|
โพสต์โดย |
|
76) นิทานภาษาอีสานเรื่อง เลขสามตัว |
|
|
หนุ่มสารคาม
|
|
คห.ที่0) นิทานภาษาอีสานเรื่อง เลขสามตัว [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้] |
|
|
ศิษย์ใหม่ไร้วรยุทธ์
ภูมิลำเนา : มหาสารคาม
เข้าร่วม : 02 ธ.ค. 2553
รวมโพสต์ : 5
ให้สาธุการ : 0
รับสาธุการ : 5670
รวม: 5670 สาธุการ
|
|
ภาษาอีสานนิทานเรื่อง เลขสามตัว โดย อาจารย์หนุ่มสารคาม
ลุงโต้งเลาเป็นคนบ้านหนองหลอย บ้านเลาอยู่ฝั่งมูลเด้ มื้อหนึ่งเลาผัดไปดวดเหล้าเป๊กบักใหญ่ เลาผัดเมาซั่นแล่วล่ะบัดนี่ ญ่างโซซักโซเซกลุ้มใจเรื่องบ่มีเงินซื้อข้าวสาร เลี้ยงลูกเลี้ยงเมียนั่นละว้า เรื่องมันกะดาย เลาผัดญางไปพ้อพระธุดงค์ซั่นแล้วหละ
หลวงพ่อ ๆ ซอยบอกเลขบอกเบอร์ โตเด็ดๆ เจ็ง ๆจะ จะ พอขะน้อยมีเงิน หือวาแมนถืกหวยแนเถอะ ขะน้อย ลุงโต้ง
โยมบ่มีเงินซื้อข้าวสารบ่แมนบ่ หลวงพ่อ
ครับ ๆ เอ้า หลวงพ่อคือฮู้น้อบาดนี่ สงสัยหลวงพ่อเป็นเทวดาแนนอน
โยมบ่มีเงินซื้อข้าวสารคือมีเงินเหล้ากินหละโยม คือ ตั๋วพระเก่งแท้เจ้า ลุงโต้งนั่งนิ่งโจโล พร้อมกับคิดว่าหลวงพ่อองค์นี้มีญาณวิเศษแนนอน เลาจังค่อยฮุ้เรืองของกูเบิดปานนี่ แต่เลากะบ่เลิกความตั้งใจเด้ ยังตื้อหลวงพ่ออยู่นั่นแหละ หลวงพ่อเพิ่นผัด ลำคานซั่นแหล่วล่ะ กะเลยเขียนใส่กระดาษให้เลา พร้อมกับบอกวา
โยมอย่าเปิดกลางทางเด้อ ไปเถิงบ้านเถิงเฮือนแล้วจังเปิดเลขสิหายเบิดเด้ รอจนวาฮอดมื้อเลขออกพุ้นหล่ะจังคอยเปิดอ่านเบิ่ง รับรองถืกอีหลีแนนอน
ลุงโต้งเรากะฟ้าวกราบลา ดีใจกะดีใจคึดฮอดมื้อสิถืกเลข เป็นคนมีเงิน คึดแล้วฟ้าวญางกลับบ้าน ถึงสิมืดค่ำเรากะบ่ย่านเด้ ทั้งๆที่เลาเป็นคนย้านผีวาซ้าน หลังจากกลับมาฮอดบ้านเอากระดาษแผ่นนั่นซ่อนไว้หัวบ่อนนอน เลากะบอกลูกบอกเมียว่า
อย่าเข้ามาเล่นห้องนอนพ่อเด้อ
ในที่สุดมื้อเราคอยกะมาฮอด เรากะแอบเข้าไปก้มกราบกระดาษที่หลวงพ่อให่มานั่นหล่ะ พ้อมกับบ่นวา เสียดายน้อหลวงพ่อกลับบ้านก่อน ถ่าบ่ซั่นสิถวายเงินถืกหวยให่หลวงพ่อ พอใจเลย
เล่นมาก เสียมาก เล่นน้อย เสียน้อย อย่าเล่น จะหมดตัว
ฮ้วย / หลวงพ่อกะมาคือเขียนว่าจังซี้น้อบาดนี่ คึดว่าแมนเลขสามโต จะจะ คึดวาสิโต้ด-เต็งให่เจ้ามือเจ้ง จังใดคือเขียนวาจังซั่นบาดเทือนี่
ลุงโต้ง เลาคึดตั้งวาดน บ่ฮู้วาคึดได้จังได๋ คึดวาหลวงพ่อต้องให่นับโตหนังสือละมั้ง เลากะเลยนับเบิงสั่นแหล่วนับได้ 45 โตเลากะเลยเอา 0 ไซเข่าไป เป็น 045 ซื้อเบิด 500 บาท
ตอนบ่าย ๆ มื้อนั่นเลขออกมาบ่ถืกจั๊กโตเสียเงิน 500 บาท ถิ่มซือ ๆ เลายังจำกระดาษพร้อมกับลายมือหลวงพ่อที่เขียนวา เล่นมาก เสียมาก เล่นน้อย เสียน้อย อย่าเล่น จะหมดตัว
แล้วเลากะไปกินเหล้าอีกเมากว่าเก่า เคราะห์ร้ายมื้อนั่น เลาเมาสูบยานอนหลับกอกยาเลาผัดตกลงไปไหม้ ลุกลามบ้านเลาเกี้ยงตั๊บ เหลือแต่ขี้เถ่า ดีนะเลาคว้าได้ผ้าขาวม้าผืนหนึ่งกับมีดอีโต้มาได้ นี่หละน้อย้อนบ่เซือหลวงพ่อ
เพิ่นบอกวาอย่าเล่นมากจะหมดตัวก็ไม่เชื่อสมน้ำหน่ากูบ่บาดนี่ เลากะบ่นไปคนเดียวอยูนั่นแหละลูกเมียเลาบ่มีหม่องอยู่ บ่ฮู้วาสิเฮ็ดจังได๋ นั่งเม่อลอยมือหีดเส้นผมหาเหาพอปานคนเสียสติวาซ้าน
ฝ่ายลุงโต้งเลากะมืดแปดด้านคือกันเนาะ คิดแตวาสิหาหยังน้อมาซูลูกซูเมียกิน ละบาดนิ่ บ่ดนหละ มีเหี้ยโตหนึ่งแลนพรวดพราดพานหน่าเลาพอดี
ได้อาหารแลงแล้วบาดนี่ พอดีเหี้ยได้ยินเลาเว้ามันกะตกใจแลนหนีซั่นตั้วหละ กระโดดลงน้ำจ๋อม วะนึง ลุงโต้งดึกมีดอีโต้วาสิเอาให่มันตายคาน้ำ ผัดวาบ่ถืกซ้ำวานี่แมะ
ห่ามึงเอ้ย มีดกะจมหาย บา
กูสิกระโดดลงไปคั่นคอให่มันตายคาน้ำเบิ่งก่อนน้า
วาแล้วเลากะแก้ผ้าขาวม้ากระโดด ต้าม
. ลงไป เหี้ยเห็นลุงโต้งกระโดดลงมามันกะย้านตายเนาะ มันกะแลนขึ้นโคกซั่นแหล่วบาดนี่ แลนเข่าโพงขอนไม้ (ขอนไม้มีรู) ลุงโต้งเลากระเสือกกระสนขึ้นจากน้ำแลนไปเอาผ้าขาวม้ามาอุดฮูขอนไม้ไว้ อีกทางนึงเลาเอาไม้แย เหี้ยมันกะย้านตายเนาะ มันกะกระโดดออกทางผ้าขาวม้าม้วนเอาผ้าขาวม้าลงน้ำท้วน..โลด
ผ้าขาวม้าเลาหายไปกับน้ำไหล เหี้ยยังลอยคออยูในน้ำ เลากะกระโดด กะว่าสิจับเหี้ยไห่ได้ ผัดวาแมนกรรมเวรอีหยังเลากะบ่ฮู้เลากระโดดลงน้ำวาสิไปจับเหี้ย กระโดดไปถืกหนามไผ่ ได้ยินเสียงเลาฮ้องวา
โอ้ย บ่แมนหำกูขาดละบ่น้อ อูย อูยย ย (เหี้ยกะบ่ได้มีดกะหายผ้านุ่งกะบ่มีเบิดเนื้อเบิดโตอีหลีน้อลุงโต้ง)
เล่าเรื่องและถอดคำเป็นภาษาอีสานโดย อาจารย์หนุ่มสารคาม
ขอขอบพระคุณธรรมสภา และขอขอบพระคุณ นิทานธรรมะเพื่อชีวิตของท่านพระภิกขุโพธิ์แสนยานุภาพ |
|
|
|
|
|
|
|
|
04 ม.ค. 2554 เวลา 06:36:27 |
|
|
|