ดอกฟ้าศาลายา
ดล โปงลางจุฬา
แดนดินถิ่นไกลเหลือตา
อยู่สุดนภา ยังมีดอกฟ้าแสนงาม
หากไผได้เห็น ต่างลุ่มหลง
เฝ้าฝันพะวงหลงติดตาม
สาวเอยสาวงามงามเหลือใจ
งามจริงโอ้สาวมหิดล
ยอดเสาวคนธ์ น้องงามล้ำเลิศเหนือใคร
จะขอใฝ่ฝันแต่นางเดียว
บ่ขอข้องเกี่ยวหญิงอื่นใด
ได้แต่หลงใหล ใฝ่ฝันใจปอง
*โอ้... เสน่ห์บุปผา
แห่งศาลายาที่หนุ่มจุฬาฯ หมายปอง
ใจอ้ายหวังคู่เคียงประคอง
เสน่ห์นุ่มเนียนหน้าน้อง
เนียนงามผุดผ่องดังศศิธร
**ยามแลงค่ำลงศาลายา
หมู่มวลบุปผา ลิ้วลมล่อเหล่าภมร
ได้เห็นผู้สาวเจ้าเดินมา
สบตาหน้ามนทำแง่งอน
จิตใจอาวรณ์ ทอดถอนถึงนาง
(ซ้ำ *,**)
|