ดอกหญ้าในป่าปูน
ต่าย อรทัย
หัวใจติดดิน สวมกางเกงยีนส์เก่าๆ
ใส่เสื้อตัวร้อยเก้าเก้า กอดกระเป๋าใบเดียวติดกาย
กราบลาแม่พ่อ หลังจากเรียนจบ ม.ปลาย
ลาทุ่งดอกคูณไสว มาอาศัยชายคาป่าปูน
เอาแรงเป็นทุน สู้งานเงินเดือนต่ำๆ
เก็บเงินเข้าเรียนภาคค่ำ ก่อความหวังบนทางเปื้อนฝุ่น
สังคมเมืองใหญ่ ขาดแคลนน้ำใจเจือจุน
ใช้ความอดทนเติมทุน ให้ยืนสู้ไหวทุกวัน
อยู่เมืองสวรรค์ แต่เป็นคนชั้นติดดิน
เป็นผู้รับใช้จนชิน หูได้ยินแต่คำสั่งงาน
แต่ยังยิ้มได้ เพราะใจเหมือนดอกหญ้าบาน
ถึงอยู่ในที่ต่ำชั้น แต่ก็บานได้ทุกเวลา
* หัวใจติดดิน สวมกางเกงยีนส์เก่าๆ
ใส่เสื้อตัวร้อยเก้าเก้า แต่ใจสาวบ่ด้อยราคา
หวังไว้วันหนึ่ง เรียนจบชั้นที่เฝ้ารอมา
จะสวมมงกุฏดอกหญ้า ถ่ายรูปปริญญาหวนมาบ้านเรา
(ซ้ำ*)
|
by มังกรเดียวดาย
