พบรักที่ปากน้ำโพ
หนู มิเตอร์
พี่เป็นหนุ่ม ลุ่มเจ้าพระยา
ล่องเรือไปขายค้า เดินทางมาหลายร้อยกิโล
สายัณห์คล้อยต่ำ ลอยลำถึงปากน้ำโพ
หันหัวเรือล่ามโซ่ ค้างปากน้ำโพสักคืน
พี่เร่ร่อนนอนกินกับเรือ น้องจงคิดเอื้อเฟื้อ
ให้จอดเรือ หน้าบ้านขวัญยืน
คืนนี้เดือนแจ่ม ขอจอดพักแรมซักคืน
พอรุ่งเช้านอนตื่น จะลาขวัญยืนล่องเรือต่อไป
* เป็นบุญตา ที่ได้มาปากน้ำโพ
พบน้องคนโก้ ผูกโบว์ใส่เสื้อสีไพร
น้ำใจเอื้อเฟื้อ หนุ่มเรือไม่อยากลาไกล
อยากขายเรือซื้อนาซื้อไร่ อยากอยู่ใกล้แม่ขนตางอน
** รุ่งอรุณแล้วเจ้าแก้วตา ต้องถอยเรือก่อนหนา
แม่ขวัญตาพี่ขอลาก่อน ชาวเรือต้อยต่ำ
ตัวดำเหมือนดินนาดอน โบกมือลาแก้วตาขวัญอ่อน
แม่ขนตางอน อย่าลืมชาวเรือ
ซ้ำ (*,**)
|