ฟังนิทานก้อม หย่ำไนบักขามคั่ว --- เว็บบอร์ดอีสานจุฬาฯ

คห.ที่25) หลวงพ่อเจ้าเลห์ [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

ศิษย์น้อง

ภูมิลำเนา : อุดรธานี
เข้าร่วม : 14 ก.ค. 2550
รวมโพสต์ : 31
ให้สาธุการ : 0
รับสาธุการ : 150290
รวม: 150290 สาธุการ

     เรื่องมันกะคือวา มีหมู่บ้านห่างไกลอยู่หมู่บ้านนึง ญาติโยมเพินเฮ็ดบุญเฮือน กะเลยได้มนต์หลวงพ่อ กับเณรน้อยไปสันจังหัน(ฉันท์เช้า)สั่นดอกหวา
เบิดวัดกะมีอยู่สององค์ทอนั่นหละ พอไปถึงบ้านเจ้าภาพ คือมันเป็นยามฝนน้อ
กิจนิมนต์กะบ่ค่อยมี หลวงพ่อบ่ค่อยได้สันของแซบมาโดนหลายมื้อ แมออกพูเฒ่าเพินกะ
เอาไปถวายบ่ได้แนวอยู่น้ำบ้านนอกน้อ ทางมันกะบ่คอยดี
หลวงพ่อได้เห็นของดีๆเพินกะลืมคาว(ลืมตัว)สะแหล่วหล่ะ สันเข้าไปจนเต็มที่จนขี้แตกกับ
หม่องเลยแหล่ว "เป็นจังซี่แล้วสิเฮ้ดจังได๋น้อ" พะนะหลวงพ่อเพินคิดอยู่ในใจ ทางแมออกนั่งนบมือพ่อว่อยังบ่ฮู้จักอีหยัง เณรน้อยนั่งอยู่ไกล้หลวงพ่อก่อมู
เหม็นจนวาสันต่อบ่ลงแล้ว "มันกะจังซี่หล่ะน้อหลวงพ่อบ้านนอกบ้านนาฝนตกซะขี่สีกใต้ตะลาง
มันกะเหม็นแนจักนอยคือสิบ่เป็นหยังดอกน้อ"
เจ้าภาพเพินบอกหลวงพ่อเพราะวาบ่อฮู้ว่าที่แท้กลิ่นนั้นมันบ่แมนกลิ่นขี้สีกแต่เป็นผลงานของ
หลวงพ่อเพินผุนน่ะ ทางหลวงพ่อยังคิดบ่ออกวาสิเฮ็ดจังใด๋ได้แต่เฮ็ดหน่าซงฮ่ายๆแล้วบอก
เจ้าภาพวา "ฮือ เหม็นกะเรื่องของมันโลดเป็นหยัง ไปยากหยังนำมันแถ่"พะนะเพินวาน่ะ
ตั้งถี่แท้แมนเหม็นขี้เจ้าของ ......................ทางเณรน้อยเริ่มเอามือมาปิดดังเจ้าของแล้ว
  นั่งคึดอยูโดนเติบหลวงพ่อเพินกะเลยคิดวาสิเอาสาดที่เพินนั่งอยู่ตุ้มขี้เจ้าของกลับวัด คิดได้จังซั่นเพินกะทำทาเอามือลูบสาดหล่อยๆสั่นแหล่วหล่ะ.
"โอ้วววว.....สาดผืนนี่้คือจังลายงามแท้น้อหลวงพ่อมักแล้วล่ะ ให้ขอไปใซ้อยู่วัดซะเป็นหยัง" แมออกนึกวาแมนหลวงพ่อเพินเว้าหยอก "อยากได้กะให้บ่อไ้ดดอกค่ะ
เพราะวาสาดผืนนั้นมันเป็นของเพิน อิสันกะยืมเขามาคือกัน" หลวงพ่อได้ยินจังซั่นกะเลยเปลื่ยนแผนทันที เพินเลยเฮ็ดหน่าขึงขังใส่เจ้าภาพ "หือ ประสา
วาสาดผืนเดียวขอซำนี้กะบ่อไดมันคือสิขี่ล่ายตายมันแท้ กูสิขี้ใส่ซ่ำซะดอก"พะนะเพินวา        ทางแมออกเพินนึกว่าแมนหลวงพ่อเว้าเหล่นซี่อๆเพินผัดเลยตอบหลวงพ่อไปวา
"โอย ขั่นกล้าขี้ใส่กะขีใส่โลดสิอดสาเมี้ยนเอาดอก"วาซ้าน
เว้าจั่งซี่มันกะเข้าแผนหลวงพ่อหั่นแหล่ว หลวงพ่อได้ยินจังซั่นกะลุกป่องงองซิดผ้าสบง
" พรือดดด" ขี่้ก้อนบักใหญ่ตก  เปะ  โลด!!!!!!
ซุมแมออกเหลียวเบิงหน่ากันซองลองปากกะบ่อออก ทางเณรน้อยนั่งอยู่ข้างๆบ่อฮู้จัก
ความสิเฮ็ดคือกันเพินเลยถามหลวงพ่อ "เอ้าหลวงพ่อขี้ไส่สาดเพินอีหลีสั่นติ" หลวงพ่อหันมาทางเณรน้อย "มึงสิไปออนซอนเฮ็ดอีหยังมันบ่อแมนของพ่อของแมเฮาตั้ว
ไปน้อย เมือวัด" วาทอนั้นเพินกะยางกุนกุนเมือวัดเลยแหม....
                                                      ซาธุ..อย่าให้บาปเด้อ..
ี

สาธุการบทความนี้ : 441 ครั้ง
จากสมาชิก : 2 ครั้ง
จากขาจร : 439 ครั้ง

15 ก.ค. 2550 เวลา 03:30:53

โพสต์โดย

คห.ที่27) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

ศิษย์น้อง

                                ลำใยกะโหลก
  ความเดิมจากตอนที่แล้วเด้อ หลวงพ่อพูเก่าอีกนั้นหละ อยู่เดินวัดเพินมีต้นลำใยกะโหลก
ต้นนึง จักแมนพูได๋ปลูกไว้แต่ยามได๋ ฮู้แต่วานวยมันดกขนาด แต่ว่าหลวงพ่อเพินแพ้งแพง พูได๋ไปขอกินกะบ่ได้ เพินสิเอาไว้กินพูเดียวเพินสั่นแหลวหล่ะ แต่คันสิเอาให้คนอื่่นเห็น
เพินกะย่านเขาขอน้อเพินกะเลยลักไปขึ้นเอายามกลางคืนพุ่นน่ะเบิงความขี่ถี่เล้าดู้หล่ะ.
    หลวงพ่อได้ย่ามกะพุ่นแหล่ว ด้อแด้ด้อแด้อยู่ปลายต้นลำใยกะโหลกพุ่นน่ะ เณรน้อยเลา
กะบ่ซวนไปนำเด้...........โด๋นเติบยายสาเฮือนข้างวัดนั่นแหละ ถือไม้ส่าวยางพ่อว่อพ่อว่อ
มาทางต้นบักลำใยกะโหลกที่หลวงพ่อกำลังขึ้นอยู่นั่นหล่ะ เล้าสิมาลักบักลำใยกะโหลก พอมาฮอดเล้ากะวางกะตาปับแปบ
เอาไม้ส่าวขึ้นไปหมิ่นบักลำใยกะโหลกหลวงพ่อเลยแหละทางปากเพินกะจ่ม "หือ ขอให้
หลานกินจักนอยกะบ่ได้มันคือแพงตายมันแท้หลวงพ่อหัวล้านหนิ ลักเอาหนิล่ะมันจังสิได้กิน"
พะนะ มาลักของเพินแล้วยังด่าเพินอีกน้อ  หลวงพ่อได้ยินสูนวาสั่นแต่กะปากบ่ได้ย่านยายสาฮู้จักวามาลักกินบักลำใยคือกันมันสิเสีย
ฟอร์มหั่นน่ะ ได้แต่ยืนกอจอบ่ปากบ่ตีงอยู่เทิงปลายต้นลำใยผุ่นน่ะ ทางยายสาเล้ากะเอา
ไม้ส่าวดึงเอาดึงเอา จนเพินแยไม้ส่าวไปดึงเอาพวงนึงน้อดึงจังได๋กะดึงบ่ลง ทางหลวงพ่อ
เพินสะเดิดโด่งพุ่นแหล่วแนวยายสาเล้ากำลังเอาไม้ส่าวหมิ่นพวงบักลำใยหลวงพ่อยูนั่นตี้ล่ะ
ทางยายสาเพินกะดึงเอาสาวะสั่น"ฮ่วยมันเป็นจั่งได๋เดียวหนิบักลำใยพวงนี่มันคือจังดึงบ่อลง"
ทางหลวงพ่อยูเทิงต้นลำใยหน้าจนเขียวแล้วเพินทนบ่ได้เพินกะเลยวา "ยายสาเอ้ย ที่ยาย
กำลังดึงอยู่หน่ะ มันบ่อแมนลำใยกะโหลก แต่มันเป็นลูกกะโปกของอาตมา อูยยยย..."
             ยายสา  ??????????????????????????????????

สาธุการบทความนี้ : 499 ครั้ง
จากสมาชิก : 2 ครั้ง
จากขาจร : 497 ครั้ง

20 ก.ค. 2550 เวลา 01:11:38

โพสต์โดย

คห.ที่29) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

ศิษย์น้อง

                            เครือตดหมา
ให้เสียงภาษาไทยโดย บ่าวชัย เมืองอุดร
        พ่อใหญ่แฮดมีลูกสาวอยู่คนหนึ่งชื่่อสาวเหี่ยนท่าทางมันไม่ค่อยเต็มเหมือนลูกชาวบ้านเค้าเท่าใหร่
วันหนึ่งยายสีบ้านอยู่ข้างวัด(ที่ไปขโมยลำใยกะโหลกหลวงพ่อนั่นแหละ)เมียผู้ใหญ่แฮดเพิน
สิเฮ็ดขนมข้าวเกรียบโป่่งให้ผู้ใหญ่เเฮดกิน แล้วข้าวเกรียบโป่งเนี่ยมันต้องใช้เครือตดหมา
(เครือตดหมาเป็นชื่อพืชสมุนไพรชนิดหนึ่ง ใช้เป็นส่วนผสมของขนมข้าวเกรียบโป่ง)แกก็ใช้
สาวเหี่ยนนั่นแหละไปหาเครือตดหมามาให้ สาวเหี่ยนก็ไปตามที่บอกแถมยังใจดีจัดการทำ
ขนมข้าวเกรียบโป่งให้จนเสร็จเรียบร้อย...เหลือแต่เอามาย่างไฟอย่างเดียว
  ตอนเช้านั่งล้อมวงผิงไฟ ยายสีก็เอาขนมข้าวเกรียบโป่งมาย่างไฟไห้พ่อใหญ่แฮดกิน พ่อใหญ่แฮดกินแล้วรู้สึกรสชาติมันไม่เหมือนที่เคยกินก็เลยถามเมียว่า "เป็นหยังเข่าเขียบโป่ง
คือจังบ่แซบเจ้าเอาเครือตดหมาใส่นำอยู่บ้อ"ยายสีเหลียวเบิงหน้าลูกสาว สาวเหี่ยนนั่งอยู่ข้างๆเลากะเลยวา"อีแมใซ้ให้
ข่อยไปหาเครือตดหมามาให้แต่ว่าข่อยหาจังได๋กะบ่อพ่อแหมอีพ่อ ข่อยหาเครือตดหมาบ่อได้
ข่อยกะเลยเอาต่อนมันมาเลยเเหม"
พ่อใหญ่แฮด......??????!!!!!!!

สาธุการบทความนี้ : 573 ครั้ง
จากสมาชิก : 2 ครั้ง
จากขาจร : 571 ครั้ง

21 ก.ค. 2550 เวลา 01:06:31

โพสต์โดย

คห.ที่40) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

ศิษย์น้อง

                                   แม่เล่าให้ฟัง
เว้าพื้นพูบ่าวขี้อายเพินไปเล่นสาวสั่นดอกหว๋า นั่งอยู่เหมิดคืนกะบ่เว้าอีหยัง นั่งยิ้มอย่างเดียว
โดนเติบทางพูสาวกะเลยถามขึ้นวา
"อ้าย อ้าย เจ้าคือมิดแท้"    ทางพูบ่าวได้ยินพูสาวเว้าจังซั่นเพินกะเลยบอกพูสาววา
"อั่น อั่น เจ้ากะคือเพรชราคือกั่น" วาซ้าน
มิด แปลว่า เงียบ ไม่พูดไม่จา ..........................เอ้า ฮากริบเลย

                    ขอได้รับความขอบคุณจาก...บ่าวชัย เมื่องอุดร โปรดติตตามตอนต่อไป

สาธุการบทความนี้ : 433 ครั้ง
จากสมาชิก : 1 ครั้ง
จากขาจร : 432 ครั้ง

24 ก.ค. 2550 เวลา 01:12:34

โพสต์โดย

คห.ที่45) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

ศิษย์น้อง

                                  ทิดหลอดกับทิดกึ่ม
นิทานก้อมเรื่องนี้มีเนื้อหาที่ออกไปทางทะลึ่งนิดหน่อย ผู้ปกครองควรพิจารณา
     มื้อนี้บ่าวชัยสิเว้าเรื่องทิดหลอดดากเอนกับทิดกึ่มให้ฟังเด้อพีน้องเด้อ สองคนนี้เพินเป็นเสี่ยวกันมาแต่น้อย แต่ว่าหั่นมักสิเป็นคู่ปรับกันมาแต่น้อยคือกัน
เฮ็ดหยังกะย้านแต่กันได้ลืน กะเลยเฮ็ดหยังคือๆกัน เพราะว่าบ่อยากให้อีกคนเกินหน้าเกินตากันนั่นหล่ะ
  เฮ็ดคือกันเหมิด บวช สึก เอาเมีย กะไล่เลี่ยกันเด้ เมียเพินกะเป็นตาฮักตาแพงคือกันทั้งสองคนอีกแหละ
ทิดหลอดดากแอกเพินเห็นเมียทิดกึมเพินกะหาทางสิ.....สั่นแหลวล่ะ "เฮ็ดจังได๋น้อ สิได้เอาเมียบักทิดกึ่มจักเทือ"พุ่นแหลวความคิดทิดหลอด
มื้อนึงสั่นแหลวทิดกึ่มเพินสิเดินทางไปธุระในเมืองหลายม้ือ เพินกะเลยมาสั่งเมียทิดหลอดไว้
"แมเสี่ยว ข้อยสิไปธุระหลายมื้อคันเจ้าว่างๆกะเทียวไปจอบเบิงเมียข่อยให้แนเด้อ เพินกำลังท้องอ่อนๆข่อยฝากเจ้านำแนเด้อ"    เพินบ่บอกทิดหลอดเด้ย่อนฮู้จักนิสัยนี่หละเลยมาสั่งเมียทิดหลอกเอาไว้ แต่ว่าทิดหลอดกะยัง ลักได้ยินอยู่นั่นแหละ.........
  ทิดกึมไปหวิดท่อนั้นแหละ ทิดหลอดเพินกะวางแผนการอันชั่วร้ายเลยทันที ว่าแล้วเพินกะไปหาเมียทิดกึมทันที.........ไปฮอดเพินกะทำท่าบ่ฮู้เรื่องทิดกึ่มเด้
"แมเสี่ยวอยู่บ้อ"......."อยู่จ้ามีหยังน้ออ้ายทิดหลอด" ....."กะบ่มีหยังดอกพ่อดีผ่านมา
ทางนี้กะเลยวาสิแวะมายามทิดกึ่มสันดอก"........."เอ้าทิดกึ่มเพินไปธุระในเมืองตั้วหลาย
มื้ออยู่ดอกจังสิกลับมาน่ะ"..........เข้าแผนทิดหลอด "อ้าวได้ยินว่าแมเสี่ยวกำลังท้องอ่อนๆอยู่บ่แมนบ้อ บักทิดกึ่มมันคือกล้าเฮ้ดจั่งซี่น้อบาดนี่"
"เฮ็ดอีหยังอ้ายทิด".....เมียทิดกึ่มเฮ็ดหน้างงๆ "เอ้าแมเสียวอีกคนกะแสดงว่ายังบ่ฮู้คือกัน
ฮู้จักบ่วาคนมีลูกอ่อนๆแบบนี้น่ะเด็กน้อยมันกำลังสร้างแขนสร้างขา มันต้องต่อแขนต่อขาให้
มันอยู่เรื่อยเด้คันจังซั่นเด็กน้อยมันสิออกมาบ่ครบสามสิบสองแมเสี่ยวบ่ฮู้อีหลีติ"
  เมียทิดกึ่มยังเด็กน้อยอยู่น้อพูได๋เว้าหยังกะเซือเหมิด (หือแมนทำทากะบ่ฮู้ดอกล่ะ)
"เอ๋าแมนสั่นติอ้ายทิดคันซั่นข่อยสิเฮ็ดจังได๋ซํ่นน่ะ ซัวอ้ายทิดกึ่มสิมาอีกตั้งโดนลูกข่อย
สิออกมาครบสั่นบ้อ"แล้วทำท่าเหมือนจะร้องให้เลย........
    "เฮานี่มันกะบ่อแมนอื่นแมนไกลน้อ คันเป็นจังซ่ีแล้วคันสิบ่ซอยกันกะจักสิวาจังได๋"
ืทิดหลอดทำหน้าจริงจังมาก "เอาซี่สาน้อในระหว่างที่ทิดกึ่มยังบ่อทันกลับมาข่อยสิมาต่อ
แขนต่อขาลูกเจ้าถ่าบักทิดกึ่มให้กะได้เด็กน้อยมันออกมาจังสิบ่ได้พิกลพิการ" พุ่นแหล่ว
กะทอนั้นแหล่วล่ะ ซัวทิดกึ่มสิกลับมาทิดหลอดดากเอนกะไปต่อแขนต่อขาลูกทิดกึ่มอยู่
ทุกมื้อ.....................จนเวลาผ่านไปจนลูกชายทิดกึมออกมา...
"บักทิดหลอดมันสิได้ฮู้ว่าไผเก่งกว่ากัน มันอยู่นำเมียมาตั้งโดนยังบ่อทันได้มีลูกคือเฮา"พะนะทิดกึมเพินได้ทีว่ามีลูกก่อนทิดหลอด
"หือ..สิไปว่าให้เพินเฮ็ดหยังบ่แมนย่อนเพินนั่นบ้อลูกเฮาจังได้ออกมาครบสามสิบสองจังซี่"
ทิดกึ่มได้ยินเมียเว้าจังซั่นงงเป็นไก่ตาแตก เมียคนงาม(แต่โง่)เพินกะเลยเว้าให้ฟังจนเหบิด
ทิดกึ่มได้ยินจังซั่นสูนหลาย ตบเอิกผาง "เอาแล้ว บักทิดหลอดมึงเฮ็ดกูจนได้น้อ มึงเถอะ มึงเถอะกูต้องเอาเมียมึงคืนให้ได้" วาแล้วทิดกึ่มกะรอโอกาสที่สิได้เอาคืน...

                                TO BE CONTINUED เด้อ!!!

สาธุการบทความนี้ : 499 ครั้ง
จากสมาชิก : 1 ครั้ง
จากขาจร : 498 ครั้ง

25 ก.ค. 2550 เวลา 01:27:30

โพสต์โดย

คห.ที่47) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

ศิษย์น้อง

                                ทิดหลอดกับทิดกึ่ม
       เว้านิทานก้อมต่อน้อคับน้อ ตั้งแต่ทิดกิมเพินเสียทางทิดหลอดถืกลักยามไซเพินกะเคียด
หลายสูนหลายหาทางสิเอาคืนอยู่ตลอดแต่กะยังบ่สำเร็จจักเทือจนมื้อนึงสั่นแหล่วหล่ะทิดกึ่มได้ยินข่าวว่า
เมียทิดหลอดเพินกำลังมีท้องสั่นแหล่วหล่ะ เมียทิดหลอดนี่กะคักคือกันเด้เรื่องความเป็นต่าฮักตาแพง เพราะว่ายังเด็กน้อยอยู่เนาะ
(รวมทั้งความโง่คือเมียทิดกึ่มนั่นแหละ...เอ๋า???)..       ทิิดกึ่มเพินกะคิดแผนการอันชัวร้ายได้สั่นแหล่วล่ะ  (^_^)
     มื้อนึงน้อพอทิดหลอดกับเมียไปไฮไปนาตามปกติบ่มีคนอยู่บ้านทิดกึ่มเพินกะหลอยไปลัก
เอากำไลของเมียทิดหลอดไปเซื่องตี้หล่ะ (ประมาณว่าเหบิดเฮือนกะมีกำไลอั่นนั่นแหละที่มีค่ากอมูน่ะ) ทิดหลอกกับเมียกลับมาหาจังได๋กะบ่พ่อทิดหลอดเลยไปปรึกษาทิดกึ่มสั่นแหล่ว.
    " คั่นมันเป็นจังซี่เจ้าต้องไปคอบเจ้าหน้าที่ให่เพินมาสืบมาทาวมันจังสิแมนแด้ ของสำคัญ

จังซีน่ะ" ทิดกึ่มบอกทิดหลอดสีหน้าจริงจังแต่วาในใจเต็มไปด้วยความแค้น..
ทิดหลอดบ่มีทางเลือกแล้วเพราะของสำคัญขนาดนี้มันต้องไปแจ้งให้นายเพินมาซอยสืบหา
แต่ว่าการเดินทางไปในเมืองสมัยก่อนกะต้องใช้เวลาหลายมื้อเติบผุ่นแหล่ว "ไปสาให้มันแล้วมันทัวอยู่ทางนี้ข่อยสิเบิงไว้ถ่าดอก" พะนะควมทิดกึ่มเพินวา "คันจังซั่นข่อยกะฝากแนเด้อ"ทิดหลอดลืมสนิทว่าเคยสร้างวีรกรรมไว้กับทิดกึ่มนึกว่าเพินบ่ฮู้
กะเลยตายใจถิ่มปลาย่างไว้กับแมวสันแหล่วล่ะ..
   พ่อแต่ทิดหลอดไปหวิดทอนั่นแหล่วตกแลงมาทิดกึ่มกะไปถามข่าวแมเสียวทันที..
"มึงเถอะบักทิดหลอดกูสิเอามึงคืนบาดนี่ล่ะ" ทึดกึมสบถในใจ "แมเสี่ยว แมเสี่ยว อยู่บ่น้อ"
"อ้าว อ้ายทิดกึ่ม"เมียสาวทิดหลอดออกมาด้วยอาการบ่ค่อยสบายใจ "แมเสี่ยวเอ้ย คือเฮาได้ข่าวเรื่องกำไลของแม่เสียวแล้วแหละ แต่เฮากะลืมคึดพ่อว่าแม่เสียวน่ะกำลังท้อง
กำลังใส้อยู่"  ทิดกึ่มวา "กำลังท้องกำลังใส้ หมายความวาจั่งใด๋อ้ายทิด" แมเสี่ยวทำหน้างง งง (แอ๊บแบ้ว) "เอ๋า กะประเพณีตั้งแต่พอแต่แมเฮาเพินพากันเฮ็ดมา
นั่นเด๋ เพินวา เด็กน้อยอ่อนๆที่อยูุ่ในท้องน่ะถามหยังมันกะฮู้จักเหบิดตั้วล่ะ" ทิดกึ่มยกเมฆ
"ถ้าแมเสี่ยวอยากฮู้ว่ากำไลอยู่ไส เจ้าต้องทำพิธีเพื่อถามเด็กน้อยในท้องของเจ้า"เมียทิด
หลอดฮู้บ่ทันไต๋ทิดกึ่ม เทิงเพินฮ้อนใจเรื่องแหวนอยู่แล้วกะเลยหลงกลลำไปนำทิดกึ่ม
ออดหลอด "เฮาต้องทำพิธีส่งของเข้าไปถามเด็กน้อยในท้องเจ้า(ของคือว่ากะอั่นนั่นหั่นหล่ะ)
  ตกลงว่าเมียทิดหลอกกะเลยให้ทิดกึ่มส่งของเข้าไปถามแล้วถามอีก จนหลายมือผ่านไป
ทิดกึ่มกะเดาว่าทิดหลอดสิกลับมาผุ่นล่ะเพินกะเลยว่า"โอ้ถามอยู่หลายเทือน้อเด็กน้อยมัน
จังบอกว่ากำไลน่ะมันตกปองไปค้างอยู่ใต้หัวขั่นได่เฮือนเจ้านี่แหละ" พะนะตั้งที่แท้เพินลัก
เอาไปเซืองไว้ก่อนแล้ว...เมียทิดหลอดกะเลยลองไปหาเบิงเห็นอีหลี "เอ๋า แมนคือความ
ทิดกึ่มว่าอีหลีตั้วหนิ" พะนะเพินวา จนทิดหลอดกลับมายังบ่ทันนั่งเฮือนซ่ำ เห็นเมียใส่
กำไลอั่นนั่นแหละ "อ้ายทิด อ้ายทิด เจ้าบ่ต้องไปให้นายเพินมาหาไห้ดอก กำไลน่ะ อ้าย
ทิดกึ่มเพินมาทำพิธีถามลูกในท้องให้ข่อยเรียบร้อยแล้วล่ะ" เมียทิดหลอดบอกด้วยท่าทางดีใจแล้วเล่าเรื่องทั้งหมดให้ทิดหลอดฟังจนเหบิด..
  ทิดหลอดได้ยินจั่งซั่นปากกะบ่ออกได้แต่นึกในใจ "กูว่าแล้ว บักทิกกึ่ม มึงเอากูคืนจนได้
น้อ" ทางทิดกึ่มนั่งขาขึ้นห้างสูบยาทวนทวน อย่างซำบายอกซำบายใจ อยู่เฮือนพุ่นตี้ล่ะ.

        ขอได้รับความขอบคุณจาก บ่าวชัย เมืิองอุดร (จังซี่กะมีน้อ)

สาธุการบทความนี้ : 482 ครั้ง
จากสมาชิก : 1 ครั้ง
จากขาจร : 481 ครั้ง

26 ก.ค. 2550 เวลา 01:11:39

โพสต์โดย

คห.ที่50) เอ๋า...แม่เฒ่าสั่นติ??? [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

ศิษย์น้อง

      มาอีกแล้วบ่าวชัย เมืองอุดร บ่มีเวียกมีงานหยัง หาแต่แนวมาเว้าให้เพินฟัง มื้อนี้สิเว้า
เรื่องผู้ใหญ่ทอง กับบักทิดแสงลูกเขยเด้อ...
     ทิดแสงเพินเป็นคนดู๋คนหมั่นเด้ นอนอยู่นาโคกผุุ่นหล่ะเฝ้าไก่ตีอยู่กับเมียสองคน ดำนายัง
บ่ทันแล้ว ทางผู้ใหญ่ทองพอเฒ่ากับแม่เฒ่าเลี้ยงหลานถ่าอยู่บ้านว่าสั่นเถาะ...
  สมัยแต่กี้มันหั่นมีซุมพอค้าแม่ค้ามาจากต่างถิ่นมาขายนั่นขายนี่เนาะ ไปหาขายนำบ้านนั่น
บ้านนี่ คำใสเพินกะนอนหั่นจังสั่นน่ะ พูเฒ่าเพินเว้าให้ฟังบ่าวชัยกะเกิดบ่ทันดอก เพินกะมา
ขอพักขอเซานอนเฮือนผู้ใหญ่บ้านทองคืนนึงสั่นดอก แนวเพินมาขายพวกกำไล เครื่องเงิน
ของมีค่าสั่นดอก กะเลยวานอนพักอยู่เฮือนผู้ใหญ่บ้านนี่ล่ะปลอดภัยที่สุดวาซั่น ทางผู้ใหญ่ทองเพินกะบ่ได้ว่าหยังดอกกะให้ยายมีเมียเลานั่นล่ะจัดการหาที่หลับที่นอนให้ไท
แขกน่ะ แต่ว่าเรื่องมันเกิดขึ้นกะย่อนผู้ใหญ่ทองไปเห็นอีนางนึงที่มันมานำซุมพ่อค้าขายของ
นั่นแหล่ว หน้าตามันเป็นตาฮักตาซังขนาด ผู้ใหญ่ทองแนมอยู่เรื่อยแต่หากเฮ็ดหยังบ่ได้ดอก
แนวคนมันเฒ่าแล้วเนาะแมนสิหาเรื่องตั๋วได้คือทิดกึ่มกับทิดหลอด้กะคือสิบ่มีปัญญาเฮ็ดหยังเขาได้ดอก
เพินเหลือใจแฮงหลายจนตกแลงเพินกะเขียวขึ้นไปนำทิดแสงลูกเขยอยู่นาผุ่นน่ะให้มาเอาอีนางนี่น่ะ
พอไปฮอดเพินกะเว้าให้ลูกเขยฟังสั่นแหล่วล่ะ "บักทิดเอ้ย อีนางนั่นน่ะมันงามแท้ๆ พอเห็น
แล้วอยากสิเอาขนาดแต่มันเฮ็ดหยังบ่ได้ มึงไปเอามันแทนพ่อแนเด้อ อีนางนั่นน่ะมันสิใส่กำไลเต็มแขนเลยดอก พ่อสินอนเฝ้าไก่ไว้ถ่า แล้วมื้ออื่นมึงจังมาเว้าให้
พ่อฟังเด้อ"ลูกเขยได้ยินพ่อเฒ่าบอกจังซั่นกะบ่ลังเลเลยแหล่วฟ่าวยางกุนกุนลัดทงเข้ามา
บ้านเลยทันที.
   บาดนี่อยู่ทางบ้านตอนสิกำลังดับไฟนอน(ไฟขี้กะบอง)ยายมีเพินเหลือบไปเห็นอีนางเป็น
ต่าฮักนั่นแหละใส่กำไลเต็มแขนอยู่เพินกะคึดย่านสั่นแหล่วล่ะ แนวคนบ้านอื่นมาพักน้อ
ถ้าเกิดมันเสียขึ้นมามันสิเสียหน้าเสียตาผู้ใหญ่บ้านสั่นดอกเพินกะเลยวา "อั่นอีนาง กำไล
อยู่แขนเจ้าเอามาฝากไว้นำแมซะก่อนน้อ มื้ออืนเซ้าแจ้งหูแจ้งตาจังมาเอาคืนแมสิเมียนไว้
ไห่ดอก"วาซั่น อีนางนั่นกะถอดปับแปบโลด ยายมีผั่นบ่เมียนตี้ล่ะเพินวามันงามเพินเลยไส่
เอาไว้มื้ออื่นเซ้าจังสิคืนไห่มันดอกพะนะ วาแล้วเพินกะพากันดับขี้กะบองนอนสั่นตั้วล่ะ.
  ทางทิดแสงกะมาถึงพอดี เพินกะจัดการตามใบสั่งพ่อเฒ่าทันทีเลย. "อีนางนั่นมันสิไส่กำไลเต็มแขนเลยดอกมึงเอามันคักๆโลดเด้อบักทิด" ยายมีนั่นกะบ่กะโตก
กะตากหยังเด้ ข่อนสิแจ้งผุ่นล่ะทิดแสงกะเลยลัดทงไวๆเมือนาคือเกา พ่อเฒ่าถ่าอยู่แล้ว
เห็นหน้าลูกเขย"เป็นได๋บักทิด??"   ......"3พ่อ"....."โอ้3เลยเบาะคือคักแท้วะบักทิด"
ถามข่าวลูกเขยแล้วผู้ใหญ่ทองกะลงมาบ้าน...
        แต่พอลงมาถึงบ้านผู้ใหญ่ทองหัวใจหักวามเลยแหล่ว ย่อนวาเห็นยายมีใส่กำไลเต็ม
แขนพางพายอยู่นั่นแหล่ว ทางยายมีเห็นหน้าผู้ใหญ่ทองเพินกะยิ้มย่วยย่วย"หือ เจ้าไปกิน
อีหยังมามื้อคืนเฒ่าทอง นำข่อยตั้งสามเทือ"ผู้ใหญ่ทองได้ยินทอนั่นลมออกหูวิงวิง จับได้
พร้าขอสิไปฟันหัวบักทิดแสง ........................."บักทิดแสง!!!!!!!!!!"
"มื้อคืนมึง????แม่เฒ่า3เทือแมนบ่" ทิดแสงบ่ฮู้สิออกโตจังได๋เห็นพ่อเฒ่ากำพร้าคามือ.
"เอ๋า อีแมสั่นติพ่อ?...ป้าดโธแม่เฒ่า.....ขนาดเฒ่าแล้วยังป่านพูสาวอยู่เนาะ"ผู้ใหญ่ทอง
ได้ยินลูกเขยย่องเมียเจ้าของเพินเลยเย็นลงจักนอย "ฮี่อ บักทิดขนาดมึงพ่อซำนี่เด้เหนีย
ถ้าตอนสมัยที่เล้าสาวๆ คักก่อนี้อีกบักทิดเอย"
  พะนะ ทิดแสงย่องถืกข่อกะเลยรอดตัวไป            ทะลึ่งน้อ

สาธุการบทความนี้ : 781 ครั้ง
จากสมาชิก : 1 ครั้ง
จากขาจร : 780 ครั้ง

27 ก.ค. 2550 เวลา 01:25:04

โพสต์โดย

คห.ที่52) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

ศิษย์น้อง

บ่าวชัยอกหัก ขำไม่ออก

สาธุการบทความนี้ : 29 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 29 ครั้ง

28 ก.ค. 2550 เวลา 01:07:07

โพสต์โดย

คห.ที่57) ใหม่ๆก้องี้แหละทิด [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

ศิษย์น้อง

                            ทิดได้เมียใหม่
      สำบายดีเด้อพ่อแม่พีีน้อง ซูพู่ซุคน มื้อนี้บ่าวชัยสิเว้านิทานก้อมให้ฟังอีกเด้อ
สิเว้าเรื่องทิด........ทิดหยังดีล่ะ.......ทิดสมเนาะ.
    ทิดสมเพินฮอกอสึกออมมา แล้วกะฮอกอได้เมียวาซั่นดอก เมียพุสาวสำน้อยอีกหั่นแหล่ว
(วนเวียนอยู่แต่นำเมียพูสาวซำน้อยเนาะเรื่องได๋กะด่าย)
    เพินกะ

เมีียเพินซูมีือซูเว็นบ่เซาจักเทีือเด้....   มื้อนั่นสั่นแหล่วล่ะเมียเพินตื่นแต่เดิกๆ
ลงไปตำเข่า เติงเบิบ เติงเบิบ (เสียงครกมอง) อยู่ตะลางเล้าผุ่นนะ......
    ทิดสมฮู้เมือคีงขึ้นมาปองงองคลำหาเมียบ่พ่อ แนวมื้อนี้ยังบ่ได้ปฏิบัติภารกิจประจำวันเนาะ
มันเป็นหนหวยจังได๋อยู่หั่นนะ เพินกะเลยเอิ้นใส่เมียวาสั่นดอก.
                   "หล่า....หล่า...เห็นแอบยาอ้ายบ่อ"..???
ทางเมียอยู่ต่ำเข่าอยู่ตะลาง........"อยู่เลาะๆข้างบอนนอนนั่นล่ะอ้ายทิดเอ้ยหาเบิงเอาโลด!!!"..
.....................................................................................................
.....................................โดนเติบ................................"หล่า.....หล่า".........
"แอบยาอ้ายอยู่ใส...ขึ้นมาหาให่จักคาวแน".......พุ่นแหล่ว.....................................
...............มิดคือเกา........อีหล่ามันคายากต่ำเข้ามันอยู่สั่นดอกมันกะเลยบ่ได้ขึ้นไป.
......"หล่า....หล่า...แอบยานั่นหนา"........"หล่า"..."ขึ้นมาหาไห่จักบึดแน" .......
  เว้าอยู่จังซั่นบ่อเซาจักเทือ.....หน่อยกะเอิ้นอีกอยู่หั่นล่ะ.......

             พ่อเฒ่า กับแม่เฒ่านอนอยู่ห้องข้างๆฟังอยู่โดนเติบแล้ว เพินรำคาญสั่นตี้หล่ะ
สินอนกะบ่ได้นอน พอเฒ่าเล้ากะเลย ฮ้องไปบอก...

....................................."โอ้ย..บักทิดเอ้ย..อั่นด้ามมื้อ ด้ามเว็นนึงดอก....
  ....... คันอดบ่ได้กะไปหาเยียวหาหยังถิ่มแล้วกะแล้วดอกบักทิดเอ้ย..............."


                                                 ทะลึ่งอีกแล้วนะ  ทะลึ่งอีกแล้วนะ

            บ่าวชัยบวชบ่ได้ย่อนทะลึ่งนี่แหละ อ้ายบักต๊อกเอ้ย

สาธุการบทความนี้ : 604 ครั้ง
จากสมาชิก : 1 ครั้ง
จากขาจร : 603 ครั้ง

05 ส.ค. 2550 เวลา 00:11:15

โพสต์โดย

คห.ที่59) บ้านน้อก บ้านนอก [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

ศิษย์น้อง

                        มื้อนี้เว้าเรื่อง เอื้อยเหี่ยน
เอื้อยเหี่ยนเพินเป็นสาวบ้านนอก จักนอกบ่นอกแหล่วไทบ้านเพินบ่ฮู้จักแวน(กระจกเงา)
อ้ายเซียงกิโลน พูบาวเอื้อยเหี่ยนเพินเข้ามาเฮ็ดงานในกรุงเทพฯเลยซื้อ"แวน"ส่งไปฝาก
เอือยเหี่ยนสั่นแหล่วล่ะ...
      "เอื้อยเหี่ยน เอื้อยเหี่ยน....อ้ายเซียงเล้าซื้อของเมืองกรุงเทพมาต้อนเจ้าแหม"
อีนางก้อม น้องสาวเอื้อยเหี่ยนแลนถือกล่องของฝากมาหาเอื้อยเหี่ยนที่กำลังนั่งกินเข่า
อยู่กับอีพอ อีแมเล้านั่นแหละ..
      "ไสเบิง ให่ข่อยเบิงแนเด้อ อ้ายเซียงเลาซื้อหยังมาฝากเจ้าน่ะเอื้อยเหี่ยน" น้องสาว
เพินฟ่าวแกะกล่องของฝาก พร้อมกับเอื้อยเหี่ยนกะนั่งลุ้นอยู่คือกัน..?????
     "เอ๋า อ้ายเซียงเลาเป็นหย๋ังจังส่งรูปผู้หยิงมาให้เอื้อยเหี่ยนล่ะน้อบาดทีนี่ บ้อแมน
รูปพูสาวเพินบ่น้อ แต่ว่าพูสาวอ้ายเซียงเป็นหยังคือแลวแท้" อีนางก้อมเห็นเงาเจ้าของ
ในกระจก แล้วบอกเอื้อยเหี่ยนตามประสาซือ...
     "ไสเบิงก่อนนะ มันจังได๋สิกล้าส่งรูปพูสาวมาให่มึง ให้แมเบิงก่อนน้า" ยายทองปาน
แมสาวเหี่ยนดึงกระจกจากมืออีนางก้อมไปเบิงด้วยความสงสัย ????
   "เอ๋า คันวาพูสาวกะซะมะคือเฒ่าแท้ หน้ากูวาแมนผีปอบ" พะนะ .ได้ยินจังซั่นเอื้อยเหี่ยนแฮงอยากเห็นหลาย ฟ่าวดึงแวนมาจากแมมาเบิงทันที !!!!!!

     "ว้าย..ฮากินหัวอ้ายเซียงพูสาวหน้าตาน่าเกลียดแท้ๆ พูฮ่ายป่านนี้กะมีอยู่น้อคนเอ้ย"

สาธุการบทความนี้ : 678 ครั้ง
จากสมาชิก : 2 ครั้ง
จากขาจร : 676 ครั้ง

08 ส.ค. 2550 เวลา 00:41:24

โพสต์โดย

คห.ที่62) สองอ้ายน้องกับติ่มหลอด [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

ศิษย์น้อง

                          เอ๋า...ห้องน้ีบ่าวชัยเหมา เว้าอยู่คนเดี่ยวน้อ
         เว้าให้ฟังนำแหน่ ใสกะมาแล้วสิเว้าเรื่องอ้ายกับน้องให่ฟังเด้อคับเด้อ
อ้ายกับน้อง แมให้เงินไปซื้อ "ติ่มหลอด" (ไอติม) สั่นแหล่วล่ะ...
    "หล่า พากั่นไปซ้ือ ติมหลอดซูกันกิ่นเด้อ ปั่นกันกินเด้อยายาดกั่น" ว่าปับแปบ
แม่กะให้เงินลูกไปซื้อติมหลอด...............................................บาทเดียว.
     อ้ายกะพาน้องไปซื้อนั่นแหล่ะ...แล้วกะพากันยางกินคุยกันมานำทาง เกิบกะบ่ไส่เด้
อ้ายเลีย แล้วกะส่งไปให้น้องเลีย อ้ายเลีย น้องเลีย อ้ายเลีย น้องเลีย กลับไปกลับมา
  บาดนี่อ้ายเพินอยากกินคนเดียวตี้ล่ะ เพินกะเลยทำท่า ถุย ถุย ถุย ใส่ติมหลอด แล้วหัน
ไปทางน้องชาย "บักหำ มึงกิ่นได้บ"
  น้องเหลียวเบิงหน้าอ้าย "กูกินได้" ทางอ้ายยังบ่ลดความพยายาม วิธีนี้บ่ได้ผล เพินกะเลยอมติมหลอดเข้าไปในปากจนเหบิดแล้วคายออกมาน้ำลายย่วยย่วยเป็นยางออกมาแล้วส่งไปให้น้อง.
  "เอ๋า...บาดนี่มึงสิกินได้บอ" น้องชายทำหน้าคิดจักนอยแต่กะยังเสียดายติมหลอดอยู่.
"กู่กินได้่"....  ทางอ้ายเพินเริ่มสูนเฮ็ดจังได๋น้องมันกะสิกินนำจนได้ เพินเลยใช้ท่าไม้ตาย
สั่นแหล่วล่ะ วาแล้วเพินกะสั่งขี้มูกเก้ด ไส่ติมหลอด "เป้ดดดด" เขียวลึ่กหลึ่มเลยแหม
"บาดนี่ล่ะ มึงสิกิ่นได้บ่" แล้วส่งติมหลอกไปให้น้องชาย "เอ๋า มึงกิ่นได้บ่บาดหนิ"
"

"หื่อ" พะนะน้องเพินวา ทางอ้ายกะเลยเอาติมหลอกมาเบิงบึดนึงแล้วกะเหลียวเบิงหน้าน้องซายหล่า

"อั่น อั่น.....กูกะกิ่นบ่ได้คือกัน" พะนะบาดสิเว้าน่ะ

สรุบแล้วแลยบ่มีพูได๋ได้กินติมหลอดจ้อย

สาธุการบทความนี้ : 986 ครั้ง
จากสมาชิก : 1 ครั้ง
จากขาจร : 985 ครั้ง

08 ส.ค. 2550 เวลา 23:50:07

โพสต์โดย

คห.ที่65) สาวแหล่ [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

ศิษย์น้อง

                      สาวแหล่บ้านโนนหินห่าว
      สาวแหล่เล้าลงไปทงนา หาหอยหาปูตามประสาพูสาวชาวบ้าน มื้อนี้เล้าลง
ไปขัวหอยอยู่ปลายนาพุ่นน่ะ......................แดดฮ้อนๆเพินกะขัวหอย งอบ งอบ
อยู่พูเดียวเพินนั่นแหละ  ได้หอยมานวยได๋เพินกะเอามาดมเบิง....................
"เอ๋า หอยเนาตั่วหนิ" วาวั่น.................................เว้าแล้วกะโยนหอยถิ่ม
ขัวได้นวยได๋กะเอามาดม......."เอ๋าหอยนวยนี้กะเนาอีกแล้ว".....แล้วกะโยนถิ่ม
หาอยู่จนเมือยกะได้หอยบ่กี่โตย่อนวาเพินโยนถิ่มเหมิดน้อ...เพินกะเลยไปนั่งเซาเมืือย
อยู่เถียงนาน้อยเลาะนั้นแหละ................
   "เหม็นอีหยังวะ"..............???????
   "หนูตายอยู่ทางได๋วะ"...........????? พะนะเพินวา.......
แล้วเพินกะยางหาไปหามา..................."หนูตายอยู่ไสน้อคือเหม็นคักเหม็นแนแท้"
จังได๋กะบ่พ้อหนูตาย เพินกะเลยนั่งยองยองลงปับแปบ แล้วงวกซองลงไปใต้ตีนสิ่นเจ้าของ

.................................."..โอ๋..".........พะนะ..........................................
.....?....?....?...?....?....?....?.....?.....?.....?.....?.....?....?....?..?...?...?...?

สาธุการบทความนี้ : 355 ครั้ง
จากสมาชิก : 1 ครั้ง
จากขาจร : 354 ครั้ง

10 ส.ค. 2550 เวลา 02:21:11

โพสต์โดย

คห.ที่69) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

ศิษย์น้อง

เคลียก่อน เคลียก่อน ที่จริงแล้ว สาวแหล่เพินเหลียวลงไปเห็นงูดางแหตายอยู่ต่าลางเถียงนา
คิดไปถึงใหนกันเนี่ย.........อย่าคิดมากครับ....อย่าคิดมาก

สาธุการบทความนี้ : 427 ครั้ง
จากสมาชิก : 1 ครั้ง
จากขาจร : 426 ครั้ง

11 ส.ค. 2550 เวลา 01:34:23

โพสต์โดย

คห.ที่70) ยุงร้ายกว่าเสือ [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

ศิษย์น้อง

                  มื้อนี้เสนอให้ท่านฟังในเรื่องตู้สอน กับทิดมี
     คือเก่า....พอเฒ่าลูกเขย..ตามที่เคยได้ยินนั่นแหละบ่อค่อยถืกกันปานได๋.......
มื้อนึงนั่งกินเข่าอยู่นาสองคน ยุงบิน วี วี มากัดพ่อเฒ่าเพินกะตบ เพี้ย แล้วเว้า
ออกมา "ยูงร้ายกว่าเสื่อ" วาซั่น......ทางลูกเขยได้ยินพ่อเฒ่าเว้ามันบ่ได้ขัดมันกินเข่า
บ่แซบสงสัย ทิดมีลูกเขยกะเลยว่า "ยุงโต่ทอขี้ตานี่มันสิฮ้ายก่อเสือได้จังได๋พ่อ..ถ้าว่า
ยุงฮ้ายก็เสือให้เจ้านอนอยู่ในห้องที่มียุง กันห้องที่มีเสือเจ้าสิไปนอนอยู่นำเสือสั่นติ"
  ว่าท่อนี้แหละกะเลยเถียงกันไปกันมาบักใหญ่เลยบ่มีไผยอมให้กัน พ่อเฒ่าท่าทาง
สิเถียงสู้ลูกเขยบ่ได้ ตกแลงเพินกะเลยจับลูกเขยแก้เสื้อผ้าแล้วเอาไปมัดติดกับเสาไว้กลาง
ทุ่งนา ให้มันโดนยุงกัดเหมิดคืนลองเบิงวาซั่น ความคิดตู้สอน เป็นการสั่งสอนลูกเขย
  "บักทิด กูสิมัดมึงไว้นี่แหละ ลองเบิง ยุงมันสิฮ้ายก่อเสือคือความกูว่าบ่อ"วาแล้ว
ตู้สอนกะยางกุน กุน เมือบ้านเลยแหม ปล่อยให้ทิดมียืนเป็นเปรต อยู่กลางทุ่งนาคนเดียว
  ....โดนเติบ ทิดมีกะถืกยุงกัดเต็มเนื้อเต็มโตเลยแหละ เกากะบ่ได้พ่อเฒ่ามัดมือไขว้หลัง
แต่นั่นยังบ่ท่อได๋ เดิกเติบจักแมนวัวน้อยหลงแม่หลงมาจากทางได๋สั่นแหล่วล่ะ.......
"แหวะ...แหวะ...แหวะ...แหว๋..."ยางมาทางบักทิดมีสั่นแหล่วล่ะ เบิงทาทางคือสิหิวนม
พร้อมฟังเบิงเสียงน่ะ               "เฮ้ย..เฮ้ย...แมมึงบ่ได้อยู่ทางนี้เด้อเฮ้ย จุ จุ จุ ไปไป"
พะนะ ทิดมีไล่วัวน้อยหลงแมโต่นั้น เพราะมันยางมาดม "ฟิด ฟิด"อยู่เลาะน้องชายทิดมี
สงสัยมันสิคิดว่าเป็นนมแมมันสั่นตี้ ............แมนอีหลีบ่อทันโดนมันกะ คาบ"กั๊บ"เข้าไป
ในปากมันแล้วกะเอาลิ็นเต๋อ เอ๋า เต๋อ เอา อยู่นั่นแหล่วล่ะ ทิดมีเฮ็ดหยังกะบ่ได้
   "โอย ตายกูตาย ตายกูตาย...ตายคักคักแล้วกูบาดหนิ" วาซั่น ทางวัวน้อยหลงแมโต
นั่นกะดูดเอา ดูดเอา จนทิดมีขาสั่น "พับ พับ พับ พับ" เดือนมืดมืดจนวาเหลืองเหมิด
บึดนึง วัวน้อยโตนั้นก็ยางหนี ทิดมีคอตกเตบเซบ......................บ่ทันโดนวัวน้อย
โตเก่านั่นแหละ     "แหวะ แหวะ แหว๋..." ยางกลับคืนมาอีก...แล้วกะ.......คือเก่า
"โอ๋ย มันมาอีกแล้ว..."พะนะ  "มื้ออื่นเห็นหน้าจังวายังเด้อแม่เฒ่าเอ้ย" ทิดมีสบถออกมา
  ซัวสิแจ้งวัวน้อยหลงแม่ โตนั้นมันยางวนไปวนมาจักแมนจักรอบ แต่ที่แน่ๆทิดมีคาบลิ้น
แหล่ อ้อนต้อนแล้ว ......พุ่นล่ะตะเว็นสิขึ้นพ่อเฒ่าเพินยางมาเบิงผลงานการสั่งสอน
"เป็นได๋ล่ะ บักทิด มันแมนคือความกูวาบ่ ยูงร้ายกว่าเสือน่ะ มึงเห็นแล้วบ้อ" ทางทิดมี
ยกคอพ่อว่อบอกพ่อเฒ่าเสียงอ่อยๆ "ออยยย...เซื่อแล้ววอีพออ ยูงงงร้ายยยกว่าาาเสือออ
แต่เหนือกว่ายุง คืองัวน้อยหลงแม โอยยยยยย".................................วาซั่น

                                                                  ฮิ้ว สะหล่ะล่ะ

สาธุการบทความนี้ : 479 ครั้ง
จากสมาชิก : 1 ครั้ง
จากขาจร : 478 ครั้ง

11 ส.ค. 2550 เวลา 02:30:34

โพสต์โดย

คห.ที่72) กิ๊ก กิ้กก [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

ศิษย์น้อง

                                นิทานก้อม
      บ่าวชัยไปเล่นสาวภา ลูกสาวแม่ใหญ่เพียรคุ้มวัดใต้.
นั่งคุยกันไปกันมา สาวภาเพินกะเลยบอกบ่าวชัย "อ้ายชัย ข่อยไปในเฮือนจักบึด
ก่อนเด้อ" วาซั่นวา ความหมายกะคือวาเพินปวดเยียววาซั่นดอกแต่ว่าหั่นขี้ค้านยาง
ลงมาเยียวตะลาง เพินสิเข้าไปเยียวลงปอง (รู) ในเฮือนเพินสั่นดอก
  ทางบ่าวชัยกะนังปินหลัง(หันหลัง)ใปทางแกฝาถ่าสาวภาสั่นแหล่ว......
สาวภาเข้าไกกะยองยอง ปับแปบ หม่องปองนั่นแหละ "ฉีๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
บาดนี่เพินเยียวบ่ลงปองตี้ล่ะ มันกะใหลเป็นเส้นลู่ๆออกมาทางบ่าวชัยซึ่งเพินกำลัง
นั่งหันหลังมาทางสาวภาพอดี สาวภาเทิงตกใจเทิงอาย เฮ็ดจังได๋ล่ะบาดหนิ!!!!!!
   ในตอนที่น้ำสายน้อยกำลังสิเดินทางไปถึงบ่าวชัย สาวภากะเลยฮ้องบอกอ้ายชัย
"อ้ายชัย อ้ายชัย กี๊ก กี้กกกกกกกก"...................วาซั่น
   บ่าวชัยงวกปับแปบมาทันเห็นก่อนพอดี เหลืออีกหน่อยเดียว  "เอ๋า"
บ่าวชัยกะเลยเอานิ้วขีดนำร่องน้ำสายน้อยนั่นแหละเลี้ยวลงปอง"แว้บบบ"โลด
แล้วบอกสาวภาว่า
                      ........."เลี้ยวแล้ว  เลี้ยวแล้ว".....

  นิทานก้อมเรื่องนี้ เป็นเรื่องที่เล่าเพื่อความมวนซ่ื่นซือซือ ตัวละคร สถานที่ เป็นเรื่อง
ที่สมมุติขึ้นมาทั้งสิ้น จริงๆแล้วมันบ่มีดอก...

สาธุการบทความนี้ : 415 ครั้ง
จากสมาชิก : 1 ครั้ง
จากขาจร : 414 ครั้ง

11 ส.ค. 2550 เวลา 23:55:43

โพสต์โดย

คห.ที่74) สาวก้อมฟันสวย [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

ศิษย์น้อง

                                  สาวก้อม
    สาวก้อม น้องสาวหล่าสาวเหี่ยนบ้านโนนหินเหิบบ่เคยเห็นแวนนั่นแหละ
ตกมาปีนี้เพินกะตกวางสาวสำน้อย (Teen age) สั่นแหล่วล่ะ...อีหยังกะเป็นตาเบิง
ตามประสาพูสาวขึ้นใหม่อยู่ดอก แต่วาสาวก้อมเพินบ่คอยสีแข่วแหม ยามยิ้มออกมาเทือได๋
ขี้แข่วเหลืองเอ้อเฮ่อเลยวาซั่นเถาะ นี่กะย่อนวาบ้านบ่มีแวนนำนั่นล่ะเบิ่งซง เพราะวาแวน
สาวเหี่ยนเพินกะเอาไปนำ (แลนนำพุบาวไปแล้ว) พ่อใหญ่หลา พ่อสาวเหี่ยนย้านบ่มีคนมา
จีบลูกสาวเจ้าของย่านเพินขี้เดียดสาวก้อม เพินกะเลยเอิ้นสาวก้อมลูกสาวหล่าเข้าไปหา
"อีหล่า วังเซ้าพอเข้าไปเฮือนยายคำเห็นเพินเอาอ้อยมาขายลำมุกขนาดคือสิเป็นตาหวาน
ดีสั่นดอกพ่อวา อั่น..พอสิให่เงินเจ้าไปซื้อมากินเด้อ" วาซั่น
ที่แท้พ่อใหญ่หลาเพินบ่กล้าบอกลูกสาวเรื่อง"พลัก" เพินเลยคิดว่าถ้ามันกินอ้อยแล้ว
แข่วมันคือสิเป็นตาเบิงกอเก่าสั่นดอก
    สาวก้อมได้เงินแล้วกะยางลงเฮือนไว ไว ไปเฮือนยายคำทันที โดนเติบพ่อใหญ่หลา
กำลังนั่งสานแหอยู่เห็นลูกสาวกลับมาพอดีเลยสิเอิ้นสาวก้อมมาเบิงว่าแข่วมันเป็นจังได๋
               "ใสหล่ะอ้อยน่ะอีหล่า พ่อให้เงินเจ้าไปซื้ออ้อยบ่แมนติ"
"อ้อยมัันเหบิดพอดีแหมอีพอ เหลือแต่เผือกต้มอย่างเดียว เผือกข้าวเหนียวอีกต่างหากแด้
อีพ่อ ข่อยกินมานำทาง หย่ำเหนียวดีขนาดเลย" วาซั่น สาวก้อมเข้ามาเว้าให้พ่อใหญ่
หลาฟังไกล้ๆ เห็นชัดชัด จะจะ เลย..
"ห่าเอ้ย ว่าสิไห่ไปซื้ออ้อยมาหย่ำให้แข่วขาวๆ มั้นดันทะลึ่งไปซื้อเผือกข้าวเหนียวมากิน
แฮงหลายก่อเก่าอีก จังแมนมึงคักน้อบาดหนิ" พะนะ ใหญ่หลาเว้ากับเจ้าของอยู่คนเดียว

                                                                                  "จบแหล่ะ"

สาธุการบทความนี้ : 582 ครั้ง
จากสมาชิก : 1 ครั้ง
จากขาจร : 581 ครั้ง

13 ส.ค. 2550 เวลา 00:01:05

โพสต์โดย

คห.ที่76) หัวขโมย [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

ศิษย์น้อง

                             มือนี้บ้านบ่าวชัยมีหมอลำเด้อ
    คณะมุนอุ้ยปุ้ยบันเทิงศิลป์ผุ่นแหล่ว หลวงพ่อเพินถูกหวยเลยจ้างหมอลำมาให้เบิง 2500
ช่วงนี้งานน้อยเท่าใหร่ก็เอาไว้ก่อนเสร็จจากงานนี้จะไปหาลำขอข้าว
                      ยายทองปานแม่สาวก้อมนั่นแหละ เพินไปขายบักถั่วดินต้ม(ถั่วลิสง)อยู่ข้างฮ้านหมอลำสั่นแหล่วล่ะ
ขายบ่ค่อยได้ดอกเด็กน้อยพูบ่าวมันกะไปเฝ้าร้านที่มีพูสาวเหบิด ยายทองปานนั่งเบิงหมอลำควันขี้ตะเกียงเข้าดัง(จมูก)จนแหล่เอ้นเอ้นกะยังบ่ได้ขายพอจอก
   บาดนี่หมอลำพวมตกหม่องโศกสั่นแหล่วล่ะยายทองปานกะบ่อหัวซาถั่วดินต้มสั่นแหล่วเพินคา
แต่เบิงนางคำกอง กับทิดเรวัตตะ ในท้องเรืองหมอลำอยู่ นั่งเบิงกะบ่เอาตีนสิ่นสั่นแหล่วล่ะ
เด็กน้อยพูบ่าวขี้ดื้อมันเดินผ่านมามันกะจักสิบอกจังได๋มันกะเลยลักกินบักถั่วดินต้มยายทองปานนั่น
แหละแล้วกะโยนเปลือกบักถั่วดินเข้าไปในป่องสิ่นยายทองปานเผืือเพินสิฮู้เมือคีงสั่นดอกหวา
  แต่ปานนั้นยายทองปานกะยังบ่ฮู้โตเจ้าของอยู่แหมเด็กน้อยมันกินบักถั่วดินจนสิเหบิดถาดแล้ว
ยายทองปานกะยังบ่ฮู้เมือ เพินคาแตเบิงทิดเรวัตตะนำง้อนางคำกอง...............................
......บาดนี้หมอลำตกวางเต้ยพุ่นล่ะเพินจังงวกมาเบิงถาดบัดถั่วดินเจ้าของ
              "เอ๋า แมนพูได๋มาซะมะจังไรไฟไหม้มาลักกินบักถั่วดินกูน้อบาดหนิ
              ถิ่มเปลือกซะซายหย่ายหยั่งอยู่แท้"วาซั่นยายทองปานนั่งจมอยู่คนเดียว บาดนี้เพินเลยลุกปองงองขึ้นเปลือกในบักถั่วดินในโตงสิ่นเพินกะขูโคบโลดแหล่ว เพินกะเลยวา "ป้าดโธ้ๆๆๆ กูกะว่าแมนไผมาลักกินบักถั่วดินจนเกือบเหบิด
บาดได๋แท้ อีข้ี่ข้า นี่ตัวหนิมาลักกิน มาซางแอบบ่อดีแท้น้อมึงหนิ" พะนะเพินนั่งก้มลงฮ่าย
ให้ของเจ้าของ "โอ้มึงยังสิมามาทะลึ่งแลบลิ้นปลิ้นตาใส่กูอีกเบาะกูบ่อแมนเซียวมึงเด้"
วาซ้าน ยายทองปานสูนบักใหญ่
         ฝ่ามือตบดัง"เพี้ย"ใส่ของเจ้าของเต็มแฮงจนเพินเยียวแตกเลยแหล่ว
   "มึงไห่ขึ้น มึงไห่ เฮ้ดหยัง มิด มิดเดี่ยวนี้ ลูกอีห่าหนิ" พะน้า พะนะ คนจังซี่กะมีน้อ

สาธุการบทความนี้ : 495 ครั้ง
จากสมาชิก : 1 ครั้ง
จากขาจร : 494 ครั้ง

14 ส.ค. 2550 เวลา 01:13:08

โพสต์โดย

คห.ที่79) ปูนาขาเก [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

ศิษย์น้อง

                        มันเป็นเรื่องของจารย์พันดากเอนกับเอื้อยจอย
       สองผัวเมียพากันผุ่นล่ะลงทงลงทาหาอยู่หากันตามประสาบ้านนอกบ้านนา
มื้อนี้ได้เสียมได้ข่องแล้วกะพากันไปหาขุดหอยขุดปููแหย่ไข่มดแดงอยู่แถวโคกบ้านโนนผุ่นล่ะ
ได้แนวอยู่แนวกินหลายอย่าง ผักกะเดา ผักกะแยงกะมี ยางผ่านสาพ่อใหญ่ลา พ่อสาวก้อม
กะยองๆเข้าไปลักยามจันได้ปลาคอกั้ง4-5โต แล้วกะได้หมากหวดข่า เมือให้บักหำน้อยนำ
    ได้แนวอยู่แนวกินพอแล้ว สองผัวเมียเพินกะเลยไปนั่งเซาเมือยอยู่ใต้โพนต้นบักผีพ่วน
จักบึดแล้วค่อยเมือวาซั่น เอื้อยจอยเพินกะยางอ้อมโพนอยู่หาไม้ส่าวเอามาตอยบักผีพวนเมือต้อนบักหำหล่า
แล้วบาดนี่เพินปวดเยียวกะเลยยาง ก้อย ก้อย ไปแกคันแทนา พวมนั่งลงปับแปบ เพินเลยงวกพ่อว่อ ไปเห็นฮูปูเพินกะเลยคิดทะลึ่งอีหยังกะบ่ฮู้ดอก "สิไปเยียวลงฮูปูเหล่นๆลองเบิงก่อนน้า"วาซั่น วาแล้วเพินกะไปเยียวไส่ฮูปูอีหลีแหม
     ทางปูงามโข่งนอนเล่นอยู่ในฮูอย่างสบายใจ อยู่ๆ น้ำฮ้อนๆจักแมนใหลมาแต่ทางได๋
มาท่วมเต็มบ้าน เอ้ย เต็มฮูเลย "เฮ้ย เฮ้ย น้ำหยังมาแต่ทางได๋วะ บ่ได้การแล้วต้อง
ออกไปสำรวจ" พอปูงามโข่งออกมาสำรวจข้างนอก กะพ้อโตการปล่อยน้ำเสียกำลัง
ปล่อยน้ำ จอก จอก อยู่พอดี....................... "บังอาจ"....................วาซั่นวา
     วาแล้วปูงามโข่งกะเอางามใหญ่ๆของมันนั่นแหละ หนีบ"กั๊บ"เข้าไปโต้หม่องนั่นแหละ
เอื้อยจอยสะโดดโด่งฮ้อง"จ้าก" โลด จารย์พันพวมนั่งแห่นบักผีพวนอยู่ได้ยินเสียง
เมียฮ้องฟ่าวแลนตาตีตาลานมาเบิง ......"อีหยัง อีหยัง เฒ่าเจ้าเป็นอีหยัง"
  "อีหยังกัด###ข่อยกะบ่ฮู้จารย์พันฟ่าวเบิงไห่ข่อยแนหิว้าย" จารย์พันก้มลงหากะบ่พ้อ
เพราะว่าปูงามโข่งมันกะดึงของมันเต็มที่  "อยู่ไส อีหยังกัด###เจ้าข่อยคือบ่เห็นมันมีอีหยัง" ทางเมียเริ่มใจฮ่ายเพราะเพินเจ็บ### หลายนั่นหนาเพินกะเลยฮ่ายจารย์พัน
     "ตามึงแตกสั่นติจังเหลียวบ่เห็น คันบ่เห็นมึงกะก้ม ลงไปเบิงไกล้ๆสั่นตี้"
จารย์พันเพินกะเลยเอาหน้ามุดเข้าไปหว่างขาไปซองเบิงไกล้ๆให้มันเห็นคักๆ
แต่พอจารย์พันเพินเอาหน้าเข้าไปไกล้ๆ###ท่อนั้นแหละปูงามโข่งมันกะเลย
เอางามอีกข้างนึงนั่นแหละ หนีบ"กั๊บ"เข้าดังจารย์พันติดกับอั่นนั่นเอื้อยจอยพอดีเลยแหม

.......เฮ็ดจังได๋ละน้อบาดทีนี่ ทางเอื้อยจอยเพินกะฮ้องตายอยู่วาย วาย
เทิงฮ่ายเทิงจ่มให้ผัวไปทัวทีบทัวแดนจนจารย์พันเพินใจฮ่ายขึ้นมาสั่นแหล่วเพินกะเลยฮ้องไส่เมีย
    "โอ้ย อีฮา มึงสิฮ้องสิโฮหาซิแตกอีหยังกะดักกะด้อแท้ ประสาวาเจ็บซือซือนั่นน่ะ
             กูอยู่ทางไต้เทิงเจ็บ เทิงเหม็น มันสิบ่แฮงคักก่อมึงบ้อน้อ"

สาธุการบทความนี้ : 533 ครั้ง
จากสมาชิก : 2 ครั้ง
จากขาจร : 531 ครั้ง

15 ส.ค. 2550 เวลา 04:10:12

โพสต์โดย

คห.ที่87) ของใหม่ [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

ศิษย์น้อง

                            บักแหลมกับเมียเพิ่งแต่งงานกันใหม่ๆ
   พากันขึ้นโคกไปหาเก็บเห็ดมื้อวานได้ยินข่าวว่า นายายแพงเห็ดไคออกเต็มโคกอยู่วาซั่น
ไปจนว่าค่ำจังพากันโงคืนมา ฟัดกะตาตองแลงตองแลงคือจังสิบ่ได้เห็ดจักดอกหนิแหม
ยางกายเข้าในหมู่บ้านไทบ้านเพินกะเลยฮ้องถาม
   "เป็นจังได๋น้อแหลม สูพากันไปเก็บเห็ดแต่เซ้า หัวแตกลับมาคือสิได้เห็ดหลายน้อ"
                      ทางเมียบักแหลมจ่มอยู่คนเดียวค่อย ค่อย
"ฮึ มันสิได้ให้อีพ่ออยู่ดอกเห็ดนั่นน่ะ ค้าต่ายแต___________ มันสิเอามาแต่ไสเห็ดน่ะ"

สาธุการบทความนี้ : 435 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 435 ครั้ง

19 ส.ค. 2550 เวลา 06:46:07

โพสต์โดย

คห.ที่89) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

ศิษย์น้อง

อ้าวไม่มีใครมาเล่าไรเลยเหรอ บ่าวชัยย้ายบ้านไม่มีเวลามาเล่านิทานก้อมให้ฟังเลย
แต่ก็ยังคิดถึงทุกคนนะค้าบบ แล้วเดี๋ยวถ้ามีเวลาจะมาโสเหล่เด้อ

คึดฮอดนะ ว่างๆก็มาเว้ากันเด้อ takeshichai@hotmail.com เด้ออ่าว

สาธุการบทความนี้ : 459 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 459 ครั้ง

13 ก.ย. 2550 เวลา 18:32:57

โพสต์โดย

คห.ที่251) จำเค้ามาอีกที [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

ศิษย์น้อง

พ่อใหญ่แฮด (อีกแล้ว) พาบักสีดอ ควายบักเถิกใหญ่ไปไถนาตั้งแต่เซ้า ไถไป ไถไป บักสีดอผัดไปพ่อ บักเอน ควายเถิกใหญ่ของพ่อใหญ่มีนาติดกันสั่นแหล่ว ตามประสาควายเถิกพ่อกันน้อ มันกะเลยแลนไซกันนั่นเเหล่วล่ะ พ่อใหญ่แฮด เพินกะเลยเอาเซีอกเคียนมือไว้ย่านจับบักสีดอไว้บ่ออยู่ แต่ป่านนั้นมันกะยังเอามันบ่ออยู่จนได้ เซือกควายฮะมือเพินจนวาเหลิ่น พอขึ่นไปกินข้าวงายเพินกะเลยไปซื้อยาที่ตลาดมาทามือสันแหล่วล่ะ บาดนี่เภสัชกรอยู่ร้านขายยาเพินผัดเป็นคนกรุงเทพสั่นแหล่วล่ะ เว้าลาวบ่อได้สั่นเด้ พ่อใหญ่แฮดเพินกะเลยบอกว่ามาซื้อยาไส่บาดวาซั่น คนขายเพินบ่เข้าใจ เลากะเลยถามพ่อใหญ่แฮดว่า.......ลุง..อะไรฮะ..วาซั่น..ทางพ่อใหญ่แฮดได้ยินเภสัช ถามจังซั่นเลากะเลยตอบว่า ....อ๋อ...เซื่อกควายฮะ..วาซ้าน

สาธุการบทความนี้ : 565 ครั้ง
จากสมาชิก : 4 ครั้ง
จากขาจร : 561 ครั้ง

15 ธ.ค. 2551 เวลา 03:32:37

โพสต์โดย

คห.ที่256) ซุปหมากเขือ [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

ศิษย์น้อง

แม่ใหญ่ทา เลามีนาหลาย คันสิให้ลูกสาวกับลูกเขย ซ่อยกันเฮ็ด มันกะบ่แล้วง่าย เดี๋ยวกล้าสิบั้งก่อน นั่นหนา เลาเลยจ้างคนมาซ่อยดำนา หาคนได้ประมาณ สิบคน พุ่นล่ะแหม

แม่ใหญ่ทา เลาไปซ่อยขาเจ้าดำนาจักหน่อย พอใกล้ฮอดยามกินข้าวสวย แม่ใหญ่ทากับลูกสาว กะเลยขึ้นจากนา มาเฮ็ดแนวอยู่แนวกิน สู่หมู่กิน

ลูกสาวกะเฮ็ดแกงเห็ด แกงฮาก (โอ๊ะ..พิมพ์ผิด.. แกงฮวก เด้อ..บ่แมนแกงฮาก)....

ส่วนแม่ใหญ่ทา เลาต้มหมากเขือซุบ ว่านเถาะ

ช่วงนั้น แม่ใหญ่ทา เลากะเป็นหวัดเนาะ ไอ ขี้กะเทอะแตก เฮอะ เฮอะ.. โป๊ะ โป๊ะ ...หลืนกินแหน่ ถ่มถิ่มแหน่ แล้วแต่สถานการณ์ นั่นล่ะหวา

เลาต้มหมากเขือสุกแล้ว กะเอามาตำใส่ครก จั๊วะ จั๊วะ ..เด้

พอดี้... เลาอ้าปากหาว แล้วกะพอดี้.. เลาผัดไอ..โป๊ะ.. ขี้กะเทอะเลา กะเด็นตกลงในครก พอดี้ พอดี กะยังว้า กะยังว่า

แล้วเลา กะยกสากขึ้นตำหมากเขือ จั๊วะ จั๊วะ เฮ็ดให้ขี้กะเทอะเลาก้อนนั้น หายเข้าไป ในซอกหลืบหมากเขือ หม่องได๋กะบ่จัก..

แม่ใหญ่ทาเลาคึดว่า ตำไปตำมา ตำมาตำไป เรื่อยๆ เดี๋ยวขี้กะเทอะ มันกะสิละลาย หายไปกับซุบหมากเขือ นั่นล่ะ เลยบ่หา เลยบ่หยิบออก จัดการเฮ็ดซุบหมากเขือ จนเสร็จเรียบร้อย

แม่ใหญ่ทา เลาดูถูกขี้กะเทอะเลาเกินไป ขี้กะเทอะเลาเป็นก้อนเหนียวดีกะด้อ.. (เว้าปานเห็นน้อ)

อาหารทั้งเหมิด เสร็จเรียบร้อย จัดพาข้าวเรียบร้อย กะเอิ้นซุมดำนาขึ้นมากิน

คนทั้งหลาย ล้างไม้ล้างมือแล้ว กะล้อมวงกินข้าว กันอย่างแซบนัว

คุ้ยซุบหมากเขือ ซดแกงเห็ด กินแกงฮวก (ฮวก เด้อ บ่แมนฮาก) จ้ำปลาแดกบอง.....

กินไปกินมา กินมากินไป ดนเติบยุ…

ย่อนว่า ซุบหมากเขือแม่ใหญ่ทา มันแซบล่ะหวา

ป้าอั่นนึง เลาปั้นคำข้าว กำลังคุ้ยซุบหมากเขือ เด้ คุ้ยได้ งอมือเข้ามา ผัดเห็น



หยืดย่าว....ดีด..ตั๊บ ..ว่ะนึง



ขี้กะเทอะแม่ใหญ่ทา แผลงฤทธิ์แล้ว



ขี้กะเทอะเนาะ มันเป็นก้อนเหนียวๆ ถืกตำไปตำมา คนไปคนมา มันกะยาวออก ยาวออก แต่ว่าบ่ขาด ส้นนึงเซี่ยงอยู่ทางใต้ๆ พุ่น อีกส้นนึง อยู่ทางเทิงจักหน่อย พอเอาคำข้าว คุ้ยถืกส้นทางเทิง มันกะเลย

หยืดย่าว....ดีด..ตั๊บ...

รวมตัวกันเป็นก้อนคือเก่า แต่ว่า มันมารวมโตกันอยู่คำข้าว แม่ป้านั่นตี้ล่ะ

เหลียวพิจาระซอมเบิ่ง มันกะคล้ายๆ ขี้กะเทอะ

เลากะชูคำข้าวซุบหมากเขือขึ้น ถามว่า

“ แมนหยังล่ะหนิ คือขี้กะเทอะแถะ”

“ เอ้า.. บ่แมนแมน ขี้กะเทอะกูติสู”

พะนะ แม่ใหญ่ทาเลาว่า แล้วกะไอ ขี้กะเทอะแตก โผ๊ะ โผ๊ะ ..

ส่ำนั่นล่ะ วงแตก เลย บ่มีไผกล้ากิน ซุบหมากเขือต่ออีกเลย

ผู้ที่กินไปแล้ว กะพากันคอแข็ง อยากฮากไปตามๆ กัน

พะน้า พะนะ...



เอาเรื่องของเพินมาเว้าให้ฟังเด้อคับเด้อ.....บ่าวชัย เมืองอุดร

สาธุการบทความนี้ : 514 ครั้ง
จากสมาชิก : 2 ครั้ง
จากขาจร : 512 ครั้ง

01 ก.พ. 2552 เวลา 05:51:16

โพสต์โดย

คห.ที่437) เรื่องหมา หมา [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

ศิษย์น้อง

อั่นนี้เป็นเรื่องสมัยแต่ก่อนพู้น ตั้งแต่สมัยแต่กี้ก่อนที่สัตว์ชนิดต่างๆสิได้ลงมาเกิดในโลกมนุษย์ ต้องไปลงทะเบียนประวัติ เพื่อจัดระเบียบกับเทวดาซะก่อนว่า สัตว์ชนิดได๋สิเกิดมาอยู่จังได๋ กินจังได๋ แต่พอดีว่าหมามันตื่นสวย มันไปลงทะเบียนบ่อทันมู ซัวสิไปลงทะเบียนเขาจนเฮ็ดแล้วกันเหมิดแล้ว แต่หมามันกะอยากลงมาเกิดกะเลยคุยกันกับเทวดา...โอยท่านเทวดา หลีโตนข่อยแน ข่อยอยากไปเกิดในโลกนำมู วาซั่นหมาวาน่ะ เทวดากะเลยวา ฮ่วยมึงสิไปเกิดกะคือจังมาสวยแท้จนว่าเขาเฮ็ดแล้วเหมิดแล้ว มึงสิไปเกิดจังได๋ เขาจัดไว้ลงตัวหมดแล้ว มึงลงไปเกิดมึงสิไปอยู่ไปกินจังได๋ พวกแนวกินพวกสัตว์ต่างๆมันกะเลือกไปเหมิดแล้ว แม้แต่ควายมาซ้าที่สุดหญ้ามันกะยังต้องกินเลย แล้วตอนนี้มันบ่มีอีหยังเหลือสำหรับพุได๋แล้ว เทวดาวา หมากะเลยวา โอ้ย วาแต่พุข้าได้ไปเกิดให้กินหยังกะสิกินดอก คันบ่มีหยังกินอีหลี ขี้ข้าน้อยกะสิกินด้อก พะนะ เทวดากะเลยว่า เอ๋าคันจังซั่นกะตามใจมึงโลด วาซั่น วาแล้วเทวดากะเลยจัดการส่งมามาเกิดนำมู กะตั้งแต่พุ่นล่ะ หมามันกะเลยกินขี้มาจนเท่าซุมื้อนี้...จบแล่ว

สาธุการบทความนี้ : 983 ครั้ง
จากสมาชิก : 5 ครั้ง
จากขาจร : 978 ครั้ง

17 ก.ค. 2553 เวลา 05:52:11

โพสต์โดย

คห.ที่442) เซียงกิหลอด [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

ศิษย์น้อง

เซียงกิหลอดไปเบิงหนังกลางแปลง เลยไปพ่อสาวสี สาวงามประจำหมู่บ้าน พอดีเพินมีเงินอยู่สิบบาท พอเพินเห็นพุสาวเพินกะเลยซื้อตั๋วหนังให้พุสาวเหมิดเทิงสิบทาทแล้วเงินกะบ่เหลือจักบาทนั่นแหล่ว เพินกะเลยให้พุสาวเข้าไปก่อน เพินกะว่าสิลอดผ้าเข้าไปเอานั่นแหล่ว พอหนังเริ่มฉายเพินกะหาหม่องลอดผ้าเข้าไปสั่นแหล่ว แต่พอดีหม่องที่เซียงกิหลอดลอดเข้าไปนั่นน่ะ สาวสีเพินนั่งอยู่หม่องนั่นพอดี พอแต่สาวสีเห็นหน้าเซียงกิหลอดแค่นั่นแหละเพินกะเลยเว้าออกมาว่า เอ๋าอ้ายเซียงเจ้ามุดผ้าเข้ามาเฮ็ดหยัง วาซั่น เซียงกิหลอดอายหลายบ่ฮู้จักคำสิเว้าเพินกะเลยแก้โตไปว่า "อั่น อั่น อ้ายมาถามเจ้าก่อน ว่าสิเอาฮอลล์หรือวาหมากฝรั่ง"วาซ้าน......
.....เอ๋า...หัวบาดทีหนิ.........

สาธุการบทความนี้ : 470 ครั้ง
จากสมาชิก : 9 ครั้ง
จากขาจร : 461 ครั้ง

22 ก.ค. 2553 เวลา 01:57:44

โพสต์โดย

คห.ที่445) ก้วยเตี๋ยว [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

ศิษย์น้อง

พ่อตู้วันไปซื้อปุ๋ยตลาดจนวาสวย เพินอยากกินเข่าเพินเลยยางไปร้านก้วยเตี๋ยว "อีหล่า เอาก้วยเตี๋ยวให้พอถ้วยนึง" วาซั่นพอตู้วันบอกเด็กน้อยในร้านก้วยเตี่ยว "อั่นพอใหย ก๋วยเตี่ยวเหบิดแล้ว"พะนะ อีนางนั่นวาน่ะ พอตู้วันเพินกะเลยเหลียวไปเห็นก้ลวยเขาห้อยขายอยู่พอดีเลากะเลยถามอีนางนั่นแหละว่า "เอ๋ากะนั่นเด้ก้วยห้อยโอ้นโต้นอยู่หั่นเด้มึงกะเตี๋ยวให้พ่อจักถ้วยบ่อได้บ้อ"วาซ้านบาดสิวา..

สาธุการบทความนี้ : 408 ครั้ง
จากสมาชิก : 1 ครั้ง
จากขาจร : 407 ครั้ง

02 ส.ค. 2553 เวลา 01:05:07

โพสต์โดย

คห.ที่452) สูนแฮง [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

ศิษย์น้อง

ยายสีพาหลานน้อยไปวัดยามมื้อเซ้าพอดีมื้อนั้นเป็นวันพระคนหลาย กว่าหลวงพ่อสิสวดมนต์แล้วกะตั้งบักโดน หลานน้อยเลาอยากกินเข่ามันกะเลยแอวยายมัน "ยาย...ข่อยอยากกินเข่า"วาซั่น "เออ ถ่าจักนอยก่อนบักหล่าพระเพินพวมสันยูจักนอยเพินสันแล้วจังกิน"พะนะยายสีเลาบอกหลานน้อย อั่นบ่อทั้นโดนหลานมันกะแอวขึ้นอีก "โอยยาย ข่อยอยากกินเข่าป่านได๋หลวงปู่เพินสิอิ่มหน่ะ" แอวดูหลายยายสีเพินกะเลยใจฮ่ายเพินกะเลยคาดลาดฮ้องด่าหลานน้อยเล้าบักแฮงว่า "ฮ่วย กะจังวะถ่าให้พลวงพ่อเพินซะแตกแล้วมึงจังสันกะยังวะ"วะซ้าน สูนแฮงหลายจนเว้าหลงควม..

สาธุการบทความนี้ : 385 ครั้ง
จากสมาชิก : 1 ครั้ง
จากขาจร : 384 ครั้ง

27 ส.ค. 2553 เวลา 03:30:20

โพสต์โดย

คห.ที่455) เว้าหลงควม ภาค2 [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

ศิษย์น้อง

อั่นนี่บ่แมนนิทานแต่ว่าเป็นเรื่องจริงของหลานสาวบ่าวชัย เมืองอุดร ตั้งแต่เป็นเด็กน้อย เพินกะแอ่วขอเงินยายเพินไปซื้อขนม ยายเพินกะเลยบ่ทันได้เอาให้ เพินกะวนแอวอยู่หั่นหล่ะ ตามประสาเด็กน้อย "ยายยย อ้อมขอเงินแน" ยายกะเลยบอกว่า "ยายบ่มีเงินน้อยมือแลงคอยจังเอา"วาซั่น หลานเพินกะขัดไปขัดมาอยู่หั่นหล่ะ เทิงขัดเทิงจม เพินกำลังสิบอกว่า 5 บาทกะได้ กับเพินสิบอกว่า5บาทกะเอาหั่นนะ เพินกะเลยเว้าหลงควมออกมาว่า "ยาย5บาทกะเด้า"ว่าซั่น เว้าแล้วมันกะซือๆอยู่น้อเด็กน้อยมันบ่ฮู้อีหยัง แต่ว่าพุใหญ่นี้ติหัววาแมนสิเยียวเฮีย...

อยากหัวบ่อพี่น้องบองประโอน

สาธุการบทความนี้ : 431 ครั้ง
จากสมาชิก : 2 ครั้ง
จากขาจร : 429 ครั้ง

01 ก.ย. 2553 เวลา 22:29:51

โพสต์โดย

คห.ที่464) ซางวา [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

ศิษย์น้อง

แมน แมน ผมโพสต์เข้าไปค้าก คัก ตั้งแต่สมัยเป็นบ่าวซำน้อยพุ่นน่ะ

สาธุการบทความนี้ : 0 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 0 ครั้ง

13 ก.ย. 2553 เวลา 22:22:55

โพสต์โดย

คห.ที่488) เจ้านายกับลูกน้อง [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

ศิษย์น้อง

มีเจ้านายกับลูกน้องคู่นึง ยามเซ้าๆเจ้านายกะนั่งขึ้นห้างสูบยาทวนๆ ลูกน้องกะเอากาแฟมาเสริฟให้ทุกมื้อ มื้อได๋กะวาแต่ลูกน้องก้มวางถ้วยกาแฟให้เจ้านาย มันกะถืกเจ้านายเขกบักกอก "ป๊อก" ทุกมื้อ จนวามี้อนึงลูกน้องกะเอากาแฟมาเสริฟให้ตามปกติ เจ้านายกะเลยเว้ากับลูกน้องสุดที่รัก "เอ้อ บักจิหลอยมึงนี่กะตั้งหยาบตั้งอี่งน้อเอากาแฟมาเสริฟให้กูยามใด๋กะถืกกูเขกบักกอกทุกเทือกูกะลีโต่นซาดยูดอกเอ๋าบาดหนิปีใหม่กูกะสิเฮ็ดโตใหม่ ต่อไปนี้ยามมึงเอากาแฟมาให้กู กูสิเซาแขกบักกอกมึงแล้วล่ะ...วาซั่นเจ้านายเพินวา ทางบักจิหลอยได้ยินเจ้านายบอกจังซั่นมันกะเลยตอบไปว่า "คับ ดีคือกันล่ะครับ คั้นจังซั่นต่อไปนี้ผมกะสิเซาถ่มน้ำลายใส่ถ้วยกาแฟเจ้านายคื้อกัน"
เจ้านาย ??????

สาธุการบทความนี้ : 462 ครั้ง
จากสมาชิก : 2 ครั้ง
จากขาจร : 460 ครั้ง

15 ต.ค. 2553 เวลา 00:01:45

โพสต์โดย

คห.ที่500) มิดอิมซิม [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

ศิษย์น้อง

สงสัยเพินพากันหนีไปเล่น facebook เหมิดแล้ว..

สาธุการบทความนี้ : 0 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 0 ครั้ง

18 มิ.ย. 2554 เวลา 02:28:39

โพสต์โดย

คห.ที่523) หาหัวหน้าเผ่า [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

ศิษย์น้อง

  เมื่อสมัยแต่กี้ยังมีชนเผ่าอยู่เผ่าหนึ่งเมื่อหัวหน้าเผ่าคนเก่าเหมิดวาระลงกะเลยได้มีการคัดเลือกหัวหน้าเผ่าคนใหม่ซึ่งคุณสมบัติต้องมีความเป็นผู้นำ จิตใจแน่วแน่บ่หวั่นไหวต่อแรงเสียดทาน และแรงยั่วยุรวมทั้งบ่มัวเมากิเกสตัณหา โดยการทดสอบคุณสมบัติข้อสุดท้ายบรรดาผู้สมัครในหมู่บ้านซึ่งเป็นผู้ชายจะถืกทดสอบโดยการจับมัดมือไข้วหลังกับเสาแล้วให้ผู้หญิงที่สวย เซ็กซี่ที่สุดเท่าที่จะหาได้ในเผ่านั้นนุ่งน้อยห่มน้อยมายั่วยวนบรรดา พุบาว พุเฒ่าที่เข้าทำการทดสอบ โดยที่บรรดาผู้สมัครจะมีกลองใบเล็กๆผูกไว้กับเอวส่วนด้านหนังกลองจะจ่ออยู่กับ........ของบรรดาผู้เข้ารับการคัดเลือกทุกคน
   หลังจากที่เหล่าสาวงามได้เริ่มวาดลวดลายยั่วสวาท การทดสอบก็เริ่มขึ้น  เสียงกลองดัง ตึงๆๆๆๆๆๆๆจากแรงกระแทกของไม้ตีชนิดพิเศษของผู้เข้าทดสอบ แต่มีอยู่คนนึงที่ยังยืนอยู่อย่างสงบ สำรวม และบ่มีแม้เสียงกลองที่จะดังออกมาจากเอวของเขาแม้แต่นิดเดียว จนปฏิบัติการยั่วสวาทของบรรดาสาวๆจบลง
  เหล่าบรรดาคณะกรรมการและสักขีพยานตลอดจนคนในชนเผ่าต่างพากันส่งเสียงโห่ร้องด้วยความดีใจที่จะได้ผู้นำชนเผ่าคนใหม่ "เอ้...พวกเฮาได้หัวหน้าเผ่าคนใหม่แล้วเด้อ......วาซั่นวา" แต่พอแก้มัดและเอากลองที่แขวนอยู่ที่แอวของหมอนั้นออกทุกคนก็ต้องผิดหวังเพราะสิ่งที่เจอก็คือ .....หนังกลองมันขาดไปแล้ว.....(ถึงว่าเป็นหยังเสียงมันบ่ดัง).......อิอิ

สาธุการบทความนี้ : 582 ครั้ง
จากสมาชิก : 1 ครั้ง
จากขาจร : 581 ครั้ง

19 พ.ย. 2554 เวลา 01:55:42