รวมพลคนศรีสะเกษ --- เว็บบอร์ดอีสานจุฬาฯ

คห.ที่30) ศรีสะเกษกะมี [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

ศิษย์พี่

ภูมิลำเนา : ศรีสะเกษ
เข้าร่วม : 25 ม.ค. 2553
รวมโพสต์ : 75
ให้สาธุการ : 10
รับสาธุการ : 141780
รวม: 141790 สาธุการ

ศรีสะเกษกะมีเด้อครับ

ชุดการแสดง  สาวศรีสะเกษฟ้อน  ออนซอนดอกลำดวนบาน เป็นการนำความงดงามของสาวศรีสะเกษที่หลงใหลออนซอนในความหอมของดอกลำดวนมาถ่ายทอเป็นท่ารำ โดยมหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ

ชุด เชิ้งหอมกระเทียม (เชิ้งหอมแดงกระเทียมดีศรีนครลำดวน) อย่างที่ทราบกันดีว่าศรีสะเกษคือดินแดนหอมแดงกระเทียมดีชั้นยอดของเมืองไทย การแสดงชุนี้เป้นการนำวิถีการทำสวนหอมแดง  กระเทียมมาถ่ายทอดเป็นท่ารำ  สวยสดงดงาม โดย มหาวิทยาลัยราชภัฏศรสะเกษ

ชุด รำกรีดยาง  เป็นการนำกระบวนการกรีดยางพาราของชาวศรีสะเกษมาเป็นท่ารำ
โดยวงหมากกะโหล่งโปงลาง วิทยาลัยการอาชีพศรีสะเกษ

รำสี่เผ่า ไทศรีสะเกษ   ซึ่งประกอบด้วย  ส่วย  เขมร  ลาว  เยอ โดยโรงเรียนปรางค์กู่

เชิ้งสะไน  (ชนเผ่าเยอ)
รำแม่สะเิง (ชนเผ่าส่วย)

สาธุการบทความนี้ : 224 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 224 ครั้ง

09 ก.พ. 2553 เวลา 15:28:24

165) การแสดงพื้นบ้าน ที่เปนเอกลักษลักษณ์ของร้อยเอ็ด

โพสต์โดย

คห.ที่31) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

คุณหนุ่มเมืองกันทรารมย์:
ศรีสะเกษกะมีเด้อครับ

ชุดการแสดง  สาวศรีสะเกษฟ้อน  ออนซอนดอกลำดวนบาน เป็นการนำความงดงามของสาวศรีสะเกษที่หลงใหลออนซอนในความหอมของดอกลำดวนมาถ่ายทอเป็นท่ารำ โดยมหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ

ชุด เชิ้งหอมกระเทียม (เชิ้งหอมแดงกระเทียมดีศรีนครลำดวน) อย่างที่ทราบกันดีว่าศรีสะเกษคือดินแดนหอมแดงกระเทียมดีชั้นยอดของเมืองไทย การแสดงชุนี้เป้นการนำวิถีการทำสวนหอมแดง  กระเทียมมาถ่ายทอดเป็นท่ารำ  สวยสดงดงาม โดย มหาวิทยาลัยราชภัฏศรสะเกษ

ชุด รำกรีดยาง  เป็นการนำกระบวนการกรีดยางพาราของชาวศรีสะเกษมาเป็นท่ารำ
โดยวงหมากกะโหล่งโปงลาง วิทยาลัยการอาชีพศรีสะเกษ

รำสี่เผ่า ไทศรีสะเกษ   ซึ่งประกอบด้วย  ส่วย  เขมร  ลาว  เยอ โดยโรงเรียนปรางค์กู่

เชิ้งสะไน  (ชนเผ่าเยอ)
รำแม่สะเิง (ชนเผ่าส่วย)

นอกจากนี้แล้วยังมีรำตำต๊ะ

รำนารี 4 เผ่าศรีนครลำดวนครับ

สาธุการบทความนี้ : 234 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 234 ครั้ง

15 พ.ค. 2553 เวลา 15:22:35

โพสต์โดย

17) ฟ้อนสรวงสาพญาแล

คห.ที่128) ขอดนตรีบรรเลงครับ [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

ขอดนตรีบรรเลงครับ ฟ้อนนี้ได้ไหมครับ

ชอบเปิดฟังเวลาว่างฃงครับ

สาธุการบทความนี้ : 0 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 0 ครั้ง

08 พ.ค. 2553 เวลา 12:49:42

527) เครื่องจักสานของชาวภูไท กาฬสินธุ์

โพสต์โดย

คห.ที่18) รบกวนถามครับ [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

คุณอ้ายโอ๊ต:

สวยดีนะครับ

รบกวนถามครับ

ในรูปนี้ราคาประมาณเท่าไรครับ

สวยงามมากครับ

อยากเป็นเจ้าของครับ

สาธุการบทความนี้ : 350 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 350 ครั้ง

07 พ.ค. 2553 เวลา 16:24:17

528) วิจิตรแพรวาที่บ้านโพน อำเภอคำม่วง จังหวัดกาฬสินธุ์

โพสต์โดย

คห.ที่11) งาม [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

งามคักครับ

สาธุการบทความนี้ : 0 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 0 ครั้ง

01 พ.ค. 2553 เวลา 18:43:51

631) ใครอยากได้ วีดีโอ ภาพงานบั้งไฟ ยิ่งใหญ่ ของอสาน ติดต่อมาได้นะครับ ฟรีๆ ยินดี

โพสต์โดย

คห.ที่14) รบกวนแหน่เด้อญาพี่ [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

รบกวนแหน่เด้อญาพี่

ข้าน้อยกะอยากแยอยู่ครับบ

Kaijae_91.0mhz@hotmail.com

สะเลเตอีสานใต้ครับ

สาธุการบทความนี้ : 183 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 183 ครั้ง

06 พ.ค. 2553 เวลา 16:32:51

โพสต์โดย

คห.ที่17) ดีครับ [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

อ้ายครับ

สะเลเตจั่งผม คือ สะเลเตอีสานใต้ครับ

ถ้าสะเลเต ซื่อๆ เป็นของอ้ายทางสารคามครับ

สาธุการบทความนี้ : 0 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 0 ครั้ง

07 พ.ค. 2553 เวลา 15:58:34

648) ท่านคิดอย่างไรกับการประกวดโปงลางชิงแชมป์ประเทศไทย มาจอยกัน

โพสต์โดย

คห.ที่58) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

คุณอ้ายโอ๊ต:

คุณtik:
  มีมุขให้ขำๆกันยิ่งขำมากยิ่งจำดี
มัวแต่ขำแต่ระวังเนื้อหาสาระแท้จริงจะถูกบดบังนะครับ

จะบอกว่าเล่นโปงลางแบบอนุรักษ์น่ะมันก็ดีนะครับแต่นี่ โลกมันเปลี่ยนไปวัฒนธรรมจะสามารถคงอยู่ได้ก็ต้องแทรกซึมอยู่ในทุกอนูการดำเนินชีวิตของคน
จะบอกว่า ต้องตลก วัฒนธรรมถึงจะอยู่ได้หรือเปล่า ผมว่ามันเป็นข้ออ้างที่จะบอกว่าวัฒนธรรมที่มีอยู่มันเชยมากกว่า

ไม่ใช่เอาขึ้นหิ้งบูชาว่านี่สุดยอดนี่เป็นสิ่งที่ควรอนุรักษ์แต่ไม่เคยได้มามีบทบาทหรืออยู่ใกล้วิถีชีวิตของคนเลย
งั้นควรจะต้องจับประเด็นแล้วว่าการประกวดครั้งนี้มุ่งหวังอย่างไร และเพื่ออะไร
สว่นบทบาทของแต่ละสิ่งย่อมชัดเจนอยู่แล้วครับว่าควรจะเป็นแบบไหนและอยู่ในสังคมได้อย่างไร

ผมว่าถ้าคิดแบบนั้นอีกไม่นานวัฒนธรรมก็หายหรือไม่ก็อยู่แต่ในวงการนั้นๆโดยไม่มีใครคนอื่นรู้จักเลยนอกจากคนที่สนใจ
ทางสายกลางสิครับ แต่ก็ไม่ควรจะให้มันประยุกต์เกินงาม

อย่างคนที่ไม่เคยดูโขนก็จะบอกว่าโขนน่าเบื่อ
จริงๆแล้วคนที่พูดว่าน่าเบื่อนั้นได้ไปสัมผัสความเป็นโขนจริงแล้วหรือยัง เป็นต้น

ผมจะบอกว่าตลกมันอยู่ในทุกอนูลมหายใจของคนอยู่แล้วจะมากจะน้อยมันก็เป็นการประยุกต์ของคนที่มีไอเดียไม่ใช่หรือ
ตลกจนเอาความเป็นกุลสตรีที่ดีของอีสานหายไปเลยหรือเปล่า ถ้าเป็นแบบโปงลางสะออนที่เอาจริตของผู้หญิงอีสานมาทำลาย ผมก็ไม่เอาด้วยนะ

  อีกอย่างคิดหรือว่าวัฒนธรรมที่สุดโต่งจะยังคงเหลืออยู่หากเราไม่คิดที่จะเอามันมาเป็นส่วนหนึ่งในวิถีชีวิตของคน
ทางเลือกในการแสดงให้ติดตาตรึงใจไม่ได้มีแค่ความตลกนี่ครับ

ความงามของวัฒนธรรมก็ไม่ใช่ความเชย แต่คนรุ่นใหม่ต่างหากที่บังคับให้ว่าเชย เพียงเพราะหมกมุ่นอยู่กับวิถีชีวิตสมัยใหม่ที่เร่งรีบ สังคมแบบฉาบฉวย ชอบงานศิลปะที่มักง่าย

อย่างเช่น ผู้หญิงเดี๋ยวนี้ไม่นุ่งซิ่นกันแล้ว เพียงเพราะว่าเขาคิดว่าใส่แล้วดูแก่
แต่ในสายตาของผู้ชายแล้ว ผู้หญิงนุ่งซิ่นจะถูกยกย่องให้ว่างามกว่าหญิงตามผับบาร์หรือพวกนุ่งสั้นๆเสียอีก

เห็นด้วยนะครับว่าตลกมากก็ไม่ดีแต่มันอยู่ที่ความเหมาะสมและอยู่ที่ใครจะคิดแบบไหน  เล่นตลกมากๆคนชอบมากๆแต่ไม่ได้อะไรเลยมันก็แหม่งๆอยู่นะ
ผมถึงบอกว่าทางสายกลางจะเหมาะสมกว่าครับ มีขำๆบ้างแต่ไม่ใช่ให้ตลกขโมยซืนเหมือนการประกวดปีที่แล้ว

  ทุกวันนี้เรายิ่งเครียดกันอยู่แล้ว  มายิ้มกันดีกว่าเนอะ  อีสานจงเจริญ

ยังไงก็เป็นส่วนหนึ่งในการอนุรักษ์ในอีกด้านความคิดด้วยคนก็แล้วกันครับ

เห็นด้วยครับ

การทำสิ่งใดควรมองแก่นแท้ของสิ่งที่กำลังทำ  ไม่ควรมองถึงความอลังการ  ความสวยงามมากเกิดคำว่า  แก่นแท้

เราต้องการอนุรักษ์และสืบสาน  ดังนั้น   สิ่งที่ควรอนุรักษ์คือต้นตำรับ  คือของโบราณ  ผมฟังแล้วคิดว่าแนวคิดการประกวดตรงกับหัวข้อดีนะครับ

ถ้าอยากได้แบบอลังการแบบผสมผสานสมัยใหม่ชื่องานควรเป็น  การประกวดวงโปงลางประยุกต์สมัยใหฒ่  อะไรประมาณนี้ครับ

สาธุการบทความนี้ : 189 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 189 ครั้ง

26 ส.ค. 2553 เวลา 19:03:21

119) accent ของแต่ละจังหวัดในอีสาน

โพสต์โดย

คห.ที่4) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

ขออภัยครับ

ห้องโสกันฉันพี่น้อง สำหรับสมาชิก เท่านั้นครับ

กรุณาล็อกอินเข้าระบบ หรือสมัครสมาชิกก่อนครับ

สาธุการบทความนี้ : 1 ครั้ง
จากสมาชิก : 1 ครั้ง
จากขาจร : 0 ครั้ง

30 มี.ค. 2553 เวลา 18:13:34

97) ลายดนตรีและประเภทของลำต่างๆ

โพสต์โดย

คห.ที่5) อยากฟังครับ [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

เต้ยศรีภูมิ

สาธุการบทความนี้ : 0 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 0 ครั้ง

08 พ.ค. 2553 เวลา 13:22:50

98) รบกวน ของลายบรรเลงเปิดวง ของ มมส. คับ

โพสต์โดย

คห.ที่5) ขอนำแหน่ครับ [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

ขอนำแหน่ครับ
kaijae_91.0mhz@hotmail.com

ขอบคุณครับ

สาธุการบทความนี้ : 0 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 0 ครั้ง

08 พ.ค. 2553 เวลา 13:21:45

108) ลายฟ้อนมิ่งมหานคราพุทธบูชาพระธาตุขามแก่น

โพสต์โดย

คห.ที่41) ขอไฟล์รำชุดนี้ครับ [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

อยากฟังเด้ครับ อาจารย์ จั่งได๋กะรบกวนแหน่เด้อครับ

ส่งทางเมล์ให้แหน้

kaijae_91.0mhz@hotmail.com

สะเลเตอีสานใต้ครับ

สาธุการบทความนี้ : 192 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 192 ครั้ง

27 มี.ค. 2553 เวลา 11:17:14

108) ลายฟ้อนมิ่งมหานคราพุทธบูชาพระธาตุขามแก่น

โพสต์โดย

คห.ที่43) ขอบคุณครับ [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

ขอขอบพระคุณยิ่งครับ

สาธุการบทความนี้ : 0 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 0 ครั้ง

30 มี.ค. 2553 เวลา 18:15:10

146) ผู้มาใหม่มาเก่า เชิญรายงานตัวทางนี้ก่อน

โพสต์โดย

คห.ที่208) รายงานโตครับ [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

ขออภัยครับ

ห้องโสกันฉันพี่น้อง สำหรับสมาชิก เท่านั้นครับ

กรุณาล็อกอินเข้าระบบ หรือสมัครสมาชิกก่อนครับ

สาธุการบทความนี้ : 2 ครั้ง
จากสมาชิก : 2 ครั้ง
จากขาจร : 0 ครั้ง

07 เม.ย. 2553 เวลา 18:21:58

146) ผู้มาใหม่มาเก่า เชิญรายงานตัวทางนี้ก่อน

โพสต์โดย

คห.ที่224) รายงานโต [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

ขออภัยครับ

ห้องโสกันฉันพี่น้อง สำหรับสมาชิก เท่านั้นครับ

กรุณาล็อกอินเข้าระบบ หรือสมัครสมาชิกก่อนครับ

สาธุการบทความนี้ : 0 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 0 ครั้ง

27 เม.ย. 2553 เวลา 14:24:59

160) การประกวดวงโปงลาง โดย มข

โพสต์โดย

คห.ที่53) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

ขออภัยครับ

ห้องโสกันฉันพี่น้อง สำหรับสมาชิก เท่านั้นครับ

กรุณาล็อกอินเข้าระบบ หรือสมัครสมาชิกก่อนครับ

สาธุการบทความนี้ : 304 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 304 ครั้ง

01 ต.ค. 2553 เวลา 21:15:59

823) ชื่อ ฟังดูอาจจะลาว เเต่มีคุณค่าทางวัฒนธรรมและประวัติศาสตร์

โพสต์โดย

คห.ที่9) ศรีสะเกษกะมีครับ [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

ศรีสะเกากะมีครับ

อาทิ ตลาดกกบักเกลือ ฟังดูอาจจะคิดว่าเป็นป่าดงนะครับ

เป็นมันคือตลาดสดกลางเมืองศรีสะเกษที่ไมมีใครไม่รู้จักครับ

นอกจากนี้แล้วยังมีชื่อที่เป็นเพียงชื่อ เช่น

ท่าเรือ ในอดีตเป็นท่าเรืออข้ามฟากของคนที่จะเข้ามาในตัวเมืองที่เดินทางมาจากอำเภอยางชุมน้อย แต่ปัจจุบันไม่มีเรือเเล่นอล้ว เพราะมีสะพานข้ามครับ

นอกจากนี้เเล้วยังเป็นตลาดกลางศูนย์รวมหอมแดงที่ใหญ่ที่สุดของจังหวัดศรีสะเกษครับ

สาธุการบทความนี้ : 231 ครั้ง
จากสมาชิก : 1 ครั้ง
จากขาจร : 230 ครั้ง

15 พ.ค. 2553 เวลา 15:28:16

826) gateway ของภาคพื้นบ้านเรา ลองดูทายกันดูว่าที่ไหนบ้าง

โพสต์โดย

คห.ที่16) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

คุณเน็ก:

๐๑

หนองคายครับ

สาธุการบทความนี้ : 237 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 237 ครั้ง

15 พ.ค. 2553 เวลา 15:33:53

826) gateway ของภาคพื้นบ้านเรา ลองดูทายกันดูว่าที่ไหนบ้าง

โพสต์โดย

คห.ที่17) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

คุณเน็ก:

๐๒

ศรีสะเกษ บ้านผมเองครับ

สาธุการบทความนี้ : 283 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 283 ครั้ง

15 พ.ค. 2553 เวลา 15:34:20

826) gateway ของภาคพื้นบ้านเรา ลองดูทายกันดูว่าที่ไหนบ้าง

โพสต์โดย

คห.ที่18) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

คุณเน็ก:

๐๓

ร้อยเอ็ดครับ

สาธุการบทความนี้ : 224 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 224 ครั้ง

15 พ.ค. 2553 เวลา 15:34:50

826) gateway ของภาคพื้นบ้านเรา ลองดูทายกันดูว่าที่ไหนบ้าง

โพสต์โดย

คห.ที่19) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

คุณเน็ก:

๐๕

ขอนเเก่นครับ

สาธุการบทความนี้ : 195 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 195 ครั้ง

15 พ.ค. 2553 เวลา 15:35:20

826) gateway ของภาคพื้นบ้านเรา ลองดูทายกันดูว่าที่ไหนบ้าง

โพสต์โดย

คห.ที่20) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

คุณเน็ก:

๐๘

กาญจนบุรีครับ

สาธุการบทความนี้ : 169 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 169 ครั้ง

15 พ.ค. 2553 เวลา 15:35:56

826) gateway ของภาคพื้นบ้านเรา ลองดูทายกันดูว่าที่ไหนบ้าง

โพสต์โดย

คห.ที่21) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

คุณเน็ก:

๐๙

แม่นเชียงใหม่บ่ครับ

สาธุการบทความนี้ : 138 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 138 ครั้ง

15 พ.ค. 2553 เวลา 15:36:39

826) gateway ของภาคพื้นบ้านเรา ลองดูทายกันดูว่าที่ไหนบ้าง

โพสต์โดย

คห.ที่22) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

คุณเน็ก:

๑๑

สกลนครแม่นบ่ครับ

สาธุการบทความนี้ : 143 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 143 ครั้ง

15 พ.ค. 2553 เวลา 15:37:04

826) gateway ของภาคพื้นบ้านเรา ลองดูทายกันดูว่าที่ไหนบ้าง

โพสต์โดย

คห.ที่23) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

คุณเน็ก:

๑๒

โคราช นครราชสีมาครับ

สาธุการบทความนี้ : 138 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 138 ครั้ง

15 พ.ค. 2553 เวลา 15:37:25

838) ขอเชิญเที่ยวงาน "มหัศจรรย์พนมรุ้ง" ประจำปี ๒๕๕๓

โพสต์โดย

คห.ที่51) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

เสียดายหลายบ่ได่ไป.....

สามาเก่งคักแท้  ญาพี่สะเลเต  พี่เอย

แม่นอ้ายนี่เนาว์หนห้องท้องถิ่นตำบลได๋

ลอไขปากอ้าเจ้าเว่าแน่เป็นหยัง  ญาพี่

พอมีแนวใด๋ดีกะเอ่ยจามาบ้าง

พอสิเป็นหนทาง  พอสิเป็นเเสงไฟ  ใสแจ้งแยงส่งให้หลานฮู่

พอสิได่สืบสร้างเมืองอีสานให่มันหุ่งซั่นเต้พี่ชายเอ้ย..

สาธุการบทความนี้ : 173 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 173 ครั้ง

07 เม.ย. 2553 เวลา 20:49:47

854) เชิญเที่ยวงานเทศกาลดอกลำดวนบาน สืบสานประเพณี 4 เผ่าไท ศรีสะเกษ

โพสต์โดย

คห.ที่0) เชิญเที่ยวงานเทศกาลดอกลำดวนบาน สืบสานประเพณี 4 เผ่าไท ศรีสะเกษ [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

หนุ่มเมืองลำดวนวอนแฟน
สุขขีมั่น เสมอกันเด้อน่องพี่
น้องซายหล่าผุ่นี่มาขอดอกวอนว่า
โปรดพิจารณาตรองเบิ่งแหน่จักหน่อย
เป็นฅนเว่าบ่หน่อยมาแต่ได่
เกิดอยู่ก่ำฝ่ายถิ่นอีสานใต่
เมืองปราสาทใหญ่ไผได่ฮู่กะกะฮักแพง
สระกำแพงคือซื่อไห่จื่อจำไว่
อุทุมพรบ่ไกลอย่าไลลืมป๋าปล่อย
ศรีสะเกษเมืองน้อยๆฮู่จักแท่แหน่บ่น้อ

เชิญเที่ยวงานเทศกาลดอกลำดวนบาน สืบสานประเพณี 4 เผ่าไท ศรีสะเกษ

12-18 มีนาคม 2553

ณ บริเวณสวนสมเด็จศรีนครินทร์ วิทยาลัยเกษตรและเทคโนโลยีศรีสะเกษ

อำเภอเมือง จังหวัดศรีสะเกษ

- ชมการแสดงศิลปวัฒนธรรมและวิถีชีวิตของชน 4 เผ่า (เขมร กวย ลาว เยอ)

ชมการแสดงประกอบแสงเสียง "ศรีพฤทเธศวร" ท่ามกลางกลิ่นหอมของดอกลำดวน

กว่า สี่หมื่นต้น ที่ท่านจะประทับใจไม่รู้ลืม

สาธุการบทความนี้ : 444 ครั้ง
จากสมาชิก : 1 ครั้ง
จากขาจร : 443 ครั้ง

09 มี.ค. 2553 เวลา 14:53:18

854) เชิญเที่ยวงานเทศกาลดอกลำดวนบาน สืบสานประเพณี 4 เผ่าไท ศรีสะเกษ

โพสต์โดย

คห.ที่3) ขอบคุณ [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

ขอบคุณทุกท่านที่มาเยือนจังหวัดศรีสะเกษ

ขอให้ท่านได้รับความสุข ความอิ่มใจ อิ่มบุญ กลับได้

แล้วกลับมายามกันอีกเด้องานเงาะทุเรียน ของดีศรีสะเกษ ประมาณ มินายนเด้อ

เดี๋ยวข้าน้อยสินำข่าวมาเรียนให้ทราบอีกต่อไปครับ

ซำบายดีครับ

สาธุการบทความนี้ : 207 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 207 ครั้ง

19 มี.ค. 2553 เวลา 07:13:53

854) เชิญเที่ยวงานเทศกาลดอกลำดวนบาน สืบสานประเพณี 4 เผ่าไท ศรีสะเกษ

โพสต์โดย

คห.ที่15) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

คุณอ้ายโอ๊ต:
ตำต๊ะ คืออะไรครับ ช่วยอธิบายให้ด้วยครับ

มันเป็นภาษาส่วยครับ

แปลว่ารำตีมีด  ตำต๊ะหรือตำตะ  คือตีมีด  เป็นการนำวิถีชีวิตการดำรงชีวิตของชนเผ่าส่วย(กูย)(กวย) คือการตืมีที่มีชื่อเสียงในเรื่องของคุณภาพมาประดิษฐ์เป็นท่ารำครับโดยเฉพาะการตีมีดบ้านตะดอบ  อำเภอเมืองศรีสะเกษครับ  จนเป็นที่ติดปากกันว่า  บ้านตะดอบขายจอบขายเสียมครับ เพราะนอกจากมีดแล้วยังมีการดีเหล็กเป็นเครื่องมือเครื่องใช้ต่างๆ เช่น จอบ  เสียบ  มีด  มีดหนีบหมาก  เคียว  เป็นต้น

โดยโรงเรียดตะดอบวิทยา ลูกหลานชนเผ่าส่วยเป็นผู้ประดิษฐูท่ารำและดนตรี  โดยนำเอาอิริยาบทของการตีมีดมาจัดเป็นกระบวนท่ารำที่งดงาม  บ่บอกถึงเอกลักษณ์พี่น้องชวยส่วยได้เป็นอย่างดีครับ

สาธุการบทความนี้ : 255 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 255 ครั้ง

15 พ.ค. 2553 เวลา 15:08:58

854) เชิญเที่ยวงานเทศกาลดอกลำดวนบาน สืบสานประเพณี 4 เผ่าไท ศรีสะเกษ

โพสต์โดย

คห.ที่16) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

คุณหม้อยา:

รำตำต๊ะ

รูปนี้น่าจะเป็นการฟ้อนเชิ้งสะไนนะครับของเผ่าเยอนะครับผมว่า  เป็นการฟ้อนบวงสรวงพระยากตสิลาผู้นำหรือบรรพบุรูษของพี่น้องเผ่าเยอ

ข้อสังเกต

ถ้าเป็นรำตำต๊ะ  ผู้หญิงจะถือมีด  ผู้ชายจะถือค้อนสำหรับตีมีดนะครับ

สาธุการบทความนี้ : 236 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 236 ครั้ง

15 พ.ค. 2553 เวลา 15:11:51

โพสต์โดย

860) แผ่นดินอีสาน

คห.ที่0) แผ่นดินอีสาน [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

ขอขอบพระคุณคณพ่อ คุณแม่ ที่พาผมมาเกิดที่เมืองอีสาน ดินแดนที่เขาลือกันว่าแห้งแล้งนัก ขอขอบพระคุณแผ่นดินอีสานที่ให้ผมได้มีชีวิตอยู่อย่างมีความสุข ขอบคุณบรรพบุรุษชาวอีสานที่ได้สรรค์สร้างมูนมังดีๆไว้ให้ลูกหลานอีสานอย่างผมได้เรียนรู้ ขอบคุณสายเลือดอีสานทุกสายที่หล่อเลี้ยงแผ่นดินอีสานให้อยู่อย่างร่มเย็น ขอบคุณลูกหลายสายเลือดชาวอีสานที่ฮักแพงซึ่งกันและกันไม่ว่าเราจาไปอยู่แผ่นดินอื่นก็ตามแต่ความฮักแพงมั่นเหนียวแน่น ประดุจปั้นข้าวเหนียว

ขอบคุณความเป็นอีสาน ผมอยากบอกว่า ผมรักอีสาน และจะเทิดทูนอีสานตราบชีวิตจะสิ้นลม

สาธุการบทความนี้ : 152 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 152 ครั้ง

27 มี.ค. 2553 เวลา 11:01:27

โพสต์โดย

868) เมืองศรีสะเกษ

คห.ที่121) คำขวัญอำเภอในจังหวัดศรีสะเกษ 22 อำเภอ [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

คำขวัญอำเภอต่างๆในจังหวัดศรีสะเกษ

* อำเภอกันทรลักษ์
คำขวัญ กันทรลักษ์ เมืองหลักการเกษตร
เขตประตูสู่เขาพระวิหาร งามพลาญ
ผามออีแดง แหล่งรวมวัฒนธรรม

* อำเภอกันทรารมย์
คำขวัญ กันทรารมย์อุดมหอมกระเทียม ยอดเยี่ยม
กลองตุ้ม ปลาชุมมูลชี หม้อดินดี
โพนทราย มีฝายหัวนา งามสง่า
พระมงคลมิ่งเมือง

* อำเภอขุขันธ์
คำขวัญ ขุขันธ์เมืองเก่า ชนทุกเผ่าสามัคคี บารมีหลวงพ่อโตวัดเขียน กระอูบเกวียนครุน้อยเครื่องจักสาน ปราสาทโบราณเป็นศรี ประเพณีแซนโดนตา

* อำเภอขุนหาญ
คำขวัญ ขุนหาญเมืองน้ำตก สะตอดกรสชาติดี มีเงาะทุเรียนหอมหวาน วัดล้านขวดลำค่า ชาวประชาสามัคคี มากมีวัฒนธรรม

* อำเภอโนนคูณ
คำขวัญ โนนคูณ เมืองคนดี ธรรมชาติ
เขียวขจี เกษตรอินทรีย์ยั่งยืน

* อำเภอน้ำเกลี้ยง
คำขวัญ น้ำเกลี้ยงเมืองน้ำใส ถิ่นชาวส่วยน้ำใจดี มีลำห้วยมากมาย ป่าสนสองใบร่มรื่น ชื่นชมวัฒนธรรมสืบสาน แดนเมืองโบราณพังคู

* อำเภอบึงบูรพ์
คำขวัญบึงบูรพ์ถิ่นบัวบาน คนรักบ้าน ข้าวสารขาว สาวแสนสวย ร่ำรวยน้ำใจ ผ้าไหมเนื้อดี มากมีวิชา พัฒนาทุกทาง

* อำเภอเบญจลักษ์
คำขวัญ เบญจลักษ์เมืองงาม ล้นหลามสามัคคี มากมีฟาร์มไก่ ผ้าไหมมัดหมี่ มีพุทธอุทยาน

* อำเภอปรางค์กู่
คำขวัญ มืองเก่าปรางค์กู่ ที่อยู่นกเป็ด
ฝีมือเด็ดผ้าไหม เจียระไนพลอยดี
มากมีอารยธรรม

* อำเภอพยุห์
คำขวัญ พยุห์ชุมชนตลาดเช้า เห็ดขอนขาว
น่าทาน แจกันไม้กลึง 5 ดาว ข้าว
หอมมะลิลือไกล ผ้าไหมเป็น
ตำนาน ขนมหวานรสดี

* อำเภอโพธิ์ศรีสุวรรณ
คำขวัญ ถิ่นชนสองเผ่า ปลูกข้าวมะลิหอม พร้อมผ้าไหมงาม หัตถกรรมเลื่องลือ ฝีมือธูปสวย คนรวยน้ำใจ

* อำเภอไพรบึง
คำขวัญ เมืองล้านเป็ด เพชรพระธาตุ
ปราสาทใหญ่ ไทยสี่เผ่า

* อำเภอภูสิงห์
คำขวัญ แดนเขื่อนดิน ถิ่นพระพุทธบาท
ธรรมชาติสวย คนรวยน้ำใจ
ไร่นางาม น้ำตกนาตราว

* อำเภอเมืองศรีสะเกษ
คำขวัญ "...อำเภอเมืองศรีสะเกษ เขตหลวงพ่อโตลือเลื่อง ศาลหลักเมืองศักดิ์สิทธิ์ งามวิจิตรพระธาตุเรืองรอง ชื่อก้องสวนสมเด็จศรีนครินทร์ ถิ่นพระนางศรีสระผม อุดมด้วยน้ำใจสามัคคี..."

* อำเภอเมืองจันทร์
คำขวัญ ปราสาทเมืองจันทร์คู่เมือง ลือเลื่องพริกพันธุ์ดี มีบั้งไฟแสน แดนนกเป็ดน้ำ

* อำเภอยางชุมน้อย
คำขวัญ ยางชุมน้อย แดนคนขยัน หมั่นทำกิน
ถิ่นหอมแดง แหล่งกระเทียมโทน

* อำเภอราษีไศล
คำขวัญ หาดทรายมูลคู่บ้าน ลิงบ้านหว้านคู่เมือง ดงภูดินลือเลื่อง เมืองแห่งบั้งไฟแสน ดินแดนหอมแดง แหล่งหมูหันรสดี ฝายราษีสุดสวย พร้อมด้วยไข่ไก่งาม

* อำเภอวังหิน
คำขวัญ อำเภอวังหินถิ่นคนขยัน ปลอดการพนันยาเสพติด ดำรงชีวิตแบบพอเพียง หลีกเลี่ยงทุจริตคอร์รัปชัน ยึดมั่นคุณธรรมความดี

* อำเภอศรีรัตนะ
คำขวัญ แดนข้าวโพดหวาน ข้าวสารหอม พร้อมผลไม้ ไร่กระเทียมดี ศรีรัตนะ

* อำเภอศิลาลาด
คำขวัญ แหล่งข้าวหอมมะลิชั้นเลิศ ถิ่นกำเนิดเมืองเก่า ทางเข้าทุ่งกุลา มีปลาหลากหลาย มากมายประเพณี สามัคคีเลิศล้ำ ลุ่มลำน้ำเสียว

* อำเภอห้วยทับทัน
คำขวัญ ไก่ย่างเลื่องลือขาน ปราสาทโบราณ
น่าชม อร่อยขนมใส่ไส้ ยิ่งใหญ่บั้งไฟ
ตะไลยักษ์ งามนักผ้าไหมพื้นเมือง
ลือเลื่องสามัคคี

* อำเภออุทุมพรพิสัย
คำขวัญ แดนปราสาทหิน ถิ่นสะเดา ข้าวหอมดี บารมีหลวงปู่เครื่อง ลือเลื่องทับหลัง
บ่อน้ำขลังศักดิ์สิทธิ์

*********พี่น้องไผอยู่อำเภอได๋ ไทศรีสะเกษ แสดงโตตนแหน่ครับ*********

สาธุการบทความนี้ : 166 ครั้ง
จากสมาชิก : 1 ครั้ง
จากขาจร : 165 ครั้ง

03 พ.ค. 2553 เวลา 11:36:00

872) กลองตุ้ม มาจากไสกันแต้

โพสต์โดย

คห.ที่3) ไทบ้านทุ่งมั่ง [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

ทางบ้านผมกะฟ้อน แบบ กางจ้อง (ร่ม) มีผ้าขาวม้าไหม มาเอ้ตามจ้องแล้วกะ นุ่งโสร่ง ครับ

ทางยางชุมเพิ่นกะฟ้อนบบนี้ครับ

แต่ว่า ย่างถอยหลังครับ

สาธุการบทความนี้ : 349 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 349 ครั้ง

03 พ.ค. 2553 เวลา 11:32:20

โพสต์โดย

คห.ที่0) การฟ้อนกลองตุ้มในจังหวัดศรีสะเกษ [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

การฟ้อนกลองตุ้ม บ้านผึ้ง     ต.ทาม    อ.กันทรารมย์    จังหวัดศรีสะเกษ

    ในท้องถิ่นจังหวัดศรีสะเกษมีศิลปะการฟ้อนที่สำคัญที่ถือว่าเป็นเอกลักษณ์ของท้องถิ่นที่สำคัญอย่างหนึ่งคือ  “ฟ้อนกลองตุ้ม”  เป็นศิลปะการฟ้อนที่พบในสังคมวัฒนธรรมของกลุ่มคนชาติพันธุ์ลาวเป็นส่วนใหญ่   การฟ้อนกลองตุ้มเป็นศิลปะการฟ้อนที่มีความงดงามและมีความเป็นเอกลักษณะของท้องถิ่น  แสดงให้เห็นว่าคนท้องถิ่นนั้นๆมีศิลปะด้านการฟ้อนรำที่บ่งบอกถึงสุนทรียะทางด้านความคิด จิตใจ   และจินตนาการ  อันเป็นมรดกที่ได้รับการตกทอดมาแต่บรรพบุรุษ  และสะท้อนให้เห็นถึงความเป็นกลุ่มชนที่มีสังคมวัฒนธรรมที่เต็มไปด้วยศาสตร์และศิลป์ในการดำรงชีวิต   การฟ้อนกลองตุ้มของบ้านผึ้ง  ต.ทาม  อ.กันทรารมย์  จ.ศรีสะเกษ  เริ่มมีการฟ้อนตั้งแต่บรรพบุรุษซึ่งก็ยากที่จะหาหลักฐานมายืนยันให้แน่ชัดได้ว่าเริ่มต้นตั้งแต่ปี    พ.ศ. ใด  สมัยใด    จากการสัมภาษณ์คนเฒ่าคนแก่ที่มีอายุ  70-80  ปี ก็มักจะได้คำตอบเหมือนกันคือ “เกิดมาพอจำความได้ก็เห็นแล้ว”  คำกล่าวนี้จึงพอจะเป็นที่ยืนยันได้ว่า  การฟ้อนกลองตุ้มของบ้านผึ้ง  ต.ทาม  อ.กันทรารมย์   มีความเป็นมายาวนานหลายชั่วอายุคนและยังถือปฎิบัติสืบทอดต่อกันมาอย่างต่อเนื่องจนถึงปัจจุบัน
        การฟ้อนกลองตุ้มของชาวบ้านผึ้งนิยมเล่นกันในประเพณีบุญบั้งไฟ   เป็นศิลปะการฟ้อนรำที่มีความเชื่อแฝงอยู่ด้วย  และยังเป็นศิลปะที่ผสมผสานระหว่างการฟ้อนรำ   กับ   ดนตรี (กลองตุ้ม)    การฟ้อนรำนี้เป็นการฟ้อนรำตามฉบับพื้นบ้าน คือโยกย้ายท่วงท่าการฟ้อนรำไปตามอิสระไม่มีการกำหนดท่วงท่าที่แน่นอนตายตัว    ลักษณะการฟ้อนกลองตุ้มของบ้านผึ้งจะมีเอกลักษณ์ที่โดดเด่นอยู่ที่การแต่งกายและการจัดขบวน  บางครั้งเราอาจเรียกการฟ้อนกลองตุ้มเป็นการละเล่นก็ได้เพราะเป็นความสนุกสนานที่ชาวบ้านได้ร่วมกันทำโดยไม่มีการแบ่งแยกคนเล่นกับคนดูเหมือนการแสดง
        เมื่อถึงช่วงเดือนหกอันเป็นระยะเวลาที่จะมีการจัดบุญบั้งไฟซึ่งถือว่าเป็นบุญประเพณีอันศักดิ์สิทธิ์ที่ชาวอีสานและชาวบ้านผึ้งให้ความเชื่อมั่นและศรัทธาว่าจะเป็นประเพณีที่จะนำมาซึ่งความอุดมสมบูรณ์และความผาสุขของชาวบ้าน   ในบุญประเพณีนี้เองที่จะต้องมีการละเล่นที่สนุกสนานและชาวบ้านจะได้ร่วมกันละเล่นร่วมกันฟ้อน  นั่นก็คือ “ฟ้อนกลองตุ้ม”  ชาวบ้านจะมีการเตรียมการกันอย่างดี  โดยจะมีการประชุมชาวบ้านหรือคณะกรรมหมู่บ้านกันก่อนเพื่อหาฤกษ์หายามที่เป็นมงคล  เมื่อประชุมกันและตกลงกันเป็นที่เรียบร้อยแล้วว่าจะจัดงานบุญบั้งไฟกันวันไหน  (ในอดีตชาวบ้านจะใช้ระบบการเรียกวันตามคตินิยมของท้องถิ่น  เช่น  วันเพ็ง  วันแรมหรือแฮม  เดือนหก หรือเดือนเจ็ด  เป็นต้น)  ก็จะมีการประกาศบอกกันให้ทราบทั่วทั้งหมู่บ้าน  การประกาศบอกนี้จะต้องใช้คนวิ่งประกาศคนเดียวเรียกว่า  “จ่าเติน”   เพื่อเป็นผู้ประชาสัมพันธ์บอกวันเวลาให้ชาวบ้านในหมู่บ้านทราบว่าจะมีการจัดบุญบั้งไฟขึ้น  ให้ชาวบ้านเตรียมทำข้าวปุ้น (ขนมจีน)  เพื่อต้อนรับแขก  พี่น้อง  และญาติมิตรที่จะมาเยือน
การฟ้อนกลองตุ้มในอดีตจะเริ่มเล่นกันอย่างต่อเนื่องนับจากที่รู้แล้วว่าจะมีการจัดบุญบั้งไฟขึ้น  แต่จะมีการเล่นกันอย่างจริงจังในวันแห่บั้งไฟหรือชาวบ้านเรียก   “วันโฮม”  ชาวบ้านจะมีการตีกลองตุ้มเรียกกันเพื่อให้สมาชิกออกมารวมกัน      เมื่อได้ยินเสียงกลองตุ้มก็จะออกมารวมกันเล่นอย่างสนุกสนาน  เพราะวันโฮม เป็นวันที่ชาวบ้านจะต้องต้อนรับแขกผู้มาเยี่ยมเยือน  ญาติมิตรพี่น้อง  และเป็นวันแห่บั้งไฟ   การฟ้อนกลองตุ้มในช่วงบุญบั้งไฟถือว่าเป็นการฟ้อนเพื่อบูชาพญาแถนด้วย    การฟ้อนกลองตุ้มของบ้านผึ้งจะต้องมีการผูกผ้านุ่งติดกัน  และในอดีตคนที่จะมาฟ้อนกลองตุ้มส่วนใหญ่จะเป็นผู้ชาย  เนื่องจากตามหลักค่านิยมของท้องถิ่นแล้วการที่ผู้หญิงจะออกมาเต้น  ระบำ รำ  ฟ้อน กรีดร้อง    ถือเป็นสิ่งที่ไม่เหมาะสมอย่างยิ่ง  ผู้หญิงจึงมีหน้าที่จัดเตรียมอาหาร  สุรา  และเครื่องดื่มต่างๆเพื่อบริการผู้มาเยือน  แต่ปัจจุบันการฟ้อนกลองตุ้มของบ้านผึ้งมีทั้งผู้หญิงและผู้ชาย   การที่ชาวบ้านมีการผูกผ้าติดกันเพื่อเป็นการป้องกันไม่ให้มีใครแอบหนีกลับบ้านจะต้องร่วมเล่นด้วยกันจนกว่าจะเลิกงาน  การจัดขบวนฟ้อนกลองตุ้มของบ้านผึ้งแบบขบวนเป็นสามส่วนดังนี้   กลุ่มฟ้อนขบวนหน้า และขบวนหลัง    คนตีกลองตุ้มและพางฮาด   นายท้ายเรือ    การฟ้อนกลองตุ้มของบ้านผึ้งยังเป็นวิถีชีวิตที่ชาวบ้านปฏิบัติร่วมกัน ไม่ใช่การแสดงที่ดัดแปลงท่าทางให้ดูสวยงามลีลาการฟ้อนส่วนใหญ่จึงดูไม่ค่อยเป็นระเบียบ หรือมีท่าทางเฉพาะเจาะจงใดๆ    กลุ่มที่ฟ้อนก็จะร่ายรำไปตามจังหวะลีลาของเสียงกลองและทักษะด้านการฟ้อนที่ตัวเองถนัด    คนตีกลองและตีพางฮาดจะต้องมีสองคน  (ตีกลอง  1  คน  ตีพางฮาด  1  คน)  ทำหน้าที่ให้จังหวะและความครึกครื้น  ส่วนคนที่ทำหน้าที่เป็นนายท้ายเรือถือว่าเป็นการละเล่นอย่างหนึ่งเพื่อเสริมบรรยากาศให้มีความสนุกครื้นเครงมีมุขตลกขบขันขณะเล่น และมีหน้าที่คอยควบคุมให้ขบวนมีระเบียบไม่คดโค้งหรือแตกแถว  จากจุดนี้สะท้อนให้เห็นว่าชาวบ้านต้องมีความเกี่ยวพันกับการใช้เรือ  วิถีชีวิตก็จะต้องพึ่งพาน้ำ  และยังแสดงให้เห็นว่าภูมิประเทศจะต้องมีแหล่งน้ำหรือสายน้ำขนาดใหญ่ที่ต้องใช้เรือเป็นพาหนะเดินทางหรือทำมาหากิน(ข้อมูลจากโครงการจัดตั้งศูนย์วัฒนธรรมมหาวิทยาลัยราชภัฎศรีสะเกษ)

สาธุการบทความนี้ : 466 ครั้ง
จากสมาชิก : 1 ครั้ง
จากขาจร : 465 ครั้ง

03 พ.ค. 2553 เวลา 11:55:24

โพสต์โดย

คห.ที่1) กลองตุ้มบ้านหนองแก้ว [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

ช่วงเวลา การฟ้อนกลองตุ้มเป็นมรดกวัฒนธรรมเก่าแก่ของชาวหนองแก้ว ตำบลหนองแวง อำเภอกันทรารมย์ การฟ้อนนี้เริ่มมีมาตั้งแต่เมื่อใดไม่ปรากฏแน่ชัด การฟ้อนกลองตุ้มนี้จะมีประมาณเดือน ๖ ของทุกปี ใช้ฟ้อนประกอบประเพณีบุญบั้งไฟในตอนกลางวัน เดิมมีผู้ฟ้อนเป็นชายล้วน แต่ในปัจจุบันมีทั้งชายและหญิง ส่วนกลางคืนจะมีการฟ้อนงูกินเขียด ซึ่งเป็นการฟ้อนเพื่อเกี้ยวพาราสีกันระหว่างชายและหญิง

ความสำคัญ
การฟ้อนกลองตุ้มจะไม่มีการไหว้ครู พอเริ่มก็จะฟ้อนเลย ส่วนการถ่ายทอดนั้นนักฟ้อนรุ่นก่อนจะเป็นผู้ถ่ายทอดให้รุ่นต่อ ๆ ไป ท่าฟ้อนมี ๓ ท่า คือ
ท่าที่ ๑ เริ่มด้วยท่ายกมือทั้งสองข้างโดยกางข้อศอกให้ตั้งฉากและขนานกัน แบมือให้หลังมือหันเข้าหาผู้ฟ้อน แล้วแกว่งแขนขึ้นลงข้างลำตัวสลับไปมา ซ้าย-ขวา เป็นการเชื้อเชิญให้พี่น้องทั้งหลายมาร่วมงานสนุกสนานรื่นเริงในประเพณีบุญบั้งไฟ
ท่าที่ ๒ ยกมือทั้งสองแบออก แล้วไขว้กันอยู่ระดับหน้าผาก งอศอกเป็นการแสดงถึงความสามัคคีพร้อมเพรียงของชาวบ้าน
ท่าที่ ๓ ยื่นแขนทั้งสองข้างออกไปข้างหน้า ให้ฝ่ามือขนานกันมีความหมายให้ไปสู่จุดมุ่งหมายเดียวกัน ในอันที่จะปฏิบัติสืบทอดประเพณีที่ถูกต้องและดีงาม การฟ้อนจะฟ้อนถอยหลัง
เครื่องดนตรีที่ใช้ประกอบและให้จังหวะในการฟ้อนได้แก่ กลองตุ้ม เป็นกลอง ๒ หน้าตัวกลองทำด้วยไม้ประดู่ หน้ากลองทำด้วยหนังวัวหรือหนังควาย ไม้ตีกลองทำด้วยแก่นไม้แท้ไม่มีการหุ้มหัวไม้ตี และพางฮาด มีลักษณะคล้ายฆ้อง แต่ไม่มีตุ้มใช้ตีแทรกกับเสียงกลอง
ในการฟ้อนจะเอากลองและพางฮาดหามใช้ราวเดียวกันคนหาม ๒ คน หันหน้าเข้าหากันคนหนึ่งตีกลอง อีกคนตีพางฮาด คนหามกลองและพางฮาดจะเป็นผู้นำขบวนฟ้อนและตีกลองในจังหวะเดียวกันคือ ตุ้ม-แปะ-ตุ้ม เมื่อจะเปลี่ยนท่าฟ้อนคนตีพางฮาดจะเป็นคนให้สัญญาณ ท่ารำไม่อ่อนช้อยแต่ดูสวยงามด้วยการแต่งกายที่ละลานตา
การแต่งกาย สวมเสื้อสีอะไรก็ได้ เพื่อความสวยงามมักจะสวมสีขาวนุ่งโสร่งไหมสีสวยงามมีผ้าสไบ ทอลายขิตสวยงาม และผ้าโพกหัวลายขิต ใส่กระจอนหู (ตุ้มหูโบราณ) คล้องคอด้วยตุ้มเป หรือตุ้มเข็มแขน ๓ เส้น เส้นหนึ่งเป็นสร้อยคอ อีก ๒ เส้นสะพายแล่งไขว้กันเหมือนสายสังวาลย์ ตรงชายตุ้มเปใช้เงินทำเป็นรูปดาวห้อยไว้ทับผ้าสไบ และมีแว่น (กระจกเงา) เล็ก ๆ อีก ๑ บาน แขวนคอไว้ด้วยสร้อยสำหรับใช้ส่องเวลาแต่งหน้าและเพื่อให้เกิดแสงวูบวาบ สะท้อนให้เทวดาฟ้าดินได้มองเห็นความทุกข์ยากของมวลมนุษย์ใส่กำไลข้อมือ ข้อเท้าทั้ง ๒ ข้าง มีผ้าขิดคาดเอวทับอีกผืนเวลาฟ้อนจะใส่ซวยมือ (เล็บมือ) ๕ นิ้ว มีลักษณะยาวเรียวใช้ไม้ไผ่สานต่อให้ดูนิ้วยาว ปลายไม้ใช้ผ้าฝ้ายมัดไว้เป็นสีขาวเวลาฟ้อนดูสวยงามมาก
สาระสำคัญ
สะท้อนให้เห็นความสามัคคี และความพร้อมเพรียงกันของชาวบ้านที่มาฟ้อนรำกลองตุ้มประกอบประเพณีบุญบั้งไฟ ที่เป็นมรดกทางวัฒนธรรมสืบทอดต่อกันมา การที่เด็กและเยาวชนในหมู่บ้านได้แสดงออกด้วยความสนุกสนาน นับว่าเป็นกุศโลบายในการสืบทอดประเพณีอันดีงามของท้องถิ่นต่อไป

สาธุการบทความนี้ : 388 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 388 ครั้ง

03 พ.ค. 2553 เวลา 12:04:50

โพสต์โดย

คห.ที่3) กลองตุ้ม [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

รบกวนเอารูปลงให้พี่ให้น้องเพิ่นแยงแหน่ครับ

สาธุการบทความนี้ : 0 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 0 ครั้ง

03 พ.ค. 2553 เวลา 12:27:38

โพสต์โดย

คห.ที่4) กลองตุ้ม บ้านละทาย อำเภอกันทรารมย์ จังหวัดศรีสะเกษ [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

มีลักษณะคล้ายคลึงกับบ้านหน้องแก้ว ครับ

กลองตุ้มเป็นกลอง 2 หน้า คล้ายกลองเพล แต่เล็กกว่าสามารถแบกหามได้ เมื่อเวลาแสดงใช้คนหาม 2 คน คนหลังตีกลอง เสียงดังตุ้ม ตุ้ม ตุ้ม คนหน้าตีพังฮาด ซึ่งเป็นฆ้องแบบไม่มีนม เวลาตีดังผ่าง ผ่าง เมื่อตีประกอบกันจะมีรูปแบบการตีเป็นกระสวนจังหวะ คือ ผ่าง ตุ้ม ผ่าง ผ่าง ผ่าง ผ่าง ผ่าง ตุ้ม ผ่าง
เวลาเดินเป็นขบวนต่อกันยาว ที่นิ้วสวม กรวยมือ ยาวถักด้วยหวายและมีฝ้ายสีต่าง ๆ ประดับประดาเป็นดอกตรงปลาย
การตกแต่ง
นุ่งผ้าโสร่ง เสื้อ มีสไบพาดไหล่ไขว้ทั้ง 2 ข้าง มีเครื่องประดับคล้ายสังวาลย์ ทำจากใบตาล โพกศีรษะด้วยผ้าขิดหรือผ้าเบี่ยง ตาสวมแว่นดำ ให้มองคล้ายคลึ้มฟ้าคลึ้มฝนเหมือนฝนจะตก
หญิงจะแต่งเป็นชาย ชายแต่งคล้ายกับเจ้านายสมัยโบราณ จำนวนคนรำไม่จำกัด เมื่อมีเครื่องแต่งตัวก็สามารถเข้าขบวนได้
ท่ารำ
มีท่าง่าย ๆ ซ้ำไปซ้ำมา เช่น ท่าไหว้ ท่าค้ำฟ้า (เพื่อชูนั่งกรวยมือขึ้นสูง ๆ ) ท่ากวาดลานจัด

ใช้รำประกอบบุญประเพณีเดือน 6 เพื่อขอฝน เวลารำอ้อมศาลาวัด หรือโบสถ์ (สิม) เพื่อความศักดิ์สิทธิ์ ฝนจะได้ตกเพราะขอฝนจากพญาแถน

สาธุการบทความนี้ : 444 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 444 ครั้ง

03 พ.ค. 2553 เวลา 12:30:26

โพสต์โดย

คห.ที่5) ยางชุมน้อย [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

การฟ้อนกลองตุ้มในอำเภอยางชุมน้อย มีในหลายหมู่บ้าน มักสืบทอดในกลุ่มผู้ใหญ่   สืบทอดโดยสถาบันการศึกษา ในกลุ่มนักเรียน  ในเขตอำเภอยางชุมน้อย มีการลำเจียงกลองตุ้ม ที่มีลักษณะแบบการฟ้อนกลองตุ้มแบบชาย ที่ขับกาพย์เซิ้งไปด้วย   มีการฟ้อนแบบถอยหลังครับ
                    การแต่งกาย  เพื่อเข้าขบวนฟ้อนกลองตุ้ม สวมโสร่ง สวมเสื้อย้อมดำมะเกลือหรือเสื้อแขนสั้นสีขาว ประดับด้วยผ้าแต่ง คือ ผ้าแพรปลาไหล ผืนแรกพันรอบศีรษะ ขมวดปมปล่อยชายยาวข้างหูจรดหน้าอก  อีกสองผืนจะแต่งทับข้างลำตัวโดยห่มเฉียงจากบ่าสองข้างพับไขว้กัน ความยาวของผ้าจะปล่อยลงมาจรดกับเข่าหรือเลยสะโพก  ผ้าผืนที่สี่จะใช้คาดเอว ปล่อยชายทับส่วนกลางของร่างกาย
                    เครื่องประดับ  เรียกว่า ตุ้มเป ตุ้มกลม เป็นสายสะพายคล้ายสายสังวาลสองเส้นไขว้ทับกันตามแนวผ้าเบี่ยง (สไบ) แต่เดิมทำด้วยเงินหรือทองเหลือง และสลับลายร้อยสลับกันระหว่างเหรียญทรงแบน (ตุ้มเป) กับทรงกลม (ตุ้มกลม)
                    กระจกเงาบานเล็ก  เป็นที่นิยมในการฟ้อนกลองตุ้มแบบชาย ใช้แทนสังวาล หันกระจกออกด้านนอก เมื่อต้องแสงแดดจะสะท้อนแสงวูบวาบ  กำไลแขน กำไลข่า หรือกำไลข้อมือกำไลข้อเท้าที่เรียกว่า ก้องแขน ก้องขา  มักทำด้วยเงินฮาง ปัจจุบันหาได้ยาก หิ่งห่อหรือกระพรวนเล็ก ๆ เป็นสายประดับเอว หล่อด้วยทองเหลือง เป็นรูปกลมหลายสิบลูก ข้างในกลวง มีโลหะเล็ก ๆ กลิ้งอยู่ภายใน เมื่อร้อยเป็นสายยาวใช้ผูกเอวพับแพรปิด เวลาเคลื่อนไหวขยับตัวจะเกิดเสียงกรุ๋งกริ๋ง ไพเราะมาก  องค์ประกอบสำคัญอย่างหนึ่งที่ขาดไม่ได้คือ ซวยมือหรือโครงไม้สาน มีโคนสวมก้านยาวออกไปประมาณ ๑ ฟุต ใช้สวมนิ้วมือทุกนิ้วเพื่อต่อนิ้วให้ยาวรับกับ
ลักษณะการฟ้อนที่เน้นลีลาการวาดแขนให้เด่นดูสวยงามขี้น ด้วยเหตุที่การฟ้อนกลองตุ้มมีท่าฟ้อนอิสระ เรียบง่าย เน้นจังหวัดของมือและแขน หากใช้มือล้วน ๆ จะทำให้ดูธรรมดา การต่อมือด้วยซวยที่มีพู่กลมตรงปลายซวยเป็นสีขาวนวล จึงทำให้เกิดการเคลื่อนไหว ที่อ่อนโค้งสวยงามดูแปลกตาจากการฟ้อนเซิ้งทั่วไป
                    ร่ม  เป็นอุปกรณ์ประกอบการฟ้อนกลองตุ้มแบบดั้งเดิม หรือแบบชาย ในอตีตใช้ร่มผ้าสีดำ ใช้กางตลอดเส้นทางการการฟ้อน เพื่อกันแดด มีการตกแต่งร่มด้วยการเอาแพรไส้ปลาไหลมาประดับ  ในจังหวะแรกเมื่อกลองตุ้มส่งสัญญาณ ผู้ฟ้อนจะยกร่มขึ้นเหนือศีรษะ ตามจังหวะกลองสามครั้ง เป็นการเตรียม หรือบอกกล่าวพญาแถน

สาธุการบทความนี้ : 590 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 590 ครั้ง

03 พ.ค. 2553 เวลา 12:34:26

โพสต์โดย

คห.ที่6) การฟ้อนกลองตุ้มแบบพื้นบ้านทั่งไปแบบง่าย บ้านทุ่งมั่ง ตำบลอีปาด [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

การแต่งกาย

สวมโสร่ง สวมเสื้อแขนสั้นสีขาว ประดับด้วยผ้าแต่ง คือ ผ้าแพรปลาไหล ผืนแรกพันรอบศีรษะ ขมวดปมปล่อยชายยาวข้างหูจรดหน้าอก  อีกสองผืนจะแต่งทับข้างลำตัวโดยห่มเฉียงจากบ่าสองข้างพับไขว้กัน ความยาวของผ้าจะปล่อยลงมาจรดกับเข่าหรือเลยสะโพก  ผ้าผืนที่สี่จะใช้คาดเอว ปล่อยชายทับส่วนกลางของร่างกาย

ขณะฟ้อน  จะกางฮ่ม   (ร่ม) โดยที่ร่มจะมีการเอ้ ประดับตกแต่งด้วยผ้าขาวม้าไหมหรือฝ้ายตามแต่ผู้แสดง

การฟ้อนไม่มีแบบผนตายตัว

เน้นความสนุกสนานเป็นหลัก

จังหวะการตีกลอง  คือ  ตุ้ม   ผ่าง   ตุ้ม  ผ่าง   ตุ้ม   ผ่าง   ตุ้ม  ผ่าง ..... ตุ้มตุ้มตุ้มตุ้มตุ้ม  ผ่าง  หรือตรามแต่ผู้ตีจะตีไม่มีแบบแผนตายตัว

สาธุการบทความนี้ : 607 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 607 ครั้ง

03 พ.ค. 2553 เวลา 12:40:27

โพสต์โดย

คห.ที่16) งามคัก [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

งามคักน้อครับ

ฟ้อนเชิ้งผ้าหมี่ มันคล้ายๆการฟ้อนกลองตุ้มผสมกับการเชิ้งสไนของพี่น้องชาวเผ่าเยอในนจังหวัดศรีสะเกษ แถวอำเภอราษีไศล น้อ ครับ

สาธุการบทความนี้ : 553 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 553 ครั้ง

03 พ.ค. 2553 เวลา 21:02:06

โพสต์โดย

คห.ที่21) เกร็ดเพิ่มเติมครับ [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

คุณดอกอีเอี้ยงบานอยู่หัวท่ง....คน:

คุณอ้ายโอ๊ต:

๒. เสื้อแขนกระบอกยาวสีดำ
สมัยก่อนใช้ผ้าไหมตัด เย็บมือย้อมด้วยมะเกลือ (ทำให้เป็นสีดำ) หรือย้อมคราม
(น้ำแต้ม) ลายผ้าเป็นลายตา คล้ายผ้าขาวม้าแต่ลายเล็ก ปัจจุบันใช้เสื้อแขนยาวสำเร็จรูปสีดำแขนยาวแทน

เพิ่นผ้ากันตำเป็นลายดอกแก้ว(ลูกแก้ว)แล้วย้อมบักเกลือ

อันนี้บ้านผมเอิ้นแนวนี้

อยู่กันทรมย์ผมยังมีใส่กันแทบทุบ้าน

บ้านข้อยเอิ้นผ้าเก็บ

ลางบ้านเอิ้นผ้าแซว

ทางบ้านลิ้นฟ้าเพิ่นว่าผ้าเหยียบ

ผ้าเก็บ  ผ้าแซว  หรือผ้าแซวนี้  หรือผ้าลายลุกแก้ว  เป็นผ้าลายประจำจังหวัดศรีสะเกษครับ

ที่มีการปักลายเป็นสีต่างๆนี้ครับ  ที่พบหลายกะแถวอำเภอห้วยทับทันที่ตำบลผักไหมเป็น

แหล่งผลิตใหญ่ครับ  เชิญแวะเลือกหาได้ครับ

แต่ในแถบกันทรารมย์บ้านข้าน้อยนี้หรือในแถบอีสานทั่วไปนี้กะยังมีให้เห็นครับเป็นที่นิยมกันครับ

เสื้อผ้าที่ย้อมบักเกลือนี้ผู้เฒ่าเพิ่นว่ามันจั่งบ่เปื้อนง่าย  แล้วกะวัตถุดิบคือบักเกลือมันหาง่ายครับ

สาธุการบทความนี้ : 299 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 299 ครั้ง

06 พ.ค. 2553 เวลา 16:06:34

โพสต์โดย

คห.ที่22) เพิ่มเติมครับ [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

คุณลูกแม่ศรี:

คุณอ้ายโอ๊ต:

แล้วเสื้อไหมลายลูกแก้วนี่เป็นของเผ่าไหนครับ หรือว่าตอนนี้เป็นเสื้อที่ทั้งกูย ลาว เยอ เขมร มีเหมือนกันหมดแล้ว?

ส่วนในภาพเป็นชุดของชาวสุรินทร์นะครับ มีพู่ไหมสีแดงบนแขนเสื้อด้วย น่าจะเป็นเผ่ากูย

บ้านผมเผิ่นเอิ้นไหมเหยียบ ตามที่เห็นมาส่วนหลายสิเฮ็ดกันในหมู่บ้านที่เป็นชาวกูยครับ

ปกติกะมีการทออยู่สู่เผ่าครับ

แต่ปกติผมว่าน่าจะมีเค้ามาจาก เผ่ากูยหรือเผ่าส่วย และเขมร ตามที่อ้ายเพิ่นว่าล่ะครับ

เมื่อมีการผสมหรือย้าเข้ามาอยู่นำกันมันกะเกิดการแลกเปลี่ยนกันครับ

กะเลยพบทุกเผ่า ครับ

สาธุการบทความนี้ : 401 ครั้ง
จากสมาชิก : 1 ครั้ง
จากขาจร : 400 ครั้ง

06 พ.ค. 2553 เวลา 16:11:27

โพสต์โดย

คห.ที่28) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

คุณศรีสระเกศ:
ถึงชาวศรีสะเกษทุกท่าน นะครับ ตอนนี้อนุสาวรีย์พระนางศรีสระผม เปลี่ยนชื่อแล้วนะครับ
เป็นพระนางศรีสระเกศ ความหมายเหมือนเดิมและยังพ้องเสียงกับชื่อจังหวัดด้วย

จากเว็บ อบจ.ศรีสะเกษครับ

เออ ผ้าเก็บนี่มีกันทุกเผ่าในเมืองศรีของเราเลยเนาะ ผมอยู่ไพรบึง เผ่าเขมร ย่า ยาย แถวบ้าน เวลามีงานบุญ งานสำคัญต่างๆ ก็จะพากันสวมเสื้อเก็บนี่แหละ (ภาษาเขมรสูงบ้านผมเรียก เอาวเก็บ,เอาว=เสื้อ) นุ่งผ้าถุง อันหรีกปะเดา ต่อหัวต่อตีน พาดสไบ(ผ้าเก็บที่เป็นผืน)
ที่บ้านผมไม่มีใครทำขายนะครับ

ถ้าอยากได้ก็นี่ครับ
จากอดีต…สู่ปัจจุบัน …เสื้อเก็บเย็บมือย้อมมะเกลือบ้านเมืองหลวง

หนึ่งตำบล หนึ่งผลิตภัณฑ์  3 ดาว

ประวัติความเป็นมา

            ชาวบ้านที่อาศัยอยู่ในชนบททั่วทุกท้องถิ่นของ จ.ศรีสะเกษ ตั้งแต่บรรพบุรุษจนปัจจุบันมีการแต่งการด้วยผ้าพื้นเมือง  ที่มีการถักทอจากเส้นใยธรรมชาติ เช่น ใยฝ้าย ป่าน ปอ  หรือผลิตผลที่มาจากส่วนต่างๆของสัตว์เช่น ตัวไหม ขนของสัตว์ต่างๆ เป็นต้น  จากนั้นนำเส้นใยดังกล่าวมาย้อมสีตามธรรมชาติเพ่อให้เกิดความสวยงาม  โดยสีที่นิยมคือ สีดำจากไม้มะเกลือ เพื่อมุ่งเน้นเรื่องความทนทาน ปกปิดร่างกายป้องกันร่างกายจากความร้อนของแสงแดด และให้ความอบอุ่นแก่ร่างกาย  ชาวบ้านส่วนใหญ่มักจะทอและเย็บผ้าด้วยมือ ลวดลายที่ทอจึงเป็นลวดลายที่นึกคิดขึ้นมาเอง ส่วนมากนิยม ทอเป็น “ผ้าเก็บหรือผ้าเหยียบ” ซึ่งมีความคงทนถาวร ให้ความอบอุ่นแก่ร่างกายได้เป็นอย่างดี วิธีตัดเย็บจะทำด้วยเมืองเนื่องจาก ไม่มีจักรเย็บผ้าหรือเครื่องมือทุ่นแรง จนสืบสานมาเป็นเสื้อเก็บเย็บมือย้อมมะเกลือในปัจจุบัน

กลุ่มผู้ผลิต: กลุ่มเสื้อไหมเก็บเย็บมือย้อมมะเกลือ  สมาชิก  60 คน   ทุนดำเนินการ 100,000 บาท

สถานที่ผลิต: ครัวเรือนในตำบลเมืองหลวง

ประธานกลุ่มผู้ผลิต : นางฉลวย ชูศรี

สถานที่ตั้งกลุ่มผู้ผลิต : บ้านเลขที่  12/1 หมู่  3  ต.เมืองหลวง  อ.ห้วยทับทัน  จ.ศรีสะเกษ

อัตลักษณ์(เอกลักษณ์) จุดเด่นของผลิตภัณฑ์

                        ความสวยงามและเป็นมรดกทางวัฒนธรรมที่สืบต่อกันมาจากบรรพบุรุษสู่ลูกหลาน เป็นเสื้อที่ผลิตจากวัตถุดิบธรรมชาติ

ราคา :  1,000 – 1,500 บาท  ขึ้นอยู่กับความสวยงามของลายแซว  รูปแบบเสื้อ และเทคนิคการย้อมมะเกลือไม่ให้สีตก

มาตรฐานและรางวัลที่ได้รับ

มาตรฐานผลิตภัณฑ์ชุมชน  มาตรฐานเลขที่ มผช.๘๓๕/๒๕๔๘

นอกจากพระนางศรีสระผม  จาเปลี่ยนเป็น  พระนางศรีสระเกศ   แล้ว

เกาะกลางน้ำที่เราเรียกกันอยู่ยังได้เปลี่ยนชื่อแล้วครับ

เป็น  เกาะห้วยน้ำคำตามชื่อลำห้วยครับ

ส่วนเรื่อง  เสื้อตัวนี้นะครับ  ไปซื้อได้เลยที่บ้านเมืองหลวง แถวตำบลผักไหม  อำเภอห้วยทับทันครับ

สาธุการบทความนี้ : 453 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 453 ครั้ง

15 พ.ค. 2553 เวลา 14:29:55

880) น่าจะมีการจัดตั้งวิทยาลัยนาฏศิลปที่อีสานใต้(สุรินทร์ ศรีสะเกษ บุรีรัมย์) ดีมั้ยครับ

โพสต์โดย

คห.ที่8) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

คุณศรีสระเกศ:
วัฒนธรรมเขมรอีสานใต้ มีความโดดเด่นมากในจังหวัด ศรีสะเกษ สุรินทร์ บุรีรัมย์ ขณะที่เมืองนครราชสีมา มีวัฒนธรรมแบบไทโคราช ซึ่งย่อมต้องมีผลต่อแนวคิดของ วนศ.นครราชสีมา ไม่มากก็น้อย ถึงแม้ว่าจะมีพันธกิจด้าน"วัฒนธรรมกลุ่มลุ่มเเม่น้ำมูลและทิวพนมดงรัก" ก็ตาม

ผมว่าเห็นสมควรมีการจัดตั้งนะครับ

อย่างที่คุณศรีสระเกศ กล่าว ไทยโคราชก็มีวัฒนธรรมที่เป็บแบบฉบับของเขาเอง

แต่ถ้าจะให้เป็นอีสานใต้จริงๆจังๆยังไม่แน่ชัด

อยากให้แยกออกมาเลยนะครับ

จะทำให้วัฒนธรรมความเป็นอีสานใต้จะยังคงมีความเด่นชัดมากยิ่งขึ้น

สาธุการบทความนี้ : 185 ครั้ง
จากสมาชิก : 1 ครั้ง
จากขาจร : 184 ครั้ง

15 พ.ค. 2553 เวลา 14:20:35

โพสต์โดย

คห.ที่0) รวมพลคนศรีสะเกษ [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

ขอเชิญพี่น้องเชื้อสาย  4  เผ่าไท  ศรีสะเกษ  ส่วย  เขมร  ลาว  เยอ

มาตุ้มมาโฮมกันแหน่เด้อครับ

ข้าน้อยอยากฮู้ว่ามีอยู่หลายปานได๋ครับ

รายงานชื่อเสียงเรียงนาม  แล้วกะบ้านเกิดเมืองนอนนำเด้อครับ

เขยศรีสะเกษ  ใภ้ศรีสะเกษกะมายามกันได่ครับ

ข้าน้อยหรือกะบาทนี้ทีนามว่า  สะเลเต อีสานใต้ครับ

บ้านเกิดเมืองนอนกะอำเภอกันทรารมย์  ตำบลอีปาด  บ้านทุ่งมั่งครับ

เป็นลูกหลานของชนเผ่าลาวเด้ครับ

สาธุการบทความนี้ : 265 ครั้ง
จากสมาชิก : 3 ครั้ง
จากขาจร : 262 ครั้ง

15 พ.ค. 2553 เวลา 14:51:22

โพสต์โดย

คห.ที่4) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

ดีครับอ้ายตั้ม

ผมบ่าวลักษณ์ครับ

พึ่งสิจบป.ตรี ครับ

บ้านเกิดอยู่ทางกันทรารมย์ครับ

รักอีสานเชียร์ทีมฟุตบอลอีสาน

(เชียร์ศรีสะเกษ ใครว่าบ้า ที่กรูกล้า เพราะบ้านกรู )

สาธุการบทความนี้ : 168 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 168 ครั้ง

29 ก.ย. 2553 เวลา 17:24:14

โพสต์โดย

คห.ที่9) ดี๊ครับ [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

ดี๊ใจ๊ที่เห็นพี่น้องศรีสะเกษมาตุ้มมาโฮมกัน

เชิญครับ

มีมาอีกแหน่บ่ครับ

ข้าน้องนี่  เนาว์หนห้อว  ศรีสะเกษแม่นบ้านอยู่พักอาศัย

อำเภอบ่ไกลแถบเลาะบ้านย่านเมืองกันทรารมย์

ตำบลอีปาดขึ้นชื่อ พริกงาม  หอมกระเทียมดี  มีปลาโตใหญ่

ทุ่งมั่งแม่นบ่ไกล  เลาะไปได้  ยินดีต้อนฮับครับ

สาธุการบทความนี้ : 272 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 272 ครั้ง

01 ต.ค. 2553 เวลา 21:30:17

โพสต์โดย

คห.ที่16) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

คุณบ่าวตั้ม เมืองศรี:
อ้ายใหญ่อาจารย์บาล ป้าแดง สะเลเตอีสานใต้

ลูกขุนหาญ เอื้อยทอรุ้ง และอีกหลายๆ คนที่บ่ได้กล่าวถึง

มาเด้อเว้านัวหัวม่วนกันทางนี้

ทางบ้านเฮาฝนดีตาหน่าอย้าย แต่หม่องแล้งกะแล้งอยู่

สาธุการบทความนี้ : 241 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 241 ครั้ง

31 ส.ค. 2554 เวลา 16:43:17

โพสต์โดย

คห.ที่17) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

คุณป้าแดง:
ป้าแดงมาแล้วจ้า ป้าแดงจบบัณฑิตวิทยาลัย ครุศาสตร์จุฬาแต่ปีซาวเจ็ดพู้นนนนนจ้า อายุบ่อบอก(ตะของกะบ่อจื่อพ้อม) ทะเบียนบ้านอยู่ คุ้มศรีมงคล(เลาะวัดเจียงอี)ต.เมืองใต้อ.เมือง ศรีสะเกษจ้า แต่โตตนชีพจรลงเท้าเดินทางทั่วไปทั้งในและนอกประเทศ หลบมาจากเวียดนามกะมารายงานโตนี่หละจ้า คันถามหาหม่องนอนกะแถวๆหาดจอมเทียน พัทยา ชลบุรี ยินดีฮู้จักน้องๆชาวศรีสะเกษทุกๆคนจ้า นัดรวมพลหาดจอมเทียนบ่อละจ้า หม่วนเด้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ไทเมืองกันครับป้า กันทรารมย์ครับ

สาธุการบทความนี้ : 160 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 160 ครั้ง

31 ส.ค. 2554 เวลา 16:44:26