คอยนาง
สำราญ บุญลาภ
มองท้องทุ่งนา โอ้น้ำตาพี่จะไหล
คิดถึงคนจากไป อยู่หนใดแห่งไหนเล่านาง
พี่อ้างว้างทุกวันทุกคืน สุดจะฝืนกล้ากลืนอุรา
กลับเถิดหนา พี่ยาเฝ้า คอย
...ดนตรี...
(ลำ)...เดือนหกคล้อย เดือนหกคล้อยเห็นรอยไถเก่า
ได้แต่นั่งเศร้าบ่เห็นเจ้าต่าวมา ฝนจากฟ้ากะเร่งลงตก
ในหัวอกหนุ่มนามันกลุ้ม ซุมไทบ้านพากันเตรียมท่า
คราดไถหว่านกล้าสีหน้าชื่นบาน
....ดนตรี....
เฝ้าคอยทรามวัย ตั้งแต่ปีใหม่ก็ไม่เห็นเงา
เฝ้าคอยทรามวัย ตั้งแต่ปีใหม่ก็ไม่เห็นเงา
หรือเบื่อคนรักเก่า ไปหลงมัวเมาแสงสีในบาร์
(ลำ).กะจั่งว่ามา สาหล้า คืนมาเฮ็ดนาหาเลี้ยงพ่อแม่
อยู่เมืองกรุงนานไปสิแย่ สิแย่โอ๊ยสิแย่สิแย่
ให้เฮาแก้แม่นบ่ทัน พี่ห่วงแจ่มจันทร์กลัวจะเสียท่า
ท้องฟรีขึ้นมาหลายคนแล้ว หลายคน เออ.แล้ว
...ดนตรี...
โอ้เดพะนางเอ้ย โอ้เดพะนางเอย
เหลียวเห็นเถียงนาน้อย หัวใจลอยน้ำตาหลั่ง
ได้แต่นั่งโศกเศร้า บ่เห็นเจ้าสิต่าวมา
กะจั่งแก้มป่าหล่า คืนมาอีสานเดอ
หล้าเอยกลับคืนมาอีสานเดอ
....ดนตรี....
อย่าเพลินกรุง สาวทุ่งจะสิ้นราคา
หากช้ำอุรา น้ำตาของเจ้าจะไหล
(ลำ)..อย่าไปเชื่อไผเด้อน้อง อย่าไปเชื่อไผเด้อน้อง
อ้ายยังคองคอยเจ้าคืนถิ่น กลับมากินกบปลาเขียดโม้
โตแย้และกะปอม แม่ดอกพยอมเคยหอมกลางทุ่ง
อย่าหลงเมืองกรุงให้คืนบ้าน ให้คืนบ้าน เออ..
|
