รู้ว่าเขาหมดใจแต่ทำไมยังฮักเหลือเกิน
ต่าย อรทัย
หาเศษความจริงใจ จากแววตาของอ้ายบ่เจอ
อาการที่เคยฮักเคยแคร์ บ่เห็นแม้แต่ยามเผลอ
เหลือให้เจอแค่ความเย็นชา มอบตัวกับความเป็นจริง
เตรียมถูกทิ้ง เตรียมเสียน้ำตา
แต่ถูกพายุคำถามค้างคา ที่ใจยังหาคำตอบบ่ได้
รู้ว่าเขาหมดใจ แต่ทำไมยังรักเหลือเกิน
รู้ว่าเขาทำเมิน แต่เป็นหยังจึงยังทนไหว
ลบความจำบ่จาง ลืมความหลังบ่ได้
ความเข้มแข็งอยู่ไหน ทำไมทิ้งให้ใจยอม
ขอร้องคนเป็นอื่น ให้หวนคืนเขาคงบ่พร้อม
ได้แต่ทนกอดความน้อยใจ ดมดอกฮักที่สิ้นกลิ่นหอม
บอกใจฝึกซ้อมยิ้มรับวันลา มอบตัวกับความเป็นจริง
เตรียมถูกทิ้ง เตรียมเสียน้ำตา
แต่ถูกพายุคำถามค้างคา ที่ใจยังหาคำตอบบ่ได้
รู้ว่าเขาหมดใจ แต่ทำไมยังรักเหลือเกิน
รู้ว่าเขาทำเมิน แต่เป็นหยังจึงยังทนไหว
ลบความจำบ่จาง ลืมความหลังบ่ได้
ความเข้มแข็งอยู่ไหน ทำไมทิ้งให้ใจยอม
อยากจบแต่ใจบ่พร้อม จึงต้องยอมเจ็บไปรักไป
|
