มาเว้าผญากันเด้อพี่น้องเด้อ --- เว็บบอร์ดอีสานจุฬาฯ

คห.ที่19) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

ศิษย์น้อง

ภูมิลำเนา : ขอนแก่น
เข้าร่วม : 05 เม.ย. 2556
รวมโพสต์ : 38
ให้สาธุการ : 0
รับสาธุการ : 140280
รวม: 140280 สาธุการ

..พี่น้องเอ้ย.บิณฑบาตรยามเซ่า. อาหารข้าวโยมเตรียมใส่. อานิสงส์หน่วยบักใหญ่. ตกลงใส่บาตรเจ้า. ญาคูฯเฒ่าเอ้ามโน. ยัดในบาตรโจ้โก้. บักแตงโม2โลกั๊ว. พองอยากไห่อยากหัว. ซัวสิยางอ้อมบ้าน. ญาคูฯท่านปานสิตาย. โยมกะซางเป็นฮ้าย. บักโมใหญ่ใส่ไห่ถือ. บ่ฮู้ลื๊อว่ามันหนัก. คักแท้หน้อหลวงพ่อกุ้ม. เอาจีวรมาปุ้ม. ห่อคลุมบักโมใหญ่. จั๊กสิเฮ็ดแนวได๋. อย่าไปไส่เด้อพี่น้อง. คำขอร้องของญาคูฯ.โดยข้าน้อย..
..อ่านมวนๆ บ่ต้องคิดหยังหลายเด้อข้าน้อย..

สาธุการบทความนี้ : 1092 ครั้ง
จากสมาชิก : 2 ครั้ง
จากขาจร : 1090 ครั้ง

11 มิ.ย. 2556 เวลา 00:57:49

โพสต์โดย

คห.ที่62) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

..พี่น้องเอ้ย.ตกถึงคราวลมหนาวต้อง อุณภูมิทั่วทั่งผอง มวลพี่น้องได่หนาวซัน ปรากฏการณ์อัศจรรย์ แม่คะนิ้งคือข่าวเว่า กะเกิดเข่าดอกแก่ผม ใจสะเดิดเจิดสิล่ม กลั้นใจข่มประคองจิต กับเหตุการณ์บ่คาดคิด สิ่งศักดิ์สิทธิ์ลิขิตแท่ บ่ต้องไปฮอดเมืองแพร่ หรือว่าแวมาเชียงใหม่ สิภาคเหนือหรือภาคได๋ ซางเกิดในตู้เย็นข่อย เย็นจ้อยๆ “แม่คะนิ้ง”..

สาธุการบทความนี้ : 693 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 693 ครั้ง

04 ก.พ. 2557 เวลา 01:48:42

โพสต์โดย

คห.ที่47) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

..ศรัทธาเซื่อชาวอิสานแต่กาลก่อน. มูลปู่ย่าเพิ่นบอกสอนไห่ฮำฮอนสืบไว่. ผลภายหน้าหากสิดี. ฮีตต๊ำอิดตั้งแต่กี้อันน้องพี่ควรจดจำ. เพิ่นพาเฮ็ดพาทำไห่จื้อจำใส่ใจไว่. ก่อนสิลงนาไห่พากันไปบ๋าไว่ก่อน. ผีตาแฮกอยู่หัวดอนไปขอพรจากเจ้าฯ. อาหารข้าวฟ้าวแต่งภาช์. วัสสานกาลผ่านฟ้าฝนตกมาไห่นาซุม. ผลหมากกะสมบูรณ์. อุดมพูลคูณค๊ำขจีก๊ำด้ามดั่งกัน. ตกมาฮอดบ่อนบั้นนบมื้อหมั่นต้านคำกล่าว. อธิฐานขานป๊าวทุกข์บ่เซานับมื้อแย่. หนทางแก้ส่องบ่เห็น. ยากปานได๋กะบ่เว่นคือเวรจ๊องถองบ่หลุด. โชคชะตามะนานุษย์ก๊นบ่สุดขุดบ่พ้อ. คนคือกันกะด้อต๊างแท้หน้อบ่พอง่าย. มีกะมีจนเต็มไหใหญ่ปานได๋กะล๊นย้อย. บัดไหน้อยบ่ค่อยมี. เกิดมาในซาตินี้บ่ห่อนมีดอกเทียมเพิ่น. เฮ็ดแนวได๋กะขาดเขินเงินบ่หนาผลาน้อย. คอยแนมหน้าตั้งแต่เขา. สาธุ๊เด้อ.พ่อพญาตาแฮกเจ้าฟังผมเว้าไห่เจ้าล่ำ. เกิดชาติหน้าถ้าบ่หล่อคือโดม ปกรณ์ ลัม. กะขอไห่รวยคือเณรคำพุ้นเด้อเจ้า. คำผมเว้าแม่นกล่าวขอ.ซั่นดอกข้าน้อย..

สาธุการบทความนี้ : 677 ครั้ง
จากสมาชิก : 1 ครั้ง
จากขาจร : 676 ครั้ง

20 ก.ค. 2556 เวลา 22:22:53

โพสต์โดย

คห.ที่53) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

คุณอีเกียแดง {แห่งรัตติกาล}:

คุณลุ่มดอนไข่:

คุณตูบต๊อเล่า:

ป๊าดดด ขอบคุณหลายครับอ้าย โอ๊ยย่ำบ่แหลก!!!

อีเกียแดงหว่า
ย่ำบ่แหลก...
กะหลึดเอาโลด...พะน่ะ

ไข่ขี้เกี้ยม..ถือเป็นของโปรดตั้งแต่ยังน้อย ย้อนว่าหวาน มีหลากหลายสี แต่ว่ากว่าสิหากินได้นั่นย่อมบ่แหม่นเรื่องง่ายๆของเด็กน้อยรุ่นผม..ต้องลงทุนหาบักงิ้วแห้งหรือเก็บขวดมาแลกเอา บักงิ้ว10หน่วย อย่างหลายกะได้ไข่ขี้เกี้ยมกำมือเด้กน้อยครับ แต่กะยอมเหมื่อย ย้อนว่าอยากกิน

แมนอิหลีครับอ้าย ผมยางหาของฮ้างอ้อมบ้าน กะแลกบ่ได้บ่กำมือยุ๊.

สาธุการบทความนี้ : 670 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 670 ครั้ง

26 ก.ค. 2556 เวลา 22:40:40

โพสต์โดย

คห.ที่2426) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

..เวียนบรรจบครบบ๊อนบั๊นมื้อสำคัญอันประเสริฐ. พระประสูติกาลเลิศล๊ำองค์ฯเจ้าฟ้ากุมารี. สองเมษาฯคร๊าก๊อนกี้ไทยเฮานี้มีพระองค์ฯ.มาประดับเพาพงศ์สืบวงษ์จักรีเจ้า. ตามเสด็จพระบิดาเค๊าสถิตเฝ่าเนาว์ทุกแห๊ง. ปัดลมไง๊ภัยแห่งแล่งไห่ใสแจ้งดอกซุมเย็น. งานศาสตร์ศิลป์กะบ่เว่นจนเห็นแก๊นแดนสยาม. ภูมิปัญญาค่างดงามเพิ่นไตร๊ถามบันทึกไว่. ทั่วโขงเขตในโลกใต่เสด็จไปดอกจนวา. ย่อนอยากไปศึกษาสรรพวิทยาทางก๊ำมาซอยค๊ำประเทศเฮา. ถวายพรพระองค์เจ๊าทรงเกษมดอกเปรมปรีดิ์. สิ่งบ่ดีบ่สมควรอย่ามารบกวนพระทัยท่าน. เป็นมิ่งขวัญของชาวบ้านพระชนมายุยิ่งยืนนานสำราญล๊นกุศลส๊ง. อภิวาทบังคมลงเบื้องพระยุคลบาทท๊านใจมั่นดอกภักดี. ควรบ่ควรแล้วแต่พระองค์ฯทรงกล๊าวซี้บางคำที่บ่เหมาะสม. เกล้าฯกระผมขอรับผิดอันทางจิตบ่คิดกล้า. แนวว่าการศึกษาน่อยวาสนาคำพลอยกะเลยด้อยเรื่องเขียนอ่าน. เกิดมาเป็นคนอิสานต้องทำงานบืนสู่หาความรู้อยู่ทุ๊งนา.ซั่นดอกข้าน้อย..

สาธุการบทความนี้ : 667 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 667 ครั้ง

05 เม.ย. 2556 เวลา 21:54:21

โพสต์โดย

คห.ที่2434) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

..ถึงเวลาได้เริ่มรายการเดิมกับมื้อใหม่.ขออนุญาตอาจารย์ใหญ่เอาผญามาต้าน.ขอเชิญท่านได๋รับฟัง.แนวได๋ผิดพลาดพลั้งโวหารยังบ่ทันป่อง.ลางเทือกลอนบ่ค่องขอพี่น้องไห่อภัย.แนวได๋เหิ๊มกะเสริมได่นกบินไหม๊บ่ทันแข็ง.ขอเป็นน้องเป็นแหล่งฮวมพาแลงกับหมู่เจ้า.มาลุนเขาเป็นผู้น้อยขอนำฮอยผู้อยู่ก่อน.แนวผิดถืกไห่บอกสอนถือเป็นพรสูงล๊ำผมสิจำดอกใส่ใจ.เกิดมาทุกข์ยากฮ๊ายอยู่กับไฮอยู่กับนา.ด้อยทางวาสนาการศึกษาบ่สูงโก้.เบิ๊ดแนวโชว์เบิ๊ดแนวอ้างเบิ๊ดหนทางสิต๊างต่อ.คิดรังเกียจผมแน่บ่ขออภัยเด้อท่านที่ผมนั้นบ่สมบูรณ์.ย๊อนอยากซูนย๊อนอยากเว้าจึงขอเข่าสมัครฮวม.เว็บบอร์ดนี้เป็นศูนย์รวมฯวิถีควมผญาเว่า.ไห่ผมเข่าดอกอยู่นำแน่เด้อ.ข้าน้อย..

สาธุการบทความนี้ : 642 ครั้ง
จากสมาชิก : 1 ครั้ง
จากขาจร : 641 ครั้ง

19 เม.ย. 2556 เวลา 19:58:21

โพสต์โดย

คห.ที่2427) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

...ครรลองเก่าคราวครั้งแทบบ่ยังเหลือฮอยเก่า. หลงนำคนตาน้ำเข่าเขาเฮ็ดหยังอยากเฮ็ดนำ. เลยบ่หัวซาซ๊ำลำนำเก่าชาวอิสาน. ของเคยเล่นพื้นบ้านเจ้าบ่หันมามองซ้ำ. ก้านกล้วยม้าบักบ้ำเกิบกระโป๋นำย๊ำลงไป. เล่นปั้นงัวปั้นควายไว้ถ่าขายในเฮียนน้อย. เงินใบคูณอันละร้อยใบส้มป้อยอันละยี. หมุ๊หอยกาบหอยจิ๊บจี่อันซุ๊มนี้ดอกเป็นเหรียญ. สมัยนี้มาซางเพี่ยนพากันเปลี่ยนหันมาสน. โทรศัพท์ไอโฟนบ่หลูโตนต้นเฮียนน้อย. ปั้นงัวควายบ่งึดจ๊อยไปวอยๆเงียบมิดมี่. มานั้งเฝ้าเอาเฟอร์บี้แนวแต่กี้บ่สะออน. เว้าไปหลายสิถืกค้อนผิดตับอ่อนคุณน้องหนู. ยกตัวอย่างเพื่อไห่ดูตรองเบิ่งดู๊สิฮู๊ได่. โลกหมุนไวกะซางถ่อนไห่เจ้าฟังคำสอนอย่าห่อนดื้อลืนพ่อแม่. ไผว่าหยังกะตามแต่. คนที่แคร์และห่วงเจ้าคือสองเค๊าพ่อแม่ตน. เด้อข้าน้อย...(รูปยืมเพิ่นมาครับ)

สาธุการบทความนี้ : 626 ครั้ง
จากสมาชิก : 1 ครั้ง
จากขาจร : 625 ครั้ง

08 เม.ย. 2556 เวลา 22:36:45

โพสต์โดย

คห.ที่2429) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

..หันหลังไห่ได่ไล๊บ้าน. พายบาตรย๊างบนทางธรรม. ย๊อนความจนจำอด. บวชเรียนดอกเพียรต๊าน. ลูกอิสานโตน้อยบวชเป็นเณรคำพลอย. น้ำตาย๊อยได่ไกลแม่. ฐานะเฮาย๊ำแย่ทุกข์บ่แพ้.อิแม่เอ้ย. เห็นหมุ๊เขาเบิดเจ๊ยบิดรถเครื่องอารมณ์ดี. เฮาต้องท่องบาลีฯเรียนนักธรรมฯประจำมื้อ. บ่อยากถือบ่อยากเว้าอดทนเอาดอกสู้ต่อ. อาศัยเรียน มจร. บ่อนนี้หน้อเพิ่นสร้างไห่. พระสงฆ์ได่ไว่ศึกษา. กัดแข๊วไส๊เบิ่งก่อนหน๊าปริญญาบนฝาบาตร. หน๊อนักปราชญ์พุทโธเจ้าไห่คนเว๊าดอกทั๊วแดน. ถึงสิทุกข์ยากแค๊นไห่ตั๊งต๊อไส๊ความเพียร. คงสิวนเวียนพบความสำเร็จเอาจนได่. อันว่าแนวนามไม๊อาศัยตมเป็นแดนเกิด. บ่ประเสริฐเลิศล๊ำไผกะย๊ำว่าต๊ำหมอง. คั๊นได่ชูช๊อช๊องขาวสง่าค่าบงกช. บุญฑริกผ่องกลีบงามงดหมู๊คนจรดเสมอเกล้า.พุ๊นแหล่วข้าน้อย..

สาธุการบทความนี้ : 625 ครั้ง
จากสมาชิก : 1 ครั้ง
จากขาจร : 624 ครั้ง

10 เม.ย. 2556 เวลา 13:17:42

โพสต์โดย

คห.ที่60) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

..อุปกรณ์พื้นบ้าน เครื่องฟิตเน็ตคนอิสาน สำหรับต้านแรงโน้มท๊วง บ่ต้องใช้ไขควง บ่ต้องห่วงเรื่องสิฮ้าง เอาวางไว้กะบ่เสีย ไร้แรงกระแทกไห่อ่อนเปี้ย เผาผลาญเฮี๊ยและยางตาย โดยช็อปปิ้งออนไลน์ฯ เสนอขายไห่แก่ท่าน การทำงานกะแสนง่าย มวลไขมันในร่างกาย สิหายไปปานมือเคีย เงินกะบ่ได้เสีย เฮี๊ยสิไหลปานน้ำ ลองทำได่จ่ายบ่แพง อุปกรณ์ฯกลางแจ้ง วัดแรงเต้นของหัวใจ ถ้าใส่หลายบ่ฮู้พอ ระวังคอเจ้าสิเค็น หรือสิเป็นของขวัญไห่ แก่ผู้หลักผู้ใหญ่ กะทำได่ไว่บ่คอง เห็นผลดีบ่มีสอง ขอรับรองว่าจริงแท้ สั่งถะแม๊คนละอัน ซือของมันว่านั้น คนใช้กันเพิ่นขานปาว เอิ่นว่า“ไม้คันหลาว” อันยาวๆเฮ็ดจากไม้ หาซื้อไว่ในครัวเรือน.เด้อ..
..แปลงสุนทรกลอนผีบ้า กลับคืนมาในคราใหม่ ทางชีวิตบ่สดใส มรสุมกระหน่ำซ่ำ กายใจช้ำจำรักษา ตอนนี้ลมปราณแกร่งกล้า พลังวัตรกลับคืนมา สิเงยหน้าขึ้นสู้ต่อ สู่ยุทธภพขอรบต่อ จำได้บ่หน้อเจ้า จอมยุทธเฒ่าฯผู้กล่าวจา.โดยข้าน้อย..

สาธุการบทความนี้ : 615 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 615 ครั้ง

06 ธ.ค. 2556 เวลา 20:13:55

โพสต์โดย

คห.ที่50) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

คุณปิ่นลม:

ตูบต่อเล้า เว้าถืกใจ เอาไป ขนมไข่ขี้เกี้ยม

ป๊าดดด ขอบคุณหลายครับอ้าย โอ๊ยย่ำบ่แหลก!!!

สาธุการบทความนี้ : 611 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 611 ครั้ง

23 ก.ค. 2556 เวลา 20:44:14

โพสต์โดย

คห.ที่2491) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

..สะออนคำเพิ่นเว้า จั่งแม่นแมนควมเลา สิยกเอาเป็นตัวอย่าง ลิขิตฟ้ามากะซาง สิแปลงทางอดสาสู่ ไห่เห็นฮู้ดอกป่องแป่ว อดสาเกิดมาแล้ว ยึดมานะเป็นแนว สิเห็นแหล่วหม่องสิมวน อย่าหัวซาสิ่งบ่ควร มันสิชวนไห่ทุกข์ยาก หากสิแย่ตั้งแต่ปางฯ..
..หนทางย๊างบ่แปนเกลี้ยง ชีวิตเอียงบ่ตรงซือ วาสนาอยู่ที่มือขยันถือขยันสร่าง.แปลงท๊างดอกซอยเสริม. ทางชีวิตแรกเริ่มฮั๊วหนามใหญ่อุปสรรค. คอยตันทางย๊างเว้นวรรค.ไห่เพียรหักหลักขวางกั้น. ฮั๊วกำแพงที่คอยขั่น.คอยตันปัญหาใหญ่. ไห่คอยเดินคอยไต่.กำแพงใหญ่ฮั๊วหนามกั้น.สตินั้นไห่หมั่นตรอง..
..อย่าไปหลงคำย่อง.ลาภยศสรรเสริญ.อย่าไปเพลินเงินถัง.ครองฯหลังสิพังม้าง. หวังเกินไปฝันสิค้าง.เบิ๊ดหนทางสิตั้งต่อ. ดำรงยั้งอย่างเพียงพอฯ.ในหลวงฯหน้อเพิ่นกล่าวไว่.ไห่เฮาได่ดอกไต่เดิน. อุปสรรคยากเยิ้น.หนทางเดินฮั๊วหนามก่าย. ความสำเร็จบ่ได่มาง่ายๆ.กัดแข่วใส่ใจอย่าท้อ. สิเห็นข่อบ่อนประสงค์.เด้อข้าน้อย..

สาธุการบทความนี้ : 580 ครั้ง
จากสมาชิก : 1 ครั้ง
จากขาจร : 579 ครั้ง

12 ธ.ค. 2556 เวลา 01:30:02

โพสต์โดย

คห.ที่2442) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

..เสียงแคนอ้อนผญากลอนสิเว่าว่า. เป็นสุนทรกลอนผญาตกแต่งมาอีกครั้ง. มโนตั้งสั่งวจี. ยุคสมัยทุกมื้อนี้วันเดือนปีบ่คือเก่า. วัฒนธรรมฮีตครองเฮาเป็นของเก่าอยู่ในตู้. ประตูแอ้มอยู่แกมฝา. ฤดูกาลผ่านฟ้าฝนตกมาได่ไส่แอ่ง. เทวดาปั่นแต่งแบ่งเม็ดฝนบ่ทั่วล้า. ปานแผ่นฟ้าบ่ต่อกัน. ณ.โอกาสบัดนี้นั้นสิแจ้งเหตุผญาสอน. เป็นสุนทรกลอนอิสานยกโวหารแต่กาลพุ้น. เกิดมาลุนเป็นผู้น้อยยางนำฮอยผู้เกิดก่อน. มูลมังหลังแต่ครั้งก่อนเฮียนไว่ถ่อนบ่อนสิได่. รักษาไว่ดอกซอยกัน. ฮีตครองเฮาแต่คาวนั้นไห่พากันสืบสานต่อ. ภูมิปัญญาแต่แม่พ่ออย่าสิรอไห่สูญสิ้น. สิปิ่นหน้าหาบ่มี.อีกเด๋. อนุรักษ์ไว่แต่มื้อนี้อีกร้อยปีกะมีเบิ่ง. แม่นมอดเมี้ยนตั่งแต่เหิ๊งได่แนมเบิ่งลูกหลานเจ้า. พากันเว่ากล่าวผญา.ซั้นดอกข้าน้อย..

สาธุการบทความนี้ : 415 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 415 ครั้ง

03 พ.ค. 2556 เวลา 17:40:48

75) เว้าเรื่องผักพื้นบ้านอีสานเฮาเด้อ

โพสต์โดย

คห.ที่368) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

คุณแมงแคงน้อย// ผมกะบ่รู้คือกันครับ แม่ใหญ่พาเอิ่น ใบมนๆเกิดอยู่ในน้ำนั้นหน่ะครับ (อันเฮ็ดสี่เหลี่ยมครอบคำเว้านี้มันเฮ็ดแนวได๋ครับบอกแน่ผมเฮ็ดบ่เป็น 555+)

สาธุการบทความนี้ : 394 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 394 ครั้ง

13 ก.ค. 2556 เวลา 22:20:11

โพสต์โดย

คห.ที่45) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

..หล๊านางเอ้ย.มือกำปืนยืนนิ่งสังเกตสิ่งความเคลื่อนไหว. สายลมหนาวพัดผ่านไปบ่หวั่นไหวแต่ใจม๊อย. อากาศเป็นเย็นจ้อยๆใจว๊อยๆคิดฮอดถิ่น. สลักไว่ในอาจินต์ใจถวิลฮอดบ้านอิสานพื๊นซื๊นอุรา. คิดฮอดสาวคำแพงหล่าทองขวัญตาน้องของพี่. จำได่ห๊างนางหลายปีอย่าฟ๊าวมีคู๊สร๊างเคียงซ๊อนก๊อนพี่ซาย. โชคชะตาซ๊างเป็นฮ๊ายดอกก๊ำก๊ายคลายบ่หลุด. ย๊านหลายเด้.มัจจุโนโสรุสสิจ๊องขึงดึงบักอ๊าย. จั๊กสิแวทางซ่ายหรือทางขวาบ่เข๊าท่า. ซ่ายผัดแม่นป่าคาขวาผัดแม่นป่าค่า. ตรงหน้าแม่นป่าหนาม. หลังผัดแม่นอ๊าวน้ำทะเลใหญ่ดอกไกลตา. ย๊านบ่ได่เมื๊อหาก๊อนมรณาเมี๊ยน. ได่แต่เขียนผญาย๊อย.ฝากสายลมล่องลอย.ใส่น้อยกลอยใจพี่. หากว่าโชคของชายมี.คงได่กลับต๊าวโค๊งคืนหาน้องถ้าบ่ตาย.นั้นหล่ะหล๊า..

สาธุการบทความนี้ : 375 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 375 ครั้ง

03 ก.ค. 2556 เวลา 23:24:37

โพสต์โดย

คห.ที่70) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

นางเอ้ย.เจ้าผู้มัจฉาหล่า นางปลาในสระใหญ่ ถือเป็นบุญตาอ้าย ได่ยลเจ้าหม่อมพระนาง ชื่ออิหยังบอกอ้ายบ้าง เป็นลายต๊างบ่เคยเห็น พึ่งเคยพบโตเป็นๆ ยามมื้อเว็นดอกอีกซ่ำ ถามจั๊กคำได่บ่หล่า ปลาลิ่นหมาติแมนบ่ หรือว่าเป็นปลาค๊อ หางงอๆปลายแพ่แว่ คือโพดแท่บัดเจ้าลอย ปานไฟเผากออ้อย ยิ่มจั๊กหน่อยพอไห่เห็น ปลาแนวได๋มาซางเป็น พอแต่เห็นจนหลงท่วง นางเงือกป๊วงปลาผีบ้า หลงเข่ามาในสระพี ไล่ไห่หนีกะบ่หนี อู้บหมาใส่แล้วกะแล้ว ผัดยิ๊งแข่วดอกใส่เสย เบิ่ดคำฮ่องพองสิเย่ย เบิ่ดคำเอ๊ยพองสิขาน เบิ่ดคำจามาวิจารณ์ เบิ่ดคำหวานสิต้านแล้ว เจ้าผู้แนวแอวเป็นบั้ง โตอิหยังไห่บอกพี่ หรือนางเงือกผสมผี ไห่ฟ่าวหนีจากสระอ้าย ก่อนสิได่แม่นตายคืน.เด้อข้าน้อย.

สาธุการบทความนี้ : 361 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 361 ครั้ง

25 ก.ย. 2557 เวลา 01:27:06

โพสต์โดย

คห.ที่64) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

..บุญบ่หนาปานฟ้าแกล้ง หมาบักแดงได่นอนเซา วาสนาโตเฮาเทียบกับเขาบ่ได่ หล่อยมาไห่อยู่ผู้เดียว คนเคยแคร์บ่แลเลี้ยว หัวใจเหี่ยวเทียวแต่หมอง ซินซาตาบ่สมปอง ขาดคนมองแลจ้อง แสนสิโฮเห่าฮ้อง ขาดคนมองแลเบิ่ง อยู่กันมาตั้งแต่เหิ่ง ลองคิดเบิ่งเด้อเจ้า บักหมาเฒ่าได่เฮ๊าจา (เส้ๆ)ฮ๊ายว่าหมาผีบ้า ไปหัวซาหมาพันธุ์อื่น หมาบักแดงล้มทั้งยืน บ่อยากคืนไปพ้อหน้า คนผีบ้าคนหลายใจ (ฮึ!ก็ใช่ซี้)เฮามันแต่งขนบ่ได่ พาไปไสกัดไก่เพิ่น เกิบฟองน้ำมักเหลือเกิน บ่ซะนะเงินแต่สิใซ่ ค่าเกิบไห่ไถ่เจ้าของ เสียงระฆังดังกะฮ้อง เฮ๊าสนั่นวันพระแถ๋ ปานนัดกันอยู่ซุแจ คือบ่แคร์ไผสิฮ๊าย เลยหันไปเลี้ยงพุดเดิ้ล ชิวาว่าเท่เหลือเกิน ยามเดินอุ้มซุมขี้เฮ๊อ หมากะเครียดเป็นเด้อ บ่อยากเจอสิเผลอซ่ำ ภาพความช้ำมันตำใจ หมาพันธุ์ได๋สิบอกไว่ กล้ากัดไก่คือกับ(กรู) หาแย้แข่งกันบ่สู ลองเบิ่งดู๊ตรูสิท้า ลงเล่นน้ำในตากล้า มาสูมาสิท้าแข่ง ชุดบ่สนขนบ่แต่ง บ่ว่าแลงหรือเซ่า กะฮักเจ้าผู้เจ้าของ.คือกันเด้อข้าน้อย..

สาธุการบทความนี้ : 346 ครั้ง
จากสมาชิก : 1 ครั้ง
จากขาจร : 345 ครั้ง

01 มี.ค. 2557 เวลา 23:30:38

75) นิยายชีวิตอีสาน เรื่อง โสกฮัง - ตาดไฮ ( โดย บ่าวปิ่นลม พรหมจรรย์ ) ฉบับผญา

โพสต์โดย

คห.ที่160) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

..ทั้งพองเซิ่งพองย้อน. สำนวนกลอนอาจารย์ใหญ่. วาทะมวนกินใจ. ว่าอันใด๋กะถืกต้องหัวข้อต่อนิทาน. กล่าวเป็นกลอนพื้นบ้านอิสานถิ่นกลิ่นผญา. มวนแท้หน้อบัดยามจา. ไผกล่าวมาสะออนโอ้. ฮีตครองโตอิสานด้าว. มูลมังเฮาตั้งแต่กลอน. แปลงคำเว้าเป็นบทกลอน. มวนคุตอนบ่อนอาจารย์ฯเว่า. ออนซอนเจ้าผู้กล่าวกลอนฯ. แท้หน้อข้าน้อย..

สาธุการบทความนี้ : 328 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 328 ครั้ง

26 ก.ค. 2556 เวลา 00:19:01

โพสต์โดย

คห.ที่26) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

..พี่น้องเอ้ย.มื้อนี้มีแนวต้อน. เป็นบทกลอนในตอนใหม่. เนื้อหาเรื่องกะเปลี่ยนไป. ตกแต่งไว่ไห่หมู่เจ่า. ฟังผมเว่ากล่าวผญา. เรียบเรียงไว่บ่ไห่ซ่า. สิ่งที่ว่านั้นคือ “ตด” . มีไปเบิ๊ดดอกทั่วแดน. เว่าแปนๆเด้อข้าน้อย. คั้นไผตดต้องถืกป้อย. ย่อนกลิ่นลอยเข่าดังเพิ่น. ใจสิขาดซะเหลือเกิน. ฮ้องเอิ่นด่าไผตดไว่. อย่ามาไกล้พองไลหนี. แม่นไผตดแล้วแล่นลี้. เฮ็ดแนวนี้มันบ่แมน. ตดต้องมีแบบแผน. แสนคำด่าป้อยเว่า. สิน๊ำเจ่าดอกผู้เดียว. ตดแล้วอย่าหลบเลี้ยว. ต้องเด็ดเดี๊ยวในผลงาน. ตดแล้วนั่งประจำการ. เบิ่งผลงานเจ่าของพ้อม. กลิ่นบ่หอมเสียงบ่แน่น. ต้องปรับปรุงเพื่อแฟนๆ. เสียงต้องแน่นกลิ่นต้องเด่น. เมโรดี้ต้องชัดเจน. ทังเน่นๆโลดพี่น้อง. คนสิย่องดอกทั่วแดน.โดยข้าน้อย..

สาธุการบทความนี้ : 323 ครั้ง
จากสมาชิก : 1 ครั้ง
จากขาจร : 322 ครั้ง

17 มิ.ย. 2556 เวลา 20:38:35

โพสต์โดย

คห.ที่2433) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

..พี่น้องเอ้ย.โลกาเปลี่ยนเดือนเลื่อนค๊อยตะเว๊นลอยถอยหลังส๊ง. ขี้ฝ๊าแดงคำแลงลงสุริยงปลงยามเซ่าราตรีเข่าดอกเล๊าแทน. มวลสัตว์สาพะนาแคว้นในผืนแผ่นธรณี. หวนคืนคอนตอนราตรีคามวาสีบ๊อนเนาว์ยั๊ง. ยามวิกาลก่อตั๊งความมืดลั่งดอกปรากฏ. ดอกราตรีงามงดยังจื๊อจดบ่ลืมได่. นกเขาคู๊อยู่ปลายไม่อันนกไส๊อยู่ปลายค๊อย. จั๊กจั๊นฮ๊องว๊อยๆจิ้งหรีดน้อยฮ๊องแจ้วๆ. สำเนียงแว่วไปทั่วดอน. กะปูนาย๊างย๊อนฟ๊อนก้ามอ่อนนำสินธุเสียง. ตาขึ้นลงย๊างเอียงๆไปตามเสียงสำเนียงจ๊อย. ดนตรีศิลป์อิ๊นอ้อยสัตว์น้อยใหญ่ไขภาษา. ธรรมชาติสร้างสรรค์มาสิซื้อหาบ่มีได่. คั๊นอยากเห็นคั๊นอยากไกล้คั๊นอยากได่คั๊นอยากเบิ๊ง. ถิ๊นอิสานฮุ๊งเลิ๊งๆกลับมาเบิ่งเด้อพี่น้อง. แล้วสิฮ๊องว่า.อั๊ยย๊ะ!!!... (รูปยืมเพิ่นมาเด้อครับ)

สาธุการบทความนี้ : 301 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 301 ครั้ง

17 เม.ย. 2556 เวลา 17:45:01

โพสต์โดย

คห.ที่46) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

..พี่น้องเอ้ย.แลนมางอยพี้วี้ทางกวีศรีบังพุ่ม. เอาผญาไปตุ้มทางพี้ดอกซัวคราว. เพลินหัวใจอยู่จ๊าวๆทั้งสาวบ่าวอาวอา. พากันแต่งผญาโพสขึ้นมาแต่ละครั้ง. สมหัวใจที่เคยตั้งกดถืกใจคือพลัง.เป็นข้ออ้างไห่แต่งตืม. คำติชมผมบ่ลืมกล่าวบอกสอนกันได่. สิจื้อไว่ไปปรับปรุง. สำนวนกลอนแบบลูกทุ่งอาจบ่มวนไห่ชวนฟัง. ตามสโลแกนศรีพุ่มบังอดสาพังคนผีบ้า.แน่เด้อข้า้น้อย..

สาธุการบทความนี้ : 301 ครั้ง
จากสมาชิก : 1 ครั้ง
จากขาจร : 300 ครั้ง

06 ก.ค. 2556 เวลา 00:09:08

โพสต์โดย

คห.ที่22) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

..พี่น้องเอ้ย.คั้นแม่นใจประสงค์ส๊ง. กางเกงในจั๊งซื้อนุง.เด้. ใจประสงค์รอสโซ่. แม่นโหลบ้างกะซางตาม. บ่ว่ายามอาบน้ำ. ยามเดินหรือยามนั่ง. สิไปใสแต่ละครั้ง. เคียงข่างอยู่เสมอ. ขากะบานเพ้อเว้อ. ยางกะยืดย่อนมันเก่า. เป็นมูลมังติดโตเฮา. ถึงสิเน่าแต่เพราะว่า. มันมีค่าทางจิตใจ. คั้นแม่นไผอยากได่. ไห่ทอได๋กะบ่ล๊ำ. ใส่ติดโตเป็นประจำ. ของคะลำตั๊วพี่น้อง. ขอร้องอย่าอิจฉา.เด้อข้าน้อย..
..ปล.อ่านมวนๆ บ่ต้องคิดหยังหลายเด้อข้าน้อย..

สาธุการบทความนี้ : 300 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 300 ครั้ง

11 มิ.ย. 2556 เวลา 23:54:13

โพสต์โดย

คห.ที่59) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

..นบมือส่งสะการไห่ ขุนพลฯเพลงลูกทุ่งไทย สายัณห์ไท่ไฟบ่ส่อง แฮงศรัทธากะยังหอง ส่องประกายจรัสฟ้า สัญญาท่าว่าบ่ลืม ไก่จ๋ายังคงปลื้ม วานนี้รักวานนี้ลืม มื่อฟ่าคึ่มได่พลัดคู่ อกหักซ่ำสองอีกเนาะสู อยู่กับความผิดหวังนี้ ปานชีวิตแม่นไอ้ธรรม มีแต่ความเจ็บช่ำ อยากกินเนื้อคนใจดำ สิขอจำใจจากแหล่ง ขอลารักจากสวนแตง เทพธิดาจำแลงบ่ขอไกล้ หลีกทางไห้ดอกแก่เธอ เสียความรู้สึกจนหลงเพ่อ คิดถึงเธอผู้เป็นดวงใจ ลืมไอ้หนุ่มรถไถ จึงสิอยากไปไห้พ้น เจ้าจำปาลืมต้น ลืมห้องนอนคนจน โยนห่อยป้ายไห่ชายพี่ คนอกหักพักบ้านนี่ ลืมสัญญาห้าปีที่เคยต้าน ว่ารักสะท้านดินสะเทือน เหมือนคำเตือนใจไว่ ถ้าใครลืมใครก่อน ตอนสุดทางด่านซ้าย ขอยอมตายที่ตาพระยา บัดได่เป็นแหม่มปลาร้า ศักดิ์เหนือกว่าคำสาบาน สั่งประหารนักโทษรัก ข้อหาหนักคือรักเธอเท่าฟ้า เสกคาถามัดใจอ้าย ทั้งรักทั้งแค้นหลาย อยากห้ามใจบ่ไห้ฮัก งานเพลงเด่นเป็นประจักษ์ บ่ฮักหลายกะขอไห่ฮักหน่อยๆ อย่าหายจ่อยเป็นรอยยิ้มที่ถูกลืม.เด้อข้าน้อย..

สาธุการบทความนี้ : 298 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 298 ครั้ง

17 ก.ย. 2556 เวลา 23:59:34

โพสต์โดย

คห.ที่55) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

..กรุงเทพฯมีRCA,ติดลม,สภาดิน. อตก,กะมวนยินหรือFUNKYกะพอได่. ไปหาโยกกันได่ทันสมัยใจมักมวน. อาบน้ำแล้วไห่ฟ๊าวซวนเวลาจวนสิไกล้. แต่งโตไว่ไส่ชุดงาม. ฟ๊าวจองโต๊ะซื้อน้ำสิชุดน้อยหรือชุดใหญ่. มักแนวได๋กะบอกไปเพิ่นจัดไห่เบิ๊ดซุ๊แนว. เทเหล้าลงไส่แก้วเต้นแย้วๆโยกสลับ. เจิดซ๊ายขัวอย่ามัวนับมาถืกตับเพิ่นทักแท้. โยกบ่เก่งกะต้องแพ้โยกคั๊กแน่อันดับหนึ่ง. โยกน่าบูดหน่าบึงสิถืกดึงลงฮ้านกรรมการนั้น.ดอกจับฟาล์ว. ปะสาโยกบ่เป็นก้าวอิสานเฮากะมีฮวม. โยกตั่งแต่บ่ฮู้ควมจนว่าพวมสิเฒ่า.โยกแต่เค๊าดอกเก่าเดิม. โยกตั่งแต่แรกเริ่มโยกแต่เดิมโยกแต่ก่อน. โยกบ่เถิงไห่งอยขอนโหนลงก่อนกะโยกได่. โยกน้ำไซ่ไปไส่เฮือน. โยกแข่งกันกับหมู่เพื่อนน้ำบ่เลือนดอกรินไหล. เทน้ำลองแล้วโยกใหม่บ่ต้องไปเสียเงินซื้อ. เว้าซือๆดอกท่านปฏิมากรรมชาวอิสาน.กลัวพวกท่านสิลืมลาย. อย่าถือสาหล่าน้องชายกะเว่าไปตามที่ฮู้.แปลงกระทู่สู่ท่านฟัง. เด้อข้าน้อย..

สาธุการบทความนี้ : 296 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 296 ครั้ง

10 ส.ค. 2556 เวลา 22:30:24

โพสต์โดย

คห.ที่36) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

..กลับคืนเมือยามบ้าน. ช่วงสงกรานต์หยุดงานใหญ่. เตรียมใส่กล่องแพ็คไว่เอาไปกินหม่องเฮ็ดงาน. แจ่วปลาแดกพื้นบ้านอาหารถิ่นกลิ่นหอมหลาย. รสแซบนัวอย่ามัวอายแฮ่งกินหลายโตใหญ่อ้วน. ถึงคราวจวนสิลาบ้านไปสู่งานอยู่ต๊างถิ่น. แพ็คไส่กล่องเอาไปกินรักษากลิ่นพาสเจอร์ไรส์. เมี้ยนมัดไว่ไห่อย่างดี. ขึ้นรถทัวร์กะต้องลี้เสี๊ยงไห่ดีคนสิตืน. แตกไส่แอร์เหม็นเบิ๊ดคืนตีหน้ามึนเสยไว่. คนนั้งไกล้เขาสิถาม. ปานหมาเน่าตายแซน้ำคนฮ้องถามกันไปทั่ว. กลิ่นกระจายอนอัวหอมนัวๆกุ้มฟ้า. หาสาเหตุแม่นบ่มี. โชว์เฟอร์ว่าเป็นแนวนี้คงสิมีดวงวิญญาณ. อาจจะเป็นเพราะมีพลังงานอะไรบางอย่าง.ก็เป็นด้ายยย..

สาธุการบทความนี้ : 294 ครั้ง
จากสมาชิก : 1 ครั้ง
จากขาจร : 293 ครั้ง

25 มิ.ย. 2556 เวลา 01:51:13

โพสต์โดย

คห.ที่69) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

.เศรษฐกิจย่ำแย่ ฮอดผ้าแพรที่สวมใส่ โรงเรียนเปิดเทอมใหม่ แม่ซื่อไห่ใส่ชุดโก้ ยางโชว์ได่บ่ขายเขา หมู่อิจฉาพากันเว่า ว่าชุดเฮามันเข่าทา เทิ่งพองถ้วงพองซ่า แขนกับขาเสมอด้าม ดอกงามแท่แพ่ชุดเฮา โพดว่าฮ่อนโพดว่าเอ้า ชุดมันยาวลมบ่ทอ ติดกระดุมจนจำคอ คักแท่หน้อบาดนี่ คือดีแท่อิแม่เอ้ย สมพอเลายิ่มเป่ย ซื่อเผื่อเลยฮอดปอสี่ เสื่อกะหลวมส่งกะขี๊ คักอิหลีหน้อเจ่า จั๊กสิเว่าว่าจั๊งได๋ หลงดีใจแม่บอกไว่ ซื่อชุดใหม่ไปลายผิด เศรษฐกิจมาเป็นพิษ เลยเบิ่ดสิทธิ์สิโต่แย่ง หายใจแฮงกะบ่ได่ ส่งหลุดไปฮอดหัวเข่า หายางฮัดยุ่มไว่เอา แล่นนำเขากะบ่ได่ มือดึงไว่อยู่ซุยาม แถวยืนตรงทรงอ่ามต้าม จั๊งแม่นงามคักกว่าหมู่ อย่ามาล่อกันเด้อสู อิแม่กูเลาซื่อไห่ เพิ่นเผื่อไว่ใส่ปีเฮือ.ซั่นดอกข้าน้อย.

สาธุการบทความนี้ : 283 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 283 ครั้ง

11 ก.ค. 2557 เวลา 23:30:13

โพสต์โดย

คห.ที่2441) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

..โอ้หล่ะหน้อๆ ป่ายล่ายเอ้ยแก้มเจ้าป่ายล่าย. มาคือเป็นตาหน๊ายแถะหน้อซายหน้อสาว. พากันเอาแก้หนาวมีแฮงจ๊าวฮอดคราวเพิ่น. ทาหน้าขาวเปิ๊นเวิ๊นสูงเจิ๊นเทิ๊นเพลินทางซิ่ง.เอ้ย..
..โอ้หล่ะหน้อๆ.เพิ่นถืกคีงสตริงเต้นสนุกกินสนุกเล่นเอ็นท้องไข๊. จั๊งสิเฮ็ดแนวได๋แม่นอยู่ไฟเรียบร้อย. ดอกหล่อยเจิดเปิดแต่ฮอย. ป๋าไว่แต่ลูกน้อยไห่คอยแลคอยเบิ่ง. หวังสิได่ซ๊นเพิ่งกลับได่เลี้ยงลูกน้อย. สายลมว๊อยวอย.เอ้ย..
..แม่นว่าเด้อยาย. ลูกหญิงซายหวังได่ซ๊นเพิ่ง. ปานว่าหาบบ่เกิ๊ง. ยางอยู่เทิ๊งคั้นฮั๊ว. ไห่ตัวได่สั่นสาย. ซางเป็นฮ๊ายแท้หน้อลูกหน่วยคำ. ปานเหล็กตำทางใจมาอั่งในกายฮ้อน. บ่ได่ย๊อนเบิ๊ดทางสิตั้งต่อ. พากันเห็นแม่พ่อเป็นสถานรับเลี้ยง. จั๊กสิเตี๊ยงท่าได๋. เลี้ยงลูกไห่จนเติบใหญ่หลายเกิน. อันส่งเงินนั้นหน๊าปีละห้าหกร้อย. เลี้ยงหลานน้อยบ่หวังคอยเงินส่ง. พายกะต้าลงท๊งหากะปูแมงไม้พอได่ไห่หลานกิน. อยู่กับฮิ้นกับนากับไฮบ่มีเงินสิใช่ใส่ง๊าย. ต๊ายล๊ายต่ายล๊ายต๊ายลายต๊าย. อยู่กันได่กะอยู่ไปตามว๊าง. ลูกไปหารับจ้างแต่หลานค้างอยู่เฮือน. จนหมู่เพื่อนกล่าวว่าไห่เจ็บใจ. เฒ่าแนวได๋คือคอยไปหลอยมีลูกน้อย. ตาเว็นค๊อยยากแต่ออยหลานเพิ่น. จนไทบ้านเขาเอิ่นว่ายายเอี้ยงเลี้ยงแต่หลาน. ดอกยายเอี้ยงเลี้ยงแต่หลาน. สีนานวลคนอ้วนของใหญ่.นักเลงย้าน..

สาธุการบทความนี้ : 280 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 280 ครั้ง

26 เม.ย. 2556 เวลา 21:19:29

โพสต์โดย

คห.ที่71) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

.หล่าเอ้ย.งานประจำโตอ้าย บริการประทับใจ ไกลหรือไกล้บ่ได้เกี๊ยง รับคำสั่งมาตามเสียง จัดให้ไวไปให้ฟ่าว รับรองเจ้าสิอุ่นใจ ขี้บ่ลดตดบ่ได้ ราดยามได๋ลอยอ่องล่อง สิจัดการให้พี่น้อง เชิญเอิ่นใช่จ่ายบ่แพง งดรับงานยามหน้าแล่ง มาปรับแต่งแก๊น้ำขาย สะอาดใสเย็นชื่นใจ ดับกระหายคลายความฮ่อน หน้าฝนฮอนเข้ามาไกล้ กะเปลี่ยนไปดูดคือเก่า บำบัดทุกข์ให้หมู่เจ้า จั๊งวอนเว่าให้เบิ่งแงง คีงบ่หอมคือทาแป้ง ชุดบ่แต่งเอ้ทรงผม ไผเด้หน้อสิมาดม คอบบ่สมสะอางค์เจ้า ทุกข์คือเฮาสาวบ่ไกล้ ย่างหนีไปย่อนอ้ายต่ำ อ้ายมันเหม็นแมนบ่คำ อยู่แต่นำน้ำขี้ทูด ซางมือซูดบ่อยากมอง.แท้หน้อคำเอ้ย.

สาธุการบทความนี้ : 264 ครั้ง
จากสมาชิก : 1 ครั้ง
จากขาจร : 263 ครั้ง

21 ม.ค. 2559 เวลา 21:38:51

โพสต์โดย

คห.ที่2447) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

..พี่น้องเอ้ย.ฟังเสียงฟ้าฮ้องจ๊น. เหลียวไปทางก๊ำฝ่ายอุบลฯ. ซางมาแจ้งดอกอายฮาย. ฝนบ่มาก๊ำก่าย. ทุกข์ยากหลายปานฟ้าแกล้ง. แผ่นดินแล้งแห้งมโน.เด้หน้อ..
..โอ๊ยหน้อน๊าย.หน้อน๊า.ทุกข์ไปหน้าอันชาวนาหมดค่า. ฝนบ่ตกจากฟ้าดอกแนวกล้าบ่เหลือ. ฝนบ่เอื้อปานว่าเบื่อชาวนา. งึดนำโชคชะตาไห่ชาวนานอนแล้ง. แผ่นดินแห่งเบิ๊ดแฮงสิไง๊ก๊น. รอคอยฝนจากฟ้าชาวนาได้ไถ่ถอน. แสงแดดฮ้อนกะสู่ก่อนเด้อเฮา. เก็บกระเป๋าลงเฮือนขอจากเมืองอุบลแล้ว. จำเป็นแหล่วบ่มีแนวสิตั้งต่อ. ฝนบ่มาพบพ้อสิขอได่กะหน๊ายแหนง. ดินแห้งแล้งบ่มีแหล่งสิทำกิน. ใจถวิลเมืองกรุงฯหม่องฮุงเฮืองเมืองฟ้า. ไปเด้อหล้าสิจากนาไกลถิ่น. ไปหากินต่างบ้านบ่เคยต้านเรืองถอย. ลาควายน้อยโตจ๊อยผอมโซ. เก็บได่เงินพอโตสิต๊าวโงคืนบ้าน..
..ทำงานขายแรงเย็นค่ำ.เป็นเพราะวุฒิฯเราต่ำ.ไห้จำไว้ชาวนา.เถ่าแก่เจ้านายนายเจ้าขา.โปรดจงได้เมตตาชาวนาจนๆ.เพราะจนต้องกัดฟันทนสู้.ห้องพักเท่ารูหนูอาศัยอยู่กายา.ลำบากตรากตรำหนักหนา.หิวกินน้ำประปาไห้กายามีแรง.ของแพงค่าแรงก็ต่ำ.อาหารหลักประจำคือมาม่าเซ่าแลง.รักใครเขาก็หน่ายแหนง.ทุนชีวิตไม่แพง.ดังฟ้าแกล้งไห้ตรม..
..ขมกะอืนเข่าหวานอมเอาไว่ก่อน. แม่นสิทุกข์ยากฮ้อนทนเอาถ่อนอย่าถอย. ไผสิป้อยถ๊วงด่าอย่าไปสน. เกิดเป็นคนพอแฮงไห่แต่งแปลงเอาไว่. เจ็บปวดฮ๊ายน้ำตาไหลอย่าไปจ๊ม. หวานหรือขมบืนสู่จนคนฮู้ดอกทั่วแดน. อยู่เขตแคว้นท้องถิ่นทางได๋. ประเทศไทยบ่มีอึดหากโตเฮาบ่คร้าน. คืนเมือบ้านยามสูงเด่นเทียมเขา. แนวว่าเฮาแม่นคนทุกข์ลูกอิสานบ่มีแพ้.ลูกอิสานบ่ยอมแพ้. สีนานวลคนอ้วนของไหญ่นักเลงย้าน..

สาธุการบทความนี้ : 263 ครั้ง
จากสมาชิก : 1 ครั้ง
จากขาจร : 262 ครั้ง

06 ก.ค. 2556 เวลา 00:21:16

โพสต์โดย

คห.ที่58) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

..พี่น้องเอ้ย.แนวว่าแหนงโคดมเซื่อ พระโพธิ์ศรีสามง่า หน่ออริยะบรรพชา พอได่มาก่อเกื้อ ดำรงลั่งพระศาสนา ยกหลักธรรมมาค่ำฟ้า แปดหมื่นฯกว่าธรรมขันธ์ สารัตถะฯอัศจรรย์ เพิ่นเสกสรรปันแต่งไว่ เพื่อเป็นธรรมนูญไห่ เฮาทั้งหลายเอาไว่เพิ่ง กล่อมจิตไห่ใสเลิงเลิง ปานเทพฯเทิ่งซั้นฟ่า อุราเศร่าบ่กล่าวถาม นทีธรรมะธารน้ำ ใสฮุงงามมโนซุม ปานดอกอั่วพั่วประทุมฯ เซื่อบัวตูมเนาว์ในน้ำ สถานยั่งดอกอยู่เย็น ครองศีลสิบแม่นข้อเว่น หนทางม๊อข้อกำหนด คือต้องหยุด,ละ,ลด ศีลคือกฎกำหนดไว่ ขยันท่องครองใซ่ มโนยั่งตั้งอยู่ใน ศรัทธาไท่ไห่ได่เพิ่ง เหล่าก่อธรรมค่ำแต่เหิง ซอยกันเบิ่งซอยกันซ่วน พะอวนน้อยสิจอยตาย.นั้นเด้ข้าน้อย..

สาธุการบทความนี้ : 256 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 256 ครั้ง

11 ก.ย. 2556 เวลา 00:53:05

โพสต์โดย

คห.ที่57) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

..พี่น้องเอ้ย.หกบวกหนึ่งคูณกับห้า.เอาแปดมาหารลงตื๊ม.ทั้งพองทดพองยืม.พองย้านลืมพองจื้อไว่.ในใจนั้นกะดั่งกัน.อยากสิฮ้องไห่กลั่น.หัวใจสั่นคีงสวอย.เป็นมะลำซำซอย.พออยากหล่อยคืนเมือบ้าน.เลขฯยามได๋เป็นขี้คร้าน.โซคบ่หมานกับงานส่ง.มันแฮ่งเฮ็ดกะแฮ่งงง.ทรงปวดหัวมัวเก้า.จั๊กสิเว่าว่าจั๊งได๋.เห็นครูย่างมาไกล้.ถือแส่ใหญ่ใจเต้นสั่น.มืดไปเบิ๊ดซุ๊อัน.คันบ่คันหล่ะเกาโลด.ซางมาโพดแท้หล่ะหือ.ย้านหลายเด้.ย้านบ่รอดม๊มมื่อ.เป็นทรงคือเลือดบ่แลน.ทั้งพองขาพองแขน.เกาเอาจนเลือดย้อย.แนวเด็กน้อยดอกย้านครู.นั้นแหล่วข้าน้อย..

สาธุการบทความนี้ : 236 ครั้ง
จากสมาชิก : 2 ครั้ง
จากขาจร : 234 ครั้ง

20 ส.ค. 2556 เวลา 23:25:36

โพสต์โดย

คห.ที่39) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

..อัศจรรย์ใจต้างความทรงจำบ่ทันจาง. อาหารว่างประจำถิ่น. เคยได่กินเคยได่ย๊ำ.ยังจำได่แน่บ่หน้อ. ไนน้อยๆอันข่อล่อ.เคยกินบ่ผมขอถาม. ได่อมย๊ำอยู่ซู๊ยาม.ไนบักขามนั้นเด้ป้า. ย๊ำกันมาตั้งแน่น้อย.ไปโรงเรียนกะยังหล่อย. พกไนน้อยใส่ส๊งนุง. ดังซวดๆอยู่ในถุง.บ่ต้องปรุงอิหยังเพิ่ม. ของเดิมนั้นกะแซบหลาย. กลับมาเฮียนถืกแม่ฮ้าย. กางเกงใส่ไนบักขาม. จ๊มแต่นำถุงส๊งดำ.ไนบักขามดอกโดยแท้. เม็ดกาแฟ.เม็ดอัลมอนด์.บ่ได่คิดออนซอน. เด้มือป้อนกะบ่ล๊ำ. ยังบ่ทอไนบักขาม.ฝิงไฟนำย๊ำไปพร้อม. นิทานก้อมกล๊อมไปนำ. ย๊ำบ่แหลกไหแซน้ำ.ฮ๊อไปนำย๊ำกับหมู๊. ดังโป๊ะเป๊ะอยู่ในหู.ลองเบิ่งดู๊พวกท่าน. เสียงสะท้านปานบั้งไฟ. ย๊ำค่อยๆดังไกล้ๆ.ย๊ำไวๆดังไปทั่ว. เว้าขึ้นมาหล่ะอยากหัว. คั้นย้านตั๋วกะลองได่. หาติดไว่ในครัวเรือน.เด้อข้าน้อย..
..ยืมภาพมาจากสภาไนบักขามขั่ว ขออนุญาตเด้อข้าน้อย..

สาธุการบทความนี้ : 233 ครั้ง
จากสมาชิก : 1 ครั้ง
จากขาจร : 232 ครั้ง

27 มิ.ย. 2556 เวลา 18:25:23

75) เว้าเรื่องผักพื้นบ้านอีสานเฮาเด้อ

โพสต์โดย

คห.ที่366) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

..ตอนเป็นเด็กน้อยจำได้ว่า ย้อนมันทุกข์มันยาก แม่ใหญ่เคยพาไปเก็บผักอิแปะ แล้วนำมามัดเป็นกำๆไห้ไปขายตลาดเช้า แม่นเวลาสิผ่านมหลายปีแล้ว แต่ผมกะยังจำเหตุการณ์นั้ืนบาเคยลืมจั๊กเทือ ฝากอาจารย์ใหญ่หรือท่านผู้รู้ หาผักอิแปะมาไห้ดูอีกซักครั้งแน่.ข้าน้อย..

สาธุการบทความนี้ : 192 ครั้ง
จากสมาชิก : 0 ครั้ง
จากขาจร : 192 ครั้ง

13 ก.ค. 2556 เวลา 00:12:03

โพสต์โดย

คห.ที่2515) [ไปที่ความเห็นนี้ ในกระทู้นี้]

..อ้ายเอ้ย.ฮู้บ่หน้อว่ามีคนคอยจ้อง แอบมองซายโตอ้ายพี่ เทียวมาซอมบ่ยอมหนี ย้อนแอบมีไจไห่อ้าย บ่วายว่างดอกฮางเหิน ปานว่าเทียวทางเยิ้น เครือหนามไหญ่อุปสรรค อ้ายยางกายความฮัก คิดซังนางซั้นบ่อ้าย คือมาไลไห่ไจฮ่าง หรือตี๋นางว่าต้อยต่ำ ฝากบอกอ้ายไว่สี่คำ ว่า "หลูโตนน้องบ้าง" เป็นคำอ้าง ไห่ซังไจเบิ่งเด้ออ้าย.บู๊ยๆๆ..

สาธุการบทความนี้ : 191 ครั้ง
จากสมาชิก : 1 ครั้ง
จากขาจร : 190 ครั้ง

02 มี.ค. 2557 เวลา 01:35:50