ที่พึ่งคนไกล
ไมค์ ภิรมย์พร
คงเหลือแค่ความคิดถึง เป็นที่พึ่งสุดท้าย
ในยามที่คนอยู่ไกล ไม่มีข่าวคราว
แค่คิดหัวใจก็ถึง นั่งซึ้งมองฟ้าผืนเก่า
วาดภาพเธอบนเมฆขาว ในยามที่เราจากลา
ปลายฝันที่เคยวาดไว้ ยิ่งไปยิ่งไกลเหลือเกิน
ยามที่สองเราห่างเหิน กลัวลืมสัญญา
งานหนักอยากพักชั่วคราว หอบใจเหงาเหงามุ่งหน้า
ลักลอบออกจากเมืองฟ้า กลับบ้านคืนไปหาเธอ
* เบอร์ ที่พี่เคยโทรถามข่าว กดกี่คราว
สัญญาณหัวใจยังจูนไม่เจอ เธอวางเครื่องเอาไว้ไกล
หรือใครนั่งคุยกับเธอ อยู่ไกลใจหวั่นเสมอ
กลัวเธอเผลอลืมคนลา
** คงเหลือแค่ความคิดถึง
เป็นที่พึ่งยามท้อ ระหว่างที่ใจเฝ้ารอ
เสียงเธอส่งหา อยากฟังถ้อยคำหวานหวาน
สื่อสารผ่านเบอร์เจ้ามา ให้คนที่กอดเข่าลา
ได้ลุกขึ้นสู้อีกครั้ง
*,**
|