ใจหล่นที่หน้าราม
ไผ่ พงศธร
พอจบ ม.ปลาย สองเราเข้ากรุงพร้อมกัน
น้องได้เรียนรามตามฝัน อ้ายเสิร์ฟอาหารอยู่ตะวันแดง
อยากเรียนกับน้อง ติดขัดเงินทองจนใจอ่อนแรง
สัญญาสองเฮาฮักแพง สิบ่เปลี่ยนแปลงบ่ว่าจั่งใด๋
ส้มตำปิ้งไก่ ซื้อไปฝากเป็นประจำ
ยามว่างเทียวมาเยี่ยมยาม
ย่านผู้บ่าวราม แกะกล่องดวงใจ
สู้เก็บเงินทิปไว้ซื้อของฝากวันวาเลนไทน์
แหวนทองวงไม่เท่าไหร่ มีรูปหัวใจสองดวงเคียงกัน
วันอ้ายไปราม เดินผ่านหน้าร้านพิซซ่า
แทบสิ บ่เชื่อสายตา ปานว่าฟ้า ผ่าแล้งบ่ปาน
หนุ่มสาวนิสิต นั่งสวีตป้อนพิซซ่ากัน
ใจอ้ายหล่นลงตรงนั้น ยืนขาสั่นเกาะรั้วหน้าราม
* ด้อยการศึกษา น้ำตาจึงต้องตกใน
สาวรามคนเรียนกฎหมาย
แหกกฎใจอ้ายง่ายดายใจดำ
เด็กเสิร์ฟคืออ้าย หอบฮักมาพ่ายผู้บ่าวเรียนราม
ฮักเขาสะเด้อคนงาม ลาก่อนสาวรามคนลืมสัญญา
(ซ้ำ *)
|