กลับเถิดจันทร์จ๋า
สาธิต ทองจันทร์

คืนไหนเดือนงาม ราตรียามเสียงลมสงัด
เมฆน้อยบังจันทร์พี่ได้มองจ้องถนัด
จันทร์จ๋าเสียใจถึงได้เดินจรจัด
ลิ้นใครกระหวัดว่าให้จันทร์เสียคน

จันทร์จ๋ากลับบ้านนาเถิดน้อง
พี่ยังมองว่าจันทร์มีเหตุผล
ใครเขาชังพี่ยังอยู่ทั้งคน
ป่านนี้น้ำตาหล่นอยู่ที่ไหนหนอจันทร์

(ลำ)เมฆากั้นบ่อเห็นดวงจันทร์
คือฟ้าฝนเหง่า เห็นจันทร์โศกเศร้า คือเจ้านั่งซึม
แตกตึ้มๆคนเหยียดคนหยาม
คนประนามสาวจันทร์ส่างซาลงแล้ว
แนวคนเว้าจนการงานบ่อเอา เว้าจนน้ำลายเหี่ย
ผู้เสียแม่นเจ้าจันทร์เอ้ยพี่คิดนำ

(ร้อง)ช้ำมาเท่าไร
พี่เสียใจจันทร์จ๋าสงสารเธอ
คำพูด ปากมากเพ้อเจ้อ
หาว่าเธอใฝ่สูงเกินตัว
พูดกับใครบอกว่าเราบริสุทธิ์
บอกเลยนุชให้เขาเชื่อทูลหัว
ถือว่าเรามั่นใจในตัว
ใครว่าชั่วเทพเจ้าคงมองเห็น

(ลำ)เป็นไปได้แต่องค์สัมมา เผิ่นยังเว้ายังว่า
ประสาเฮาโลกใต้ไผสิพ้นเงื่อนงำ
สุขทุกข์ซ้ำยอยกสรรเสริญ
บ่อเกินกันเลยเป็นคู่นินทาแท้

(ร้อง)เฝ้าชะแง้คอยมองน้องจันทร์จ๋า
หากกลับมาหนุ่มนาจะรับขวัญ
มายอแสงสาดส่องเป็นสีนวล
ให้พี่ชวนพี่ชื่นคืนอารมณ์
ลืมเถิดหนาความเก่าที่เศร้าจิต
อย่าได้คิดให้ใจได้ขื่นขม
ฟังข่าวร้ายน้องจากนาข้าระทม
หมดหน้าลมหน้าร้อนฝนจะมา
ขาดจันทร์เหมือนพี่อยู่โลกมืด
จืดชืดแม้แต่นอนยังผวา
คืนไหนเห็นน้ำฝนหล่นชายคา
ตั้งหน้ามองจันทร์นั้นเพียงเงา

(ลำ)ซาหยังนี่คำคนเว้า
ตามเคยเขาคันปากเว้าบ่อเมื่อย
คนอย่างพี่คิดถึงอยู่เรื่อย
จันทร์เอ้ยพี่คิดนำ
เจ้ามาทำให้พี่ว้าเหว่
หัวอกสิเพสิตายแล้ว..