หลังจากนั้น ต่อมาอีกดนเติบ มีช่วงนึงขุนศรีฯ มีความดีความชอบ พระราชา กะพระราชทานรางวัลให้ ขุนศรีฯ ถือเป็นโอกาสดี ที่สิได้ตอบแทนคุณหมู่ ที่เลี้ยงอาหารพิเศษ กะเลยไปชวนหมู่ ไปกินข้าวอยู่บ้านจะของเด้

“ หมู่เอ้ย เฮาดีใจหลาย ที่พระราชาพระราชทานรางวัลให้เฮา โตอยากกินข้าวกับหยัง บอกมา เฮาหาให้ ตามที่โตต้องการเลยล่ะ .. บ่ว่าสิเป็นหมู เห็ด เป็ด ไก่ ปู ปลา นา น้ำ ได้เหมิด...”

“ ตักบาตร อย่าถามพระเถาะเว่ย ... อั่นนี้ กะแล้วแต่ผู้สิเลี้ยงตั้ว”

“ เอ๋า บ่ได้ดอก... ปลูกเฮือนตามใจผู้อยู่ แขวนอู่ตามใจผู้นอน โตอยากกินข้าวกับหยัง บอกมาเลย กับหมู หรือว่า กับไก่”

“ เอา เทิงหมู เทิงไก่ ได้บ่? ”

“ ได้เลย... สำหรับหมู่ สำบายอยู่แล้ว..เหอ..เหอ” ขุนศรีฯ เว้าไปนำ ตบไหล่หมู่ไปนำ เด้

“ คันจั่งซั่น มื้อแลง พ้อกัน เฮาสิเตรียมแนวกินไว้ให้”

พอขุนเกิ่งมาฮอด ขุนศรีฯ กะทำเป็นเฮ็ดงานงุกๆ งักๆ อยู่แถวเล้าหมู กับเล้าไก่ จากนั้น กะเอิ้นขุนเกิ่งมาหา บอกว่า

“ เอาเลยหมู่ เฮาจัดเตรียมแนวอยู่แนวกินไว้สำหรับโต เสร็จเรียบร้อยแล้ว”

“ อ้าว... มื้อนี้บ่กินเทิงเฮือนติ... ไส ไส แนวอยู่แนวกิน ที่โตว่า”

“ กะนั่นเด้ ” ขุนศรีซี้ไปทางเล้าไก่

“ ข้าวนึ่งสุกเรียบร้อยกะมี ข้าวสารกะมี เข้าไปเลือกกินเอาโลด” จากนั้น กะซี้มือไปทางเล้าหมู

“ แล้วกะนั่นเด้ ข้าวต้มใส่ฮำหอมๆ สำหรับที่สิกินกับหมู เลือกเอาเลย ว่าสิกินข้าวกับหมูก่อน หรือว่าสิกินกับไก่ก่อน... ตามบาย ตามบาย”

แป่ว ???? งงงงงงงง

“ หา??? สิให้เฮากินข้าวกับไก่ กินข้าวกับหมู แบบนี้ ไผสิกินได้.. บ่กินเดิก”

“ อ้าว อ้าว โตตกลงกับเฮาแล้ว ว่าสิมากินข้าวกับไก่ กินข้าวกับหมู่ อยู่เฮือนเฮา รับปากแล้วกะต้องกิน จั่งสิบ่เสียศักดิ์ศรีลูกผู้ชาย”

ขุนเกิ่งกะเลยจำใจต้อง ไปกินข้าวกับไก่ แล้วกะไปกินข้าวกับหมู ถืกหมูดุด หมูหม่น จนวะเปื้อนเหมิดเอาโลด... อุตส่าห์อาบน้ำแต่งโตหล่อมา กะดาย

ขุนศรีฯ กะเว้าเสียดสีว่า

“ อุตส่าห์ให้เลือกแต่ทีแรกแล้วเด้ ว่าสิกินกับหมู หรือว่ากินกับไก่ โตผัดขอเอา เทิงหมูเทิงไก่... หื้อ .... เบิ่งบ่จืดเลย น้อหมู่น้อ...”

55555 (อย่าสะอยากกินข้าวกับไก่ อยากกินข้าวกับปลา... เด้อล่ะ คนฟังกะดาย) 55555

แต่ว่า ถ้ากินข้าวกับน้องไก่ กับน้องปลา กะเป็นตาอยากกินอยู่เด้ล่ะเนาะ .... คันจั่งซั่น กินกับน้องงัว กะดีคือกันเด้ล่ะบะได๋
เอ้อ แมนล่ะ อย่าลืมใส่หัวสิงไค หลายๆ เด้อล่ะ เดี๋ยวมันสิคาว...