หนุ่มขอนแจ่น
พี สะเดิด
เป็นหนุ่มแจ่นขอน ขะหยอนเว้าไทยบ่แฉ็ง
กกลิ้นบ่ค่อยมีแฮง พอเว้าไทยแฉ่ง กับหนุ่มเมืองไกล
พ้อหน้าผู้สาว อ้ายแค่ดแล่ดลาวจนเป็นนิสัย
เหลือโตนชาติอ้ายแน่สาวไทย ผู้แก้มแดงใสคือบักเฉียเชีย
คึดพ้อหน้าครู ผู้สอนตอนเฮียนประถม
จับอ้ายออกไปอบรม ยืนหน้าซั้นหันลิ้นรอเรีย
จนฮอดมื้อนี้อ้ายยังท่อง บ่ได้จักเที่ย
เห็นสาวไทยอ้ายใจละเหี่ย สิได้เมียกับเขาบ่น้อ.
* หลงฮักเจ้าหลาย ฝึกเว้าไทยจนเจ็บโพรงแก้ม
หางตาเจ้ากะบ่แนม ตะแหล่มแต่มแตม
สาว ก.ท.ม. บ่เจตนา มานั่งขัดพาพิซซ่าดอกหนอ
แต่เจ็ดวันที่ใจอ้ายรอ หวังอยากสิพ้อหน้าเจ้าอย่างสูง
** คึดฮอดแจ่นขอน บึงแจ่นนครเหลือแสน
อยากขึ้นรถเมือขอนแจ่น แต่บ่มีแฟนไปอวดเพื่อนฝูง
คึดฮอดจานก้อย กิ้มหมากหอยคุ้ยตำหมากหุ่ง
แต่ยังอยากจีบสาวกรุง ไผว่าใฝ่สูง กะชาง
(*,**)
|
by โอปปอติกะ
