ในนามของความห่วงใย
เสถียร ทำมือ
เพราะว่าคราบน้ำตา ของเธอบอกฉัน
คืนและวันของเธอ ทุกข์ทนเท่าไร
รับรู้ความเจ็บช้ำ ผ่านคำที่เธอระบาย
เขาไม่แคร์ แม้มอบทุกอย่างให้เขา
ในสายตาของคนนอกวงอย่างฉัน
เพียงเสียดายใจเธอที่มันสูญเปล่า
ทำได้เพียงปลอบใจ จับมือเธอไว้เบาเบา
ให้ความปวดร้าว ของเธอระบายถึงกัน
* อยากจะถาม ในนามของความห่วงใย
เหนื่อยบ้างไหมที่ทุ่มเทไปอย่างนั้น
ฉันพอจะทำอะไร ให้เธอหายทรมาน
ก็อยากจะทำ ให้เธอสบายใจ
แม้วันนี้หัวใจของเธออ่อนล้า
เอาน้ำตาเธอมาซับที่หัวไหล่
แบ่งความเจ็บกับฉัน
อย่าคิดว่าเป็นคนไกล
รู้ใช่ไหม ฉันยินดีทำเพื่อเธอ
*,**
|