่อนส่งอย่าชี้เดี๋ยวจี้อม
อยู่ สร้างสรรค์กันมาประสายาก ถึงลำบากยากไร้ใจสุขสม
อู่ ข้าวน้ำซ่ามปลานาอุดม ลมพลิ้วพรมภูขี้เบ้าโปงเว้าดิน
เคย ตื่นเช้าเข้าป่าหาเก็บเห็ด สองมือเด็ดผักหวานด่านโคกหิน
นอน เถียงนาหน้าหนาวขาร้าวริน จี่ข้าวกินจ้ำแจ่วแซบแล้วงาย
เป็น แค่เด็กเลี้ยงควายที่หมายมุ่ง ฟังลูกทุ่งลำเดินเพลินเหลือหลาย
สวรรค์  บ้านป่าเขาเฮาสบาย มีเอื้อยอ้ายแม่พ่อรอพบพาน
บน บ้านทุ่งชมพูอยู่ขอนแก่น ม่วนเสียงแคนพิณพร้อมกล่อมอีสาน
ดิน แดนคูนพูนดอกออกตระการ ช่อเหลืองบานออดอ้อนออนซอนเรา
ถิ่น ภูเวียงเคียงเสน่ห์ทะเลป่า กะปอมก่าพันธุ์โตไดโนเสาร์
บ้าน เลี้ยงควายเลี้ยงผึ้งซาบซึ้งเนา ถักทอเข้าไหมมัดหัตถกรรม
นา ข้าวเหนียวเสี่ยวเฮ็ดเม็ดขาวอ่อน หอมสะออนข้าวใหม่ใจถลำ
เรา อิ่มเอิบเปิบข้าวทุกคราวคำ กินสุขล้ำล้นเหลือจากเหงือเรา


นายอดุลย์  คนแรง ป.ธ.๙.,  พธ.บ.,ศษ.บ.,น.บ.,ศศ.ม.
อาจารย์ประจำคณะมนุษยศาสตร์
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

พระครูปุญวราภรณ์
พระ เถระสุปฏิปันน์สุวรรณรัตน์ สรรพสัตว์เมตตาสูงค่าสงฆ์
ครู น้อมหนุนคุณธรรมนำซื่อตรง วิชาส่งจรณะสง่างาม
ปุญ มีมากหลากสวรรค์แต่วันเกิด บุตรล้ำเลิศอภิชาติปราชญ์เกรงขาม
วรา กรพรแสวงเข้มแข็งนาม สู้ทุกยามเร่งรุดสุดพากเพียร
ภรณ์ ค้ำจุนคุณค่าศึกษามาก ข้ามพ้นขวากหนามคมข่มขีดเขียน
เจ้า แห่งธรรมนำหมู่รีบรู้เรียน ดังแสงเทียนนำศิษย์พิชิตชัย
คณะ งามตามสงฆ์องค์ประมุข สันติสุขสันติภาพอาบสดใส
อำเภอ พื้นชื่นฉ่ำเย็นร่ำไป ผู้นำใช้วิสัยทัศน์ชี้ชัดทาง
เกษตร กรร้อนดับรับโอวาท พ้นจากทาสอบายมุขสุขฟ้าสาง
วิสัย เปลี่ยนเรียนรู้สู่สายกลาง ไตรรัตน์สร้างไตรสิกขาเสริมค่าคน
ผู้ ชี้ธรรมนำไทยให้เปรื่องปราด ใจสะอาดใจสงบพบกุศล
เป็น โคมทองส่องสว่างกลางมืดมน ดังเทพดลบันดาลสุขทุกเวลา
ประทีป แก้วแพรวค่าปัญญาเลิศ ศีลธรรมเจิดจ้าในไตรสิกขา
ธรรม วินัยใสสว่างกลางดวงตา เป็นมหาศิลป์ศาสตร์ปราชญ์บาลี
นำ ศิษย์เยือนเดือนดาวทางก้าวหน้า ปลุกศิษย์กล้าให้เยี่ยมเปี่ยมราศี
ทาง สวรรค์พลันประสบพบรู้ดี เพราะศิษย์มีเทพเจ้าปัดเป่าภัย
พ้น จนยากจากนิรันดร์วันมืดบอด สู่เยี่ยมยอดสุขสว่างทางฟ้าใส
ทุกข์ ดับดิ้นสิ้นหายจากกายใจ เพราะศิษย์ได้ครูวิเศษผู้เมตตา.

นายอดุลย์  คนแรง ป.ธ.๙.,  พธ.บ.,ศษ.บ.,น.บ.,ศศ.ม.
อาจารย์ประจำคณะมนุษยศาสตร์
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
ประพันธ์ในฐานะลูกศิษย์


พระธรรมโกศาจารย์
พระ เถระสง่าสงฆ์ทรงศิลป์ศาสตร์ มหาปราชญ์มหาคุณบุญวิถี
ธรรม กถึกตรึกต้องคล้องฤดี ถ้อยคำมีอรรถรสรินหยดใจ
โก ศลเกิดเลิศล้ำทั้งธรรมโลก แดนอโศกเรืองนามตามสมัย
ศา สตราจารย์หาญค้ำธรรมวินัย ทั่วโลกได้มหาปราชญ์ผู้อาจอง
จารย์ หนุนธรรมนำทางให้สร่างโศก ชนทั่วโลกดื่มพระธรรมจากคำสงฆ์
อธิ คมชมวิมุตติวิสุทธิ์ทรง โลกเย็นลงเพราะพุทธบุตรชี้ทาง
การ งานน้อมพร้อมสรรพระดับโลก เปรียบวิโมกข์พุทธสัมพันธ์วันฟ้าสาง
บดี พุทธสุดหล้าเชิญมาวาง ร่วมคิดสร้างสรรค์โลกดับโศกตรม
มหา ปราชญ์ศาสนากล้าป้องปก ไตรปิฎกยกแสดงแจ้งชัดสม
วิทยา น่าปฏิบัติเคร่งครัดชม พลันอุดมปฏิเวธวิเศษดี
ลัย ลาวัณย์ชั้นสูงผดุงศาสน์ ที่ประกาศไตรปิฏกยกศักดิ์ศรี
มหา ราชปิยะองค์วงศ์จักรี พระภูมีเรืองฤทธิ์สฤษฏ์วาง
จุฬา จุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว เปรื่องปราดทั่ววิสัยทัศน์จัดให้สร้าง
ลง พระปรมาภิไธยไว้ชี้ทาง สูงวิทย์อ้างไตรปิฎกยกชั้นชน
กรณ กอรปเกื้อปณิธานสืบสานศาสน์ แหล่งประสาธน์ความรู้คู่กุศล
ราช ทานปริญญาสูงค่าคน ประโยชน์ล้นรินหลั่งสังคมไทย
วิทยา กล้าหาญหนุนคุณภาพ ธรรมซึมซาบเปี่ยมรู้สู่นิสัย
ลัย ดุจดาวก้าวหน้าก้องฟ้าไกล เพราะเราได้อธิการชาญโลกธรรม.
นายอดุลย์  คนแรง ป.ธ.๙.,  พธ.บ.,ศษ.บ.,น.บ.,ศศ.ม.
อาจารย์ประจำคณะมนุษยศาสตร์
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย



พระเพทาย นนฺทวโร
พระเพทายพรายแพรวฉายแววส่อง ฉายาคล้องนันทวโรสโมสร
           ศรัทธาท่านวันชัยผู้ให้พร จากนาครสู่ป่าหาสุขใจ
ภูสังโฆญาณวิสุทธิโสภณ แหล่งหลุดพ้นพุทธธรรมนำสมัย
สำนักสงฆ์ทรงธรรมค้ำจุนไทย บ่อบุญใหญ่หลั่งล้นยอดคนดี
           เดินบนทางสว่างรู้สายปู่มั่น พุทโธพลันเพ่งพร่ำธรรมวิถี
  หลวงปู่เทสก์หลวงปู่ชาผู้อารี ฝากวจีฝังจิตเฝ้าคิดดู
           ปฏิบัติขัดเกลาทุกเช้าค่ำ สะอาดย่ำสงบเยือนศักดิ์เลื่อนหรู
ธรรมวินัยใสสว่างตามอย่างครู เคร่งครัดอยู่เพียรสละพร้อมละวาง
ทิ้งทั้งหมดยศฐาน์บรรดาศักดิ์ เพื่อประจักษ์สุขสันต์วันฟ้าสาง
สุขในธรรมล้ำหมายทางสายกลาง เยือกเย็นอย่างอริยสงฆ์พงศ์พระงาม
เอาเสียงนกสกุณามาเป็นเพื่อน เอาดวงเดือนแทนแสงไฟในสนาม
เอาบาตรเหล็กแทนหมอนดับร้อนลาม เอาฟ้าครามแทนบ้านเนิ่นนานมา
เป็นราชาในกลดน้อยค่อยเพริศแพร้ว เป็นสงฆ์แก้วธรรมทายาทศาสนา
เป็นเขตบุญคุณไสวในโลกา เป็นมหาพุทธบุตรวิสุทธิชน
เป็นโคมทองส่องทางกลางมืดมิด เป็นบัณฑิตนำทางสร้างกุศล
เป็นผู้นำค้ำจิตมิ่งมิตรชน เมตตาล้นแผ่โบกดับโรคภัย
เพทายแดงแสงสว่างกลางศีลศาสน์ เป็นนักปราชญ์นาบุญคุณสดใส
พรล้วนประเสริฐเลิศล้ำธรรมวินัย อยู่ห่างไกลสรรพกิเลสวิเศษธรรม.

นายอดุลย์  คนแรง ป.ธ.๙.,  พธ.บ.,ศษ.บ.,น.บ.,ศศ.ม.
อาจารย์ประจำคณะมนุษยศาสตร์
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย



กลุ่มพระไตรปิฎกศึกษา
ท่านบุญเทียมเยี่ยมค่าหัวหน้ากลุ่ม นำประชุมพร้อมพักตร์สมัครสมาน
ท่านโยธินปิ่นมหาวิชาการ รังสรรค์งานขับเคลื่อนสู่เดือนดาว
ท่านพระครูวรเขตคณารักษ์ ผู้ชี้หลักธรรมสว่างกระจ่างขาว
ท่านศิริวัฒน์พัฒนาเนื้อหาพราว พรั่งพรูกล่าวสมดอกเตอร์เสนอดี
ท่านพระครูสิริปริยัตยานุกิจ ประกาศิตนำทางสร้างศักดิ์ศรี
ท่านวิศิตคิดได้มุมใหม่มี แต่งเติมตีธรรมบทหลั่งรดริน
ดอกเตอร์ใจไขขานชาญฉลาด สมนักปราชญ์เลิศล้ำธรรมถวิล
ท่านอานนท์คนสง่าในธานิน สูงสรรพศิลปะศาสตร์ชาติเมธี
ดอกเตอร์สุทธิพงษ์มั่นคงหลัก เริ่มรู้รักนำร่องผ่องวิถี
ท่านณัฐพลคนเก่งเปล่งวจี ดลฤดีอนุรักษ์สู่หลักชัย
ท่านสุเทพเสพวิชารักษาศาสน์ ผู้เปรื่องปราดเชี่ยวชาญคอยขานไข
ท่านโสภณคนกล้าปัญญาไว ฉลาดในคอมพิวเตอร์เสนองาน
ท่านช่วงวิทย์คิดไกลวิสัยทัศน์ เจิดจรัสชี้นำคำกล่าวขาน
ท่านเกรียงศักดิ์หลักล้ำนำวิญญาณ พร้อมแว่วหวานธรรมล้วนมอบมวลชน
อมรลักษณ์น้องสาวพราวเสน่ห์ ยิ้มสุดเก๋ตราตรึงซึ้งกุศล
ท่านอดุลย์ครุ่นประดิษฐ์คิดกลอนกล บูชาผลล้ำค่าวิชาการ
ท่านไพรินทร์ศีลธรรมนำประกาศ เข้ากับศาสตร์สมัยใหม่ไขคำหวาน
ไตรปิฎกศึกษาสูงค่านาน มอบสุขผ่านสันติภาพอาบโลกเย็น

นายอดุลย์  คนแรง ป.ธ.๙.,  พธ.บ.,ศษ.บ.,น.บ.,ศศ.ม.
อาจารย์ประจำคณะมนุษยศาสตร์
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย




หนึ่งครั้งที่วังน้อย
น้ำไม่ไหลไฟดับนับว่ายุ่ง นอนฟังยุงร้องเพลงบรรเลงเสียง
หลับแล้วตื่นฝืนทนนอนบนเตียง หุ้มตัวเพียงผ้าห่มระทมทน
เลือดหลายหยดรดหลั่งที่วังน้อย ดังด้ำพลอยผีซ้ำระกำผล
ทั้งรุมร้อนนอนมิหลับนับร้อยคน ทั้งกังวลน้ำมิอาบคราบเหงื่อไคล
น้ำตาเทียนเวียนหยดหลั่งรดแท่ง ริบหรี่แสงเปลววะวับกลับสดใส
เปลี่ยนวิกฤตเป็นโอกาสสะอาดใจ ยึดมั่นในปณิธานงานตำรา
มจร.ทอฝันอันยิ่งใหญ่ ล้ำเลิศในวิชาการงานศึกษา
มันสมองผ่องระดมเฉียบคมมา เพิ่มคุณค่าสถาบันให้มั่นคง
ทั้งส่วนกลางวิทยาเขตเกรดสูงขั้น ร่วมสร้างสรรค์งานรุดจุดประสงค์
ศาสนาทั่วไปให้ดำรง พิธีกรรมพุทธ์ส่งตรงตำรา
ภาษาศาสตร์ปราดเปรื่องเนื้อเรื่องปก ไตรปิฎกศึกษาจ้าศักดิ์ศรี
ร่างหนังสือลือลั่นวรรณคดี จดบาลีเจิดจรัสแจ่มชัดเจน
ประชุมก่อนร้อนหลั่งที่วังน้อย เคลื่อนทัพถอยรีบระหกต้องผกเผ่น
วลัยอลงกรณ์ร้อนดับหลับพักเอน ประชุมเด่นที่ใหม่ใจเบิกบาน
งานสำเร็จเสร็จหวังสมดังคิด เหลือเพียงจิตติดใจใบหน้าหวาน
อีกนัยน์ตาจ้าจบเคยพบพาน รออีกนานแต่ไหนจะได้เจอ
และแล้ววันอำลาก็มาถึง คงตราตรึงถึงเพื่อนเตือนเสมอ
อยู่ต่างทิศจิตใจใฝ่ละเมอ อยากพบเกลอเพื่อนเก่าเคล้าคิดกัน

นายอดุลย์  คนแรง ป.ธ.๙.,  พธ.บ.,ศษ.บ.,น.บ.,ศศ.ม.
อาจารย์ประจำคณะมนุษยศาสตร์
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

 
 
สาธุการบทความนี้ : 828 ครั้ง
จากสมาชิก : 1 ครั้ง
จากขาจร : 827 ครั้ง
 
 
  02 พ.ค. 2551 เวลา 13:46:20  
   ขึ้นบน ลงล่าง  
 
         

  หน้า: 1

   

Creative Commons License
หนองบัวลำภู --- เว็บบอร์ดอีสานจุฬาฯ