ช่างฟ้อนวงโปงลางเลยพิทยาคม ในคาบต่างๆ ในงานกาชาดจังหวัดเลย

มิตรไมตรีเลิศล้ำ วัฒนธรรมอลังการ สืบสานตำนานทรงคุณค่า อีสานจุฬาฯร่วมใจอนุรักษ์

กระดานสนทนา ชมรมศิลปวัฒนธรรมอีสาน จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

โสเหล่ เฮฮา กับสภาไนบักขามคั่ว

ตั้งกระทู้ใหม่

หน้า: [1][2][3][4][5][6][7] ตอบกระทู้

555) ช่างฟ้อนวงโปงลางเลยพิทยาคม ในคาบต่างๆ ในงานกาชาดจังหวัดเลย

คห.ที่10)

แม่เป้ง

โดย : ลูกเลยพิทย์ ศิทย์มหาพิษณุพงศ์ เมื่อ:30 เม.ย. 2552 เวลา 16:09:09

ขึ้นบน||ลงล่าง

คห.ที่11)

พี่ๆนางรำรุ่นใหญ่ ในคาบรับจ้างถือป้าย

โดย : ลูกเลยพิทย์ ศิทย์มหาพิษณุพงศ์ เมื่อ:30 เม.ย. 2552 เวลา 16:10:51

ขึ้นบน||ลงล่าง

คห.ที่12)

พระเวสสันดร+นางมัททรี

โดย : ลูกเลยพิทย์ ศิทย์มหาพิษณุพงศ์ เมื่อ:30 เม.ย. 2552 เวลา 16:13:35

ขึ้นบน||ลงล่าง

คห.ที่13)

พระเวสสันดร รับบทโดย อิอิ ผมเองคับ บาส ช่างฟ้อน+พิธีกรประจำวง+ประสานงานวง
นางมัททรี รับบทโดย พี่เนยคับ ช่างฟ้อนรุ่นใหญ่+พิธีกรประจำวง

โดย : ลูกเลยพิทย์ ศิทย์มหาพิษณุพงศ์ เมื่อ:30 เม.ย. 2552 เวลา 16:16:28

ขึ้นบน||ลงล่าง

คห.ที่14)

ขอคำเสนอแนะจากผู้รู้ในการเรียกระหว่าง  "ช่างฟ้อน"  กับ "นางรำ"

ที่เคยได้ยินมานั้น  คำว่า  "ช่างฟ้อน" เป็นการใช้เรียกนางรำของทางล้านนาหรือการแสดงของคนเมือง  (ภาคเหนือ)  เพราะตอนที่เรียนอยู่มหาวิทยาลัยเชียงใหม่นั้นมีเพื่อนๆหลายคนก็เป็นนางรำของชมรมพื้นบ้านล้านนา(ไม่ใช่ของคณะวิจิตรศิลป์)  เขาเรียกพวกนางรำว่า  "ช่างฟ้อน"
แต่สำหรับอีสานบ้านเรานั้นผมไม่เคยได้ยินพื้นที่ไหนเรียก  "นางรำ"  ว่า  "ช่างฟ้อน" อันนี้ก็เลยไม่แน่ใจและเริ่มจะสรุปไม่ได้ว่าอีสานเองเรียกนางรำว่าเช่นไร  แต่บ้านผมเรียก  "นางรำ"
อันที่จริงความหมายไม่แตกต่าง  แต่ไม่อยากให้เข้าใจผิดและใช้คำผิด  เพราะเรามีวัฒนธรมของเรา  ไม่แตกต่างกับคำว่า  "ทุง"  กับ  "ตุง"  ซึ่งเป็นคำที่มีความหมายเดียวกัน  แต่เรามีวัฒธรรมทางด้านภาษาพูดแตกต่างกัน(ล้านช้างกับล้านนา)  ปัจุบันคนทั่วไปก็จะเรียกว่า  "ตุง"  แทนคำว่า  "ทุง"  ซึ่งเป็นคำพื้นเพอีสานบ้านเฮา  หรืออาจเป็นเพราะผมเป็นภูไทหรือเปล่าที่ทางบ้านผมเรียก  "ทุง"  แล้วกลุ่มชาติพันธุ์อื่นที่อยู่ในภาคอีสานหละครับเขาเรียกว่าอย่างไร

โดย : บ่าวภูไท นครฯ เมื่อ:01 พ.ค. 2552 เวลา 08:16:47

ขึ้นบน||ลงล่าง

คห.ที่15)

ในความคิดของผมนะครับ คือ

คำว่านางรำเป็นนาฏยศัพท์ทางภาคกลางซึ่งนำมาเรียกใช้ผู้ที่ฟ้อนรำในภายหลัง บ้างก็เรียกว่า นาฏศิลป์ชาย-นาฏศิลป์หญิง ซึ่งเกิดจากการที่เรารับเอาแนวความคิดแบบภาคกลางมาใช้ครับ

เพราะถ้ามีผู้ชายเป็นคนฟ้อนบางแห่งก็เรียกว่า นายรำ............มันฟังดูแหม่งๆยังไงไม่รู้

ในภาษาอีสาน คำว่า รำ ไม่มีความหมายในภาษาไทลาว มีเพียงคำว่าลำหรือขับลำ
เพราะตัว ร ในภาษาอีสานหรือภาษาลาวจะออกเสียงเป็น ฮ
เช่น รำข้าว ก็ออกเสียงเป็นฮำข้าว เป็นต้น

ในประเทศลาวก็จะเรียกนาฏศิลป์ว่า ช่างฟ้อน เช่นเดียวกันครับ
เพราะจะทำให้สื่อให้เห็นภาพของนาฏศิลป์ได้ง่ายกว่า
และเป็นคำเรียกใช้ในภาษาอีสานที่ชัดเจน
คือ นักดนตรี หมอลำ หมอแคน ช่างฟ้อน

โดย : อ้ายโอ๊ต เมื่อ:01 พ.ค. 2552 เวลา 10:09:01

ขึ้นบน||ลงล่าง

คห.ที่16)

ขอบคุณรูปภาพสวยๆ จากพี่บาสคับผม  สุดยอดไปเลย  นางรำโรงเรียนพี่สวยดีนะครับ

งามสมเป็นสาวเลยจริงๆ  55+

พี่โอ๊ตก็ช่างสรรหารูปจริงๆ เลยนะครับ  รู้สึกว่ารูปที่พี่แกเก็บมาโพสแต่ละรูปมีแต่สวยๆ หายาก  แล้วก็มีคุณค่าด้วยครับ  อย่างรูปด้านบน

ผมชอบมากก  เอ  แล้วทำไมเขาบ่มิเอิ้นว่านางฟ้อนล่ะคับ

555+  ล้อเล่นๆๆ

โดย : ปังคุง เมื่อ:02 พ.ค. 2552 เวลา 00:43:40

ขึ้นบน||ลงล่าง

คห.ที่17) สวยมากเลย แต่ไม่จริง

คัพ สวยมากเลยคัพ

สงสัยนาง ช่าง ฟ้อน ช่างเอ่ยของเลยพิทยาคมนะ
คนมาหน้าตาเหมือน ช่างฟ้อน หรือ นางรำของ รร.ศรีสงรักษ์วิทยา
จากวงโปงลาง มุจรินโปงลาง ของด่านซ้ายมากเลยนะคัพ

งั้นถ้าไม่เวื่อวันหลังว่างๆๆ จะเอามาโชละกานนะ

โดย : ณ พิมานบุระ เมื่อ:09 พ.ค. 2552 เวลา 13:20:56

ขึ้นบน||ลงล่าง

คห.ที่18)

พอเหอะ .. . มั่วทั้งสองแหละ .. .

พี่ทีว่า ช่างฟ้อนอ่ะ ชื่อเจมส์ เปนนางไห คนเก่าของ ร.ร.ศรีงครามวิทยา

ไม่อายบ้างรึไง หุหุ ...

โดย : ปะกิมไข่เต่า เมื่อ:24 พ.ค. 2552 เวลา 00:03:25

ขึ้นบน||ลงล่าง

คห.ที่19)

คำว่า ช่างฟ้อนนั้น ถูกต้องแล้วครับ
เป็นศัพท์ที่ใช้เรียกกันมาแต่โบราณแล้ว มีปรากฏอยู่ในกาพย์เซิ้งในวรรณกรรมเรื่องผาแดงนางไอ่ และเรื่องอื่นๆอีกหลายเรื่องอย่างชัดเจนครับ
ส่วนคำว่า รำ ในภาษาอีสานนั้น ออกเสียงเป็น ฮำ ที่หมายถึง รำข้าว ครับ
และคำว่า ลำ นั้น ถ้าเป็นกิริยาศัพท์นั้น จะหมายถึง การร้อง เช่นเดียวกับคำว่า ซอ ในภาคเหนือ ที่แปลว่า การขับร้องเหมือนกันครับ

กระจ่างแจ้ง

โดย : โหวดฟ้า เมื่อ:30 พ.ค. 2552 เวลา 19:15:41

ขึ้นบน||ลงล่าง

ตอบกระทู้

หน้า: [1][2][3][4][5][6][7]