กลับมาถามหากำลังใจ
ไผ่ พงศธร
ลมหนาวลูบข้าวรวงไหวลู่ตามแรง
ตะวันโอบแสงกอดผืนนาปลายฟ้าหน้าหนาว
กลับมาเหยียบยืนบนผืนแผ่นดินบ้านเดิมของเรา
กลิ่นหอมของอ้อมรักเก่าได้มาแนบเนาก็ยังชื่นใจ
ไปเพื่อขายแรงงานพลัดบ้านไกลถิ่น
บางวันได้ยินเสียงหัวใจบ่นกับเงาเดือนหงาย
ตื่นเพื่อแข่งขันหลับเพื่อหยุดฝันถึงวันต่อไป
เก็บเหงากลับมาถามไถ่ถึงกำลังใจในยามล้าอ่อน
* ก็รู้ว่าเธอคอยอยู่เสมอทุกลมหายใจ
ก็รู้ว่าใครสิงสู่อยู่ในหัวใจคนจร
กลับมากอบกำคำรักทุกคำที่เคยเว้าวอน
ก่อนหวนมหานครเป็นกรรมกรเหงื่อรินแลกเงิน
** ลมหนาวลูบดวงใจให้ยิ่งหนาวหนัก
กุมมือคนรักอีกไม่นานนักคงต้องห่างเหิน
สองตาสบตาทวนคำสัญญาหัวใจสะเทิน
ปลายฝันที่ยังไกลเกินเธอจะร่วมเดิน
สู้ด้วยหรือเปล่า
*,**
|