จดหมายถึงอ้อย
พรศักดิ์ ส่องแสง
จากบ้านอุบล เขียนถึงคนที่ลืมบ้านเฮา
น้ำมูลดอกคูณต้นเก่า เมื่อวันเนาว์เดือนเมษายน
ไสว่าน้องอ้อย ให้อ้ายคอยๆน้องหน้ามล
ผ่านหน้าแล้งหน้าฝน หนุ่มอุบลยังคอยฟังข่าว
สิ่งที่อ้อยถือ ใบนี้คือ จ.ม.ของอ้าย
ย่านหลงเมื่อลงเข็นฝ้าย คืนเดือนหงายท่ามกลางฝูงดาว
อ้อยทิ้งท้องทุ่ง ลืมป้าลุงอีสานบ้านเฮา
ผ่านหน้าร้อนหน้าหนาว แต่ข่าวคราวน้องอ้อยไม่มี
บ้านอุบล ทุกคนยังคอยอ้อยกลับ
อ้ายก็รอรับ การกลับอ้อยทุกนาที
แม่ดอกกะยอม ไปหอมเมืองฟ้าธานี
เดือนห้า ปี นี้ ยังบ่มีข่าวของน้องอ้อย
*อย่าลืมอ้ายเลย คำเฮาเคยสาบานกันก่อน
ยังจำถ้อยคำเว้าวอน อ้อยกล่าวตอนเปิดใจให้คอย
พบ จ.ม.อ้าย อ่านมื้อใดอย่าหลงมัวลอย
ตอบไม่มากก็น้อย อ้ายสิคอยที่เมืองอุบล
ซ้ำ *
|