รอรัก
ละครแคนลำโขง
ตะวัน เจ้าคล้อย ลอยลงเหลี่ยมโลก
นกเจ้าบินโบกกลับรังเดียวดาย
ชีวิตต้องอยู่ไม่มีจุดหมาย
เพราะฉันไร้เธอ ไร้เธอ
เฝ้าแต่รอ รอ รอ รอ รอ
พร่ำเพลงรัก ดั่งคนละเมอ
ใต้มนต์ขลัง นั่งคอยจนเก้อ
ใจที่เผลอให้เธอจน หมด หัวใจ
ก็เพียงแค่หวลคืน มาสักหน่อย
ยิ้มเพียงเล็กน้อยให้ดูสดใส
ยิ้มของเธอปลุกปลอบจิตใจ
ให้ฟื้นคืนมา คืนมา
จุดประกายให้ฉันได้หวัง
ดั่งตะวันที่โผล่ขอบฟ้า
จูบโลมไล้พฤกไพรพนา
ต่อชีวาให้เราได้ต่อสู้ไป
ต้องอยู่โดยไร้สิ้นเธอ
ก็คงต้องเพ้อเหมือนคนร่ำไห้
หมดเรี่ยวแรงแข็งใจ
ยิ่งไกลยิ่ง คว้าง เคว้ง
ร้องเพลง..รอ.
...ดนตรี..
ต้องอยู่โดยไร้สิ้นเธอ
ก็คงต้องเพ้อเหมือนคนร่ำไห้
หมดเรี่ยวแรงแข็งใจ
ยิ่งไกลยิ่ง คว้าง เคว้ง
เฝ้าแต่รอ รอ รอ รอ รอ
พร่ำเพลงรักอีกสักล้านเพลง
จบเรื่องลง เมื่อเธอคนเก่ง
เปิดรอยยิ้ม พิมพ์ใจ
|