สัญญาปลาข่อน
เอกพล มนต์ตระการ

ลมพัดข้าวดอ หัวใจอ้ายรอฟังข่าว
คึดฮอดผู้สาว ที่เคยเว้ากันปีก่อน
ว่าสิคืนนา ทุกคราเมื่อยามปลาข่อน
แต่พอเจ้าจร ปลาข่อนบ่เห็น คำ แพง


บัดนี้ บัดนี้.........
อ้ายอยากขอกล่าวก้ำ ทวนความจำจั๊กกะหน่อย
ฝากผู้สาวส่ำน้อย ผู้หายจ้อยตั้งแต่นาน
ตั้งแต่คราวอยู่บ้าน เว้าคำหวานกับอ้ายบ่าว
ยามหัวลมพัดจ้าว กลางฮวงข้าวก่องสลอน
น้ำแจนาปลาข่อน ปลาซิวซอนดิ้นด่องด่อง
เอาสวิงค่อยซ้อน มาหมกพร้อมอีตู่นา
จ้ำหมกปลาสัญญาน้อง ว่าเฮาสองสิมั่นแก่น
ฮักเป็นแฟนก่อไว้ มื้อได้พร้อมจั่งแต่งกัน
พอหลังจากมื้อนั้น เฮากะห่างน้อกันไป
เหลือแต่สัญญาใจ ที่แซในหัวใจซื่อ

บัดหลายเดือนหลายมื้อ ฟังเขาลือน้องเป็นต่าง
สังคมเมืองเปลี่ยนร่าง ใจเคยตั้งกะเปลี่ยนตาม
เสริมความงามตามแฟชั่น ตาหวานหวานเอวกิ่วกิ่ว
จมูกเสริมเติมแต่งคิ้ว มือสิบนิ้วเจ้าใส่แหวน
นั่งเคียงเสี่ยยิ้มแป้น ในเก๋งแวนติดฟิล์มดำ
เคยสัญญาแสนคำ เจ้าบ่จำ เบิดคุณค่า

เขาพา เที่ยวคาราโอเกะ ลืมเถียงนาเซ
ที่เฮาเคยเว้าวอน ลมหนาวมา
น้ำขอดนาปลาข่อน เพลินแสงนีออน
บ่ฮำฮอนฮักเฮา อ้ายนั่งเหงาบนคันแทนากิ่ว
มองเห็นปลาซิว ดิ้นแด่วแด่วแดดเผา
ดั่งสัญญา อ้ายโดนฆ่าด้วยความเหงา
เพราะถูกผู้สาว แฟนเก่าเพินตัดรอน
วอนสายลมทวงสัญญาปลาข่อน
เบื่อแสงนีออน ฟ่าวกลับคอนเด้อนาง
เบื่อแสงนีออน ฟ่าวกลับคอนเด้อนาง