โทรหาแหน่เด้อ
ต่าย อรทัย
โทรหาแหน่เด้อ จำเบอร์โทรน้องได้บ่
น้องจะเฝ้ารอ อ้ายโทรหาเวลาเลิกงาน
มีเรื่องเว้านำ อยากคุยสองคนเท่านั้น
วันก่อนที่เราพบกัน คนหลายน้องเว้าบ่ได้
เชื่อใจแท้เด้ จึงเทใจคบเรื่อยมา
เป็นที่ปรึกษา คอยปรับทุกข์เวลาวุ่นใจ
จากพ่อแม่มา ที่พึ่งหนึ่งเดียวคืออ้าย
ถึงตัวทำงานห่างไกล แต่ใจฮักตามเป็นเงา
เบอร์เก่าเวลาเดิม ช่วยเติมเสียงให้ได้ยิน
เป็นวิตามิน สร้างภูมิคุ้มกันความเหงา
บ่ได้ฟังเสียง คือจั่งบ่ได้กินข้าว
คึดฮอดบวกกับความเหงา นั่งเฝ้ามือถือคือบ้า
* โทรหาแหน่เด้อ กดเบอร์ที่ใจเฝ้าจำ
มีผู้อยู่นำ ย่านอ้ายทำเป็นลืมเวลา
มีเรื่องอยากถาม เก็บไว้นานย่านใจอ่อนล้า
เอาไว้บัดอ้ายโทรหา ค่อยปรึกษากันสองคน
(ซ้ำ*)
|