พิษแห่งความรัก
สาธิต ทองจันทร์
โอ่ก่อนเด้อ....ไทยเขาพาว่า
..(เกริ่น)....สาดสายตาขึ้นมองฟ้า
เป็นเวลาเมฆไหลห่วน เห็นสีดำเป็นควัน
ยามฟ้าฮ้องตึ้งๆ คิดถึงหน่าอ้ายบ่น้อ..
ใจทางพี่.มาคึดฮอดกะด้อ
นั่งกะคิดนอนกะฝัน รวมใจกันแนเด้อเฮา
อ้ายนั่งเหงาบัดมองฟ้า..
(เอ้า...ย่าวโลด)
..ขอถามใจ คิดถึงฉันไหมที่รักเอย
โอ้เธอเอ๋ยฉันคิดถึงมากเลยฝากใจหา
ออกจากใจเป็นถ้อยร้อยกรองมา
รู้เถิดหนา..คำที่พูดมันออกจากใจ
เธอจ๋าตอนนี้เธอสุข หรืเธอเศร้า
คำพูดเก่าจำได้ไหมใครให้ความหวัง
หูไม่ฝาดตอนนั้นฉันได้ฟัง
ฉันยังหวังถึงวันที่จะมีเธอ..
(ลำ)..เจอกันนั่นเฮาสัญญาแน่วแน
เจอกันนั่นเฮาสัญญาแน่วแน
ใจจริงเที่ยงแท้บ่แคร์เรื่องกล่าวขาน
หย่างเข้าบ้านผู้ได๋หว่าเฮาจน
สายตาคนบ่ต้องแคร์เด้อเฮา
เกี่ยงหยังคนเย้ยหัวใจเอ้ยยังจำคำบอกหว่า
ตอนนี่ฮักหน่าฝนเจ้าให้คิดหลาย
..ถ้าจะบรรยายบอกถึงอาการ
แสนทรมานพิษรักพาหม่น
อยู่คนละทิศใจคิดจนนั่งกังวล
ขาดเหตุขาดผลนั่งเสียคนเมื่อไร้เธอ
..พอรู้ชาตินี้ไม่เจอทั้งชาติ
สัมพันธ์รักขาดพิษร้ายใจเบลอๆ
ถามหน่อยนะคิดถึงฉันบ้างไหมเออ
หรือปล่อยฉันเพ้อ..หลงละเมอ..
แล้งๆ...ลม..ลม..
|